Τελικά, πόση τύχη μπορεί να φέρει μία ξαφνική επίσκεψη από το ΙΚΑ στη δουλειά. Χμ... ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Πρωί "τσαγκαρο-Δευτέρα", όπως λέμε, πριν 2 βδομάδες. Η γυναίκα μου είχε κανονίσει ένα τυπικό ραντεβού με το γυναικολόγο της, και μετά θα πήγαινε κανονικά στη δουλειά της. Ο μικρός, είχε μείνει με τους δικούς μου από το προηγούμενο βράδυ, γιατί με τέτοια ζέστη δεν θέλαμε να τον πολύ-κυκλοφορήσουμε έξω. Έφυγα κι εγώ για τη δουλειά, με χαλαρό ρυθμό και αρκετή κίνηση, όπως πάντα τις πρωινές ώρες.
Φτάνοντας στη δουλειά και πριν καλά-καλά μπω στο τμήμα που εργάζομαι, αντιλαμβάνομαι έναν μικρό πανικό. Ρωτώντας κάποιον συνάδελφο, μου δίνει απάντηση με 2 σκέλη.
1)Έπρεπε να πάρω μαζί μου έναν νεοφερμένο Πακιστανό και να πάμε στην εφορία για να εκδώσει ένα χαρτί για τον τόπο κατοικίας του.
2)Υπήρχε η πιθανότητα ξαφνικής επίσκεψης από το ΙΚΑ για έλεγχο, οπότε... έπρεπε να φύγουμε το συντομότερο δυνατόν.
Για να μη μακρηγορώ, ο Πακιστανός είχε ήδη έρθει από το σπίτι του, έτοιμος και με ένα φάκελο στο χέρι με τα απαραίτητα έγγραφα, για να φύγουμε. Μου δόθηκαν χρήματα από το ταμείο για τυχόν έξοδα, πήρα και κάποιες οδηγίες για το ποιόν θα συναντούσαμε εκεί για να μας εξυπηρετήσει, λέγοντάς μου ότι, είτε θα έπαιρνα εγώ τηλέφωνο όταν θα τελειώναμε, είτε θα με έπαιρναν εκείνοι στο κινητό αν υπήρχε οποιαδήποτε αλλαγή, για να ξέρουμε τι θα κάνουμε. Χωρίς άλλη καθυστέρηση καβαλήσαμε τη μηχανή και φύγαμε για την εφορία. Στην εφορία, ευτυχώς δεν καθυστερήσαμε πάρα πολύ. Η όλη διαδικασία, μέχρι να βρούν τα στοιχεία του, δηλωμένα ήδη από τον προηγούμενο εργοδότη, κράτησε περίπου 20 λεπτά.
Φεύγοντας, και μόλις φτάσαμε στο όχημα επιστροφής, χτύπησε το κινητό. Ήταν ο ίδιος συνάδελφος, με χαμηλωμένη φωνή.
- Έλα φίλε.
- Έλα, τι έγινε;
- Λοιπόν, έχει έρθει το ΙΚΑ και μάλλον θα αργήσουμε λίγο. Μη γυρίσετε από τώρα. Εντολή από τον προϊστάμενο.
- Και τι θα κάνουμε ρε παιδιά;
- Πηγαίνετε κάπου. Ξέρω 'γω;... τραβάτε για καφέ. Κάντε ότι θέλετε, αλλά μη γυρίσετε νωρίς. Θα σε ξαναπάρω εγώ τηλέφωνο. Τελειώσατε με την εφορία;
- Ναι, εντάξει, όλα καλά.
- Λοιπόν, κάντε ότι νομίζετε. Δεν ξέρω αν θα κάτσουν 1 ή 2 ώρες, ή παραπάνω. Θα σε πάρω τηλέφωνο. Κλείνω τώρα, γιατί θα με ζητήσουν κι εμένα.
- Καλώς. Εντάξει.
