Από το πλοίο στο ξενοδοχείο

Τρελαινόμουν στη σκέψη και μόνο του κορμιού της, της καυλιάρικης φωνής της, τα φιλιά της, τις κραυγές των οργασμών της…

Φτάνουμε στο ξενοδοχείο...

-    «Κάλεσε το ασανσέρ κι έρχομαι», είπα στη Έλενα με φωνή βραχνιασμένη από την καύλα, καθώς εγώ κατευθυνόμουν στον πάγκο της ρεσεψιόν για να πάρω το κλειδί μου.

Οι αποσκευές μας είχαν ήδη μεταφερθεί στα δωμάτια. Προχώρησα στο ασανσέρ και ακολούθησα την Έλενα μπαίνοντας μέσα...

-     «Μήπως βιαζόμ...»

Ήταν η Έλενα που προσπάθησε να μιλήσει, αλλά δεν την άφησα. Τα χείλη μου σφράγισαν για μια ακόμη φορά τα δικά της, καθώς το δεξί μου χέρι έψαχνε τα κουμπιά του ασανσέρ.
Στοπ! Τράνταγμα. Η Έλενα ταράχτηκε...

-    «Τι συμβαίνει;»

Κατάλαβε...

-    «Τι κάνεις παλαβέ;», ρώτησε ισορροπώντας την φωνή της, ανάμεσα στην επίκριση και στην πρόκληση...

Αντί για απάντηση, έπεσα στα γόνατα μπροστά της και χαϊδεύοντας τα πόδια της, από τους αστραγάλους ως τη μέση, ανασήκωσα ταυτόχρονα την φούστα της, αποκαλύπτοντας το μαύρο στρινγκ.

Πλησίασα σε απόσταση χιλιοστού το στόμα μου, από το ύφασμα που με χώριζε από τα μουνόχειλα που ήθελα να γευτώ. Ανάσαινα βαριά απολαμβάνοντας το άρωμα του μουσκεμένου λεπτού υφάσματος.

-    «Φίλα με... Εκεί...», την άκουσα να λέει σαν σε όνειρο.

Τα δάχτυλα της, μπλέχτηκαν στα μαλλιά μου και με έσπρωξαν απαλά. Τα χείλη μου, μισάνοιχτα άγγιξαν το μουλιασμένο στρινγκ. Η γλώσσα μου βγήκε δειλά από την φωλιά της και έσπρωξε απαλά το τριγωνικό κομμάτι που στριμώχτηκε στην υγρή σχισμή παίρνοντας το σχήμα της.

Την άκουσα να ανασαίνει βαριά...

-    «Πάμε επάνω, τώρα», μου είπε ξέπνοα.

Υπάκουσα σαν υπνωτισμένος. Πάτησε εκείνη το κουμπί για να συνεχίσει το ασανσέρ που είχε σταματήσει μεταξύ 2ου και 3ου ορόφου. Φτάσαμε στον τέταρτο, όπου ήταν τα δωμάτιά μας, δίπλα -δίπλα.
Μπήκαμε στο δικό μου. Άναψα τα φώτα δίπλα στο κρεβάτι δημιουργώντας ένα ρομαντικό ημίφως στο δωμάτιο, αρκετό όμως, για να βλεπόμαστε ολοκάθαρα...

-    «Και τώρα;», με ρώτησε η Έλενα, στηριγμένη με την πλάτη στον τοίχο.

-    «Τώρα ντουζάκι...» της είπα προσπαθώντας να ανακτήσω την αυτοκυριαρχία μου. «Από ταξίδι είμαστε!»

Ναι, καλά...
Με το βλέμμα μου στυλωμένο στα μάτια της, έβγαλα το μπουφάν μου, το πέταξα στο κρεβάτι και αφού έβγαλα παπούτσια και κάλτσες και τα πέταξα στην άλλη άκρη, ετοιμάστηκα να ξεκουμπώσω το πουκάμισό μου.

-    «Άσε εμένα...», μου είπε, πλησιάζοντας.

Τα πρόσωπά μας άγγιξαν. Τα χείλη της επάνω στα δικά μου ακίνητα, οι ανάσες μας μπλεγμένες, ζεστές. Τα μάτια μας "δεμένα"... Τα δάχτυλα της ξεκούμπωσαν αργά το πουκάμισό μου. Αφέθηκα...

