Δεν υπάρχει ανία τον Αύγουστο

Όλοι ξέρουμε ότι ο ελληνικός Αύγουστος είναι μια "δύσκολη" εποχή... Ο καιρός που όλοι [λίγο-πολύ] περιμένουμε για να φύγουμε [ή να ξαναφύγουμε...] από το καμίνι στο οποίο στεγαζόμαστε τον υπόλοιπο χρόνο...

Έχοντας ξεκινήσει φέτος διακοπές από πολύ νωρίς, (ξανά)βρέθηκα στην Αθήνα τις μέρες του πανικού... [τέλη Ιουλίου] με τους πάντες να έχουν κανονίσει "κάπου" να πάνε, βρέθηκα σε αποχαύνωση..

Να πάω με τη -μάλλον βαρετή- δικηγοροπαρέα φίλων στην Κεφαλλονιά; [Εξωτικό φρούτο εγώ σε στημένα "σκηνικά" σαχλοκοσμικότητας...] Να πάω στο εξοχικό μου; [αλλά, πάλι μόνος]... δεν έλεγε.

Το πράγμα σήκωνε ποτό.. και περίσκεψη...

Είπα λοιπόν να πάω στο γνωστό εκείνο μαγαζί που (μερικά από) τα ωραιότερα θηλυκά στην Αθήνα περιφέρουν τη ματαιοδοξία τους, στο γνωστό εκείνο κήπο του Ballth...  που όλοι κοιτούν και κανείς δεν μιλά στο διπλανό του, αν δεν τον ξέρει [γιατί, ίσως, και να του πέσει η υπόληψη].

Και ήταν εκεί.

Καθόταν σε ένα πεζούλι, δύο πράσινα μάτια να βλέπουν τον πίσω τοίχο του κήπου, και δυό άψογα καλοσχηματισμένα πόδια να ξεπροβάλλουν από μια -ήδη- κοντή φούστα.

"A penny for your thoughts", της είπα κάνοντας μεγάλη προσπάθεια να ξεκολλήσω τα μάτια μου από το σμιλεμένο στήθος της. Καστανόξανθο μαλλί, μάλλον μακρύ, λεπτή μέση, άψογο στύλ. Και δυό χέρια που προσπαθούσαν να κρύψουν την αμηχανία της... Ακούμπησα τα δάκτυλα της, καθώς της πρόσφερα τα σφηνάκια που κουβαλούσα, και "τεντώθηκα"...

Οι ρώγες της, μεγάλες σαν κεράσια τσίτωναν το ύφασμα από το σχετικά "σεμνό" μπλουζάκι της, και όσο για τη χαράδρα του στήθους της... κρατιόμουνα με τη βία να μην ψηλαφίσω την κορυφογραμμή της.

Μιλήσαμε αρκετά εκείνη τη βραδιά, δηλαδή το κλείσαμε το μαγαζί, αλλά εμένα το πρόβλημα μου ήταν να καλύψω το φούσκωμα στο λινό παντελόνι μου, που είχε πάρει ανησυχητικές διαστάσεις. Βαριόταν τα πάντα, όλο αυτό το "δήθεν" γύρω της, όπως κι εγώ άλλωστε, είχε πρόσφατα χωρίσει [για μένα η σχέση εδώ και καιρό, είναι "άγνωστη λέξη"], το καλοκαίρι ήταν στο peak του και εκείνη δεν είχε κανονίσει τίποτα..

"Θέλω τόσο πολύ να κάνω κάτι διαφορετικό", μου έλεγε. "Όλες τα ίδια λέτε, και όταν σας δίνετε η ευκαιρία κάνετε πίσω", την πίκαρα εγώ.

Η κουβέντα ακόμα κρατιόταν ευπρεπής.

Όταν όμως "μίλησε" το τζίν, δοκίμασα τα όρια της.

Είναι προφανές, ότι σε ένα αξιοπρόσεκτο κορίτσι που μόλις μεταμορφωνόταν σε γυναίκα [25 στα 26], δεν χρειαζόταν άλλος ένας "πέφτουλας". Επιδεξιότητα χρειαζόταν και παιχνίδι.. Δεν δοκίμασα καν να την ακουμπήσω, η ματια μου όμως πρέπει να "καιγε καθώς περιπλανιόταν στους ελαφρώς τουρλωτούς γλουτούς της την ώρα που απομακρυνόταν. Ίσως γιαυτό γύρισε να μου χαμογελάσει, με τη ματιά της να πέφτει για πρώτη φορά καθαρά χαμηλά, ανάμεσα στα πόδια μου...

Η επόμενη μέρα θα έκρινε πολλά.

Την κάλεσα για φαγητό [Ακρωτήρι] και ανταποκρίθηκε. Αυτή τη φορά φορούσε ένα πράσινο φόρεμα που δεν άφηνε και πολλά στη φαντασία [και κρίνοντας από τους γύρω μου, δεν μιλάμε μόνο για τη δικιά μου...].

