Το e-mail μου είναι το:
Θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάτι που μου συνέβη πολύ πρόσφατα. Η ιστορία θα διαφέρει λίγο από τις υπόλοιπες. Δεν πρόκειται να σας πω πόσο πολύ απόλαυσα στιγμές γεμάτες πάθος και ηδονή γιατί αυτό που έζησα ήταν το μεγαλύτερο φιάσκο της ζωής μου μέχρι τώρα. Αλλά ας πάρω τα πράγματα από την αρχή.
Είμαι 32 χρονών, παντρεμένη με ένα παιδί. Πριν από δεκαέξι χρόνια, όταν ήμουν μαθήτρια Λυκείου είχα ένα φλερτ με έναν συμμαθητή μου που πηγαίναμε μαζί φροντιστήριο. Ήμουν δεκαπέντε χρονών και ήταν τα πρώτα μου έντονα συναισθήματα. Πρώτη φορά ερωτευόμουν πραγματικά. Ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερος και ήταν αυτό που λέμε the real thing.
Τα πράγματα μεταξύ μας ήταν πολύ ρομαντικά. Τα φιλιά του ήταν υπέροχα, ξεχωριστά, ένα χαρακτηριστικό δικό του που τον σημάδεψε μέσα στο μυαλό μου για πάντα. Κάποια χάδια και αγγίγματα . . όλα πρωτόγνωρα για μένα-- αλλά τίποτα παραπέρα. Κράτησε τέσσερις μήνες . . διάστημα αρκετά μεγάλο για εφήβους-- και χωρίσαμε όταν ανακάλυψα ότι πήγαινε με πόρνες. Δεχόμουν το γεγονός ότι έπρεπε να κάνει με άλλη γυναίκα έρωτα εφόσον εγώ δεν ήμουν ακόμη έτοιμη αλλά δεν άντεχα την σκέψη πως με άγγιζε με τα ίδια χέρια που άγγιζε εκείνες τις γυναίκες.
Από τότε δεν ξαναβρεθήκαμε. Πέρασαν πολλά χρόνια. Μέναμε σχετικά κοντά κι έτσι μάθαινα μέσω κοινών γνωστών την πορεία του, τις σπουδές του, πότε πήγε φαντάρος, την μακρόχρονη σχέση του με την τωρινή γυναίκα του. Κι εγώ έκανα άλλες σχέσεις, γνώρισα τον άντρα μου, παντρεύτηκα κλπ. Όμως στο πίσω μέρος του μυαλού παρέμενε αυτό το απωθημένο. Αυτός ο άνθρωπος. Δεν έλεγα να τον ξεχάσω. Κι έτσι μια φθινοπωρινή μέρα του 1997 τον πήρα τηλέφωνο στην δουλειά του. Έπαθε πλάκα. Δεν το περίμενε μετά από τόσα χρόνια. Κανονίσαμε να βρεθούμε. Πήγαμε για καφέ. Όλα εκείνα που μας είχαν φέρει τότε κοντά ξαναζωντάνεψαν. Το άγγιγμά του, το φιλί του, εκείνη η απίστευτα γλυκιά αίσθηση στο κορμί, όλα.
Συναντιόμασταν ανα τα χρόνια χωρίς όμως να κάνουμε τίποτα άλλο. Η επιθυμία όμως να κάνω έρωτα μαζί του μεγάλωνε. Το απωθημένο ..... Έτσι Δεκέμβριος 2004 και κανονίσαμε να βρεθούμε και πάλι. Όλα ήταν διαφορετικά αυτή τη φορά. Τα φιλιά μέσα στο αυτοκίνητο ήταν καυτά και όλα έδειχναν ότι το πράγμα θα προχωρούσε. Αυτά που μου είπε όμως εκείνη τη μέρα έπρεπε να με είχαν κάνει να καταλάβω τι θα επακολουθούσε. Ότι σκεφτόταν την οικογένειά του, το σπίτι του, δεν ένιωθε άνετα κλπ ενώ συνέχιζε να με φιλάει με πάθος και η γλώσσα του να δημιουργεί χάος στο κορμί μου.
