Είχαν περάσει περίπου δυόμιση χρόνια από τότε που τελείωσα το στρατό και ένας περίεργος φάκελος μου επιδόθηκε από έναν αστυνομικό. Ήταν από το ΓΕΣ (Γενικό Επιτελείο Στρατού). Κάτι είχα ακούσει ότι μπορούσαν να με καλέσουν για μετεκπαίδευση ή να αλλάξουν την κατάσταση εφεδρείας στην οποία ανήκα. Την άλλη ημέρα βρέθηκα στο στρατολογικό γραφείο για να ρωτήσω σχετικά και να ενημερωθώ.
Τελικά οι απαντήσεις που έλαβα δε μου άρεσαν καθόλου. Έπρεπε σε δύο ημέρες να παρουσιαστώ σε ένα στρατόπεδο στη Θεσσαλονίκη, αλλά τουλάχιστον μπορούσα να δικαιολογήσω έξοδα κίνησης, πράγμα που αποφάσισα να κάνω μέχρις εσχάτων. Όχι πως μου έλειπαν τα χρήματα, αλλά με ενόχλησε το γεγονός πως παρέλαβα το φύλλο πορείας μόνο τρεις μέρες πριν. Φυσικά έκανα μια αναφορά-αίτηση για επεξηγήσεις με το αντίγραφο απόδειξης παραλαβής του φύλλου πορείας επισυνημμένο και επικοινώνησα με τους ασθενείς μου ακυρώνοντας τα ραντεβού για δύο εβδομάδες. Ευτυχώς μόνο ένας διαμαρτυρήθηκε.
Δύο μέρες αργότερα στις οχτώ το πρωί παρέδιδα το φύλλο πορείας. Υπήρχαν ακόμα καμιά δεκαριά άλλα άτομα με πολιτικά ρούχα και σκυθρωπό βλέμμα. Στο γραφείο κινήσεως κατάφερα να μιλήσω με έναν ταγματάρχη. Τον ρώτησα τι σόι μετεκπαίδευση είναι αυτή που θα κάνουμε, γιατί εγώ ήμουν οδηγός αρμάτων μάχης και το στρατόπεδο ήταν πυροβολικού. Μου είπε ότι ήταν άσκηση με "σκηνάκια". Ευτυχώς ήταν άνοιξη και ο καιρός καλός.
Η δεκαρχία των εφέδρων προσκολλήθηκε σε ένα λόχο και φύγαμε για Σέρρες. Εκείνες οι πέντε ημέρες ήταν απελπιστικές για εμάς τους εφέδρους. Ευτυχώς όμως η αίσθηση του χιούμορ δε μας εγκατέλειψε. Έκανα κάποια σχόλια στους στρατόκαυλους φαντάρους και στον υπολοχαζό. Δε λέω! Καλή η υπεράσπιση της πατρίδας, αλλά ο πατριωτισμός δεν πρέπει να καταντάει φασισμός.
Όταν γυρίσαμε στη Θεσσαλονίκη και πήρα το χαρτί απόλυσης, βρέθηκα σε ένα ίντερνετ καφέ. Έπρεπε να διαβάσω την ηλεκτρονική αλληλογραφία μου και να μιλήσω με φίλους και φίλες. Ένα μήνυμα στα εισερχόμενα μου κίνησε το ενδιαφέρον. Συνοπτικά έλεγε πως η φίλη μου η Σοφία θα ερχόταν στην Ελλάδα και ειδικότερα στη Θεσσαλονίκη την ίδια μέρα που έφευγα. Μερικές φορές η κωλοφαρδία μου δεν έχει όρια. Η πτήση από Άμστερνταμ θα ερχόταν σε τρεις περίπου ώρες. Ανακουφίστηκα. Γύρισα στο αυτοκίνητο μου και οδήγησα μέχρι την Καλαμαριά. Εκεί έκλεισα μονόκλινο για μία ημέρα σε ένα ξενοδοχείο και ανέβηκα να κάνω μπάνιο. Ένοιωθα ότι βρομούσα μετά από πέντε μέρες στη φύση.
Ξεκίνησα για το αεροδρόμιο μια ώρα πριν την αναμενόμενη προσγείωση. Ευτυχώς βρήκα πάρκινγκ εύκολα και πήγα στις αφίξεις. Η καρδιά μου χτυπούσε έντονα. Η πτήση θα ερχόταν κανονικά στην ώρα της. Από ένα μαγαζί πήρα ένα μικρό αρκουδάκι ντυμένο στα γαλανόλευκα και περίμενα. Επιτέλους το αεροπλάνο έφτασε.
Καθώς οι επιβάτες έβγαιναν για να πάρουν τις αποσκευές τους, ανίχνευα με το βλέμμα μου για να τη βρω. Ξαφνικά την είδα! Φορούσε ένα τζιν γαλάζιο ανοιχτό παντελόνι, μαύρα αθλητικά παπούτσια, κίτρινη μπλούζα. Είχε κόψει τα μαλλιά της κοντά, περίπου στους πέντε πόντους, αλλά είχε αφήσει δύο μικρές πλεξούδες να πέφτουν μπροστά από κάθε αυτί και ήταν ξανθιά.
- Σοφία! φώναξα και κούνησα το χέρι που κρατούσε το αρκουδάκι.
Τα μάτια μας ανταμώθηκαν. Χαμογέλασε με πραγματική χαρά στο πρόσωπό της και αναφώνησε το όνομά μου. Πέντε δευτερόλεπτα αργότερα ήταν μέσα στην αγκαλιά μου. Και μισή ανάσα αργότερα τα χείλη της βρήκαν τα δικά μου. Το αεροδρόμιο έπαψε να υπάρχει. Ήμασταν μόνο εγώ και αυτή. Δεν ξέρω πόση ώρα τα χείλη μας ήταν ενωμένα ή οι γλώσσες μας χόρευαν έναν παθιασμένο χορό μέσα στα στόματα μας. Τα χέρια της είχαν περάσει πίσω από το λαιμό μου όταν το φιλί μας διακόπηκε. Πήραμε και οι δύο γοργές ανάσες.
- Τι έκπληξη ήταν αυτή;… με ρώτησε.
- Θα σου εξηγήσω αργότερα και θα βάλεις τα γέλια, της απάντησα.
Πλήθος μας κοιτούσε, αλλά δε με ένοιαζε. Της έδωσα το αρκουδάκι και μου είπε ότι είναι αξιολάτρευτο. Στη συνέχεια πιασμένοι από το χέρι πήγαμε να βρούμε τις βαλίτσες της. Κατόπιν πήγαμε στο αμάξι μου. Εκεί της εξήγησα πώς έτυχε να βρεθώ στη Θεσσαλονίκη και έβαλε τα γέλια λέγοντας μου ότι πιθανόν θα βρισκόμαστε μόνο όταν φεύγω από το στρατό. Της είπα ότι υπήρχε μια αλλαγή στη φωνή της και στο παρουσιαστικό της. Μου έκλεισε το μάτι και μου ανέφερε ότι πλέον δεν εργαζόταν στη βιομηχανία πορνό εδώ και ένα χρόνο, αλλά είχε ξεκινήσει κανονικά δουλειά σε μεγάλο γραφείο με ψυχαναλυτές, σεξολόγους κλπ και πως τώρα ήταν οι πρώτες της διακοπές. Μου εξομολογήθηκε δε πως ήθελε να τις περάσει στην Ελλάδα με την ελπίδα να βρισκόμασταν. Της απάντησα ότι μόλις σήμερα διάβασα το mail που μου έστειλε.
Κατόπιν της έκανα ένα κομπλιμέντο για τα μαλλιά της και την ρώτησα αν τα έβαφε. Μου απάντησε ότι ξανθό ήταν το φυσικό της χρώμα. Στη συνέχεια της ανέφερα ότι έκλεισα ένα μονόκλινο ξενοδοχείο κυρίως για να κάνω μπάνιο. Μου είπε ότι θα έπαιρνε τοπική πτήση για Αθήνα μιας και είχε κλείσει ξενοδοχείο εκεί, αλλά επειδή επίσης ήθελε να επισκεφθεί τους αρχαιολογικούς χώρους. Πρότεινα να πάμε με το αμάξι και δέχτηκε με ευχαρίστηση. Τη ρώτησα αν θέλει να κάνει ένα ντους στο ξενοδοχείο και για μισό λεπτό δε μου απάντησε, αλλά με εξέτασε με το βλέμμα της. Μετά χαμογέλασε ειλικρινά.
