Η γυναίκα του αφεντικού (ημέρα 1η)

την εμπιστοσύνη των ανθρώπων εκεί. Η θέση μου ήταν τέτοια που συνήθως το προσωπικό δεν σε βλέπει με καλό μάτι αλλά εγώ είχα καταφέρει να είμαι φίλος και μ’ αυτούς αλλά και με το αφεντικό μου.

Υπήρχαν διευθυντές σε κάθε τμήμα αλλά ουσιαστικά κουμάντο έκανε αυτός. Ήταν γύρω στα πενήντα δύο, ψηλός πάνω από 1.85, με άσπρα μαλλιά, με άσχημα χαρακτηριστικά αλλά απίστευτο χιούμορ (όταν είχε κέφια πράγμα σπάνιο). Στην εταιρεία ερχόταν και η γυναίκα του η οποία χωρίς πλάκα ήταν ένα απίστευτο μουνί σαράντα οκτώ ετών με τέλειο σώμα, απίστευτα τουρλωτό κωλαράκι, και κάτι βυζάρες στητές λες και ήταν δεκαοκτάχρονο. Από πρόσωπο ότι καλύτερο έχω δει σε πενηντάρα γυναίκα.

Καθόμουν και τη χάζευα πολλές φορές και σκεφτόμουν πως είναι δυνατόν αυτό το μουνί να έχει παντρευτεί τον άλλο τον αγροίκο που μάλιστα ήταν και σκατόφατσα και να έχει κάνει μαζί του και δύο παιδιά. «Τι κάνει το ξεφτιλισμένο το χρήμα!» σκεφτόμουν. Η οικονομική τους κατάσταση (ασχέτως εταιρείας) ήταν όχι απλά καλή αλλά άριστη θα έλεγα. Ο τύπος είχε σε ρευστό πάνω από δέκα πέντε εκατομμύρια ευρώ, χώρια ακίνητα, εταιρείες, αυτοκίνητα κτλ...

Η Ποπίτα ήταν πράγματι μουνάρα αλλά από μυαλό δεν έλεγε πολλά πράγματα. Πολλές φορές της έλεγα πράγματα απλά τα οποία έπρεπε να τα εξηγώ δύο και τρεις φορές και πάλι δεν τα είχε καταλάβει, αλλά εκτός του ότι ανήκε στο τμήμα μου και έπρεπε να την εκπαιδεύω, ήταν και γυναίκα του αφεντικού, οπότε δεν μ’ έπαιρνε για τίποτε άλλο. Όταν δε έκανε καμιά μαλακία και την μάθαινε ο κάφρος, γινόταν το έλα να δεις. Οι φωνές ακούγονταν στα απέναντι κτίρια και το μπινελίκι πήγαινε σύννεφο. Αυτή κουβέντα, και αντί να τον στείλει στο διάολο, καθόταν και τον άκουγε.

Ένα απόγευμα η κατάσταση έφυγε από κάθε έλεγχο και τον πρόλαβα πριν της ρίξει μπουκέτο. Είχε φάει κάνα δύο χαστούκια αλλά το μπουκέτο το πρόλαβα. Έφυγε κλαμένη από την εταιρεία και αυτός ανέβηκε στο γραφείο του. Κατά τις οκτώ έφυγα και εγώ αφού πήγα και τον καληνύχτισα και του είπα πως θα πρέπει αυτά να μην γίνονται στην εταιρεία αλλά σπίτι τους, γιατί σήμερα τους είδα μόνο εγώ, αύριο θα μπορούν να τους δουν όλοι και να γίνουν ξευτίλα. Την άλλη μέρα θα έφευγε ταξίδι και μου έδωσε τους κωδικούς για το γραφείο του ώστε να πηγαίνω εκεί και να μιλάμε τηλεφωνικά για να μην μας ακούει όλος ο κόσμος.