Την επόμενη Πέμπτη πήγαμε σε ξενοδοχείο. Η ατμόσφαιρα πολύ ζεστή και όλα καλά. Μέσα στο αυτοκίνητο μου χάιδευε το χέρι και η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει. Αν ήξερα τι θα γινόταν θα είχα σηκωθεί να φύγω στο πρώτο φανάρι που σταματήσαμε.
Και τώρα αρχίζει το γέλιο, αγαπημένοι μου φίλοι.
Μπαίνουμε μέσα στο δωμάτιο και εκείνος πήγε προς την κρεβατοκάμαρα και άνοιξε την τηλεόραση. Όχι, όχι μην πάει ο νους σας στο πονηρό. Έβαλε ΕΤ1 που είχε ντοκιμαντέρ για τυφώνες. Στην αρχή λέω από την αμηχανία θα είναι και δεν το παρεξήγησα. Αλλά έμελλε να δω κι άλλα κουφά.
Έξω από το παράθυρο υπήρχε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου 5χ5. Μου λέει «πρέπει να έχω παίξει εδώ». Εγώ αναρωτιόμουν που πήγε όλο εκείνο το πάθος, η τρυφερότητα και ο ιπποτισμός των προηγούμενων συναντήσεων. Αλλά λέω ας περιμένω λίγο ακόμη.
Με τα πολλά ήρθε εκεί που καθόμουν πάνω στο κρεβάτι, με ξάπλωσε κι άρχισε να με φιλάει. Ωραία λέω εγώ από μέσα μου, καλά πάμε. Πραγματικά ένιωθα υπέροχα. Μετά από τόσο καιρό ένιωθα αυτή την σαρωτική αίσθηση της απόλυτης ηδονής. Αρχίσαμε να γδυνόμαστε. Πέσαμε κάτω από τα σκεπάσματα. Μου έγλειφε τις ρώγες και ύστερα ένωσε τα στήθη μου κι άρχισε να τις γλείφει και τις δύο μαζί. Το θεώρησα μεγάλη βλακεία αλλά δεν είπα τίποτα. Ήθελε να με κάνει να ερεθιστώ κι άλλο προφανώς κι έτσι άρχισε να μου δαγκώνει τις ρώγες. Πονούσα πάρα πολύ. Σε κάποια φάση γυρνάει και μου λέει: «Πονάει?» και εγώ του απάντησα, «Ε, λιγάκι».
Αυτά ήταν και όλα τα προκαταρκτικά.
Προσδεθείτε τώρα. Εγώ από την μεγάλη μου επιθυμία να τον νιώσω επιτέλους μέσα μου, του ψιθύρισα στο αυτί: «Έλα, δεν αντέχω άλλο, πάρε με» κι εκείνος φόρεσε το προφυλακτικό, μπήκε μέσα μου, κινήθηκε τέσσερις φορές ακριβώς και τελείωσε. Το αστείο δε του πράγματος ήταν ότι κατά την διάρκεια της πολύ σύντομης επαφής μας πρόλαβε να πει τις εξής φράσεις: «Αμάν καύλωσα πολύ τώρα», «Αμάν θα τελειώσω» που συνοδεύονταν από έντονο λαχάνιασμα σαν να έτρεχε σε αγώνα στίβου.
Μετά από την απογοήτευση αυτή, ξάπλωσε δίπλα μου χωρίς να με αγγίζει καθόλου. Άρχισε να συζητάει για άσχετα θέματα και να βλέπει τηλεόραση το ντοκιμαντέρ. Εδώ θα πρέπει να σημειώσω κάτι. Είμαι μια γυναίκα αντικειμενικά όμορφη. Πολύ ωραίο πρόσωπο, ψηλή, με πλούσιο στήθος, καμπύλες, μακριά πόδια. Εντάξει έχω πάρει λίγα κιλά από την εγκυμοσύνη αλλά τίποτα το φοβερό. Αυτό για να σας δώσω μια εικόνα του εαυτού μου που ξέχασα στην αρχή.
