Μέσα Ιούλη του 2010. Έχω γυρίσει από μπάνιο με φίλους και έχω αράξει στο δωμάτιο. Η ζέστη ανυπόφορη. Το κλιματιστικό στο φουλ για να την παλέψω. Η σκέψη από τα κωλαράκια με τα μικροσκοπικά μαγιό που είχα δει στην παραλία σε συνδυασμό με τον ένα μήνα που είχα να βρεθώ με την κοπέλα μου είχε εκτοξεύσει την καύλα μου στα ύψη. Έπρεπε να βαρέσω μια μαλακία να ηρεμήσω. Μπαίνω στο ίντερνετ, κατηγορία ώριμες γυναίκες, βρίσκω αυτό που μου αρέσει και ξεκινάω να βλέπω. Όλα ήταν ιδανικά. Ο τύπος στην οθόνη ξέσκιζε ένα απίστευτο μουνί και εγώ απείχα ελάχιστα δευτερόλεπτα από τη λύτρωση ώσπου…
- Διονύση, έλα εδώ… ακούγεται η φωνή της μάνας μου.
Σκατά. Ούτε 10 λεπτά ησυχία δε μπορώ να έχω σε αυτό το σπίτι. Άντε να περάσει το καλοκαίρι να σηκωθώ να φύγω. Πηγαίνω στο δίπλα δωμάτιο.
- Τί θες;
- Μιλούσα με τη νονά σου στο τηλέφωνο. Θέλει να κάνει κάτι δουλείες και λείπουν όλοι. Της έταξα ότι θα πας να τη βοηθήσεις.
Η νονά μου είναι η απόλυτη γυναίκα. 49 χρονών, ύψος 1.70, με μάτια καστανά, μαλλιά καστανόξανθα και ίσια μέχρι τη μέση. Το σώμα της είναι το ιδανικό. Στα όρια του λεπτού με πανέμορφες καμπύλες, κωλαράκι πεταχτό και τσουπωτό και 2 απίστευτες βυζάρες που στέκονταν αγέρωχα παρά την ηλικία της.
Αυτά τα βυζιά είχαν στοιχειώσει την παιδική μου ηλικία. Από όταν άρχισα να καταλαβαίνω τον εαυτό μου χάζευα στη θέα τους. Μπορούσα να τα κοιτάζω με τις ώρες και ονειρευόμουν να τα έχω στα χέρια μου, να τα χαϊδεύω, να τα γλείφω… αχ… πόσο ζήλευα το νονό μου.
Ο νονός μου είναι γιατρός στο επάγγελμα και από τους αρκετά γνωστούς στην πόλη. Έχουν αποκτήσει με τα χρόνια αρκετά χρήματα και έχουν χτίσει ένα μεγάλο σπίτι λίγο έξω από την πόλη με πανέμορφη θέα και ένα φανταστικό κήπο. Τα παιδικά μου χρόνια τα έχω συνδυάσει με αυτό το σπίτι μιας και τα παιδιά τους είναι στην ηλικία μου περίπου και μέρα παρά μέρα ήμουν εκεί για ατέλειωτο παιχνίδι. Όλα αυτά όμως γίνονταν μέχρι τα 16-17 περίπου, μετά μεγαλώσαμε, είχαμε διάβασμα για το σχολείο και περάσαμε στις σχολές μας οπότε όπως είναι λογικό χαθήκαμε.
- Σήμερα βρήκες μωρέ;… θέλω να βγω.
- Δε θα πάθεις τίποτα να πας να τη βοηθήσεις μια ωρίτσα, ούτως η άλλως είναι και μια καλή ευκαιρία να τη δεις, τόσα χρόνια δεν έχεις πατήσει το πόδι σου εκεί.
- Καλά θα πάω… λέω απρόθυμα και πηγαίνω να ετοιμαστώ.
Η αλήθεια είναι ότι ήμουν απαράδεκτος. Απ' όταν είχα περάσει στη σχολή μου δεν είχα πάει ούτε μια φορά να τους δω, αν και με είχαν πάρει αρκετά τηλέφωνα. Πρέπει να είχαν περάσει κοντά 2 χρόνια απ' τη μέρα που τους είδα τελευταία φορά. Μπαίνω στο αμάξι και ξεκινάω. Μετά από ένα τέταρτο περίπου φτάνω στο σπίτι. Βγαίνω από το αμάξι και πατάω το κουδούνι της καγκελόπορτας. Από το μικρόφωνο ακούγεται η γλυκιά φωνή της.
- Ναι;
- Νονά ο Διονύσης είμαι.
- Μισό λεπτό ανοίγω.
Τη βλέπω να βγαίνει στην εξώπορτα, πατάει το κουμπί απ' το χειριστήριο και η πόρτα ανοίγει. Μπαίνω και την πλησιάζω. Φοράει ένα μαύρο κολάν μέχρι το γόνατο και μια στενή μπλουζίτσα, μαύρη και αυτή που ίσα που καλύπτει την κοιλιά της. Τα μαλλιά της πιασμένα κότσο
- Παλιόπαιδο, τάμα πρέπει να κάνουμε για να σε δούμε. Για να σε δω… μου λέει και με κάνει μια στροφή, ψήλωσες, ομόρφυνες, ου… γυμνάζεσαι;… μου λέει και μου σφίγγει το ποντίκι.
