Το e-mail μου είναι το:
Γεια σας! Απευθύνομαι σε όλους εσάς που είτε διαβάζετε μερικά πράγματα που μου συνέβησαν πραγματικά και μου στέλνετε την άποψή σας, είτε διαβάζετε αυτά που γράφω και απλά δεν τα σχολιάζετε. Αυτή είναι η ιστορία μου (το 7ο μέρος) και για την οποία, όπως και στην προηγούμενη (6ο μέρος) - στις 02/03/09 (όπως άλλωστε εννοώ και σε όλες τις προηγούμενες), θα ήθελα τις απόψεις σας χωρίς βρώμικα λόγια που με αηδιάζουν Πραγματικά.
Με τον κύριο Νίκο αλλά και με την κυρία Όλγα κάναμε πια πολύ τακτικά παρέα. Σχεδόν ένα βράδυ την εβδομάδα πήγαινα σπίτι τους και περνάγαμε πολύ όμορφα. Ποτέ δεν μου είχανε ζητήσει κάτι παραπάνω από αυτά που τους προσέφερα αλλά και ποτέ δεν είχα ζητήσει κάτι και να μην μου το προσφέρουν απλόχερα. Αναφέρομαι σε θέματα σεξ βέβαια. Είχαμε κάνει τα πάντα με την κυρία Όλγα οι δυο μας, ενώ ο άντρας της, μας έβλεπε από το πλάι του κρεβατιού ή το ζευγάρι ζούσε έντονα τις στιγμές της ηδονής με μένα πλάι τους να βλέπω και να τρελαίνομαι.
Είχε μπει ο χειμώνας πια… το απόγευμα είχα πάει στην σχολή μου (πρωτοετής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο πια!) και μετά, μια που ήτανε και Παρασκευή, σκέφτηκα να τους πάρω τηλέφωνο σπίτι τους για να περάσω από ‘κει. Στενό φίλο δεν είχα κάνει στην σχολή αφού έτσι κι αλλιώς οι δύο μου φίλοι με κάλυπταν και με το παραπάνω. Απάντησε ο κύριος Νίκος αμέσως:
- «Καλησπέρα, η Έλενα είμαι! Τι κάνετε;»
- «Όλα καλά μωράκι μας, εσύ πως είσαι; Με την σχολή πώς πας;»
- -«Καλά πάω - αρχή είναι ακόμα. Θα είσαστε σπίτι, να περάσω από ‘κει;» ρώτησα με αγωνία.
- «Η Όλγα λείπει και θα έρθει αύριο, βραδάκι. Είναι λίγο άρρωστος ο αδελφός της στην Πάτρα και βρήκε ευκαιρία να πάει ‘κει να τον δει! Έλα εσύ από εδώ όμως, να κάνουμε παρέα. Φοβάμαι μονάχος μου…» είπε γελώντας!
- «Αν είναι να έρθω, για να σας κρατάω το χέρι να σας δίνω δύναμη και κουράγιο τότε να έρθω, αμέσως!»
- «Έλα λοιπόν. Σε περιμένω μωράκι μου...»
Πήρα ταξί και μετά από σαράντα λεπτά (πάλι καλά με την βροχή) έφτασα Αγία Παρασκευή. Κατέβηκα και πήγα τρέχοντας στην πολυκατοικία για να μην γίνω παπί. Χτύπησα το κουδούνι και ο κύριος Νίκος μου άνοιξε. Μπήκα στο ασανσέρ και μέχρι να φτάσω στον 5ο όροφο το αδιάβροχό μου είχε κάνει λίμνη το νερό γύρω από τα μποτάκια μου.
Ο κύριος Νίκος με περίμενε στην πόρτα και με το που με είδε, μου έβγαλε το αδιάβροχο το έριξε σε μια καρέκλα και έτρεξε να φέρει μια μεγάλη πετσέτα. Με σκούπισε καλά στο κεφάλι και μετά τύλιξε την πετσέτα γύρω μου και άρχισε να με σφίγγει για να πάρει τα πολλά νερά.
