Προηγούμενο μέρος: Η κατηφόρα της γυναίκας μου προς την πουτανιά (10ο μέρος)
Κεφάλαιο 17 – Προετοιμασία για επισκέψεις
Την Τετάρτη το πρωί από τη δουλειά τηλεφώνησα στην Φωτούλα με τον συνθηματικό τρόπο που μου είχε πει. Χάρηκε που με άκουσε και μου εξήγησε το σχέδιό της. Θα βρισκόμασταν σύντομα, μόλις ήταν δυνατόν, σε ένα κεντρικό ξενοδοχείο για κάποιες ώρες. Ούτε εγώ, ούτε εκείνη είχαμε σπίτι διαθέσιμο. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα βρεθεί ποτέ με γυναίκα σε ξενοδοχείο -πάντα σπίτι τους, στις ελάχιστες σχέσεις που είχα στη διάρκεια του γάμου μου- και με κυριάρχησε από εκείνη τη στιγμή μια γλυκιά προσμονή, που είχε να κάνει και με την τοποθεσία.
Πριν το μεσημέρι κατέφθασε και ένα sms από τον Σταύρο. «Παρασκευή βράδυ μην κανονίσεις τίποτα, ποτάκι σπίτι μου με Πόπη. Θα έρθετε με Φλώρα». Ούτε καν ρώτησε αν ήμασταν διαθέσιμοι, αν θέλαμε. Το μεσημέρι ήταν το πρώτο πράγμα που είπα στη Φλώρα. Έκανε την αδιάφορη.
- Μα δεν τους ξέρω. Τι ποτό να πιω μαζί τους;
- Νομίζω ότι έχουν και άλλα πράγματα στο νου…
της είπα κολλώντας το σώμα μου πάνω στο δικό της από πίσω, καθώς ήταν όρθια στην κουζίνα. Το συνήθιζα. Χαμογέλασε...
- Δεν ξέρω... Το Σάββατο το πρωί έχω δουλειά.
- Τι δουλειά;
- Συνδικαλιστική. Έχουμε να ετοιμάσουμε τις εκλογές του συλλόγου.
- Πού;
- Στο σπίτι του Παύλου.
- Α!
Ένιωσα έκπληξη. Κατάλαβε αμέσως πού πήγε το μυαλό μου -αυτονόητο εξάλλου.
- Άσχετο με τα... ξέρεις ποια. Είναι κανονισμένο εδώ και καιρό. Την άλλη Τετάρτη έχουμε εκλογές στη δουλειά και είμαι μέλος της εφορευτικής επιτροπής. Θα είναι κι άλλος κόσμος. Μια ώρα θα κάτσω, θα περάσεις να με πάρεις.
Άρχισα να την πασπατεύω από πίσω, το σώμα μου κολλημένο στο δικό της.
- Έχουμε καύλες;
Ήταν η ατάκα της που σήμαινε «είμαι ανοιχτή σε όλα». Της κατέβασα το κάτω από τη φόρμα σπιτιού που είχε φορέσει και της έπιασα τον κώλο και με τις δύο παλάμες. Άρχισε να τον κουνάει πάνω στα χέρια μου. Την ίδια στιγμή έφερε τα δικά της χέρια προς τα πίσω και πίεσε το σώμα μου πάνω της.
- Θα είναι και η γυναίκα αυτουνού του Παύλου στο σπίτι;
- Δεν ξέρω. Γιατί ρωτάς; Επειδή είναι πουτάνα;
- Είναι πιο πουτάνα από εσένα;
- Έτσι λένε. Αλλά θέλουν να με κάνουν ίδια.
- Σε τι είναι πιο πουτάνα;
Κατέβασα και το δικό μου παντελόνι και άρχισα να τρίβω το σηκωμένο μου καυλί στο βρακί της. Είχε άλλες ιδέες. Γύρισε προς το
μέρος μου και έβγαλε με μια κίνηση το πάνω της φόρμας. Το πέταξε στο πάτωμα και κάθισε στα γόνατα. Πήρε το καυλί μου και άρχισε να το παίζει ανάμεσα στα υπέροχα (πάντα υπέροχα μου φαίνονταν) βυζιά της, πιέζοντάς τα και από τις δυο πλευρές πάνω του. Φυσικά δεν είχε βγάλει το σουτιέν της, ήξερε ότι μου άρεσε περισσότερο έτσι.
- Στο ότι παίρνει τους πάντες, όπου βρεθεί. Ο Παύλος τη λέει «τσούλα» κι εμένα «τσουλάκι».
- Και την παίρνουν και βίντεο;
Θυμήθηκα ότι μου είχε πει κάτι τέτοιο.
- Την παίρνει βίντεο ο ένας όταν τη γαμάει ο άλλος. Μου την έδειξαν μια φορά χυμένη παντού, στα βυζιά και το πρόσωπο και γελούσε. Θες να γίνω και εγώ έτσι;
- Αχ!
