Με το Μήτσο είχαμε γνωριστεί από την τέταρτη δημοτικού και παραμένουμε πάρα πολύ καλοί φίλοι έως και σήμερα. Το θέμα είναι όμως ότι δεν βρισκόμαστε τόσο συχνά πλέον. Ειδικότερα μετά το λύκειο και το πανεπιστήμιο. Εκείνος ήταν αθλητικός τύπος, γυμνασμένος, γραμμωμένος κλπ. Πέρασε στα ΤΕΦΑΑ Κομοτηνής. Συνήθως βρισκόμασταν στην πόλη μας, όταν γυρίζαμε για διακοπές ή στην Αθήνα.
Μετά από τη φοίτησή του, ο Μήτσος πήγε φαντάρος κι εγώ συνέχισα τις σπουδές μου. Χαθήκαμε κατά κάποιο τρόπο, αλλά πάντοτε μιλούσαμε στο τηλέφωνο ή βρισκόμασταν για 2-3 μέρες. Τέλος επέστρεψε εκ νέου στην Κομοτηνή, όπου κατάφερε να διοριστεί. Τα καλοκαίρια κατέβαινε νότια και βρισκόμασταν.
Εγώ ότι είχα απολυθεί από φαντάρος και ετοιμαζόμουν να δημιουργήσω την πρακτική μου. Είχα ακόμα λεφτά από τα νυχτοκάματα που έκανα και μπορούσα ανά πάσα στιγμή να βρω δουλειά ως μπάρμαν, αλλά έπρεπε επιτέλους να ξεκινήσω να κάνω αυτό που είχα σπουδάσει.
Εκείνο τον Ιούλιο έμαθα πως ο Μήτσος έπαθε ένα διάστρεμμα στο δεξί πόδι και συμφωνήσαμε να ανέβω εγώ στην Κομοτηνή για μια βδομάδα τον Αύγουστο. Εξ' άλλου ήταν ευκαιρία να γνωρίσω και την αρραβωνιαστικιά του.
Δυο μέρες μετά, του Σωτήρος και πριν καν χαράξει, μπήκα στο αμάξι και ξεκίνησα για το Ρίο. Πέρασα τη γέφυρα για πρώτη φορά στη ζωή μου. Τη διέσχισα αργά για να απολαύσω το θέαμα και μετά έφυγα για Γιάννενα. Η Εγνατία οδός ότι είχε παραδοθεί εκείνο το Μάιο και αποφάσισα να τη διασχίσω, αλλά είχα υπόψιν μου να επισκεφθώ μια καλή μου φίλη στα Ιωάννινα για να πιούμε ένα καφεδάκι. Ο δρόμος δεν είχε ιδιαίτερη κίνηση και όπου έβρισκα ευθεία το άνοιγα λίγο.
Κατά τις δέκα το πρωί μπήκα στα Γιάννενα και βρεθήκαμε με τη φίλη μου. Περίπου δύο ώρες μετά οδηγούσα πάνω στην Εγνατία. Ευτυχώς κάποια διόδια δεν είχαν φτιαχτεί ακόμα και πολλοί λίγοι τη χρησιμοποιούσαν. Η επόμενη στάση που έκανα ήταν στην Ασπροβάλτα. Τέλος έφτασα στην Κομοτηνή και πάρκαρα κοντά στο γήπεδο ποδοσφαίρου. Εκεί τηλεφώνησα στον κολλητό μου και βγήκα έξω από το αμάξι για να ξεπιαστώ.
Δέκα λεπτά αργότερα ανταμωθήκαμε και με οδήγησε στο δυαράκι που νοίκιαζε, αφού κάναμε μια στάση σε ένα σουβλατζίδικο. Φάγαμε μαζί στην κουζίνα και βόλεψα τα πράγματά μου. Στη συνέχεια βγήκαμε για να μου δείξει την πόλη.
Η πλατεία Ειρήνης είναι τεράστια και τα μαγαζιά απλωμένα ομοιόμορφα. Εκείνο το βράδυ δε βγήκαμε έξω, αλλά επιτέλους γνώρισα την αρραβωνιαστικιά του την Ελένη. Συζητήσαμε αρκετά και πολύ γρήγορα αντιλήφθηκα μια ειλικρινή αγάπη να κινείται εκατέρωθεν. Αυτό και μόνο με έκανε ευτυχισμένο πέρα από κάθε φαντασία. Ο Μήτσος έπινε μπύρες κι εγώ κοπανούσα ουϊσκάκι. Η ώρα είχε περάσει και του είπα τη γνώμη μου και πόσο χαρούμενος είμαι και για τους δυο τους. Εκείνη τη στιγμή μου έριξε τη χαριστική βολή. Με ρώτησε αν ήθελα να γίνω κουμπάρος. Απάντησα αμέσως θετικά και αγκαλιαστήκαμε θερμά. Ο γάμος είχε κανονιστεί για το Νοέμβριο του ίδιου χρόνου.
Την άλλη μέρα ξύπνησα νωρίς, παρ’ όλο το πιώμα του προηγούμενου βραδιού. Η Ελένη είχε πείσει το Μήτσο με διακριτικό τρόπο να μείνει στους γονείς της για να με φιλοξενήσει καλύτερα, αν και εγώ δεν είχα κανένα πρόβλημα. Έφτιαξα ένα καφεδάκι και βγήκα έξω στο μικρό μπαλκόνι να φουμάρω και να ισιώσω τις νευρικές απολήξεις μου.
Αργότερα την ίδια μέρα πηγαίναμε σε μια παραλία για μπάνιο. Η Ελένη ήρθε μαζί μας και έφερε και τον μικρό αδερφό της τον Φώτη. Ο πιτσιρικάς ότι είχε δώσει πανελλήνιες και είχε περάσει στην ακαδημία αστυφυλάκων, με την ελπίδα να έμπαινε στην τοπική σχολή. Κατάλαβα από τη συνομιλία μας ότι η οικογένεια του ανήκε στη μικρομεσαία τάξη και ότι αυτός ήταν ο καλύτερος τρόπος για να σπουδάσει, αλλά και να έχει μια μόνιμη δουλειά. Φιλότιμο παιδί και συμπαθούσε τον κολλητό μου.
Στην παραλία υπήρχε αρκετός κόσμος. Επειδή ο Μήτσος ήξερε τα χούγια μου, καθίσαμε κάτω από μια ομπρέλα στο μπιτς-μπαρ. Εγώ παρήγγειλα καφεδάκι και τα παιδιά βούτηξαν στη θάλασσα. Ήταν μεσημέρι και δε μου επιτρέπεται να βγαίνω στον ήλιο, αλλά δε θα χαλούσα τη συντροφιά. Δεν μου έκανε καν κέφι να κοιτάξω τις αιθέριες υπάρξεις με τα μπικίνι. Συγκεντρώθηκα λοιπόν στο κάπνισμα, στο βιβλίο μου και αργότερα στο ουζάκι και στους μεζέδες.
Εκεί έριξα τα πρώτα δίχτυα για να μάθω για τα τοπικά μπαράκια/κλαμπάκια που έπαιζαν ροκ και μέταλ. Ο Μήτσος δεν ήταν οπαδός της μουσικής που άκουγα, αλλά ο Φώτης έτυχε να είναι. Έτσι κανόνισα την πρώτη νυχτερινή έξοδο (ή έφοδο αν προτιμάτε) με το Φώτη.
Το ίδιο βράδυ κατά τις 9, πήρα κλειδιά για το σπίτι και βρέθηκα με τον Φώτη στο κέντρο της πόλης. Είπα στο Δημήτρη να μείνει σπίτι με την Ελένη για να κάνουν τα δικά τους και πως την άλλη μέρα θα πηγαίναμε όπου ήθελε. Επίσης του επεσήμανα ότι θα αργήσω, κλείνοντας πονηρά το μάτι.
