Το e-mail μου είναι το:
Την Καίτη τη συνάντησα στο φροντιστήριο των Αγγλικών στην 3η λυκείου. Ως τότε τραβιόμουν (και τον τραβούσα!) με την Μαιρούλα που από το πολύ γλύψε - γλύψε τα βυζάκια της μίκραιναν δυο νούμερα. Η καριόλα δεν μ’ άφησε ούτε καν ν’ ακουμπήσω το μουνάκι της. Μόνο τον έπαιζα φαντασιώνοντας το ιερό της άβατο χωρίς φυσικά να ξέρω τη… φυσιολογία του.
Το μόνο μουνί που είδα ποτέ μου μέχρι τότε ήταν σε φωτογραφία στην εγκυκλοπαίδεια όταν το μάτι μου έπεσε τυχαία στο λήμμα "αιδοίο".
Στο φροντιστήριο των Αγγλικών έκανε εκείνη τη χρονιά την εμφάνισή της η Καίτη.
Ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερη από μένα, είχε μπει στον κόσμο των "μεγάλων". Λίγο πιο γεματούλα από την Μαίρη, μακριά καστανόξανθα μαλλιά, φαρδύ μεν στητό δε κωλαράκι και υπέροχα πράσινα μάτια. Το μεγάλο της ατού, όπως ήδη θα καταλάβατε, ήταν τα βυζιά της. Δεν είχα δει τόσο μεγάλα βυζιά στη μέχρι τότε ζωή μου.
Διαπίστωσα πως μέναμε πολύ κοντά, σχεδόν απέναντι, πράγμα που έκανε τα καυλιάρικα σχέδιά μου πιο συγκεκριμένα.
- «Έχεις άλλη τσίχλα;» με ρώτησε ένα απόγευμα γυρνώντας από το μπροστινό θρανίο λίγο πριν αρχίσει το μάθημα.
- «Όχι εκτός από αυτή που μασάω» απάντησα βγάζοντας συγχρόνως κοροϊδευτικά τη μαστίχα από το στόμα μου (μάγκας γαρ!) και την πιπιλούσα με τα χείλη μου.
Τότε άπλωσε το χέρι της, έπιασε το κομμάτι της τσίχλας που κρεμόταν έξω από το στόμα μου, το τράβηξε, έκοψε ένα κομμάτι και το έχωσε στο στοματάκι της. Αυτή η αφοπλιστική άνεση φάνταζε απολύτως υπερβολική για τα "αθώα" μάτια μου. Το ίδιο βράδυ "τα φτιάξαμε" γυρνώντας σπίτι. Το ευτυχές της υπόθεσης ήταν πως είχαμε τις ίδιες ώρες, οπότε όταν ήμαστε απογευματινοί την επισκεπτόμουν σπίτι της μιας και οι γονείς μας έλειπαν.
Από την πρώτη φορά που βρεθήκαμε εκεί πέρα μ’ έριξε κάτω στο πάτωμα, ανέβηκε πάνω μου και άρχισε να με "καβαλάει". Όλα με τα ρούχα φυσικά. Χούφτωνα τις τεράστιες βυζάρες της και… έχυνα στις φόρμες μου. Το πουτανάκι πρέπει να μαλακιζόταν μόνη της, αλλά εμένα δεν μ’ άφηνε να πιάσω τη μουνάρα της.
Την ίδια ώρα, το καριολάκι, έβγαζε κάτι αγκομαχητά που φοβόμουν μη ξεσηκώσουν την οικοδομή. Κατάλαβε η ρουφιάνα ότι με καύλωνε αφάνταστα και έπιανε το τεράστιο πούτσο μου (πάνω από τα ρούχα, είπαμε!) και το μάλαζε σαν έμπειρο πορνίδιο του Βαρδάρη. Μάλιστα, αντιλαμβανόταν πότε πήγαινα να χύσω και έκανε πιο έντονες κινήσεις μέχρι το ψωλόχυμα να ποτίσει τα εσώρουχά μου.
Δυστυχώς, ούτε αυτή με άφησε, του δυο - τρεις μήνες που παλεύαμε, να δω ή να χουφτώσω τη μουνάρα της. Έτσι απλά κάποια στιγμή, αυτή η ιστορία τελείωσε απότομα, όπως άλλωστε άρχισε.
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.