- Έχεις ακούσει ποτέ την ιστορία των Ρομανόφ και πώς τους εκτέλεσαν οι μπολσεβίκοι; Έχεις ακούσει για μια γυναίκα που τη βάφτισαν απατεώνισσα επειδή ισχυρίστηκε ότι ήταν η τσαρέβνα Αναστασία, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν καταδικάστηκε γιατί δεν υπήρχαν αποδείξεις για το αντίθετο;
- Φυσικά και τα έχω ακούσει ή διαβάσει. Οι επιστήμονες κατέληξαν πως όλη η οικογένεια πέθανε, με τεστ DNA. Άσχετα με το τι λέει η ρωσική εκκλησία.
- Ναι αλλά δύο πτώματα βρέθηκαν πολύ αργότερα...
- Κι όμως το τεστ απέδειξε ότι είχαν DNA Ρομανόφ.
- Σωστά! Σωστά! Το τεστ αποδεικνύει ότι είχαν αίμα Ρομανόφ, αλλά δε μπορεί να αποδείξει ότι είχαν μητέρα την Αλεξάνδρα. Μόνο ότι είχαν αυτοκρατορικό αίμα. Γιατί αν θυμάσαι καλά η Αλεξάνδρα ήταν αιμοφιλική. Το ίδιο και ο τσάρεβιτς Αλεξέι. Όμως στο DNA του μικρού αγοριού δε βρέθηκε ποτέ αιμοφιλικό χρωμόσωμα.
- Έλα μωρέ με τις παπαριές...
- Μου λες δηλαδή ότι ο τσάρος Νικόλας δε θα μπορούσε να είναι κρυφό-γαμίκος;
- Και τι μ' αυτό;
- Και ότι δε θα είχε σχετικά κοντά του τα μπάσταρδα για να τα επιτηρεί;
- Για στάσου γιατί θα με τρελάνεις! Μου λες ότι μπορεί να έχουν επιβιώσει;
- Μην ξεχνάς ότι η Αλεξάνδρα ήταν εγγονή της βασίλισσας Βικτωρίας. Ήταν διάσημη καλλονή και η Αναστασία όχι μόνο έμοιαζε στη μητέρα της, αλλά ήταν και πολύ πιο όμορφη, από ότι λένε. Επίσης η Αλεξάνδρα είχε μεγάλη φιλία με τον Ρασπούτιν. Όχι μόνο της είχε παράσχει κατάλληλη θεραπεία για τον τσάρεβιτς, αλλά της είχε φουσκώσει και τα μυαλά, λέγοντάς της ότι την έβλεπε ως αγία.
- Ώρα είναι να μου πεις πως και ο Ρασπούτιν επιβίωσε. Όχι! Γιατί σηκώνεις το φρύδι σου και χαμογελάς έτσι;
- Λες να μην τα είχε προβλέψει και τα οδήγησε όπως ήθελε αυτός; Τον μαχαίρωσαν, τον πυροβόλησαν, του συνέθλιψαν το πρόσωπο, τον πέταξαν στο ποτάμι. Ώπα! Τον αφήσανε κατά τη γνώμη τους να πνιγεί. Και μετά ανέσυραν ένα πτώμα και το κάψανε. Σίγουρα το πτώμα ήταν ο Ρασπούτιν; Λάθος! Το σκοτάδι, ο τρόμος, η αδρεναλίνη είναι μερικά στοιχεία που ξεγελούν τις αισθήσεις.
- Αυτό δεν έχει καμία σημασία...
- Δεν τελείωσα! Ένας έξυπνος άνθρωπος θα μπορούσε να κόψει τα μαλλιά και τα γένια του. Να σκύβει για να φαίνεται πιο κοντός και να κουτσαίνει. Ακόμα και με το θεατρικό μακιγιάζ της εποχής, θα μπορούσε να αλλάξει τα χαρακτηριστικά του. Να δείχνει πιο γέρος... και ίσως ακόμα να έσωσε τη μικρή Αναστασία γιατί ποτέ δε μπόρεσε να πηδήξει τη μητέρα της.
- Αυτά είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας Ιανέ! Δε μπορείς να αποδείξεις κάτι. Κάνεις μόνο υποθέσεις.
- Μπορώ τουλάχιστον να αποδείξω ότι ο τσάρος κρυφοπηδούσε αριστερά και δεξιά;
- Έστω!
- Τότε άσε με να σου πω μια ιστορία.
