Το e-mail μου είναι το:
Γεια σας! Είμαι η Έλενα, που είχα γράψει κάποια... πράγματα για μένα στις 14/06/08 και στις 07/07/08 (κάτω από τον ίδιο τίτλο). Καταρχήν να ευχαριστήσω όλους και όλες που μου έγραψαν τις εντυπώσεις τους και κυρίως χωρίς βωμολοχίες που δεν μου αρέσουν καθόλου! Συνεχίζω την δεύτερη ιστορία μου λοιπόν (τώρα είμαι στα 24)...
... Μπήκαμε στο ασανσέρ και ανεβήκαμε στο σπίτι της, όπου στην ανοιχτή πόρτα μας περίμενε ο άντρας της. Ήταν ένας γλυκός πενηντάρης λίγο γεμάτος, όχι χοντρός, που φορούσε ένα μακό μπλουζάκι με πολύ φαρδιά μακριά σορτς από λινό. Καλησπερίσαμε και μπήκαμε μέσα.
- «Άργησα λίγο γιατί βρεθήκαμε τυχαία με την κούκλα μας εδώ και τα λέγαμε στο αυτοκίνητο…», του είπε.
- «Δεν πειράζει…», της είπε αυτός, και γυρνώντας προς τα μένα, ρώτησε, πως με λένε.
- «Έλενα με λένε, αλλά φοβάμαι ότι ετοιμαζόσασταν για ύπνο…», του είπα.
- «Κοιμόμαστε αργά, μην έχεις τύψεις…», είπε γελώντας η Όλγα. «Πάω να αλλάξω».
Καθίσαμε στο μπαλκόνι. Ήταν πολύ ωραία. Μου προσέφερε ένα λικεράκι με χυμό λεμόνι και έβαλε ένα ποτό και για την Όλγα.
- «Πώς και δεν είσαι σπίτι σου να κοιμάσαι;», ρώτησε γελώντας και ήρθε και κάθισε αριστερά μου στην κρεμαστή πολυθρόνα.
«Οι γονείς μου είναι στο εξωτερικό και ο αδελφός μου κοιμάται σε ένα φιλικό σπίτι. Είχα πάει σινεμά και μετά κάνοντας βόλτα βρεθήκαμε με την κυρία Όλγα και.... να ‘μαστε».
- «Αχ, μην με λες κυρία Όλγα γιατί αισθάνομαι γριά..», άκουσα την φίλη μου να λέει βγαίνοντας στην βεράντα.
Γελάσαμε όλοι...
- «Κάντε μου χώρο να κάτσουμε όλοι μαζί».
Μύριζε όμορφα και της το είπα.
- «Έριξα λίγο νερό επάνω μου και φόρεσα κάτι πιο ελαφρύ, αυτό που αρέσει στον Νίκο μου…», είπε, κοιτώντας τον τρυφερά.
- «Σε ευχαριστώ καλή μου!», της είπε.
Φορούσε ένα νυχτικό λινό, ανοιχτό μπροστά της, πολύ κοντό.
- «Τι πίνεις;», με ρώτησε γέρνοντας πάνω μου.
- «Λικεράκι του έβαλα, του παιδιού, με χυμό λεμόνι για να είναι ελαφρύ…», είπε ο κύριος Νίκος.
- «Ναι, ναι. Παιδί είναι…», είπε η Όλγα χαμογελώντας μου τρυφερά και με νόημα που με έκανε να κοκκινίσω και συνέχισε: «Έπρεπε να ήσουν στο αμάξι και θα σου ‘λεγα εγώ!», και γέλασε.
- «Δηλαδή, δηλαδή;», ρώτησε ο κύριος Νίκος. «Για πέστε μου κι εμένα να ξέρω…», πρόσθεσε.
- «Ε, να τι να σου πω; Ας σου τα πει η Έλενα».
Κοκκίνισα μέχρι τα αφτιά μου και δεν μίλησα.
- «Μα τι έγινε τελικά; Θα μου πείτε κι εμένα να ξέρω;»
- «Κοριτσίστικα πράγματα…», κρύφτηκε η Όλγα. «Της χάρισα… αναμνήσεις…», και γέλασε.
- «Δηλαδή, τι της χάρισες;», επέμεινε ο κύριος Νίκος.