Ενώ είχα κάνει διακόσια μέτρα με το αυτοκίνητο, χτυπάει το κινητό και βλέπω ότι με καλεί η Ποπίτα. Για να μην σας λέω πολλά, μιλούσα στο κινητό μαζί της για τρεις ώρες!!! Αφού μούδιασε τ’ αφτί μου και προσπαθούσα να την παρηγορήσω. Είπαμε πολλά και συμφωνήσαμε να συνεχίσουμε την κουβέντα αύριο σε κάποιο καφέ αφού ο κάφρος θα έλειπε.

Την επόμενη μέρα πήγα στο γραφείο κατά τις μία γιατί είχα κάτι τρεξίματα -για τη δουλειά πάντα- και με το που μπήκα μέσα, χτύπησε το κινητό και ήταν το αφεντικό. Πάω προς το γραφείο, το σηκώνω και του λέω πως θα τον καλέσω εγώ για να μην χρεώνει κινητό. Έκατσα στη πολυθρονάρα και τον πήρα τηλέφωνο.

-    «Αγόρι μου, ξέχασα να πάρω κάποια αρχεία μαζί μου και θα ήθελα να μου τα προωθήσεις αν είναι εύκολο…»

-    «Βεβαίως!» του λέω. «Δεν υπάρχει πρόβλημα, πείτε μου…»

Μου δίνει λοιπόν τους κωδικούς για το laptop που είχε στο γραφείο και αρχίζω να ψάχνω στα folder που μου λέει. Όπως έψαχνα ένα κλειδωμένο φάκελο, είδα έναν υποφάκελο που έλεγε: Photos. Σκέφτηκα πως αυτό θα το δω μετά και συνέχισα μέχρι που τα βρήκα και τα έκανα forward. Κλείσαμε το τηλέφωνο και πήγα γραμμή στο φάκελο Photos…

Με το που άνοιξα το φάκελο, ένιωσα πως αυτή θα ήταν μια καταπληκτική ημέρα αφού η πρώτη φωτογραφία ήταν της Ποπίτας με ένα νεγκλιζέ να κάθεται σα γατούλα στο κρεβάτι. Όλες οι φωτογραφίες ήταν δικές της και αισθησιακές. Ξαφνικά χτύπησε η πόρτα και μπήκε μέσα η Ποπίτα. Κρατούσε στα χέρια της δύο φραπέ και μου λέει:

-    «Υποθέτω πως δεν έχεις πιει καφέ ακόμα…»

-    «Πολύ καλά υποθέτεις!» της λέω. «Κάτσε».

Ταυτόχρονα έκλεινα το φάκελο photos αφού πρώτα τον έκανα send στο προσωπικό μου e-mail.

-    «Σε πήρε πρωί-πρωί ο μαλάκας;»

-    «Ρε Ποπίτα, τι θες να σου απαντήσω; «Ναι με πήρε ο μαλάκας;». Άντρας σου είναι...!!!»

-    «Ένας μαλάκας είναι».

-    «Μαλάκας ξεμαλάκας είναι άντρας σου και εμένα αφεντικό μου, και αν μάθει ότι καθόμαστε εδώ και τον ανεβοκατεβάζουμε μαλάκα θα μας πηδήξει και τους δύο!»

-    «Τι να πηδήξει μωρέ ο γελοίος; Έχει να μ’ ακουμπήσει τέσσερα χρόνια. Μόνο να φωνάζει ξέρει και να λέει θα σας γαμήσω όλους. Ας γαμούσε εμένα και βλέπαμε για τους υπόλοιπους...»

Εγώ έχω μείνει μαλάκας με αυτά που ακούω αλλά περνάω κατευθείαν στο ψητό.

-    «Συγνώμη, μιλάς ειλικρινά ότι έχει να σ’ ακουμπήσει τέσσερα χρόνια;»

-    «Πάμε για τα πέντε σε κάνα δυο μήνες. Έχω ξεχάσει πως είναι... Το μόνο που γίνεται είναι όταν έχει καύλες να με βάζει να του τραβάω καμιά μαλακία...»

