Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Ονομάζομαι Αφροδίτη. Είμαι 24 ετών, ύψος 1.60, με μαύρα μαλλιά σχεδόν μέχρι τη μέση και λευκό απαλό δέρμα. Δεν είμαι ιδιαίτερα γυμνασμένη αλλά το σώμα μου είναι ωραίο γιατί κάνει ωραίες καμπύλες. Το δυνατό μου σημείο είναι σίγουρα τα χείλη μου, κόκκινα και ζουμερά, βγάζουν μάτι όταν κοιτάει κανείς το στρογγυλό πρόσωπο μου. Επίσης μεγαλούτσικο είναι το στήθος μου και φροντίζω να το αναδεικνύω αναλόγως.

Εδώ και δύο μήνες κάνω πρακτική σε ένα λογιστικό γραφείο. Ο Μ, ο επικεφαλής, έχει περάσει τα 40 αλλά στα νιάτα του ήταν πολύ γοητευτικός άνδρας. Ψηλός, πάνω από 1.85, με μεγάλο στέρνο και φουσκωμένα μπράτσα, ντύνεται συνήθως με βαμβακερά πουκάμισα που κάνουν το βλέμμα να ψάχνει αυτό που κρύβουν. Παρ’ όλα αυτά δεν τον είχα ποτέ δει διαφορετικά, ούτε μου είχε δώσει την οποιαδήποτε αφορμή καθώς στη δουλειά ήταν τυπικός.

Την περασμένη Παρασκευή κατά τις 5 το απόγευμα βρισκόμουν στο γραφείο. Ήμουν μόνο εγώ κι αυτός, έκανα το αρχείο ενώ αυτός έφτιαχνε κάτι συνελεύσεις εταιρειών. Όλοι οι υπόλοιποι είχαν ήδη φύγει. Σε κάποια φάση, έχοντας ζαλιστεί από τους πολλούς φακέλους, έκανα διάλειμμα και είπα να ανεβάσω μια ιστορία στο instagram. Έβγαλα μια selfie που έδειχνε τα χείλη μου ακόμα πιο έντονα, έγραψα ένα διακριτικό “Still at work” και την ανέβασα.

Δέκα λεπτά μετά, και όταν είχα μόλις τελειώσει το διάλειμμα, το κινητό δονείται με τη χαρακτηριστική δόνηση που ακολουθεί τα σχόλια στο insta. Έκπληκτη βλέπω πως ήταν από το αφεντικό μου. Το ανοίγω και διαβάζω “Είσαι για πολλά τσιμπούκια”.

Σοκαρίστηκα. Μέχρι τότε ουδέποτε είχε δώσει την παραμικρή αφορμή. Από τη μια τρόμαξα με το θάρρος του, από την άλλη δε σας κρύβω ότι κολακεύτηκα. Σε κάθε περίπτωση, δύο λεπτά μετά κι ενώ ακόμα κοιτούσα αποσβολωμένη το κινητό, άνοιξε η δίφυλλη πόρτα του γραφείου του και εμφανίστηκε μπροστά μου. Τον κοιτούσα να με πλησιάζει και δε μπορούσα να αρθρώσω λέξη. Ήρθε μπροστά μου και χωρίς να πει λέξη με έσπρωξε από τους ώμους και με έβαλε να γονατίσω. Ξεκούμπωσε το τζιν του και ξεπετάχτηκε ένα παλαμάρι 20-25 πόντους, μακράν το μεγαλύτερο που είχα δει. Το κοιτούσα με το στόμα ανοικτό όταν με άρπαξε από τα μαλλιά, με τράβηξε και μου το έχωσε στο στόμα.

“Να δούμε αν είσαι τόσο καλή όσο δείχνεις”.

Ασυναίσθητα, άρχισα να γλείφω το καυλί του και να προσπαθώ να το πάρω ολόκληρο. Δεν είχα επιτυχία, ήταν πολύ μεγάλο για το στοματάκι μου. Νευρίασε, με άρπαξε ξανά από τα μαλλιά, κρατούσε το κεφάλι μου ακινητοποιημένο κι άρχισε να μου γαμάει το στόμα. Το καυλί του πλησίαζε στο λαρύγγι μου κι ένιωθα να πνίγομαι.

“Ρούφα το μωρή καργιόλα. Δείξε μου ότι αξίζεις τα λεφτά της πρακτικής”.

Προσπάθησα ξανά, έβαλα όλη μου τη μαεστρία αλλά ήταν απλά αδύνατο να το πάρω όλο. Ο μεγάλος νευρίασε, με άρπαξε από τα μαλλιά και με σήκωσε ξανά όρθια. Με πέταξε πάνω στο τραπέζι, μου έβγαλε τη μπεζ μπλούζα και αποκάλυψε το άσπρο σουτιέν. Εγώ παρέμενα σοκαρισμένη, δεν έκανα τίποτα. Άπλωσε τις χερούκλες του και χούφτωσε τα βυζιά μου, αρχικά πάνω, έπειτα μέσα από το σουτιέν. Τα έσφιγγε και τα ζουλούσε με μανία, πονούσα αλλά δεν έβγαλα λέξη.

«Και γαμώ τα βυζάκια έχεις μωρή καργιόλα. Σκέτη καύλα είσαι. Για να δούμε τώρα και το μουνάκι σου».