- Όχι, είπε. Δε σκέφτεσαι να κάνουμε σεξ. Απλά το πρότεινες με πραγματικά συναισθήματα έχοντας υπ’ όψιν την κούραση μου.
Έγνευσα καταφατικά και ανταπέδωσα το χαμόγελο.
- Δε θέλω να το βιάσω το πράγμα. Θέλω να περάσουμε λίγο χρόνο μαζί. Να μιλήσουμε...
- Χαίρομαι που συμφωνούμε. Όλα στην ώρα τους!
Πήγαμε στο ξενοδοχείο όπου έκανα τσεκ-άουτ και κατόπιν φύγαμε για Αθήνα. Η διαδρομή αν και μεγάλη κύλησε ευχάριστα. Μιλήσαμε σχεδόν για όλα εκτός από την πρώην εργασία της και την τελευταία μας συνάντηση. Που και που ανταλλάζαμε καυτές ματιές και το χέρι της έβρισκε το δικό μου στον "τεμπέλη".
Στα διόδια της Μαλακάσας τη ρώτησα σε ποιο ξενοδοχείο είχε κλείσει. Μου απάντησε στο Χίλτον και σχεδόν αποσβολώθηκα, αλλά δεν έθιξα το θέμα. Μετά από μερικά λεπτά σιγής μου είπε:
- Ελπίζω να μείνεις μαζί μου.
Έστρεψα το κεφάλι μου προς το μέρος της και απάντησα θετικά. Το πρόσωπό της φωτίστηκε με ένα νέο χαμόγελο. Τα γαλάζια μάτια της σχεδόν έλαμψαν με χαρά. Ήταν απογευματάκι όταν πάρκαρα στο Χίλτον και βοήθησα τη Σοφία να βγάλει τα πράγματά της. Ένας γκρουμ ήρθε σχεδόν αμέσως και τη βοήθησε. Της είπα ότι πάω να παρκάρω και μου απάντησε ότι θα με περιμένει στο λόμπι. Ευτυχώς βρήκα εύκολα πάρκινγκ στη Μιχαλακοπούλου.
Όταν μπήκα στο ξενοδοχείο την εντόπισα να με περιμένει κοντά στη ρεσεψιόν. Μου είπε πως άλλαξε την κράτησή της σε μονόκλινο με διπλό κρεβάτι. Επίσης ανέφερε κάτι για honours επιβράβευσης της αλυσίδας ξενοδοχείων και πως αντί για πέντε ημέρες θα μέναμε τρεις.
- Ελπίζω να με φιλοξενήσεις στην πόλη σου δυο-τρεις μέρες, πρόσθεσε.
- Βέβαια!
Ο γκρουμ μας οδήγησε στον τέταρτο όροφο σε ένα όμορφο δωμάτιο μεγάλης χωρητικότητας. Όταν η Σοφία του έδωσε το κατιτίς του και έκλεισε η πόρτα πίσω μας με κοίταξε εκ νέου ίσια στα μάτια.
- Θα σε ξεναγήσω εγώ αν το θες, της είπα.
- Τζάνους;
- Ναι;
- Έχω να πάω με κάποιον από την τελευταία μου ταινία. Δεν είναι ότι μου λείπει το σεξ, αλλά αφοσιώθηκα στη δουλειά μου. Δε θέλω να πιστέψεις ότι ψυχράνθηκα.
- Σε καταλαβαίνω, της είπα.
Είδε στα μάτια μου, άκουσε στη φωνή μου, αναγνώρισε στη γλώσσα του σώματος μου, πως το εννοούσα. Και την είδα να χαμογελάει με ένα μαγικό τρόπο.
- Απλά θα σε φιλήσω, είπα πλησιάζοντας προς το μέρος της.
Και η Σοφία κάλυψε την υπόλοιπη απόσταση. Τα χείλη μας ενώθηκαν για δεύτερη φορά εκείνη την ημέρα. Το φιλί μας αν και έντονο, βαθύ και απίστευτο, δεν είχε την παραμικρή υποψία πάθους, αλλά κατανόησης.
- Σε ευχαριστώ, μου είπε στα αγγλικά (τη γλώσσα που μιλάγαμε) όταν τα στόματά μας ξεκόλλησαν.
- Παρακαλώ, απάντησα στα Ολλανδικά.
Δε μπορώ να εξηγήσω πώς μια γυναίκα όταν χαμογελάει μπορεί να γίνει πιο όμορφη στα μάτια κάποιου, αλλά αυτό συνέβαινε.
- Μαθαίνεις Ολλανδικά;… με ρώτησε στη γλώσσα της.
- Λίγα! Τα βασικά, απάντησα.
Τα χέρια της με έπιασαν από τα μάγουλα και με φίλησε απαλά στα χείλη. Στη συνέχεια άρχισε να τακτοποιεί τα πράγματά της κι εγώ καθόμουν να τη χαζεύω.
- Πάμε Ακρόπολη;… τη ρώτησα.
- Να αλλάξω πρώτα!
- Όχι! Έχει ανάβαση και δεν ξέρω αν θα προλάβουμε.
- Πάμε τότε!
Κατεβήκαμε στο μετρό του Ευαγγελισμού και πήγαμε Σύνταγμα. Κατόπιν αλλάξαμε μετρό για Ακρόπολη. Κρατιόμασταν από το χέρι και εγώ θαύμαζα την ομορφιά της. Η Σοφία δε χρειαζόταν μακιγιάζ, παρ’ όλο που στην προηγούμενη εργασία της ήταν πάντοτε έντονο. Άρχισα να αντιλαμβάνομαι το λόγο πλέον καλύτερα. Με το έντονο μακιγιάζ παράλλαζε κάποια στοιχεία του προσώπου της. Με το μαύρο μαλλί επίσης δε θα ήταν εύκολο να την αναγνωρίσουν τώρα που το είχε αλλάξει. Παρ’ όλα αυτά, το σώμα της ήταν καλλίγραμμο και οι καμπύλες της φυσικές. Το βλέμμα μου έπιασε πολλά άλλα να τη θαυμάζουν και ίσως να σκέφτονταν λάγνα. Δεν με ένοιαζε καθόλου. Η Σοφία ήταν μαζί μου από επιλογή της. Η ίδια το κατάλαβε.
- Ξέρεις Τζάνους, μου είπε όταν ανεβαίναμε στο σταθμό της Ακρόπολης. Πριν μερικούς μήνες ξεκίνησα μια σχέση με έναν άντρα. Αλλά...
- Σε ζήλευε. Και δεν είχε ιδέα για τις ταινίες!
- Ναι. Γι' αυτό και δεν προχώρησα μαζί του. Εσύ είσαι διαφορετικός. Δε με κρίνεις, με αποδέχεσαι και ίσως να καμαρώνεις που είσαι δίπλα μου.
- Δεν υπάρχει ίσως στη δήλωση σου! Πριν δυόμιση χρόνια με έκανες ευτυχισμένο. Εσύ με διάλεξες!
- Μου άρεσε ο τρόπος που με προσέγγισες!
- Δεν είναι μόνο αυτό. Θα μπορούσες να έχεις οποιονδήποτε άντρα. Άλλες στη θέση σου θα το έκαναν. Αλλά αγαπητή μου Σοφία εσύ δεν είσαι σαν τις άλλες. Έχεις μυαλό, γνώσεις, σοφία που παρεμπιπτόντως αυτό είναι και το νόημα του ονόματος σου στα ελληνικά.
- Το ξέρω, μου απάντησε χαμογελώντας.
Βρεθήκαμε να φιλιόμαστε πάνω στην κυλιόμενη σκάλα και αν δεν είχα το νου μου μπορεί να τσακιζόμασταν. Αντίθετα βάλαμε και οι δυο τα γέλια. Μισή ώρα αργότερα την ξεναγούσα στην Ακρόπολη και μπροστά στον Παρθενώνα. Ανέφερα όσα είχα ακούσει από μια φίλη μου που ήταν συντηρήτρια έργων τέχνης. Για τα αετώματα που είχαν κλαπεί, για τον βομβαρδισμό, για το πώς οι κολόνες ευθυγραμμίζονταν αρμονικά. Ένας άλλος μέσης ηλικίας ξεναγός που μιλούσε σε ένα γκρουπ αμερικανών κάποια στιγμή με κοίταξε περίεργα. Με πλησίασε και με ρώτησε αν έχω άδεια.