- «Βγάλε τα. Δεν κάνουμε τίποτε έτσι…», μου είπε.
Δεν δίστασα, αφού άλλωστε με είχε δει γυμνή πολλές φορές μέχρι τότε και δίνοντάς του το αδιάβροχό μου να το βάλει στο καλοριφέρ να στεγνώσει, κάθισα στον καναπέ για να βγάλω τις μπότες μου. Ήρθε κοντά μου και γονατίζοντας έβγαλε τις μπότες μου και το καλσόν μου...
- «Δεν θέλεις να βγάλεις και τα υπόλοιπα μην κρυώσεις;», με ρώτησε γλείφοντας τα χείλη του. «Θα σου φέρω μια ρόμπα της Όλγας να βάλεις... Μην γδυθείς, μόνη σου, θα έρθω να στο κάνω εγώ...»
Η ατμόσφαιρα είχε ηλεκτρισθεί πολύ. Μου άρεσε το σπίτι τους που το ένιωθα πολύ οικείο, με τις τόσες φορές που το είχα επισκεφθεί, μέχρι τότε. Ο κύριος Νίκος ήρθε και με πλησίασε με μια ρόμπα άσπρη και κοντούλα, μέχρι το γόνατο. Είχε βάλει κι αυτός μια ίδια ρόμπα. Γέλασα δείχνοντάς την και άρχισε να γελάει κι αυτός. Ήρθε κοντά μου και χωρίς να γελάει τώρα, έσκυψε και μου ξεκούμπωσε την φούστα και την έριξε γύρω από τα πόδια μου αφήνοντάς με, με το κιλοτάκι. Σήκωσε το κεφάλι του έτσι όπως ήταν γονατισμένος και πλησιάζοντας το μικρό μου εσώρουχο από μπροστά, ακούμπησε τα χείλια του εκεί...
Ένιωσα τα πόδια μου να τρεμουλιάζουν και με τα χέρια μου έφερα το κεφάλι του πιο μπροστά, ενώ έφερνα κι εγώ την λεκάνη μου προς το μέρος του. Η ανάσα του με ζέστανε και ένιωσα πολύ όμορφα. Άφησα τον κύριο Νίκο να με φιλάει εκεί κι εγώ τράβηξα το πουλόβερ και το φανελάκι μου πάνω από το κεφάλι μου. Σουτιέν δεν φορούσα αν και τα στήθια μου τον τελευταίο χρόνο είχαν μεγαλώσει πολύ. Ο κύριος Νίκος σηκώθηκε και με μάτια θολά πήρε τα χείλη μου στα δικά του. Ήταν το πρώτο μας φιλί εκείνο το βράδυ αλλά και το πρώτο μας χωρίς να είναι η κυρία Όλγα κοντά μας. Τύλιξε τη ρόμπα γύρω από το γυμνό μου κορμί και με αγκάλιασε σφιχτά.
- «Το σλιπάκι μου δεν θα το βγάλετε;», τον ρώτησα νιώθοντας τα μάτια μου να γυαλίζουν.
- «Ναι, αμέ! Αρκεί να βγάλεις κι εσύ το δικό μου…», είπε χαμογελώντας.
- «Πονηρέ…», είπα και γονάτισα.
Άνοιξα τη ρόμπα του μπροστά και του τράβηξα το σλιπάκι μαλακά προς τα κάτω. Το πουλί του ελευθερωμένο σηκώθηκε πιο ψηλά από το πρόσωπό μου. Ήταν άτριχο.
- «Συνεχίζετε να κάνετε χαλάουα, παντού;», τον ρώτησα.
- «Ναι!», είπε. «Αρέσει στην Όλγα πολύ έτσι αλλά κι εσύ δεν πας πίσω, μου φαίνεται».
- «Πραγματικά μου αρέσει έτσι πιο πολύ!», είπα και τέντωσα το σώμα μου και πλησίασα κοντά του.