Με γεμάτο πορτοφόλι και οδηγό τo Φώτη βρεθήκαμε πρώτα σε ένα μπιλιαρδάδικο. Άτομα της ηλικίας του ήταν εκεί και διάφοροι φίλοι του. Επειδή δεν ήμουν ποτέ καλός στο μπιλιάρδο, πήρα μια μπύρα και χτύπησα τα ηλεκτρονικά. Ξαφνικά μπροστά μου βρέθηκε το wonder boy in monsterland. Τρία τέταρτα αργότερα το είχα μηδενίσει με νέο high score και χωρίς να χάσω.
Λίγο αργότερα μιλούσα με το Φώτη για το που θα πάμε μετά. Τον είδα να κοιτά προς μια παρέα με κοριτσόπουλα.
- Με ποια είσαι καψούρης;… τον ρώτησα.
- Ε…
- Λέγε μωρέ να ξεμπερδεύουμε.
- Την Ισμήνη, αυτή με το καρέ ξανθό μαλλί.
- Οκ! Ακολούθα με και δώσε βάση, είπα.
Πλησιάσαμε προς τις κοπέλες και εκείνες χαιρέτισαν το Φώτη που έκανε τις συστάσεις. Στα γρήγορα τους είπα για την κουμπαριά και πως ο Φώτης μου δείχνει τη νυχτερινή ζωή. Πιάσαμε λίγο κουβέντα και κατόπιν πρότεινα την ιδέα για το ροκάδικο. Δε ζορίστηκα πολύ για να πείσω την Ισμήνη και μια φίλη της την Εύη να έρθουν μαζί μας.
Μισή ώρα αργότερα φύγαμε από το μπιλιαρδάδικο. Εν τω μεταξύ, είπα στο Φώτη να μην προσπαθήσει να το βιάσει το θέμα. Η Ισμήνη φαινόταν δεκτική, αλλά έπρεπε ο ίδιος να προσέχει πώς να φέρεται. Του εξήγησα ότι είναι ακόμα παρθένα και να το πάει αργά, αλλά όχι με ρυθμό χελώνας. Επίσης του έδωσα μερικές συμβουλές για τι κομπλιμέντα έπρεπε να κάνει και την ευχή μου.
Επιτέλους η ροκ μουσική γαργαλούσε ευχάριστα τα αυτιά μου. Με το που μπήκαμε στο ροκάδικο έπαιζε το Last in line του Dio και ένα χαμόγελο ικανοποίησης χαράχτηκε στα χείλη μου. Ευτυχώς η μουσική δε με απορρόφησε τόσο πολύ. Είδα το Φώτη και την Ισμήνη να απολαμβάνουν την συντροφιά ο ένας του άλλου και μετά την πρώτη μπύρα που τα κορίτσια πήγαν στην τουαλέτα μαζί, του είπα να της το προτείνει να κάνουν σχέση, να τη συνοδέψει σπίτι της και εκεί να την φιλήσει, αλλά όχι πολύ παθιασμένα. Να περιμένει να ανταποκριθεί η ίδια στο φιλί τους.
Όταν τα κορίτσια γύρισαν, κατάλαβα ότι είχαν συζητήσει για τον Φώτη. Αμέσως είπα στην Εύη να πάμε να καθίσουμε στη μπάρα και να τους αφήσουμε λίγο μόνους, αλλά η Εύη δήλωσε πως θα έφευγε. Της είπα ότι η μπύρα είναι κερασμένη και άφησα το νεαρό ζευγάρι μόνο τους στο τραπέζι, πηγαίνοντας στη μπάρα.
Τότε την αντίκρισα για πρώτη φορά. Νωρίτερα δεν την είχα προσέξει. Ήταν γύρω στο 1.70 ύψος χωρίς τακούνια και ανάλογο βάρος… στα 60 κιλά. Φορούσε μια φανέλα Helloween Keeper of the Seven Keys pt II, τζιν γαλάζιο παντελόνι και είχε ένα δερμάτινο περικάρπιο στο αριστερό χέρι. Ηλικιακά φαινόταν 30άρα, αλλά κάτι μέσα μου μου έλεγε πως ήταν 40 και κάτι. Το μαλλί της ήταν ίσιο και ξανθό με μαύρες αφέλειες. Στο πρόσωπό της δε διέκρινα μακιγιάζ εκτός από ένα ελαφρύ πέρασμα κραγιόν στα χείλη. Δυο-τρεις φακίδες στόλιζαν κάθε της μάγουλο με έναν εξαίσιο τρόπο. Επίσης ήμουν σίγουρος ότι ήταν αρκετά γυμνασμένη, λόγω της γράμμωσης στα μπράτσα. Την άκουσα να λέει κάτι, αλλά προσωρινά ήμουν χαμένος σε έναν ονειρικό κόσμο.
- Συγγνώμη, είπα κομπιάζοντας ενώ προσπαθούσα να διαβάσω το πρόσωπό της. Δε σε άκουσα.
- Ρώτησα αν θέλεις κάτι;
Το βλέμμα της ήταν διαπεραστικό. Αμέσως συνειδητοποίησα ότι με τσάκωσε να τη θαυμάζω. Ήξερε ότι ήταν όμορφη γυναίκα. Αλλά δεν ήμουν τυχαίος άνθρωπος. Έκανα τα μάγουλα μου να κοκκινίσουν, έφερα το δεξί χέρι πάνω στο κεφάλι και έξυσα τα μαλλιά μου, ενώ κατέβασα το βλέμμα μου λοξά αριστερά. Όλα σημάδια αμηχανίας.
- Συγγνώμη, είπα πιο δυνατά και ξερόβηξα για να καθαρίσω το λαιμό μου. Μια βαρελίσια μπύρα σε μεγάλο παγωμένο ποτήρι και να πληρώσω το λογαριασμό στο τραπέζι, συνέχισα δείχνοντας που καθόμουν.
Έστρεψα ξανά το βλέμμα μου στα μάτια της και το χαμήλωσα εκ νέου, αλλά με την οξύτατη περιφερειακή μου όραση είδα ένα ζεστό χαμόγελο να εμφανίζεται στα χείλη της. Στα γρήγορα έβγαλα ένα τσιγάρο και το άναψα. Είδα με χαρά ένα τασάκι να πλησιάζει προς το μέρος μου σπρωγμένο από το χέρι της. Ένα λεπτό αργότερα τοποθέτησε μια μπύρα μπροστά μου και μου είπε τι χρωστάω. Καθώς πλήρωνα της ξαναζήτησα συγγνώμη. Καθώς μου έφερε τα ρέστα μου είπε κοιτώντας με ίσια στα μάτια:
- Γιατί ζητάς συγγνώμη;
- Γιατί μόλις σε αντίκρισα κοκάλωσα. Τα έχασα, είπα κάνοντας τη φωνή μου να τρέμει και κατέβασα πάλι το βλέμμα. Είσαι πάρα πολλή όμορφη και δε θα ήθελα να πιστέψεις ότι είμαι κάποιος χυδαίος και λάγνος τύπος.
Έστρεψα το βλέμμα μου ξανά προς αυτήν και χαμογέλασα με τον πιο ήπιο τρόπο. Είδα στα μάτια της κάτι σαν κατανόηση και το κεφάλι της έκλινε προς τα κάτω θετικά. Αμέσως σήκωσα το ποτήρι και είπα ευχαριστώ κάνοντας μια μικρή πρόποση. Με άφησε να πιω μερικές γουλιές και όταν κατέβασα το ποτήρι στο σουβέρ με ρώτησε:
- Τι ξέρεις για το Φώτη;
Σε χιλιοστά του δευτερολέπτου κατάλαβα τα πάντα. Είχα αργήσει να αντιληφθώ την ομοιότητα της Ισμήνης μαζί της.