Πήγε πίσω μου. Τράβηξε το πουκάμισό μου. Τα χείλη της στο σβέρκο μου… Βασανιστικά. Το πουκάμισο στο πάτωμα.
Ήρθε μπροστά μου πάλι. Τράβηξε τη φανέλα μου. Οι παλάμες της επάνω στο δέρμα μου, στο στήθος μου, καθώς έσπρωχνε με τους καρπούς το ρούχο προς τα πάνω. Ένας ξερόβηχας στο λαιμό μου. Τα δάχτυλά της, τρεμάμενα, στα μπράτσα μου. Τα χέρια μου ψηλά, καθώς έσπρωχνε τη φανέλα για να βγει. Τα χείλη της έκλεισαν σε ένα φιλί στην αριστερή ρώγα μου. Ανατριχίλα. Μυρμήγκιασμα στο κορμί... Η φανέλα κάπου... Ούτε είδα που.

Το βλέμμα της ξανά στο δικό μου, καθώς τα χέρια της, αμήχανα, ξεκούμπωναν τη ζώνη μου. Τα δάχτυλά της στο φερμουάρ μου. Ένιωθαν σίγουρα τον πούτσο μου να πάλλεται μέσα στο τζιν, ανυπομονώντας να απελευθερωθεί.

Γονάτισε μπροστά μου. Τα δάχτυλά της στη μέση μου, στο παντελόνι, τραβώντας προς τα κάτω. Μετά πιο χαμηλά. Το τράβηξε. Ανασήκωσα διαδοχικά τα πόδια μου για να τη βοηθήσω, το παντελόνι έφυγε. Ο λαιμός μου ξερός. Τα χέρια της στις γάμπες μου, πίσω από τα γόνατα, στο εξωτερικό των μηρών μου, στο μποξεράκι που είχε μια τεράστια τέντα μπροστά και έναν μικρό λεκέ, εκεί που οι πρώτες σταγόνες υγρής καύλας, είχαν ήδη στάξει από το ανυπόμονο σάρκινο παλούκι που αδημονούσε να πάρει αέρα...

Σήκωσε το κορμί της πάντα στα γόνατα και έφερε τα δάχτυλα στο λάστιχο του γκρίζου μπόξερ. Το έσπρωξε προς τα κάτω, πιέζοντας ταυτόχρονα και τον πούτσο μου, που τινάχτηκε σαν ελατήριο, μόλις κατέβηκε λίγο ακόμα το μποξεράκι. Σε απόσταση λίγων εκατοστών από το πρόσωπό της. Το πουτσοκέφαλο είχε ήδη ξεπροβάλει ροζ και παχύ, αποζητώντας μια προσοχή που δεν έμελλε ακόμη να λάβει.

Η Έλενα έμεινε να το κοιτάζει από μικρή απόσταση για μερικά δευτερόλεπτα, πριν σηκωθεί όρθια και πισωπατήσει.
Ήμουν ολόγυμνος μπροστά της. Ευάλωτος στο βλέμμα της, που με περιεργαζόταν από πάνω ως κάτω απολαμβάνοντας τη στιγμή, έτρεμα από την επιθυμία μου για εκείνη.

-    «Σειρά μου, ε;», είπα.

Ένα βήμα εκείνη ένα εγώ και το γυμνό κορμί μου, ακουμπούσε επάνω στα ρούχα της. Την γύρισα και την στρίμωξα στον τοίχο. Τα χείλη μου στον λοβό του αφτιού της. Ελαφρύ δάγκωμα. Τα χέρια μου, στην κοιλιά της, ξεκουμπώνοντας τα τελευταία κουμπιά του πουκαμίσου της και μετά στο δέρμα που έκαιγε και ριγούσε στο άγγιγμά μου. Τα δόντια μου στον γιακά της, τα χέρια μου στους ώμους της και στην πλάτη της, καθώς γονάτιζα, τραβώντας με το στόμα μου το πουκάμισο από πάνω της.

Το πουκάμισο κάπου, μαζί με το δικό μου. Τα δάχτυλά μου στο φερμουάρ της φούστας, πιέζοντας ταυτόχρονα την κοιλάδα ανάμεσα στα βελούδινα κωλομέρια της που άγγιξα με τα χείλη μου, καθώς πετούσα και το δεύτερο ρούχο σε άγνωστη κατεύθυνση. Σηκώθηκα αργά, σέρνοντας το κορμί μου επάνω στο δικό της, με τον πούτσο μου να χαϊδεύει το δεξί της πόδι, από την γάμπα ως το εσωτερικό του μηρού, πριν σκαλώσει ανάμεσα στα πόδια της. Η ανάσα της βαριά το μέτωπό της κολλημένο στον τοίχο με τις παλάμες δίπλα. Έπιασα τον πούτσο μου και τον στρίμωξα με το κεφάλι προς τα πάνω, σε όλο το μήκος του ανάμεσα στα σφιγμένα από την καύλα κωλομέρια της.