-    «Τι λες ρε Ποπίτα; Έχει δίπλα του τέτοιο μωρό και τη βγάζει με το να του τον παίζεις;;;»

-    «Καλά, μη φαντάζεσαι… και αυτό σπανίως συμβαίνει. Τελευταία φορά με έβαλε πριν δύο μήνες να του τον παίξω στο αυτοκίνητο ενώ πηγαίναμε στο αεροδρόμιο να φύγει και να γυρίσω το αυτοκίνητο».

-    «Συγνώμη, και εσύ τι κάνεις;; Πως τη βγάζεις;;;»

-    «Αγόρι μου έχω να γαμηθώ πέντε χρόνια! Το καταλαβαίνεις;»

Η όλη κουβέντα με είχε ερεθίσει και σκεφτόμουν πόσο κοντά είχα φτάσει στο να γαμήσω αυτή τη μουνάρα και μάλιστα χωρίς να κάνω τίποτα... Σηκώθηκα και κλείδωσα την πόρτα. Πήγα πίσω της και άρχισα να της κάνω μασάζ στον αυχένα και να κατεβαίνω σιγά-σιγά προς τα κάτω και μπροστά. Αυτή είχε αφεθεί αλλά μόλις έβαλα τα χέρια μου μέσα από το σουτιέν, πετάχτηκε λες και τη χτύπησε ρεύμα.

-    «Τι κάνεις; Είσαι τρελός; Έχω δύο παιδιά και σε περνάω δεκαπέντε χρόνια!»

-    «Ναι, αλλά έχεις να γαμηθείς και πέντε χρόνια…»

-    «Έχεις σκοπό να με γαμήσεις στο γραφείο του άντρα μου;»

-    «Ναι. Γιατί, δεν θέλεις;»

-    «Όχι βέβαια. Άντε στο διάολο!»

Ξεκλείδωσε την πόρτα και φεύγοντας την κοπάνησε βίαια. Καθόμουν και σκεφτόμουν πως τελικά ο κάφρος είχε δίκιο που τη μπινελίκιαζε, γιατί ενώ με έφτιαξε καλά-καλά, με παράτησε και την έκανε. Σε κανένα πεντάλεπτο κατέβηκα και εγώ κάτω, έκατσα στο γραφείο και άνοιξα το laptop μου. Μπήκα κατευθείαν στο προσωπικό μου e-mail και άρχισα να βλέπω τις φωτογραφίες μία προς μία. Ήταν τριάντα δύο φωτογραφίες η μία καλύτερη από την άλλη και οι περισσότερες να αποκαλύπτουν απόκρυφα σημεία (το στήθος, το κωλαράκι της, το μουνάκι της).

Χωρίς να το πολυσκεφτώ της στέλνω ένα e-mail και της γράφω:

«Σε αυτή είσαι πολύ καλή...»

Σε ένα λεπτό την είδα να αλλάζει χρώμα και από ροζ να γίνεται κόκκινη σαν παντζάρι. Της έστειλα και δεύτερη και έγραφα:

«Οι βυζάρες σου είναι απίστευτες. Αν μιλήσεις για το σημερινό να ξέρεις ότι θα τις στείλω σε όλο το προσωπικό της εταιρείας. Έτσι για να δουν πόσο μεγάλη πουτάνα είσαι!»

Το απόγευμα που έφυγαν όλοι έρχεται και κάθεται στο γραφείο μου.

-    «Μπορώ να καταλάβω γιατί με αποκαλείς πουτάνα;»

-    «Όχι πουτάνα, μια παλιοπουτάνα είσαι!» της λέω.

-    «Ναι... γιατί;»

-    «Με έκανες τούρμπο ωραία-ωραία και σηκώθηκες και έφυγες θιγμένη. Τόση ώρα μου έλεγες ότι δεν σε γαμάει ο μαλάκας σου και μόλις σε πλησίασα την έκανες...»

-    «Το ότι δεν με πηδάει ο μαλάκας δεν σημαίνει ότι πρέπει να με γαμήσεις εσύ...»

