Το e-mail μου είναι το:
«Έλα τι κάνεις; Πως είσαι;» Η σταθερή του ίσως και μονότονη κουβέντα για να αρχίσει το τηλεφώνημα. Ήταν ο τρόπος του να δείχνει το ενδιαφέρον του για εκείνη. Ήθελε να μάθει τα πάντα της. Ικανός να την ακούει για ώρα να του μιλάει στο τηλέφωνο.
- «Δύσκολη μέρα σήμερα...», του παραπονέθηκε. «Κόσμος στη δουλειά, μετά κάτι τρεξίματα από δω από εκεί..»
Συνέχισε να του λέει για την μέρα της. Του είπε πόσο χρειάζονταν ξεκούραση, κάτι να τη χαλαρώσει από όλο αυτό το στρες.
Δεν πήγαινε καιρός που είχαν γνωριστεί, και η επικοινωνία τους βασιζόταν κυρίως στο τηλέφωνο. Εκείνη συνήθως απέφευγε να εκφράσει έτσι τα συναισθήματα της για εκείνον. Το είχε κάνει ελάχιστες φορές αλλά τουλάχιστον ήταν αρκετά έντονη και γλαφυρή. Αυτό του έδινε την αφορμή να συνεχίσει να την κυνηγάει.
- «Είναι και αυτή η απόσταση μεταξύ μας που με κουράζει. Χρειάζεσαι τόσες ώρες για να έρθεις εδώ, και δε θα είσαι εδώ αν σε χρειάζομαι…», του είπε κάποια στιγμή.
Εκείνος έκανε μια μικρή παύση…
- «Με χρειάζεσαι τώρα;». τη ρώτησε.
Ήξερε πως καθαρή απάντηση πιθανόν να μην πάρει άλλα πάντα την προκαλούσε.
- «Θα ήθελα να ήσουν εδώ ναι!», μια απάντηση που τον ξάφνιασε λιγάκι.
- «Σκέψου απλά ότι είμαι».
- «Ωραία σκέψη αλλά…»
Ακούει μόνο..
- «Σκέψου ότι είμαι εκείνη, σε έχω στην αγκαλιά μου, χαϊδεύω τα χέρια σου το πρόσωπο σου, τα μαλλιά σου. Χαλάρωσε, και άσε όλη σου την κούραση να χαθεί να την πάρω από μέσα σου να την εξαφανίσω».
Ίσως να ήταν η δύσκολη μέρα αλλά αποφάσισε να αφεθεί στα λόγια του. Ξάπλωσε στο καναπέ της και τον φαντάστηκε να την κρατά απαλά στην αγκαλιά του. Δεν είχε ξανακάνει κάτι τέτοιο στη ζωή της και παρότι στη σκέψη της φαινόταν ξένο, τώρα αυτή τη στιγμή το ένιωθε οικείο, ζωντανό σα να ήταν εκείνη. Άφησε τη φαντασία της να χάνεται στα ζωηρά του χαμηλόφωνα λόγια του. Τους χώριζαν πολλά χιλιόμετρα και πολλά μεταξύ τους δεν είχαν συμβεί παρότι ήθελαν και οι δυο κάτι παραπάνω. Αυτή ίσως ήταν μια ευκαιρία να το νιώσουν έστω και λεκτικά καλύτερα. Την άρπαξαν μάλλον και οι δυο.
- «Το χάδι μου κυλάει στον λαιμό σου, στους λοβούς των αυτιών σου… σκέφτομαι ότι θέλεις πιο πολλά χάδια ακόμα αλλά θα το καθυστερήσω ακόμα πιο πολύ. Λίγο στο χέρια στο λαιμό στα μαλλιά ίσα - ίσα να σ’ ακουμπώ να σε νιώθω να ανατριχιάζεις. Υπέροχα είναι τα χείλη σου, η αφή μου λέει πόσο ποθητά είναι και πόσο γλυκιά γεύση έχουν. Το ίδιο εκφράζουν και τα δικά μου. Νιώθω το άγγιγμα τους στα δικά μου, απλά με γεύση μοναδική. Το ίδιο και ο λαιμός σου, μια δαγκωνιά εδώ μια εκεί... Μικρές δαγκωματιές να αναστατώνουν την ύπαρξη σου. Έντονα φιλιά και γεύομαι το δέρμα σου. Χαϊδεύω περισσότερο το κορμί σου, την ίσια κοιλιά σου. Περνάει το χάδι μου κάτω από το ρούχο σου… θέλω να νιώσω την υφή σου την θερμότητα σου»
Ένιωσε να παρασύρεται… η φαντασία της κυλούσε αβίαστα και εκείνη που άλλη φορά θα άλλαζε θέμα ίσως και να τον μάλωνε, τώρα αφέθηκε με ένα απλό χαμηλόφωνα «ναι…» στις διαθέσεις του.