Το βάδισμα της, πολύ διαφορετικό από το βράδυ, θύμιζε γαζέλα..

Ή μάλλον όχι, ήταν πολύ καμπυλάτη για να είναι αέρινη. Μάλλον σε τίγρη έφερνε, αν εξαιρούσες εκείνα τα μεγάλα αθώα μάτια.

"Το καλοκαίρι είναι μεγάλο για να τη βγάλεις σ" αυτό το μπουρδέλο", σχολίασα, φέρνοντας την κουβέντα στο κατάλληλο σημείο. "Και τι θέλεις να κάνω", κούνησε χαριτωμένα τους ώμους. "Να πάω να στοιβαχτώ στις παραλίες της Μυκόνου, με ανθρώπους που τρώω στη μάπα όλο τον υπόλοιπο χρόνο;".

Κάπου, εκεί, αποφάσισα [περίπου έξι ώρες μετά την πρώτη επαφή μας], να παίξω μπάλα.

"Έχεις πάει ποτέ στην Κάρπαθο;", ρώτησα μάλλον αθώα, τσεκάροντας μια φοβερή κουκλάρα να λικνίζεται πίσω από το τραπέζι μας.

"Θα "πρεπε;", απάντησε.

"Εξαρτάται. Αλλά θα μου ήταν ΠΙΟ δύσκολο να στο προτείνω, αν είχες ήδη πάει".

Με κοίταξε εξεταστικά, σαν να με πρωτοέβλεπε.

"Ωραίο είναι. Αλλά...".

Δεν ξέρω αν ήταν ο αφοπλιστικά άνετος τρόπος που το έθεσα [με δεδομένο ότι η κοπέλα δεν ήταν το πρώτο ξεκολλάκι που ψαχνόταν για παρέα], ή μορφή της γνωριμίας μας, ή η έξαψη της στιγμής.

Πάντως, δέχτηκε.

Δεν μιλήσαμε σχεδόν καθόλου όλη την επόμενη ημέρα, αλλά το ξημέρωμα της Πέμπτης μας βρήκε στον Ελ. Βενιζέλο να περιμένουμε το καρυδότσουφλο της γραμμής.

Κριτήριο μας ["μου" δηλαδή...], οι φοβερές παραλίες που είχα δει σε φωτος και στο δίκτυο και η επιθυμία να την "κάνω" στο πουθενά, και μάλιστα με μια τέτοια παρέα..

Έκανα προσπάθεια να μην το σκέφτομαι και να μην καρφώνομαι πάνω της, καθώς το κοντό σορτσάκι της ανέβαινε ψηλά στους μηρούς της. Μέχρι τότε, είχαμε απλά ανταλλάξει δυό φιλιά, κι αυτά μέσα σε όρια, για να μην ξεφύγουμε [εγώ δηλαδή..].

Η πρωτεύουσα του νησιού δεν ήταν ακριβώς αυτό που περιμέναμε.

Κάθε άλλο παρά γραφική, δεν προσφερόταν γιαυτό που είχα στο μυαλό μου. Δυστυχώς για μας, σε κάποια κοντινά ξενοδοχεία δεν έπεφτε καρφίτσα. Καταλήξαμε, μάλλον τυχαία, να σταματήσουμε σε ένα ωραίο συγκρότημα στα νότια του νησιού. Το resort όμως ήταν μισθωμένο από μια σκανδιναβική επιχείρηση και δεν δεχόταν Έλληνες. Κάτι φτωχές επιδόσεις μου όμως (από τα παλιά) στα δανέζικα και ένα καλό φιλοδώρημα, έκαναν το θαύμα τους προκειμένου να καβατζώσουμε το τελευταίο (60ο για την ακρίβεια) δωμάτιο που είχε -μόλις- τυχαία αδειάσει.

Μια βόλτα στην πισίνα μου δημιούργησε νέο πρόβλημα. Μια ντουζίνα μουνάρες με κάτι string που με δυσκολία διακρίνονταν χαμένα στις μαυρισμένες χαράδρες-τι καλύτερο τονωτικό για το ανδρικό ενδιαφέρον.. Ανταπέδωσαν πρόσχαρα το χαμόγελο μου και δεν φοβήθηκαν να συναντήσουν τη ματιά μου. Αυτές οι θεές του βορρά..

Μήπως είχα βιαστεί να έρθω με παρτενέρ;

Στο δωμάτιο τα πράγματα ήταν μάλλον αμήχανα και είπα να μην τα πιέσω. Το βράδυ, κουρασμένοι και έχοντας πιεί και οι δύο, το σεξ ήταν μάλλον τυπική διαδικασία. Δεν ήταν άσχημο, αλλά, να.. περίμενα κάτι παραπάνω, μια φλόγα που δεν είδα... Δεν πολυμιλήσαμε γιαυτό, αλλά και οι δυο κάτι περιμέναμε. Να "χα πέσει τόσο έξω;

Την Παρασκευή επισκεφτήκαμε διάφορες παραλίες.