- Η αλήθεια είναι ότι γνώρισα το Φώτη σήμερα, απάντησα. Αλλά κατάλαβα πως είναι καλό παιδί. Αποφάσισε να μπει στην ακαδημία της αστυνομίας για να ξαλαφρώσει τους γονείς του και να μην είναι οικονομικό βάρος. Έχει "φιλότιμο" (τη λέξη την τόνισα πιο δυνατά). Μου εξομολογήθηκε ότι του άρεσε η Ισμήνη, αλλά δεν ήξερε πώς να την προσεγγίσει. Του είπα να μην είναι βιαστικός και να ακούει τα θέλω της. Όταν κατάλαβα πως ο Φώτης άρεσε στην Ισμήνη, είπα να τους αφήσω λίγο μόνους να τα πούν. Ακόμα πιστεύω πως το ίδιο έπραξε και η φιλενάδα της η Εύη. Αυτό το περιβάλλον είναι η έδρα της Ισμήνης, μιας και είσαι εσύ εδώ. Αλλά και ο Φώτης δε νοιώθει άβολα.
- Σε πιστεύω, μου απάντησε και χαμογέλασε εκ νέου. Αλλά πως και έτυχε να γνωριστείς σήμερα με τον Φώτη;
- Η αδερφή του παντρεύεται τον κολλητό μου. Εγώ ήρθα χτες στην Κομοτηνή και μου ζήτησε να γίνω κουμπάρος. Επειδή ήθελα να τους αφήσω μόνους, έκανα τον Φώτη εθελοντή για να με ξεναγήσει. Και έτυχε να ακούμε την ίδια μουσική. Παρεμπιπτόντως είμαι ο Ιανός.
- Μαρία.
- Χάρηκα Μαρία, είπα όσο πιο εγκάρδια μπορούσα και έτεινα το χέρι μου.
Εκείνη άπλωσε το δικό της και εγώ αντί να ανταλλάξω χειραψία, σηκώθηκα όρθιος, το γύρισα ιπποτικά και έσκυψα το κεφάλι μου κοντά στο χέρι της και το ασπάστηκα, χωρίς τα χείλη μου να αγγίξουν το δέρμα της.
- Γοητευμένος… τόνισα πιο δυνατά.
Πλέον το μισό μαγαζί κοιτούσε προς το μέρος μας. Είδα όμως τα μάτια της να φωτίζονται με χαρά, καθώς τα μάγουλα μου ρόδιζαν εκ νέου.
- Πολύ ιπποτικό, μου είπε.
- Δεν ξέρω πως να απαντήσω, είπα αυθόρμητα. Θα ακούσουμε καθόλου Helloween;… ρώτησα σχεδόν αμέσως.
- Και βέβαια, αλλά πιο αργά.
- Θα πω στο Φώτη να συνοδέψει την κόρη σου σπίτι, είπα κοιτώντας προς το τραπέζι τους.
Τα παιδιά ακούμπαγαν τα χέρια τους και συζητούσαν χαμηλόφωνα, σκυμμένα κοντά το ένα στο άλλο. Ζούσαν τη δική τους στιγμή, γιατί έβλεπα στα μάτια τους τη λάμψη του νεανικού έρωτα. Καθώς έπινα τη μπύρα μου, η Ισμήνη με πλησίασε. Η Μαρία εκείνη τη στιγμή στεκόταν ακριβώς απέναντι μου στη μπάρα.
- Ιανέ! Σε ευχαριστώ που έδωσες κουράγιο στο Φώτη να μου μιλήσει, είπε με χαρά στη φωνή της. Αλλά δεν είναι σωστό να κάθεσαι μόνος σου.
- Έχω παρέα τη μουσική και τη μητέρα σου, της απάντησα αποστομωτικά, η οποία σε έχει αναθρέψει σωστά! Ευχαριστώ που με σκέφτηκες, αλλά καλύτερα να τα πείτε οι δύο σας. Και πες στο Φώτη ότι έχω πληρώσει.
Η Ισμήνη κοίταξε τη Μαρία.
- Μαμά ο Φώτης είναι το αγόρι που σου έλεγα. Είναι πολύ καλό παιδί και μου ζήτησε να τα φτιάξουμε. Αλλά δεν ξέρει ότι είσαι η μαμά μου.
- Ας μην τον κοψοχολιάσουμε ακόμα, απάντησε η Μαρία στην κόρη της.
Η Ισμήνη γύρισε πίσω στο τραπέζι της.
- Χαίρομαι που μιλάτε με την κόρη σου, είπα στη Μαρία. Είσαι καλό παράδειγμα γονέα.
- Γαλιφιές!
- Όχι! Ειλικρινά μιλάω. Έχω ζήσει πολλές κακές οικογενειακές ιστορίες...
Η Μαρία συνέχισε τη δουλειά της και μιλούσαμε που και που. Ο Φώτης τελικά συνόδεψε την Ισμήνη σπίτι της και του είπα να μην είναι βιαστικός εκ νέου. Αφού σιγουρεύτηκα ότι με κατάλαβε, άραξα στη μπάρα και περίμενα να ακούσω μέταλ μουσική. Καμιά ωρίτσα αργότερα ξεκίνησε το heavy και το power.
Στο μαγαζί πλέον ήμασταν πέντε πελάτες, η Μαρία και το αφεντικό που έπαιζε και τη μουσική. Διαπίστωσα ότι ήμουν ο μικρότερος σε ηλικία, αλλά εκείνη τη στιγμή είχα κάνει το μεγαλύτερο λογαριασμό, γιατί το είχα γυρίσει σε ουίσκι. Κέρασα μια γύρα σφηνάκια και ο ιδιοκτήτης με ρώτησε αν θέλω να ακούσω κάτι. Του απάντησα ότι μου αρέσει η μουσική που παίζει. Εκείνος επέμενε και του είπα Slayer το Dead skin mask. Αναφώνησε ένα "Το παλικάρι είναι δικός μας!" και σχεδόν αμέσως από heavy/power η μουσική άλλαξε σε thrush/death/black. Σύντομα όλοι μας ξεκινήσαμε το head-banging και το air-guitaring στους ήχους της σκληρής μουσικής.
Πολύ αργότερα συνόδευα τη Μαρία σε ένα σουβλατζίδικο για βρώμικο. Εν τω μεταξύ, είχα μάθει ότι ήταν χωρισμένη, είχε σπουδάσει στα ΤΕΦΑΑ και πως με το πρώην σύζυγο είχαν μια υγιή σχέση. Αφού φάγαμε κυπριακές πίτες γεμισμένες με γύρο, κινήσαμε για το σπίτι της. Όταν φτάσαμε απ' έξω, σταμάτησε και με κοίταξε ίσια στα μάτια.
- Γιατί το παίζεις ρομαντικός και προσποιείσαι πως είσαι ντροπαλός;
Δεν τα έχασα. Ήξερα ότι η Μαρία είχε ανεπτυγμένη την έκτη αίσθηση.
- Κατ' αρχήν είμαι ρομαντικός, αλλά το κρύβω από τον κόσμο. Όσο για την προσποίηση της ντροπαλότητας ήταν ο μόνος τρόπος για να σε προσεγγίσω και να...
- με φλερτάρεις, συμπλήρωσε. Αντιλήφθηκες ότι έχω ακούσει διάφορα από πολλά καμάκια και πως έχω...
- πάψει να συγκινείσαι. Είσαι πάρα πολλή όμορφη γυναίκα και το ξέρεις.
Βάλαμε σχεδόν αμέσως και οι δυο τα γέλια.
- Εγώ μένω εδώ, μου είπε μετά από λίγο.
- Κι εγώ νομίζω μένω τρία ή τέσσερα τετράγωνα πιο πέρα, απάντησα. Καληνύχτα Μαρία και χάρηκα που σε γνώρισα. Έκανες την έξοδο μου στην Κομοτηνή πολύ καλύτερη απ' ότι υπολόγιζα.
Της έπιασα το χέρι και αυτή τη φορά τα χείλη μου άγγιξαν το πάνω μέρος της παλάμης. Η Μαρία μου έσφιξε το δικό μου χέρι και με τράβηξε κοντά της. Το σώμα της κόλλησε στο δικό μου, τα πρόσωπά μας συναντήθηκαν και τα χείλη μας έσμιξαν σε ένα απίστευτο βαθύ φιλί.