- «Πόσο μ' αρέσεις, πόσο νιώθω να σε ποθώ. Το δέρμα σου είναι γλυκό και αλμυρό, υπέροχο και δροσερό. Χαϊδεύω κάθε χιλιοστό σου κάθε κύτταρο σου με ένα απαλό άγγιγμα που σ ανατριχιάζεις και σε κάνει να θέλεις κι άλλο, να μη θες να σταματήσω. Καθυστερώ, οι κινήσεις μου είναι αργές, βασανιστικές...»
Στα λόγια του την άκουγε να ανασάνει βαριά, η καρδιά του κτύπαγε έντονα καθώς συνέχιζε το δρόμο του.
- «Δεν αντέχω αυτά τα ενδύματα, τα αφαιρώ σιγά σιγά, όσο σε έχω στην αγκαλιά μου. Τα χείλη μας ενώνονται ξανά και ξανά καθώς μένουμε όλο και πιο εκτιθέμενοι ο ένας στον άλλο. Νιώθω τη θέρμη σου να με καίει, νιώθω να σε θέλω όσο τίποτα άλλο.»
Ο ερωτικός του λόγος την παρασέρνει, την κάνει να το νιώθει αληθινό. Σχεδόν παραλύει στο άκουσμα του αλλά δε θέλει να απομονωθεί… όχι τώρα… θέλει να τον ακούσει να την εξερευνά κι άλλο, πιο πολύ. Χαϊδεύει το λαιμό της, την κοιλιά της, τα χείλη της.
- «Μη κάνεις εσύ τίποτα, άσε με μένα να υπάρχω μόνο επάνω σου, μόνο τα δικά μου χάδια να αισθάνεσαι. Νιώσε με παντού σου. Τα φιλιά μου σκορπίζουν σ’ όλο σου το κορμί… κατεβαίνω αργά από το λαιμό στο στήθος σου, ρουφώ λίγο τις ρώγες σου και ίσα - ίσα τις δαγκώνω. Σε χαϊδεύω και νιώθω τον ερεθισμό που έχουν καθώς τις βλέπω να μεγαλώνουν. Έχω τη γεύση τους στην άκρη της γλώσσας μου. Συνεχίζω αργά… λατρεύω την κοιλιά σου. Όπως μ’ αρέσεις όπως τη φανταζόμουν. Δεν αφήνω να πάει χαμένη η διαδρομή κα μένω λίγο εδώ. Σε γεύομαι και σε αισθάνομαι. Αφήνω τα χέρια μου να παίζουν με το κορμί σου σε αμέτρητα χάδια απαλά ή δυνατά. Κάνω λίγο να κατεβώ, ακούω την ανάσα σου… βάρυνε. Μη βιάζεσαι, περίμενε… ξέρω τι θες. Η μυρωδιά σου είναι υπέροχη, ταράσσει τον κόσμο μου. Κατεβαίνω πιο χαμηλά σου. Όχι δε θα μείνω στην ευαίσθητη περιοχή σου συνεχίζω στους υπέροχους μηρούς σου. Αυτά τα πόδια σου είναι τόσο τέλεια! Θέλω κι άλλο… και κατεβαίνω στη γάμπα σου. Σε δαγκώνω, ίσα - ίσα να πονέσεις...»
Θα περίμενε να καταλαβαίνει τη διαφορά, όμως το μυαλό της σήμερα έπαιζε παράξενο παιχνίδι. Τον ένιωθε πραγματικά πάνω της, ένιωθε τον πόνο από τα δαγκώματα του. Όχι, δεν ήταν πραγματικό, ένα όνειρο ήταν ένα πραγματικό όνειρο.
- «Εδώ θες ε; Εδώ που νιώθεις το πόνο πιο πολύ, εδώ που τα σωθικά σου σπάνε. Εδώ φιλώ τα πάντα σου τα χείλια σου και σε γεύομαι. Γεύομαι και πίνω τους χυμούς σου. Δε σου φτάνει; Θες πιο πολλά;»
Την ακούσει να αναστενάζει...
- «Συνέχισε… συνέχισε πιο έντονα, μη σταματάς...»