- Μπάρμπα! Δε χρειάζομαι άδεια για να γνωρίζω τα της πατρίδας μου. Άσε με τώρα να εξηγήσω στην κοπέλα μου δυο τρία πράγματα πριν κλείσει.
Η Σοφία άκουγε με προσοχή τα λόγια μου και παρ’ όλο που δεν καταλάβαινε, έσκυψε και με φίλησε στο στόμα. Περπατήσαμε μέχρι τη σημαία. Της είπα για το πως ο Κωνσταντίνος Κουκίδης τυλίχτηκε την ελληνική σημαία και έπεσε στο κενό για να μην την παραλάβουν οι Γερμανοί. Επίσης της ανέφερα το Μανόλη Γλέζο και τον Λάκη Σάντα, για το πως κατέβασαν τη σβάστιγκα και που ήταν η πρώτη πράξη αντίστασης του έθνους.
- Η Ελλάδα δεν έχει μόνο την αρχαία πολιτιστική ιστορία της, μου είπε η Σοφία.
- Έγιναν πόλεμοι στην Ελλάδα! Υπάρχουν ήρωες με όνομα και άγνωστοι. Οι περισσότεροι αρχαίοι ελληνικοί ναοί καταστράφηκαν.
- Μίλησε μου για τους ήρωες! Μου αρέσει να σε ακούω να αφηγείσαι.
- Εδώ στην Ακρόπολη, είχαν μπουντρούμια-φυλακές. Κάποτε πιάσανε ένα στρατηγό πολέμαρχο. Τον Οδυσσέα Ανδρούτσο. Και τον δολοφονήσανε. Ο Ανδρούτσος είχε πολεμήσει με λίγους στη Γραβιά και κατάφερε να σταματήσει τους Τούρκους που θα κατέβαιναν στην Πελοπόννησο. Αν περνούσαν θα χανόταν η επανάσταση. Οι πολιτικοί της εποχής, άνθρωποι χειρότεροι και από σκουλήκια συνωμοτούσαν για να βγάλουν χρήματα και παραλίγο εξ αιτίας τους να κινδυνέψουμε. Αυτοί έβαλαν ψεύτικα λόγια, αλλά η ιστορία τον δικαίωσε.
- Πες μου για κάποιον που ήταν γενναίος.
Χαμογέλασα.
- Θα σου μιλήσω για τον Γιάννη Κολοκοτρώνη που τον ονομάσανε Γενναίο και του έμεινε. Όντας μικρός ακόμα ταξίδευε με τον πατέρα του τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη που ήταν αρχιστράτηγος του έθνους και ένας από τους ανθρώπους που έχει τόσο δοξασμένο όνομα και που πάντα είναι συνώνυμο με την ελευθερία της Ελλάδας. Ο Γιάννης σε μια αψιμαχία έπιασε με το γιαταγάνι του έναν τούρκο θεόρατο για αιχμάλωτο και τον πήγε στον πατέρα του. Ο πατέρας του τον κορόιδευε ότι τον αγόρασε αλλά καμάρωνε. Κάποιος πετάχτηκε και είπε πως είναι γενναίος ο Γιάννης σαν τον πατέρα του και αυτό το όνομα το τίμησε. Άλλη μια ιστορία για το Γενναίο εξελίσσεται εδώ. Ο Καραϊσκάκης, δοξασμένος επίσης στρατηγός, είχε ταμπουρωθεί στην Ακρόπολη και πολεμούσε τους τούρκους. Ο Γενναίος πολεμούσε μαζί του. Του φωνάζει ο Καραϊσκάκης να μην ξανοίγεται και να μην επελαύνει. Του κάκου. Ο Γενναίος έτρεχε πρώτος μπροστά σε κάθε μάχη. Τον πιάνει το ίδιο βράδυ και του λέει ότι δεν πρέπει να τρέχει μπροστά γιατί άμα πεθάνει, ο πατέρας του, ο Θεόδωρος, θα λυπηθεί και δε θα έχει κουράγιο να πολεμήσει για την πατρίδα. Ο Γενναίος του απαντάει. Εσύ γιατί τρέχεις μπροστά; Εγώ δεν είμαι τίποτα! Αν πεθάνω δε χάνεται η πατρίδα. Όλοι τους ήρωες αν και κακοπέρασαν. Τους φυλάκισαν. Προσπάθησαν να τους σκοτώσουν ή να τους καταδικάσουν σε θάνατο.
- Καταλαβαίνω. Γιατί μιλάς όμως με πίκρα στη φωνή σου;
- Γιατί ήταν πρόγονοι μου και οι ήρωες αλλά και οι ρουφιάνοι. Και θα προτιμούσα μόνο τους ήρωες.
- Πες μου για τους άγνωστους.
- Θα σου μιλήσω για μια άγνωστη νεαρή γυναίκα. Είχε ντυθεί με τα αντρικά ρούχα της εποχής και πάει στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και τον παρακαλάει να την πάρει στη στρατιά του. Λέγεται ότι ο ίδιος είχε ζητήσει από την Παναγία να του δείξει ένα σημάδι πως θα πάει καλά η μάχη. Δέχτηκε την κοπέλα και δεν τη μαρτύρησε. Γύρισε εκείνη μετά τη μάχη φορτωμένη με λάφυρα και του τα έβαλε στα πόδια. Της είπε να κρατήσει ότι θέλει για προίκα και τα άλλα να τα δωρίσει στην εκκλησία για χάρη της Παρθένου.
- Περιγράφεις σαν να τα έχεις ζήσει.
- Ίσως σε μια άλλη ζωή.
Η ώρα είχε περάσει και κατηφορίσαμε προς την Πλάκα. Εκεί καθίσαμε σε μια ταβέρνα και φάγαμε, ήπιαμε και διασκεδάσαμε με τη ρεμπέτικη μουσική. Κατά της δώδεκα το βράδυ γυρίσαμε στο ξενοδοχείο. Όταν μπήκαμε στο δωμάτιο έπιασα τη Σοφία και τη φίλησα στο στόμα. Όχι όμως παθιασμένα, αλλά σχεδόν ευλαβικά. Μετά την κοίταξα στα μάτια.
- Θα κοιμηθούμε μαζί αγκαλιά απόψε, της είπα. Και αύριο βλέπουμε.
- Σε ευχαριστώ.
Πραγματικά πέσαμε στο κρεβάτι και κούρνιασε στην αγκαλιά μου. Αν και το σώμα μου ένοιωθε την έντονη ερωτική έλξη, το μυαλό μου επιβλήθηκε. Το άλλο πρωί ξύπνησα και δεν τη βρήκα δίπλα μου, αλλά ένα πρωινό ήταν σερβιρισμένο. Η πόρτα του μπάνιου άνοιξε και την είδα τυλιγμένη με μια λευκή πετσέτα, καθώς και μια άλλη στα μαλλιά της. Πλησίασε και με φίλησε απαλά στα χείλη. Σηκώθηκα να κάνω τις ανάγκες μου και μου έβαλε ένα φλιτζάνι φρέσκο καφέ. Επίσης ένα τασάκι ήταν δίπλα στο σερβίτσιο. Χαμογέλασα και άναψα τσιγάρο. Μιλήσαμε για την προηγούμενη μέρα. Μου ανέφερε πόσο της άρεσε όλη η ξενάγηση. Και τέλος με ευχαρίστησε που έκανα υπομονή. Αφού τελειώσαμε το πρωινό μας μου ζήτησε να κάνω μπάνιο.
Όταν βγήκα με μια πετσέτα περασμένη στη μέση το τραπεζάκι με το πρωινό είχε φύγει και εκείνη καθόταν στο κρεβάτι χαμογελώντας.
- Τζάνους; Επιτέλους τελείωσε η περίοδος μου και είμαι καθαρή.
Σηκώθηκε και η πετσέτα που έκρυβε το υπόλοιπο σώμα της έπεσε στο πάτωμα. Πήρα μια βαθιά ανάσα θαυμάζοντας τις καμπύλες της. Με πλησίασε και με φίλησε στο στόμα. Αυτή τη φορά το πάθος με συνεπήρε. Η πετσέτα γύρω από τη μέση μου ακολούθησε την πορεία της δικής της. Η πούτσα μου ορθώθηκε σαν ατσάλινο κοντάρι σημαίας χωρίς να με αγγίξει. Μόνο το φιλί της χρειαζόταν για να πάρω φωτιά. Για λίγο τα είχα χάσει. Ήξερα πως ήμουν πολύ κοντά στο να τελειώσω. Και παρ’ όλα αυτά τα χείλη μου δεν ήθελαν να χάσουν τα δικά της. Ούτε η γλώσσα μου να πάψει να αισθάνεται και να παίζει με τη δική της. Αναστέναξα και τραβήχτηκα.