- Κάτσε ένα-ένα, της λέω και γελάω. Ναι σε όλα.
- Βλαμμένο, μου λέει και με αγκαλιάζει. Τα βυζιά της ασφυκτιούσαν καθώς τα πίεσε στο στήθος μου και εγώ ένιωσα ένα σκίρτημα εκεί κάτω.
- Κάτσε να κάνω καφέ να τα πούμε.
- Μου είπε η μάνα μου για κάτι δουλειές;
- Βιάζεσαι να φύγεις μωρέ;
- Όχι καμία σχέση. Απλά ρωτάω…
Φέρνει τους καφέδες και καθόμαστε στο μπαλκόνι της κουζίνας.
- Που είναι οι υπόλοιποι;
- Ο νονός σου στην Αθήνα για κάτι δουλειές, θα γυρίσει μεθαύριο. Τα παιδιά διακοπές.
- Πώς και δεν πήγες και εσύ στην Αθήνα;
- Δεν είχα όρεξη, μου λέει κοφτά.
Δεν ήθελα να δώσω συνέχεια αν και άλλαξε λίγο η έκφρασή της. Βγάζω καπνό να στρίψω ένα τσιγάρο.
- Μπα, καπνίζουμε;… με ρωτάει με πονηρή έκφραση.
- Ναι αλλά δεν το ξέρουν οι γονείς μου ακόμα.
- Ωραία, μου λέει..κι εγώ για τους άλλους το έχω κόψει εδώ και κάποια χρόνια… λέει και γελάει. Φέρνει τα τσιγάρα της και ένα τασάκι.
- Θα είναι το μυστικό μας, της λέω και μου κλείνει το μάτι.
Πέρασε καμιά ώρα και αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε τη δουλειά. Πήγαμε στο υπόγειο, ήθελε να μεταφέρουμε κάποιες κούτες στην άκρη για να κάνουμε χώρο και να πάμε κάποια άλλα πράγματα από το σπίτι για αποθήκευση. Όχι βαριά δουλειά αλλά δύσκολο να την κάνει ένας άνθρωπος μόνος του.
Η ζέστη απίστευτη. Μετά από λίγο δεν άντεξα και έβγαλα τη μπλούζα μπας και δροσιστώ λίγο. Τη βλέπω να μου ρίχνει μια λοξή ματιά αλλά δε λέει τίποτα. Η αλήθεια είναι ότι είχα αρκετά όμορφο σώμα. Το γεγονός ότι ήμουν αρκετά λεπτός βοηθούσε στο να πετάνε οι κοιλιακοί μου ακόμα και με ελάχιστη γυμναστική. Εκείνη τη στιγμή ευχόμουν να της αρέσει αυτό που βλέπει… μακάρι να έβγαζε κάτι και αυτή.
Το πρόσωπό της είχε αναψοκοκκινίσει. Ο ιδρώτας στο λαιμό και το ντεκολτέ της μπλούζας της έκανε την επιδερμίδα της να γυαλίζει κάτω από το φως της λάμπας, το κολάν είχε χωθεί μέσα στα κωλομέρια της. Η απορία αν φορούσε στρινγκάκι ή και τίποτα θα με βασάνιζε μέχρι το πρωί. Πρέπει να είχαν περάσει κοντά 2 ώρες όταν μεταφέραμε και τα τελευταία.
- Πω, πω… χάλια γίναμε βρε παιδάκι μου. Τι ζέστη είναι αυτή. Λοιπόν για πες, τι έχει το πρόγραμμα για σήμερα;
- Δεν έχω κανονίσει κάτι ακόμα, ίσως…
- Ωραία μόλις κανόνισες, θα κάνεις παρέα στη νονά σου.
- Καλά αφού το ζητάς τόσο ευγενικά πως μπορώ να αρνηθώ; Αλλά πρέπει να γυρίσω να κάνω ένα μπάνιο.
- Μη λες βλακείες, θα κάνεις εδώ και θα σου δώσω εγώ ρούχα του Νίκου (του γιου της), το ίδιο νούμερο θα φοράτε όπως σε βλέπω. Δε θέλω αντιρρήσεις, πήγαινε στο κάτω μπάνιο, πετσέτα έχει στο ντουλάπι.
Χωρίς άλλα λόγια πήγα στο μπάνιο, έβγαλα τα ρούχα μου και μπήκα στη μπανιέρα. Το κρύο νερό κατάφερε να σβήσει λίγο την κάψα που ένιωθα. Έτριβα τον πούτσο μου και φανταζόμουν ότι μου τον τρίβει αυτή. Ένα χτύπημα στην πόρτα με επανέφερε στην πραγματικότητα.