Κι όμως ήταν ακίνητη… δεν έκανε τίποτα στον εαυτό της, αλλά το κορμί της είχε παραδοθεί… είχε το δικό του εαυτό δεν την άκουγε. Τον ένιωθε εκείνη κάτω της να την ανάβει να την τελειώνει, χωρίς καν να την ακουμπήσει τίποτα. Ζαλίστηκε από τα λόγια του κι όσο της περιέγραφε τόσο πιο πολύ πονούσε. Τον ένιωθε τώρα μέσα της, ένιωσε το σώμα της να ταράζεται και να συσπάται. Της δημιουργούσε τον πιο απολαυστικό της οργασμό. Τραντάζονταν το είναι της σε κάθε του λέξη.
Οι μέρες απέκτησαν νόημα και όλο το είναι της έμοιαζε να τον αποζητάει. Οι συνομιλίες δεν ήταν πια αρκετές για να καλύψουν τον πόθο αντιθέτως δημιουργούσαν μια βασανιστική κατάσταση – και για τους δύο που έμοιαζε τόσο ανυπόφορη όσο και η ίδια η κόλαση. Το κορμί της υπέφερε και τα δάχτυλά της χώνονταν κάθε βράδυ όλο και πιο πολύ μέσα της. Ένιωθε πως κι εκείνος υπέφερε κι αυτή η αμοιβαιότητα την έκανε να στριφογυρνάει τις νύχτες στα σεντόνια αφάνταστα ερεθισμένη, μα η απουσία του πραγματικού του σώματος ήταν ένα ανηλεές σαρκικό μαστίγωμα. Ήταν πια θέμα ημερών, μία εβδομάδα της φάνηκε αιώνας, οι δείκτες του ρολογιού έστεκαν σαν ακίνητοι παραστάτες και όσο πλησίαζε η στιγμή για να βρεθούν τόσο η καύλα κι η ανυπομονησία σφυροκοπούσαν το μυαλό της. Επιτέλους οι μέρες πέρασαν κι η στιγμή έφτασε γεμάτη ένταση κι ηλεκτρισμό. Κοιτάχτηκαν στα μάτια, ωραίος άντρας με καθαρό βλέμμα και λεπτά μακριά δάχτυλα που έμοιαζαν γεννημένα για να χαϊδεύουν. Σφίχτηκε επάνω του κι ένιωσε τον ερεθισμό του. Σε τέτοιες στιγμές τα λόγια περιττεύουν και οι αισθήσεις μιλάνε από μόνες τους. Ανέβηκαν τα σκαλιά σχεδόν τρέχοντας και μπήκαν στο δωμάτιο….
….Ένιωσε το σπέρμα του να ρέει στο πρόσωπό της. Γύρω από τα χείλια της, στο στόμα της, στη γλώσσα της. Είχε προκαλέσει το στητό του καυλί μια δυνατή έκρηξη, ένα οργασμό που δεν είχε νιώσει εκείνος ποτέ ξανά. Τον περιποιήθηκε με τα χείλια της, με τη γλώσσα της. Χάιδεψε τις φλέβες του που χτυπούσαν με δύναμη από καύλα από ηδονή. Τον έβαλε όλο στο στόμα της. Τον έκανε να νιώσει το λαιμό της. Τον κατάπινε λαίμαργα. Γευόταν πάνω του και τα υγρά της. Γλυκά σα ζάχαρη κάπως, μια παράξενη γεύση από φρούτα. Μόλις είχε βγει άλλωστε από μέσα της που τόσο άγρια την είχε πάρει.
Τελείωσε με έναν δυνατό οργασμό. Ένιωθε το κορμί της να σπαράζει, λίγα δάκρυα έφυγαν από τα μάτια της άθελα της. Όχι από πόνο ούτε από δυσαρέσκεια. Το κορμί της κατακλυζόταν από απέραντη ηδονή, από τόση καύλα που κάθε του κύτταρο συγκλονιζόταν. Τραντάζονταν σε κάθε του εισβολή μέσα της. Πονούσε και ήθελε πιο πολύ, πιο γρήγορα, πιο δυνατά. Ήθελε να τον φάει με το μουνί της. Ήθελε να τον χωρέσει όλο μέσα της. Ήταν η στιγμή που ο οργασμός ξεκίνησε να την παρασέρνει σε ένα άλλο μέρος, σε ένα άλλο τοπίο. Ο πούτσος του εισχωρούσε μέσα της βίαια. Πάντα σε διαφορετικούς ρυθμούς.
