To e-mail μου είναι το:
Πρόκειται για 100% αληθινή ιστορία. Είναι 28 Αύγουστος 1994 και ημέρα Κυριακή. Δεν πρόκειται να την ξεχάσω, όσα χρόνια και αν περάσουν αυτήν την ημέρα. Είμαι στα ΚΤΕΛ τις επαρχίας και είναι 11 το βράδυ για να ταξιδέψω Αθήνα για την εξεταστική του Σεπτεμβρίου.
Είμαι 21 αλλά όχι με ιδιαίτερες επιτυχίες στις γυναίκες. Βλέπετε καμιά φορά τα παιδιά στην επαρχία τα μεγαλώνουν έτσι, που πάνε να πιάσουν κανένα κώλο και αισθάνονται κλεφτοκοτάδες.
Εκεί που κάθομαι στο παγκάκι και περιμένω, έρχεται και κάθεται δίπλα μου μια κυρία γύρω στα 45, όχι πολύ όμορφη, αλλά θηλυκιά και πολύ περιποιημένη. Φορούσε ένα μαύρο φόρεμα αρκετά κολλητό για την ηλικία της και μύριζε υπέροχα ένα ακριβό γυναικείο άρωμα. Ήταν πολύ κομψά βαμμένη και φαινόταν πολύ σίγουρη για τον εαυτό της. Σε κάποια στιγμή μου πιάνει κουβέντα:
- «Για Αθήνα ταξιδεύετε κι εσείς νεαρέ;»
- «Μάλιστα» λέω εγώ.
Και μετά είπαμε διάφορα. Για το τι πάω να κάνω Αθήνα και άλλα άσχετα. Εμένα δεν πήγε στο πονηρό το μυαλό μου. Μετά με ρώτησε αν έχω κοπέλα και άρχισε να μου κάνει διάφορες τέτοιες ερωτήσεις. Τότε άρχισε να περνάει κάτι από το μυαλό μου. Μου μιλούσε και με κοιτούσε τόσο έντονα μέσα στα μάτια, που με έκανε και ένιωθα άβολα και χαμήλωνα το βλέμμα μου. Τώρα που γράφω, έχω το βλέμμα της στο μυαλό μου. Ήταν πολύ έντονο, όπως ανέφερα και πριν. Άρχισα να σκέφτομαι και εγώ διάφορα, όπως να καθόμασταν μαζί στο ίδιο κάθισμα και διάφορα άλλα τέτοια, που πιο πολύ έμοιαζαν με φαντασιώσεις, παρά με κάτι που μπορούσε να συμβεί στην πραγματικότητα.
Έφτασε η ώρα να ανεβούμε στο λεωφορείο. Εγώ κάθομαι κάπου στην μέση και η κυρία στα πίσω καθίσματα. Δίπλα μου έρχεται και κάθεται ένας κύριος γύρω στα 45. Γάμησε τα, λέω, αντί να έχω αυτήν δίπλα μου, έχω τον μπάρμπα. Ξεκινάμε λοιπόν και έχουν περάσει περίπου 2 ώρες. Εγώ είμαι έτοιμος να κοιμηθώ, όταν ακούω δίπλα στο αυτί μου κάτι ψιθύρους. Είχε έρθει αυτή η κυρία, είπε κάτι με τον κύριο που καθόταν δίπλα μου και σε κάποια στιγμή βλέπω τον κύριο να σηκώνεται και να κάθεται η ώριμη κυρία δίπλα μου. Περιττό να σας πω, ότι έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου.
Θυμάμαι είχε στα χέρια της μια τσάντα και μια μικρή βαλίτσα. Με το που κάθεται δίπλα, εγώ μαζεύτηκα αμέσως. Ένιωσα πολύ παράξενα. Ενώ πριν κοιμόμουνα τώρα δεν μπορούσα να κλείσω μάτι. Σκύβει τότε στο αυτί και μου λέει:
- «Γιατί δεν κάθεσαι πιο άνετα;»
Εγώ δεν μίλησα, έμεινα με ανοιχτό το στόμα. Τότε μου πιάνει το γόνατο και μου ανοίγει ελαφρά τα πόδια. Εμένα μου είχε σηκωθεί σε απελπιστικό βαθμό και ένιωθα πολύ άβολα.
