Αποφάσισα να κάνω ένα μικρό ταξιδάκι σε ένα νησί της Ελλάδας για διακοπές. Ένοιωθα κουρασμένος πνευματικά και σωματικά και θεώρησα ότι ένα τετραήμερο μόνος μου, θα με ηρεμούσε. Άπλωσα τον χάρτη της Ελλάδας στον τοίχο του μπαλκονιού και τον κόλλησα με σελοτέηπ. Στη συνέχεια πήρα τρία βελάκια και αφού απομακρύνθηκα δώδεκα βήματα από το χάρτη, πέταξα ένα-ένα τα βελάκια. Το πρώτο αστόχησε δραματικά. Το δεύτερο καρφώθηκε στην Πελοπόννησο δίπλα στην πόλη που μένω. Το τρίτο έφυγε δεξιά και κάτω. Δεν καρφώθηκε, αλλά ακούμπησε το σημείο που δείχνει την Κύπρο! Κούνησα το κεφάλι μου και σκέφτηκα «Γιατί όχι»; Έκλεισα αεροπορικό εισιτήριο για Λευκωσία και ετοιμάστηκα για ταξίδι.
Το ότι έφτασα πιο σύντομα από ότι φανταζόμουν με χαροποίησε. Έκλεισα ξενοδοχείο κοντά στο αεροδρόμιο και άρχισα να περπατάω στην πόλη χαζεύοντας. Ξένος ανάμεσα σε ξένους. Άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Θα μπορούσα να συστηθώ ως οποιοσδήποτε και να γίνω πιστευτός. Ήμουν τουρίστας για τον έξω κόσμο. Και το πιο καλό πράγμα για μένα ήταν ότι το πνεύμα μου ξεκουραζόταν με τέτοια παιχνίδια. Οι δρόμοι της πόλης ήταν απλά δρόμοι. Θα μπορούσα να ήμουν στην Αθήνα, στο Παρίσι ή στη Νέα Υόρκη. Ο κόσμος πηγαινοερχόταν αδιαφορώντας. Η βρωμιά στις σκοτεινές γωνίες μου πότιζε τις αισθήσεις. Η απόλαυση της σήψης μιας πόλης που κοιμάται. Ενός κόσμου που δεν βλέπει πέρα από τα δύο μέτρα και που φορά παρωπίδες. Μόνο το καρότο τον οδηγεί στην πορεία προς τη σύγκρουση. Προς το ατέρμονο τίποτα. Κούνησα το κεφάλι μου με αχαλίνωτη χαρά. Είδα το είδωλο μου σε μια γυάλινη βιτρίνα παραλλαγμένο. Φυσικά και είναι πάντα εκεί. Δίπλα μου! Με ακολουθεί πιστά σαν να ήταν η σκιά μου ή κομμάτι της. Οι περισσότεροι νοήμονες δεν το αντιλαμβάνονται. Πολλοί το φοβούνται και το κλειδώνουν σε σκοτεινά κελιά του νου. Όμως εγώ το καλωσορίζω σαν παλιό αγαπημένο γνώριμο. Του ανοίγω την αγκαλιά μου και το δέχομαι αβίαστα. Ξέρω ότι είναι κομμάτι μου και για να μπορώ να το χειραγωγήσω θα πρέπει πρώτα να το θρέψω και να το ικανοποιήσω.
Μπαίνω σε ένα μαγαζί και χτυπάω στο μπράτσο μια χένα. Ένα οκτάκτινο αστέρι με τελίτσες γύρω του. Όχι όμως με μαύρο μελάνι, αλλά με ξεθωριασμένο βαθύ πράσινο. Να φαίνεται σαν παλιό τατουάζ. Δεν έχω ιδέα γιατί το έκανα, αλλά μου άρεσε. Έτσι ταΐζω το σκοτεινό μου εγώ. Η ώρα είχε περάσει και δεν το είχα καταλάβει. Γύρισα στο ξενοδοχείο μου με τα πόδια και έκανα μπάνιο. Ρώτησα διάφορα άτομα για το που θα βρω μπαράκι με ροκ μουσική και επιτέλους πήρα μια καλή απάντηση. «Ανόητοι! Δεν ξέρετε πώς ένας στίχος μπορεί να γεμίσει την ψυχή σας! Είμαι ο επιβάτης! Και διασχίζω τα πίσω στενά της πόλης. Βλέπω τα αστέρια να βγαίνουν απόψε! Βλέπω τον καθαρό και κοίλο ουρανό!» Βρήκα το μπαράκι ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες. Μπήκα μέσα μιλώντας σπαστά αγγλικά με ρώσικη προφορά. Κοιτάω τριγύρω. Ντόπιοι και τουρίστες. Κανένας ρώσος. Ωραία! Πλησιάζω στη μπάρα και παραγγέλνω μπύρα. Δεν έχω ιδέα τι βάζουν στα βαριά ποτά εδώ μέσα και δε ριψοκινδυνεύω. Στριμώχνομαι στη γωνία κοντά στον ντι-τζέι. Αφήνω το βλέμμα μου να πλανηθεί στο ρυθμό της μουσικής.