Αυτό την έκανε να ερεθίζεται όλο και πιο πολύ. Ήθελε να τον κρατήσει μέσα της και δεν ήθελε. Το κορμί της μπερδεύονταν και ζητούσε να τελειώσει. Αποζητούσε τη λύτρωση του οργασμού. Τον άκουγε να την φωνάζει πουτάνα και πόσο πολύ τον καύλωνε που έβλεπε τον πόνο στο πρόσωπο της ζωγραφισμένο. Ένας πόνος ηδονικός και συνάμα ερεθιστικός. Ήταν τώρα γονατιστή και το κεφάλι της το στήριζε στο μαξιλάρι. Τον ένιωθε καλύτερα. Έμπαινε μέσα της πιο βαθιά. Όσο κρατιόταν από τα μαλλιά της ένιωθε δεμένη φυλακισμένη και παραδομένη στο πάθος του. Οι δυνατές ξυλιές του στον κώλο της την τιμωρούσαν.
Αποζητούσε την τιμωρία. Ήθελε να την κάνει να νιώθει βρώμικη και να τη παίρνει όλο και πιο άγρια. Ξάφνου βγήκε! Σα να άδειασε το σύμπαν… το κορμί της ολόκληρο. Μια αναλαμπή, ένας βαθύς αναστεναγμός βγήκε από μέσα της σαν την τρύπησε απότομα και χώθηκε με ταχύτητα μέσα της ξανά. Μια επανάληψη που την τρέλαινε. Δεν ήξερε πότε θα βγει και πότε θα ξαναμπεί. Ένιωθε τα υγρά της να πολλαπλασιάζονται, για να είναι έτοιμος ο κόλπος της να δεχτεί αυτή την απότομη εισβολή. Ήθελε τόσο να χύσει εκείνη τη στιγμή αλλά δεν την άφηνε. Συνέχιζε πιο δυνατά.
Έχοντας κρατημένα τα πόδια της στους ώμους του ο πούτσος του χτυπούσε μανιασμένα τον τράχηλο της. Άλλες φορές την πόναγε και άλλες την ερέθιζε πιο πολύ. Το κεφάλι από τον πούτσο του έτριβε την κορυφή του κόλπου της. Εκεί που ερεθιζόταν πιο πολύ από οτιδήποτε. Κατέβασε τα πόδια της πιο χαμηλά τα στήριζε στη μέση της. Δεν ήταν τώρα μόνο ο πούτσος του που έμπαινε μέσα της σκληρός και βίαιος, αλλά και ο αντίχειρας του που έτριβε με μανία την κλειτορίδα της. Διπλός ερεθισμός. Και μέσα και έξω. Της άρεσε τόσο πολύ, βογκούσε από περίσσια ηδονή. Περίμενε τόση ώρα άλλωστε για να φτάσουν εδώ. Χώρια τον καιρό της αναμενόμενης συνάντησης τους.
Την έγδυσε απότομα, αποκαλύπτοντας το στήθος της και φιλώντας το λαίμαργα. Έγλυψε και ρούφηξε τις ρώγες της. Βούτηξε και έσφιξε στις χούφτες του τα στήθη της. Συνέχισε αφαιρώντας και τα υπόλοιπα ρούχα της. Κρατώντας την εκεί όρθια. Εκείνη απολάμβανε όλη τη διαδικασία, όλα του τα φιλιά στο καυτό κορμί της. Τα δάχτυλα του χάιδεψαν απόκρυφα σημεία της. Μόνο εκείνος είχε το δικαίωμα τώρα να τα αγγίξει. Χάιδεψε απαλά και αργά τη κλειτορίδα της. Πίεσε το δάχτυλο του λίγο μέσα στην τρυπούλα της.
Άρχισε σιγά σιγά να ανοίγει, ο κόλπος της διασταλούν. Ο τράχηλος απομακρύνονταν και μεγάλωνε το κενό μέσα της. Τον ήθελε πολύ. Τον ήθελε από τη στιγμή που βρέθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο. Στο σημείο συνάντησης που είχαν συνεννοηθεί. Κοιταχτήκαν λίγο. Κατάλαβαν πως ο πόθος ήταν αμοιβαίος. Δεν ήταν ανυπόμονη να πουν μονό μια δυο κουβέντες. Άλλωστε η επιθυμία τους να βρεθούν εκπληρώνονταν. Τόσο καιρό ομίλαγαν εξ αποστάσεως. Επιθυμούσαν έντονα ο ένας τον άλλο.
Βρέθηκαν σε ξεχωριστή πόλη από τη δική τους. Μοίρασαν την απόσταση. Ήταν μακριά και οι καταστάσεις δε του επέτρεπαν μεγάλα ταξίδια. Ετοίμαζαν καιρό αυτό το ταξίδι. Από τότε που μίλησαν πρώτη φορά μέσω αυτής της τεχνολογίας της ιδιωτικής συζήτησης. Τότε που πάτησε το κωδικό της γεμάτη από ερωτικά συναισθήματα και μια φλόγα ανάμεσα της. Από τότε που μίλησαν πρώτη φορά.