- Όλα καλά εκεί μέσα;
Αν έμπαινες μέσα όλα θα ήταν καλύτερα, έπρεπε να πω, αλλά αντί γι' αυτό…
- Ναι, ναι, μια χαρά.
- Σου έχω αφήσει ρούχα έξω. Πάω κι εγώ πάνω να κάνω ένα ντουζάκι.
Τελείωσα το μπάνιο και σκουπίστηκα. Τύλιξα την πετσέτα γύρω μου και βγήκα έξω. Το σπίτι όπως ανέφερα και πριν είναι μεγάλο. Σα μεζονέτα αλλά στον πάνω όροφο έχει μόνο το δωμάτιο των γονιών με το μπάνιο και ένα δωματιάκι για ξενώνα δίπλα. Ασυναίσθητα ανεβαίνω τη σκάλα που οδηγεί στο δωμάτιό της. Η πόρτα ανοιχτή. Στέκομαι λίγο εκεί και ακούω το νερό να τρέχει στο μπάνιο. Βρίσκομαι σε μικρή απόσταση από την πόρτα του μπάνιου, η επιθυμία να κρυφοκοιτάξω από την κλειδαρότρυπα και να δω το νερό να τρέχει στο θεσπέσιο κορμί της υπερνικάει τη λογική. Η απόσταση μέχρι την πόρτα του μπάνιου φαίνεται τεράστια. Φτάνω και καθώς σκύβω για να δω ακούω το νερό να κλείνει. Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά. Φεύγω όπως-όπως και στα μισά της σκάλας ακούω πάλι νερό να τρέχει.
"Είσαι κότα", λέω στον εαυτό μου αλλά δεν κάνω καμία κίνηση να γυρίσω. Ντύνομαι και την περιμένω στο σαλόνι. Μετά από λίγο εμφανίζεται και αυτή. Φοράει ένα κοντό σορτσάκι λευκό και μια ροζ μπλουζίτσα με τιραντάκι. Από μέσα φαίνεται ξεκάθαρα ένα μαύρο σουτιέν. Η καργιόλα, σκέφτομαι. Το κάνει επίτηδες ή είναι τόσο αφελής;
- Μήπως πεινάς; Θέλεις να φτιάξω να τσιμπήσουμε κάτι;
- Να σου πω την αλήθεια όχι, αλλά ένα ποτάκι θα το έπινα ευχαρίστως.
- Ποτό λοιπόν. Τι πίνεις;
- Αν έχεις τζιν θα ήταν ότι πρέπει.
- Χα, δικός μου είσαι. Έχω ένα μπουκάλι στο μπαρ, μόνο εγώ το πίνω. Λεμόνι ή πορτοκάλι;
- Ότι έχεις, αν και θα προτιμούσα λεμόνι.
- Φυσικά και έχω. Λέω να κάτσουμε έξω, πήγαινε και έρχομαι.
Στην άκρη του κήπου έχουν φτιάξει ένα λίγο υπερυψωμένο μέρος με ομπρέλα και μερικές ξαπλώστρες. Από εκεί έχεις θέα όλη την πόλη, που τώρα που είχε βραδιάσει φαινόταν πάρα πολύ όμορφη με τα φώτα του δρόμου και από τα αμάξια που περνούσαν στην εθνική. Ήρθε κι αυτή, άφησε τα πράγματα στο τραπεζάκι και έκατσε στην ξαπλώστρα δίπλα μου.
- Λοιπόν νεαρέ, μου είπε η μάνα σου ότι αγαπάς. Ποια είναι, πότε θα τη γνωρίσω;
- Βλέπω η κυρά Δήμητρα δεν κρατάει το στόμα της κλειστό. Θα γίνει και αυτό όταν έρθει η ώρα.
- Μ… ίδιος με το γιο μου. Μη μας πείτε κάτι θα σας πέσουν τα μούτρα. Λοιπόν δε με νοιάζει, θα μου τα πεις όλα, λέει και μου δίνει το ποτήρι με το ποτό.
Άρχισα να της λέω για το πως τη γνώρισα, για το πως περνάμε γενικά. Είχαμε πιει 3 ποτά ο καθένας όταν την έπιασε η μελαγχολία.
- Αχ, πριν μερικά χρόνια το σπίτι είχε ζωή. Σα χτες θυμάμαι που καθόμασταν εδώ με τους γονείς σου και σεις παίζατε στον κήπο. Τώρα πάνε όλα, μεγαλώσατε, φύγατε, μείναμε μόνοι μας.
- Σώπα μωρέ, έχετε την ευκαιρία να μείνετε μόνοι σας μετά από τόσα χρόνια, χωρίς εμάς να τριγυρίζουμε μες τα πόδια σας.
- Στην αρχή καλά ήταν, μετά ο νονός σου αγόρασε εκείνο το φουσκωτό, ανάθεμα την ώρα δηλαδή και όλο χάνεται. Τα περισσότερα βράδια το καλοκαίρι εδώ την περνάω μόνη μου.