Μου έφυγε μια μικρή κραυγή. Με είχε καυλώσει σε χρόνο ντε-τε που λέμε.
- Θες να παίρνουν και εμένα βίντεο;… συνέχισε.
- Ναι...
- Θες να με πάρεις βίντεο το Σάββατο αν γαμηθώ μαζί τους;
- Μα… δε θα ασχολείστε με τις εκλογές;
Η φωνή μου πήγαινε να σπάσει από την καύλα.
- Μπορεί όταν τελειώσουμε να θέλουν να με γαμήσουν. Και να με πάρουν βίντεο, θέλεις;
- Ναι...!
Άρχισα να χύνω με ορμή, το σπέρμα μου να πετάγεται σε όλο της το στήθος ως το λαιμό. Αυτό ήταν, μέσα σε δυο τρία λεπτά με είχε τελειώσει με τα βυζιά και τις πουτανιές της, χωρίς καν να μπω μέσα της. Νομίζει κανείς ότι θα είχε κρατήσει περισσότερο;
Κεφάλαιο 18 – Πίσω στου Σταύρου
Την Παρασκευή δεν έβλεπα την ώρα να πάμε στου Σταύρου. Αυτή τη φορά δεν πήγε η Φλώρα νωρίτερα όπως συνήθιζε, για να πιει καφέ με την αδελφή της. Έκανε αντίθετα ένα μακρύ μπάνιο και φρόντισε τον εαυτό της περισσότερο από ό,τι συνήθως μπροστά από τον καθρέφτη. Ίσως και να ήταν η ιδέα μου βέβαια, δεν κρατώ ρολόι, αλλά μάλλον αυτή τη φορά της πήρε περισσότερο.
Στο τέλος φτάσαμε να καθυστερούμε, αφού έπρεπε να κάνω κι εγώ μπάνιο. Στο σπίτι μας, αντίθετα από της Μαρίας, διαθέτουμε ένα λουτρό μόνο. Χτυπήσαμε το κουδούνι κατά τις οχτώ και μισή και μας άνοιξε μια Μαρία που έλαμπε, με ωραίο κόκκινο φόρεμα, ελαστικό, κολλητό, να αναδεικνύει τον πεταχτό πισινό της, την όμορφη μέση της, αφήνοντας να φαίνεται κάμποσο και από τα μικρά -αλλά πάντα καυλωτικά στα μάτια μου- βυζάκια της.
Από μέσα ακουγόταν ομιλίες αρκετών ατόμων και με έκπληξη είδα ένα ακόμα ζευγάρι που δε γνώριζα. Μια πραγματικά πολύ όμορφη νεαρή κοπέλα, ίσως ούτε 25 και έναν λίγο μεγαλύτερό της άντρα, που η γλώσσα του σώματος καθώς καθόταν δίπλα της έδειχνε ότι ήταν ο «άντρας της». Έγιναν οι συστάσεις. Η μικρή λεγόταν Ελένη και ήταν κόρη της Πόπης και του Άρη. Ο άλλος ήταν ο φίλος της Νίκος. Εκεί ήταν βέβαια και ο Άρης με την Πόπη. Θυμήθηκα αμέσως τι μου είχε πει ο Σταύρος για αυτήν, την Ελένη, αν και δεν ήμουν σίγουρος αν το εννοούσε στα αλήθεια. Ότι έφερνε γκόμενους να γαμάνε τη μάνα της. Είναι δυνατόν; Τέλος πάντων, σκέφτηκα, εδώ έχω δει άλλα κι άλλα. Και αυτό δυνατό είναι.
Είχαν ετοιμάσει ένα ελαφρύ δείπνο και είχαν ανοίξει στη μέση του σαλονιού το μεγάλο τραπέζι με οχτώ καρέκλες. Καθίσαμε όπως να 'ναι κι εγώ βρέθηκα ανάμεσα στη Μαρία και τον Άρη. Η Φλώρα κάθισε ακριβώς απέναντί μου, ανάμεσα στον νεαρό ζευγάρι, ενώ στις δύο κεφαλές ήταν η Πόπη και ο Σταύρος.
Αρχίσαμε να μιλάμε περί ανέμων, με αρκετή φασαρία. Φάγαμε χωρίς ούτε μια στιγμή να πάει η κουβέντα στα σεξουαλικά, ούτε καν έμμεσα. Μετά σηκωθήκαμε και αρχίσαμε να μιλάμε σε ομάδες με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι οι περισσότεροι, εγώ ένα ουίσκι. Και πάλι καλή διάθεση, κουβέντες, γέλια, αλλά πονηρό τίποτα. Το μόνο που έγινε σε λίγη ώρα ήταν ότι η Πόπη κάποια στιγμή απομονώθηκε σε μια πολυθρόνα με τη Φλώρα και άρχισαν να μιλάμε οι δυο τους χαμηλόφωνα, κολλητά, αφού ίσα που χωρούσαν στο μονό κάθισμα. «Δεν μπορεί, τώρα θα κουβεντιάζουν για σεξ» σκέφτηκα και μετά από δέκα λεπτά τις πλησίασα.