- Συγγνώμη, της είπα. Το φιλί μας μου προκάλεσε αυτόν τον πόθο. Αλλά έχω κι εγώ καιρό να πάω με κάποια γυναίκα. Είμαι κοντά στο να τελειώσω.
Κοίταξε προς την πρησμένη πούτσα μου και είδε προσπερματικά υγρά να τρέχουν. Χαμογέλασε.
- Χαίρομαι που σε κάνω να νιώθεις έτσι.
Με τράβηξε από το χέρι και με παρέσυρε στο κρεβάτι. Το σώμα της κόλλησε στο δικό μου από το πλάι. Το χέρι της μου έπιασε την πούτσα και την έσφιξε στη γροθιά της. Βόγκηξα από καύλα!
- Μη! Θα τελειώσω, της είπα.
- Το ξέρω. Το θέλω!
- Φίλα με τότε.
Τα χείλη μας ενώθηκαν εκ νέου. Το χέρι της άρχισε να μαλακίζει την πούτσα μου. Τα μάτια μας αντάμωσαν και κλείδωσαν. Ήθελε να με κοιτάει και ήθελα να της δείξω την απόλαυση που μου προσέφερε. Δευτερόλεπτα αργότερα πίδακες σπέρματος πετάχτηκαν από την πούτσα μου σαν έκρηξη ηφαιστείου. Το χέρι της δε σταμάτησε να μου την παίζει μέχρι να αδειάσω κάθε σταγόνα από μέσα μου. Τα χείλη μας ήταν κολλημένα σαν βεντούζες και οι γλώσσες μας παιχνίδιζαν μεταξύ τους. Δε μας ένοιαξε που είχα λερώσει παντού. Τα πόδια μου και η λεκάνη μου έτρεμαν. Είχα ζήσει ένα συγκλονιστικό οργασμό.
Η Σοφία σηκώθηκε και μου έφερε τσιγάρο και αναπτήρα καθώς προσπαθούσα να κάνω την καρδιά μου να ηρεμήσει. Στο πρόσωπό της ήταν χαραγμένο ένα χαμόγελο ικανοποίησης. Καθώς άναψα το τσιγάρο μου είπε:
- Ξέρεις ότι οι περισσότερες σκηνές που τελειώνουν οι άντρες γίνονται στα πρώτα πέντε λεπτά του γυρίσματος; Επίσης πολλοί δεν προλαβαίνουν να βγουν.
- Πάντοτε υποψιαζόμουν, απάντησα καπνίζοντας μακάρια, πως δε μπορεί μια σκηνή που κρατάει μισή ώρα να είναι εντελώς αλήθεια.
- Τα βογκητά μιας γυναίκας επιδρούν στους άντρες και τους κάνουν να τελειώνουν! Ήθελα να δω τι σου προκάλεσα!
- Σοφία είσαι πανέμορφη. Και με ερεθίζεις όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά.
Κοίταξε την πούτσα μου που παρά το θεσπέσιο οργασμό ήταν ακόμα σηκωμένη. Πήρε την πετσέτα και σκούπισε το σπέρμα που είχα εκτονώσει. Καθώς τελείωνα το τσιγάρο μου, είδα στο πρόσωπό της το ίδιο πάθος που είχα εγώ προηγουμένως.
- Θέλω να σου πω κάτι, μου είπε. Σε αρκετές σκηνές που γύρισα μετά τη γνωριμία μας, σκεφτόμουν πως ήσουν εσύ ο παρτενέρ μου. Και Τζάνους γλυκέ μου… έχυνα απολαυστικά.
Τα τελευταία λόγια τα είπε πλησιάζοντας προς το μέρος μου. Το χέρι της πήρε το δικό μου και το έβαλε πάνω στο ξυρισμένο μουνάκι της. Κατάλαβα τι ήθελε να κάνω χωρίς να μου το πει. Την έπιασα από το λαιμό και άρχισα να την φιλάω με νέο πιο πρωτόγνωρο πάθος, καθώς δύο δάχτυλα μου βυθίζονταν μέσα της και ο αντίχειρας μου πασπάτευε την κλειτορίδα της. Αναστέναξε και διέκοψε το φιλί μας μόνο για λίγο για να μου πει:
- Χύνω! Κοίτα με!
Πραγματικά ένιωσα τα δάχτυλα μου να πλημμυρίζουν με τα υγρά της και τον κόλπο της να συσπάται. Τα στόματα μας ενωμένα. Οι γλώσσες μας χόρευαν έναν ερωτικό χορό. Και τα μάτια μας αντίκριζαν ορθάνοιχτα τα μάτια του άλλου. Σε λίγο άρχισαν να εκτοξεύονται από το μουνάκι της διαφανείς πίδακες με χύσια. Η λεκάνη της τρανταζόταν! Αλλά δεν πάψαμε το φιλί μας, ούτε και να κοιταζόμαστε.
- Θέλω να μπω μέσα σου!
- Εξετάσεις;… ρώτησε δισταχτικά.
- Είμαι υγιέστατος, τη βεβαίωσα και το εννοούσα. Είχα δώσει αίμα πριν έναμιση μήνα και δεν έχω κάποιο πρόβλημα. Επίσης δεν έχω πάει με γυναίκα εδώ και περίπου εφτά μήνες.
- Μπες μέσα μου!
Υπάκουσα. Ανέβηκα από πάνω της σε ιεραποστολική στάση και η σκληρή πούτσα μου βρέθηκε να εισχωρεί στο μουνάκι της. Αναστέναξε πιο δυνατά. Τα πόδια της κλείδωσαν γύρω από τον κώλο μου. Άρχισα να κινούμαι ξέφρενα καθώς ο κόλπος της με αγκάλιαζε και νέες συσπάσεις με τραβούσαν πιο βαθιά μέσα της.
- Μαζί, είπε ξέπνοα.
- Μαζί, απάντησα.
Ένα λεπτό αργότερα έχυνα μέσα στο μουνάκι της και εκείνη τελείωνε μαζί μου. Τα χείλη μας βρέθηκαν από μόνα τους. Έμεινα μέσα της μέχρι που ένιωσα την πούτσα μου να μαλακώνει και η Σοφία με κρατούσε με τα πόδια της. Το παθιασμένο φιλί μετατράπηκε σε μικρά απολαυστικά αγγίγματα των χειλιών. Το στήθος της ανεβοκατέβαινε στον ίδιο ρυθμό με το δικό μου.
- Πρέπει να καπνίσω ξανά!
- Κάπνισε και μετά έλα να κάνουμε έρωτα μέχρι που να μην αντέχουμε άλλο.
Αντί η Σοφία να επισκεφθεί και να εξερευνήσει τα αξιοθέατα της Αθήνας, εγώ επισκέφθηκα και εξερεύνησα κάθε πόντο του κορμιού της για τις επόμενες δύο ημέρες. Και επέμεινα κυρίως στη μικρή ελιά που είχε στο αριστερό στήθος. Πολλές φορές τελειώσαμε ταυτόχρονα με εμένα μέσα της και τα χείλη μας ενωμένα. Τα φιλιά που ανταλλάζαμε ήταν οι απολήξεις του πάθους που νοιώθαμε ο ένας για τον άλλο.
Όταν φύγαμε από την Αθήνα και πήγαμε στην Πάτρα, περάσαμε αρκετό χρόνο σε εξόδους παρά στο κρεβάτι. Μου είπε ότι ήθελε να τη δείξω στους φίλους μου. Την τελευταία μέρα πριν φύγει, ήταν και η μόνη μέρα που κάναμε στοματικό σεξ. Στην στάση 69 χύσαμε πολλές φορές μαζί.
Ήμασταν στο αεροδρόμιο και φιληθήκαμε για τελευταία φορά πριν πούμε στο επανειδείν.
- Μου έκανες τις διακοπές μου αξέχαστες, μου είπε πριν αναχωρήσει. Ίσως την επόμενη φορά να σου δώσω το κωλαράκι μου. Δε σε άφησα για να το επιθυμήσεις!