- «Έναν οργασμό. Όχι κακό, ελπίζω…», είπε γελώντας.
- «Τελικά άσε να μας πει η ίδια αν της άρεσε…», αντιγύρισε ο άντρας της, που όλο και με πλησίαζε στην πολυθρόνα.
- «Ήταν υπέροχος!», είπα και ένιωσα πάλι τα μάγουλά μου να κοκκινίζουν.
- «Μα εσύ είσαι ντροπαλή!», μου είπε ο άντρας της. «Φίλοι είμαστε εδώ, μια παρέα…»
Και έσκυψε και με φίλησε στο μάγουλο. Χαμογέλασα.
- «Κι εσύ δεν κέρδισες κάτι;», ρώτησε χαμογελώντας την γυναίκα του.
- «Πάμε κάπου οι δυο μας;», είπε η γυναίκα του και με πήρε από το χέρι. «Πάμε στο μπάνιο. Θα πρέπει να είσαι υγρή από τον οργασμό σου στο πάρκινγκ».
Πήγαμε στο μπάνιο και πήγε να με γδύσει. Προσπάθησα να το αρνηθώ αλλά παραμέρισε τα χέρια μου τρυφερά.
- «Λίγα πράγματα δεν έχω δει από το κορμί σου. Άσε με λιγάκι σε παρακαλώ…»
Η γλύκα και ο... πυρετός στην φωνή της, με αφόπλισαν και τα χέρια μου έπεσαν χαλαρά στα πλευρά. Με κινήσεις γρήγορες άρχισε να με γδύνει. Σήκωσα τα πόδια μου και μου έβγαλε πρώτα την φούστα και μετά το βρακάκι μου.
- «Χριστέ μου, πόσο όμορφο είναι!», είπε λιγωμένη, και με φίλησε, πλάι, από τις τριχούλες μου.
Χαμογέλασα. Σηκώθηκε όρθια και μου ξεκούμπωσε το πουκαμισάκι και μετά μου έβγαλε το σουτιέν. Τα βυζιά μου ελευθερωμένα πια κουνήθηκαν κάτω από τα λιγωμένα μάτια της. Έγλειψε τα χείλη της και μου έδειξε την μπανιέρα. Μπήκα μέσα και άνοιξε το νερό. Έκανε αφρό με το σφουγγάρι και άρχισε να με τρίβει παντού. Ήταν η πρώτη φορά που μου το έκανε αυτό κάποιος άλλος και ένιωσα περίεργα. Πέντε λεπτά δεν είχαν περάσει και ακούσαμε τον κύριο Νίκο να ρωτάει τι κάνουμε τόση ώρα.
- «Τίποτα κακό αν σε ενδιαφέρει τόσο πολύ…»
Και γελάσαμε και οι δυο μας.
- «Δεν σας πιστεύω!», ήρθε η απάντηση, γελαστά, απ’ έξω.
- « Έ, τότε μπες να δεις!», του φώναξε η Όλγα.
- «Μη! Είμαι γυμνή!», της είπα και προσπάθησα να κρυφτώ με ανοιχτές τις παλάμες μου.
- «Μην είσαι χαζό, βρε συ! Έχει ατμούς και δεν θα δει τίποτα!», μου είπε.
Η πόρτα άνοιξε και μπήκε ο κύριος Νίκος.
- «Δεν βλέπω τίποτα…», είπε γελώντας, ο ψεύτης, αφού ο ατμός ήταν ελάχιστος καλοκαιριάτικα.
Γελάσαμε και έκλεισα το νερό βγαίνοντας από την μπανιέρα. Η Όλγα μου έδωσε ένα μπουρνούζι και με τύλιξε σ’ αυτό. Μου χάιδεψε την πλάτη και με αγκάλιασε σφιχτά. Βγήκαμε από το μπάνιο και ο κύριος Νίκος ακολούθησε. Μου σκούπιζε τα μαλλιά και μου ψιθύρισε στο αφτί μου:
- «Μου χρωστάς κάτι από το πάρκινγκ μωράκι μου…»
- «Μα είναι και ο κύριος Νίκος…», της είπα δειλά.