- Μια φορά κι έναν καιρό, στη Ρωσία, ζούσε ένας άνθρωπος που εξωτερικά φαινόταν ως ένας από εμάς. Παρ’ όλο το επιβλητικό του ύψος, το γερακίσιο βλέμμα και τα αδρά ρωσικά χαρακτηριστικά, κανείς δεν ήθελε να αντιληφθεί ή έστω να διασκεδάσει τις φήμες πως αυτός ο άντρας είχε κάνει κάποια παράξενη συμφωνία με το υπερφυσικό. Το άτομο λοιπόν αυτό διέθετε μεγάλη οξυδέρκεια και διαπίστωσε σε πολύ νεαρή ηλικία ότι μπορούσε να καθηλώσει άλλους ανθρώπους με τη φωνή του. Σκέψου το σαν μαζικό υπνωτισμό. Χάρη σε αυτή την ικανότητα, κατάφερε να ξεγελάσει πολύ κόσμο. Όμως αυτό που ελάχιστοι γνώριζαν ή γνωρίζουν ήταν πως ο μικρός Ρασπούτιν είχε με κάποιο τρόπο κατορθώσει να βρει την καλύβα της Μπάμπα-Γιαγκά. Η γριά μάγισσα είχε λησμονηθεί και ζούσε μόνο στις λαϊκές παραδόσεις και στα παραμύθια. Όταν συναντήθηκε με τον πιτσιρικά σκέφτηκε να τον φάει, αλλά είδε κάτι διαφορετικό πάνω του. Κι έτσι αντί να γίνει βορρά των δοντιών της, έγινε υπηρέτης της για τρεις μέρες. Αυτές οι τρεις μέρες δεν κυλάνε με την ίδια ταχύτητα του πραγματικού χρόνου στο δικό μας επίπεδο ύπαρξης. Σε αυτό το διάστημα με τη βοήθεια της Μπάμπα-Γιαγκά ο Ρασπούτιν βρήκε την ουσία του Κοσέι, του αθάνατου, και την αντάλλαξε με τη δική του. Έτσι έγινε αυτός αθάνατος. Όμως απέκτησε και τη λαγνεία του. Όταν λοιπόν σιγουρεύτηκε ότι θα τον δολοφονήσουν, μιας και είχαν ήδη αποπειραθεί να τον δηλητηριάσουν τουλάχιστον δύο φορές, εφηύρε ένα σχέδιο. Και τέλος όλοι τον νόμιζαν νεκρό. Αυτός περίμενε κρυμμένος στις σκιές και όταν είδε την ευκαιρία, αποφάσισε να σώσει την μικρή Αναστασία και τον Αλεξέι. Όλα έγιναν όπως τα ήθελε. Κινούσε σα μαριονέτες τους μπολσεβίκους. Και εν τέλει κατάφερε να γλιτώσει την πριγκίπισσα και τον μικρό τσάρεβιτς. Εκεί όμως τα πράγματα άρχισαν να στραβώνουν...
- Εμφανίστηκε ένας ανεξήγητος ήρωας και έσωσε την πριγκιποπούλα, αλλά δυστυχώς δεν κατάφερε να σώσει τον πρίγκιπα... Μαλακίες στο τετράγωνο Ιανέ!
- Χμ… Δεν ακούς! Αλλά έχεις αυτιά. Δεν τελείωσα την ιστορία. Καθώς λοιπόν ο Ρασπούτιν φυγάδευε τον εαυτό του και τα παιδιά σε ένα πύργο έξω από την Αγία Πετρούπολη, δεν περίμενε πως ο ιδιοκτήτης και ας πούμε φίλος του, θα είχε εκεί μια φιλοξενούμενη γυναίκα. Όταν ο Ρασπούτιν τη συνάντησε για πρώτη φορά, το σώμα και η ψυχή του συνταράχθηκε. Μεγάλος τρόμος τον κατέβαλλε. Ούρλιαξε με μια απαίσια φωνή, αλλά η γυναίκα απέναντι του απλά ανασήκωσε το φρύδι της. Εκείνος έβγαλε ένα μεγάλο μαχαίρι σαν τους μπαλτάδες των χασάπηδων από τη ζώνη του και χίμηξε πάνω της. Η γυναίκα απλά χαμογελούσε ειρωνικά και αυτό τον έκανε να λυσσάξει περισσότερο από το φόβο και το μίσος. Καθώς τους χώριζαν λιγότερο από τρία βήματα, σκόνταψε και με κάποιο τρόπο ο μπαλτάς χώθηκε βαθιά μες την καρδιά του. "Μάρια Μοριέβνα"! είπε κοιτώντας προς το μέρος της. Η γυναίκα υποκλίθηκε χαμογελώντας. Χωρίς κανείς να καταλάβει τι είχε συμβεί, ο Ρασπούτιν είχε χάσει την ουσία του Κοσέι, από το μοναδικό άτομο που θα μπορούσε να του την αφαιρέσει.