- Καληνύχτα, μου είπε και μπήκε στην πολυκατοικία.
Το βλέμμα μου στάθηκε στη φιγούρα της που έφευγε, χαϊδεύοντας τα σμιλευμένα καπούλια της. Ένα τέταρτο αργότερα ήμουν στο μπάνιο κάνοντας ένα παγωμένο ντους για να σβήσω την κάψα στο σώμα μου. Όμως δεν τα κατάφερα γιατί η Μαρία στοίχειωσε τον ύπνο μου και τα όνειρα μου.
Σηκώθηκα το άλλο πρωί με απίστευτες καύλες, ακόμα και ο Μήτσος δε διαμαρτυρήθηκε που άναψα τσιγάρο μέσα στο σπίτι. Καθίσαμε έξω στο μικρό μπαλκόνι και μου είπε για τη χθεσινή νύχτα με την Ελένη και πόσο καυτό ήταν το σεξ που κάνανε, έχοντας το φόβο ότι θα γυρίσω. Του μίλησα για τον Φώτη που βρήκε κοπέλα και για τη Μαρία. Κατάλαβε πως μου άρεσε σα γυναίκα, αλλά επειδή η φιλία μας ήταν βαθιά και μπορούμε και οι δύο να εμβαθύνουμε στην ψυχή του άλλου, μου έθεσε το ερώτημα που με απασχολούσε.
- Τη θες για μερικές μέρες ή σου αρέσει;
- Δεν ξέρω Μητσάρα! Δεν έχω αποφασίσει ακόμα. Η παρουσία της, οι κουβέντες που κάναμε, το παρουσιαστικό της, μου γεννάνε όμορφα συναισθήματα. Αλλά μετά είναι η ηλικία, η απόσταση, η κόρη...
- Έχεις αλλάξει από τότε που έχασες την Χριστίνα!
Έγνεψα καταφατικά και άναψα νέο τσιγάρο.
- Δεν είναι απλά μια γυναίκα που θα κάνουμε κάτι εφήμερο.
- Έχει διαίσθηση;
- Πολύ μεγαλύτερη απ' ότι φανταζόμουν. Και βρεθήκαμε σε σχεδόν επικίνδυνο σημείο.
- Δεν ξέρω πώς να σε βοηθήσω φίλε. Είτε θα της δείξεις το σκότος και θα την απομακρύνεις για να μην την πληγώσεις ή θα πληγωθείς ο ίδιος...
- Ή θα ζήσω μαζί της κάτι έντονο που ενέχει αυτόν τον κίνδυνο και για τους δυο μας!
- Μπρος γκρεμός και πίσω ρεύμα!
- Αναμφίβολα, είπα και ξεφύσησα τον καπνό που είχε μαζευτεί στα πνευμόνια μου.
- Διαλογίσου τότε, μου πρότεινε.
Έσβησα το τσιγάρο, έκλεισα τα μάτια και άρχισα την άσκηση αναπνοών. Δύο ώρες αργότερα ήμουν σε βαθιά κατάσταση διαλογισμού. Η έλξη που μου ασκούσε η Μαρία άλλαξε πολικότητα. Η λύση ήταν εύκολη και δύσκολη ταυτόχρονα. Χαμογέλασα σαρκαστικά. Ήξερα τι έπρεπε να κάνω.
Εφόσον δεν είχα πάει για μπάνιο με την παρέα, κατέβηκα στην πόλη. Η πλατεία Ειρήνης τεράστια και οι καφετέριες πολλές. Πού; Εκεί! Μπήκα σε μια σχεδόν άδεια, αλλά που διέθετε κλιματισμό. Είδα μια παρέα από κορίτσια να κάθονται σε ένα τραπέζι και εγώ κάθισα σε ένα άλλο με πλάτη σε αυτές και άπλωσα τα δίχτυα μου. Πήρα διπλό εσπρέσο και περίμενα. Οι κοπέλες φοιτήτριες, αλλά ντόπιες. Σπούδαζαν στην πόλη. Χαμογέλασα ειρωνικά όταν άκουσα τις κουβέντες τους. Εύκολα πράγματα... ειδικότερα όταν ψάχνονται.
Μισή ώρα αργότερα καθόμουν μαζί τους και έδινα διάλεξη. Φυσικά είχα ήδη επιλέξει ποια από τις τρεις θα πάρω. Δε χρειάζεται να είσαι Μπραντ Πιτ (αν και δε βλάπτει), αλλά να ξέρεις να μιλάς. Να καυλώνεις μια κοπέλα με τη φωνή, τη γλώσσα το σώματος, το σωστό βλέμμα.
Έστειλα μήνυμα στο Μήτσο να αργήσει και ευτυχώς μου έστειλε το οκ. Πήρα την κοπέλα και την πήγα σπίτι. Ήταν γύρω στο 1.56 με 55-56 κιλά, κοντό μαύρο μαλλί, καστανό μάτι και μικρό στήθος. Πρόσωπο μέτριο, αλλά με κάτι πρόστυχο. Προσπάθησε να με γδύσει, αλλά δεν της το επέστρεψα. Της έβγαλα τα ρούχα και όταν είδα το ξυρισμένο μουνάκι της αφέθηκα.
Χώθηκα κατ' ευθείαν ανάμεσα στα πόδια της χωρίς προκαταρκτικά. Δεν είχαμε καν φιληθεί, αλλά ήξερα πως να την καυλώσω. Χρησιμοποίησα μόνο τη γλώσσα μου ερευνώντας τα μουνόχειλα και την κλειτορίδα της. Εισέπνευσα δυνατά και της είπα ότι μυρίζει υπέροχα. Λίγο αργότερα καθώς την ανέβαζα, επαίνεσα τη γεύση της. Η κοπέλα έχυνε πάνω στη γλώσσα μου και η λεκάνη της τρανταζόταν σε έναν περίεργο χορό.
- Γάμησέ με, φώναξε κάποια στιγμή.
Έβαλα καπότα και μπήκα μέσα της. Κατ' ευθείαν άρχισε να σπαρταρά σαν ψάρι και τα τοιχώματα του μουνιού της μου συνέθλιψαν την πούτσα. Πόνεσα! Για λίγο. Τραβήχτηκα και της έβαλα δάχτυλο. Ούρλιαζε από καύλα και παρακαλούσε για καυλί. Ξαναμπήκα μέσα της και κινήθηκα όσο πιο έντονα μπορούσα. Εκείνη βογκούσε και έχυνε πάνω στην πούτσα μου. Ευτυχώς αντιλήφθηκα ότι το προφυλακτικό έσπασε. Τραβήχτηκα και της το είπα. Η ανάσα της ήταν γρήγορη. Τα μάγουλα της κόκκινα, και το μικρό στήθος πρησμένο με δυο καφετιές πεταχτές ρώγες. Μόνη της μου έβγαλε το προφυλακτικό και μπούκωσε την πούτσα μου στο στόμα της. Ένοιωσα δόντια. "Λυσσάρα" είπα από μέσα μου.
- Πρόσεχε, είπα δυνατά.
Μου πιπίλισε το καυλί με τη γλώσσα καθώς μου έπαιζε το στέλεχος.
- Θα τελειώσω, την προειδοποίησα γιατί ήξερα.
Αμέσως τράβηξε το στόμα της και άρχισε να παίζει την πούτσα μου πάνω στο στήθος της. Το σπέρμα μου εκτοξεύθηκε και εκείνη με κοιτούσε. Της έδωσα παράσταση ότι το απόλαυσα πέραν του δέοντος. Πήρα χαρτομάντιλα και τη σκούπισα.
Λίγο αργότερα ίππευε το καυλί μου σα μανιασμένη. Σχεδόν για μισή ώρα χοροπηδούσε πάνω μου ή χόρευε τη λεκάνη της. Χύσαμε αυτή τη φορά μαζί και ευτυχώς το προφυλακτικό δεν έσπασε.