Κάποιος μιλάει για το ναό των βασιλιάδων. Κάποιος άλλος παραπονιέται και λέει ότι παραδίνεται. Ο αέρας της αλλαγής φυσάει και τα βλέφαρα μου ανοιγοκλείνουν. Κάποιος ή κάτι είναι κοντά μου. Ελκύομαι από αυτό. Μαγνητικά πεδία αρχίζουν και επιδρούν. Κοιτάω. Μία παρέα. Τέσσερις άντρες, τέσσερις γυναίκες. Τρία ζευγάρια και δύο αδέρφια. Ακόμα μία συγγένεια. Είναι φίλοι και γνωρίζονται καιρό. Παρατηρώ αυτή. Νοιώθει το βλέμμα μου που την τρώει. Γυρνάει… Με κοιτάει και χαμογελά πονηρά. Δεν κάνω παιχνίδι μαζί της, ούτε αυτή μαζί μου. Δε γνωριζόμαστε και έχουμε άλλα πράγματα στο μυαλό μας. Όμως αυτό που κατοικεί στα βάθη του αρχέγονου νου, βρίσκει το δικό της. Πλέον αναλαμβάνει το ένστικτο. Πίνει κρασί. Πίνω μπύρα. Επικίνδυνος συνδυασμός. Παραγγέλνω στον μπάρμαν καθώς με πλησιάζει με το λοξό χαμόγελό της. Όταν στέκεται δίπλα μου της σερβίρω ένα νέο ποτήρι. Πίνει μια γουλιά. Κατεβάζω το μισό μπουκάλι μπύρας με μια ανάσα.
- Τι θέλεις;
Η φωνή της σκοτεινή και μελωδική, αντηχεί στα αυτιά μου. Της απαντώ με σπαστά αγγλικά και την ίδια προφορά που είχα χρησιμοποιήσει νωρίτερα.
- Όχι ονόματα.
- Καλώς. Αλλά πώς να σε φωνάζω;
- Μπράτβα!
- Ρώσικη μαφία;
- Νιέτ! Συντροφιά! Παρέα. Αυτό σημαίνει.
- Μάλιστα.
- Ναζνταρόβια κούκλα. Στην υγειά μας.
Τσουγκρίζουμε μαζί μπουκάλι μπύρας και ποτήρι κρασί. Πίνει και χαμογελάει. Ξέρει ότι δεν είμαι ρώσος. Και ξέρω ότι το ξέρει. Παιχνίδι ποντικού και γάτας. Αλλά ποιος θα φάει ποιον; Θα δείξει σε λίγο.
- Τι εσώρουχο φοράς; Στρίνγκ; Μαύρο;
- Έχει και λίγο κόκκινο στις άκρες.
- Βγαλ’ το και δωσ’ το μου.
- Μισό να πάω στις τουαλέτες.
- Όχι στις τουαλέτες. Εδώ! Τώρα! Μπροστά μου.
Σηκώνει τους ώμους της ανέμελα. Και με μια κίνηση κατεβάζει το στρινγκάκι και μου το δίνει στο χέρι. Το σαγόνι του μπάρμαν ακουμπάει στο πάτωμα. Οι πιτσιρικάδες από πίσω μας έχουν πετάξει τα μάτια έξω. Κι εγώ τρίβω το κιλοτάκι στη μούρη μου εισπνέοντας τη μυρωδιά της. Είχε περίοδο πριν δέκα μέρες. Είναι στις γόνιμες ημέρες. Άρωμα σα φλούδα από μανταρίνι. Μου κάνει. Βάζω το στρινγκάκι στην τσέπη μου.
- Πες στην παρέα σου ότι δε θα σε συνοδέψουν.
Γνέφει θετικά και πηγαίνει προς αυτούς καθώς εγώ πληρώνω το λογαριασμό και σηκώνομαι. Δύο λεπτά περπατάμε αγκαζέ έξω στην πόλη.
- Μπορείς να το μυρίσεις; Το άρωμα της δυσωδίας αυτής της πόλης είναι σχεδόν μεθυστικό.
- Είσαι ο πρώτος που το παρατηρεί. Μετά από εμένα φυσικά.
Την κοιτάω στα μάτια. Ξέρει! Αλλά το σκοτάδι μέσα της δεν είναι τόσο φωτεινό όσο το δικό μου. Δεν έχει βαρεθεί πολύ ακόμα τη ζωή. Πριν μπούμε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου της λέω:
- Σήμερα θα τελειώσεις με έναν μοναδικό τρόπο που δεν έχεις ξαναζήσει ποτέ στη ζωή σου. Κάνε μόνο αυτό που σου λέω.
Γνέφει άλλη μια φορά θετικά και μπαίνει στο δωμάτιο. Τις βάζω ουίσκι από το μικρά μπουκαλάκια και βάζω ένα τριπλό για εμένα. Κάθεται στο κρεβάτι και πίνει. Της λέω να πιεί το υπόλοιπο μονορούφι και να γδυθεί. Ακολουθεί τις οδηγίες μου πιστά. Έπειτα ξαπλώνει στο κρεβάτι και κάθεται με τα πόδια ανοιχτά και το ξυρισμένο μουνάκι σε πλήρη θέα. Βγάζω το στρινγκάκι από την τσέπη μου και το μυρίζω. Της λέω να μην αγγίξει καθόλου τον εαυτό της. Να μην τολμήσει ούτε καν να το διανοηθεί. Στη συνέχεια τρίβω το κιλοτάκι πάνω από το φούσκωμα του παντελονιού μου. Τα μάτια της δε χάνουν καμία από τις κινήσεις μου. Και καθώς νοιώθω την πούτσα μου να ασφυκτιά στο παντελόνι, σε σημείο που να μην αντέχω άλλο. Σταματάω. Την κοιτώ στα μάτια. Πλησιάζω προς το μέρος της και το βλέμμα μου χαϊδεύει κάθε σημείο του σώματός της. Η λεκάνη της τινάζεται λίγο προς τα πάνω όταν επικεντρώνομαι εκεί. Οι ρόγες τις σκληραίνουν καθώς τα μάτια μου καρφώνονται σε αυτές. Βλέπω τα βυζιά της να φουσκώνουν. Το στομάχι της ανεβοκατεβαίνει με κάθε ανάσα και συσπάται.