Συνέχισε να του λέει για την μέρα της. Του είπε πόσο χρειάζονταν ξεκούραση, κάτι να τη χαλαρώσει από όλο αυτό το στρες.
Δεν πήγαινε καιρός που είχαν γνωριστεί, και η επικοινωνία τους βασιζόταν κυρίως στο τηλέφωνο. Εκείνη συνήθως απέφευγε να εκφράσει έτσι τα συναισθήματα της για εκείνον. Το είχε κάνει ελάχιστες φορές αλλά τουλάχιστον ήταν αρκετά έντονη και γλαφυρή. Αυτό του έδινε την αφορμή να συνεχίσει να την κυνηγάει.
- «Είναι και αυτή η απόσταση μεταξύ μας που με κουράζει. Χρειάζεσαι τόσες ώρες για να έρθεις εδώ, και δε θα είσαι εδώ αν σε χρειάζομαι…», του είπε κάποια στιγμή.
Εκείνος έκανε μια μικρή παύση…
- «Με χρειάζεσαι τώρα;». τη ρώτησε.
Ήξερε πως καθαρή απάντηση πιθανόν να μην πάρει άλλα πάντα την προκαλούσε.
- «Θα ήθελα να ήσουν εδώ ναι!», μια απάντηση που τον ξάφνιασε λιγάκι.
- «Σκέψου απλά ότι είμαι».
- «Ωραία σκέψη αλλά…»
Ακούει μόνο..
- «Σκέψου ότι είμαι εκείνη, σε έχω στην αγκαλιά μου, χαϊδεύω τα χέρια σου το πρόσωπο σου, τα μαλλιά σου. Χαλάρωσε, και άσε όλη σου την κούραση να χαθεί να την πάρω από μέσα σου να την εξαφανίσω».
Ίσως να ήταν η δύσκολη μέρα αλλά αποφάσισε να αφεθεί στα λόγια του. Ξάπλωσε στο καναπέ της και τον φαντάστηκε να την κρατά απαλά στην αγκαλιά του. Δεν είχε ξανακάνει κάτι τέτοιο στη ζωή της και παρότι στη σκέψη της φαινόταν ξένο, τώρα αυτή τη στιγμή το ένιωθε οικείο, ζωντανό σα να ήταν εκείνη. Άφησε τη φαντασία της να χάνεται στα ζωηρά του χαμηλόφωνα λόγια του. Τους χώριζαν πολλά χιλιόμετρα και πολλά μεταξύ τους δεν είχαν συμβεί παρότι ήθελαν και οι δυο κάτι παραπάνω. Αυτή ίσως ήταν μια ευκαιρία να το νιώσουν έστω και λεκτικά καλύτερα. Την άρπαξαν μάλλον και οι δυο.
- «Το χάδι μου κυλάει στον λαιμό σου, στους λοβούς των αυτιών σου… σκέφτομαι ότι θέλεις πιο πολλά χάδια ακόμα αλλά θα το καθυστερήσω ακόμα πιο πολύ. Λίγο στο χέρια στο λαιμό στα μαλλιά ίσα - ίσα να σ’ ακουμπώ να σε νιώθω να ανατριχιάζεις. Υπέροχα είναι τα χείλη σου, η αφή μου λέει πόσο ποθητά είναι και πόσο γλυκιά γεύση έχουν. Το ίδιο εκφράζουν και τα δικά μου. Νιώθω το άγγιγμα τους στα δικά μου, απλά με γεύση μοναδική. Το ίδιο και ο λαιμός σου, μια δαγκωνιά εδώ μια εκεί... Μικρές δαγκωματιές να αναστατώνουν την ύπαρξη σου. Έντονα φιλιά και γεύομαι το δέρμα σου. Χαϊδεύω περισσότερο το κορμί σου, την ίσια κοιλιά σου. Περνάει το χάδι μου κάτω από το ρούχο σου… θέλω να νιώσω την υφή σου την θερμότητα σου»
Ένιωσε να παρασύρεται… η φαντασία της κυλούσε αβίαστα και εκείνη που άλλη φορά θα άλλαζε θέμα ίσως και να τον μάλωνε, τώρα αφέθηκε με ένα απλό χαμηλόφωνα «ναι…» στις διαθέσεις του.