- Ε;
- Μη διακόπτεις! Όσοι βρίσκονταν μπροστά σε αυτή τη σκηνή, ένιωσαν σαν να ξύπνησαν από λήθαργο. Η Αναστασία ακολούθησε αυτή τη γυναίκα και ο Αλεξέι παρέμεινε στον πύργο, όπου και πέθανε μερικά χρόνια αργότερα από την αρρώστια του. Βλέπεις η μικρή πριγκίπισσα είχε δει για πρώτη φορά στη ζωή της πραγματική ομορφιά και η ίδια όταν αντίκρισε εκείνη την καλλονή ένοιωσε μικρή και άσχημη. Παρ' όλες τις διαβεβαιώσεις της γυναίκας πως η Αναστασία ήταν πεντάμορφη, δε μπορούσε να χωρέσει ο νους της την ομορφιά που αντίκριζε. Είχε πλέον ερωτευθεί εκείνη την άγνωστη γυναίκα και θα έκανε τα πάντα για χατίρι της. Και πραγματικά έκανε ότι της ζήτησε. Άλλαξε όνομα και ήπειρο. Παντρεύτηκε έναν τίμιο άντρα και έκανε τέσσερα παιδιά. Αλλά ποτέ δεν τον αγάπησε όπως εκείνη.
- Αμερική σωστά;
- Εδώ είναι που κάνεις λάθος αγαπητή μου Αναστασία. Η γιαγιά σου πήγε στην Αυστραλία!
Η γυναίκα απέναντι μου κοκκίνισε και χλόμιασε σχεδόν ταυτόχρονα. Τα χείλη της κινήθηκαν και άηχα αρνήθηκαν αυτά που της είχα πει. Μια απαλή γυναικεία φωνή ακούστηκε από πίσω της.
- Ηρέμησε γλυκιά μου πριγκίπισσα. Εγώ είμαι εδώ.
Η Αναστασία στράφηκε πίσω της και μια κραυγή ξέφυγε από τα χείλη της. Κραυγή χαράς, αναγνώρισης και λαχτάρας. Η φίλη μου από την Αίγυπτο της χάιδεψε με στοργή το μάγουλο και σκούπισε με τα χείλη της ένα δάκρυ που έτρεχε από το δεξί μάτι της. Κατόπιν την προσπέρασε και βρέθηκε απέναντι μου. Υποκλίθηκε με τον πιο αρχαιοπρεπή τρόπο και με ευχαρίστησε. Ανταπέδωσα την υπόκλιση και τις άφησα μόνες. Ήξερα τι θα επακολουθούσε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου. Ήξερα πως θα έκαναν έρωτα. Γιατί η φίλη μου δε μπορούσε να αγαπήσει τη γιαγιά της, μιας και ήξερε ότι αυτή θα γεννηθεί.
Τρία λεπτά αργότερα άνοιγα την πόρτα του δικού μου δωματίου στο ξενοδοχείο. Στο θέαμα που αντίκρισα κάγχασα σχεδόν σαρκαστικά. Δύο καλλίγραμμες κοπέλες φορώντας μόνο εσώρουχα και ζαρτιέρες με περίμεναν ξαπλωμένες στο κρεβάτι μου. Δε σάστισα! Το μόνο που έκανα ήταν να αφαιρέσω αργά τα ρούχα μου, να μπω ανάμεσά τους και να εκτονώσω τα δικά μου πάθη. Δε φίλησα καμία στο στόμα. Ούτε και γεύτηκα τα μουνάκια τους. Τις άφησα να το κάνουν μεταξύ τους σε 69 ενώ εγώ γαμούσα πότε το μουνί και τον κώλο της μίας και πότε της άλλης. Ευτυχώς είχα προφυλακτικά στο τσαντάκι μου. Όταν κάποια στιγμή κάπνιζα αποκαμωμένος μετά από δύο δυνατά χυσίματα, εκείνες σηκώθηκαν και φόρεσαν τα ρούχα τους και με καληνύχτισαν.