Καθώς την κοιτάω χωρίς να την ακουμπήσω, της εξηγώ τι κάνω. Η ανάσα της αρχίζει και γίνεται πιο κοφτή και πιο γρήγορη. Το μουνάκι της κουνιέται από μόνο του και η κλειτορίδα της φουσκώνει. Τη γλείφω με τη σκέψη μου. Την ακουμπάω νοητικά στις πατούσες. Στα ευαίσθητα σημεία πίεσης και απότομα κοιτάω τη βάση του λαιμού της. Εξακολουθώ να της λέω τι ακριβώς της κάνω, χωρίς να την αγγίζω. Τα χέρια της προσπαθούν να ξεκολλήσουν και να αγγίξουν το σώμα της. Η μόνη μας επαφή είναι η ζώνη μου που της δένει τα χέρια στο κρεβάτι. Συνεχίζω την αφήγηση μου αργά και βλέπω ιδρώτας να σχηματίζεται στο μέτωπο της. Τα πόδια της κινούνται, αλλά τη διατάζω να μείνει ακίνητη. Το κάνει κλείνοντας τα μάτια και αναστενάζει δυνατά. Οι θηλές τις είναι κατακόκκινες και πρησμένες όσο δεν πάει. Ένας υγρός ήχος ακούγεται από το μουνάκι της, καθώς ακούει τα λόγια μου. Και αφού διαπιστώνω ότι δεν αντέχει άλλο, κατεβάζω το παντελόνι μου και το εσώρουχο και τρίβω τα προσπερματικά μου υγρά πάνω στο στρινγκάκι της. Στη συνέχεια ντύνομαι, αν και νοιώθω άβολα. Η πούτσα μου όταν ελευθερώθηκε λίγο νωρίτερα, σταμάτησε την ασφυκτική πίεση. Αλλά τη φυλακίζω ξανά μέσα στο παντελόνι.
Στη συνέχεια φέρνω το κιλοτάκι στη μύτη της και της λέω να εισπνεύσει. Μετά το περνάω μαλακά από το λαιμό της και το κατευθύνω προς τις καυλωμένες ρόγες. Δεν ασκώ πίεση. Είναι μόνο ένα απαλό χάδι. Αλλά στην κατάσταση που βρίσκεται, αναστενάζει δυνατά. Πηγαίνω πιο κάτω. Στο στομάχι της και ύστερα ανάμεσα στα πόδια της. Όταν το μετάξι ακουμπάει την πρησμένη από καύλα σάρκα, την ακούω να ουρλιάζει.
- Χύνω! Χύνω! Χύνω…
Η λεκάνη της χορεύει. Τα πόδια της κινούνται. Οι χυμοί τρέχουν ποτάμι από μέσα της. Το πρόσωπο της έχει κοκκινίσει και παλεύει να αναπνεύσει. Περνάνε δεκαπέντε λεπτά. Έχει ηρεμίσει και της λύνω τα χέρια.
- Ντύσου και φύγε ή μείνε και κοιμήσου. Δεν έχει άλλο απόψε.
Χαμογελάει με εκείνο το σκανδαλιάρικο χαμόγελο. Πάει στο μπάνιο και ακούω το ντους να τρέχει. Ξέρω ότι είχε ένα δυνατό οργασμό, αλλά θα χρησιμοποιήσει το τηλέφωνο της ντουζιέρας και τα δάχτυλά της για να ξαναχύσει. Χαλαρώνω και αλλάζω σε κάτι άνετο. Βάζω νέα γενναία ποσότητα αλκοόλ, ανάβω τσιγάρο, ανοίγω παντζούρια και δίνω εντολή στην πούτσα μου να χαλαρώσει. Η σάρκα παλεύει με το μυαλό. Αλλά το μυαλό αυτή τη στιγμή κερδίζει εύκολα. Μπαίνει μετά από λίγο στο δωμάτιο φορώντας μια λευκή πετσέτα στα μαλλιά και μια στη μέση. Καθόμαστε και συζητάμε για διάφορα θέματα. Γνωριζόμαστε από παλιά. Αυτή δούλευε σα μαντάμ στα μεγάλα «σπίτια» της μητέρας Ρωσίας. Εγώ ήμουν ο δεύτερος γιος του αρχηγού της Μπράτβα. Δε χρειαζόταν να πάω σε τέτοιους οίκους. Αν ήθελα γυναίκες, έρχονταν αυτές στο σπίτι μου. Μου λέει για το πώς έμπλεξε. Με ρωτά αν αληθεύει αυτό που έκανα για να εκδικηθώ το χαμό του αδερφού μου. Γνέφω αρνητικά. Δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Ήταν πολύ χειρότερα. Σκότωσα πολλούς παραπάνω. Ζούμε και ακολουθούμε και οι δύο το σενάριο.
Με ρωτά γιατί το τατουάζ είναι τόσο παλιό. Της απαντάω πως το έκανα στο αναμορφωτήριο. Η ώρα περνά. Η ζάλη που προκαλεί το πολύ ποτό έρχεται. Ξαπλώνω δίπλα της στο κρεβάτι και κλείνω για μια στιγμή τα μάτια. Νοιώθω το σώμα της να κολλά στο δικό μου. Νοιώθω το χέρι της πάνω στο εσώρουχό μου και η πούτσα μου αμέσως αναδεύεται.