Έβλεπα ότι το πράγμα άρχισε να γίνεται γελοίο. Αποφάσισα όμως να δώσω ακόμη μια ευκαιρία. Έτσι έγειρα προς το μέρος του, τον φιλούσα, του άγγιζα το κορμί και του είπα διακριτικά. «Ήσουν αστραπιαίος πριν». Κι εκείνος μου είπε, «Ναι το ξέρω αλλά ήταν από το πόθο, θα είμαι καλύτερος τώρα».
Σηκώθηκε, φόρεσε ακόμη ένα προφυλακτικό (το οποίο μου ζήτησε να πιάσω εγώ) και μπήκε μέσα μου. Οι κινήσεις ήταν εννέα μετρημένες, κατά την διάρκεια των οποίων έλεγε συνέχεια «Καύλα μου, καύλα μου» και όπως μπορείτε να μαντέψετε τελείωσε. Ούτε λόγος για μένα και ξανάρχισε τα άσχετα θέματα.
Σηκωθήκαμε να φύγουμε. Εγώ σερνόμουν. Δεν μπορούσα να πιστέψω το φιάσκο στο οποίο είχε εξελιχθεί η βραδιά. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και υπό καθεστώς απόλυτης σιωπής με πήγε σπίτι μου. Τυπική ατάκα βγαίνοντας από το αυτοκίνητο «Θα τα ξαναπούμε. Τσάο.»
Ήθελα να ανοίξει η γη και να με καταπιεί. Ήθελα να τον δικαιολογήσω ότι είχε τρακ, ότι σκεφτόταν την γυναίκα του, αλλά δεν μπορούσα. Δεν γινόταν. Απογοητεύτηκα οικτρά από ένα όνειρο που ήταν εντελώς κούφιο. Δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι αυτό που περίμενα τόσα χρόνια ήταν εντελώς ανάξιο λόγου.
Θα μπορούσα να συγχωρήσω την απειρία ή ακόμη και την ανικανότητα ενός 34χρονου άντρα στο σεξ αλλά δεν μπορώ να συγχωρήσω την γελοιότητα.
Συγνώμη που σας κούρασα αλλά ήθελα οπωσδήποτε να το μοιραστώ μαζί σας για να προφυλάξω οποιονδήποτε θελήσει να επιδιώξει κάποιο όνειρο.
Προσέξτε. Δεν βγαίνουν όλα τα όνειρα πραγματικότητα. εγώ απογοητεύτηκα πολύ.
Είμαι 32 χρονών, παντρεμένη με ένα παιδί. Πριν από δεκαέξι χρόνια, όταν ήμουν μαθήτρια Λυκείου είχα ένα φλερτ με έναν συμμαθητή μου που πηγαίναμε μαζί φροντιστήριο. Ήμουν δεκαπέντε χρονών και ήταν τα πρώτα μου έντονα συναισθήματα. Πρώτη φορά ερωτευόμουν πραγματικά. Ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερος και ήταν αυτό που λέμε the real thing.
Τα πράγματα μεταξύ μας ήταν πολύ ρομαντικά. Τα φιλιά του ήταν υπέροχα, ξεχωριστά, ένα χαρακτηριστικό δικό του που τον σημάδεψε μέσα στο μυαλό μου για πάντα. Κάποια χάδια και αγγίγματα . . όλα πρωτόγνωρα για μένα-- αλλά τίποτα παραπέρα. Κράτησε τέσσερις μήνες . . διάστημα αρκετά μεγάλο για εφήβους-- και χωρίσαμε όταν ανακάλυψα ότι πήγαινε με πόρνες. Δεχόμουν το γεγονός ότι έπρεπε να κάνει με άλλη γυναίκα έρωτα εφόσον εγώ δεν ήμουν ακόμη έτοιμη αλλά δεν άντεχα την σκέψη πως με άγγιζε με τα ίδια χέρια που άγγιζε εκείνες τις γυναίκες.
