Άγνωστες συναντήσεις

Υπόθεση: Ο φίλος μας κλείνει ραντεβού με ένα άγνωστο ζευγάρι με σκοπό να πραγματοποιήσουν μια φαντασίωση με έναν τρίτο και σκηνοθετούν τη συνάντηση. Πηγαίνοντας στη συνάντηση, θα περάσει πολύ καλά με την γυναίκα του ζευγαριού, όμως αργότερα, θα διαπιστώσει ότι έκανε ένα τρομερό λάθος…

Η ιστορία:

Πριν δυο χρόνια, όταν και εγγράφηκα για γνωριμίες με σκοπό το σεξ, δεν ήμουν αισιόδοξος. Παρέμεινα από περιέργεια και με λίγο υπομονή, ώσπου άρχισα να αποκτώ επικοινωνία με άτομα κοινών ενδιαφερόντων. Προσωπικά ψάχνομαι για επαφή με ζευγάρι, καθώς με ερεθίζει η στιγμή που κάποιος παίρνει τόση ηδονή από τη γυναίκα του όταν την αγγίζει άλλος ξένος άντρας, που κάνει το τολμηρό βήμα να συναινέσει στο μικρό αυτό παιχνίδι κερατώματος.

Μέσα στην άνοιξη που μας πέρασε, και μετά από κάνα δυο αναγνωριστικά μηνύματα, έφτασα να κάνω chat με κάποιον Νίκο που τον κατάτρεχε η φαντασίωση να χουφτώσει κάποιος τη γυναίκα του, να της φερθεί πουτανιάρικα, να της μιλήσει λίγο άσχημα, να την τσιμπουκώσει, να της σφίξει τα βυζιά, να της ρίξει ξυλιές στον κώλο και να της αδειάσει σπέρμα στο πρόσωπο. Συμφωνήσαμε πως ότι ζητούσε εγώ έψαχνα την ανάλογη παρέα να το κάνω. Κανονίσαμε να παιχτεί ένα σενάριο δήθεν τυχαίο, ως εγώ να φωτογράφιζα σε ένα ερημικό τοπίο, εκείνοι να απολάμβαναν τη θέα, και να τους ζητούσα φωτιά στο άσχετο. Μετά εγώ θα κάπνιζα τι τσιγάρο λίγο πιο πέρα, εκείνοι μέσα στο αμάξι θα χαμουρευόντουσαν, και από το ανοιχτό παράθυρο θα πλησίαζα να χαϊδέψω τη γυναίκα, και σιγά - σιγά να της τον βάλω στο στόμα. Θα είχε φροντίσει να την ανάψει κατάλληλα ώστε να μην φέρει αντίρρηση.

Επιλέξαμε το σημείο σε πλαγιά επάνω από καβατζωμένη παραλία, πήγα με μοτοσυκλέτα, έβγαλα τη φωτογραφική μου μηχανή και άρχισα να τραβάω το τοπίο όπου μόλις άρχιζε το ηλιοβασίλεμα. Δεν είχαν έρθει ακόμα, και μάλιστα σκεφτόμουν πως αν αργήσουν κι άλλο θα χάσουν την ειδυλλιακή στιγμή. Ελάχιστα πριν ακουμπήσει ο δίσκος του ήλιου στη θάλασσα πλησίασε ένα κάμπριο με ένα ζευγάρι. Φαινόντουσαν λίγο πιο μεγάλοι από τις περιγραφές και τις φωτογραφίες που είχαμε ανταλλάξει, αλλά οκ.. όλοι μας παρουσιάζουμε τον εαυτό μας όσο μπορούμε πιο ωραίο, με κάπως νεώτερες φωτογραφίες μας, και σε στιγμές που μας κολακεύουν ιδιαιτέρως. Σε κάθε περίπτωση, το ζευγάρι ήταν κοντά στα 45, πάρα πολύ περιποιημένοι, -άψογοι μπορώ να πω- και ο άντρας οδηγούσε άνετα σα να επισκεπτόταν το μέρος συχνά.

Πράγματι σταμάτησε στο καλύτερο σημείο από όπου πριν είχα τραβήξει καταπληκτικές εικόνες, και πλησίασα συνεχίζοντας την καλλιτεχνική μου δουλειά. Στην κόντρα του φωτός το αμάξι με τις σιλουέτες του ζευγαριού, έφτιαχνε ένα αριστουργηματικό περίγραμμα ακριβώς μέσα στον κύκλο του ήλιου. Παράβλεψα την αρχική συμφωνία, κι αντί να πάω με ένα τσιγάρο στο χέρι, τους μίλησα για τέχνη και τεχνική.