Σταμάτησαν τη μεταξύ τους κουβέντα και με κοίταξαν και οι δυο με χαμόγελο. Έκαναν σα να ήταν φίλες χρόνια, όχι να είχαν γνωριστεί πριν τρεις ώρες.
- Τα λέμε με την καταπληκτική γυναίκα σου, είπε η Πόπη.
Η Φλώρα γέλασε δυνατά και την έπιασε από το μπράτσο.
- Δεν ξέρεις Δημήτρη πόσο χάρηκα που γνώρισα την Πόπη, είπε.
Χαμογέλασα κι εγώ κάπως αμήχανα.
- Καλά, μην κάνεις έτσι, είπε η Πόπη δείχνοντας ότι με καταλαβαίνει. Τα άλλα τα είπαμε ήδη, η Φλώρα δεν έχει κανένα πρόβλημα. Μου είπε ότι κακώς δεν την είχαμε καλέσει σπίτι μας και εκείνη.
Η Φλώρα συμφώνησε κουνώντας το κεφάλι, πάντα με χαμόγελο.
- Για να χορέψει; είπα.
- Για να χορέψει, για την παρέα, για όλα... απάντησε η Πόπη.
- Ωραία…
είπα πάλι και απομακρύνθηκα, γιατί κατάλαβα ότι ήθελαν να συνεχίσουν την κουβέντα τους. Πέρασε ακόμα μισή ώρα και αρκετό κρασί (και εγώ ήμουν στο τρίτο ουίσκι, εκείνο δηλαδή που συνήθως με μεθάει) όταν με πλησίασε η Μαρία.
- Η αδελφή μου έχει κολλήσει με την Πόπη. Τι λένε τόση ώρα;
- Δεν έχω ιδέα, της απάντησα.
- Καλά. Θα μείνετε σήμερα να κοιμηθείτε εδώ, μου ανήγγειλε.
- Εδώ;
Μάλλον έπρεπε να φέρω στο σπίτι τους οδοντόβουρτσα και πιτζάμες μόνιμα...
- Ναι γιατί, δεν θέλεις; Αν με «διεκδικήσεις» μάλιστα θα κοιμηθώ μαζί σου και ας πάει η Φλώρα στον άντρα μου.
- Α!
Δεν είπαμε τίποτα άλλο και για ένα τέταρτο κάθισα μόνος στην πολυθρόνα με το ουίσκι στο χέρι, εξακολουθώντας να παρατηρώ με πλάγιο βλέμμα τη Φλώρα. Ήταν ήδη αργά και ένιωσα σχεδόν να κλείνουν τα μάτια μου, όταν σχεδόν τρόμαξα από τη φωνή της κόρης της Πόπης πλάι μου.
- Κουραστήκατε;
Τινάχτηκα. Η νεολαία βέβαια κουράζεται πιο δύσκολα.
- Ξέρεις από το πρωί στη δουλειά...
- Ναι σιγά! Και ο μπαμπάς και ο κ. Σταύρος δούλευαν το πρωί, αλλά δε με έχουν αφήσει δευτερόλεπτο ήσυχη από την πολυλογία!
Το είπε χαριτωμένα και είχε δίκιο βέβαια, όλοι οι υπόλοιποι εκτός από εμένα μιλούσαν ασταμάτητα μεταξύ τους. Καθώς ήταν σκυμμένη μπροστά μου παρατήρησα αναπόφευκτα το στήθος της. Σε άλλες περιπτώσεις θα ήμουν διακριτικός, αλλά στο τρίτο (ή μήπως ήμουν ήδη στο τέταρτο και είχα χάσει το μέτρημα) ουίσκι και με τη συγκεκριμένη παρέα, όχι τόσο. Το «βε» της μπλούζας της άνοιγε καθώς έσκυβε και φανέρωνε σχεδόν πλήρως τα βυζιά της, μέσα στο σουτιέν, στρογγυλά, απολύτως στητά, όμορφα όσο της γυναίκας μου πριν από είκοσι χρόνια. Και ως γνωστό τα βυζιά της γυναίκας μου ήταν ακόμα όμορφα. Γέλασε πονηρά παραμένοντας σκυμμένη μπροστά μου.
- Βλέπετε κάτι που σας αρέσει;
Ήταν προκλητική.
- Ε...
- Καλά, μην αγχώνεστε...
- Ναι...
Με είχε αιφνιδιάσει. Δεν πρόλαβε να πει τίποτα άλλο γιατί ακούστηκε η φωνή της Πόπης, να απαιτεί να την προσέξουμε.
- Σταύρο μου, δυνάμωσε λίγο τη μουσική, θα χορέψουμε. Και χαμήλωσε και τα φώτα!
- Γιες μαμ», απάντησε αμέσως ο Σταύρος.