Του φίλησα τα μπούτια ψηλά και με την άκρη της γλώσσας μου τον έγλειψα στ’ αρχίδια.
Ο κύριος Νίκος αναστέναξε βαριά και με κοίταξε βαθιά στα μάτια. Κανείς μας δεν κουνήθηκε για ένα λεπτό... και τότε έσκυψα πάλι προς το μέρος του και κοιτώντας τον πάντα στα μάτια, χούφτωσα τον πούτσο του και έβαλα το κεφάλι μέσα στο στόμα μου. Ρίγησε από την ευχαρίστηση.
(παρένθεση: με τον κύριο Νίκο και την γυναίκα του είχαμε κάνει τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα. Αν και το θέλησα κάποιες φορές να με ξεπαρθενέψει ο κύριος Νίκος εντούτοις συγκρατήθηκα - μολονότι πολύ συχνά έπιανα τον εαυτό μου να θέλει μια τέτοια προοπτική με το σκεπτικό ότι αφού θα γινόταν κάποια μέρα ας γινόταν με ‘κείνον και όχι με κανέναν συμφοιτητή μου που θα κοίταζε να τελειώσει γρήγορα - γρήγορα και μετά να πάει με τους φίλους του να με "ξεφωνίσει").
Με την γλώσσα μου γύρω από τον πούτσο του και με τα μάτια μου πάντοτε στα δικά του άρχισα να πηγαίνω το κεφάλι μου μπρος - πίσω και να τον κάνω να βογκάει. Κρατώντας τον από τους λαγόνες έλεγχα την κίνησή μου και σιγά - σιγά μπόρεσα να φτάσω το κεφάλι μέχρι μέσα στον λαιμό μου σχεδόν. Ο κύριος Νίκος είχε κλείσει τα μάτια και έτρεμε από την ευχαρίστηση.
- «Μην χύσετε μέσα μου σας παρακαλώ…», του ψιθύρισα όπως μπορούσα.
- «Σε λίγο δεν θα μπορώ να κρατηθώ μωρό μου…», μου είπε σκυμμένος πάνω μου.
Τον έβγαλα από το στόμα μου και ζούληξα το πρόσωπό μου στ’ αρχίδια του. Άρχισα να του τα γλείφω. Μου άρεσε έτσι άτριχα όπως ήταν.
- «Έλα, πάμε στον καναπέ. Δεν αντέχω άλλο…», μου είπε.
Βγάλαμε τις ρόμπες και με πήρε από το χέρι και με οδήγησε εκεί. Με ξάπλωσε μπρούμυτα στον καναπέ, όπως συνήθως γινόταν, αφού άλλωστε όσες φορές με είχε πάρει αυτός ή η κυρία Όλγα με το στραπόν της, από το κωλαράκι μου με είχαν πάρει, και μάλιστα μου άρεσε και πάρα πολύ. Μα το βράδυ εκείνο, θα άλλαζαν όλα! Ο κύριος Νίκος μου τράβηξε το κιλοτάκι και το άφησε πλάι στην πολυθρόνα. Έτσι όπως στεκόταν από πάνω μου άπλωσα το χέρι μου και του χούφτωσα τον πούτσο. Ανασηκώθηκα λίγο και του τον πήρα στο στόμα πάλι.
- «Επιμένεις να τελειώσω στο στόμα σου;», μου είπε.
- «Ελάτε να κάνουμε 69…», του είπα. «Είμαι πολύ ερεθισμένη…»
Ο κύριος Νίκος με κοίταξε ζεστά και ήρθε από πάνω μου. Με καβάλησε με το κορμί μου και μετά στηριζόμενος στα χέρια και τα πόδια του, ξάπλωσε πάνω στο γυμνό μου σώμα. Τύλιξα τον πούτσο του με τα δάχτυλά μου και άρχισε να ανεβοκατεβάζει την λεκάνη του ανασαίνοντας βαριά. Τα δάχτυλά του χώθηκαν στα κωλομέρια μου και άνοιξαν την λεκάνη μου έτσι ώστε η γλώσσα του να μπορεί να μπει στο μουνάκι μου.