- «Πόσο μ' αρέσεις, πόσο νιώθω να σε ποθώ. Το δέρμα σου είναι γλυκό και αλμυρό, υπέροχο και δροσερό. Χαϊδεύω κάθε χιλιοστό σου κάθε κύτταρο σου με ένα απαλό άγγιγμα που σ ανατριχιάζεις και σε κάνει να θέλεις κι άλλο, να μη θες να σταματήσω. Καθυστερώ, οι κινήσεις μου είναι αργές, βασανιστικές...»
Στα λόγια του την άκουγε να ανασάνει βαριά, η καρδιά του κτύπαγε έντονα καθώς συνέχιζε το δρόμο του.
- «Δεν αντέχω αυτά τα ενδύματα, τα αφαιρώ σιγά σιγά, όσο σε έχω στην αγκαλιά μου. Τα χείλη μας ενώνονται ξανά και ξανά καθώς μένουμε όλο και πιο εκτιθέμενοι ο ένας στον άλλο. Νιώθω τη θέρμη σου να με καίει, νιώθω να σε θέλω όσο τίποτα άλλο.»
Ο ερωτικός του λόγος την παρασέρνει, την κάνει να το νιώθει αληθινό. Σχεδόν παραλύει στο άκουσμα του αλλά δε θέλει να απομονωθεί… όχι τώρα… θέλει να τον ακούσει να την εξερευνά κι άλλο, πιο πολύ. Χαϊδεύει το λαιμό της, την κοιλιά της, τα χείλη της.
- «Μη κάνεις εσύ τίποτα, άσε με μένα να υπάρχω μόνο επάνω σου, μόνο τα δικά μου χάδια να αισθάνεσαι. Νιώσε με παντού σου. Τα φιλιά μου σκορπίζουν σ’ όλο σου το κορμί… κατεβαίνω αργά από το λαιμό στο στήθος σου, ρουφώ λίγο τις ρώγες σου και ίσα - ίσα τις δαγκώνω. Σε χαϊδεύω και νιώθω τον ερεθισμό που έχουν καθώς τις βλέπω να μεγαλώνουν. Έχω τη γεύση τους στην άκρη της γλώσσας μου. Συνεχίζω αργά… λατρεύω την κοιλιά σου. Όπως μ’ αρέσεις όπως τη φανταζόμουν. Δεν αφήνω να πάει χαμένη η διαδρομή κα μένω λίγο εδώ. Σε γεύομαι και σε αισθάνομαι. Αφήνω τα χέρια μου να παίζουν με το κορμί σου σε αμέτρητα χάδια απαλά ή δυνατά. Κάνω λίγο να κατεβώ, ακούω την ανάσα σου… βάρυνε. Μη βιάζεσαι, περίμενε… ξέρω τι θες. Η μυρωδιά σου είναι υπέροχη, ταράσσει τον κόσμο μου. Κατεβαίνω πιο χαμηλά σου. Όχι δε θα μείνω στην ευαίσθητη περιοχή σου συνεχίζω στους υπέροχους μηρούς σου. Αυτά τα πόδια σου είναι τόσο τέλεια! Θέλω κι άλλο… και κατεβαίνω στη γάμπα σου. Σε δαγκώνω, ίσα - ίσα να πονέσεις...»
Θα περίμενε να καταλαβαίνει τη διαφορά, όμως το μυαλό της σήμερα έπαιζε παράξενο παιχνίδι. Τον ένιωθε πραγματικά πάνω της, ένιωθε τον πόνο από τα δαγκώματα του. Όχι, δεν ήταν πραγματικό, ένα όνειρο ήταν ένα πραγματικό όνειρο.
- «Εδώ θες ε; Εδώ που νιώθεις το πόνο πιο πολύ, εδώ που τα σωθικά σου σπάνε. Εδώ φιλώ τα πάντα σου τα χείλια σου και σε γεύομαι. Γεύομαι και πίνω τους χυμούς σου. Δε σου φτάνει; Θες πιο πολλά;»
Την ακούσει να αναστενάζει...
- «Συνέχισε… συνέχισε πιο έντονα, μη σταματάς...»
Κι όμως ήταν ακίνητη… δεν έκανε τίποτα στον εαυτό της, αλλά το κορμί της είχε παραδοθεί… είχε το δικό του εαυτό δεν την άκουγε. Τον ένιωθε εκείνη κάτω της να την ανάβει να την τελειώνει, χωρίς καν να την ακουμπήσει τίποτα. Ζαλίστηκε από τα λόγια του κι όσο της περιέγραφε τόσο πιο πολύ πονούσε. Τον ένιωθε τώρα μέσα της, ένιωσε το σώμα της να ταράζεται και να συσπάται. Της δημιουργούσε τον πιο απολαυστικό της οργασμό. Τραντάζονταν το είναι της σε κάθε του λέξη.