- Είπα όχι σήμερα…
και της γυρνάω την πλάτη πιέζοντας την πούτσα μου ανάμεσα στα πόδια. Με παίρνει ο ύπνος, αν και νοιώθω την παρουσία της δίπλα μου. Η πετσέτα που κάλυπτε το σώμα της έχει εξαφανιστεί, καθώς και αυτή των μαλλιών. Αποκοιμιέται. Ξύπνησε πρώτη και με κοιτάει. Εγώ βλέπω όνειρα, αλλά αντιλαμβάνομαι τις κινήσεις της. Αργά και προσεκτικά μου κατεβάζει το εσώρουχο. Την αφήνω! Θέλει να ζήσει κάτι δικό της. Να δώσει πίσω ότι πήρε. Μου χαϊδεύει την μισοσηκωμένη πούτσα και για να την βοηθήσω γυρίζω ανάσκελα. Ακούω το χαμόγελό της και βλέπω που ανασαίνει σιγά! Κάτω από το απαλό άγγιγμα της, η πούτσα μου σκληραίνει και τεντώνεται. Τα χείλη της δίνουν ένα μικρό φιλί στην πρησμένη και κατακόκκινη βάλανο. Κατεβάζει το πετσάκι όσο κάτω πάει με μια αργή κίνηση και η γλώσσα της αρχίζει να χορεύει πάνω στο κεφαλάκι και στο στέλεχος. Το ένα της χέρι πιάνει και μαλάζει τα πρησμένα αρχίδια. Το άλλο γραπώνει την πούτσα και την παίζει στον ρυθμό που το κεφάλι της ανεβοκατεβαίνει. Η πίπα της είναι θεϊκή και με ξυπνάει. Βλέπει τα μάτια μου να ανοίγουν και εντείνει το ρυθμό της. Χαμογελώ πονηρά. Τα δίνει όλα και ζητά το σπέρμα μου για ανταμοιβή.
Βαριανασαίνω και γουρλώνω τα μάτια προσπαθώντας να την προειδοποιήσω. Το στόμα της φυλακίζει όλο το μήκος της πούτσας μου μέχρι τη βάση. Ο λαιμός της καλωσορίζει το σπέρμα που εκτοξεύεται και το άλλο χέρι της αρμέγει στην κυριολεξία τα αρχίδια μου, για να βγάλουν όλη την ποσότητα από μέσα τους. Προσπαθώ να ανασάνω, καθώς η λεκάνη μου κινείται από μόνη της. Όταν διαπιστώνει ότι δεν έχω άλλο σπέρμα να δώσω, αποφυλακίζει την πούτσα μου και δίνει ένα μικρό φιλάκι στον ουρητήρα. Τινάζομαι σα να με χτύπησε ηλεκτρισμός. Ο οργασμός μου παραήταν δυνατός. Όμως η πούτσα μου δε λέει να πέσει στη θέα της. Την αρπάζω από το λαιμό και τη φιλάω βίαια στα χείλη. Βάζω τη γλώσσα μου μέσα στο στόμα της. Μου δαγκώνει το χείλος. Της στρίβω τη μια ρόγα. Μου ρίχνει μια σφαλιάρα. Τη γυρνάω απότομα και τη ρίχνω με πλάτη στο κρεβάτι καθώς δαγκώνω δυνατά την άλλη ρόγα. Μου ζουλάει τα αρχίδια. Κατεβαίνω κάτω και γλείφω δυνατά την κλειτορίδα της. Μου γδέρνει την πλάτη με τα νύχια της. Υγρά τρέχουν από το μουνί της. Τη γυρνάω μπρούμυτα και αρχίζω να ρίχνω δυνατές ξυλιές στον κώλο της. Με τη γάμπα της με κοπανά από πίσω στην πλάτη. Της πιάνω τα χέρια και τα κρατώ πίσω καθώς φτύνω στον κώλο της.
- Μη! Είμαι ακόμα παρθένα εκεί!
- Ήρθε η ώρα να χάσεις την παρθενιά σου!
Με μια κίνηση χώνω όλη την πούτσα μου στον κώλο της βαθιά. Ουρλιάζει και βλέπω το πρόσωπο της δακρυσμένο. Αρχίζω και τη γαμάω γρήγορα βάζοντας τρία δάχτυλα μέσα στο μουνί της. Πέντε λεπτά αργότερα δεν ουρλιάζει από πόνο, αλλά από καύλα. Το μουνί της σχεδόν συνθλίβει τα δάχτυλα μου από το δυνατό οργασμό και ο κώλος της δέχεται το παχύρευστο σπέρμα μου μέσα της. Πέφτω πάνω της αποκαμωμένος. Ψάχνουμε να βρούμε ανάσες. Η πούτσα όμως δε λέει να πέσει. Τη βγάζω αργά από τον κώλο της και τη βάζω μέσα στο μουνάκι της. Είναι υγρό και ζεστό και ακόμα στάζει. Με δέχεται εύκολα μέσα της και τη γυρνάω σε στάση να είναι στο πλάι μου. Της χουφτώνω τα βυζιά και της δαγκώνω απαλά το λαιμό. Αρχίζει και κινείται πάνω στην πούτσα αργά με κυκλικές κινήσεις. Για δέκα περίπου λεπτά καθόμαστε σε αυτή τη στάση για δύο λόγους. Είναι ξεκούραστη και ήμασταν αποκαμωμένοι. Μετά την πιάνω από τη μέση και όντας ακόμα μέσα της γυρνάω την πλάτη μου να ακουμπάει στο στρώμα του κρεβατιού και η δική της να ακουμπά στο στήθος μου. Της πιάνω τα πόδια και αρχίζω σιγά-σιγά να τη γαμάω για κάνα δίλεπτο.
Κατόπιν αυτή σκύβει μπροστά και πιάνει τους αστραγάλους μου. Σε αυτή τη στάση κουνάει μόνο τη μέση της πάνω-κάτω στην πούτσα μου. Στη συνέχεια και αφού έχει σηκωθεί ώστε μόνο η βάλανος να είναι μέσα της γυρνάει όμορφα το σώμα της για να με αντικρίζει και να με καβαλικέψει. Παίζω με τις βυζάρες καθώς καλπάζει πάνω μου. Σύντομα αρχίζω να νοιώθω τους σπασμούς της. Την κορύφωση της!
- Χύνω καυλιάρη μου, χύνω!
Μου φωνάζει κι εγώ πιέζω τον εαυτό μου να τελειώσω μαζί της. Τρεις ανάσες αργότερα αρχίζω να εκτοξεύω ότι λίγο σπέρμα είχε απομείνει στα αρχίδια μου βαθιά μέσα στο μουνί της.