Είχε μια πικρία η φωνή της. Την παρατηρούσα, καθόταν με το ένα πόδι ξαπλωτό και το άλλο λυγισμένο, το σορτσάκι είχε μαζευτεί και φαινόταν όλο το μπούτι της. Το μαύρισμα της έκανε τέλεια αντίθεση με το άσπρο σορτς που φορούσε. Ένιωσα την καύλα μου να επανέρχεται. Σε κάποια φάση γυρνάει κάπως απότομα να με κοιτάξει και βγάζει μια κραυγή. Τρίβει με το χέρι τον αυχένα της και δείχνει να πονάει.
- Δεν είναι τίποτα, την λέω και σηκώνομαι. Μπορεί να κρύωσες που βγήκες κατευθείαν απ' το μπάνιο. Κάτσε να στο τρίψω λίγο.
- Όχι μωρέ δεν είναι τίποτα, γεράματα..
- Χα, χα να ξέρεις όπως σε βλέπω τώρα δε φαίνεσαι πάνω από 30 χρονών.
- Χα, χα χαζέ, μου λέει. Άντε τριψ' το λίγο μπας και περάσει πιο γρήγορα.
- Κάνε λίγο μπροστά γιατί δε με βολεύει από δω…
της λέω και αυτή μαζεύεται στη μέση της ξαπλώστρας. Κάθομαι από πίσω της, ανοίγω τα πόδια, έρχεται πιο πίσω και ο πούτσος μου ακουμπάει λίγο πάνω από τον κώλο της. Νιώθω όλες τις τρίχες του σώματος μου να σηκώνονται και τον πούτσο μου να διαμαρτύρεται έντονα. Ξεκινάω να της τρίβω το σβέρκο.
- Ναι, ναι, εκεί, αχ...
Κάνω υπεράνθρωπες προσπάθειες να κρατήσω τα χέρια μου στο συγκεκριμένο σημείο. Η σκέψη ότι μπορεί να έχει νιώσει τον καυλωμένο μου πούτσο στην πλάτη της και να το κάνει επίτηδες με τρελαίνει.
- Επαγγελματικό μασάζ κάνεις ρε παιδί μου.
- Χαίρομαι που σου αρέσει, της λέω και προχωράω προς το δεξί ώμο. Καθώς την τρίβω σπρώχνω απαλά το τιραντάκι της μπλούζας, Πέφτει αλλά δε δίνει σημασία. Κάνω το ίδιο και αριστερά. Τώρα το μπλουζάκι κρατιέται μόνο από το στήθος. Με μία απότομη κίνηση περνάω τα χέρια μου από τα δικά της και καταλήγω κοντά στα γόνατα της. Τις τα τρίβω και ανεβαίνω σιγά-σιγά προς τα πάνω. Περνάω από τα μπουτάκια της, με το αριστερό χέρι ανεβαίνω και της χαϊδεύω την κοιλιά και το δεξί το ακουμπάω στο μουνάκι της πάνω από το σορτς.
Η ανάσα της έχει γίνει βαριά. Γέρνει το κεφάλι στον ώμο μου και ανοίγει ελάχιστα τα πόδια της. Με απαλές κινήσεις γλιστράω το χέρι μου μέσα στο σορτς και της χαϊδεύω το μουνί πάνω από το βρακάκι της. Το νιώθω υγρό. Με το δάχτυλο παραμερίζω το βρακί και ακουμπάω τα μουνόχειλά της. Έχει κάποιες ελάχιστες τριχούλες αλλά είναι το τελευταίο πράγμα που με απασχολεί. Ανεβάζω το άλλο μου χέρι και χαϊδεύω το στήθος της. Είναι τεράστιο. Το νιώθω να ξεχειλίζει από την παλάμη μου. Μαλάζω με κυκλικές κινήσεις την κλειτορίδα της. Στο πρώτο δάχτυλο που βάζω μέσα τη νιώθω να τινάζεται. Βάζω και δεύτερο και τρίτο..
Έχει παραδοθεί. Τα χέρια μου έχουν πάρει φωτιά. Με το ένα της γαμάω με δύναμη το μουνί και με το άλλο χουφτώνω με μανία το πληθωρικό της στήθος. Η γλώσσα μου κάνει βόλτες στο λαιμό της. Δεν ξέρω πόσα λεπτά είχαν περάσει όταν την ένιωσα να τσιτώνεται. Νιώθω τα νύχια της να μπήγονται βίαια στα μπούτια μου, σηκώνει τη λεκάνη της και αρχίζει να αναστενάζει δυνατά. Ασυναίσθητα τραβάω το χέρι απ το στήθος της και της κλείνω το στόμα. Με το άλλο χέρι την τρίβω ακόμα πιο γρήγορα. Σπαρταρούσε στα χέρια μου. Ώσπου νιώθω τα υγρά της να τρέχουν ποτάμια. Η ανάσα της σιγά-σιγά άρχισε να επανέρχεται και έμεινε ξαπλωμένη στην αγκαλιά μου.