- «Κάνε πιο σιγά με την γλώσσα σου. Θα χύσω αν δεν κάνεις πιο σιγά. Είμαι έτοιμος, Έλενα…», μου είπε.
Σταμάτησα να τον γλείφω. Η γλώσσα του με τρέλαινε μέσα μου. Έβαλε ένα δάχτυλο έξω - έξω και μου έτριψε την κλειτορίδα μου, απαλά στην αρχή πιο βίαια μετά. Η λεκάνη μου σηκώθηκα σαν από μόνη της μέσα στην καύλα μου ένιωθα.
- «Είμαι έτοιμη να τελειώσω…», του είπα ξέπνοη.
- «Χύσε κοριτσάκι μου. Χύσε όπως θέλεις. Ευχαριστήσου το!», μου είπε χώνοντας το δάχτυλό του μαζί και την γλώσσα του λίγο πιο βαθιά μέσα στο μουνί μου.
Αυτό ήταν...
- «Χριστέ μου! Νίκο μου, χύνω! Χύνω, χύνω!!!»
Η λεκάνη μου πήγαινε πάνω - κάτω, τα στήθια μου έκαιγαν κάτω από το άτριχό του σώμα... όλα ήταν τέλεια. Η γλώσσα του με γαμούσε μαζί με το δάχτυλό του, με τρέλαιναν. Ποτέ δεν είχα νιώσει τον οργασμό τόσο δυνατά. Πρέπει να πέρασαν πάνω από δέκα λεπτά μέχρι να ηρεμήσει το κορμί μου και η ανάσα μου να γίνει πάλι κανονική.
- «Σου άρεσε καρδούλα μου;», με ρώτησε τρυφερά, ενώ σηκωνόταν από πάνω μου για να ξαπλώσει στο πλάι.
- «Με πεθάνατε πάλι!», του είπα σιγά. «Εσείς όμως είσαστε παραπονεμένος…» του είπα χαμογελώντας και κούρνιασα το πρόσωπό μου στον λαιμό του. «Τι θα κάνουμε να το διορθώσουμε;», τον ρώτησα παιχνιδιάρικα. «Πέστε μου…»
- «Θα έρθω από πάνω σου, κανονικά αυτήν την φορά, θα γλείψω τα βυζιά σου μέχρι να αναψοκοκκινίσουν. Μετά θα κατέβω "νότια" και ενώ θα σου τρίβω τις ρώγες, που είναι κάτι που σου αρέσει, εσύ θα σηκώσεις την λεκάνη κι εγώ θα σου γαμήσω το κωλαράκι με την γλωσσίτσα μου, όπως έχουμε κάνει άλλες φορές. Και όταν σου το σαλιώσω καλά, τότε θα βάλω τον πούτσο μου μέσα στην κωλοτρυπίδα σου και θα αρχίσω να μπαινοβγαίνω μέχρι να χύσω. Πώς σου φαίνεται;»
- «Και που μου τα λέτε έχω καυλώσει. Ελάτε λοιπόν, να μου τα κάνετε…», του είπα.
Ο κύριος Νίκος μου φίλησε το μάγουλο και μισοσηκώθηκε από το πλάι μου. Ξάπλωσε πάνω μου και με χείλια πυρετικά αρχίσαμε να ανταλλάσουμε φιλιά όπου οι γλώσσες μας ήταν σαν να πάλευαν η μια την άλλη. Ο πούτσος τριβόταν στο κάτω μέρος της κοιλιάς μου και τα χέρια μου κατέβηκαν λιγάκι για να τον πιάσω. Ήταν πολύ ερεθισμένος και σκληρός. Έβαλα το κεφάλι του στην σχισμή του μουνιού μου και έσπρωξα την κοιλιά μου προς τα κάτω.