Παρόλο που είχα τελειώσει δύο φορές, η λίμπιντο μου επιζητούσε κάτι παραπάνω. Πήγα και έκανα μπάνιο και στη συνέχεια κατέβηκα στο μπαρ του ξενοδοχείου που ήταν ακόμη ανοιχτό. Ήταν εφτά πελάτες και ο υπάλληλος. Κατευθύνθηκα στη μπάρα και παρήγγειλα ουίσκι. Το βλέμμα μου ανίχνευσε το χώρο και καρφώθηκε σε μια μελαχρινή σαρανταπεντάρα γυναίκα που καθόταν μόνη της σε ένα τραπεζάκι. Φορούσε ένα μαύρο ολόσωμο νυχτερινό φόρεμα και είχε απαλό μεηκάπ. Ήταν γύρω στο 1.55 ύψος αλλά οι μεγάλες γόβες στιλέτο την έκαναν να φαίνεται ψηλότερη. Ήταν σχετικά όμορφη και όσο εμβάθυνα πάνω της, αντιλήφθηκα πως είχα πέσει έξω στους υπολογισμούς μου. Η γυναίκα πρέπει να ήταν πενήντα και βάλε. Πρέπει να ένοιωσε ότι την κοιτούσα γιατί στράφηκε προς το μέρος μου. Ύψωσα το ποτήρι μου σε χαιρετισμό και χαμογέλασα. Δεν ξέρω αν εξέκρινα φερομόνες ή κάτι τέτοιο, αλλά την είδα να σηκώνεται και να καλύπτει την απόσταση που μας χώριζε σχετικά γρήγορα. Κάθισε δίπλα μου και πιάσαμε ψιλή κουβέντα. Πέντε λεπτά αργότερα ήμασταν στο δωμάτιο μου.
- I smell sex, είπε.
Ένευσα θετικά και της τράβηξα το φερμουάρ του φορέματος στην πλάτη προσεκτικά. Με μια μικρή κίνηση ξεκούμπωσα και το σουτιέν. Καθώς το φόρεμα βρέθηκε στο πάτωμα, ξεκίνησα να τη φιλάω στο λαιμό και με τα χέρια μου χάιδευα τα καπούλια της. Το στόμα μου κινήθηκε προς τα κάτω διασχίζοντας τη ραχοκοκαλιά της. Τα χέρια μου κατέβασαν το δαντελένιο εσώρουχο και τη βοήθησα να βγάλει τις γόβες. Έκανε ένα μικρό βήμα μπροστά κι ενώ εγώ είχα γονατίσει εντελώς, έχωσα τη μύτη μου στον κώλο της και με τη γλώσσα μου βρήκα το μουνάκι της που ήταν ξυρισμένο σαν από χαλάουα. Η γυναίκα αναστέναξε και με τα δάχτυλα της άνοιξε τα μουνόχειλα της. Η γλώσσα μου βυθίστηκε στην παλλόμενη σάρκα της και άρχισε να εξερευνά.
Σχεδόν ένα λεπτό αργότερα με έσυρε στο κρεβάτι και αφού ξάπλωσα, με καβάλησε και κόλλησε το μουνί της εκ νέου στο στόμα μου. Βογκούσε και αναστέναζε δυνατά καθώς έχυνε πάνω στη γλώσσα μου. Αυτό κράτησε για κανένα τέταρτο της ώρας.
Όταν η ίδια επιτέλους ανασηκώθηκε από το πρόσωπο μου και ξάπλωσε δίπλα μου, της πρότεινα να καπνίσουμε. Έγνεψε θετικά. Το σώμα της έτρεμε και είχε λαχανιάσει. Αρκετή ώρα αργότερα ίππευε την πούτσα μου σα λυσσασμένη. Πρέπει να ήταν καιρό αγάμητη κι έτσι την άφησα να έχει όλες τις πρωτοβουλίες. Για πάνω από μια ώρα με πηδούσε, βρισκόμενη από πάνω μου είτε φάτσα ή με πλάτη. Όταν έχυσε εκ νέου δυνατά, αφέθηκα κι εγώ να τελειώσω μαζί της. Έπεσε πάνω μου και με φίλησε απαλά στα χείλη. Με ευχαρίστησε και καπνίσαμε εκ νέου. Στη συνέχεια τη βοήθησα να ντυθεί, αλλά κράτησα το εσώρουχό της, λέγοντας ότι ήθελα ένα ενθύμιο. Έφυγε χαμογελώντας κι επιτέλους αποφάσισα να κοιμηθώ...
