Συγγνώμη για την μεγάλη εισαγωγή που έκανα, ας αρχίσω να διηγούμαι την ιστορία που μου συναίβει περίπου πριν μια εβδομάδα. Γενικά δεν ήμουν κάλος μαθητής όποτε είχα μείνει πίσω και στα αγγλικά, αποφάσισα να ξεκινήσω μαθήματα με μια οικογενειακή μας φίλη και καλή φίλη της μάνας μου, την Ειρήνη ας πούμε, η Ειρήνη λοιπόν είναι παντρεμένη με τον Άρη ας πούμε, δείχνουν να τα πάνε καλά σαν ζευγάρι μιας και είναι περίπου 13 χρόνια παντρεμένοι και έχουν μαζί και ένα παιδάκι, η Ειρήνη είναι τώρα 41, μελαχρινή πολύ ωραίο πρόσωπο, πολύ γλυκό που σου βγάζει κάτι έκφυλο, έχει της καμπύλες της, αλλά έχει και ένα στήθος πολύ μεγάλο που μόνιμα σε προκαλεί και όταν σου μιλάει δεν μπορείς να συγκεντρωθείς.
Ξεκινήσαμε λοιπόν πριν κάνα μηνά τα μαθήματα δυο φορές την εβδομάδα σπίτι της, και φάνηκε να τα πάει πολύ καλά σαν καθηγήτρια, εγώ δεν έδινα τόσο σημασία στην παρουσία της, μιας και είχα σχέση, και όλα πήγαιναν πολύ καλά, μέχρι πριν μια εβδομάδα που χωρίσαμε λόγο του ότι αποφάσισε να φύγει για το εξωτερικό, το ετοίμαζε καιρό και ήρθε η ώρα, όποτε είπαμε να το λήξουμε μιας και ξέρουμε και οι δυο τέτοιου είδους σχέσεις δεν αντέχουν.
Εγώ εκείνες τις μέρες ήμουν στις μαύρες μου, ξενηχτουσα, έπινα για να ξεχνιέμαι άκουγα ώρες ολόκληρες την αγαπημένη μου μουσική, μέχρι που έφτασε η τέταρτη και είχα μάθημα. Εγώ εκείνη την μέρα πήγα αδιάβαστος τελείως φορούσα ένα τζιν με μια μαύρη μπλούζα και αθλητικά παπούτσια ήμουν και λίγο ‘ζάντα’ από το προηγούμενο βράδυ. χτυπώ το κουδούνι με μια εμφανή βαρεμάρα στο πρόσωπο μου, ενώ πίσω από την πόρτα ακούγονταν βήματα, ανοίγει λοιπόν η πόρτα και αντικρίζω την Ειρήνη με κολάν μαύρο αλλά φαινόταν καθαρά από μέσα το στρινκ, από πάνω μια μαύρη μπλούζα ανοιχτή ως συνήθως στο ντεκολτέ και γόβες μαύρο-κόκκινο. Είναι αλήθεια ότι δεν με έχει συνηθίσει σε τέτοια ντυσίματα η Ειρήνη.
Περνώ μέσα λέγοντας τα τυπικά αλλά περιέργως αντί να πάω προς το γραφείο πάω και κάθομαι στον καναπέ, μου προτείνει η Ειρήνη μιας και παρατηρεί τα χάλια που έχω να φτιάξει κάνα καφέ να τα πούμε, μόλις φέρνει τα καφεδάκια κάθεται δίπλα μου, με κοιτάζει και μου λέει:
- Αχα! Ξέρω πολύ καλά αυτό το ύφος …από μικρός τότε που μπήκαν οι γυναίκες στην ζωή σου το ίδιο ύφος έχεις όταν χωρίζεις. .
(Την κοιτάζω με νόημα μιας και με καταλαβαίνει πολύ καλά και χαμογέλω λίγο)
- Λοιπόν; θα μου πεις τι έγινε
- Ε ρε Ειρήνη λεω, δεν ξέρεις; χώρισα με την Κάτια (το όνομα της πρώην μου) και έχω τις μαύρες μου.
- Έλα ρε Γιώργο μου λέει, αυτά μες την ζωή είναι θα τα περάσεις πολλές φορές ακόμα
Και με κοιτάζει με αυτό το βλήμα που ξεχνάς που βρίσκεσαι
Έχω κολλησει και την κοιτάζω και ασυναίσθητα την πιάνω και την φιλάω.
Τραβιέται απότομα, και εγώ επανέρχομαι στην πραγματικότητα με έναν περίεργο αίσθημα σαν αυτό που έγινε να μην το ζω εγώ.
Μου λέει :
- ΓΙΩΡΓΟ; Τι κάνεις;
- Συγγνώμη Ειρήνη, δεν ξέρω, ασυναίσθητα το έκανα δεν κατάλαβα πως έγινε
- Ένταξη, ένταξη είναι σαν να μην συνέβει μου λέει
Εγώ που έχω αρχίσει και συνέρχομαι, ξαφνικά περνώ ξανά στην αντεπίθεση
Και τις λέω
- Απλά ρε ειρήνη έχεις και αυτό το βλέμμα το απιστευτο, εισαι και με αυτά τα ρούχα τόσο όμορφη που αν δεν το έκανα τώρα, στο μάθημα θα το έκανα σίγουρα !
Είναι η σειρά της ειρήνης τώρα να κάθεται σαν χαμένη
Και απλά με ρωτάει
- Γιώργο τι λες;
Τότε την ξαναφιλάω αυτή την φορά δεν αντιδραει, συνεχιζω εγώ και έχει αρχίσει και ανταποκρίνεστε και εκείνη.