Ανταλλάξαμε μερικές κουβέντες, μου έδωσε το τηλέφωνό της και έφυγε. Η καύλα μου είχε καταλαγιάσει. Θα μπορούσα να περάσω πιο ατάραχα το υπόλοιπο των διακοπών μου μαζί με τον κολλητό μου.
Copyright protected OW ref: 181355
Μετά από τη φοίτησή του, ο Μήτσος πήγε φαντάρος κι εγώ συνέχισα τις σπουδές μου. Χαθήκαμε κατά κάποιο τρόπο, αλλά πάντοτε μιλούσαμε στο τηλέφωνο ή βρισκόμασταν για 2-3 μέρες. Τέλος επέστρεψε εκ νέου στην Κομοτηνή, όπου κατάφερε να διοριστεί. Τα καλοκαίρια κατέβαινε νότια και βρισκόμασταν.
Εγώ ότι είχα απολυθεί από φαντάρος και ετοιμαζόμουν να δημιουργήσω την πρακτική μου. Είχα ακόμα λεφτά από τα νυχτοκάματα που έκανα και μπορούσα ανά πάσα στιγμή να βρω δουλειά ως μπάρμαν, αλλά έπρεπε επιτέλους να ξεκινήσω να κάνω αυτό που είχα σπουδάσει.
Εκείνο τον Ιούλιο έμαθα πως ο Μήτσος έπαθε ένα διάστρεμμα στο δεξί πόδι και συμφωνήσαμε να ανέβω εγώ στην Κομοτηνή για μια βδομάδα τον Αύγουστο. Εξ' άλλου ήταν ευκαιρία να γνωρίσω και την αρραβωνιαστικιά του.
Δυο μέρες μετά, του Σωτήρος και πριν καν χαράξει, μπήκα στο αμάξι και ξεκίνησα για το Ρίο. Πέρασα τη γέφυρα για πρώτη φορά στη ζωή μου. Τη διέσχισα αργά για να απολαύσω το θέαμα και μετά έφυγα για Γιάννενα. Η Εγνατία οδός ότι είχε παραδοθεί εκείνο το Μάιο και αποφάσισα να τη διασχίσω, αλλά είχα υπόψιν μου να επισκεφθώ μια καλή μου φίλη στα Ιωάννινα για να πιούμε ένα καφεδάκι. Ο δρόμος δεν είχε ιδιαίτερη κίνηση και όπου έβρισκα ευθεία το άνοιγα λίγο.
Κατά τις δέκα το πρωί μπήκα στα Γιάννενα και βρεθήκαμε με τη φίλη μου. Περίπου δύο ώρες μετά οδηγούσα πάνω στην Εγνατία. Ευτυχώς κάποια διόδια δεν είχαν φτιαχτεί ακόμα και πολλοί λίγοι τη χρησιμοποιούσαν. Η επόμενη στάση που έκανα ήταν στην Ασπροβάλτα. Τέλος έφτασα στην Κομοτηνή και πάρκαρα κοντά στο γήπεδο ποδοσφαίρου. Εκεί τηλεφώνησα στον κολλητό μου και βγήκα έξω από το αμάξι για να ξεπιαστώ.
Δέκα λεπτά αργότερα ανταμωθήκαμε και με οδήγησε στο δυαράκι που νοίκιαζε, αφού κάναμε μια στάση σε ένα σουβλατζίδικο. Φάγαμε μαζί στην κουζίνα και βόλεψα τα πράγματά μου. Στη συνέχεια βγήκαμε για να μου δείξει την πόλη.
Η πλατεία Ειρήνης είναι τεράστια και τα μαγαζιά απλωμένα ομοιόμορφα. Εκείνο το βράδυ δε βγήκαμε έξω, αλλά επιτέλους γνώρισα την αρραβωνιαστικιά του την Ελένη. Συζητήσαμε αρκετά και πολύ γρήγορα αντιλήφθηκα μια ειλικρινή αγάπη να κινείται εκατέρωθεν. Αυτό και μόνο με έκανε ευτυχισμένο πέρα από κάθε φαντασία. Ο Μήτσος έπινε μπύρες κι εγώ κοπανούσα ουϊσκάκι. Η ώρα είχε περάσει και του είπα τη γνώμη μου και πόσο χαρούμενος είμαι και για τους δυο τους. Εκείνη τη στιγμή μου έριξε τη χαριστική βολή. Με ρώτησε αν ήθελα να γίνω κουμπάρος. Απάντησα αμέσως θετικά και αγκαλιαστήκαμε θερμά. Ο γάμος είχε κανονιστεί για το Νοέμβριο του ίδιου χρόνου.
Την άλλη μέρα ξύπνησα νωρίς, παρ’ όλο το πιώμα του προηγούμενου βραδιού. Η Ελένη είχε πείσει το Μήτσο με διακριτικό τρόπο να μείνει στους γονείς της για να με φιλοξενήσει καλύτερα, αν και εγώ δεν είχα κανένα πρόβλημα. Έφτιαξα ένα καφεδάκι και βγήκα έξω στο μικρό μπαλκόνι να φουμάρω και να ισιώσω τις νευρικές απολήξεις μου.
Αργότερα την ίδια μέρα πηγαίναμε σε μια παραλία για μπάνιο. Η Ελένη ήρθε μαζί μας και έφερε και τον μικρό αδερφό της τον Φώτη. Ο πιτσιρικάς ότι είχε δώσει πανελλήνιες και είχε περάσει στην ακαδημία αστυφυλάκων, με την ελπίδα να έμπαινε στην τοπική σχολή. Κατάλαβα από τη συνομιλία μας ότι η οικογένεια του ανήκε στη μικρομεσαία τάξη και ότι αυτός ήταν ο καλύτερος τρόπος για να σπουδάσει, αλλά και να έχει μια μόνιμη δουλειά. Φιλότιμο παιδί και συμπαθούσε τον κολλητό μου.
Στην παραλία υπήρχε αρκετός κόσμος. Επειδή ο Μήτσος ήξερε τα χούγια μου, καθίσαμε κάτω από μια ομπρέλα στο μπιτς-μπαρ. Εγώ παρήγγειλα καφεδάκι και τα παιδιά βούτηξαν στη θάλασσα. Ήταν μεσημέρι και δε μου επιτρέπεται να βγαίνω στον ήλιο, αλλά δε θα χαλούσα τη συντροφιά. Δεν μου έκανε καν κέφι να κοιτάξω τις αιθέριες υπάρξεις με τα μπικίνι. Συγκεντρώθηκα λοιπόν στο κάπνισμα, στο βιβλίο μου και αργότερα στο ουζάκι και στους μεζέδες.
Εκεί έριξα τα πρώτα δίχτυα για να μάθω για τα τοπικά μπαράκια/κλαμπάκια που έπαιζαν ροκ και μέταλ. Ο Μήτσος δεν ήταν οπαδός της μουσικής που άκουγα, αλλά ο Φώτης έτυχε να είναι. Έτσι κανόνισα την πρώτη νυχτερινή έξοδο (ή έφοδο αν προτιμάτε) με το Φώτη.
Το ίδιο βράδυ κατά τις 9, πήρα κλειδιά για το σπίτι και βρέθηκα με τον Φώτη στο κέντρο της πόλης. Είπα στο Δημήτρη να μείνει σπίτι με την Ελένη για να κάνουν τα δικά τους και πως την άλλη μέρα θα πηγαίναμε όπου ήθελε. Επίσης του επεσήμανα ότι θα αργήσω, κλείνοντας πονηρά το μάτι.
Με γεμάτο πορτοφόλι και οδηγό τo Φώτη βρεθήκαμε πρώτα σε ένα μπιλιαρδάδικο. Άτομα της ηλικίας του ήταν εκεί και διάφοροι φίλοι του. Επειδή δεν ήμουν ποτέ καλός στο μπιλιάρδο, πήρα μια μπύρα και χτύπησα τα ηλεκτρονικά. Ξαφνικά μπροστά μου βρέθηκε το wonder boy in monsterland. Τρία τέταρτα αργότερα το είχα μηδενίσει με νέο high score και χωρίς να χάσω.