Copyright protected OW ref: 185292
- Φυσικά και τα έχω ακούσει ή διαβάσει. Οι επιστήμονες κατέληξαν πως όλη η οικογένεια πέθανε, με τεστ DNA. Άσχετα με το τι λέει η ρωσική εκκλησία.
- Ναι αλλά δύο πτώματα βρέθηκαν πολύ αργότερα...
- Κι όμως το τεστ απέδειξε ότι είχαν DNA Ρομανόφ.
- Σωστά! Σωστά! Το τεστ αποδεικνύει ότι είχαν αίμα Ρομανόφ, αλλά δε μπορεί να αποδείξει ότι είχαν μητέρα την Αλεξάνδρα. Μόνο ότι είχαν αυτοκρατορικό αίμα. Γιατί αν θυμάσαι καλά η Αλεξάνδρα ήταν αιμοφιλική. Το ίδιο και ο τσάρεβιτς Αλεξέι. Όμως στο DNA του μικρού αγοριού δε βρέθηκε ποτέ αιμοφιλικό χρωμόσωμα.
- Έλα μωρέ με τις παπαριές...
- Μου λες δηλαδή ότι ο τσάρος Νικόλας δε θα μπορούσε να είναι κρυφό-γαμίκος;
- Και τι μ' αυτό;
- Και ότι δε θα είχε σχετικά κοντά του τα μπάσταρδα για να τα επιτηρεί;
- Για στάσου γιατί θα με τρελάνεις! Μου λες ότι μπορεί να έχουν επιβιώσει;
- Μην ξεχνάς ότι η Αλεξάνδρα ήταν εγγονή της βασίλισσας Βικτωρίας. Ήταν διάσημη καλλονή και η Αναστασία όχι μόνο έμοιαζε στη μητέρα της, αλλά ήταν και πολύ πιο όμορφη, από ότι λένε. Επίσης η Αλεξάνδρα είχε μεγάλη φιλία με τον Ρασπούτιν. Όχι μόνο της είχε παράσχει κατάλληλη θεραπεία για τον τσάρεβιτς, αλλά της είχε φουσκώσει και τα μυαλά, λέγοντάς της ότι την έβλεπε ως αγία.
- Ώρα είναι να μου πεις πως και ο Ρασπούτιν επιβίωσε. Όχι! Γιατί σηκώνεις το φρύδι σου και χαμογελάς έτσι;
- Λες να μην τα είχε προβλέψει και τα οδήγησε όπως ήθελε αυτός; Τον μαχαίρωσαν, τον πυροβόλησαν, του συνέθλιψαν το πρόσωπο, τον πέταξαν στο ποτάμι. Ώπα! Τον αφήσανε κατά τη γνώμη τους να πνιγεί. Και μετά ανέσυραν ένα πτώμα και το κάψανε. Σίγουρα το πτώμα ήταν ο Ρασπούτιν; Λάθος! Το σκοτάδι, ο τρόμος, η αδρεναλίνη είναι μερικά στοιχεία που ξεγελούν τις αισθήσεις.
- Αυτό δεν έχει καμία σημασία...
- Δεν τελείωσα! Ένας έξυπνος άνθρωπος θα μπορούσε να κόψει τα μαλλιά και τα γένια του. Να σκύβει για να φαίνεται πιο κοντός και να κουτσαίνει. Ακόμα και με το θεατρικό μακιγιάζ της εποχής, θα μπορούσε να αλλάξει τα χαρακτηριστικά του. Να δείχνει πιο γέρος... και ίσως ακόμα να έσωσε τη μικρή Αναστασία γιατί ποτέ δε μπόρεσε να πηδήξει τη μητέρα της.
- Αυτά είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας Ιανέ! Δε μπορείς να αποδείξεις κάτι. Κάνεις μόνο υποθέσεις.
- Μπορώ τουλάχιστον να αποδείξω ότι ο τσάρος κρυφοπηδούσε αριστερά και δεξιά;
- Έστω!
- Τότε άσε με να σου πω μια ιστορία.