- Χύνω κι εγώ μαζί μουνάρα μου!
Κοιτάω αριστερά και δεξιά καθώς εκτοξεύω πίδακες σπέρματος κουνώντας όλο και πιο γρήγορα την παλάμη μου. Τα πλακάκια του μπάνιου γεμίζουν με υγρά και προσπαθώ να κρατηθώ από το αλουμινένιο χερούλι της βρύσης. Η πούτσα μου τραντάζεται ακόμα μέσα στην παλάμη μου και εκτοξεύει άλλες δύο ρουκέτες σπέρματος. Τεντώνομαι στα δάχτυλα των ποδιών μου και αφού στηρίζομαι καλά στον τοίχο, ανοίγω το νερό. Νοιώθω ωραία, καθώς το καυτό νερό πέφτει στο σώμα μου και βρίσκω την αναπνοή μου. Περιμένω μισό λεπτό, μέχρι που να μην αντέχω άλλο τη ζέστη και ανοίγω και το κρύο νερό για να ισορροπήσω τη θερμοκρασία. Αχνός έχει σχηματιστεί σαν ομίχλη σε όλο το μπάνιο. Αφού πλυθώ και καθαριστώ, περνάω με σαπούνι τα πλακάκια που είχα καταβρέξει με χύσια. Βγαίνω από το μπάνιο και τυλίγομαι με μια πετσέτα. Καθαρίζω τον καθρέφτη και κοιτάω το είδωλο μου με μια απορία να βγαίνει δυνατά από τα χείλη μου:
- Ρε γαμώτο! Γιατί όποτε θέλω να τραβήξω μια μαλακία, μου παίρνει τόση ώρα και πρέπει να στήσω ολόκληρο σενάριο επιστημονικής φαντασίας;
(Copyright protected OW ref: 88414)
Το ότι έφτασα πιο σύντομα από ότι φανταζόμουν με χαροποίησε. Έκλεισα ξενοδοχείο κοντά στο αεροδρόμιο και άρχισα να περπατάω στην πόλη χαζεύοντας. Ξένος ανάμεσα σε ξένους. Άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Θα μπορούσα να συστηθώ ως οποιοσδήποτε και να γίνω πιστευτός. Ήμουν τουρίστας για τον έξω κόσμο. Και το πιο καλό πράγμα για μένα ήταν ότι το πνεύμα μου ξεκουραζόταν με τέτοια παιχνίδια. Οι δρόμοι της πόλης ήταν απλά δρόμοι. Θα μπορούσα να ήμουν στην Αθήνα, στο Παρίσι ή στη Νέα Υόρκη. Ο κόσμος πηγαινοερχόταν αδιαφορώντας. Η βρωμιά στις σκοτεινές γωνίες μου πότιζε τις αισθήσεις. Η απόλαυση της σήψης μιας πόλης που κοιμάται. Ενός κόσμου που δεν βλέπει πέρα από τα δύο μέτρα και που φορά παρωπίδες. Μόνο το καρότο τον οδηγεί στην πορεία προς τη σύγκρουση. Προς το ατέρμονο τίποτα. Κούνησα το κεφάλι μου με αχαλίνωτη χαρά. Είδα το είδωλο μου σε μια γυάλινη βιτρίνα παραλλαγμένο. Φυσικά και είναι πάντα εκεί. Δίπλα μου! Με ακολουθεί πιστά σαν να ήταν η σκιά μου ή κομμάτι της. Οι περισσότεροι νοήμονες δεν το αντιλαμβάνονται. Πολλοί το φοβούνται και το κλειδώνουν σε σκοτεινά κελιά του νου. Όμως εγώ το καλωσορίζω σαν παλιό αγαπημένο γνώριμο. Του ανοίγω την αγκαλιά μου και το δέχομαι αβίαστα. Ξέρω ότι είναι κομμάτι μου και για να μπορώ να το χειραγωγήσω θα πρέπει πρώτα να το θρέψω και να το ικανοποιήσω.
Μπαίνω σε ένα μαγαζί και χτυπάω στο μπράτσο μια χένα. Ένα οκτάκτινο αστέρι με τελίτσες γύρω του. Όχι όμως με μαύρο μελάνι, αλλά με ξεθωριασμένο βαθύ πράσινο. Να φαίνεται σαν παλιό τατουάζ. Δεν έχω ιδέα γιατί το έκανα, αλλά μου άρεσε. Έτσι ταΐζω το σκοτεινό μου εγώ. Η ώρα είχε περάσει και δεν το είχα καταλάβει. Γύρισα στο ξενοδοχείο μου με τα πόδια και έκανα μπάνιο. Ρώτησα διάφορα άτομα για το που θα βρω μπαράκι με ροκ μουσική και επιτέλους πήρα μια καλή απάντηση. «Ανόητοι! Δεν ξέρετε πώς ένας στίχος μπορεί να γεμίσει την ψυχή σας! Είμαι ο επιβάτης! Και διασχίζω τα πίσω στενά της πόλης. Βλέπω τα αστέρια να βγαίνουν απόψε! Βλέπω τον καθαρό και κοίλο ουρανό!» Βρήκα το μπαράκι ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες. Μπήκα μέσα μιλώντας σπαστά αγγλικά με ρώσικη προφορά. Κοιτάω τριγύρω. Ντόπιοι και τουρίστες. Κανένας ρώσος. Ωραία! Πλησιάζω στη μπάρα και παραγγέλνω μπύρα. Δεν έχω ιδέα τι βάζουν στα βαριά ποτά εδώ μέσα και δε ριψοκινδυνεύω. Στριμώχνομαι στη γωνία κοντά στον ντι-τζέι. Αφήνω το βλέμμα μου να πλανηθεί στο ρυθμό της μουσικής.