- Καλό ταξίδι, απάντησα και κοίταξα τριγύρω τους άλλους επιβάτες που μας άκουσαν να μιλάμε.
Copyright protected OW ref: 181933
Τελικά οι απαντήσεις που έλαβα δε μου άρεσαν καθόλου. Έπρεπε σε δύο ημέρες να παρουσιαστώ σε ένα στρατόπεδο στη Θεσσαλονίκη, αλλά τουλάχιστον μπορούσα να δικαιολογήσω έξοδα κίνησης, πράγμα που αποφάσισα να κάνω μέχρις εσχάτων. Όχι πως μου έλειπαν τα χρήματα, αλλά με ενόχλησε το γεγονός πως παρέλαβα το φύλλο πορείας μόνο τρεις μέρες πριν. Φυσικά έκανα μια αναφορά-αίτηση για επεξηγήσεις με το αντίγραφο απόδειξης παραλαβής του φύλλου πορείας επισυνημμένο και επικοινώνησα με τους ασθενείς μου ακυρώνοντας τα ραντεβού για δύο εβδομάδες. Ευτυχώς μόνο ένας διαμαρτυρήθηκε.
Δύο μέρες αργότερα στις οχτώ το πρωί παρέδιδα το φύλλο πορείας. Υπήρχαν ακόμα καμιά δεκαριά άλλα άτομα με πολιτικά ρούχα και σκυθρωπό βλέμμα. Στο γραφείο κινήσεως κατάφερα να μιλήσω με έναν ταγματάρχη. Τον ρώτησα τι σόι μετεκπαίδευση είναι αυτή που θα κάνουμε, γιατί εγώ ήμουν οδηγός αρμάτων μάχης και το στρατόπεδο ήταν πυροβολικού. Μου είπε ότι ήταν άσκηση με "σκηνάκια". Ευτυχώς ήταν άνοιξη και ο καιρός καλός.
Η δεκαρχία των εφέδρων προσκολλήθηκε σε ένα λόχο και φύγαμε για Σέρρες. Εκείνες οι πέντε ημέρες ήταν απελπιστικές για εμάς τους εφέδρους. Ευτυχώς όμως η αίσθηση του χιούμορ δε μας εγκατέλειψε. Έκανα κάποια σχόλια στους στρατόκαυλους φαντάρους και στον υπολοχαζό. Δε λέω! Καλή η υπεράσπιση της πατρίδας, αλλά ο πατριωτισμός δεν πρέπει να καταντάει φασισμός.
Όταν γυρίσαμε στη Θεσσαλονίκη και πήρα το χαρτί απόλυσης, βρέθηκα σε ένα ίντερνετ καφέ. Έπρεπε να διαβάσω την ηλεκτρονική αλληλογραφία μου και να μιλήσω με φίλους και φίλες. Ένα μήνυμα στα εισερχόμενα μου κίνησε το ενδιαφέρον. Συνοπτικά έλεγε πως η φίλη μου η Σοφία θα ερχόταν στην Ελλάδα και ειδικότερα στη Θεσσαλονίκη την ίδια μέρα που έφευγα. Μερικές φορές η κωλοφαρδία μου δεν έχει όρια. Η πτήση από Άμστερνταμ θα ερχόταν σε τρεις περίπου ώρες. Ανακουφίστηκα. Γύρισα στο αυτοκίνητο μου και οδήγησα μέχρι την Καλαμαριά. Εκεί έκλεισα μονόκλινο για μία ημέρα σε ένα ξενοδοχείο και ανέβηκα να κάνω μπάνιο. Ένοιωθα ότι βρομούσα μετά από πέντε μέρες στη φύση.
Ξεκίνησα για το αεροδρόμιο μια ώρα πριν την αναμενόμενη προσγείωση. Ευτυχώς βρήκα πάρκινγκ εύκολα και πήγα στις αφίξεις. Η καρδιά μου χτυπούσε έντονα. Η πτήση θα ερχόταν κανονικά στην ώρα της. Από ένα μαγαζί πήρα ένα μικρό αρκουδάκι ντυμένο στα γαλανόλευκα και περίμενα. Επιτέλους το αεροπλάνο έφτασε.
Καθώς οι επιβάτες έβγαιναν για να πάρουν τις αποσκευές τους, ανίχνευα με το βλέμμα μου για να τη βρω. Ξαφνικά την είδα! Φορούσε ένα τζιν γαλάζιο ανοιχτό παντελόνι, μαύρα αθλητικά παπούτσια, κίτρινη μπλούζα. Είχε κόψει τα μαλλιά της κοντά, περίπου στους πέντε πόντους, αλλά είχε αφήσει δύο μικρές πλεξούδες να πέφτουν μπροστά από κάθε αυτί και ήταν ξανθιά.
- Σοφία! φώναξα και κούνησα το χέρι που κρατούσε το αρκουδάκι.
Τα μάτια μας ανταμώθηκαν. Χαμογέλασε με πραγματική χαρά στο πρόσωπό της και αναφώνησε το όνομά μου. Πέντε δευτερόλεπτα αργότερα ήταν μέσα στην αγκαλιά μου. Και μισή ανάσα αργότερα τα χείλη της βρήκαν τα δικά μου. Το αεροδρόμιο έπαψε να υπάρχει. Ήμασταν μόνο εγώ και αυτή. Δεν ξέρω πόση ώρα τα χείλη μας ήταν ενωμένα ή οι γλώσσες μας χόρευαν έναν παθιασμένο χορό μέσα στα στόματα μας. Τα χέρια της είχαν περάσει πίσω από το λαιμό μου όταν το φιλί μας διακόπηκε. Πήραμε και οι δύο γοργές ανάσες.
- Τι έκπληξη ήταν αυτή;… με ρώτησε.
- Θα σου εξηγήσω αργότερα και θα βάλεις τα γέλια, της απάντησα.
Πλήθος μας κοιτούσε, αλλά δε με ένοιαζε. Της έδωσα το αρκουδάκι και μου είπε ότι είναι αξιολάτρευτο. Στη συνέχεια πιασμένοι από το χέρι πήγαμε να βρούμε τις βαλίτσες της. Κατόπιν πήγαμε στο αμάξι μου. Εκεί της εξήγησα πώς έτυχε να βρεθώ στη Θεσσαλονίκη και έβαλε τα γέλια λέγοντας μου ότι πιθανόν θα βρισκόμαστε μόνο όταν φεύγω από το στρατό. Της είπα ότι υπήρχε μια αλλαγή στη φωνή της και στο παρουσιαστικό της. Μου έκλεισε το μάτι και μου ανέφερε ότι πλέον δεν εργαζόταν στη βιομηχανία πορνό εδώ και ένα χρόνο, αλλά είχε ξεκινήσει κανονικά δουλειά σε μεγάλο γραφείο με ψυχαναλυτές, σεξολόγους κλπ και πως τώρα ήταν οι πρώτες της διακοπές. Μου εξομολογήθηκε δε πως ήθελε να τις περάσει στην Ελλάδα με την ελπίδα να βρισκόμασταν. Της απάντησα ότι μόλις σήμερα διάβασα το mail που μου έστειλε.
Κατόπιν της έκανα ένα κομπλιμέντο για τα μαλλιά της και την ρώτησα αν τα έβαφε. Μου απάντησε ότι ξανθό ήταν το φυσικό της χρώμα. Στη συνέχεια της ανέφερα ότι έκλεισα ένα μονόκλινο ξενοδοχείο κυρίως για να κάνω μπάνιο. Μου είπε ότι θα έπαιρνε τοπική πτήση για Αθήνα μιας και είχε κλείσει ξενοδοχείο εκεί, αλλά επειδή επίσης ήθελε να επισκεφθεί τους αρχαιολογικούς χώρους. Πρότεινα να πάμε με το αμάξι και δέχτηκε με ευχαρίστηση. Τη ρώτησα αν θέλει να κάνει ένα ντους στο ξενοδοχείο και για μισό λεπτό δε μου απάντησε, αλλά με εξέτασε με το βλέμμα της. Μετά χαμογέλασε ειλικρινά.
- Όχι, είπε. Δε σκέφτεσαι να κάνουμε σεξ. Απλά το πρότεινες με πραγματικά συναισθήματα έχοντας υπ’ όψιν την κούραση μου.