Άπλωσε τα χέρια και ξεκούμπωσε το μαύρο παντελόνι. Το τράβηξε προς τα κάτω αργά-αργά, να αποκαλύπτονται λίγο-λίγο τα μπούτια και το άσπρο μου κιλοτάκι. Χούφτωσε τα μπούτια μου δυνατά και άγρια, έσκισε το κιλοτάκι και έγλειψε επιδεικτικά τα χείλη του κοιτώντας το μουνάκι μου. Μου άνοιξε τα πόδια και πριν προλάβω να κουνηθώ το τεράστιο παλαμάρι του ακουμπούσε τα μουνόχειλα μου. Με κοίταξε με ένα χαμόγελο κυριαρχίας και με μια δυνατή σπρωξιά βρέθηκε μέσα μου.

«Αφού το στόμα σου δεν ανταποκρίθηκε, θα την πληρώσει το μουνάκι σου».

Ήταν μακράν η μεγαλύτερη πούτσα που έτρωγα ποτέ (γενικά πριν από αυτή την ιστορία είχα πάει μόνο με τρεις συνομηλίκους μου) και είχα πάνω από δύο μήνες να πηδηχτώ. Όπως καταλαβαίνετε όταν εισχώρησε αυτό το παλούκι μέσα μου έτσι απότομα πόνεσα και ούρλιαξα. Ο μεγάλος γέλασε, μου έκλεισε το στόμα και μετακίνησε το καυλί του ακόμα πιο μέσα. Έβγαλα άλλο ένα βογκητό, αλλά φαίνεται ότι αυτό τον πόρωνε ακόμα περισσότερο γιατί όσο βογκούσα αύξανε το ρυθμό του.

Εισχωρούσε μέσα μου όλο και πιο δυνατά, όλο και πιο βαθιά, όλο και πιο γρήγορα. Με άνοιγε όλο και περισσότερο, ο πόνος μετατρεπόταν σε ηδονή και το μουνάκι μου υγραινόταν. Έτρεμα, άρχισα να ζητάω κι εγώ το καυλί του, να φτάσει μέσα μου όσο πιο βαθιά γινόταν. Άρχισα να κουνιέμαι κι εγώ μαζί του, τύλιξα τα πόδια μου γύρω από τη μέση του και προσπαθούσα να τον νιώσω περισσότερο. Ο μεγάλος γέλασε.

«Πάρε τον καυλί μου παλιοτσουλάκι. Σε γαμάω και γουστάρεις μωρή. Να μάθεις να μη μας μοστράρεις έτσι τα κάλλη σου!».

Το καυλί του είχε μεγαλώσει κι άλλο και το ένιωθα βαθιά μέσα μου. Ήταν φανερό ότι πλησίαζε, εγώ όμως δεν είχα προλάβει. Η σκέψη μου εκείνη τη στιγμή βρισκόταν αποκλειστικά στον οργασμό που ερχόταν και δεν ήθελα να χάσω. Τύλιξα τα πόδια μου γύρω του και τον πίεσα να έρθει όσο πιο βαθιά γινόταν. Γέλασε ξανά, έπιασε τις ράντες του σουτιέν μου και το κατέβασε, εκθέτοντας στο βλέμμα του τα βυζιά μου. Έπιασε από ένα με το κάθε του χέρι, τα έσφιξε με μανία και άρχισε να επιταχύνει. Το άγγιγμά του στο στήθος μου με τρέλαινε, ο τύπος είχε πάνω μου πλήρη εξουσία και μου το έδειχνε. Ο οργασμός δεν άργησε να έρθει, ένα λεπτό μετά τελείωνα δυνατά και έντονα.

Μόλις ένιωσε ότι τελείωσα το αφεντικό χαμογέλασε σαρδόνια. Άνοιξε τα πόδια μου όσο δεν πήγαινε άλλο, έδωσε μία εξαιρετικά δυνατή σπρωξιά, βρέθηκε όσο πιο βαθιά μέσα μου μπορούσε να φτάσει και με δύο-τρεις απότομες κινήσεις άρχισε να χύνει. Θα έπρεπε κανονικά να τον εμποδίσω να χύσει μέσα μου αλλά εκείνη τη στιγμή ούτε που μπορούσα να το σκεφτώ. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ο απίθανος οργασμός που ζούσα.

«Πάρ' τα όλα μέσα σου τσουλάκι. Εύγε, το μουνάκι σου με ικανοποίησε. Τα χείλη σου θέλουν δουλειά ακόμη, αλλά έχει καιρό η πρακτική».

Λέγοντας αυτά σηκώθηκε, κούμπωσε ξανά το παντελόνι του, πήγε μέσα στο γραφείο του και μου φώναξε από εκεί «Μπορείς να πηγαίνεις, δε θα σε χρειαστώ κάτι άλλο».

Η ιστορία αυτή συνέβη την περασμένη Παρασκευή. Έκτοτε λόγω κακοκαιρίας δεν ξαναπήγα στο γραφείο. Ούτε που ξέρω πόσες φορές έχω μαλακιστεί σκεπτόμενη όσα έγιναν. Δεν είχα δει ποτέ ερωτικά το αφεντικό, ο τρόπος όμως που συνέβη όλο αυτό, έτσι απρόσμενα, με τρέλανε. Ελπίζω να το εννοούσε αυτό που είπε στο τέλος, ότι έχει κι άλλα να μου μάθει.




Copyright protected OW ref: 182614



Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.