Τώρα;... τι θα κάναμε; Γύρισα και κοίταξα τον Χασάν, ο οποίος με κοιτούσε με απορία. Τον κοίταξα λίγο, με τρόπο, από πάνω μέχρι κάτω. Απ' ότι είχα πληροφορηθεί, είναι νεαρός, γύρω στα 25. Αδύνατος σχετικά. Εκείνη τη μέρα, φορούσε μία κοντομάνικη μπλούζα, και ένα πανάλαφρο φαρδύ παντελόνι. Μου πέρασε από το μυαλό η σκέψη να πηγαίναμε στο σπίτι και αν τον κατάφερνα, να με "διασκέδαζε" λίγο. Έτσι λοιπόν, πήρα το ρίσκο.
- Χασάν, δε μπορούμε να γυρίσουμε από τώρα στη δουλειά. Κάνουν έλεγχο και θα αργήσουν λίγο. Έχεις κάτι να κάνεις;
- Όκι. Τίποτα.
- Ωραία. Θέλεις να πάμε να καθίσουμε λίγο στο σπίτι; Κάνει και ζέστη. Σε πειράζει;
- Όκι, ντεν πειράζει.
Με κάμποση κίνηση στην επιστροφή, και νιώθοντας τον Χασάν κολλημένο πίσω μου, στο μυαλό μου σκεφτόμουν τρόπο για να καταλάβω αν γούσταρε λίγο κωλαράκι. Έτσι κι αλλιώς, θα καταλάβαινα αν το καβλί του σηκωνόταν, γιατί και εγώ φορούσα πολύ ελαφρύ παντελόνι. Θα το ένιωθα στη σχισμή μου. Κάτι λίγο η αρκετή κίνηση εκείνης της μέρας, κάτι λίγο κάποια φρεναρίσματα, κάποια στιγμή... από απροσεξία ενός οδηγού Ι. Χ. μπροστά μας, χρειάστηκε να φρενάρω λίγο απότομα. Το κεφάλι του Χασάν βρήκε λίγο πάνω στο κράνος μου, ενώ κόλλησε ολόκληρος πάνω μου. Στιγμιαία, κράτησα αντίσταση με το σώμα, για να τον προστατέψω. Γύρισα λίγο το κεφάλι και το σώμα μου, για να δω αν ήταν εντάξει.
- Χασάν είσαι εντάξει;
- Ναι, καλά είμαι. Λίγκο μύτη χτύπησε πάνω, αλλά εντάξει. Όκι πολύ.
- Πάμε να τη δούμε λίγο στο σπίτι. Εδώ χτύπησες; (του χούφτωσα το καβλί)
- Όκι, όλα καλά.
Βλέποντας πως ήταν εντάξει, και αφού δεν έβγαλε άχνα όταν τον χούφτωσα, σηκώθηκα αμυδρά και ξανακάθισα στη σέλα. Για μια στιγμή, ένιωσα πίσω μου το χέρι του να "τακτοποιεί" τον πούτσο του, φέρνοντας τον στα ίσια του. Συνέχισα στο δρόμο, παραμένοντας με κολλημένο τον κώλο μου πάνω του, ενώ ένιωθα το εργαλείο του κάπως σκληρό. "Τελικά, λες να γουστάρει;", είπα μέσα μου.
Χρειάστηκε να μπω σε λίγες λεπτομέρειες, αλλά το έκανα για να δείξω πως φτάνοντας στο σπίτι, όλα ανατράπηκαν.
Μετά από λίγα λεπτά, μπαίνοντας στο σπίτι... αντικρίζω τη γυναίκα μου στο σαλόνι, να σιδερώνει. Έπαθα ένα μικρό σοκ.
- Τι κάνεις εσύ εδώ; (o Χασάν ένα μέτρο πίσω μου)
- Μπα;... Εσύ πως από εδώ τέτοια ώρα;
Η Μαίρη φοράει μόνο μία μαύρη δαντελένια λεπτή κιλοτίτσα, και μία ανοιχτόχρωμη κοντομάνικη μπλούζα με βαθύ μπούστο. Τα βυζιά και οι ρώγες της, έκαναν μπαμ.