-    «Ε, τότε τι καθόσουνα και μου έλεγες; Δεν καταλαβαίνεις ότι ο άλλος ερεθίζεται;»

-    «Οκ. Σε αυτό έχεις δίκιο, αλλά δεν είναι λόγος να με αποκαλείς πουτάνα και να με απειλείς. Τέλος πάντων, πες μου τι θες για να μου δώσεις τις φωτογραφίες;»

-    «Τι θέλω; Όχι μωρή δεν θέλω χρήματα. Ή θα σε γαμήσω ή θα τις μοιράσω. Διάλεξε. Δεν θα το έκανα αλλά τώρα τα πήρα. Λοιπόν διάλεξε: ή σε γαμάω ή σε κάνω ξευτίλα. Λέγε!»

Η σιωπή της και το κατσουφιασμένο βλέμμα σήμαινε πως μάλλον δεν είχε άλλη επιλογή. Κατέβηκα κάτω και κλείδωσα την είσοδο. Ανεβαίνοντας την είδα να ψάχνει το laptop. Έβαλα τα γέλια και της λέω:

-    «Καλά είσαι εντελώς χαζή πουτάνα; Τι περίμενες να βρεις; Τον φάκελο στο desktop; Γι’ αυτό θα πληρώσεις διπλά!»

Κατέβασα το φερμουάρ και πήγα και στάθηκα μπροστά της. Της έπιασα το χέρι και άρχισα να το τρίβω πάνω στο παντελόνι μου. Άρχισα να καυλώνω και της φώναξα:

-    «Τι περιμένεις κούκλα μου; Άρχισε τη δουλειά...»

Έβαλε το χέρι της μέσα και άρχισε να τον χαϊδεύει. Έλυσα τη ζώνη και κατέβασα το παντελόνι μου. Αυτή μου κατέβασε το μποξεράκι και άρχισε να μου τραβάει μαλακία.

-    «Δεν κατάλαβες…» της λέω. Εγώ δεν είμαι ό άντρας σου να μου τον παίζεις. Γλύφε!»

-    «Δεν μπορώ!!!»

-    «Τι δεν μπορείς μωρή καριόλα; Γλύφε σου λέω!»

-    «Δεν το έχω κάνει ποτέ, το σιχαίνομαι...»

-    «Καλά, ούτε πίπα δεν του έχεις κάνει του ανθρώπου; Έλεος! Γι’ αυτό δεν σε γαμάει μωρή!»

-    «Σιχαίνομαι...»

Της πιάνω το κεφάλι με τα δύο χέρια και το γυρνάω να με βλέπει στα μάτια. Της ρίχνω ένα ξεγυρισμένο φτύσιμο και της ακουμπάω την πούτσα μου πάνω στα χείλια της.

-    «Λοιπόν Ποπίτα, άκου να δεις…. εγώ δεν είμαι παιδάκι. Ξεκίνα να μου κάνεις τσιμπούκι γιατί θα σε ξευτιλίσω!»

Ψιλοδακρύζωντας άνοιξε το στόμα της και έβαλε όλο το καυλί μου μέσα. Πράγματι δεν είχε ξανακάνει τσιμπούκι και αυτό ήταν φανερό. Το γεγονός εμένα με καύλωνε περισσότερο και αποφάσισα να χαρώ το αγνό παρθένο στοματάκι πριν γαμήσω. Γύρισα, έκατσα στην καρέκλα του γραφείου και αυτή γονάτισε μπροστά μου. Της εξηγούσα τι να κάνει και σιγά-σιγά το έκανε όλο και καλύτερα. Αποφάσισα να τη χύσω για να δω την αντίδραση της. Ήταν τόσο άπειρη που δεν κατάλαβε πότε έφθανα σε οργασμό και τη στιγμή εκείνη το είχε χώσει όλο στο στόμα της. Άδειασα χωρίς να πω κουβέντα και εκείνη πνίγηκε και άρχισε να βήχει σαν να ήθελε να ξεράσει. Σίγουρα τα περισσότερα τα είχε καταπιεί απευθείας.