Δυνάμωσε ελάχιστα τη μουσική, σε μια ένταση που δεν θα ενοχλούσε τη γειτονιά. Άλλο το πάρτι της πρωτοχρονιάς. Η Πόπη είχε σηκωθεί όρθια.
- Ποιος θα χορέψει μαζί μας; Έλα Σταύρο, Άρη, ποιος θα κάνει την αρχή με τη Φλώρα;
Γιατί ειδικά με τη Φλώρα; Ο Σταύρος ως συνήθως πετάχτηκε πρώτος, σαν τον καλό μαθητή.
- Εγώ!
- Ωραία, είπε η Πόπη. Έλα Φλώρα μου.
Η Φλώρα σηκώθηκε υπάκουα και κατευθύνθηκε στην αγκαλιά του Σταύρου που την πήρε σφικτά πάνω του. Νομίζω είναι η πρώτη φορά που τους έβλεπα να χορεύουν μαζί, τουλάχιστον από το γάμο το δικό μας ή το δικό τους (του Σταύρου και της Μαρίας), δε μπορούσα να θυμηθώ. Χρόνια πάντως. Εκείνο όμως που δεν περίμενα ήταν η κίνηση της Πόπης: Πήγε πίσω από τη Φλώρα, κόλλησε το σώμα της πάνω στης γυναίκας μου και την έπιασε έτσι, με τα χέρια της να κλείνουν μπροστά στην κοιλιά της. Έμειναν έτσι οι τρεις, να λικνίζονται στο ρυθμό της μουσικής, χωρίς στα αλήθεια να χορεύουν. Θέλω να πω, δεν έκαναν βήματα, μόνο κουνιόντουσαν.
Ήταν μια σκηνή πολύ ερεθιστική, και οι άλλοι πέντε στο δωμάτιο, οι τρεις άντρες και η Μαρία με την Ελένη έκαναν απόλυτη ησυχία. Παρακολουθούσαμε όλοι σαν μαγνητισμένοι το τρίο να είναι στη μέση του δωματίου, η γυναίκα μου με τα μάτια κλειστά να ακουμπάει το κεφάλι της στον ώμο του Σταύρου, αυτός να τη σφίγγει με τα χέρια του χαμηλά, ανάμεσα στον κώλο της και την κοιλιά της Πόπης. Μετά η Πόπη ανέβασε σιγά-σιγά το δεξί της χέρι ως το κάτω μέρος από το στήθος της γυναίκας μου και άρχισε να τη χαϊδεύει απαλά εκεί. Το άλλο χέρι το είχε ακόμα στην κοιλιά της. Από τη Φλώρα έφυγε ένα σιγανό βογκητό, άθελά της μάλλον. Το άκουσε όμως όλο το δωμάτιο.
Η Πόπη δεν σταμάτησε εκεί. Άρχισε να παίζει τώρα (απαλά πάντα, με πολύ ανεπαίσθητες κινήσεις) το στήθος της γυναίκας μου πάνω στο στήθος του Σταύρου, ενώ η Φλώρα είχε πάντα κλειστά τα μάτια και φαινόταν παραδομένη στον ερεθισμό και τις κινήσεις της Πόπης. Την ίδια στιγμή η Πόπη άρχισε να της ψιθυρίζει κάτι στο αυτί. Πολύ θα ήθελα να ήξερα τι...
Η σκηνή συνεχίστηκε για τριάντα σαράντα δευτερόλεπτα ακόμα. Στο δωμάτιο θα ακουγόταν και καρφίτσα αν έπεφτε, όπως λέμε. Τέτοια ησυχία, πλην βέβαια της μουσικής που όμως ήταν απαλή, χαλαρωτική, ήσυχη. Η Πόπη ψιθύριζε ακόμα στο αυτί της και κάποια στιγμή η Φλώρα ανασήκωσε το κεφάλι της και χωρίς να ανοίξει τα μάτια φίλησε το Σταύρο στο στόμα με πάθος, ο οποίος για ένα δευτερόλεπτο μόνο αιφνιδιάστηκε και αμέσως ανταπέδωσε. Το φιλί κρατούσε ώρα, δεν φαινόταν να επρόκειτο να διακοπεί και τώρα ο Σταύρος είχε χαμηλώσει τα χέρια του ακόμα περισσότερο και έπιανε φανερά τον κώλο της Φλώρας.
Το καυλί μου τεντώθηκε κάτω από το παντελόνι και θα ήθελα πολύ να το βγάλω έξω και να το πάρω στα χέρια μου, αν και φυσικά δεν το έκανα. Όλοι οι άλλοι γύρω ήταν ακίνητοι, μόνο η Ελένη σηκώθηκε από τη δική της πολυθρόνα και κάθισε πάνω στα πόδια του Νίκου, ακουμπώντας τον κώλο της εκεί που ήταν το καυλί του. Επίτηδες και χωρίς να το κρύψει.