Λίγο αργότερα μιλούσα με το Φώτη για το που θα πάμε μετά. Τον είδα να κοιτά προς μια παρέα με κοριτσόπουλα.
- Με ποια είσαι καψούρης;… τον ρώτησα.
- Ε…
- Λέγε μωρέ να ξεμπερδεύουμε.
- Την Ισμήνη, αυτή με το καρέ ξανθό μαλλί.
- Οκ! Ακολούθα με και δώσε βάση, είπα.
Πλησιάσαμε προς τις κοπέλες και εκείνες χαιρέτισαν το Φώτη που έκανε τις συστάσεις. Στα γρήγορα τους είπα για την κουμπαριά και πως ο Φώτης μου δείχνει τη νυχτερινή ζωή. Πιάσαμε λίγο κουβέντα και κατόπιν πρότεινα την ιδέα για το ροκάδικο. Δε ζορίστηκα πολύ για να πείσω την Ισμήνη και μια φίλη της την Εύη να έρθουν μαζί μας.
Μισή ώρα αργότερα φύγαμε από το μπιλιαρδάδικο. Εν τω μεταξύ, είπα στο Φώτη να μην προσπαθήσει να το βιάσει το θέμα. Η Ισμήνη φαινόταν δεκτική, αλλά έπρεπε ο ίδιος να προσέχει πώς να φέρεται. Του εξήγησα ότι είναι ακόμα παρθένα και να το πάει αργά, αλλά όχι με ρυθμό χελώνας. Επίσης του έδωσα μερικές συμβουλές για τι κομπλιμέντα έπρεπε να κάνει και την ευχή μου.
Επιτέλους η ροκ μουσική γαργαλούσε ευχάριστα τα αυτιά μου. Με το που μπήκαμε στο ροκάδικο έπαιζε το Last in line του Dio και ένα χαμόγελο ικανοποίησης χαράχτηκε στα χείλη μου. Ευτυχώς η μουσική δε με απορρόφησε τόσο πολύ. Είδα το Φώτη και την Ισμήνη να απολαμβάνουν την συντροφιά ο ένας του άλλου και μετά την πρώτη μπύρα που τα κορίτσια πήγαν στην τουαλέτα μαζί, του είπα να της το προτείνει να κάνουν σχέση, να τη συνοδέψει σπίτι της και εκεί να την φιλήσει, αλλά όχι πολύ παθιασμένα. Να περιμένει να ανταποκριθεί η ίδια στο φιλί τους.
Όταν τα κορίτσια γύρισαν, κατάλαβα ότι είχαν συζητήσει για τον Φώτη. Αμέσως είπα στην Εύη να πάμε να καθίσουμε στη μπάρα και να τους αφήσουμε λίγο μόνους, αλλά η Εύη δήλωσε πως θα έφευγε. Της είπα ότι η μπύρα είναι κερασμένη και άφησα το νεαρό ζευγάρι μόνο τους στο τραπέζι, πηγαίνοντας στη μπάρα.
Τότε την αντίκρισα για πρώτη φορά. Νωρίτερα δεν την είχα προσέξει. Ήταν γύρω στο 1.70 ύψος χωρίς τακούνια και ανάλογο βάρος… στα 60 κιλά. Φορούσε μια φανέλα Helloween Keeper of the Seven Keys pt II, τζιν γαλάζιο παντελόνι και είχε ένα δερμάτινο περικάρπιο στο αριστερό χέρι. Ηλικιακά φαινόταν 30άρα, αλλά κάτι μέσα μου μου έλεγε πως ήταν 40 και κάτι. Το μαλλί της ήταν ίσιο και ξανθό με μαύρες αφέλειες. Στο πρόσωπό της δε διέκρινα μακιγιάζ εκτός από ένα ελαφρύ πέρασμα κραγιόν στα χείλη. Δυο-τρεις φακίδες στόλιζαν κάθε της μάγουλο με έναν εξαίσιο τρόπο. Επίσης ήμουν σίγουρος ότι ήταν αρκετά γυμνασμένη, λόγω της γράμμωσης στα μπράτσα. Την άκουσα να λέει κάτι, αλλά προσωρινά ήμουν χαμένος σε έναν ονειρικό κόσμο.
- Συγγνώμη, είπα κομπιάζοντας ενώ προσπαθούσα να διαβάσω το πρόσωπό της. Δε σε άκουσα.
- Ρώτησα αν θέλεις κάτι;
Το βλέμμα της ήταν διαπεραστικό. Αμέσως συνειδητοποίησα ότι με τσάκωσε να τη θαυμάζω. Ήξερε ότι ήταν όμορφη γυναίκα. Αλλά δεν ήμουν τυχαίος άνθρωπος. Έκανα τα μάγουλα μου να κοκκινίσουν, έφερα το δεξί χέρι πάνω στο κεφάλι και έξυσα τα μαλλιά μου, ενώ κατέβασα το βλέμμα μου λοξά αριστερά. Όλα σημάδια αμηχανίας.
- Συγγνώμη, είπα πιο δυνατά και ξερόβηξα για να καθαρίσω το λαιμό μου. Μια βαρελίσια μπύρα σε μεγάλο παγωμένο ποτήρι και να πληρώσω το λογαριασμό στο τραπέζι, συνέχισα δείχνοντας που καθόμουν.
Έστρεψα ξανά το βλέμμα μου στα μάτια της και το χαμήλωσα εκ νέου, αλλά με την οξύτατη περιφερειακή μου όραση είδα ένα ζεστό χαμόγελο να εμφανίζεται στα χείλη της. Στα γρήγορα έβγαλα ένα τσιγάρο και το άναψα. Είδα με χαρά ένα τασάκι να πλησιάζει προς το μέρος μου σπρωγμένο από το χέρι της. Ένα λεπτό αργότερα τοποθέτησε μια μπύρα μπροστά μου και μου είπε τι χρωστάω. Καθώς πλήρωνα της ξαναζήτησα συγγνώμη. Καθώς μου έφερε τα ρέστα μου είπε κοιτώντας με ίσια στα μάτια:
- Γιατί ζητάς συγγνώμη;
- Γιατί μόλις σε αντίκρισα κοκάλωσα. Τα έχασα, είπα κάνοντας τη φωνή μου να τρέμει και κατέβασα πάλι το βλέμμα. Είσαι πάρα πολλή όμορφη και δε θα ήθελα να πιστέψεις ότι είμαι κάποιος χυδαίος και λάγνος τύπος.
Έστρεψα το βλέμμα μου ξανά προς αυτήν και χαμογέλασα με τον πιο ήπιο τρόπο. Είδα στα μάτια της κάτι σαν κατανόηση και το κεφάλι της έκλινε προς τα κάτω θετικά. Αμέσως σήκωσα το ποτήρι και είπα ευχαριστώ κάνοντας μια μικρή πρόποση. Με άφησε να πιω μερικές γουλιές και όταν κατέβασα το ποτήρι στο σουβέρ με ρώτησε:
- Τι ξέρεις για το Φώτη;
Σε χιλιοστά του δευτερολέπτου κατάλαβα τα πάντα. Είχα αργήσει να αντιληφθώ την ομοιότητα της Ισμήνης μαζί της.
- Η αλήθεια είναι ότι γνώρισα το Φώτη σήμερα, απάντησα. Αλλά κατάλαβα πως είναι καλό παιδί. Αποφάσισε να μπει στην ακαδημία της αστυνομίας για να ξαλαφρώσει τους γονείς του και να μην είναι οικονομικό βάρος. Έχει "φιλότιμο" (τη λέξη την τόνισα πιο δυνατά). Μου εξομολογήθηκε ότι του άρεσε η Ισμήνη, αλλά δεν ήξερε πώς να την προσεγγίσει. Του είπα να μην είναι βιαστικός και να ακούει τα θέλω της. Όταν κατάλαβα πως ο Φώτης άρεσε στην Ισμήνη, είπα να τους αφήσω λίγο μόνους να τα πούν. Ακόμα πιστεύω πως το ίδιο έπραξε και η φιλενάδα της η Εύη. Αυτό το περιβάλλον είναι η έδρα της Ισμήνης, μιας και είσαι εσύ εδώ. Αλλά και ο Φώτης δε νοιώθει άβολα.