Για περίπου 5 λεπτά φιλιόμαστε μέχρι που αρχίζω και της πιάνω το στήθος αρχίζω να την φιλάω στο λαιμό, και το μόνο που κάνει εκείνη είναι να βαριανασαίνει. μετά από λίγο κάνω και εγώ επομένη κίνηση και τραβάω με την βοήθεια της και βγάζω την μαύρη μπλούζα της ενώ εμφανίζεται το στήθος της να ασφυκτιά μέσα σε ένα επίσης μαύρο σουτιέν, κάνω μια γρήγορη κίνηση και της το βγάζω, σταματώ λίγο για να απολάυσω το θέαμα, αρχίζω και τα γλύφω σιγά σιγά συνεχίζοντας να ακούω την ειρήνη να βαριανασαίνει.
Την ξαπλώνω στον καναπέ, την φιλάω ξανά και αρχίζω να ξανακατεβαίνω προς τα κάτω φτάνω στο κολάν, όπου το κατεβάζω σε ταχύτητα φωτός, εμφανίζεται ένα μπλε ανοικτό στρινγκ, της έχω βγάλει τις γόβες και αρχίζω να ανεβαίνω προς τα πάνω φιλώντας της το αριστερό πόδι, φτάνω ξανά στον στρινγκ όπου το βγάζω σιγά σιγά ενώ τώρα η Ειρήνη αφήνει και κάποια ελαφριά βογγητά. Εμφανίζεται ένα μουνάκι καλοξυρισμένο και περιποιημένο να είναι στο όριο να στάξει.
Αρχίζω και την γλύφω αργά και σταθερά ενώ σε κάποια φάση την ξανακοιτώ την ειρήνη η όποια έχει κλείσει τα μάτια της και παραμένει χαμένη αφήνοντας μερικά βογγητά σιγά αρχίζω και βάζω δάκτυλο, είναι καυτό το μουνάκι της και μυρίζει υπέροχα, μόλις αρχίζω και κουνάω το δάκτυλο ξανάκουω την Ειρήνη να αφήνει ποιο δυνατά βογγητά.
Βγάζω την μπλούζα μου και συνεχίζω να παίζω με το μουνάκι της, μέχρι που η Ειρήνη παραληρεί και χύνει πάνω στο χέρι μου, εγώ νιώθω ότι θα σκιστεί το τζιν μου.
Μόλις τελειώνει η Ειρήνη την κοιτάζω, πάλι βλέπω αυτό το βλέμμα το καυλιάρικο, σηκώνεται απότομα και μου λέει :
- Ήρθε η ώρα να σε περιποιηθώ εγώ μωρό μου
Κάθομαι στον καναπέ ο όποιος είναι μούσκεμα από τα υγρά και τον ιδρώτα, μου βγάζει τα παπούτσια με την βοήθεια μου, μου ξεκουμπώνει το τζιν το κατεβάζει ενώ μέσα από το μποξεράκι μου ο πουτσος μου μεταβίας κρατιέται, μου βγάζει και το μποξεράκι, και αρχίζει να με τσιμπουκώνει με τέτοιο τρόπο που πάταγε πολλές στην ηλικία μου για πλακά, εγώ προσπαθώ να δώσω ρυθμό και η ειρήνη κάνει τα πάντα χωρίς αναστολές, δεν είχα ξανανιώσει έτσι, νιώθω ότι θα χύσω, και την σταματώ.
Αρχίζουμε πάλι και φιλιόμαστε ενώ με καβαλάει και βάζει τον πουτσο μου στο μουνάκι της, απίστευτη καυλα, αρχίζει να χοροπηδάει επάνω μου και βρίσκω και εγώ ρυθμό και την καρφώνω. κράτησε τουλάχιστον 5 λεπτά αυτή η στάση την γυρνώ στα τέσσερα την κοιτάζω, αυτό που βλέπω δεν περιγράφεται και το μόνο που ακούω ξαφνικά είναι
- Γαμαμε σαν να μην υπαρχή αύριο
Αρχίζω στην αρχή σιγά και δυναμώνω σταθερά, μετά από λίγο και ενώ εκείνη βογγάει την πιάνω από τα μαλλιά για να βρω ρυθμό και τις ρίχνω δυο τρεις ξυλιές,
Τρελαίνεται
- Γαμαμε έτσι, σκίσε με, ποιο δυνατά, έτσι συνεχισεεεεε χύνω μωρό μου χύνω
Και νιώθω να συσπάτε όλο της το κορμί δεν αντέχω και εγώ τραβιέμαι, γυρνάει και ισα ισα προλαβαίνω να χύσω στα βυζιά της και στην μούρη της, η ποσότητα ήταν απίστευτη
Ξαπλώνω λίγο διπλά της να ξαναβρούμε τις ανάσες μας
Κοιτιόμαστε, δεν μπορώ να την ψυχολογήσω από την μια θέλει να μου χαμογελάσει και από την άλλη νιώθω να θέλει να βάλει τα κλάματα, ίσως για το ότι απάτησε τον άντρα της μόλις.
Και τότε ακούω που μου λέει
- Τι κάναμε; αυτό δεν έπρεπε να γίνει
Εγώ δεν το σχολίασα καθόλου απλά ντύθηκα και σηκώθηκα να φύγω, από εδώ και περά σίγουρα θα αλλάξει το μάθημα, αλλά και οι ζωές μας.
Συγγνώμη αν σας κουρασα, και συγγνώμη αν υπάρξει κάποιο ορθογραφικό, λόγο του ότι έχω δυσλεξία.
Copyright protected OW ref: 160468
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.