Μόλις κατάλαβε ότι είμαι ένα αρνάκι, έφερε το χέρι της στο γόνατο μου και άρχισε να το ανεβοκατεβάζει μέχρι την τσέπη του παντελονιού μου. Εγώ είχα κλειστά τα μάτια, αλλά από μέσα μου ήμουν έτοιμος να εκραγώ. Δεν έφερα καμιά αντίσταση. Ήταν απίστευτο αυτό που ζούσα. Ήμουν επάνω σε ένα λεωφορείο 4 τα χαράματα με μια ώριμη γυναίκα, γεμάτη καύλες για έναν νεαρό και άλλους 50 ανθρώπους μαζί να κοιμούνται.
Άρχισε να με χαϊδεύει πιο έντονα και να μου χαϊδεύει και το καυλί πλέον έξω από το παντελόνι. Εγώ εκεί μούγκα! Ξεκινάει να μου ξεκουμπώνει τα κουμπιά από το παντελόνι με το ένα χέρι και να μου το βάζει μέσα στο εσώρουχο. Μου τον έπιασε και τον έσφιξε πολύ και μια βαθιά ανάσα κάτι σαν βογκητό ακούστηκε. Εγώ από την αμηχανία μου, τι κάνω; Παίρνω το χέρι της και το απομακρύνω από το καυλί μου και κουμπώνομαι. Το μετάνιωσα σαν μαλάκας εκείνην την στιγμή.
Τότε βλέπω με έκπληξη την γυναίκα, να ανεβάζει στα πόδια της την τσάντα της, για να μην μας βλέπουν από το δίπλα κάθισμα και είπα από μέσα μου, ότι μάλλον θα έχει συνέχεια το πράγμα. Μετά από λίγο άρχισε πάλι να με χαϊδεύει. Εγώ φυσικά καμιά αντίδραση. Μου ξεκούμπωσε και πάλι το παντελόνι και χωρίς τώρα να έχει τον φόβο μην μας δούνε, άρχισε να μου τον παίζει με μανία με το δεξί της χέρι. Η ανάσα της είχε γίνει πολύ βαριά πλέον. Εγώ είχα μείνει κόκαλο! Καμιά αντίδραση.
Μου τον έπαιζε για πάνω από 20 λεπτά και δεν μπορούσα να χύσω με τίποτα, δεν ξέρω γιατί. Μάλλον από το άγχος. Σε κάποια φάση σταματάει και παίρνει από την τσάντα της ένα χαρτομάντιλο. Κουνάει λίγο τα χέρι της να ξεμουδιάσει και ξεκινάει και πάλι με μεγαλύτερη ένταση τώρα. Τώρα τον έπαιζε με μανία και δεν άργησα μετά από λίγο να χύσω επάνω στο χαρτομάντιλο. Είχα μείνει σαν παράλυτος, δεν μπορούσα να κουνηθώ. Αυτή άρχισε να μυρίζει το χαρτομάντιλο και να μου λέει ψιθυριστά:
- Σε ευχαριστώ. Σε ευχαριστώ… μυρίζουν σαν τριαντάφυλλο.
Μετά από λίγο σηκώνομαι και πάω να κάτσω στην βοηθητική θέση που έχει ο οδηγός για να ηρεμήσω. Μου λέει:
- Πρόσεχε μην καταλάβουν τίποτα. Είσαι αναψοκοκκινισμένος.
Εγώ πήγα και κάθισα εκεί για να ηρεμήσω. Μετά από λίγο γυρνάω πάλι στο κάθισμα και τότε βλέπω την κυρία να έχει στα χέρια της ένα προφυλακτικό και να μου λέει:
- Σε λίγο θα κάνουμε στάση. Θέλω να το βάλεις και να σου κάνω πίπα. Εγώ δεν είπα τίποτα.
Μετά από κανένα 20λεπτο σταματάμε στον Πασιάκο ή στον Λεβέντη, δε θυμάμαι. Περνούμε κάτι να τσιμπήσουμε και καθόμαστε σε ένα τραπέζι Σε κάποια φάση σηκώνεται και μου λέει:
- Εγώ πάω στην τουαλέτα. Έλα σε λίγο.
Εγώ δεν πήγα, δεν ξέρω γιατί. Ανεβαίνουμε στο λεωφορείο και μετά από 2 ώρες φτάσαμε Αθήνα. Με το που κατεβαίνουμε, μου πρότεινε να πάω στο σπίτι της. Δεν πήγα όμως, φοβήθηκα, δεν ξέρω και πάλι γιατί. Με αποχαιρέτησε με ένα πεταχτό φιλί στα χείλια.