- Σε πιστεύω, μου απάντησε και χαμογέλασε εκ νέου. Αλλά πως και έτυχε να γνωριστείς σήμερα με τον Φώτη;
- Η αδερφή του παντρεύεται τον κολλητό μου. Εγώ ήρθα χτες στην Κομοτηνή και μου ζήτησε να γίνω κουμπάρος. Επειδή ήθελα να τους αφήσω μόνους, έκανα τον Φώτη εθελοντή για να με ξεναγήσει. Και έτυχε να ακούμε την ίδια μουσική. Παρεμπιπτόντως είμαι ο Ιανός.
- Μαρία.
- Χάρηκα Μαρία, είπα όσο πιο εγκάρδια μπορούσα και έτεινα το χέρι μου.
Εκείνη άπλωσε το δικό της και εγώ αντί να ανταλλάξω χειραψία, σηκώθηκα όρθιος, το γύρισα ιπποτικά και έσκυψα το κεφάλι μου κοντά στο χέρι της και το ασπάστηκα, χωρίς τα χείλη μου να αγγίξουν το δέρμα της.
- Γοητευμένος… τόνισα πιο δυνατά.
Πλέον το μισό μαγαζί κοιτούσε προς το μέρος μας. Είδα όμως τα μάτια της να φωτίζονται με χαρά, καθώς τα μάγουλα μου ρόδιζαν εκ νέου.
- Πολύ ιπποτικό, μου είπε.
- Δεν ξέρω πως να απαντήσω, είπα αυθόρμητα. Θα ακούσουμε καθόλου Helloween;… ρώτησα σχεδόν αμέσως.
- Και βέβαια, αλλά πιο αργά.
- Θα πω στο Φώτη να συνοδέψει την κόρη σου σπίτι, είπα κοιτώντας προς το τραπέζι τους.
Τα παιδιά ακούμπαγαν τα χέρια τους και συζητούσαν χαμηλόφωνα, σκυμμένα κοντά το ένα στο άλλο. Ζούσαν τη δική τους στιγμή, γιατί έβλεπα στα μάτια τους τη λάμψη του νεανικού έρωτα. Καθώς έπινα τη μπύρα μου, η Ισμήνη με πλησίασε. Η Μαρία εκείνη τη στιγμή στεκόταν ακριβώς απέναντι μου στη μπάρα.
- Ιανέ! Σε ευχαριστώ που έδωσες κουράγιο στο Φώτη να μου μιλήσει, είπε με χαρά στη φωνή της. Αλλά δεν είναι σωστό να κάθεσαι μόνος σου.
- Έχω παρέα τη μουσική και τη μητέρα σου, της απάντησα αποστομωτικά, η οποία σε έχει αναθρέψει σωστά! Ευχαριστώ που με σκέφτηκες, αλλά καλύτερα να τα πείτε οι δύο σας. Και πες στο Φώτη ότι έχω πληρώσει.
Η Ισμήνη κοίταξε τη Μαρία.
- Μαμά ο Φώτης είναι το αγόρι που σου έλεγα. Είναι πολύ καλό παιδί και μου ζήτησε να τα φτιάξουμε. Αλλά δεν ξέρει ότι είσαι η μαμά μου.
- Ας μην τον κοψοχολιάσουμε ακόμα, απάντησε η Μαρία στην κόρη της.
Η Ισμήνη γύρισε πίσω στο τραπέζι της.
- Χαίρομαι που μιλάτε με την κόρη σου, είπα στη Μαρία. Είσαι καλό παράδειγμα γονέα.
- Γαλιφιές!
- Όχι! Ειλικρινά μιλάω. Έχω ζήσει πολλές κακές οικογενειακές ιστορίες...
Η Μαρία συνέχισε τη δουλειά της και μιλούσαμε που και που. Ο Φώτης τελικά συνόδεψε την Ισμήνη σπίτι της και του είπα να μην είναι βιαστικός εκ νέου. Αφού σιγουρεύτηκα ότι με κατάλαβε, άραξα στη μπάρα και περίμενα να ακούσω μέταλ μουσική. Καμιά ωρίτσα αργότερα ξεκίνησε το heavy και το power.
Στο μαγαζί πλέον ήμασταν πέντε πελάτες, η Μαρία και το αφεντικό που έπαιζε και τη μουσική. Διαπίστωσα ότι ήμουν ο μικρότερος σε ηλικία, αλλά εκείνη τη στιγμή είχα κάνει το μεγαλύτερο λογαριασμό, γιατί το είχα γυρίσει σε ουίσκι. Κέρασα μια γύρα σφηνάκια και ο ιδιοκτήτης με ρώτησε αν θέλω να ακούσω κάτι. Του απάντησα ότι μου αρέσει η μουσική που παίζει. Εκείνος επέμενε και του είπα Slayer το Dead skin mask. Αναφώνησε ένα "Το παλικάρι είναι δικός μας!" και σχεδόν αμέσως από heavy/power η μουσική άλλαξε σε thrush/death/black. Σύντομα όλοι μας ξεκινήσαμε το head-banging και το air-guitaring στους ήχους της σκληρής μουσικής.
Πολύ αργότερα συνόδευα τη Μαρία σε ένα σουβλατζίδικο για βρώμικο. Εν τω μεταξύ, είχα μάθει ότι ήταν χωρισμένη, είχε σπουδάσει στα ΤΕΦΑΑ και πως με το πρώην σύζυγο είχαν μια υγιή σχέση. Αφού φάγαμε κυπριακές πίτες γεμισμένες με γύρο, κινήσαμε για το σπίτι της. Όταν φτάσαμε απ' έξω, σταμάτησε και με κοίταξε ίσια στα μάτια.
- Γιατί το παίζεις ρομαντικός και προσποιείσαι πως είσαι ντροπαλός;
Δεν τα έχασα. Ήξερα ότι η Μαρία είχε ανεπτυγμένη την έκτη αίσθηση.
- Κατ' αρχήν είμαι ρομαντικός, αλλά το κρύβω από τον κόσμο. Όσο για την προσποίηση της ντροπαλότητας ήταν ο μόνος τρόπος για να σε προσεγγίσω και να...
- με φλερτάρεις, συμπλήρωσε. Αντιλήφθηκες ότι έχω ακούσει διάφορα από πολλά καμάκια και πως έχω...
- πάψει να συγκινείσαι. Είσαι πάρα πολλή όμορφη γυναίκα και το ξέρεις.
Βάλαμε σχεδόν αμέσως και οι δυο τα γέλια.
- Εγώ μένω εδώ, μου είπε μετά από λίγο.
- Κι εγώ νομίζω μένω τρία ή τέσσερα τετράγωνα πιο πέρα, απάντησα. Καληνύχτα Μαρία και χάρηκα που σε γνώρισα. Έκανες την έξοδο μου στην Κομοτηνή πολύ καλύτερη απ' ότι υπολόγιζα.
Της έπιασα το χέρι και αυτή τη φορά τα χείλη μου άγγιξαν το πάνω μέρος της παλάμης. Η Μαρία μου έσφιξε το δικό μου χέρι και με τράβηξε κοντά της. Το σώμα της κόλλησε στο δικό μου, τα πρόσωπά μας συναντήθηκαν και τα χείλη μας έσμιξαν σε ένα απίστευτο βαθύ φιλί.
- Καληνύχτα, μου είπε και μπήκε στην πολυκατοικία.