- Έχω μαζί μου ένα παλληκάρι, Πακιστανό. Ήμασταν στην εφορία για δική του δουλειά και μας πήραν τηλέφωνο να μην πάμε, γιατί έχει έρθει το ΙΚΑ.
- Που είναι ο άλλος; Γιατί δεν μπαίνετε μέσα; Ελάτε μέσα!
Μπήκα μέσα και πίσω μου ήρθε και ο Χασάν. Μόλις αντίκρισε τη γυναίκα μου, έπαθε κι εκείνος σοκ. Σχεδόν γυμνή γυναίκα μπροστά του και έτοιμη για γαμήσι. Παράτησε επιτόπου το σίδερό της, το έβγαλε από την πρίζα, και ήρθε κοντά μας. Χαιρέτησε με χειραψία το Χασάν, και άπλωσε το χέρι της στον ώμο του. Εκείνος δε, έμεινε να χαζεύει το κορμί και τις βυζάρες της μέσα από τη μπλούζα.
- Δεν μου είπες. Εσύ πως και δεν είσαι στη δουλειά;
- Καταρχήν, ο γιατρός μου ακύρωσε το ραντεβού γιατί του έτυχε κάτι έκτακτο. Ε, λοιπόν... στη δουλειά δεν ξέρουν τίποτα για την ακύρωση, οπότε δε βιάζομαι να πάω ακόμη. Και, εδώ που τα λέμε, ευτυχώς που δεν πήγα ακόμη.
- Γιατί αυτό;...
- Ε... μιας και ήρθατε... ευκαιρία να πηδηχτώ λιγάκι. Γιατί δεν κάθεστε λίγο; Χασάν, να σου βάλω ένα νερό;
- Ναι, λίγκο νερό.
- Ναι, να του βάλεις νερό, αλλά θέλω να δούμε λίγο τη μύτη του, γιατί λίγο πριν φρενάρισα κάπως απότομα, και βρήκε πάνω στο κράνος μου.
- Πλάκα κάνεις! Και γιατί δεν το λες τόση ώρα; Κάτσε κάτω ρε Χασάν. Και βγάλε λίγο το παντελόνι σου! Χαλάρωσε!
Κάθισα στον διπλανό καναπέ. Όσο χρειάστηκε για να βγάλει το παντελόνι του και να καθίσει, εκείνη έβαλε γρήγορα ένα ποτήρι νερό, και όσο το έπινε, εκείνη πήγε να βρει λίγη αλοιφή. Μόλις τη βρήκε, ήρθε και κάθισε πάνω στα πόδια του για να τακτοποιήσει τη μύτη του. Τα γυμνά της μπούτια γύρω από τη μέση του, τον έκαναν να απλώσει τα χέρια του πάνω τους. Μόλις η Μαίρη τέλειωσε με την εντριβή της αλοιφής, την παράτησε στο διπλανό κάθισμα. Έβγαλε επιτόπου τη μπλούζα της, αφήνοντας τα στήθια της να ξεχυθούν μπροστά του. Τον άφησε λίγο να τα φιλήσει και να τα γλείψει, ενώ με το χέρι της απελευθέρωσε το ήδη φουσκωμένο νεανικό καβλί του από το πλάι του μπόξερ που φορούσε, και άρχισε να το χαϊδεύει. Γύρισε και με κοίταξε, καθώς είχα ήδη αρχίσει να μαλάζω το δικό μου.
- Γουστάρεις Πάνο μου;...
- Ναι καυλίτσα μου. Γουστάρω μανάρι μου.
- Ωραίο καβλί έχει ο μικρός. Ότι πρέπει για το μουνί μου.
Σηκώθηκε και έσκυψε ανάμεσα στα πόδια του, παίρνοντας το μαυριδερό καβλί του στο στόμα της. Το κεφαλάκι ήταν μόλις λίγο πιο μεγάλο από τον υπόλοιπο κορμό, και διακρινόταν μέσα από το μάγουλό της κάθε φορά που το έχωνε στο στόμα της. Τον κοιτούσα να χάνει τον κόσμο γύρω του με την πίπα της. Όντως, είναι τεχνίτρια.
- Πόση ώρα λες να έχετε ακόμη;...