Ήταν από τα Βόρεια προάστια και δούλευε σε τράπεζα. Η γυναίκα αυτή μου χάρισε μια από της καλύτερες και πιο αισθησιακές στιγμές στην ζωή μου.
Περιμένω τα σχόλια σας.
Εκεί που κάθομαι στο παγκάκι και περιμένω, έρχεται και κάθεται δίπλα μου μια κυρία γύρω στα 45, όχι πολύ όμορφη, αλλά θηλυκιά και πολύ περιποιημένη. Φορούσε ένα μαύρο φόρεμα αρκετά κολλητό για την ηλικία της και μύριζε υπέροχα ένα ακριβό γυναικείο άρωμα. Ήταν πολύ κομψά βαμμένη και φαινόταν πολύ σίγουρη για τον εαυτό της. Σε κάποια στιγμή μου πιάνει κουβέντα:
- «Για Αθήνα ταξιδεύετε κι εσείς νεαρέ;»
- «Μάλιστα» λέω εγώ.
Και μετά είπαμε διάφορα. Για το τι πάω να κάνω Αθήνα και άλλα άσχετα. Εμένα δεν πήγε στο πονηρό το μυαλό μου. Μετά με ρώτησε αν έχω κοπέλα και άρχισε να μου κάνει διάφορες τέτοιες ερωτήσεις. Τότε άρχισε να περνάει κάτι από το μυαλό μου. Μου μιλούσε και με κοιτούσε τόσο έντονα μέσα στα μάτια, που με έκανε και ένιωθα άβολα και χαμήλωνα το βλέμμα μου. Τώρα που γράφω, έχω το βλέμμα της στο μυαλό μου. Ήταν πολύ έντονο, όπως ανέφερα και πριν. Άρχισα να σκέφτομαι και εγώ διάφορα, όπως να καθόμασταν μαζί στο ίδιο κάθισμα και διάφορα άλλα τέτοια, που πιο πολύ έμοιαζαν με φαντασιώσεις, παρά με κάτι που μπορούσε να συμβεί στην πραγματικότητα.
Έφτασε η ώρα να ανεβούμε στο λεωφορείο. Εγώ κάθομαι κάπου στην μέση και η κυρία στα πίσω καθίσματα. Δίπλα μου έρχεται και κάθεται ένας κύριος γύρω στα 45. Γάμησε τα, λέω, αντί να έχω αυτήν δίπλα μου, έχω τον μπάρμπα. Ξεκινάμε λοιπόν και έχουν περάσει περίπου 2 ώρες. Εγώ είμαι έτοιμος να κοιμηθώ, όταν ακούω δίπλα στο αυτί μου κάτι ψιθύρους. Είχε έρθει αυτή η κυρία, είπε κάτι με τον κύριο που καθόταν δίπλα μου και σε κάποια στιγμή βλέπω τον κύριο να σηκώνεται και να κάθεται η ώριμη κυρία δίπλα μου. Περιττό να σας πω, ότι έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου.
Θυμάμαι είχε στα χέρια της μια τσάντα και μια μικρή βαλίτσα. Με το που κάθεται δίπλα, εγώ μαζεύτηκα αμέσως. Ένιωσα πολύ παράξενα. Ενώ πριν κοιμόμουνα τώρα δεν μπορούσα να κλείσω μάτι. Σκύβει τότε στο αυτί και μου λέει:
- «Γιατί δεν κάθεσαι πιο άνετα;»
Εγώ δεν μίλησα, έμεινα με ανοιχτό το στόμα. Τότε μου πιάνει το γόνατο και μου ανοίγει ελαφρά τα πόδια. Εμένα μου είχε σηκωθεί σε απελπιστικό βαθμό και ένιωθα πολύ άβολα.
Μόλις κατάλαβε ότι είμαι ένα αρνάκι, έφερε το χέρι της στο γόνατο μου και άρχισε να το ανεβοκατεβάζει μέχρι την τσέπη του παντελονιού μου. Εγώ είχα κλειστά τα μάτια, αλλά από μέσα μου ήμουν έτοιμος να εκραγώ. Δεν έφερα καμιά αντίσταση. Ήταν απίστευτο αυτό που ζούσα. Ήμουν επάνω σε ένα λεωφορείο 4 τα χαράματα με μια ώριμη γυναίκα, γεμάτη καύλες για έναν νεαρό και άλλους 50 ανθρώπους μαζί να κοιμούνται.