Έγνευσα καταφατικά και ανταπέδωσα το χαμόγελο.
- Δε θέλω να το βιάσω το πράγμα. Θέλω να περάσουμε λίγο χρόνο μαζί. Να μιλήσουμε...
- Χαίρομαι που συμφωνούμε. Όλα στην ώρα τους!
Πήγαμε στο ξενοδοχείο όπου έκανα τσεκ-άουτ και κατόπιν φύγαμε για Αθήνα. Η διαδρομή αν και μεγάλη κύλησε ευχάριστα. Μιλήσαμε σχεδόν για όλα εκτός από την πρώην εργασία της και την τελευταία μας συνάντηση. Που και που ανταλλάζαμε καυτές ματιές και το χέρι της έβρισκε το δικό μου στον "τεμπέλη".
Στα διόδια της Μαλακάσας τη ρώτησα σε ποιο ξενοδοχείο είχε κλείσει. Μου απάντησε στο Χίλτον και σχεδόν αποσβολώθηκα, αλλά δεν έθιξα το θέμα. Μετά από μερικά λεπτά σιγής μου είπε:
- Ελπίζω να μείνεις μαζί μου.
Έστρεψα το κεφάλι μου προς το μέρος της και απάντησα θετικά. Το πρόσωπό της φωτίστηκε με ένα νέο χαμόγελο. Τα γαλάζια μάτια της σχεδόν έλαμψαν με χαρά. Ήταν απογευματάκι όταν πάρκαρα στο Χίλτον και βοήθησα τη Σοφία να βγάλει τα πράγματά της. Ένας γκρουμ ήρθε σχεδόν αμέσως και τη βοήθησε. Της είπα ότι πάω να παρκάρω και μου απάντησε ότι θα με περιμένει στο λόμπι. Ευτυχώς βρήκα εύκολα πάρκινγκ στη Μιχαλακοπούλου.
Όταν μπήκα στο ξενοδοχείο την εντόπισα να με περιμένει κοντά στη ρεσεψιόν. Μου είπε πως άλλαξε την κράτησή της σε μονόκλινο με διπλό κρεβάτι. Επίσης ανέφερε κάτι για honours επιβράβευσης της αλυσίδας ξενοδοχείων και πως αντί για πέντε ημέρες θα μέναμε τρεις.
- Ελπίζω να με φιλοξενήσεις στην πόλη σου δυο-τρεις μέρες, πρόσθεσε.
- Βέβαια!
Ο γκρουμ μας οδήγησε στον τέταρτο όροφο σε ένα όμορφο δωμάτιο μεγάλης χωρητικότητας. Όταν η Σοφία του έδωσε το κατιτίς του και έκλεισε η πόρτα πίσω μας με κοίταξε εκ νέου ίσια στα μάτια.
- Θα σε ξεναγήσω εγώ αν το θες, της είπα.
- Τζάνους;
- Ναι;
- Έχω να πάω με κάποιον από την τελευταία μου ταινία. Δεν είναι ότι μου λείπει το σεξ, αλλά αφοσιώθηκα στη δουλειά μου. Δε θέλω να πιστέψεις ότι ψυχράνθηκα.
- Σε καταλαβαίνω, της είπα.
Είδε στα μάτια μου, άκουσε στη φωνή μου, αναγνώρισε στη γλώσσα του σώματος μου, πως το εννοούσα. Και την είδα να χαμογελάει με ένα μαγικό τρόπο.
- Απλά θα σε φιλήσω, είπα πλησιάζοντας προς το μέρος της.
Και η Σοφία κάλυψε την υπόλοιπη απόσταση. Τα χείλη μας ενώθηκαν για δεύτερη φορά εκείνη την ημέρα. Το φιλί μας αν και έντονο, βαθύ και απίστευτο, δεν είχε την παραμικρή υποψία πάθους, αλλά κατανόησης.
- Σε ευχαριστώ, μου είπε στα αγγλικά (τη γλώσσα που μιλάγαμε) όταν τα στόματά μας ξεκόλλησαν.
- Παρακαλώ, απάντησα στα Ολλανδικά.
Δε μπορώ να εξηγήσω πώς μια γυναίκα όταν χαμογελάει μπορεί να γίνει πιο όμορφη στα μάτια κάποιου, αλλά αυτό συνέβαινε.
- Μαθαίνεις Ολλανδικά;… με ρώτησε στη γλώσσα της.
- Λίγα! Τα βασικά, απάντησα.
Τα χέρια της με έπιασαν από τα μάγουλα και με φίλησε απαλά στα χείλη. Στη συνέχεια άρχισε να τακτοποιεί τα πράγματά της κι εγώ καθόμουν να τη χαζεύω.
- Πάμε Ακρόπολη;… τη ρώτησα.
- Να αλλάξω πρώτα!
- Όχι! Έχει ανάβαση και δεν ξέρω αν θα προλάβουμε.
- Πάμε τότε!
Κατεβήκαμε στο μετρό του Ευαγγελισμού και πήγαμε Σύνταγμα. Κατόπιν αλλάξαμε μετρό για Ακρόπολη. Κρατιόμασταν από το χέρι και εγώ θαύμαζα την ομορφιά της. Η Σοφία δε χρειαζόταν μακιγιάζ, παρ’ όλο που στην προηγούμενη εργασία της ήταν πάντοτε έντονο. Άρχισα να αντιλαμβάνομαι το λόγο πλέον καλύτερα. Με το έντονο μακιγιάζ παράλλαζε κάποια στοιχεία του προσώπου της. Με το μαύρο μαλλί επίσης δε θα ήταν εύκολο να την αναγνωρίσουν τώρα που το είχε αλλάξει. Παρ’ όλα αυτά, το σώμα της ήταν καλλίγραμμο και οι καμπύλες της φυσικές. Το βλέμμα μου έπιασε πολλά άλλα να τη θαυμάζουν και ίσως να σκέφτονταν λάγνα. Δεν με ένοιαζε καθόλου. Η Σοφία ήταν μαζί μου από επιλογή της. Η ίδια το κατάλαβε.
- Ξέρεις Τζάνους, μου είπε όταν ανεβαίναμε στο σταθμό της Ακρόπολης. Πριν μερικούς μήνες ξεκίνησα μια σχέση με έναν άντρα. Αλλά...
- Σε ζήλευε. Και δεν είχε ιδέα για τις ταινίες!
- Ναι. Γι' αυτό και δεν προχώρησα μαζί του. Εσύ είσαι διαφορετικός. Δε με κρίνεις, με αποδέχεσαι και ίσως να καμαρώνεις που είσαι δίπλα μου.
- Δεν υπάρχει ίσως στη δήλωση σου! Πριν δυόμιση χρόνια με έκανες ευτυχισμένο. Εσύ με διάλεξες!
- Μου άρεσε ο τρόπος που με προσέγγισες!
- Δεν είναι μόνο αυτό. Θα μπορούσες να έχεις οποιονδήποτε άντρα. Άλλες στη θέση σου θα το έκαναν. Αλλά αγαπητή μου Σοφία εσύ δεν είσαι σαν τις άλλες. Έχεις μυαλό, γνώσεις, σοφία που παρεμπιπτόντως αυτό είναι και το νόημα του ονόματος σου στα ελληνικά.
- Το ξέρω, μου απάντησε χαμογελώντας.
Βρεθήκαμε να φιλιόμαστε πάνω στην κυλιόμενη σκάλα και αν δεν είχα το νου μου μπορεί να τσακιζόμασταν. Αντίθετα βάλαμε και οι δυο τα γέλια. Μισή ώρα αργότερα την ξεναγούσα στην Ακρόπολη και μπροστά στον Παρθενώνα. Ανέφερα όσα είχα ακούσει από μια φίλη μου που ήταν συντηρήτρια έργων τέχνης. Για τα αετώματα που είχαν κλαπεί, για τον βομβαρδισμό, για το πώς οι κολόνες ευθυγραμμίζονταν αρμονικά. Ένας άλλος μέσης ηλικίας ξεναγός που μιλούσε σε ένα γκρουπ αμερικανών κάποια στιγμή με κοίταξε περίεργα. Με πλησίασε και με ρώτησε αν έχω άδεια.
- Μπάρμπα! Δε χρειάζομαι άδεια για να γνωρίζω τα της πατρίδας μου. Άσε με τώρα να εξηγήσω στην κοπέλα μου δυο τρία πράγματα πριν κλείσει.