- «Ελενίτσα, τι κάνεις εκεί;», με ρώτησε ξέπνοα ο κύριος Νίκος.
- «Κάνω κάτι που το θέλετε κι εσείς πολύ. Θέλω να με κάνετε δική σας. Είμαι στο χάπι δύο σχεδόν μήνες και δεν υπάρχει φόβος. Προτιμώ εσάς χίλιες φορές παρά κάποιο παιδαρέλι. Μην με αποδιώξετε κύριε Νίκο. Σας παρακαλώ, το θέλω κι εγώ πιο πολύ από σας…», του είπα με μιαν ανάσα.
- «Δεν θέλω να το μετανιώσεις μετά, μωρό μου. Όμως ναι, το θέλω πολύ κι εγώ. Θα σε προσέξω όσο πιο πολύ μπορώ…», μου είπε τρυφερά.
- «Άνοιξε λίγο πιο πολύ τα πόδια σου και σήκωσέ τα πιο ψηλά…», μου ψιθύρισε.
Έκανα όπως μου είπε και ο κύριος Νίκος στηρίχτηκε στον αγκώνα του και με το δεξί χέρι έβγαλε λίγο τον πούτσο του από το μουνάκι μου για να το βάλει πάλι πιο βαθιά.
- «Μ’ αρέσει πολύ που θα με κάνετε γυναίκα εσείς…»
- «Σσσσσς αγαπούλα μου. Όλα θα πάνε καλά…», μου είπε.
Έβαλε λίγο το κεφάλι μέσα και μετά το έβγαλε πάλι. Μετά το ξαναέβαλε και το ξαναέβγαλε αλλά λιγότερο. Και μετά πάλι και πάλι… και κάθε φορά έμπαινε και λίγο περισσότερο. Κάποια στιγμή σαν κάτι να τον εμπόδισε. Προχώρησε πιο σιγά, αλλά σκίρτησα μάλλον από πόνο.
- «Προχωρήστε πιο μέσα, μην ανησυχείτε. Χώστε τον όλον μέσα μου!», του είπα και κρατήθηκα από τον λαιμό του σφιχτά σαν τον ναυαγό από την σανίδα.
Ο κύριος Νίκος βγήκε λίγο πάλι και μετά ξαναμπήκε πιο πολύ. Η αντίσταση που υπήρχε πριν, παραμερίστηκε από τον σκληρό του πούτσο. Ένιωσα έναν στιγμιαίο πόνο και μετά ο πούτσος του μπήκε ολόκληρος μέσα μου για πρώτη φορά. Το τσούξιμο και ο πόνος για τα οποία τόσα και τόσα άκουγα από τις φίλες μου, ήταν τίποτε. Ο κύριος Νίκος πραγματικά ήταν πολύ προσεκτικός. Το πουλί του άρχισε να μπαινοβγαίνει πιο εύκολα τώρα.
- «Πως νιώθεις μωρό;», με ρώτησε με το κεφάλι του χωμένο στον λαιμό μου.
- «Υπέροχα! Είμαι γυναίκα πια! Αχ! Νίκο μου σε ευχαριστώώώώώ!!! Ήταν τέλεια. Θέλω όμως να συνεχίσεις να μπαινοβγαίνεις μέχρι να τελειώσεις…»
Ο κύριος Νίκος δεν περίμενε άλλο. Σηκώθηκε στα γόνατά του και άρχισε προσεκτικά πάντα αλλά και πιο γρήγορα από πριν, να μου τον χώνει βαθιά και γρήγορα. Ο πούτσος του ήταν σαν να μου έδινε ζωή. Ο πόνος ήταν πολύ μικρός, το τσούξιμο είχε σχεδόν περάσει. Το μόνο που ένιωθα ήταν μια γλύκα και το πουλί του που μπαινόβγαινε μέσα στο μουνάκι μου σαν έμβολο, μέχρι που...
- «Χύνω αγάπη μου, χύνω μωρό μου, χύνω καρδούλα μου...»