Η Πόπη συνέχισε να ψιθυρίζει κάτι που δεν ακούγαμε, τώρα πλέον και στους δύο. Είχε μετακινηθεί, είχε πάει στο πλάι του ζευγαριού και τους κράταγε και τους δύο αγκαλιά με τα χέρια της, ενώ ο Σταύρος με τη Φλώρα συνέχιζαν να φιλιούνται, σχεδόν χωρίς ανάσα. Έπειτα ο Σταύρος, προφανώς ακολουθώντας τις οδηγίες της Πόπης (θα το ξαναπώ, πολύ ήθελα να ήξερα τι ακριβώς τους έλεγε...) άρχισε να φιλάει τη Φλώρα στο λαιμό που τον έγειρε υπάκουα και τον παρέδωσε στα χείλη του. Φαινόταν ότι ήταν τελείως ερεθισμένη, είχε πάντα κλειστά τα μάτια, το πρόσωπο προς το ταβάνι και κουνούσε το λαιμό της ελαφρά πάνω στο στόμα του, βγάζοντας τώρα πιο δυνατούς αναστεναγμούς.
Η Πόπη χωρίς να σκύψει, κατέβασε το αριστερό της χέρι και έλυσε τη ζώνη του Σταύρου και έπειτα τα κουμπιά από το παντελόνι του. Της πήρε λίγη ώρα με το ένα χέρι, εξάλλου δεν διευκόλυνε και η στάση του χορευτικού ζευγαριού, το κατάφερε πάντως, δείχνοντας την εμπειρία της. Στο μεταξύ ο Σταύρος φιλούσε τώρα με μανία, με πάθος το λαιμό της γυναίκας μου. Σίγουρα θα τη γέμιζε σημάδια, σκέφτηκα. Είχα καιρό να κάνω σημάδια στη Φλώρα, από τα πρώτα μας χρόνια, ωστόσο ήξερα καλά ότι έκανε εύκολα. Η Μαρία ήρθε και κάθισε δίπλα μου, σπρώχνοντας με ελαφρά για να χωρέσει.
- Πολύ καυλωτικό, μου είπε.
Συμφώνησα με μια κίνηση του κεφαλιού, χωρίς να πάρω τα μάτια μου από τους τρεις στη μέση του δωματίου. Τώρα η Πόπη κατέβασε το παντελόνι του Σταύρου στο πάτωμα και συνέχιζε να ψιθυρίζει στους δύο. Η αναπνοή μου πήγε να σταματήσει όταν κατάλαβα τι ήταν αυτό που τους έλεγε τώρα. Η Φλώρα έσκυψε αργά, έκατσε στα γόνατα, άνοιξε το σλιπάκι του Σταύρου -το καυλί του πετάχτηκε έξω όρθιο- και τον πήρε στο στόμα. Το είχα σκεφτεί και άλλες φορές, αλλά ακριβώς εκείνη (το θυμάμαι σαν τώρα) κατάλαβα ότι η γυναίκα μου είχε γίνει η μεγάλη, η απόλυτη πουτάνα. Άρχισε να τον γλείφει με απαλές κυκλικές κινήσεις, ενώ η Πόπη έσπρωξε τον Σταύρο από τους ώμους να καθίσει κάτω, οκλαδόν. Η Φλώρα ακολούθησε την κίνησή του και ήταν τώρα και αυτή στο έδαφος, συνεχίζοντας το γλείψιμο. Τώρα η Πόπη ψιθύριζε μόνο σε αυτή κάτι. Μετά έπιασε άρχισε να ανοίγει ένα-ένα τα κουμπιά από το πουκάμισο της. Όταν άνοιξε και το τελευταίο, το έβγαλε από πάνω της (η Φλώρα υπάκουα βοήθησε με την κίνηση των χεριών της). Ήταν τώρα γυμνή, μόνο με το σουτιέν. Στη θέα τους στήθους της ήθελα να σηκωθώ και να τελειώσω πάνω της, αλλά δεν κουνήθηκα. Μόνο η Μαρία είπε κάτι δίπλα μου:
- Τι καύλα η αδελφή μου...
Τώρα η Πόπη έβγαλε και τη φούστα της Φλώρας, που ξανά τη διευκόλυνε με μια κίνηση της λεκάνης της. Τι θέα, θεέ μου. Η γυναίκα μου στα τέσσερα με το καλσόν (που σιγά-σιγά κατέβαζε επίσης η Πόπη), το βρακί, το σουτιέν, στο στόμα της το καυλί του Σταύρου. Ήξερα ότι η Πόπη δε θα σταματούσε και πράγματι έτσι έγινε. Με την παλάμη της μέσα στο βρακί της Φλώρας το κατέβασε και αυτό κάτω και της το έβγαλε. Η Φλώρα και πάλι βοήθησε υπάκουα, σηκώνοντας τα γόνατά της, χωρίς ούτε στιγμή να σταματήσει το γλείψιμο του Σταύρου, που είχε γύρει το κεφάλι προς τα πίσω, παραδομένος στο στόμα της γυναίκας μου.