Η Σοφία άκουγε με προσοχή τα λόγια μου και παρ’ όλο που δεν καταλάβαινε, έσκυψε και με φίλησε στο στόμα. Περπατήσαμε μέχρι τη σημαία. Της είπα για το πως ο Κωνσταντίνος Κουκίδης τυλίχτηκε την ελληνική σημαία και έπεσε στο κενό για να μην την παραλάβουν οι Γερμανοί. Επίσης της ανέφερα το Μανόλη Γλέζο και τον Λάκη Σάντα, για το πως κατέβασαν τη σβάστιγκα και που ήταν η πρώτη πράξη αντίστασης του έθνους.
- Η Ελλάδα δεν έχει μόνο την αρχαία πολιτιστική ιστορία της, μου είπε η Σοφία.
- Έγιναν πόλεμοι στην Ελλάδα! Υπάρχουν ήρωες με όνομα και άγνωστοι. Οι περισσότεροι αρχαίοι ελληνικοί ναοί καταστράφηκαν.
- Μίλησε μου για τους ήρωες! Μου αρέσει να σε ακούω να αφηγείσαι.
- Εδώ στην Ακρόπολη, είχαν μπουντρούμια-φυλακές. Κάποτε πιάσανε ένα στρατηγό πολέμαρχο. Τον Οδυσσέα Ανδρούτσο. Και τον δολοφονήσανε. Ο Ανδρούτσος είχε πολεμήσει με λίγους στη Γραβιά και κατάφερε να σταματήσει τους Τούρκους που θα κατέβαιναν στην Πελοπόννησο. Αν περνούσαν θα χανόταν η επανάσταση. Οι πολιτικοί της εποχής, άνθρωποι χειρότεροι και από σκουλήκια συνωμοτούσαν για να βγάλουν χρήματα και παραλίγο εξ αιτίας τους να κινδυνέψουμε. Αυτοί έβαλαν ψεύτικα λόγια, αλλά η ιστορία τον δικαίωσε.
- Πες μου για κάποιον που ήταν γενναίος.
Χαμογέλασα.
- Θα σου μιλήσω για τον Γιάννη Κολοκοτρώνη που τον ονομάσανε Γενναίο και του έμεινε. Όντας μικρός ακόμα ταξίδευε με τον πατέρα του τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη που ήταν αρχιστράτηγος του έθνους και ένας από τους ανθρώπους που έχει τόσο δοξασμένο όνομα και που πάντα είναι συνώνυμο με την ελευθερία της Ελλάδας. Ο Γιάννης σε μια αψιμαχία έπιασε με το γιαταγάνι του έναν τούρκο θεόρατο για αιχμάλωτο και τον πήγε στον πατέρα του. Ο πατέρας του τον κορόιδευε ότι τον αγόρασε αλλά καμάρωνε. Κάποιος πετάχτηκε και είπε πως είναι γενναίος ο Γιάννης σαν τον πατέρα του και αυτό το όνομα το τίμησε. Άλλη μια ιστορία για το Γενναίο εξελίσσεται εδώ. Ο Καραϊσκάκης, δοξασμένος επίσης στρατηγός, είχε ταμπουρωθεί στην Ακρόπολη και πολεμούσε τους τούρκους. Ο Γενναίος πολεμούσε μαζί του. Του φωνάζει ο Καραϊσκάκης να μην ξανοίγεται και να μην επελαύνει. Του κάκου. Ο Γενναίος έτρεχε πρώτος μπροστά σε κάθε μάχη. Τον πιάνει το ίδιο βράδυ και του λέει ότι δεν πρέπει να τρέχει μπροστά γιατί άμα πεθάνει, ο πατέρας του, ο Θεόδωρος, θα λυπηθεί και δε θα έχει κουράγιο να πολεμήσει για την πατρίδα. Ο Γενναίος του απαντάει. Εσύ γιατί τρέχεις μπροστά; Εγώ δεν είμαι τίποτα! Αν πεθάνω δε χάνεται η πατρίδα. Όλοι τους ήρωες αν και κακοπέρασαν. Τους φυλάκισαν. Προσπάθησαν να τους σκοτώσουν ή να τους καταδικάσουν σε θάνατο.
- Καταλαβαίνω. Γιατί μιλάς όμως με πίκρα στη φωνή σου;
- Γιατί ήταν πρόγονοι μου και οι ήρωες αλλά και οι ρουφιάνοι. Και θα προτιμούσα μόνο τους ήρωες.
- Πες μου για τους άγνωστους.
- Θα σου μιλήσω για μια άγνωστη νεαρή γυναίκα. Είχε ντυθεί με τα αντρικά ρούχα της εποχής και πάει στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και τον παρακαλάει να την πάρει στη στρατιά του. Λέγεται ότι ο ίδιος είχε ζητήσει από την Παναγία να του δείξει ένα σημάδι πως θα πάει καλά η μάχη. Δέχτηκε την κοπέλα και δεν τη μαρτύρησε. Γύρισε εκείνη μετά τη μάχη φορτωμένη με λάφυρα και του τα έβαλε στα πόδια. Της είπε να κρατήσει ότι θέλει για προίκα και τα άλλα να τα δωρίσει στην εκκλησία για χάρη της Παρθένου.
- Περιγράφεις σαν να τα έχεις ζήσει.
- Ίσως σε μια άλλη ζωή.
Η ώρα είχε περάσει και κατηφορίσαμε προς την Πλάκα. Εκεί καθίσαμε σε μια ταβέρνα και φάγαμε, ήπιαμε και διασκεδάσαμε με τη ρεμπέτικη μουσική. Κατά της δώδεκα το βράδυ γυρίσαμε στο ξενοδοχείο. Όταν μπήκαμε στο δωμάτιο έπιασα τη Σοφία και τη φίλησα στο στόμα. Όχι όμως παθιασμένα, αλλά σχεδόν ευλαβικά. Μετά την κοίταξα στα μάτια.
- Θα κοιμηθούμε μαζί αγκαλιά απόψε, της είπα. Και αύριο βλέπουμε.
- Σε ευχαριστώ.
Πραγματικά πέσαμε στο κρεβάτι και κούρνιασε στην αγκαλιά μου. Αν και το σώμα μου ένοιωθε την έντονη ερωτική έλξη, το μυαλό μου επιβλήθηκε. Το άλλο πρωί ξύπνησα και δεν τη βρήκα δίπλα μου, αλλά ένα πρωινό ήταν σερβιρισμένο. Η πόρτα του μπάνιου άνοιξε και την είδα τυλιγμένη με μια λευκή πετσέτα, καθώς και μια άλλη στα μαλλιά της. Πλησίασε και με φίλησε απαλά στα χείλη. Σηκώθηκα να κάνω τις ανάγκες μου και μου έβαλε ένα φλιτζάνι φρέσκο καφέ. Επίσης ένα τασάκι ήταν δίπλα στο σερβίτσιο. Χαμογέλασα και άναψα τσιγάρο. Μιλήσαμε για την προηγούμενη μέρα. Μου ανέφερε πόσο της άρεσε όλη η ξενάγηση. Και τέλος με ευχαρίστησε που έκανα υπομονή. Αφού τελειώσαμε το πρωινό μας μου ζήτησε να κάνω μπάνιο.
Όταν βγήκα με μια πετσέτα περασμένη στη μέση το τραπεζάκι με το πρωινό είχε φύγει και εκείνη καθόταν στο κρεβάτι χαμογελώντας.
- Τζάνους; Επιτέλους τελείωσε η περίοδος μου και είμαι καθαρή.
Σηκώθηκε και η πετσέτα που έκρυβε το υπόλοιπο σώμα της έπεσε στο πάτωμα. Πήρα μια βαθιά ανάσα θαυμάζοντας τις καμπύλες της. Με πλησίασε και με φίλησε στο στόμα. Αυτή τη φορά το πάθος με συνεπήρε. Η πετσέτα γύρω από τη μέση μου ακολούθησε την πορεία της δικής της. Η πούτσα μου ορθώθηκε σαν ατσάλινο κοντάρι σημαίας χωρίς να με αγγίξει. Μόνο το φιλί της χρειαζόταν για να πάρω φωτιά. Για λίγο τα είχα χάσει. Ήξερα πως ήμουν πολύ κοντά στο να τελειώσω. Και παρ’ όλα αυτά τα χείλη μου δεν ήθελαν να χάσουν τα δικά της. Ούτε η γλώσσα μου να πάψει να αισθάνεται και να παίζει με τη δική της. Αναστέναξα και τραβήχτηκα.