Κάποιος μιλάει για το ναό των βασιλιάδων. Κάποιος άλλος παραπονιέται και λέει ότι παραδίνεται. Ο αέρας της αλλαγής φυσάει και τα βλέφαρα μου ανοιγοκλείνουν. Κάποιος ή κάτι είναι κοντά μου. Ελκύομαι από αυτό. Μαγνητικά πεδία αρχίζουν και επιδρούν. Κοιτάω. Μία παρέα. Τέσσερις άντρες, τέσσερις γυναίκες. Τρία ζευγάρια και δύο αδέρφια. Ακόμα μία συγγένεια. Είναι φίλοι και γνωρίζονται καιρό. Παρατηρώ αυτή. Νοιώθει το βλέμμα μου που την τρώει. Γυρνάει… Με κοιτάει και χαμογελά πονηρά. Δεν κάνω παιχνίδι μαζί της, ούτε αυτή μαζί μου. Δε γνωριζόμαστε και έχουμε άλλα πράγματα στο μυαλό μας. Όμως αυτό που κατοικεί στα βάθη του αρχέγονου νου, βρίσκει το δικό της. Πλέον αναλαμβάνει το ένστικτο. Πίνει κρασί. Πίνω μπύρα. Επικίνδυνος συνδυασμός. Παραγγέλνω στον μπάρμαν καθώς με πλησιάζει με το λοξό χαμόγελό της. Όταν στέκεται δίπλα μου της σερβίρω ένα νέο ποτήρι. Πίνει μια γουλιά. Κατεβάζω το μισό μπουκάλι μπύρας με μια ανάσα.
- Τι θέλεις;
Η φωνή της σκοτεινή και μελωδική, αντηχεί στα αυτιά μου. Της απαντώ με σπαστά αγγλικά και την ίδια προφορά που είχα χρησιμοποιήσει νωρίτερα.
- Όχι ονόματα.
- Καλώς. Αλλά πώς να σε φωνάζω;
- Μπράτβα!
- Ρώσικη μαφία;
- Νιέτ! Συντροφιά! Παρέα. Αυτό σημαίνει.
- Μάλιστα.
- Ναζνταρόβια κούκλα. Στην υγειά μας.
Τσουγκρίζουμε μαζί μπουκάλι μπύρας και ποτήρι κρασί. Πίνει και χαμογελάει. Ξέρει ότι δεν είμαι ρώσος. Και ξέρω ότι το ξέρει. Παιχνίδι ποντικού και γάτας. Αλλά ποιος θα φάει ποιον; Θα δείξει σε λίγο.
- Τι εσώρουχο φοράς; Στρίνγκ; Μαύρο;
- Έχει και λίγο κόκκινο στις άκρες.
- Βγαλ’ το και δωσ’ το μου.
- Μισό να πάω στις τουαλέτες.
- Όχι στις τουαλέτες. Εδώ! Τώρα! Μπροστά μου.
Σηκώνει τους ώμους της ανέμελα. Και με μια κίνηση κατεβάζει το στρινγκάκι και μου το δίνει στο χέρι. Το σαγόνι του μπάρμαν ακουμπάει στο πάτωμα. Οι πιτσιρικάδες από πίσω μας έχουν πετάξει τα μάτια έξω. Κι εγώ τρίβω το κιλοτάκι στη μούρη μου εισπνέοντας τη μυρωδιά της. Είχε περίοδο πριν δέκα μέρες. Είναι στις γόνιμες ημέρες. Άρωμα σα φλούδα από μανταρίνι. Μου κάνει. Βάζω το στρινγκάκι στην τσέπη μου.
- Πες στην παρέα σου ότι δε θα σε συνοδέψουν.
Γνέφει θετικά και πηγαίνει προς αυτούς καθώς εγώ πληρώνω το λογαριασμό και σηκώνομαι. Δύο λεπτά περπατάμε αγκαζέ έξω στην πόλη.
- Μπορείς να το μυρίσεις; Το άρωμα της δυσωδίας αυτής της πόλης είναι σχεδόν μεθυστικό.
- Είσαι ο πρώτος που το παρατηρεί. Μετά από εμένα φυσικά.
Την κοιτάω στα μάτια. Ξέρει! Αλλά το σκοτάδι μέσα της δεν είναι τόσο φωτεινό όσο το δικό μου. Δεν έχει βαρεθεί πολύ ακόμα τη ζωή. Πριν μπούμε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου της λέω:
- Σήμερα θα τελειώσεις με έναν μοναδικό τρόπο που δεν έχεις ξαναζήσει ποτέ στη ζωή σου. Κάνε μόνο αυτό που σου λέω.
Γνέφει άλλη μια φορά θετικά και μπαίνει στο δωμάτιο. Τις βάζω ουίσκι από το μικρά μπουκαλάκια και βάζω ένα τριπλό για εμένα. Κάθεται στο κρεβάτι και πίνει. Της λέω να πιεί το υπόλοιπο μονορούφι και να γδυθεί. Ακολουθεί τις οδηγίες μου πιστά. Έπειτα ξαπλώνει στο κρεβάτι και κάθεται με τα πόδια ανοιχτά και το ξυρισμένο μουνάκι σε πλήρη θέα. Βγάζω το στρινγκάκι από την τσέπη μου και το μυρίζω. Της λέω να μην αγγίξει καθόλου τον εαυτό της. Να μην τολμήσει ούτε καν να το διανοηθεί. Στη συνέχεια τρίβω το κιλοτάκι πάνω από το φούσκωμα του παντελονιού μου. Τα μάτια της δε χάνουν καμία από τις κινήσεις μου. Και καθώς νοιώθω την πούτσα μου να ασφυκτιά στο παντελόνι, σε σημείο που να μην αντέχω άλλο. Σταματάω. Την κοιτώ στα μάτια. Πλησιάζω προς το μέρος της και το βλέμμα μου χαϊδεύει κάθε σημείο του σώματός της. Η λεκάνη της τινάζεται λίγο προς τα πάνω όταν επικεντρώνομαι εκεί. Οι ρόγες τις σκληραίνουν καθώς τα μάτια μου καρφώνονται σε αυτές. Βλέπω τα βυζιά της να φουσκώνουν. Το στομάχι της ανεβοκατεβαίνει με κάθε ανάσα και συσπάται.