- Μια φορά κι έναν καιρό, στη Ρωσία, ζούσε ένας άνθρωπος που εξωτερικά φαινόταν ως ένας από εμάς. Παρ’ όλο το επιβλητικό του ύψος, το γερακίσιο βλέμμα και τα αδρά ρωσικά χαρακτηριστικά, κανείς δεν ήθελε να αντιληφθεί ή έστω να διασκεδάσει τις φήμες πως αυτός ο άντρας είχε κάνει κάποια παράξενη συμφωνία με το υπερφυσικό. Το άτομο λοιπόν αυτό διέθετε μεγάλη οξυδέρκεια και διαπίστωσε σε πολύ νεαρή ηλικία ότι μπορούσε να καθηλώσει άλλους ανθρώπους με τη φωνή του. Σκέψου το σαν μαζικό υπνωτισμό. Χάρη σε αυτή την ικανότητα, κατάφερε να ξεγελάσει πολύ κόσμο. Όμως αυτό που ελάχιστοι γνώριζαν ή γνωρίζουν ήταν πως ο μικρός Ρασπούτιν είχε με κάποιο τρόπο κατορθώσει να βρει την καλύβα της Μπάμπα-Γιαγκά. Η γριά μάγισσα είχε λησμονηθεί και ζούσε μόνο στις λαϊκές παραδόσεις και στα παραμύθια. Όταν συναντήθηκε με τον πιτσιρικά σκέφτηκε να τον φάει, αλλά είδε κάτι διαφορετικό πάνω του. Κι έτσι αντί να γίνει βορρά των δοντιών της, έγινε υπηρέτης της για τρεις μέρες. Αυτές οι τρεις μέρες δεν κυλάνε με την ίδια ταχύτητα του πραγματικού χρόνου στο δικό μας επίπεδο ύπαρξης. Σε αυτό το διάστημα με τη βοήθεια της Μπάμπα-Γιαγκά ο Ρασπούτιν βρήκε την ουσία του Κοσέι, του αθάνατου, και την αντάλλαξε με τη δική του. Έτσι έγινε αυτός αθάνατος. Όμως απέκτησε και τη λαγνεία του. Όταν λοιπόν σιγουρεύτηκε ότι θα τον δολοφονήσουν, μιας και είχαν ήδη αποπειραθεί να τον δηλητηριάσουν τουλάχιστον δύο φορές, εφηύρε ένα σχέδιο. Και τέλος όλοι τον νόμιζαν νεκρό. Αυτός περίμενε κρυμμένος στις σκιές και όταν είδε την ευκαιρία, αποφάσισε να σώσει την μικρή Αναστασία και τον Αλεξέι. Όλα έγιναν όπως τα ήθελε. Κινούσε σα μαριονέτες τους μπολσεβίκους. Και εν τέλει κατάφερε να γλιτώσει την πριγκίπισσα και τον μικρό τσάρεβιτς. Εκεί όμως τα πράγματα άρχισαν να στραβώνουν...
- Εμφανίστηκε ένας ανεξήγητος ήρωας και έσωσε την πριγκιποπούλα, αλλά δυστυχώς δεν κατάφερε να σώσει τον πρίγκιπα... Μαλακίες στο τετράγωνο Ιανέ!
- Χμ… Δεν ακούς! Αλλά έχεις αυτιά. Δεν τελείωσα την ιστορία. Καθώς λοιπόν ο Ρασπούτιν φυγάδευε τον εαυτό του και τα παιδιά σε ένα πύργο έξω από την Αγία Πετρούπολη, δεν περίμενε πως ο ιδιοκτήτης και ας πούμε φίλος του, θα είχε εκεί μια φιλοξενούμενη γυναίκα. Όταν ο Ρασπούτιν τη συνάντησε για πρώτη φορά, το σώμα και η ψυχή του συνταράχθηκε. Μεγάλος τρόμος τον κατέβαλλε. Ούρλιαξε με μια απαίσια φωνή, αλλά η γυναίκα απέναντι του απλά ανασήκωσε το φρύδι της. Εκείνος έβγαλε ένα μεγάλο μαχαίρι σαν τους μπαλτάδες των χασάπηδων από τη ζώνη του και χίμηξε πάνω της. Η γυναίκα απλά χαμογελούσε ειρωνικά και αυτό τον έκανε να λυσσάξει περισσότερο από το φόβο και το μίσος. Καθώς τους χώριζαν λιγότερο από τρία βήματα, σκόνταψε και με κάποιο τρόπο ο μπαλτάς χώθηκε βαθιά μες την καρδιά του. "Μάρια Μοριέβνα"! είπε κοιτώντας προς το μέρος της. Η γυναίκα υποκλίθηκε χαμογελώντας. Χωρίς κανείς να καταλάβει τι είχε συμβεί, ο Ρασπούτιν είχε χάσει την ουσία του Κοσέι, από το μοναδικό άτομο που θα μπορούσε να του την αφαιρέσει.