Μόλις συνήλθε της ζήτησα να συνεχίσει και το έκανε. Σε λίγα λεπτά είχα πάλι καυλώσει και ήμουν έτοιμος για να μπω στο άγγιχτο για μια πενταετία μουνί. Τη γύρισα πάνω στο γραφείο και όπως καθόμουν στην καρέκλα, κάρφωσα το πρόσωπο μου ανάμεσα στα μουνόχειλα της και άρχισα το σπατουλάρισμα... Σε δευτερόλεπτα είχε χύσει. Μια τεράστια ποσότητα υγρών πλημμύρησε το πρόσωπο μου. Σηκώθηκα και με μία κίνηση κάρφωσα το πέος μου μέσα στο μουνί της. Άκουσα ένα βαρύ βογκητό και την ένιωσα να χύνει πάλι. Τη γαμούσα σε διάφορες στάσεις για πάνω από μισή ώρα και μου άρεσε γιατί το μουνί της ήταν τόσο στενό που εφάρμοζε ακριβώς στο πέος μου και αισθανόμουν έτσι την κάθε κίνηση του πέους μου στο κόλπο της. Η Ποπίτα έχυσε τουλάχιστον έξι φορές σε μισή ώρα...!!!

Έσκυψα τη φίλησα και της ψιθύρισα στ’ αφτί πως τώρα θα έπαιρνε σειρά το κωλαράκι της. Με φίλησε και αυτή και μου είπε γεμάτη έκσταση:

-    «Σε ευχαριστώ αλλά σε παρακαλώ όχι από τον κώλο. Μου γάμησες το στόμα. Μου έσκισες το μουνί… στον κώλο δεν τον βάζω!»

-    «Ρε μωρό μου, έχεις δοκιμάσει και λες όχι; Θα με παρακαλάς μετά…»

-    «Όχι! Με τίποτα όχι. Μου είπε η Μαριαλένα (μια συνάδελφος) πόσο πονούσε όταν της γάμησε ο φίλος της τον κώλο....»

-    «Για να στο είπε αυτή η ψώλα η Μαριαλένα πάει να πει ότι της άρεσε... Στην αρχή όλα πονάνε αλλά μετά…»

-    «Ρε δεν μπορούσε να περπατήσει από τον πόνο. Τι ωραία και μαλακίες; Άσε με, δεν θέλω. Θα με γλύψεις πάλι;»

-    «Μωρό μου θα σε γλύφω κάθε μέρα. Εγώ δεν είμαι ο μαλάκας ο άντρας σου. Θα σε κάνω γλυφιτζούρι».

Έσκυψα και άρχισα πάλι τη σπάτουλα. Άρχισα να περιστρέφομαι και γύρω από την κωλοτρυπίδα. Στην αρχή ψιλοενοχλήθηκε αλλά μετά χαλάρωσε και της άρεσε. Έκατσα σε μια άλλη καρέκλα χωρίς χερούλια και ήρθε και με καβάλησε. Ενώ έχυνε για έβδομη φορά της έβαλα κωλοδάχτυλο. Αυτό την ερέθισε ακόμα περισσότερο και άρχισε να ανεβοκατεβαίνει πιο γρήγορα. Ένα δεύτερο δάχτυλο καρφώθηκε στον κώλο της αλλά αυτό μπήκε βίαια αφού δεν μπορούσα να το ελέγξω από το καβάλημα. Την σήκωσα στον αέρα και αφού την γαμούσα έτσι για κάνα δίλεπτο την ακούμπησα στο γραφείο. Έφτυσα το χέρι μου και της έβαλα σάλιο στον κώλο. Εκείνη έντρομη μου λέει:

-    «Μη! Τι πας να κάνεις εκεί;»

-    «Ηρέμησε μωρό. Ξέρω τι κάνω…»

-    «Σου είπα δεν θέλω από πίσω. Σταμάτα!»