Καθώς την κοιτάω χωρίς να την ακουμπήσω, της εξηγώ τι κάνω. Η ανάσα της αρχίζει και γίνεται πιο κοφτή και πιο γρήγορη. Το μουνάκι της κουνιέται από μόνο του και η κλειτορίδα της φουσκώνει. Τη γλείφω με τη σκέψη μου. Την ακουμπάω νοητικά στις πατούσες. Στα ευαίσθητα σημεία πίεσης και απότομα κοιτάω τη βάση του λαιμού της. Εξακολουθώ να της λέω τι ακριβώς της κάνω, χωρίς να την αγγίζω. Τα χέρια της προσπαθούν να ξεκολλήσουν και να αγγίξουν το σώμα της. Η μόνη μας επαφή είναι η ζώνη μου που της δένει τα χέρια στο κρεβάτι. Συνεχίζω την αφήγηση μου αργά και βλέπω ιδρώτας να σχηματίζεται στο μέτωπο της. Τα πόδια της κινούνται, αλλά τη διατάζω να μείνει ακίνητη. Το κάνει κλείνοντας τα μάτια και αναστενάζει δυνατά. Οι θηλές τις είναι κατακόκκινες και πρησμένες όσο δεν πάει. Ένας υγρός ήχος ακούγεται από το μουνάκι της, καθώς ακούει τα λόγια μου. Και αφού διαπιστώνω ότι δεν αντέχει άλλο, κατεβάζω το παντελόνι μου και το εσώρουχο και τρίβω τα προσπερματικά μου υγρά πάνω στο στρινγκάκι της. Στη συνέχεια ντύνομαι, αν και νοιώθω άβολα. Η πούτσα μου όταν ελευθερώθηκε λίγο νωρίτερα, σταμάτησε την ασφυκτική πίεση. Αλλά τη φυλακίζω ξανά μέσα στο παντελόνι.
Στη συνέχεια φέρνω το κιλοτάκι στη μύτη της και της λέω να εισπνεύσει. Μετά το περνάω μαλακά από το λαιμό της και το κατευθύνω προς τις καυλωμένες ρόγες. Δεν ασκώ πίεση. Είναι μόνο ένα απαλό χάδι. Αλλά στην κατάσταση που βρίσκεται, αναστενάζει δυνατά. Πηγαίνω πιο κάτω. Στο στομάχι της και ύστερα ανάμεσα στα πόδια της. Όταν το μετάξι ακουμπάει την πρησμένη από καύλα σάρκα, την ακούω να ουρλιάζει.
- Χύνω! Χύνω! Χύνω…
Η λεκάνη της χορεύει. Τα πόδια της κινούνται. Οι χυμοί τρέχουν ποτάμι από μέσα της. Το πρόσωπο της έχει κοκκινίσει και παλεύει να αναπνεύσει. Περνάνε δεκαπέντε λεπτά. Έχει ηρεμίσει και της λύνω τα χέρια.
- Ντύσου και φύγε ή μείνε και κοιμήσου. Δεν έχει άλλο απόψε.
Χαμογελάει με εκείνο το σκανδαλιάρικο χαμόγελο. Πάει στο μπάνιο και ακούω το ντους να τρέχει. Ξέρω ότι είχε ένα δυνατό οργασμό, αλλά θα χρησιμοποιήσει το τηλέφωνο της ντουζιέρας και τα δάχτυλά της για να ξαναχύσει. Χαλαρώνω και αλλάζω σε κάτι άνετο. Βάζω νέα γενναία ποσότητα αλκοόλ, ανάβω τσιγάρο, ανοίγω παντζούρια και δίνω εντολή στην πούτσα μου να χαλαρώσει. Η σάρκα παλεύει με το μυαλό. Αλλά το μυαλό αυτή τη στιγμή κερδίζει εύκολα. Μπαίνει μετά από λίγο στο δωμάτιο φορώντας μια λευκή πετσέτα στα μαλλιά και μια στη μέση. Καθόμαστε και συζητάμε για διάφορα θέματα. Γνωριζόμαστε από παλιά. Αυτή δούλευε σα μαντάμ στα μεγάλα «σπίτια» της μητέρας Ρωσίας. Εγώ ήμουν ο δεύτερος γιος του αρχηγού της Μπράτβα. Δε χρειαζόταν να πάω σε τέτοιους οίκους. Αν ήθελα γυναίκες, έρχονταν αυτές στο σπίτι μου. Μου λέει για το πώς έμπλεξε. Με ρωτά αν αληθεύει αυτό που έκανα για να εκδικηθώ το χαμό του αδερφού μου. Γνέφω αρνητικά. Δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Ήταν πολύ χειρότερα. Σκότωσα πολλούς παραπάνω. Ζούμε και ακολουθούμε και οι δύο το σενάριο.
Με ρωτά γιατί το τατουάζ είναι τόσο παλιό. Της απαντάω πως το έκανα στο αναμορφωτήριο. Η ώρα περνά. Η ζάλη που προκαλεί το πολύ ποτό έρχεται. Ξαπλώνω δίπλα της στο κρεβάτι και κλείνω για μια στιγμή τα μάτια. Νοιώθω το σώμα της να κολλά στο δικό μου. Νοιώθω το χέρι της πάνω στο εσώρουχό μου και η πούτσα μου αμέσως αναδεύεται.
