Κυκλοφορούσα με το μπικίνι λοιπόν μέσα στο σπίτι και έκανα διάφορες μικροδουλίτσες πριν φύγουμε, ενώ εκείνος έβαζε μαγιό. Τον είχα πιάσει να με παρατηρεί, αλλά δεν έδωσα σημασία, ώσπου πήγα στο δωμάτιο να συμμαζέψω λίγο τα δυο μονά κρεβάτια που κοιμόμασταν. Το παντζούρι ήταν κλειστό έτσι είχε σχετική σκοτεινιά. Ξαφνικά ακούω τν πόρτα πίσω μου να κλείνει και να γίνεται τελείως σκοτάδι. Προτού προλάβω καν να αναφωνήσω δέχομαι ένα χτύπημα στο κεφάλι που με άφησε αναίσθητη. Δεν ξέρω καν πόσες ώρες είχαν περάσει, πάντως το θέμα είναι πως ξύπνησα βράδυ. Το φως ήταν αναμμένο. Βρισκόμουν μπρούμυτα στο κρεβάτι. Προσπάθησα να μιλήσω μα κάποιο παχύρευστο υγρό είχε ξεράνει το στόμα μου και είχε γεμίσει το μαξιλάρι. Κατάλαβα τι ήταν μα δεν ήθελα να το πιστέψω. Βρισκόμουν γυμνή στο κρεβάτι και στο στόμα μου βρίσκονταν ποσότητες από σπέρμα! Το έφτυσα μεμιάς βήχοντας. Κατόπιν γύρισα να κοιτάξω πίσω μου και αυτό που είδα με σόκαρε. Ο κώλος ήταν κόκκινος με αποτυπώματα χεριού πάνω! Μα το χειρότερο δεν ήταν αυτό. Η κωλοτρυπίδα μου είχε ανοίξει, είχε ξεχειλώσει και ήταν γεμάτη χύσια, σα μικρή λιμνούλα.
Με το που κινήθηκα λίγο ήρθε και ο πόνος. Το κωλάντερο μου πονούσε μέχρι μέσα βαθιά – δεν μπορούσα να το πιστέψω πως κάποιος με είχε βιάσει από πίσω. Γύρισα ανάσκελα και η φρίκη συνεχίστηκε: Τα στήθη μου ήταν γυμνά γεμάτα δαγκωματιές και αμυχές, οι ρώγες μου κατακόκκινες. Το αιδοίο μου ήταν και αυτό ανοιχτό σαν βεντάλια και ερεθισμένο, ενώ με το που σηκώθηκα λίγο, από μέσα βγήκε μια τεράστια υγρή μάζα σπέρματος που με γαργάλησε λίγο και έσταξε στο στρώμα. Τα μάτια μου είχαν γουρλώσει από τον τρόμο. Δεν ήταν δυνατόν αυτό που συνέβαινε. Ποιος μπορεί να το έκανε αυτό; Σαν απάντηση στην ερώτηση μου η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ο Μιχάλης, ο παιδικός μου φίλος. Ήταν γυμνός, το πέος του ήταν όρθιο και τεράστιο. Έμεινα κοκαλωμένη. Στο χέρι του κρατούσε ένα τενεκεδάκι μπίρα. Ήπιε μια γουλιά και το πέταξε κάτω με συνοδεία ρεψίματος.
- Ωραία ξύπνησες… μου είπε γιατί είχα βαρεθεί να σε πηδάω αναίσθητη.
Έμεινα να τον κοιτάω.
- Η αλήθεια είναι ότι σε είχα άχτι από μικρός. Με τα φορέματα σου και τα κουνήματα σου με άναβες και πάντα εισέπραττα παγωμάρα από σένα. Μέχρι σήμερα φυσικά που με ξεχρέωσες.
- Σε παρακαλώ, του είπα, αυτό που έκανες είναι τρομερό, δε θα στο συγχωρέσω ποτέ. Άσε με όμως να φύγω, πονάω και θέλω να πλυθώ, άσε με και δεν θα πω τίποτα, θα το ξεχάσω, αλήθεια σε παρακαλώ…
του κλαψούρισα. Εκείνος συγκατένεψε και μου έδειξε με το χέρι του την πόρτα. Σηκώθηκα άρον-άρον για να φύγω πριν αλλάξει γνώμη. Το κάθαρμα. Θα το πλήρωνε αυτό. Πόσο ανόητη ήμουν όμως. Καθώς περνούσα από μπροστά του, έβαλε το χέρι του στη κοιλιά μου και με σταμάτησε.
- Περίμενε λίγο. Ένα τελευταίο άγγιγμα θέλω μόνο…
μου είπε και ευθύς σήκωσε το χέρι του μέχρι τα στήθη μου όπου άρχισε να τα μαλάζει. Το άλλο του χέρι με τράβηξε από τα μαλλιά μέχρι που το κεφάλι μου πήγε πίσω και ένιωσα τη γλώσσα του να χώνεται στο λαρύγγι μου. Το χέρι του κατέβηκε και άρχισε να χουφτώνει τον κώλο μου. Τον γράπωνε άγαρμπα και τα δάχτυλα του διέσχιζαν την χαράδρα του. Σταμάτησε να με φιλάει και με το που πήγα να του πω «σε παρακαλώ» με κόλλησε στον τοίχο και μου έχωσε το σκληρό του πέος στον κώλο μέχρι μέσα. Αναστέναξα και μου φάνηκε περίεργο πως άνοιξε τόσο εύκολα η κωλοτρυπίδα μου.