Οι μέρες απέκτησαν νόημα και όλο το είναι της έμοιαζε να τον αποζητάει. Οι συνομιλίες δεν ήταν πια αρκετές για να καλύψουν τον πόθο αντιθέτως δημιουργούσαν μια βασανιστική κατάσταση – και για τους δύο που έμοιαζε τόσο ανυπόφορη όσο και η ίδια η κόλαση. Το κορμί της υπέφερε και τα δάχτυλά της χώνονταν κάθε βράδυ όλο και πιο πολύ μέσα της. Ένιωθε πως κι εκείνος υπέφερε κι αυτή η αμοιβαιότητα την έκανε να στριφογυρνάει τις νύχτες στα σεντόνια αφάνταστα ερεθισμένη, μα η απουσία του πραγματικού του σώματος ήταν ένα ανηλεές σαρκικό μαστίγωμα. Ήταν πια θέμα ημερών, μία εβδομάδα της φάνηκε αιώνας, οι δείκτες του ρολογιού έστεκαν σαν ακίνητοι παραστάτες και όσο πλησίαζε η στιγμή για να βρεθούν τόσο η καύλα κι η ανυπομονησία σφυροκοπούσαν το μυαλό της. Επιτέλους οι μέρες πέρασαν κι η στιγμή έφτασε γεμάτη ένταση κι ηλεκτρισμό. Κοιτάχτηκαν στα μάτια, ωραίος άντρας με καθαρό βλέμμα και λεπτά μακριά δάχτυλα που έμοιαζαν γεννημένα για να χαϊδεύουν. Σφίχτηκε επάνω του κι ένιωσε τον ερεθισμό του. Σε τέτοιες στιγμές τα λόγια περιττεύουν και οι αισθήσεις μιλάνε από μόνες τους. Ανέβηκαν τα σκαλιά σχεδόν τρέχοντας και μπήκαν στο δωμάτιο….
….Ένιωσε το σπέρμα του να ρέει στο πρόσωπό της. Γύρω από τα χείλια της, στο στόμα της, στη γλώσσα της. Είχε προκαλέσει το στητό του καυλί μια δυνατή έκρηξη, ένα οργασμό που δεν είχε νιώσει εκείνος ποτέ ξανά. Τον περιποιήθηκε με τα χείλια της, με τη γλώσσα της. Χάιδεψε τις φλέβες του που χτυπούσαν με δύναμη από καύλα από ηδονή. Τον έβαλε όλο στο στόμα της. Τον έκανε να νιώσει το λαιμό της. Τον κατάπινε λαίμαργα. Γευόταν πάνω του και τα υγρά της. Γλυκά σα ζάχαρη κάπως, μια παράξενη γεύση από φρούτα. Μόλις είχε βγει άλλωστε από μέσα της που τόσο άγρια την είχε πάρει.
Τελείωσε με έναν δυνατό οργασμό. Ένιωθε το κορμί της να σπαράζει, λίγα δάκρυα έφυγαν από τα μάτια της άθελα της. Όχι από πόνο ούτε από δυσαρέσκεια. Το κορμί της κατακλυζόταν από απέραντη ηδονή, από τόση καύλα που κάθε του κύτταρο συγκλονιζόταν. Τραντάζονταν σε κάθε του εισβολή μέσα της. Πονούσε και ήθελε πιο πολύ, πιο γρήγορα, πιο δυνατά. Ήθελε να τον φάει με το μουνί της. Ήθελε να τον χωρέσει όλο μέσα της. Ήταν η στιγμή που ο οργασμός ξεκίνησε να την παρασέρνει σε ένα άλλο μέρος, σε ένα άλλο τοπίο. Ο πούτσος του εισχωρούσε μέσα της βίαια. Πάντα σε διαφορετικούς ρυθμούς.
Αυτό την έκανε να ερεθίζεται όλο και πιο πολύ. Ήθελε να τον κρατήσει μέσα της και δεν ήθελε. Το κορμί της μπερδεύονταν και ζητούσε να τελειώσει. Αποζητούσε τη λύτρωση του οργασμού. Τον άκουγε να την φωνάζει πουτάνα και πόσο πολύ τον καύλωνε που έβλεπε τον πόνο στο πρόσωπο της ζωγραφισμένο. Ένας πόνος ηδονικός και συνάμα ερεθιστικός. Ήταν τώρα γονατιστή και το κεφάλι της το στήριζε στο μαξιλάρι. Τον ένιωθε καλύτερα. Έμπαινε μέσα της πιο βαθιά. Όσο κρατιόταν από τα μαλλιά της ένιωθε δεμένη φυλακισμένη και παραδομένη στο πάθος του. Οι δυνατές ξυλιές του στον κώλο της την τιμωρούσαν.