- Ε;
- Μη διακόπτεις! Όσοι βρίσκονταν μπροστά σε αυτή τη σκηνή, ένιωσαν σαν να ξύπνησαν από λήθαργο. Η Αναστασία ακολούθησε αυτή τη γυναίκα και ο Αλεξέι παρέμεινε στον πύργο, όπου και πέθανε μερικά χρόνια αργότερα από την αρρώστια του. Βλέπεις η μικρή πριγκίπισσα είχε δει για πρώτη φορά στη ζωή της πραγματική ομορφιά και η ίδια όταν αντίκρισε εκείνη την καλλονή ένοιωσε μικρή και άσχημη. Παρ' όλες τις διαβεβαιώσεις της γυναίκας πως η Αναστασία ήταν πεντάμορφη, δε μπορούσε να χωρέσει ο νους της την ομορφιά που αντίκριζε. Είχε πλέον ερωτευθεί εκείνη την άγνωστη γυναίκα και θα έκανε τα πάντα για χατίρι της. Και πραγματικά έκανε ότι της ζήτησε. Άλλαξε όνομα και ήπειρο. Παντρεύτηκε έναν τίμιο άντρα και έκανε τέσσερα παιδιά. Αλλά ποτέ δεν τον αγάπησε όπως εκείνη.
- Αμερική σωστά;
- Εδώ είναι που κάνεις λάθος αγαπητή μου Αναστασία. Η γιαγιά σου πήγε στην Αυστραλία!
Η γυναίκα απέναντι μου κοκκίνισε και χλόμιασε σχεδόν ταυτόχρονα. Τα χείλη της κινήθηκαν και άηχα αρνήθηκαν αυτά που της είχα πει. Μια απαλή γυναικεία φωνή ακούστηκε από πίσω της.
- Ηρέμησε γλυκιά μου πριγκίπισσα. Εγώ είμαι εδώ.
Η Αναστασία στράφηκε πίσω της και μια κραυγή ξέφυγε από τα χείλη της. Κραυγή χαράς, αναγνώρισης και λαχτάρας. Η φίλη μου από την Αίγυπτο της χάιδεψε με στοργή το μάγουλο και σκούπισε με τα χείλη της ένα δάκρυ που έτρεχε από το δεξί μάτι της. Κατόπιν την προσπέρασε και βρέθηκε απέναντι μου. Υποκλίθηκε με τον πιο αρχαιοπρεπή τρόπο και με ευχαρίστησε. Ανταπέδωσα την υπόκλιση και τις άφησα μόνες. Ήξερα τι θα επακολουθούσε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου. Ήξερα πως θα έκαναν έρωτα. Γιατί η φίλη μου δε μπορούσε να αγαπήσει τη γιαγιά της, μιας και ήξερε ότι αυτή θα γεννηθεί.
Τρία λεπτά αργότερα άνοιγα την πόρτα του δικού μου δωματίου στο ξενοδοχείο. Στο θέαμα που αντίκρισα κάγχασα σχεδόν σαρκαστικά. Δύο καλλίγραμμες κοπέλες φορώντας μόνο εσώρουχα και ζαρτιέρες με περίμεναν ξαπλωμένες στο κρεβάτι μου. Δε σάστισα! Το μόνο που έκανα ήταν να αφαιρέσω αργά τα ρούχα μου, να μπω ανάμεσά τους και να εκτονώσω τα δικά μου πάθη. Δε φίλησα καμία στο στόμα. Ούτε και γεύτηκα τα μουνάκια τους. Τις άφησα να το κάνουν μεταξύ τους σε 69 ενώ εγώ γαμούσα πότε το μουνί και τον κώλο της μίας και πότε της άλλης. Ευτυχώς είχα προφυλακτικά στο τσαντάκι μου. Όταν κάποια στιγμή κάπνιζα αποκαμωμένος μετά από δύο δυνατά χυσίματα, εκείνες σηκώθηκαν και φόρεσαν τα ρούχα τους και με καληνύχτισαν.