-    «Με συγχωρείτε…» τους είπα και κόλλησα στο ντεκολτέ και στις χειλάρες της κυρίας. «Μπορώ να συνεχίσω να τραβάω; Από το σημείο της λήψης δεν πρόκειται να φανεί τίποτε προσωπικό, παρά μόνο σκούρες σιλουέτες! Μπορείτε αμέσως να τις δείτε και αν δεν συμφωνείτε τις σβήνω όλες αμέσως».

Εκείνος φυσικά ήταν κουλ.. η γυναίκα ξαφνιάστηκε, αλλά η ευχαρίστηση φάνηκε αμέσως στα μάτια της που πρέπει να είχαν δει πάρα πολλά στην ερωτική της ζωή. Μου σηκώθηκε στη στιγμή. Και μόνο γι’ αυτά τα μάτια θα μπορούσα να περάσω ώρες επάνω στο κορμί της. Η αύρα της έδειχνε πολύ καλοπέραση, αληθινές διασκεδάσεις, πολύ μοδάτα ρούχα, και αέρα κοσμοπολίτικο. Κατάλαβα πως μου είχε περιγράψει ένα αρκετά χαμηλό προφίλ για να μην προκαλέσει.

-    «Κάνε τη δουλειά σου..» μου είπε ο άντρας.

Τράβαγα για δέκα περίπου λεπτά. Αυτό που αποτυπώθηκε είναι για πόστερ. Οι τέλειες φωτογραφίες από κάθε πιθανή γωνία. Με σιγουριά πλησίασα και τους πρότεινα να τις δούνε. Έβαλα τη μηχανή να παίζει slide show τις λήψεις, έβγαλα τα τσιγάρα μου και ζήτησα φωτιά.

-    «Ε… πού πας χωρίς να έχεις κάτι να ανάψεις;» μου είπε με τα κατακόκκινα χείλη της, και άνοιξε την τσάντα της για να μου προσφέρει αναπτήρα. Και συνέχισε: «Φοβερές φωτογραφίες! Θα μπορέσουμε να τις έχουμε; Θα κάνουμε κάποιες από αυτές κάδρα».

-    «Όλες στη διάθεσή σας» απάντησα, και τραβήχτηκα λίγο στην άκρη του υψώματος για να καπνίσω και να συνεχίσουν να βλέπουν τις φωτογραφίες.

Σιγά - σιγά έφυγα από το οπτικό τους πεδίο, τους έδινα χρόνο να το κουβεντιάσουν, και μετά θα έπρεπε να πάρω πίσω τη μηχανή, να περιμένω πότε θα άρχιζαν να καυλώνουν, και σε μια στιγμή να τους πλησιάσω όταν θα βρισκόντουσαν σε έκσταση. Είχα προκαλέσει μια καθυστέρηση στο σενάριο, αλλά χαλάλι για την γυναίκα αυτή που έδειχνε να ξέρει τι να κάνει με το σώμα της. Όταν επέστρεψα από τη γωνία, τους είδα να μην έχουν χάσει καθόλου χρόνο. Εκείνος είχε καθίσει επάνω της, της είχε βγάλει το μπλουζάκι, και δυο μεγάλα στητά στήθη σφιγμένα σε ένα λευκό σουτιέν του έκρυβαν το πρόσωπο. Τα μαύρα της μαλλιά έπεφταν προς τα πίσω, όπως είχε γείρει το κεφάλι της και το στόμα της μαρτυρούσε βαθιά καύλα και ακόμα μεγαλύτερη προσμονή. Επάνω στο ταμπλό ήταν η μηχανή μου. Πήγα όσο αθόρυβα μπορούσα. Το έργο είχε πια ξεπεράσει τα συμφωνηθέντα, και ήταν πια μπροστά μου ορθάνοιχτο, μόνο που δεν ήξερα ποιο να είναι το πρώτο βήμα, η αρχική κουβέντα. Τελικά η καλύτερη κουβέντα κάποιες φορές είναι η σιωπή.

-    «Συγνώμη…» είπα.

-    «Σςςςςς!» μου απάντησε εκείνη.

Ήμουν διστακτικός, αλλά είχα κάθε λόγο να βρεθώ δίπλα τους, έπρεπε να πάρω το εργαλείο μου. Άπλωσα το χέρι στην κονσόλα, και με γράπωσε από τον καρπό. Μου έχωσε κανονικά τα νύχια στο δέρμα, και μη έχοντας άλλη επιλογή την έπιασα από τα μαλλιά με το άλλο χέρι. Την έφερα προς το μέρος μου και τρελάθηκα με τη γλώσσα της που την είχε βγάλει έξω και έσταζε από την άκρη της προστυχιά για ανώμαλα γαμήσια. Αμέσως της έγλειψα τη γλώσσα, της δάγκωσα τα χείλια, και ο άντρας κάθισε στη θέση του οδηγού. Την τράβηξε από το κεφάλι επάνω του, την έσκυψε να της τον δώσει τσιμπούκι, και μου την άφησε σε θέα να σου κόβει την ανάσα. Δυο αγαλματένιου ραχιαίοι πάνω από το μίνι φουστανάκι της, και από κάτω κάτι τρελές μπουτάρες για χούφτωμα, για καβάλημα, για χύσιμο, για να τις κάνεις κόκκινες με μπάτσες. Ένα άσπρο σατέν στρινγκάκι φαινόταν να φουσκώνει στα μουνόχειλα, και το προσπέρασα με το δάχτυλο για να παίξω με την κλειτορίδα της.