- «Μόνο θα κοιτάει. Δεν θα απλώσει χέρι πάνω σου, αν δεν το θέλεις. Εντάξει;»
- «Καλά τότε. Πού θέλεις να πάμε;»
- «Πάμε στην βεράντα, στην πολυθρόνα και θα του πούμε να κάτσει απέναντί μας».
- «Τι λέτε τόση ώρα εσείς οι δυο;», ρώτησε ο κύριος Νίκος.
- «Κοριτσίστικες κουβέντες…», είπε γελώντας η Όλγα και γελάσαμε και οι τρεις.
- «Εσύ θα πας να κάτσεις απέναντί μας. Δεν σε θέλουμε κοντά μας…», πρόσθεσε η γυναίκα του και με φίλησε γλυκά.
- «Καλά, καλά. Κι εγώ θα μείνω παραπονεμένος;», ρώτησε.
- «Έλα εδώ!», του είπε.
Ο κύριος Νίκος πλησίασε και η Όλγα γονάτισε μπροστά του. Σήκωσε το κεφάλι της γονατισμένη και τον κοίταξε με αγάπη. Μετά, κοιτάζοντας εμένα, του κατέβασε το σορτς. Το κατέβασε πολύ χαμηλά μέχρι τους αστράγαλους και κοιτώντας πάντα εμένα, του το έβγαλε. Ο πούτσος του ελεύθερος πια και σηκωμένος, σηκώθηκε περήφανος. Ήταν τουλάχιστον 15-16 πόντους και ήταν ξυρισμένος. Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα κάτι τέτοιο από τόσο κοντά και μάλιστα ζωντανά. Η Όλγα μου τράβηξε το χέρι και μου το πλησίασε στον πούτσο του άντρα της.
- «Έλα, χάιδεψε τον. Του αρέσει πολύ!»
Δίσταζα και δεν έκανα καμιά κίνηση μέχρι που ο κύριος Νίκος με παρεκάλεσε:
- «Σε παρακαλώ Έλενα… μόνο ακούμπησέ τον. Δεν θέλω κάτι πιο πολύ αυτήν την στιγμή, παρά μόνον αυτό».
Πλησίασα λίγο ακόμα και τον ακούμπησα με το αριστερό μου χέρι. Βόγκηξε σιγά.
- «Χάιδεψε τον λιγάκι…», μου είπε η Όλγα. «Πάνω - κάτω το χέρι σου».
Τύλιξα το χέρι μου στον πούτσο του και η Όλγα με καθοδήγησε στις πρώτες μου κινήσεις. Ο κύριος Νίκος βογκούσε από την ευχαρίστηση που του έδινε το χέρι μου. Στηρίχτηκε πάνω μου με το αριστερό του χέρι και το δεξί τρύπωσε απαλά μέσα από το μπουρνούζι μου. Τρεμούλιασα και πήγα να αποτραβηχτώ…
- «Μη φεύγεις! Τρελαίνεται από την καύλα, δεν τον βλέπεις;», άκουσα την Όλγα να λέει και μου έλυσε το κορδόνι.
Το μπουρνούζι, μου το τράβηξε κάτω και έτσι έμεινα γυμνή. Τα χέρια του κυρίου Νίκου άρχισαν να χουφτώνουν τα βυζιά μου. Η αίσθηση ήταν τρομερή. Τα δάχτυλά του να ζουλάνε τις ρώγες μου, ενώ το χέρι μου έπαιζε με τον πούτσο του, με την Όλγα να με καθοδηγεί. Γονατισμένη η Όλγα πλησίασε το στόμα της και του τον φίλησε με αγάπη. Ο κύριος Νίκος τρεμούλιασε. Η γυναίκα του τον έσπρωξε μαλακά σε μια πολυθρόνα πίσω του και με τράβηξε να γονατίσω κι εγώ. Στηρίχτηκε ανάμεσα στα ανοιχτά μπούτια του και του τον πήρε όλον μέσα στο στόμα της.