-    «Αν σταματήσω τώρα σου μιλάω ειλικρινά πως αύριο δεν σε ξεπλένει τίποτα. Θα σε κάνω ρεζίλι και επιπλέον θα σ’ έχω γαμήσει. Βούλωστο λοιπόν και απόλαυσε το γιατί έχω σκοπό να σε ξεκωλιάσω».

-    «Ααααααχχχχχχχ, μη! Ααααααχχχχχχ, ααααχχχχχ, αααχχχχχχ… μη ρε! Μη! Ααααχχχχχχ…»

-    «Χαλάρωσε μωρή γιατί θα πονέσεις πιο πολύ. Δεν έχουμε εδώ και λιπαντικό και θα σε ξεσκίσω. Ούτε το πουτσοκέφαλο δεν έχει μπει. Μη σκούζεις έτσι».

Εντωμεταξύ το πουτσοκέφαλο είχε χαθεί στην κωλοτρυπίδα της Ποπίτας και είχα αρχίσει να της γαμάω αυτή την υπέροχη κωλάρα.

-    «Αχχχχχ… πονάω μωρό μου. Αχχχχχχχ, αχχχχχχχχχχχ, ααααααχχχχχ! Πονάει πολύ! Αχχχχχχχχ…»

Δεν άντεχα άλλο… έχυσα μέσα στον κώλο της αλλά ήμουν τόσο καυλωμένος που δεν έπεφτε με τίποτα. Συνέχιζα να γαμάω τον χυμένο κώλο της και η πρόσβαση τώρα ήταν πιο εύκολη αφού τα χύσια μου λειτουργούσαν σαν λιπαντικό.

Το να γαμήσω τον κώλο της Ποπίτας ήταν όνειρο που πραγματοποιούνταν και μάλιστα καλύτερο απ’ όσο περίμενα.

-    «Αχχχχχχχχ, αχχχχ, πονάω πολύ! Αχχχχχ, αααααχχ, πονάω! Με έχεις ξεσκίσει! Βγες! Αααααααχχχ…»

-    «Αφού το θες θα αρχίσω να μπαινοβγαίνω...»

Άρχισα να της ξεσκίζω τον κώλο πραγματικά αφού τον έβγαζα όλο έξω και της τον ξανακάρφωνα πάλι όλο. Πρέπει να την άκουσαν σε όλο το οικοδομικό τετράγωνο αλλά η καύλα μας ήταν τόσο μεγάλη που δεν σκεφτόμαστε απολύτως τίποτε. Σε λίγα λεπτά άδειαζα μια μεγάλη ποσότητα σπέρματος στον κώλο της Ποπίτας. Συνέχιζα να της γαμάω για λίγο ακόμα τον κώλο καθώς τα χύσια μου τρέχανε από την κωλοτρυπίδα της...

Έκατσα εκστασιασμένος στην αναπαυτική πολυθρόνα του γραφείου και άναψα τσιγάρο. Ήρθε δίπλα μου και άρχισε να μου πιπιλάει το στήθος και να μου λέει:

-    «Με ξεκώλιασες ρε πούστη, αλλά με γάμησες καλά. Σε θέλω πάλι, αλλά όχι στον κώλο, έλεος!»

Έσκυψε και άρχισε να μου κάνει μασάζ στον πεσμένο πούτσο και τ’ αρχίδια. Σε λίγο το έβαλε στο στόμα της και μου έπαιρνε τσιμπούκι για αρκετή ώρα μέχρι να ξανακαυλώσω.

-    «Είμαι κομμάτια αλλά θα σε περάσω άλλο ένα χέρι...»

Έκατσε πάνω μου και άρχισε να ανεβοκατεβαίνει με μανία στον πούτσο μου... Σε λίγο τελειώσαμε μαζί και εγώ έχυσα μέσα της. Δεν τραβήχτηκε αλλά δεν με ένοιαζε καθόλου.

Αυτό ήταν το πρώτο μας γαμήσι με τη Ποπίτα και ακολούθησαν πολλά και ενδιαφέροντα τα οποία θα σας εξιστορήσω αργότερα και βέβαια υπάρχει και το ξεκώλιασμα της την τρίτη ημέρα...