Άνοιξα την πόρτα του αυτοκινήτου, έσκυψα και της ακούμπησα τη γλώσσα μου στην κωλοτρυπίδα που μοσχοβόλαγε άρωμα και αιθέρια έλαια. Είχε ήδη πάρει τον πούτσο του άλλου στο στόμα, κι εγώ της κατέβασα το σουτιέν χωρίς να το ξεκουμπώσω. Αυτό που ξεκούμπωσα ήταν το παντελόνι μου, και άρχισα να της κάνω “πινέλο” εμπρός και πίσω. Ο άλλος με κλειστά τα μάτια τα ένιωθε όλα και έδειχνε την ευχαρίστησή του. Όταν της άρμεξα τα βυζιά και της τσίμπησα τις ρώγες για να πονέσει, φάνηκε η ευχαρίστηση και των δυο τους.

-    «Τώρα αρχοντομούνα μου δεν θα παίξουμε… τώρα θα φας γαμήσι!» της είπα στο αφτί.

Έσπρωξα το πουτσοκέφαλο να γλιστρήσει μέσα της, και συνέχισα να της μιλάω ψιθυριστά:

-    Θα γίνεις πεταμένη ψώλα, τελειωμένη πουτάνα, ζητιάνα και υπηρέτρια της πούτσας!»

Πραγματικά έγινε -πάντα ήταν- για άλλη μια φορά το μουνί που θέλει περισσότερα από ένα καυλιά να τρίβονται επάνω της. Βγήκε και ο άλλος από την άλλη πόρτα, την έβαλε ανάσκελα και της έδινε ανάποδη πίπα. Εγώ λίγο άβολα αλλά με τεράστια λαχτάρα, της σήκωσα το ένα πόδι στον αέρα και της όργωσα τη μήτρα. Τα μουγκρητά της ήταν πιο δυνατά κι από της αγαπημένης σας πορνοστάρ… Τέτοιο κορμί δεν θα μπορούσα να το χαρώ ούτε με εικοσιπεντάχρονα, κι ας είχε και τρία παιδιά όπως μου είχε πει ο άντρας της.

Είναι απλώς αδύνατο να θυμηθώ όσα λέγαμε στη συνέχεια. Εκείνος την καμάρωνε να χύνει, κι εκείνη έδινε ορθάνοιχτο το κορμί της στην ηδονή και στην έκσταση. Την έχυσα με ένα τεράστιο ουρλιαχτό, και μια δαγκωματιά στη ρώγα που σίγουρα της άφησε σημάδι για εβδομάδες. Μου τράβαγε τα μαλλιά, και μου άφησε το δικό της σημάδι με τα νύχια της στο λαιμό. Έφτασε σε οργασμό και απέμεινε ξεψυχισμένη με τα μάτια κλειστά και ανάσαινε από το στόμα σα σκυλίτσα. Μάζεψα το σπέρμα μου από την κοιλιά της με το δάχτυλο και της το έδωσα να το γλείψει. Είχε μπει στη ζώνη της ευτυχίας. Έπιανε το μουνί της σαν πολύτιμο θησαυρό, και ήταν η ώρα να φύγω. Έβαλα τη μηχανή στην τσάντα μου και χάθηκα χωρίς κουβέντες μέσα στη νύχτα πια.

Στο δρόμο της επιστροφής, ήταν σα να ζούσα μέσα σε όνειρο. Μόλις έφτανα σπίτι, θα έστελνα με mail τις πιο ωραίες φωτογραφίες, θα έγραφα τις καλύτερες εντυπώσεις μου, και θα άφηνα ανοιχτή κάθε πιθανότητα για νέες συναντήσεις. Μόνο που.. η έκπληξη που θέλησα να κάνω ανοίγοντας τον υπολογιστή για να τους προλάβω πριν εκείνοι επιστρέψουν σπίτι τους, ήρθε λίγο τούμπα. Στα μηνύματά μου βρήκα ένα εισερχόμενο από τον Νίκο, που μου ζητούσε συγνώμη για την ασυνέπεια στο ραντεβού, πως για την επόμενη φορά θα έπρεπε να μιλάμε στο τηλέφωνο για να συντονιζόμαστε καλύτερα, και τελείωνε πως ευχόταν η βόλτα να ήταν ωραία, και να μην τους κρατήσω κακία που δεν μπόρεσαν να έρθουν…!