- Δεν ξέρω, αλλά θα ήταν καλύτερα αν δεν αργούσαμε και πολύ.
- Θέλω να με πάρετε και οι δύο. Πάμε στο δωμάτιο;
Ξεγυμνωθήκαμε και οι δύο, ρίχνοντας τα ρούχα στο πάτωμα. Η Μαίρη ξάπλωσε ανάσκελα, και άνοιξε τέλεια τα μπούτια της, αφήνοντας πλέον το μουνί της ανοιχτό για εκείνον. Εγώ κάθισα γονατιστός δίπλα στο κεφάλι της, και σπρώχνοντας το καβλί μου στο στόμα της, άρχισα να της το γαμάω απαλά. Πέρασε το χέρι της κάτω από τον κώλο μου, και χαϊδεύοντας με, με έσπρωχνε και εκείνη για να το πάρει όλο.
Ο Χασάν χώθηκε ανάμεσα στα μπούτια της, και μπαίνοντας αμέσως στο μουνί της, στηρίχτηκε με τα χέρια του στα πλαϊνά της, αρχίζοντας να τη γαμάει κι εκείνος απαλά. Κάπου όμως, δε βολευόμασταν και πολύ, οπότε, την άφησα να με γλύψει για λίγο ακόμη, και παραμέρισα για να του δώσω χώρο.
Κοιτάζονταν στα μάτια με πάθος. Όσο μπαινόβγαινε μέσα της, τον τραβούσε απαλά από τα πλευρά του, δείχνοντάς του πως το κορμί της ήταν δικό του.
- Σου αρέσει αγόρι μου;...
- Πολύ...
- Κι εμένα μου αρέσει. Έχεις πολύ ωραίο πούτσο.
Μετά από λίγο, είχε ανάγκη να χύσει. Πέρασε το χέρι της στην κλειτορίδα της, και άρχισε να την τρίβει.
- Αχ, αγόρι μου, θέλω να χύσω...
- Και εγκώ τέλω...
- Αχ, θα χύσω... δεν αντέχω άλλο!
Κάπου εδώ, άρχισα να αισθάνομαι κι εγώ έτοιμος. Και μάλλον και ο Χασάν όσο μπαινόβγαινε μέσα στη γλύκα της.
- Αχ, χύνω! Τι σκληρός πούτσος;… δε μπορώ άλλο, ναι, Χασάν μου… ναι…
Εκείνη τη στιγμή έχυνε και ο Χασάν. Και όσο τους παρατηρούσα, έχυνα κι εγώ. Η Μαίρη τράβηξε όσο πιο μέσα της μπορούσε τον μικρό, αναγκάζοντάς τον να ξαπλώσει ολόκληρος πάνω στο κορμί της. Κουνώντας τη λεκάνη της τον έκανε να χύσει μέσα της. Έγειρε το κεφάλι της στο πλάι και με σουφρωμένο ύφος και ορθάνοιχτο στόμα, ένιωθε το σπέρμα του να τινάζεται στη μήτρα της.
Μόλις άνοιξε το βλέμμα της και μου είπε με μικρό χαμόγελο "αχ... έχυσε μέσα μου, και είναι τόσο ζεστά"... Εκείνη τη στιγμή, και ξανακοιτώντας τα ανοιχτά της μπούτια και εκείνον κολλημένο ανάμεσά τους... έχυσα και εγώ. Εκείνη η κουβέντα και η σκηνή, ήταν το τελειωτικό και για εμένα.
Μόλις συνήλθαμε, ντυθήκαμε και ξαναπήγαμε στο σαλόνι να μιλήσουμε λίγο. Καθόταν δίπλα του, έχοντας το χέρι του συνεχώς ανάμεσα στα σταυρωτά μπούτια της. Και να, που σε λίγο ήρθε και το τηλεφώνημα. Ο έλεγχος είχε ολοκληρωθεί, και μας δόθηκε εντολή να επιστρέψουμε το συντομότερο στη δουλειά.
Μόλις χαιρετηθήκαμε, και πριν φύγουμε, η Μαίρη με ευχαρίστησε για την έκπληξη.