Ήμουν ακριβώς απέναντι και έβλεπα τώρα, όπως και η Μαρία δίπλα μου, το γλυκό μουνάκι της Φλώρας, τον κώλο της όρθιο -τι ερεθιστική στιγμή. Τα χέρια μου πήγαν χωρίς να το καταλάβω καν στο στήθος της Μαρίας που κόλλησε πάνω μου να με διευκολύνει. Ήταν και εκείνη τελείως απορροφημένη από το θέαμα. Στο άγγιγμά τους ένιωσα στην καύλα μου να πολλαπλασιάζεται. Έπρεπε να προσέξω, ήμουν ικανός να χύσω επί τόπου, μέσα στο παντελόνι και να με κοιτούν όλοι παράξενα. Ωστόσο δεν ήμουν βέβαια ο μόνος που έπιανα βυζιά εκείνη τη στιγμή. Ο Νίκος είχε βάλει τα χέρια του στα βυζιά της Ελένης και τα έπαιζε απαλά πάνω από τη μπλούζα της, παραδομένοι και αυτοί οι δύο στο θέαμα. Μόνο ο Άρης καθόταν μόνος του.
Τώρα η Πόπη έβαλε το χέρι της κάτω από την Φλώρα, από την κοιλιά της και άρχισε με το δάχτυλο να παίζει ελαφρά την κλειτορίδα της. Η γυναίκα μου άρχισε να βογκάει και να κουνάει ρυθμικά τη λεκάνη της στην αέρα, χωρίς να αφήνει το καυλί του Σταύρου από το στόμα της.
- Είναι τόσο καυλωμένη…
είπε η Πόπη γυρνώντας προς εμάς. Μίλησε πρώτη φορά δυνατά μετά από ώρα.
- Τι της έλεγες στο αυτί; τη ρώτησε ο Άρης.
Είχε την ίδια απορία με μένα!
- Ότι πρέπει να αφεθεί στην πουτανιά της. Στο πρόσταγμα του μουνιού της. Να γίνει πουτάνα στα μάτια όλων σας.
Ξέφυγε ένα βογκητό από τη Φλώρα. Φαινόταν σαν να είναι έτοιμη να χύσει, μόνο με τα χάδια της Πόπης.
- Είσαι η μεγαλύτερη πουτάνα του δωματίου;…
της είπε η Πόπη και η γυναίκα μου έκανε «μ…» χωρίς να αφήσει το καυλί του Σταύρου.
- Ποιος θέλει να της γεμίσει το μουνί;… συνέχισε η Πόπη.
Ο άντρας της σηκώθηκε αμέσως -αντί για απάντηση- και έβγαλε βιαστικά το παντελόνι του. Η κίνησή του φαινόταν παράταιρη με τις αργές κινήσεις της Πόπης τόση ώρα, αλλά προφανώς δεν κρατιόταν. Έβγαλε και το σλιπ του, το καυλί όρθιο, πήγε πίσω από τη Φλώρα και με μια κίνηση της το έχωσε μέσα. Αυτό ήταν. Έβλεπα τη γυναίκα μου στα τέσσερα στο πάτωμα να έχει δυο καυλιά μέσα της και να κουνάει με πάθος της λεκάνη της, με γρήγορες πλέον κινήσεις κι αυτή. Ο Άρης συνέχισε να τη γαμάει και πριν περάσει μισό λεπτό η Φλώρα τέλειωσε πανηγυρικά, με κραυγές ασυνήθιστες για αυτή, αν και κράτησαν λίγα μόνο δευτερόλεπτα. Έπειτα ησύχασε, έμεινε ακίνητη η ίδια, αλλά ο Άρης συνέχιζε το γαμήσι, πιάνοντάς της τα βυζιά από κάτω. Η Πόπη ξεκούμπωσε και το σουτιέν της και τώρα ο Άρης έπαιζε στα χέρια του τα βυζιά της γυναίκας μου ενώ γαμούσε. Η απορία μου ήταν πώς δεν είχε χύσει ακόμα ο Σταύρος.
Ο Άρης έχυσε πρώτος. Με δυο τρία «αχ...αχ...» τέντωσε το σώμα και το καυλί του μέσα στη γυναίκα μου και έμεινε ακίνητος για μισό λεπτό. Χαλάρωσε λίγο ακουμπώντας πάνω στο σώμα της γυναίκας μου, έπειτα σηκώθηκε, έβαλε το καυλί του μέσα στο σλιπ και κάθισε έτσι ημίγυμνος πίσω στην πολυθρόνα.
- Ελάτε, ποιος έχει σειρά;… ρώτησε η Πόπη κοιτώντας εμένα και τον Νίκο.