- Συγγνώμη, της είπα. Το φιλί μας μου προκάλεσε αυτόν τον πόθο. Αλλά έχω κι εγώ καιρό να πάω με κάποια γυναίκα. Είμαι κοντά στο να τελειώσω.
Κοίταξε προς την πρησμένη πούτσα μου και είδε προσπερματικά υγρά να τρέχουν. Χαμογέλασε.
- Χαίρομαι που σε κάνω να νιώθεις έτσι.
Με τράβηξε από το χέρι και με παρέσυρε στο κρεβάτι. Το σώμα της κόλλησε στο δικό μου από το πλάι. Το χέρι της μου έπιασε την πούτσα και την έσφιξε στη γροθιά της. Βόγκηξα από καύλα!
- Μη! Θα τελειώσω, της είπα.
- Το ξέρω. Το θέλω!
- Φίλα με τότε.
Τα χείλη μας ενώθηκαν εκ νέου. Το χέρι της άρχισε να μαλακίζει την πούτσα μου. Τα μάτια μας αντάμωσαν και κλείδωσαν. Ήθελε να με κοιτάει και ήθελα να της δείξω την απόλαυση που μου προσέφερε. Δευτερόλεπτα αργότερα πίδακες σπέρματος πετάχτηκαν από την πούτσα μου σαν έκρηξη ηφαιστείου. Το χέρι της δε σταμάτησε να μου την παίζει μέχρι να αδειάσω κάθε σταγόνα από μέσα μου. Τα χείλη μας ήταν κολλημένα σαν βεντούζες και οι γλώσσες μας παιχνίδιζαν μεταξύ τους. Δε μας ένοιαξε που είχα λερώσει παντού. Τα πόδια μου και η λεκάνη μου έτρεμαν. Είχα ζήσει ένα συγκλονιστικό οργασμό.
Η Σοφία σηκώθηκε και μου έφερε τσιγάρο και αναπτήρα καθώς προσπαθούσα να κάνω την καρδιά μου να ηρεμήσει. Στο πρόσωπό της ήταν χαραγμένο ένα χαμόγελο ικανοποίησης. Καθώς άναψα το τσιγάρο μου είπε:
- Ξέρεις ότι οι περισσότερες σκηνές που τελειώνουν οι άντρες γίνονται στα πρώτα πέντε λεπτά του γυρίσματος; Επίσης πολλοί δεν προλαβαίνουν να βγουν.
- Πάντοτε υποψιαζόμουν, απάντησα καπνίζοντας μακάρια, πως δε μπορεί μια σκηνή που κρατάει μισή ώρα να είναι εντελώς αλήθεια.
- Τα βογκητά μιας γυναίκας επιδρούν στους άντρες και τους κάνουν να τελειώνουν! Ήθελα να δω τι σου προκάλεσα!
- Σοφία είσαι πανέμορφη. Και με ερεθίζεις όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά.
Κοίταξε την πούτσα μου που παρά το θεσπέσιο οργασμό ήταν ακόμα σηκωμένη. Πήρε την πετσέτα και σκούπισε το σπέρμα που είχα εκτονώσει. Καθώς τελείωνα το τσιγάρο μου, είδα στο πρόσωπό της το ίδιο πάθος που είχα εγώ προηγουμένως.
- Θέλω να σου πω κάτι, μου είπε. Σε αρκετές σκηνές που γύρισα μετά τη γνωριμία μας, σκεφτόμουν πως ήσουν εσύ ο παρτενέρ μου. Και Τζάνους γλυκέ μου… έχυνα απολαυστικά.
Τα τελευταία λόγια τα είπε πλησιάζοντας προς το μέρος μου. Το χέρι της πήρε το δικό μου και το έβαλε πάνω στο ξυρισμένο μουνάκι της. Κατάλαβα τι ήθελε να κάνω χωρίς να μου το πει. Την έπιασα από το λαιμό και άρχισα να την φιλάω με νέο πιο πρωτόγνωρο πάθος, καθώς δύο δάχτυλα μου βυθίζονταν μέσα της και ο αντίχειρας μου πασπάτευε την κλειτορίδα της. Αναστέναξε και διέκοψε το φιλί μας μόνο για λίγο για να μου πει:
- Χύνω! Κοίτα με!
Πραγματικά ένιωσα τα δάχτυλα μου να πλημμυρίζουν με τα υγρά της και τον κόλπο της να συσπάται. Τα στόματα μας ενωμένα. Οι γλώσσες μας χόρευαν έναν ερωτικό χορό. Και τα μάτια μας αντίκριζαν ορθάνοιχτα τα μάτια του άλλου. Σε λίγο άρχισαν να εκτοξεύονται από το μουνάκι της διαφανείς πίδακες με χύσια. Η λεκάνη της τρανταζόταν! Αλλά δεν πάψαμε το φιλί μας, ούτε και να κοιταζόμαστε.
- Θέλω να μπω μέσα σου!
- Εξετάσεις;… ρώτησε δισταχτικά.
- Είμαι υγιέστατος, τη βεβαίωσα και το εννοούσα. Είχα δώσει αίμα πριν έναμιση μήνα και δεν έχω κάποιο πρόβλημα. Επίσης δεν έχω πάει με γυναίκα εδώ και περίπου εφτά μήνες.
- Μπες μέσα μου!
Υπάκουσα. Ανέβηκα από πάνω της σε ιεραποστολική στάση και η σκληρή πούτσα μου βρέθηκε να εισχωρεί στο μουνάκι της. Αναστέναξε πιο δυνατά. Τα πόδια της κλείδωσαν γύρω από τον κώλο μου. Άρχισα να κινούμαι ξέφρενα καθώς ο κόλπος της με αγκάλιαζε και νέες συσπάσεις με τραβούσαν πιο βαθιά μέσα της.
- Μαζί, είπε ξέπνοα.
- Μαζί, απάντησα.
Ένα λεπτό αργότερα έχυνα μέσα στο μουνάκι της και εκείνη τελείωνε μαζί μου. Τα χείλη μας βρέθηκαν από μόνα τους. Έμεινα μέσα της μέχρι που ένιωσα την πούτσα μου να μαλακώνει και η Σοφία με κρατούσε με τα πόδια της. Το παθιασμένο φιλί μετατράπηκε σε μικρά απολαυστικά αγγίγματα των χειλιών. Το στήθος της ανεβοκατέβαινε στον ίδιο ρυθμό με το δικό μου.
- Πρέπει να καπνίσω ξανά!
- Κάπνισε και μετά έλα να κάνουμε έρωτα μέχρι που να μην αντέχουμε άλλο.
Αντί η Σοφία να επισκεφθεί και να εξερευνήσει τα αξιοθέατα της Αθήνας, εγώ επισκέφθηκα και εξερεύνησα κάθε πόντο του κορμιού της για τις επόμενες δύο ημέρες. Και επέμεινα κυρίως στη μικρή ελιά που είχε στο αριστερό στήθος. Πολλές φορές τελειώσαμε ταυτόχρονα με εμένα μέσα της και τα χείλη μας ενωμένα. Τα φιλιά που ανταλλάζαμε ήταν οι απολήξεις του πάθους που νοιώθαμε ο ένας για τον άλλο.
Όταν φύγαμε από την Αθήνα και πήγαμε στην Πάτρα, περάσαμε αρκετό χρόνο σε εξόδους παρά στο κρεβάτι. Μου είπε ότι ήθελε να τη δείξω στους φίλους μου. Την τελευταία μέρα πριν φύγει, ήταν και η μόνη μέρα που κάναμε στοματικό σεξ. Στην στάση 69 χύσαμε πολλές φορές μαζί.
Ήμασταν στο αεροδρόμιο και φιληθήκαμε για τελευταία φορά πριν πούμε στο επανειδείν.
- Μου έκανες τις διακοπές μου αξέχαστες, μου είπε πριν αναχωρήσει. Ίσως την επόμενη φορά να σου δώσω το κωλαράκι μου. Δε σε άφησα για να το επιθυμήσεις!
- Καλό ταξίδι, απάντησα και κοίταξα τριγύρω τους άλλους επιβάτες που μας άκουσαν να μιλάμε.
Copyright protected OW ref: 181933
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.