Παρόλο που είχα τελειώσει δύο φορές, η λίμπιντο μου επιζητούσε κάτι παραπάνω. Πήγα και έκανα μπάνιο και στη συνέχεια κατέβηκα στο μπαρ του ξενοδοχείου που ήταν ακόμη ανοιχτό. Ήταν εφτά πελάτες και ο υπάλληλος. Κατευθύνθηκα στη μπάρα και παρήγγειλα ουίσκι. Το βλέμμα μου ανίχνευσε το χώρο και καρφώθηκε σε μια μελαχρινή σαρανταπεντάρα γυναίκα που καθόταν μόνη της σε ένα τραπεζάκι. Φορούσε ένα μαύρο ολόσωμο νυχτερινό φόρεμα και είχε απαλό μεηκάπ. Ήταν γύρω στο 1.55 ύψος αλλά οι μεγάλες γόβες στιλέτο την έκαναν να φαίνεται ψηλότερη. Ήταν σχετικά όμορφη και όσο εμβάθυνα πάνω της, αντιλήφθηκα πως είχα πέσει έξω στους υπολογισμούς μου. Η γυναίκα πρέπει να ήταν πενήντα και βάλε. Πρέπει να ένοιωσε ότι την κοιτούσα γιατί στράφηκε προς το μέρος μου. Ύψωσα το ποτήρι μου σε χαιρετισμό και χαμογέλασα. Δεν ξέρω αν εξέκρινα φερομόνες ή κάτι τέτοιο, αλλά την είδα να σηκώνεται και να καλύπτει την απόσταση που μας χώριζε σχετικά γρήγορα. Κάθισε δίπλα μου και πιάσαμε ψιλή κουβέντα. Πέντε λεπτά αργότερα ήμασταν στο δωμάτιο μου.
- I smell sex, είπε.
Ένευσα θετικά και της τράβηξα το φερμουάρ του φορέματος στην πλάτη προσεκτικά. Με μια μικρή κίνηση ξεκούμπωσα και το σουτιέν. Καθώς το φόρεμα βρέθηκε στο πάτωμα, ξεκίνησα να τη φιλάω στο λαιμό και με τα χέρια μου χάιδευα τα καπούλια της. Το στόμα μου κινήθηκε προς τα κάτω διασχίζοντας τη ραχοκοκαλιά της. Τα χέρια μου κατέβασαν το δαντελένιο εσώρουχο και τη βοήθησα να βγάλει τις γόβες. Έκανε ένα μικρό βήμα μπροστά κι ενώ εγώ είχα γονατίσει εντελώς, έχωσα τη μύτη μου στον κώλο της και με τη γλώσσα μου βρήκα το μουνάκι της που ήταν ξυρισμένο σαν από χαλάουα. Η γυναίκα αναστέναξε και με τα δάχτυλα της άνοιξε τα μουνόχειλα της. Η γλώσσα μου βυθίστηκε στην παλλόμενη σάρκα της και άρχισε να εξερευνά.
Σχεδόν ένα λεπτό αργότερα με έσυρε στο κρεβάτι και αφού ξάπλωσα, με καβάλησε και κόλλησε το μουνί της εκ νέου στο στόμα μου. Βογκούσε και αναστέναζε δυνατά καθώς έχυνε πάνω στη γλώσσα μου. Αυτό κράτησε για κανένα τέταρτο της ώρας.
Όταν η ίδια επιτέλους ανασηκώθηκε από το πρόσωπο μου και ξάπλωσε δίπλα μου, της πρότεινα να καπνίσουμε. Έγνεψε θετικά. Το σώμα της έτρεμε και είχε λαχανιάσει. Αρκετή ώρα αργότερα ίππευε την πούτσα μου σα λυσσασμένη. Πρέπει να ήταν καιρό αγάμητη κι έτσι την άφησα να έχει όλες τις πρωτοβουλίες. Για πάνω από μια ώρα με πηδούσε, βρισκόμενη από πάνω μου είτε φάτσα ή με πλάτη. Όταν έχυσε εκ νέου δυνατά, αφέθηκα κι εγώ να τελειώσω μαζί της. Έπεσε πάνω μου και με φίλησε απαλά στα χείλη. Με ευχαρίστησε και καπνίσαμε εκ νέου. Στη συνέχεια τη βοήθησα να ντυθεί, αλλά κράτησα το εσώρουχό της, λέγοντας ότι ήθελα ένα ενθύμιο. Έφυγε χαμογελώντας κι επιτέλους αποφάσισα να κοιμηθώ...
Copyright protected OW ref: 185292
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.