Βουτιά και δρόμο. Αργά το μεσημέρι, αφού ήπιαμε κάμποσα ούζα καταλήξαμε σε μια μάλλον απομονωμένη παραλία στο δρόμο για την Όλυμπο. Τα νερά παραδεισένια, η θάλασσα αρυτίδωτη κι η κάψα του μεσημεριού να ανεβάζει το θερμόμετρο..

"Μου "πες ότι δεν πολυκάνεις γυμνισμό, αλλά εδώ είμαστε μάλλον μόνοι μας. Δεν βγάζεις το μαγιώ σου;" της είπα.

Κοιτώντας διστακτικά δυό τύπους που είχαν κατασκηνώσει στην απέναντι μεριά της παραλίας, κούνησε το κεφάλι. "Νομίζεις, ότι δεν φαινόμαστε από δω, ε;", ρώτησε. [Έ, δεν έπρεπε;]

Και οι δυό ξέραμε τι θα συνέβαινε.

Ο πούτσος μου από την καύλα πόναγε, ώρα πριν.. Οι φλέβες του είχαν φουσκώσει από την προσμονή, και το μανιτάρι μου περήφανο ταλαντευόταν αργά κοιτώντας πάντα προς τα πάνω.

Πέρασε τη γλώσσα της μέσα από τα χείλια της. Έβλεπα τα μάτια της να καρφώνονται στην ψωλή μου, την άμμο να καίει και ένιωθα [σχεδόν άκουγα!] τον ήλιο να ξεροψήνει τα κορμιά μας.

Τέντωσε το κορμί της και με βήμα αργόσυρτο κίνησε για το νερό.

Έσπασε τη μέση της πριν την καταπιεί το υγρό και το κωλαράκι της φάνηκε σαν γλυπτό, όπως έμεινε στη γαλάζια επιφάνεια.

Την ακολούθησα. Κόλλησε πάνω μου και δοκίμασε να με οδηγήσει στο άψογα ξυρισμένο μουνάκι της.

"Όχι έτσι μωρό μου", της απάντησα βαριά. Την τράβηξα με βία στην άμμο και καθώς ξάπλωσα περιπλανήθηκα στις καμπύλες της. Τη στιγμή που έβαλε τα χέρια πίσω από την πλάτη της για να στεγνώσει τά μαλλιά της, νομίζω ότι τα αρχίδια μου θα έσπαγαν από το βάρος που είχαν σωρεύσει.

Τα στήθη της, μεσαίου μεγέθους αλλά στητά στολίζονταν με δύο σκούρα κεράσια, και η μέση της έκανε αυτή τη φοβερή κούρμπα που στέλνει κάθε πραγματικό άντρα, θιασώτη της θηλυκότητας και όχι μιας μόνο τρύπας..

Αργά και με νάζι, έπιασε το καβλί μου και άρχισε με αργές αλλά σταθερές κινήσεις να με γλείφει κοιτώντας με στα μάτια. Ακούγοντας την αναπνοή μου βαριά, έπαιξε με τα μπαλάκια μου και όταν κατέβασε την πούτσα μου ως το λαιμό της, κατάλαβα ότι όλη η "μακρόχρονη" εκπαίδευση μου για να κρατηθώ, σύντομα θα πήγαινε "περίπατο"...

Ο οργασμός μου ήταν βαθύς και εκρηκτικός. Έχυνα, έχυνα και δεν έλεγα να σταματήσω. Φυσικά, δεν την άφησα να τραβήξει το στόμα της από το -ακόμη- πρησμένο όργανο μου.

Ήταν το πρώτο μάθημα.

Μισή ώρα και μετά από ένα σύντομο αλλά χορταστικό υπνάκο [κορίτσια, δείξτε μια κατανόηση στο θέμα αυτό..], ένιωσα σαν να "μουνα ακόμη στο στρατό, στερημένος βδομάδες από γυναίκα. Εκμεταλλεύτηκα τη στάση της-γυρισμένη στο πλαι για να αιφνιδιάσω..

Η γλώσσα μου πλανήθηκε από τις γάμπες της ως βαθειά στο εσωτερικό των γλουτών της. Τα ακροδάχτυλα μου έπαιζαν, χαλαρά, με το μουνάκι της, χωρίς ποτέ να παραβιάζουν την λαχταριστή τρυπούλα της. Προσπαθούσε να καρφωθεί με ολοένα μεγαλύτερη μανία πάνω στα δάχτυλα μου και οι καυλωτικές κραυγούλες της είχαν πια γίνει βογκητά..