Copyright protected OW ref: 170142
Πρωί "τσαγκαρο-Δευτέρα", όπως λέμε, πριν 2 βδομάδες. Η γυναίκα μου είχε κανονίσει ένα τυπικό ραντεβού με το γυναικολόγο της, και μετά θα πήγαινε κανονικά στη δουλειά της. Ο μικρός, είχε μείνει με τους δικούς μου από το προηγούμενο βράδυ, γιατί με τέτοια ζέστη δεν θέλαμε να τον πολύ-κυκλοφορήσουμε έξω. Έφυγα κι εγώ για τη δουλειά, με χαλαρό ρυθμό και αρκετή κίνηση, όπως πάντα τις πρωινές ώρες.
Φτάνοντας στη δουλειά και πριν καλά-καλά μπω στο τμήμα που εργάζομαι, αντιλαμβάνομαι έναν μικρό πανικό. Ρωτώντας κάποιον συνάδελφο, μου δίνει απάντηση με 2 σκέλη.
1)Έπρεπε να πάρω μαζί μου έναν νεοφερμένο Πακιστανό και να πάμε στην εφορία για να εκδώσει ένα χαρτί για τον τόπο κατοικίας του.
2)Υπήρχε η πιθανότητα ξαφνικής επίσκεψης από το ΙΚΑ για έλεγχο, οπότε... έπρεπε να φύγουμε το συντομότερο δυνατόν.
Για να μη μακρηγορώ, ο Πακιστανός είχε ήδη έρθει από το σπίτι του, έτοιμος και με ένα φάκελο στο χέρι με τα απαραίτητα έγγραφα, για να φύγουμε. Μου δόθηκαν χρήματα από το ταμείο για τυχόν έξοδα, πήρα και κάποιες οδηγίες για το ποιόν θα συναντούσαμε εκεί για να μας εξυπηρετήσει, λέγοντάς μου ότι, είτε θα έπαιρνα εγώ τηλέφωνο όταν θα τελειώναμε, είτε θα με έπαιρναν εκείνοι στο κινητό αν υπήρχε οποιαδήποτε αλλαγή, για να ξέρουμε τι θα κάνουμε. Χωρίς άλλη καθυστέρηση καβαλήσαμε τη μηχανή και φύγαμε για την εφορία. Στην εφορία, ευτυχώς δεν καθυστερήσαμε πάρα πολύ. Η όλη διαδικασία, μέχρι να βρούν τα στοιχεία του, δηλωμένα ήδη από τον προηγούμενο εργοδότη, κράτησε περίπου 20 λεπτά.
Φεύγοντας, και μόλις φτάσαμε στο όχημα επιστροφής, χτύπησε το κινητό. Ήταν ο ίδιος συνάδελφος, με χαμηλωμένη φωνή.
- Έλα φίλε.
- Έλα, τι έγινε;
- Λοιπόν, έχει έρθει το ΙΚΑ και μάλλον θα αργήσουμε λίγο. Μη γυρίσετε από τώρα. Εντολή από τον προϊστάμενο.
- Και τι θα κάνουμε ρε παιδιά;
- Πηγαίνετε κάπου. Ξέρω 'γω;... τραβάτε για καφέ. Κάντε ότι θέλετε, αλλά μη γυρίσετε νωρίς. Θα σε ξαναπάρω εγώ τηλέφωνο. Τελειώσατε με την εφορία;
- Ναι, εντάξει, όλα καλά.
- Λοιπόν, κάντε ότι νομίζετε. Δεν ξέρω αν θα κάτσουν 1 ή 2 ώρες, ή παραπάνω. Θα σε πάρω τηλέφωνο. Κλείνω τώρα, γιατί θα με ζητήσουν κι εμένα.
- Καλώς. Εντάξει.