Από τότε δεν ξαναβρεθήκαμε. Πέρασαν πολλά χρόνια. Μέναμε σχετικά κοντά κι έτσι μάθαινα μέσω κοινών γνωστών την πορεία του, τις σπουδές του, πότε πήγε φαντάρος, την μακρόχρονη σχέση του με την τωρινή γυναίκα του. Κι εγώ έκανα άλλες σχέσεις, γνώρισα τον άντρα μου, παντρεύτηκα κλπ. Όμως στο πίσω μέρος του μυαλού παρέμενε αυτό το απωθημένο. Αυτός ο άνθρωπος. Δεν έλεγα να τον ξεχάσω. Κι έτσι μια φθινοπωρινή μέρα του 1997 τον πήρα τηλέφωνο στην δουλειά του. Έπαθε πλάκα. Δεν το περίμενε μετά από τόσα χρόνια. Κανονίσαμε να βρεθούμε. Πήγαμε για καφέ. Όλα εκείνα που μας είχαν φέρει τότε κοντά ξαναζωντάνεψαν. Το άγγιγμά του, το φιλί του, εκείνη η απίστευτα γλυκιά αίσθηση στο κορμί, όλα.
Συναντιόμασταν ανα τα χρόνια χωρίς όμως να κάνουμε τίποτα άλλο. Η επιθυμία όμως να κάνω έρωτα μαζί του μεγάλωνε. Το απωθημένο ..... Έτσι Δεκέμβριος 2004 και κανονίσαμε να βρεθούμε και πάλι. Όλα ήταν διαφορετικά αυτή τη φορά. Τα φιλιά μέσα στο αυτοκίνητο ήταν καυτά και όλα έδειχναν ότι το πράγμα θα προχωρούσε. Αυτά που μου είπε όμως εκείνη τη μέρα έπρεπε να με είχαν κάνει να καταλάβω τι θα επακολουθούσε. Ότι σκεφτόταν την οικογένειά του, το σπίτι του, δεν ένιωθε άνετα κλπ ενώ συνέχιζε να με φιλάει με πάθος και η γλώσσα του να δημιουργεί χάος στο κορμί μου.
Την επόμενη Πέμπτη πήγαμε σε ξενοδοχείο. Η ατμόσφαιρα πολύ ζεστή και όλα καλά. Μέσα στο αυτοκίνητο μου χάιδευε το χέρι και η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει. Αν ήξερα τι θα γινόταν θα είχα σηκωθεί να φύγω στο πρώτο φανάρι που σταματήσαμε.
Και τώρα αρχίζει το γέλιο, αγαπημένοι μου φίλοι.
Μπαίνουμε μέσα στο δωμάτιο και εκείνος πήγε προς την κρεβατοκάμαρα και άνοιξε την τηλεόραση. Όχι, όχι μην πάει ο νους σας στο πονηρό. Έβαλε ΕΤ1 που είχε ντοκιμαντέρ για τυφώνες. Στην αρχή λέω από την αμηχανία θα είναι και δεν το παρεξήγησα. Αλλά έμελλε να δω κι άλλα κουφά.
Έξω από το παράθυρο υπήρχε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου 5χ5. Μου λέει «πρέπει να έχω παίξει εδώ». Εγώ αναρωτιόμουν που πήγε όλο εκείνο το πάθος, η τρυφερότητα και ο ιπποτισμός των προηγούμενων συναντήσεων. Αλλά λέω ας περιμένω λίγο ακόμη.
Με τα πολλά ήρθε εκεί που καθόμουν πάνω στο κρεβάτι, με ξάπλωσε κι άρχισε να με φιλάει. Ωραία λέω εγώ από μέσα μου, καλά πάμε. Πραγματικά ένιωθα υπέροχα. Μετά από τόσο καιρό ένιωθα αυτή την σαρωτική αίσθηση της απόλυτης ηδονής. Αρχίσαμε να γδυνόμαστε. Πέσαμε κάτω από τα σκεπάσματα. Μου έγλειφε τις ρώγες και ύστερα ένωσε τα στήθη μου κι άρχισε να τις γλείφει και τις δύο μαζί. Το θεώρησα μεγάλη βλακεία αλλά δεν είπα τίποτα. Ήθελε να με κάνει να ερεθιστώ κι άλλο προφανώς κι έτσι άρχισε να μου δαγκώνει τις ρώγες. Πονούσα πάρα πολύ. Σε κάποια φάση γυρνάει και μου λέει: «Πονάει?» και εγώ του απάντησα, «Ε, λιγάκι».