Ο Νίκος. Η Ελένη σηκώθηκε από πάνω του και τον έσπρωξε προς τη γυναίκα μου. Αυτός έκανε ό,τι και ο Άρης, έβγαλε το παντελόνι (το καυλί του τέντα) κατέβασε το σλίπ και πήρε θέση πίσω από τη Φλώρα. Πρόσεξα ότι το καυλί του ήταν μεγάλο. Δεν ήταν κανενός από εμάς μικρό, εκείνου όμως μου φάνηκε έξτρα μεγαλύτερο κάτι που έγινε αντιληπτό και από την κίνηση της Φλώρας καθώς το έφαγε -πήγε λίγο προς τα μπρος και άφησε ένα μικρό «ω…»! Έπειτα ο Νίκος άρχισε να κουνιέται μέσα της και η γυναίκα μου -που είχε τελειώσει πριν δυο λεπτά- ανταποκρίθηκε στις κινήσεις του.
- Αχ... θα τελειώσω είπε ο Σταύρος. Ώρα ήταν.
- Πού θες;… τον ρώτησε η Πόπη. Θες στο μουνί της;
- Δεν μπορώ να κρατηθώ, απάντησε εκείνος.
- Θες να της χύσεις τα βυζιά ή το πρόσωπο; ρώτησε ξανά η Πόπη…
και έπειτα, επειδή ο Σταύρος δεν απάντησε:
- Έλα, βγαλ' το να της χύσεις το πρόσωπο. Να γίνει η πουτάνα του δωματίου.
Ο Σταύρος υπάκουσε και άρχισε να χύνει το σπέρμα του πάνω στο πρόσωπο της γυναίκας μου τη στιγμή που το πήρε από το στόμα της, ίσως και λίγο πριν, μέσα. Από τη θέση μου δεν είδα, το πρόσωπό της ήταν προς την άλλη πλευρά, αλλά υπέθεσα ότι το έριξε σχεδόν όλο πάνω του. Πράγματι η Πόπη με τα δάχτυλά της έκανε σαν να το άπλωνε παντού στο πρόσωπο της γυναίκας μου.
- Έλα Νίκο χύσε τη στο μουνί εσύ, είπε η Πόπη.
Ο γαμπρός της επιτάχυνε λίγο τις κινήσεις του και η γυναίκα μου τον ακολούθησε βογκώντας. Είχε καυλώσει ξανά.
- Θέλω βοήθεια, είπε ο Νίκος κοιτώντας την Πόπη.
- Δεν σου αρκεί αυτό το γλυκό μουνάκι; Τι άλλο θες; Θες να δεις και αυτά;…
και με μια κίνηση ανασήκωσε την μπλούζα της και την ανέβασε στο λαιμό της, αποκαλύπτοντας σε όλους και πρώτα από όλα στον γαμπρό της τα βυζιά της. Εκείνος δεν δίστασε δευτερόλεπτο. Με το δεξί του χέρι, χωρίς να σταματήσει να γαμάει τη γυναίκα μου, έπιασε το στήθος της Πόπης και κατεβάζοντας λίγο το σουτιέν απελευθέρωσε τις ρώγες της. Με τα χέρια του άρχισε να την χαϊδεύει. Κοίταξα προς την Ελένη. Κοιτούσε με χαμόγελο, ίσως και με καύλα. Έπειτα κοίταξα τον Άρη. Το βλέμμα του αδιάφορο, συνάντησε το δικό μου και γύρισε μπροστά.
- Σου αρέσουν τα βυζιά μου, πουτσαρά;
- Ναι Πόπη, πάντα... όσο και της κόρης σου.
- Θες να με γαμήσεις την πουτάνα; Ή θες να γαμήσεις αυτό το πουτανάκι;
- Θέλω και τις δυο σας... και μπορώ. Έχω δυνάμεις να σας γαμάω και τις δύο ως το πρωί.
- Και η κόρη μου; Τι θα πει η κόρη μου;
- Η κόρη σου θα πει γαμήσου πουτάνα μαμά, γάμησε το γκόμενο μου…
απάντησε η Ελένη γελώντας από την πολυθρόνα της.
- Θα το ‘θελα πολύ, είπε η Πόπη γελώντας και αυτή. Αλλά σήμερα γαμιέται η πουτάνα του σπιτιού. Θα την ξεπατώσουμε σήμερα, να δει τι εστί πουτανιά.
«Μ…» έκανε πάλι η γυναίκα μου ερεθισμένη, κουνώντας τη λεκάνη της στον αέρα, το ένα χέρι του Νίκου στα βυζιά της, το άλλο στα βυζιά της Πόπης.
- Έλα μωρή ψωλού, κούνα τη μουνάρα σου…
φώναξε ο Νίκος με ένταση, τα χαρακτηριστικά του προσώπου του αλλαγμένα καθώς καύλωνε. Από τη μια δεν μου άρεσε το ύφος του τώρα, από την άλλη η καύλα δε με άφηνε να σκεφτώ φυσιολογικά. Την ίδια στιγμή η Μαρία άνοιξε τελείως το φερμουάρ μου που πασπάτευε ώρα και σκύβοντας με πήρε στο στόμα της, χωρίς να τη νοιάζει που μας κοιτούσαν (και) ξένοι άνθρωποι. Τι καύλα θεέ μου!