- Τι περίμενες, ότι θα σε άφηνα χωρίς να φας και άλλο πούτσο μωρή καριόλα;…
μου είπε τη στιγμή που άρχισε να με σφυροκοπάει. Το κάθαρμα με είχε στήσει στον τοίχο, μου έσκιζε τον κώλο και εγώ βογκούσα ανεξέλεγκτα, ενώ παράλληλα μου έσφιγγε τα βυζιά.
- Θα σε κάνω εγώ πουτάνα, στο υπόσχομαι αυτό. Θα σε ξεκωλιάζουν επί καθημερινή βάση!
Που να το ήξερα πως κυριολεκτούσε τότε! Αφού με γάμησε για τα καλά, έχυσε άλλη μια φορά καυτό σπέρμα στον κώλο μου. Ένα χτύπημα στο κεφάλι έκανε τον κόσμο να σβήσει πάλι. Ξύπνησα στο δωμάτιο ενός καραβιού, νομίζω φορτηγό πλοίο ήταν. Ήταν καθαρό δωμάτιο, με αστραφτερά σεντόνια, πετσέτες και μπάνιο με ζεστό νερό. Δίπλα υπήρχε και σερβίτσιο με φαγητό και μπόλικο νερό. Έκανα μπάνιο, καθαρίστηκα ενώ σκεφτόμουν τι στο καλό έγινε, που ήμουν. Σύγχυση μου ήταν μεγάλη αλλά τουλάχιστον μπόρεσα να συνέλθω λίγο σωματικά και ψυχολογικά. Τα μοναδικά ρούχα που βρήκα στην ντουλάπα ήταν ένα μαύρο στρινγκ και ένα διαφανές νυχτικό. Δεν ήθελα να τα φορέσω μα δεν υπήρχαν και άλλα, οπότε τα έβαλα. Ανανεωμένη έφτασα στην πόρτα την άνοιξα και κοίταξα έξω. Σκοτάδι. Ξεκινούσε ένας διάδρομος από εκεί που στεκόμουν με πόρτες δεξιά και αριστερά μα δεν μπορούσα να διακρίνω πολλά. Στο βάθος υπήρχαν σκαλιά που ανέβαιναν – αυτό ήταν, σκέφτηκα, εκεί πρέπει να πάω.
Άρχισα να βαδίζω, όταν περνώντας την πρώτη πόρτα στα αριστερά μου, από τα σκοτάδια της πετάχτηκε ένα μαλλιαρό χέρι, με γράπωσε από τα μαλλιά με έβαλε μέσα και με πέταξε στα γόνατα. Με το που άνοιξα το στόμα να ουρλιάξω ένα επίσης μαλλιαρό πέος χώθηκε μέχρι το λαρύγγι μου και άρχισε να μου γαμάει το στόμα. Βαριές ανάσες ακούγονταν από τον άντρα από πάνω μου καθώς με κρατούσε και με πίπωνε. Ευτυχώς δεν κράτησε πολύ. Με έπνιξε στο σπέρμα, το έφτυσα και πετάχτηκα αλαφιασμένη έξω, τρέχοντας σαν τρελή προς τις σκάλες. Στην επόμενη πόρτα δυο χέρια με άρπαξαν με πέταξαν σε ένα κρεβάτι ανάσκελα και ένας παχύς πούτσος χώθηκε στο μουνί μου και άρχισε να με γαμάει ανελέητα. Να μη σας τα πολυλογώ από κάθε δωμάτιο που έβγαινα, έτρεχα προς τα σκαλιά και κάθε φορά κάποιος με άρπαζε με έριχνε στην καμπίνα του και με βίαζε άγρια.
Μου γάμησαν μουνί, κώλο και στόμα με απίστευτη λαιμαργία και βαρβαρότητα. Όταν επιτέλους έφτασα στα σκαλιά βρισκόμουν σε άθλια κατάσταση. Γυμνή με μώλωπες, ενώ από κάθε τρύπα μου έσταζε ποσότητα σπέρματος. Με το που ανέβηκα στο κατάστρωμα ήθελα να πιστέψω πως ο εφιάλτης μου θα τελείωνε, όταν είδα μια ντουζίνα άντρες να στέκονται απέναντι μου, γυμνοί να χαϊδεύουν τα πέη τους και να με κοιτάνε γελώντας χαιρέκακα. Ξαφνικά άρχισαν να τρέχουν όλοι προς το μέρος μου και οι κραυγές μου πνίγηκαν μέσα στα ιδρωμένα λιπαρά σώματα τους που άρχισαν να με παρτουζώνουν με μανία. Χρειάστηκα δυο μέρες να συνέλθω από αυτό. Από τότε έχω γίνει σκλάβα τους, η προσωπική τους πουτάνα. Με γαμάνε όποτε θέλουν, με χουφτώνουν, με χύνουν, μου έχουν κάνει τα πάντα. Τελικά είχε δίκιο ο Μιχάλης. Τρώω καθημερινό ξεκώλιασμα.
(Copyright protected OW ref: 88815)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.