Αυτά ήταν και όλα τα προκαταρκτικά.
Προσδεθείτε τώρα. Εγώ από την μεγάλη μου επιθυμία να τον νιώσω επιτέλους μέσα μου, του ψιθύρισα στο αυτί: «Έλα, δεν αντέχω άλλο, πάρε με» κι εκείνος φόρεσε το προφυλακτικό, μπήκε μέσα μου, κινήθηκε τέσσερις φορές ακριβώς και τελείωσε. Το αστείο δε του πράγματος ήταν ότι κατά την διάρκεια της πολύ σύντομης επαφής μας πρόλαβε να πει τις εξής φράσεις: «Αμάν καύλωσα πολύ τώρα», «Αμάν θα τελειώσω» που συνοδεύονταν από έντονο λαχάνιασμα σαν να έτρεχε σε αγώνα στίβου.
Μετά από την απογοήτευση αυτή, ξάπλωσε δίπλα μου χωρίς να με αγγίζει καθόλου. Άρχισε να συζητάει για άσχετα θέματα και να βλέπει τηλεόραση το ντοκιμαντέρ. Εδώ θα πρέπει να σημειώσω κάτι. Είμαι μια γυναίκα αντικειμενικά όμορφη. Πολύ ωραίο πρόσωπο, ψηλή, με πλούσιο στήθος, καμπύλες, μακριά πόδια. Εντάξει έχω πάρει λίγα κιλά από την εγκυμοσύνη αλλά τίποτα το φοβερό. Αυτό για να σας δώσω μια εικόνα του εαυτού μου που ξέχασα στην αρχή.
Έβλεπα ότι το πράγμα άρχισε να γίνεται γελοίο. Αποφάσισα όμως να δώσω ακόμη μια ευκαιρία. Έτσι έγειρα προς το μέρος του, τον φιλούσα, του άγγιζα το κορμί και του είπα διακριτικά. «Ήσουν αστραπιαίος πριν». Κι εκείνος μου είπε, «Ναι το ξέρω αλλά ήταν από το πόθο, θα είμαι καλύτερος τώρα».
Σηκώθηκε, φόρεσε ακόμη ένα προφυλακτικό (το οποίο μου ζήτησε να πιάσω εγώ) και μπήκε μέσα μου. Οι κινήσεις ήταν εννέα μετρημένες, κατά την διάρκεια των οποίων έλεγε συνέχεια «Καύλα μου, καύλα μου» και όπως μπορείτε να μαντέψετε τελείωσε. Ούτε λόγος για μένα και ξανάρχισε τα άσχετα θέματα.
Σηκωθήκαμε να φύγουμε. Εγώ σερνόμουν. Δεν μπορούσα να πιστέψω το φιάσκο στο οποίο είχε εξελιχθεί η βραδιά. Μπήκαμε στο αυτοκίνητο και υπό καθεστώς απόλυτης σιωπής με πήγε σπίτι μου. Τυπική ατάκα βγαίνοντας από το αυτοκίνητο «Θα τα ξαναπούμε. Τσάο.»
Ήθελα να ανοίξει η γη και να με καταπιεί. Ήθελα να τον δικαιολογήσω ότι είχε τρακ, ότι σκεφτόταν την γυναίκα του, αλλά δεν μπορούσα. Δεν γινόταν. Απογοητεύτηκα οικτρά από ένα όνειρο που ήταν εντελώς κούφιο. Δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι αυτό που περίμενα τόσα χρόνια ήταν εντελώς ανάξιο λόγου.
Θα μπορούσα να συγχωρήσω την απειρία ή ακόμη και την ανικανότητα ενός 34χρονου άντρα στο σεξ αλλά δεν μπορώ να συγχωρήσω την γελοιότητα.
Συγνώμη που σας κούρασα αλλά ήθελα οπωσδήποτε να το μοιραστώ μαζί σας για να προφυλάξω οποιονδήποτε θελήσει να επιδιώξει κάποιο όνειρο.
Προσέξτε. Δεν βγαίνουν όλα τα όνειρα πραγματικότητα. εγώ απογοητεύτηκα πολύ.
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.