Ένιωθα ο πιο τυχερός άνθρωπος του κόσμου. Δεν ήθελα να τελειώσει ποτέ αυτή η στιγμή. Γυρνάει το κεφάλι της και με κοιτάζει με μια παράξενη έκφραση. Θέλω τόσο πολύ να τη φιλήσω. Γέρνω ελάχιστα το κεφάλι μου προς το μέρος της και μπαμ...
Το χαστούκι που μου έριξε με ζάλισε. Σηκώνεται γρήγορα όρθια και φεύγει τρέχοντας προς το σπίτι.
Copyright protected OW ref: 176396
- Διονύση, έλα εδώ… ακούγεται η φωνή της μάνας μου.
Σκατά. Ούτε 10 λεπτά ησυχία δε μπορώ να έχω σε αυτό το σπίτι. Άντε να περάσει το καλοκαίρι να σηκωθώ να φύγω. Πηγαίνω στο δίπλα δωμάτιο.
- Τί θες;
- Μιλούσα με τη νονά σου στο τηλέφωνο. Θέλει να κάνει κάτι δουλείες και λείπουν όλοι. Της έταξα ότι θα πας να τη βοηθήσεις.
Η νονά μου είναι η απόλυτη γυναίκα. 49 χρονών, ύψος 1.70, με μάτια καστανά, μαλλιά καστανόξανθα και ίσια μέχρι τη μέση. Το σώμα της είναι το ιδανικό. Στα όρια του λεπτού με πανέμορφες καμπύλες, κωλαράκι πεταχτό και τσουπωτό και 2 απίστευτες βυζάρες που στέκονταν αγέρωχα παρά την ηλικία της.
Αυτά τα βυζιά είχαν στοιχειώσει την παιδική μου ηλικία. Από όταν άρχισα να καταλαβαίνω τον εαυτό μου χάζευα στη θέα τους. Μπορούσα να τα κοιτάζω με τις ώρες και ονειρευόμουν να τα έχω στα χέρια μου, να τα χαϊδεύω, να τα γλείφω… αχ… πόσο ζήλευα το νονό μου.
Ο νονός μου είναι γιατρός στο επάγγελμα και από τους αρκετά γνωστούς στην πόλη. Έχουν αποκτήσει με τα χρόνια αρκετά χρήματα και έχουν χτίσει ένα μεγάλο σπίτι λίγο έξω από την πόλη με πανέμορφη θέα και ένα φανταστικό κήπο. Τα παιδικά μου χρόνια τα έχω συνδυάσει με αυτό το σπίτι μιας και τα παιδιά τους είναι στην ηλικία μου περίπου και μέρα παρά μέρα ήμουν εκεί για ατέλειωτο παιχνίδι. Όλα αυτά όμως γίνονταν μέχρι τα 16-17 περίπου, μετά μεγαλώσαμε, είχαμε διάβασμα για το σχολείο και περάσαμε στις σχολές μας οπότε όπως είναι λογικό χαθήκαμε.
- Σήμερα βρήκες μωρέ;… θέλω να βγω.
- Δε θα πάθεις τίποτα να πας να τη βοηθήσεις μια ωρίτσα, ούτως η άλλως είναι και μια καλή ευκαιρία να τη δεις, τόσα χρόνια δεν έχεις πατήσει το πόδι σου εκεί.
- Καλά θα πάω… λέω απρόθυμα και πηγαίνω να ετοιμαστώ.
Η αλήθεια είναι ότι ήμουν απαράδεκτος. Απ' όταν είχα περάσει στη σχολή μου δεν είχα πάει ούτε μια φορά να τους δω, αν και με είχαν πάρει αρκετά τηλέφωνα. Πρέπει να είχαν περάσει κοντά 2 χρόνια απ' τη μέρα που τους είδα τελευταία φορά. Μπαίνω στο αμάξι και ξεκινάω. Μετά από ένα τέταρτο περίπου φτάνω στο σπίτι. Βγαίνω από το αμάξι και πατάω το κουδούνι της καγκελόπορτας. Από το μικρόφωνο ακούγεται η γλυκιά φωνή της.
- Ναι;
- Νονά ο Διονύσης είμαι.
- Μισό λεπτό ανοίγω.
Τη βλέπω να βγαίνει στην εξώπορτα, πατάει το κουμπί απ' το χειριστήριο και η πόρτα ανοίγει. Μπαίνω και την πλησιάζω. Φοράει ένα μαύρο κολάν μέχρι το γόνατο και μια στενή μπλουζίτσα, μαύρη και αυτή που ίσα που καλύπτει την κοιλιά της. Τα μαλλιά της πιασμένα κότσο
- Παλιόπαιδο, τάμα πρέπει να κάνουμε για να σε δούμε. Για να σε δω… μου λέει και με κάνει μια στροφή, ψήλωσες, ομόρφυνες, ου… γυμνάζεσαι;… μου λέει και μου σφίγγει το ποντίκι.
- Κάτσε ένα-ένα, της λέω και γελάω. Ναι σε όλα.