Τώρα;... τι θα κάναμε; Γύρισα και κοίταξα τον Χασάν, ο οποίος με κοιτούσε με απορία. Τον κοίταξα λίγο, με τρόπο, από πάνω μέχρι κάτω. Απ' ότι είχα πληροφορηθεί, είναι νεαρός, γύρω στα 25. Αδύνατος σχετικά. Εκείνη τη μέρα, φορούσε μία κοντομάνικη μπλούζα, και ένα πανάλαφρο φαρδύ παντελόνι. Μου πέρασε από το μυαλό η σκέψη να πηγαίναμε στο σπίτι και αν τον κατάφερνα, να με "διασκέδαζε" λίγο. Έτσι λοιπόν, πήρα το ρίσκο.
- Χασάν, δε μπορούμε να γυρίσουμε από τώρα στη δουλειά. Κάνουν έλεγχο και θα αργήσουν λίγο. Έχεις κάτι να κάνεις;
- Όκι. Τίποτα.
- Ωραία. Θέλεις να πάμε να καθίσουμε λίγο στο σπίτι; Κάνει και ζέστη. Σε πειράζει;
- Όκι, ντεν πειράζει.
Με κάμποση κίνηση στην επιστροφή, και νιώθοντας τον Χασάν κολλημένο πίσω μου, στο μυαλό μου σκεφτόμουν τρόπο για να καταλάβω αν γούσταρε λίγο κωλαράκι. Έτσι κι αλλιώς, θα καταλάβαινα αν το καβλί του σηκωνόταν, γιατί και εγώ φορούσα πολύ ελαφρύ παντελόνι. Θα το ένιωθα στη σχισμή μου. Κάτι λίγο η αρκετή κίνηση εκείνης της μέρας, κάτι λίγο κάποια φρεναρίσματα, κάποια στιγμή... από απροσεξία ενός οδηγού Ι. Χ. μπροστά μας, χρειάστηκε να φρενάρω λίγο απότομα. Το κεφάλι του Χασάν βρήκε λίγο πάνω στο κράνος μου, ενώ κόλλησε ολόκληρος πάνω μου. Στιγμιαία, κράτησα αντίσταση με το σώμα, για να τον προστατέψω. Γύρισα λίγο το κεφάλι και το σώμα μου, για να δω αν ήταν εντάξει.
- Χασάν είσαι εντάξει;
- Ναι, καλά είμαι. Λίγκο μύτη χτύπησε πάνω, αλλά εντάξει. Όκι πολύ.
- Πάμε να τη δούμε λίγο στο σπίτι. Εδώ χτύπησες; (του χούφτωσα το καβλί)
- Όκι, όλα καλά.
Βλέποντας πως ήταν εντάξει, και αφού δεν έβγαλε άχνα όταν τον χούφτωσα, σηκώθηκα αμυδρά και ξανακάθισα στη σέλα. Για μια στιγμή, ένιωσα πίσω μου το χέρι του να "τακτοποιεί" τον πούτσο του, φέρνοντας τον στα ίσια του. Συνέχισα στο δρόμο, παραμένοντας με κολλημένο τον κώλο μου πάνω του, ενώ ένιωθα το εργαλείο του κάπως σκληρό. "Τελικά, λες να γουστάρει;", είπα μέσα μου.
Χρειάστηκε να μπω σε λίγες λεπτομέρειες, αλλά το έκανα για να δείξω πως φτάνοντας στο σπίτι, όλα ανατράπηκαν.
Μετά από λίγα λεπτά, μπαίνοντας στο σπίτι... αντικρίζω τη γυναίκα μου στο σαλόνι, να σιδερώνει. Έπαθα ένα μικρό σοκ.
- Τι κάνεις εσύ εδώ; (o Χασάν ένα μέτρο πίσω μου)
- Μπα;... Εσύ πως από εδώ τέτοια ώρα;
Η Μαίρη φοράει μόνο μία μαύρη δαντελένια λεπτή κιλοτίτσα, και μία ανοιχτόχρωμη κοντομάνικη μπλούζα με βαθύ μπούστο. Τα βυζιά και οι ρώγες της, έκαναν μπαμ.
- Έχω μαζί μου ένα παλληκάρι, Πακιστανό. Ήμασταν στην εφορία για δική του δουλειά και μας πήραν τηλέφωνο να μην πάμε, γιατί έχει έρθει το ΙΚΑ.