Άρχισε να με χαϊδεύει πιο έντονα και να μου χαϊδεύει και το καυλί πλέον έξω από το παντελόνι. Εγώ εκεί μούγκα! Ξεκινάει να μου ξεκουμπώνει τα κουμπιά από το παντελόνι με το ένα χέρι και να μου το βάζει μέσα στο εσώρουχο. Μου τον έπιασε και τον έσφιξε πολύ και μια βαθιά ανάσα κάτι σαν βογκητό ακούστηκε. Εγώ από την αμηχανία μου, τι κάνω; Παίρνω το χέρι της και το απομακρύνω από το καυλί μου και κουμπώνομαι. Το μετάνιωσα σαν μαλάκας εκείνην την στιγμή.
Τότε βλέπω με έκπληξη την γυναίκα, να ανεβάζει στα πόδια της την τσάντα της, για να μην μας βλέπουν από το δίπλα κάθισμα και είπα από μέσα μου, ότι μάλλον θα έχει συνέχεια το πράγμα. Μετά από λίγο άρχισε πάλι να με χαϊδεύει. Εγώ φυσικά καμιά αντίδραση. Μου ξεκούμπωσε και πάλι το παντελόνι και χωρίς τώρα να έχει τον φόβο μην μας δούνε, άρχισε να μου τον παίζει με μανία με το δεξί της χέρι. Η ανάσα της είχε γίνει πολύ βαριά πλέον. Εγώ είχα μείνει κόκαλο! Καμιά αντίδραση.
Μου τον έπαιζε για πάνω από 20 λεπτά και δεν μπορούσα να χύσω με τίποτα, δεν ξέρω γιατί. Μάλλον από το άγχος. Σε κάποια φάση σταματάει και παίρνει από την τσάντα της ένα χαρτομάντιλο. Κουνάει λίγο τα χέρι της να ξεμουδιάσει και ξεκινάει και πάλι με μεγαλύτερη ένταση τώρα. Τώρα τον έπαιζε με μανία και δεν άργησα μετά από λίγο να χύσω επάνω στο χαρτομάντιλο. Είχα μείνει σαν παράλυτος, δεν μπορούσα να κουνηθώ. Αυτή άρχισε να μυρίζει το χαρτομάντιλο και να μου λέει ψιθυριστά:
- Σε ευχαριστώ. Σε ευχαριστώ… μυρίζουν σαν τριαντάφυλλο.
Μετά από λίγο σηκώνομαι και πάω να κάτσω στην βοηθητική θέση που έχει ο οδηγός για να ηρεμήσω. Μου λέει:
- Πρόσεχε μην καταλάβουν τίποτα. Είσαι αναψοκοκκινισμένος.
Εγώ πήγα και κάθισα εκεί για να ηρεμήσω. Μετά από λίγο γυρνάω πάλι στο κάθισμα και τότε βλέπω την κυρία να έχει στα χέρια της ένα προφυλακτικό και να μου λέει:
- Σε λίγο θα κάνουμε στάση. Θέλω να το βάλεις και να σου κάνω πίπα. Εγώ δεν είπα τίποτα.
Μετά από κανένα 20λεπτο σταματάμε στον Πασιάκο ή στον Λεβέντη, δε θυμάμαι. Περνούμε κάτι να τσιμπήσουμε και καθόμαστε σε ένα τραπέζι Σε κάποια φάση σηκώνεται και μου λέει:
- Εγώ πάω στην τουαλέτα. Έλα σε λίγο.
Εγώ δεν πήγα, δεν ξέρω γιατί. Ανεβαίνουμε στο λεωφορείο και μετά από 2 ώρες φτάσαμε Αθήνα. Με το που κατεβαίνουμε, μου πρότεινε να πάω στο σπίτι της. Δεν πήγα όμως, φοβήθηκα, δεν ξέρω και πάλι γιατί. Με αποχαιρέτησε με ένα πεταχτό φιλί στα χείλια.
Ήταν από τα Βόρεια προάστια και δούλευε σε τράπεζα. Η γυναίκα αυτή μου χάρισε μια από της καλύτερες και πιο αισθησιακές στιγμές στην ζωή μου.
Περιμένω τα σχόλια σας.
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.