Ήταν η πρώτη μου φορά που έβλεπα κάτι τέτοιο και μάλιστα ζωντανά. Πλησίασα να βλέπω από πιο κοντά. Ο κύριος Νίκος άρχισε να βογκάει πιο δυνατά. Με τράβηξε κοντά του και μαλακά με φίλησε στο πηγούνι. Το δέχτηκα ήρεμα. Η Όλγα τον έπαιζε με την γλώσσα της και τα δάχτυλά της με χάιδευαν στο μουνάκι μου. Τράβηξε το αριστερό μου χέρι από τον πούτσο και το έβαλε στο μουνί της. Άρχισα να της το χαϊδεύω. Έβαλα ένα δάχτυλο μέσα της και μετά ακόμα ένα. Κι ύστερα και τρίτο.
Τρελαινόμουν από όλη την σκηνή και αναστέναζα όλο και πιο δυνατά. Οι κινήσεις της έγιναν πιο γρήγορες και μετά ακόμα πιο γρήγορες. Τα βογγητά του άντρα της δυνάμωσαν και τα δάχτυλά του με έσφιγγαν συνεχώς και πιο δυνατά, μέχρι που είδα το κορμί του με ένα πολύ δυνατό σπασμό να τινάζεται μπροστά και να καρφώνει τον πούτσο του στο στόμα της γυναίκας του.
- «Χύνωωωωωωωωω!!!», τραύλισε με πάθος και μετά ξανατινάχτηκε μπροστά και πάλι, και πάλι, και πάλι....
Η Όλγα, όλη αυτήν την ώρα δεν τον είχε βγάλει από το στόμα της. Τον έπινε, συνεχώς, χωρίς να χάσει ούτε μια σταγόνα από τον χυμό της ζωής (όπως μου είπε αργότερα, ότι λέει, το χυμένο σπέρμα του).
Ο κύριος Νίκος έκατσε βαριανασαίνοντας πίσω και τα χέρια του παράλυτα έπεσαν πλάι του, μακριά από τα βυζιά μου. Η Όλγα μου απομάκρυνε το χέρι μου, που όλη αυτήν την ώρα βύθιζε τα δάχτυλά μου στο μουνί της. Ξέπνοη κι αυτή, έβγαλε τον πούτσο του, χαλαρό πια, από το στόμα της, κι έγειρε το κεφάλι της, πάνω στο μπούτι του κοιτώντας με, με γλύκα.
- «Σου άρεσε;», με ρώτησε.
- «Τον κύριο Νίκο να ρωτήσουμε…», είπα χαμογελώντας της.
- «Λοιπόν, σου άρεσε, αγάπη μου;»
- «Ήταν μαγεία, Και οι δυο σας ήσασταν γλύκα. Μόνο που ίσως το πόνεσα το μωρό μας, με τα δάχτυλά μου.
- «Όχι, όχι. Μου άρεσε κι εμένα, πολύ!», είπα.
- «Εσύ όμως ακόμα να πάρεις το… χρέος σου πίσω…», είπε ο κύριος Νίκος στην γυναίκα του.
Εκείνη, ακουμπούσε το κεφάλι της στα γυμνά του μπούτια κι έπαιζε με τον πεσμένο του πούτσο. Γελάσαμε και οι τρεις. Η Όλγα με κάλεσε να γονατίσω και να δω τον πεσμένο πια πούτσο του άντρα της από πολύ κοντά. Το έκανα και πλησίασα πολύ.
- «Φίλησέ τον!», μου πρότεινε η Όλγα. «Δεν θα σε... δαγκώσει».
Προτίμησα να μην το κάνω. Κάπως μου ερχόταν και δεν μου άρεσε. Δεν επέμεινε πάντως.
- «Άντε, πηγαίνετε τώρα απέναντι στην σκεπαστή πολυθρόνα να σας χαρώ κι εγώ!», είπε ο κύριος Νίκος.
- «Μπααααααα… πάμε μέσα στο κρεβάτι μας, για πιο άνεση…», είπε η Όλγα. «Αν θέλεις, έλα κι εσύ αγόρι μου».
Και έτσι οι δυο μας, σηκωθήκαμε από το μπουρνούζι που είχαμε γονατίσει πάνω του…
Συνεχίζεται…
Σημ.: Θα χαρώ πάρα πολύ να μου γράψετε τις εντυπώσεις σας, αγόρια και κορίτσια - άντρες και γυναίκες κλπ., κλπ., αλλά χωρίς βρισιές κ. α.
Ευχαριστώ πολύ.
Έλενα
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.