Ακίνητος από τη μέση και κάτω, στριμωγμένος εκεί, ξεκούμπωσα το μαύρο δαντελωτό σουτιέν της και την τράβηξα επάνω μου. Η γυμνή της πλάτη, επάνω στο στέρνο μου. Τα χέρια μου στην ρίζα του στήθους, σπρώχνοντας αργά-αργά, το ύφασμα. Οι παλάμες μου, στις καμπύλες του στήθους, απαλά επάνω από τις σκληρές ρώγες, κάτι σαν λυγμός από μέσα της. Τα χέρια μου στα μπράτσα της, βγάζοντας το σουτιέν.

Την έπιασα από το χέρι και την γύρισα. Το στόμα μου ξανά αχόρταγο στο δικό της, το στήθος μου πιεσμένο επάνω σε δύο μεταξένια βυζόμπαλα που ζεματούσαν από την καύλα. Οι ρώγες της σαν να με χάραζαν στο δέρμα. Ο πούτσος μου στριμωγμένος ανάμεσα στις κοιλιές μας, σκληρός, σαν να μην επρόκειτο να λυγίσει ποτέ πια.

Χαμήλωσα σέρνοντας το έμβολο επάνω στο μπούτι της, ως το γόνατο. Μετά γονάτισα. Η παλάμες μου στα υπέροχα στήθη της Έλενας. Τα δόντια μου στο τρίγωνο ύφασμα του στρινγκ, που ήταν μουλιασμένο από το υγρό μουνάκι της. Τα χέρια μου στα πλευρά της, στη μέση της, στους γοφούς, τα δάχτυλά μου, στο λάστιχο του στρινγκ. Με δόντια και χέρια το τράβηξα προς τα κάτω, σαν να την προσκυνάω. Τα χείλη μου στους αστραγάλους της, στην γάμπα, στο εσωτερικό του μηρού, το βλέμμα μου στο γυμνό ολότελα ξυρισμένο μουνάκι με τα λεπτά μουνόχειλα που έσταζαν, γυαλιστερή υγρασία.

Βογκούσε, γερμένη στον τοίχο. Το δεξί της πόδι ανασηκώθηκε, και αγκάλιασε τον ώμο και την πλάτη μου, καθώς τα χέρια της στα μαλλιά μου, πίεζαν ξανά το πρόσωπό μου, προς τα δύο λαχταριστά μουνόχειλα.
Η γλώσσα μου αργά, απαλά, εκεί. Μετά δυνατά. Μια πνιχτή κραυγή... Η μια παλάμη της ανάμεσα στα δόντια της, η άλλη να μου ξεριζώνει τα μαλλιά. Τα χέρια μου στα κωλομέρια της, για να στηρίζω και να πιέζω τα σκέλια της στο στόμα μου, σε ένα γλυφομούνι, που γινόταν όλο και πιο ανυπόμονο, όλο και πιο βιαστικό, απελευθερώνοντας όλη την πίεση των προηγουμένων ωρών.

-    «Πιο σιγά.. Γάμα με, με τη γλώσσα σου», την άκουσα να ψιθυρίζει ανάμεσα σε αγκομαχητά...

Υπάκουσα, χαμήλωσα ρυθμό. Με τη βάση του σβέρκου μου μουδιασμένη ήδη από την δύσκολη στάση, αλλά αδιαφορούσα. Η γλώσσα μου, είχε γίνει ένας μικρός τρυφερός πούτσος που χώριζε, σαν παραθυρόφυλλα τα μουνοχειλάκια της, φτάνοντας όσο βαθιά μπορούσα και απολαμβάνοντας την πιπεράτη γεύση της που γέμιζε το στόμα μου, γαργαλώντας γλώσσα και ουρανίσκο.

Τα χείλη μου φυλάκισαν την κλειτορίδα και τα μουνόχειλα σφραγίζοντας ερμητικά όλο το γυμνό τρίγωνο. Και με την ανάσα μου να της γαργαλάει κάθε χιλιοστό της πιο ευαίσθητης γωνιάς του κορμιού της, η γλώσσα μου σύρθηκε σε σταθερές κυκλικές κινήσεις γύρω από την κλειτορίδα, που είχε γίνει σκληρή σαν βότσαλο. Και οι κύκλοι στένευαν κάθε τόσο, μέχρι που η γλώσσα μου έμεινε να πιέζει το γλυκό βότσαλο ξανά και ξανά...

Κόντευε... το ένιωθα...