- Που είναι ο άλλος; Γιατί δεν μπαίνετε μέσα; Ελάτε μέσα!
Μπήκα μέσα και πίσω μου ήρθε και ο Χασάν. Μόλις αντίκρισε τη γυναίκα μου, έπαθε κι εκείνος σοκ. Σχεδόν γυμνή γυναίκα μπροστά του και έτοιμη για γαμήσι. Παράτησε επιτόπου το σίδερό της, το έβγαλε από την πρίζα, και ήρθε κοντά μας. Χαιρέτησε με χειραψία το Χασάν, και άπλωσε το χέρι της στον ώμο του. Εκείνος δε, έμεινε να χαζεύει το κορμί και τις βυζάρες της μέσα από τη μπλούζα.
- Δεν μου είπες. Εσύ πως και δεν είσαι στη δουλειά;
- Καταρχήν, ο γιατρός μου ακύρωσε το ραντεβού γιατί του έτυχε κάτι έκτακτο. Ε, λοιπόν... στη δουλειά δεν ξέρουν τίποτα για την ακύρωση, οπότε δε βιάζομαι να πάω ακόμη. Και, εδώ που τα λέμε, ευτυχώς που δεν πήγα ακόμη.
- Γιατί αυτό;...
- Ε... μιας και ήρθατε... ευκαιρία να πηδηχτώ λιγάκι. Γιατί δεν κάθεστε λίγο; Χασάν, να σου βάλω ένα νερό;
- Ναι, λίγκο νερό.
- Ναι, να του βάλεις νερό, αλλά θέλω να δούμε λίγο τη μύτη του, γιατί λίγο πριν φρενάρισα κάπως απότομα, και βρήκε πάνω στο κράνος μου.
- Πλάκα κάνεις! Και γιατί δεν το λες τόση ώρα; Κάτσε κάτω ρε Χασάν. Και βγάλε λίγο το παντελόνι σου! Χαλάρωσε!
Κάθισα στον διπλανό καναπέ. Όσο χρειάστηκε για να βγάλει το παντελόνι του και να καθίσει, εκείνη έβαλε γρήγορα ένα ποτήρι νερό, και όσο το έπινε, εκείνη πήγε να βρει λίγη αλοιφή. Μόλις τη βρήκε, ήρθε και κάθισε πάνω στα πόδια του για να τακτοποιήσει τη μύτη του. Τα γυμνά της μπούτια γύρω από τη μέση του, τον έκαναν να απλώσει τα χέρια του πάνω τους. Μόλις η Μαίρη τέλειωσε με την εντριβή της αλοιφής, την παράτησε στο διπλανό κάθισμα. Έβγαλε επιτόπου τη μπλούζα της, αφήνοντας τα στήθια της να ξεχυθούν μπροστά του. Τον άφησε λίγο να τα φιλήσει και να τα γλείψει, ενώ με το χέρι της απελευθέρωσε το ήδη φουσκωμένο νεανικό καβλί του από το πλάι του μπόξερ που φορούσε, και άρχισε να το χαϊδεύει. Γύρισε και με κοίταξε, καθώς είχα ήδη αρχίσει να μαλάζω το δικό μου.
- Γουστάρεις Πάνο μου;...
- Ναι καυλίτσα μου. Γουστάρω μανάρι μου.
- Ωραίο καβλί έχει ο μικρός. Ότι πρέπει για το μουνί μου.
Σηκώθηκε και έσκυψε ανάμεσα στα πόδια του, παίρνοντας το μαυριδερό καβλί του στο στόμα της. Το κεφαλάκι ήταν μόλις λίγο πιο μεγάλο από τον υπόλοιπο κορμό, και διακρινόταν μέσα από το μάγουλό της κάθε φορά που το έχωνε στο στόμα της. Τον κοιτούσα να χάνει τον κόσμο γύρω του με την πίπα της. Όντως, είναι τεχνίτρια.
- Πόση ώρα λες να έχετε ακόμη;...
- Δεν ξέρω, αλλά θα ήταν καλύτερα αν δεν αργούσαμε και πολύ.