- Βλαμμένο, μου λέει και με αγκαλιάζει. Τα βυζιά της ασφυκτιούσαν καθώς τα πίεσε στο στήθος μου και εγώ ένιωσα ένα σκίρτημα εκεί κάτω.
- Κάτσε να κάνω καφέ να τα πούμε.
- Μου είπε η μάνα μου για κάτι δουλειές;
- Βιάζεσαι να φύγεις μωρέ;
- Όχι καμία σχέση. Απλά ρωτάω…
Φέρνει τους καφέδες και καθόμαστε στο μπαλκόνι της κουζίνας.
- Που είναι οι υπόλοιποι;
- Ο νονός σου στην Αθήνα για κάτι δουλειές, θα γυρίσει μεθαύριο. Τα παιδιά διακοπές.
- Πώς και δεν πήγες και εσύ στην Αθήνα;
- Δεν είχα όρεξη, μου λέει κοφτά.
Δεν ήθελα να δώσω συνέχεια αν και άλλαξε λίγο η έκφρασή της. Βγάζω καπνό να στρίψω ένα τσιγάρο.
- Μπα, καπνίζουμε;… με ρωτάει με πονηρή έκφραση.
- Ναι αλλά δεν το ξέρουν οι γονείς μου ακόμα.
- Ωραία, μου λέει..κι εγώ για τους άλλους το έχω κόψει εδώ και κάποια χρόνια… λέει και γελάει. Φέρνει τα τσιγάρα της και ένα τασάκι.
- Θα είναι το μυστικό μας, της λέω και μου κλείνει το μάτι.
Πέρασε καμιά ώρα και αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε τη δουλειά. Πήγαμε στο υπόγειο, ήθελε να μεταφέρουμε κάποιες κούτες στην άκρη για να κάνουμε χώρο και να πάμε κάποια άλλα πράγματα από το σπίτι για αποθήκευση. Όχι βαριά δουλειά αλλά δύσκολο να την κάνει ένας άνθρωπος μόνος του.
Η ζέστη απίστευτη. Μετά από λίγο δεν άντεξα και έβγαλα τη μπλούζα μπας και δροσιστώ λίγο. Τη βλέπω να μου ρίχνει μια λοξή ματιά αλλά δε λέει τίποτα. Η αλήθεια είναι ότι είχα αρκετά όμορφο σώμα. Το γεγονός ότι ήμουν αρκετά λεπτός βοηθούσε στο να πετάνε οι κοιλιακοί μου ακόμα και με ελάχιστη γυμναστική. Εκείνη τη στιγμή ευχόμουν να της αρέσει αυτό που βλέπει… μακάρι να έβγαζε κάτι και αυτή.
Το πρόσωπό της είχε αναψοκοκκινίσει. Ο ιδρώτας στο λαιμό και το ντεκολτέ της μπλούζας της έκανε την επιδερμίδα της να γυαλίζει κάτω από το φως της λάμπας, το κολάν είχε χωθεί μέσα στα κωλομέρια της. Η απορία αν φορούσε στρινγκάκι ή και τίποτα θα με βασάνιζε μέχρι το πρωί. Πρέπει να είχαν περάσει κοντά 2 ώρες όταν μεταφέραμε και τα τελευταία.
- Πω, πω… χάλια γίναμε βρε παιδάκι μου. Τι ζέστη είναι αυτή. Λοιπόν για πες, τι έχει το πρόγραμμα για σήμερα;
- Δεν έχω κανονίσει κάτι ακόμα, ίσως…
- Ωραία μόλις κανόνισες, θα κάνεις παρέα στη νονά σου.
- Καλά αφού το ζητάς τόσο ευγενικά πως μπορώ να αρνηθώ; Αλλά πρέπει να γυρίσω να κάνω ένα μπάνιο.
- Μη λες βλακείες, θα κάνεις εδώ και θα σου δώσω εγώ ρούχα του Νίκου (του γιου της), το ίδιο νούμερο θα φοράτε όπως σε βλέπω. Δε θέλω αντιρρήσεις, πήγαινε στο κάτω μπάνιο, πετσέτα έχει στο ντουλάπι.
Χωρίς άλλα λόγια πήγα στο μπάνιο, έβγαλα τα ρούχα μου και μπήκα στη μπανιέρα. Το κρύο νερό κατάφερε να σβήσει λίγο την κάψα που ένιωθα. Έτριβα τον πούτσο μου και φανταζόμουν ότι μου τον τρίβει αυτή. Ένα χτύπημα στην πόρτα με επανέφερε στην πραγματικότητα.
- Όλα καλά εκεί μέσα;
Αν έμπαινες μέσα όλα θα ήταν καλύτερα, έπρεπε να πω, αλλά αντί γι' αυτό…
- Ναι, ναι, μια χαρά.
- Σου έχω αφήσει ρούχα έξω. Πάω κι εγώ πάνω να κάνω ένα ντουζάκι.