Το βλέμμα μου στάθηκε στη φιγούρα της που έφευγε, χαϊδεύοντας τα σμιλευμένα καπούλια της. Ένα τέταρτο αργότερα ήμουν στο μπάνιο κάνοντας ένα παγωμένο ντους για να σβήσω την κάψα στο σώμα μου. Όμως δεν τα κατάφερα γιατί η Μαρία στοίχειωσε τον ύπνο μου και τα όνειρα μου.
Σηκώθηκα το άλλο πρωί με απίστευτες καύλες, ακόμα και ο Μήτσος δε διαμαρτυρήθηκε που άναψα τσιγάρο μέσα στο σπίτι. Καθίσαμε έξω στο μικρό μπαλκόνι και μου είπε για τη χθεσινή νύχτα με την Ελένη και πόσο καυτό ήταν το σεξ που κάνανε, έχοντας το φόβο ότι θα γυρίσω. Του μίλησα για τον Φώτη που βρήκε κοπέλα και για τη Μαρία. Κατάλαβε πως μου άρεσε σα γυναίκα, αλλά επειδή η φιλία μας ήταν βαθιά και μπορούμε και οι δύο να εμβαθύνουμε στην ψυχή του άλλου, μου έθεσε το ερώτημα που με απασχολούσε.
- Τη θες για μερικές μέρες ή σου αρέσει;
- Δεν ξέρω Μητσάρα! Δεν έχω αποφασίσει ακόμα. Η παρουσία της, οι κουβέντες που κάναμε, το παρουσιαστικό της, μου γεννάνε όμορφα συναισθήματα. Αλλά μετά είναι η ηλικία, η απόσταση, η κόρη...
- Έχεις αλλάξει από τότε που έχασες την Χριστίνα!
Έγνεψα καταφατικά και άναψα νέο τσιγάρο.
- Δεν είναι απλά μια γυναίκα που θα κάνουμε κάτι εφήμερο.
- Έχει διαίσθηση;
- Πολύ μεγαλύτερη απ' ότι φανταζόμουν. Και βρεθήκαμε σε σχεδόν επικίνδυνο σημείο.
- Δεν ξέρω πώς να σε βοηθήσω φίλε. Είτε θα της δείξεις το σκότος και θα την απομακρύνεις για να μην την πληγώσεις ή θα πληγωθείς ο ίδιος...
- Ή θα ζήσω μαζί της κάτι έντονο που ενέχει αυτόν τον κίνδυνο και για τους δυο μας!
- Μπρος γκρεμός και πίσω ρεύμα!
- Αναμφίβολα, είπα και ξεφύσησα τον καπνό που είχε μαζευτεί στα πνευμόνια μου.
- Διαλογίσου τότε, μου πρότεινε.
Έσβησα το τσιγάρο, έκλεισα τα μάτια και άρχισα την άσκηση αναπνοών. Δύο ώρες αργότερα ήμουν σε βαθιά κατάσταση διαλογισμού. Η έλξη που μου ασκούσε η Μαρία άλλαξε πολικότητα. Η λύση ήταν εύκολη και δύσκολη ταυτόχρονα. Χαμογέλασα σαρκαστικά. Ήξερα τι έπρεπε να κάνω.
Εφόσον δεν είχα πάει για μπάνιο με την παρέα, κατέβηκα στην πόλη. Η πλατεία Ειρήνης τεράστια και οι καφετέριες πολλές. Πού; Εκεί! Μπήκα σε μια σχεδόν άδεια, αλλά που διέθετε κλιματισμό. Είδα μια παρέα από κορίτσια να κάθονται σε ένα τραπέζι και εγώ κάθισα σε ένα άλλο με πλάτη σε αυτές και άπλωσα τα δίχτυα μου. Πήρα διπλό εσπρέσο και περίμενα. Οι κοπέλες φοιτήτριες, αλλά ντόπιες. Σπούδαζαν στην πόλη. Χαμογέλασα ειρωνικά όταν άκουσα τις κουβέντες τους. Εύκολα πράγματα... ειδικότερα όταν ψάχνονται.
Μισή ώρα αργότερα καθόμουν μαζί τους και έδινα διάλεξη. Φυσικά είχα ήδη επιλέξει ποια από τις τρεις θα πάρω. Δε χρειάζεται να είσαι Μπραντ Πιτ (αν και δε βλάπτει), αλλά να ξέρεις να μιλάς. Να καυλώνεις μια κοπέλα με τη φωνή, τη γλώσσα το σώματος, το σωστό βλέμμα.
Έστειλα μήνυμα στο Μήτσο να αργήσει και ευτυχώς μου έστειλε το οκ. Πήρα την κοπέλα και την πήγα σπίτι. Ήταν γύρω στο 1.56 με 55-56 κιλά, κοντό μαύρο μαλλί, καστανό μάτι και μικρό στήθος. Πρόσωπο μέτριο, αλλά με κάτι πρόστυχο. Προσπάθησε να με γδύσει, αλλά δεν της το επέστρεψα. Της έβγαλα τα ρούχα και όταν είδα το ξυρισμένο μουνάκι της αφέθηκα.
Χώθηκα κατ' ευθείαν ανάμεσα στα πόδια της χωρίς προκαταρκτικά. Δεν είχαμε καν φιληθεί, αλλά ήξερα πως να την καυλώσω. Χρησιμοποίησα μόνο τη γλώσσα μου ερευνώντας τα μουνόχειλα και την κλειτορίδα της. Εισέπνευσα δυνατά και της είπα ότι μυρίζει υπέροχα. Λίγο αργότερα καθώς την ανέβαζα, επαίνεσα τη γεύση της. Η κοπέλα έχυνε πάνω στη γλώσσα μου και η λεκάνη της τρανταζόταν σε έναν περίεργο χορό.
- Γάμησέ με, φώναξε κάποια στιγμή.
Έβαλα καπότα και μπήκα μέσα της. Κατ' ευθείαν άρχισε να σπαρταρά σαν ψάρι και τα τοιχώματα του μουνιού της μου συνέθλιψαν την πούτσα. Πόνεσα! Για λίγο. Τραβήχτηκα και της έβαλα δάχτυλο. Ούρλιαζε από καύλα και παρακαλούσε για καυλί. Ξαναμπήκα μέσα της και κινήθηκα όσο πιο έντονα μπορούσα. Εκείνη βογκούσε και έχυνε πάνω στην πούτσα μου. Ευτυχώς αντιλήφθηκα ότι το προφυλακτικό έσπασε. Τραβήχτηκα και της το είπα. Η ανάσα της ήταν γρήγορη. Τα μάγουλα της κόκκινα, και το μικρό στήθος πρησμένο με δυο καφετιές πεταχτές ρώγες. Μόνη της μου έβγαλε το προφυλακτικό και μπούκωσε την πούτσα μου στο στόμα της. Ένοιωσα δόντια. "Λυσσάρα" είπα από μέσα μου.
- Πρόσεχε, είπα δυνατά.
Μου πιπίλισε το καυλί με τη γλώσσα καθώς μου έπαιζε το στέλεχος.
- Θα τελειώσω, την προειδοποίησα γιατί ήξερα.
Αμέσως τράβηξε το στόμα της και άρχισε να παίζει την πούτσα μου πάνω στο στήθος της. Το σπέρμα μου εκτοξεύθηκε και εκείνη με κοιτούσε. Της έδωσα παράσταση ότι το απόλαυσα πέραν του δέοντος. Πήρα χαρτομάντιλα και τη σκούπισα.
Λίγο αργότερα ίππευε το καυλί μου σα μανιασμένη. Σχεδόν για μισή ώρα χοροπηδούσε πάνω μου ή χόρευε τη λεκάνη της. Χύσαμε αυτή τη φορά μαζί και ευτυχώς το προφυλακτικό δεν έσπασε.
Ανταλλάξαμε μερικές κουβέντες, μου έδωσε το τηλέφωνό της και έφυγε. Η καύλα μου είχε καταλαγιάσει. Θα μπορούσα να περάσω πιο ατάραχα το υπόλοιπο των διακοπών μου μαζί με τον κολλητό μου.
Copyright protected OW ref: 181355
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.