- Θέλω να με πάρετε και οι δύο. Πάμε στο δωμάτιο;
Ξεγυμνωθήκαμε και οι δύο, ρίχνοντας τα ρούχα στο πάτωμα. Η Μαίρη ξάπλωσε ανάσκελα, και άνοιξε τέλεια τα μπούτια της, αφήνοντας πλέον το μουνί της ανοιχτό για εκείνον. Εγώ κάθισα γονατιστός δίπλα στο κεφάλι της, και σπρώχνοντας το καβλί μου στο στόμα της, άρχισα να της το γαμάω απαλά. Πέρασε το χέρι της κάτω από τον κώλο μου, και χαϊδεύοντας με, με έσπρωχνε και εκείνη για να το πάρει όλο.
Ο Χασάν χώθηκε ανάμεσα στα μπούτια της, και μπαίνοντας αμέσως στο μουνί της, στηρίχτηκε με τα χέρια του στα πλαϊνά της, αρχίζοντας να τη γαμάει κι εκείνος απαλά. Κάπου όμως, δε βολευόμασταν και πολύ, οπότε, την άφησα να με γλύψει για λίγο ακόμη, και παραμέρισα για να του δώσω χώρο.
Κοιτάζονταν στα μάτια με πάθος. Όσο μπαινόβγαινε μέσα της, τον τραβούσε απαλά από τα πλευρά του, δείχνοντάς του πως το κορμί της ήταν δικό του.
- Σου αρέσει αγόρι μου;...
- Πολύ...
- Κι εμένα μου αρέσει. Έχεις πολύ ωραίο πούτσο.
Μετά από λίγο, είχε ανάγκη να χύσει. Πέρασε το χέρι της στην κλειτορίδα της, και άρχισε να την τρίβει.
- Αχ, αγόρι μου, θέλω να χύσω...
- Και εγκώ τέλω...
- Αχ, θα χύσω... δεν αντέχω άλλο!
Κάπου εδώ, άρχισα να αισθάνομαι κι εγώ έτοιμος. Και μάλλον και ο Χασάν όσο μπαινόβγαινε μέσα στη γλύκα της.
- Αχ, χύνω! Τι σκληρός πούτσος;… δε μπορώ άλλο, ναι, Χασάν μου… ναι…
Εκείνη τη στιγμή έχυνε και ο Χασάν. Και όσο τους παρατηρούσα, έχυνα κι εγώ. Η Μαίρη τράβηξε όσο πιο μέσα της μπορούσε τον μικρό, αναγκάζοντάς τον να ξαπλώσει ολόκληρος πάνω στο κορμί της. Κουνώντας τη λεκάνη της τον έκανε να χύσει μέσα της. Έγειρε το κεφάλι της στο πλάι και με σουφρωμένο ύφος και ορθάνοιχτο στόμα, ένιωθε το σπέρμα του να τινάζεται στη μήτρα της.
Μόλις άνοιξε το βλέμμα της και μου είπε με μικρό χαμόγελο "αχ... έχυσε μέσα μου, και είναι τόσο ζεστά"... Εκείνη τη στιγμή, και ξανακοιτώντας τα ανοιχτά της μπούτια και εκείνον κολλημένο ανάμεσά τους... έχυσα και εγώ. Εκείνη η κουβέντα και η σκηνή, ήταν το τελειωτικό και για εμένα.
Μόλις συνήλθαμε, ντυθήκαμε και ξαναπήγαμε στο σαλόνι να μιλήσουμε λίγο. Καθόταν δίπλα του, έχοντας το χέρι του συνεχώς ανάμεσα στα σταυρωτά μπούτια της. Και να, που σε λίγο ήρθε και το τηλεφώνημα. Ο έλεγχος είχε ολοκληρωθεί, και μας δόθηκε εντολή να επιστρέψουμε το συντομότερο στη δουλειά.
Μόλις χαιρετηθήκαμε, και πριν φύγουμε, η Μαίρη με ευχαρίστησε για την έκπληξη.
Copyright protected OW ref: 170142
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.