Τον έσφιξα πολύ δυνατά σαν να φοβόμουνα μην μου φύγει. Ο κύριος Νίκος λαχάνιαζε από πάνω μου και η λεκάνη του ανεβοκατέβαινε πάνω στην δική μου. Ο πούτσος του υγρός κουνιόταν μέσα μου, χωρίς πρόβλημα, μέσα - έξω, μέσα - έξω. Αυτό συνεχίστηκε για τρία - τέσσερα λεπτά. Ο κύριος Νίκος πραγματικά το απολάμβανε, όπως άλλωστε κι εγώ. Οι κινήσεις του σιγά - σιγά έγιναν πιο αργές. Σε λίγο σταμάτησαν...
Ο κύριος Νίκος σηκώθηκε και πήρε από το τραπεζάκι πλάι μας χαρτομάντιλα. Με σκούπισε προσεκτικά παντού και μετά καθαρίστηκε πρόχειρα και ο ίδιος. Πήγε στο μπάνιο και έφερε μια βρεγμένη πετσέτα και καθάρισε πρώτα εμένα και μετά το κορμί του. Μετά ξάπλωσε πλάι μου και με σκέπασε με τη ρόμπα μου αφού έβαλε πάνω μας και την δικιά του.
- «Σε πόνεσα;», ρώτησε.
- «Καθόλου! Ίσα - ίσα παραξενεύτηκα. Άκουγα τα χίλια - μύρια και φοβόμουνα. Ήσασταν όμως πολύ γλυκός».
- «Σε ευχαριστώ πολύ μικρό μου. Ελπίζω να ήμουν πραγματικά καλός όπως μου λες».
- «Τι ώρα είναι;»
- «Περίπου επτά και μισή. Γιατί ρωτάς; Πρέπει να φύγεις;»
- «Οι δικοί μου λείπουν στο εξοχικό και τους είπα ότι θα κοιμηθώ σε μια φίλη μου. Θα ήθελα να κοιμηθώ εδώ αν δεν έχεις πρόβλημα…»
- «Γιατί να έχω πρόβλημα; Ίσα - ίσα μ’ αρέσει που θα κοιμηθούμε μαζί. Θέλεις να πάμε στο υπνοδωμάτιο;»
- «Όχι, όχι. Προτιμώ να φέρεις κάποια κουβέρτα να κοιμηθούμε εδώ στον καναπέ».
- «Εντάξει... Να σε ρωτήσω κάτι; Γιατί άλλοτε μου μιλάς στον ενικό και άλλοτε στον πληθυντικό;»
Γέλασα με την ερώτησή του.
- «Δεν ξέρω. Ειλικρινά δεν ξέρω. Άλλοτε μ’ αρέσει ο ενικός, άλλοτε όχι. Άσε με ελεύθερη να τα λέω όπως μου έρχονται σε παρακαλώ…», του είπα.
- «Οκ μωρό. Κανένα πρόβλημα. Πάω για την κουβέρτα…»
Ο κύριος Νίκος έφερε μια μεγάλη κουβέρτα και μας σκέπασε.
- «Κάνε μου μια χάρη. Μπορείς;»
- «Ναι, σε ακούω…»
- «Θέλω να κοιμηθώ με σένα στην πλάτη μου και να με έχεις κλεισμένη στην αγκαλιά σου. Μπορείς;»
- «Κι εγώ τι θα κερδίσω;», με ρώτησε χαμογελώντας.
- «Μόλις ξυπνήσουμε θα ξανακάνουμε έρωτα… όπως το θέλεις. Εντάξει;»
- «Μετά χαράς! Το δέχομαι».
- Κι έτσι μας πήρε ο ύπνος…
Εάν θέλετε να γράψετε τις εντυπώσεις σας, κάντε το. Όμως σας παρακαλώ χωρίς σχόλια πρόστυχα. Ειλικρινά με κάνουν να αισθάνομαι άσχημα.
Γεια σας
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.