- Μωρή γαμιόλα... γαμιέσαι πουτανόκαυλο... σε γαμάει το καυλί μου...
φώναζε τώρα σχεδόν ασυνάρτητα ο Νίκος και έπειτα άρχισε να χύνει μέσα της ενώ η γυναίκα μου (από το μέγεθος του καυλιού του άραγε;) άρχισε να φωνάζει και να τραβιέται όσο μπορούσε μπροστά. Έπειτα ο Νίκος έμεινε πάνω της ακίνητος ενώ η Πόπη κατέβασε ξανά την μπλούζα της, κρύβοντας τα βυζιά της. Κοίταξε προς εμένα δείχνοντας σχεδόν απογοήτευση που με είχε η Μαρία στο στόμα της.
- Δε θα τη γαμήσεις και εσύ;… ρώτησε.
Δεν ήξερα τι να πω. Ήθελα να σηκωθώ να τον χώσω και εγώ στο μουνί της γυναίκας μου, αλλά η Μαρία με κοίταξε άγρια. Δεν είπα τίποτα και η Πόπη γύρισε προς τον άνδρα της, που είχε τελειώσει πιο πριν, πρώτος από όλους.
- Θες να τη γαμήσεις ξανά;… τον ρώτησε.
- Θέλω... Αλλά σε λίγο.
- Εντάξει, θα σας περιμένει…
του απάντησε η Πόπη και άρχισε να χαϊδεύει το μουνί της γυναίκας μου, που είχε ακουμπήσει το στήθος της στο χαλί και είχε μόνο τη λεκάνη της στον αέρα. Από μέσα φάνηκε να κυλάει το σπέρμα των δύο ανδρών. Δε μπόρεσα να μην σκεφτώ ότι η ίδια (η Πόπη) είχε φροντίσει να φοράει προφυλακτικό σπίτι της, δε δίστασε όμως να αφήσει να γαμήσουν τη γυναίκα μου έτσι, ελεύθερα. Αλλά δεν έφταιγε η ίδια, ας το φρόντιζε η Φλώρα.
Η Μαρία συνέχιζε το γλείψιμο και ήμουν κοντά, όταν σταμάτησε απότομα. Με σήκωσε από το χέρι και με τράβηξε μέσα.
- Έλα, μου ψιθύρισε, παράτα τους και πάμε να γαμηθούμε.
Ήταν φανερό ότι δεν ήθελε να γαμήσω τη Φλώρα εκείνη τη στιγμή και αποφάσισα ότι ήταν καλύτερα να μην πάω κόντρα. Την ακολούθησα στην κανονική κρεβατοκάμαρά τους και την είδα να ξαπλώνει αμέσως στο κρεβάτι, πετώντας το φόρεμα στο πάτωμα και βγάζοντας τα εσώρουχα με βιαστικές κινήσεις, που έδειχναν τρελή καύλα.
- Δεν ξέρω πόσο θα κρατηθώ, απολογήθηκα.
- Ξέρω... Σε καύλωσε η πουτάνα η αδελφή μου.
- Με καύλωσες και εσύ με την πίπα…
είπα μισό-ψέματα, γιατί βέβαια ενώ είχε συντελέσει και αυτή, η βασική καύλα ήταν από το γαμήσι της Φλώρας στο πάτωμα. Μπήκα μέσα της με ορμή και ένιωσα τεράστια ανακούφιση. Αυτό ήθελα, να χωθώ σε ένα μουνί. Προς έκπληξή μου μάλιστα, μου πήρε ένα δυο λεπτά να χύσω, χρόνος αρκετός για τις συνθήκες. Η ίδια συνέχισε όπως ήταν η συνήθειά της να κουνιέται με το καυλί μου μέσα της, ακόμα όρθιο. Προς ανακούφισή μου, έχυσε άλλο ένα δύο λεπτά μετά από εμένα, καυλωμένη κι αυτή. Μόλις σταμάτησε να κραυγάζει (η Μαρία πάντα κραύγαζε όταν έχυνε) ακούστηκαν από μέσα ξανά βογκητά από τη γυναίκα μου. Ποιος ξέρει τι γινόταν στο σαλόνι. Μείναμε έτσι στο κρεβάτι, αγκαλιά και θα το χαιρόμουν πολύ, μαζί με έναν καλό ύπνο (ήμουν τέζα από τα ουίσκι) αλλά την ίδια στιγμή καιγόμουν να είμαι μέσα και να έβλεπα τις σκηνές. Κάτι όμως μου έλεγε ότι η Μαρία δεν θα με άφηνε.
Τα βλέφαρα βάρυναν και με το κεφάλι χωμένο ανάμεσα στο στήθος και τη μασχάλη της Μαρίας με πήρε ο ύπνος.
Copyright protected OW ref: 123505
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.