Αλλα δεν θα της έκανα εύκολα το χατήρι.

Και τότε τους είδα.

Ξεχασμένοι στην καύλα μας, είχαμε λησμονήσει ότι δεν ήμασταν ακριβώς μόνοι μας στην απομονωμένη παραλία..

Ήταν δυο τύποι, κοντά στην ηλικία μου [~35], μαλλον συμπαθητικά παιδιά που εκτός από το να απολαύσουν την παραλία, είχαν τη φαεινή ιδέα να πάρουν μάτι και ένα παραθαλάσσιο γαμήσι.

Προσπάθησα να μην τους φοβίσω, γι' αυτό δεν έδειξα αμέσως ότι αντιλήφθηκα την παρουσία τους. Εξάλλου, οι βυζάρες που πάλλονταν μπροστά μου, και οι μυρωδιές που αναδύονταν και μου τρέλλαιναν τη μύτη δεν μου επέτρεπαν περισπασμούς. Είχαν έρθει όμως πολύ κοντά και αν γύρναγε για να ανέβει πάνω μου, θα τους έβλεπε στα σίγουρα.

Προχώρησα ένα βήμα ακόμη λοιπόν.

Ήταν φανερό ότι η κοπέλα είχε έφεση, αλλά δεν ήμουν και πολύ σίγουρος με την εξοικείωση της in action ... Φυσικά, έκανα λάθος..

"Γάμησε με", ούρλιαξε σχεδόν, και δοκίμασε να σηκωθεί για να βυθιστεί στην ψωλή μου. Μαλακά, αλλά σταθερά τη γύρισα στα τέσσερα και ξεκίνησα να μπαίνω μέσα της. Την έστησα σωστά [άλλο βίτσιο μου κιαυτό..], κώλος τουρλωμένος προς τα πίσω, κεφάλι να ακουμπάει σχεδον στην άμμο. Ένα χέρι να κρατάει αντίσταση και το άλλο να παίζει με το μουνάκι της ή με τα αρχίδια μου καθώς την κάρφωνα με αυξανόμενη δύναμη.

Ένιωθα, όπως το μαχαίρι που κόβει το βούτυρο.

Γλίστραγα μέσα της, διεισδύοντας όλο και πιο βαθειά.

Τα μάτια μου καρφωμένα στην πίσω ροζ τρυπούλα της, που πότε άνοιγε και πότε έκλεινε κρύβοντας το στενό πέρασμα.

"Με τρελλαίνεις", φώναζε.

"Και μένα μωρό μου. Ειδικά όταν βλέπω την κωλάρα σου να δονείται ολόκληρη στον αέρα.. Και ξέρεις κάτι. Με ερεθίζει να σε παίρνω έτσι και να μας βλέπουνε".

Έκανε να γυρίσει, αλλά δεν την άφησα. Αντίθετα, χώθηκα με περισσή μανία μέσα της. Τα μπαλάκια μου είχαν πάρει φωτιά καθώς τρίβονταν πάνω της. Και όταν έβαλα το δάχτυλο μου στον κώλο της, έγινε το μπαμ..

"Σκίσε με", μου φώναζε καθώς συγχρονιζόταν, αφηνιασμένο άτι, πάνω στο σκληρό κατάρτι μου. Έχοντας χύσει λίγο πιο πριν, είχα τα περιθώρια να παραδόσω εκ του ασφαλούς μαθήματα αντοχής. Με την άκρη του ματιού μου, έβλεπα τα παιδιά να έχουν σηκωθεί όρθιοι καμιά 15ρια μέτρα πιο κει και να παίζουν τα όργανα τους λυσσασμένα. Ήταν φανερό πως ήταν θέμα δευτερολέπτων να χύσουν.

Έπιασα τη Σοφία [αυτό είναι το πραγματικό όνομα της] από την ξανθιά χαίτη της και κλιμάκωσα τον πραγματικά τρελλό καλπασμό μου. Όλη η ύπαρξη μου θαρρείς, επικεντρωμένη σε ένα βαθύ, μα τόσο γλυκό τούνελ...

Γάμαγα, γάμαγα και δεν ήθελα να τελειώσω...!

Της έχωσα και δεύτερο κωλοδάκτυλο και όταν πια ξέφυγε τελείως, χαμένη στον πόθο της πούτσας που την τρύπαγε, έβαλα και τρίτο.

Από κάποιο σημείο και μετά, δεν είχα αίσθηση του που βρισκόμουνα. Λουσμένος στον ιδρώτα, κατέληξα να μοιράζω απλόχερα -κυριολεκτικά - το σπέρμα μου στην πλάτη και στα καλοζυγισμένα ημικύκλια που διέγραφε Ο κώλος της καθώς προσκυνούσε...