Τελείωσα το μπάνιο και σκουπίστηκα. Τύλιξα την πετσέτα γύρω μου και βγήκα έξω. Το σπίτι όπως ανέφερα και πριν είναι μεγάλο. Σα μεζονέτα αλλά στον πάνω όροφο έχει μόνο το δωμάτιο των γονιών με το μπάνιο και ένα δωματιάκι για ξενώνα δίπλα. Ασυναίσθητα ανεβαίνω τη σκάλα που οδηγεί στο δωμάτιό της. Η πόρτα ανοιχτή. Στέκομαι λίγο εκεί και ακούω το νερό να τρέχει στο μπάνιο. Βρίσκομαι σε μικρή απόσταση από την πόρτα του μπάνιου, η επιθυμία να κρυφοκοιτάξω από την κλειδαρότρυπα και να δω το νερό να τρέχει στο θεσπέσιο κορμί της υπερνικάει τη λογική. Η απόσταση μέχρι την πόρτα του μπάνιου φαίνεται τεράστια. Φτάνω και καθώς σκύβω για να δω ακούω το νερό να κλείνει. Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά. Φεύγω όπως-όπως και στα μισά της σκάλας ακούω πάλι νερό να τρέχει.
"Είσαι κότα", λέω στον εαυτό μου αλλά δεν κάνω καμία κίνηση να γυρίσω. Ντύνομαι και την περιμένω στο σαλόνι. Μετά από λίγο εμφανίζεται και αυτή. Φοράει ένα κοντό σορτσάκι λευκό και μια ροζ μπλουζίτσα με τιραντάκι. Από μέσα φαίνεται ξεκάθαρα ένα μαύρο σουτιέν. Η καργιόλα, σκέφτομαι. Το κάνει επίτηδες ή είναι τόσο αφελής;
- Μήπως πεινάς; Θέλεις να φτιάξω να τσιμπήσουμε κάτι;
- Να σου πω την αλήθεια όχι, αλλά ένα ποτάκι θα το έπινα ευχαρίστως.
- Ποτό λοιπόν. Τι πίνεις;
- Αν έχεις τζιν θα ήταν ότι πρέπει.
- Χα, δικός μου είσαι. Έχω ένα μπουκάλι στο μπαρ, μόνο εγώ το πίνω. Λεμόνι ή πορτοκάλι;
- Ότι έχεις, αν και θα προτιμούσα λεμόνι.
- Φυσικά και έχω. Λέω να κάτσουμε έξω, πήγαινε και έρχομαι.
Στην άκρη του κήπου έχουν φτιάξει ένα λίγο υπερυψωμένο μέρος με ομπρέλα και μερικές ξαπλώστρες. Από εκεί έχεις θέα όλη την πόλη, που τώρα που είχε βραδιάσει φαινόταν πάρα πολύ όμορφη με τα φώτα του δρόμου και από τα αμάξια που περνούσαν στην εθνική. Ήρθε κι αυτή, άφησε τα πράγματα στο τραπεζάκι και έκατσε στην ξαπλώστρα δίπλα μου.
- Λοιπόν νεαρέ, μου είπε η μάνα σου ότι αγαπάς. Ποια είναι, πότε θα τη γνωρίσω;
- Βλέπω η κυρά Δήμητρα δεν κρατάει το στόμα της κλειστό. Θα γίνει και αυτό όταν έρθει η ώρα.
- Μ… ίδιος με το γιο μου. Μη μας πείτε κάτι θα σας πέσουν τα μούτρα. Λοιπόν δε με νοιάζει, θα μου τα πεις όλα, λέει και μου δίνει το ποτήρι με το ποτό.
Άρχισα να της λέω για το πως τη γνώρισα, για το πως περνάμε γενικά. Είχαμε πιει 3 ποτά ο καθένας όταν την έπιασε η μελαγχολία.
- Αχ, πριν μερικά χρόνια το σπίτι είχε ζωή. Σα χτες θυμάμαι που καθόμασταν εδώ με τους γονείς σου και σεις παίζατε στον κήπο. Τώρα πάνε όλα, μεγαλώσατε, φύγατε, μείναμε μόνοι μας.
- Σώπα μωρέ, έχετε την ευκαιρία να μείνετε μόνοι σας μετά από τόσα χρόνια, χωρίς εμάς να τριγυρίζουμε μες τα πόδια σας.
- Στην αρχή καλά ήταν, μετά ο νονός σου αγόρασε εκείνο το φουσκωτό, ανάθεμα την ώρα δηλαδή και όλο χάνεται. Τα περισσότερα βράδια το καλοκαίρι εδώ την περνάω μόνη μου.
Είχε μια πικρία η φωνή της. Την παρατηρούσα, καθόταν με το ένα πόδι ξαπλωτό και το άλλο λυγισμένο, το σορτσάκι είχε μαζευτεί και φαινόταν όλο το μπούτι της. Το μαύρισμα της έκανε τέλεια αντίθεση με το άσπρο σορτς που φορούσε. Ένιωσα την καύλα μου να επανέρχεται. Σε κάποια φάση γυρνάει κάπως απότομα να με κοιτάξει και βγάζει μια κραυγή. Τρίβει με το χέρι τον αυχένα της και δείχνει να πονάει.