Αποζητούσε την τιμωρία. Ήθελε να την κάνει να νιώθει βρώμικη και να τη παίρνει όλο και πιο άγρια. Ξάφνου βγήκε! Σα να άδειασε το σύμπαν… το κορμί της ολόκληρο. Μια αναλαμπή, ένας βαθύς αναστεναγμός βγήκε από μέσα της σαν την τρύπησε απότομα και χώθηκε με ταχύτητα μέσα της ξανά. Μια επανάληψη που την τρέλαινε. Δεν ήξερε πότε θα βγει και πότε θα ξαναμπεί. Ένιωθε τα υγρά της να πολλαπλασιάζονται, για να είναι έτοιμος ο κόλπος της να δεχτεί αυτή την απότομη εισβολή. Ήθελε τόσο να χύσει εκείνη τη στιγμή αλλά δεν την άφηνε. Συνέχιζε πιο δυνατά.
Έχοντας κρατημένα τα πόδια της στους ώμους του ο πούτσος του χτυπούσε μανιασμένα τον τράχηλο της. Άλλες φορές την πόναγε και άλλες την ερέθιζε πιο πολύ. Το κεφάλι από τον πούτσο του έτριβε την κορυφή του κόλπου της. Εκεί που ερεθιζόταν πιο πολύ από οτιδήποτε. Κατέβασε τα πόδια της πιο χαμηλά τα στήριζε στη μέση της. Δεν ήταν τώρα μόνο ο πούτσος του που έμπαινε μέσα της σκληρός και βίαιος, αλλά και ο αντίχειρας του που έτριβε με μανία την κλειτορίδα της. Διπλός ερεθισμός. Και μέσα και έξω. Της άρεσε τόσο πολύ, βογκούσε από περίσσια ηδονή. Περίμενε τόση ώρα άλλωστε για να φτάσουν εδώ. Χώρια τον καιρό της αναμενόμενης συνάντησης τους.
Την έγδυσε απότομα, αποκαλύπτοντας το στήθος της και φιλώντας το λαίμαργα. Έγλυψε και ρούφηξε τις ρώγες της. Βούτηξε και έσφιξε στις χούφτες του τα στήθη της. Συνέχισε αφαιρώντας και τα υπόλοιπα ρούχα της. Κρατώντας την εκεί όρθια. Εκείνη απολάμβανε όλη τη διαδικασία, όλα του τα φιλιά στο καυτό κορμί της. Τα δάχτυλα του χάιδεψαν απόκρυφα σημεία της. Μόνο εκείνος είχε το δικαίωμα τώρα να τα αγγίξει. Χάιδεψε απαλά και αργά τη κλειτορίδα της. Πίεσε το δάχτυλο του λίγο μέσα στην τρυπούλα της.
Άρχισε σιγά σιγά να ανοίγει, ο κόλπος της διασταλούν. Ο τράχηλος απομακρύνονταν και μεγάλωνε το κενό μέσα της. Τον ήθελε πολύ. Τον ήθελε από τη στιγμή που βρέθηκαν πρόσωπο με πρόσωπο. Στο σημείο συνάντησης που είχαν συνεννοηθεί. Κοιταχτήκαν λίγο. Κατάλαβαν πως ο πόθος ήταν αμοιβαίος. Δεν ήταν ανυπόμονη να πουν μονό μια δυο κουβέντες. Άλλωστε η επιθυμία τους να βρεθούν εκπληρώνονταν. Τόσο καιρό ομίλαγαν εξ αποστάσεως. Επιθυμούσαν έντονα ο ένας τον άλλο.
Βρέθηκαν σε ξεχωριστή πόλη από τη δική τους. Μοίρασαν την απόσταση. Ήταν μακριά και οι καταστάσεις δε του επέτρεπαν μεγάλα ταξίδια. Ετοίμαζαν καιρό αυτό το ταξίδι. Από τότε που μίλησαν πρώτη φορά μέσω αυτής της τεχνολογίας της ιδιωτικής συζήτησης. Τότε που πάτησε το κωδικό της γεμάτη από ερωτικά συναισθήματα και μια φλόγα ανάμεσα της. Από τότε που μίλησαν πρώτη φορά.
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.