- Δεν είναι τίποτα, την λέω και σηκώνομαι. Μπορεί να κρύωσες που βγήκες κατευθείαν απ' το μπάνιο. Κάτσε να στο τρίψω λίγο.
- Όχι μωρέ δεν είναι τίποτα, γεράματα..
- Χα, χα να ξέρεις όπως σε βλέπω τώρα δε φαίνεσαι πάνω από 30 χρονών.
- Χα, χα χαζέ, μου λέει. Άντε τριψ' το λίγο μπας και περάσει πιο γρήγορα.
- Κάνε λίγο μπροστά γιατί δε με βολεύει από δω…
της λέω και αυτή μαζεύεται στη μέση της ξαπλώστρας. Κάθομαι από πίσω της, ανοίγω τα πόδια, έρχεται πιο πίσω και ο πούτσος μου ακουμπάει λίγο πάνω από τον κώλο της. Νιώθω όλες τις τρίχες του σώματος μου να σηκώνονται και τον πούτσο μου να διαμαρτύρεται έντονα. Ξεκινάω να της τρίβω το σβέρκο.
- Ναι, ναι, εκεί, αχ...
Κάνω υπεράνθρωπες προσπάθειες να κρατήσω τα χέρια μου στο συγκεκριμένο σημείο. Η σκέψη ότι μπορεί να έχει νιώσει τον καυλωμένο μου πούτσο στην πλάτη της και να το κάνει επίτηδες με τρελαίνει.
- Επαγγελματικό μασάζ κάνεις ρε παιδί μου.
- Χαίρομαι που σου αρέσει, της λέω και προχωράω προς το δεξί ώμο. Καθώς την τρίβω σπρώχνω απαλά το τιραντάκι της μπλούζας, Πέφτει αλλά δε δίνει σημασία. Κάνω το ίδιο και αριστερά. Τώρα το μπλουζάκι κρατιέται μόνο από το στήθος. Με μία απότομη κίνηση περνάω τα χέρια μου από τα δικά της και καταλήγω κοντά στα γόνατα της. Τις τα τρίβω και ανεβαίνω σιγά-σιγά προς τα πάνω. Περνάω από τα μπουτάκια της, με το αριστερό χέρι ανεβαίνω και της χαϊδεύω την κοιλιά και το δεξί το ακουμπάω στο μουνάκι της πάνω από το σορτς.
Η ανάσα της έχει γίνει βαριά. Γέρνει το κεφάλι στον ώμο μου και ανοίγει ελάχιστα τα πόδια της. Με απαλές κινήσεις γλιστράω το χέρι μου μέσα στο σορτς και της χαϊδεύω το μουνί πάνω από το βρακάκι της. Το νιώθω υγρό. Με το δάχτυλο παραμερίζω το βρακί και ακουμπάω τα μουνόχειλά της. Έχει κάποιες ελάχιστες τριχούλες αλλά είναι το τελευταίο πράγμα που με απασχολεί. Ανεβάζω το άλλο μου χέρι και χαϊδεύω το στήθος της. Είναι τεράστιο. Το νιώθω να ξεχειλίζει από την παλάμη μου. Μαλάζω με κυκλικές κινήσεις την κλειτορίδα της. Στο πρώτο δάχτυλο που βάζω μέσα τη νιώθω να τινάζεται. Βάζω και δεύτερο και τρίτο..
Έχει παραδοθεί. Τα χέρια μου έχουν πάρει φωτιά. Με το ένα της γαμάω με δύναμη το μουνί και με το άλλο χουφτώνω με μανία το πληθωρικό της στήθος. Η γλώσσα μου κάνει βόλτες στο λαιμό της. Δεν ξέρω πόσα λεπτά είχαν περάσει όταν την ένιωσα να τσιτώνεται. Νιώθω τα νύχια της να μπήγονται βίαια στα μπούτια μου, σηκώνει τη λεκάνη της και αρχίζει να αναστενάζει δυνατά. Ασυναίσθητα τραβάω το χέρι απ το στήθος της και της κλείνω το στόμα. Με το άλλο χέρι την τρίβω ακόμα πιο γρήγορα. Σπαρταρούσε στα χέρια μου. Ώσπου νιώθω τα υγρά της να τρέχουν ποτάμια. Η ανάσα της σιγά-σιγά άρχισε να επανέρχεται και έμεινε ξαπλωμένη στην αγκαλιά μου.
Ένιωθα ο πιο τυχερός άνθρωπος του κόσμου. Δεν ήθελα να τελειώσει ποτέ αυτή η στιγμή. Γυρνάει το κεφάλι της και με κοιτάζει με μια παράξενη έκφραση. Θέλω τόσο πολύ να τη φιλήσω. Γέρνω ελάχιστα το κεφάλι μου προς το μέρος της και μπαμ...
Το χαστούκι που μου έριξε με ζάλισε. Σηκώνεται γρήγορα όρθια και φεύγει τρέχοντας προς το σπίτι.
Copyright protected OW ref: 176396
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.