- Είπα όχι σήμερα…
και της γυρνάω την πλάτη πιέζοντας την πούτσα μου ανάμεσα στα πόδια. Με παίρνει ο ύπνος, αν και νοιώθω την παρουσία της δίπλα μου. Η πετσέτα που κάλυπτε το σώμα της έχει εξαφανιστεί, καθώς και αυτή των μαλλιών. Αποκοιμιέται. Ξύπνησε πρώτη και με κοιτάει. Εγώ βλέπω όνειρα, αλλά αντιλαμβάνομαι τις κινήσεις της. Αργά και προσεκτικά μου κατεβάζει το εσώρουχο. Την αφήνω! Θέλει να ζήσει κάτι δικό της. Να δώσει πίσω ότι πήρε. Μου χαϊδεύει την μισοσηκωμένη πούτσα και για να την βοηθήσω γυρίζω ανάσκελα. Ακούω το χαμόγελό της και βλέπω που ανασαίνει σιγά! Κάτω από το απαλό άγγιγμα της, η πούτσα μου σκληραίνει και τεντώνεται. Τα χείλη της δίνουν ένα μικρό φιλί στην πρησμένη και κατακόκκινη βάλανο. Κατεβάζει το πετσάκι όσο κάτω πάει με μια αργή κίνηση και η γλώσσα της αρχίζει να χορεύει πάνω στο κεφαλάκι και στο στέλεχος. Το ένα της χέρι πιάνει και μαλάζει τα πρησμένα αρχίδια. Το άλλο γραπώνει την πούτσα και την παίζει στον ρυθμό που το κεφάλι της ανεβοκατεβαίνει. Η πίπα της είναι θεϊκή και με ξυπνάει. Βλέπει τα μάτια μου να ανοίγουν και εντείνει το ρυθμό της. Χαμογελώ πονηρά. Τα δίνει όλα και ζητά το σπέρμα μου για ανταμοιβή.
Βαριανασαίνω και γουρλώνω τα μάτια προσπαθώντας να την προειδοποιήσω. Το στόμα της φυλακίζει όλο το μήκος της πούτσας μου μέχρι τη βάση. Ο λαιμός της καλωσορίζει το σπέρμα που εκτοξεύεται και το άλλο χέρι της αρμέγει στην κυριολεξία τα αρχίδια μου, για να βγάλουν όλη την ποσότητα από μέσα τους. Προσπαθώ να ανασάνω, καθώς η λεκάνη μου κινείται από μόνη της. Όταν διαπιστώνει ότι δεν έχω άλλο σπέρμα να δώσω, αποφυλακίζει την πούτσα μου και δίνει ένα μικρό φιλάκι στον ουρητήρα. Τινάζομαι σα να με χτύπησε ηλεκτρισμός. Ο οργασμός μου παραήταν δυνατός. Όμως η πούτσα μου δε λέει να πέσει στη θέα της. Την αρπάζω από το λαιμό και τη φιλάω βίαια στα χείλη. Βάζω τη γλώσσα μου μέσα στο στόμα της. Μου δαγκώνει το χείλος. Της στρίβω τη μια ρόγα. Μου ρίχνει μια σφαλιάρα. Τη γυρνάω απότομα και τη ρίχνω με πλάτη στο κρεβάτι καθώς δαγκώνω δυνατά την άλλη ρόγα. Μου ζουλάει τα αρχίδια. Κατεβαίνω κάτω και γλείφω δυνατά την κλειτορίδα της. Μου γδέρνει την πλάτη με τα νύχια της. Υγρά τρέχουν από το μουνί της. Τη γυρνάω μπρούμυτα και αρχίζω να ρίχνω δυνατές ξυλιές στον κώλο της. Με τη γάμπα της με κοπανά από πίσω στην πλάτη. Της πιάνω τα χέρια και τα κρατώ πίσω καθώς φτύνω στον κώλο της.
- Μη! Είμαι ακόμα παρθένα εκεί!
- Ήρθε η ώρα να χάσεις την παρθενιά σου!
Με μια κίνηση χώνω όλη την πούτσα μου στον κώλο της βαθιά. Ουρλιάζει και βλέπω το πρόσωπο της δακρυσμένο. Αρχίζω και τη γαμάω γρήγορα βάζοντας τρία δάχτυλα μέσα στο μουνί της. Πέντε λεπτά αργότερα δεν ουρλιάζει από πόνο, αλλά από καύλα. Το μουνί της σχεδόν συνθλίβει τα δάχτυλα μου από το δυνατό οργασμό και ο κώλος της δέχεται το παχύρευστο σπέρμα μου μέσα της. Πέφτω πάνω της αποκαμωμένος. Ψάχνουμε να βρούμε ανάσες. Η πούτσα όμως δε λέει να πέσει. Τη βγάζω αργά από τον κώλο της και τη βάζω μέσα στο μουνάκι της. Είναι υγρό και ζεστό και ακόμα στάζει. Με δέχεται εύκολα μέσα της και τη γυρνάω σε στάση να είναι στο πλάι μου. Της χουφτώνω τα βυζιά και της δαγκώνω απαλά το λαιμό. Αρχίζει και κινείται πάνω στην πούτσα αργά με κυκλικές κινήσεις. Για δέκα περίπου λεπτά καθόμαστε σε αυτή τη στάση για δύο λόγους. Είναι ξεκούραστη και ήμασταν αποκαμωμένοι. Μετά την πιάνω από τη μέση και όντας ακόμα μέσα της γυρνάω την πλάτη μου να ακουμπάει στο στρώμα του κρεβατιού και η δική της να ακουμπά στο στήθος μου. Της πιάνω τα πόδια και αρχίζω σιγά-σιγά να τη γαμάω για κάνα δίλεπτο.
Κατόπιν αυτή σκύβει μπροστά και πιάνει τους αστραγάλους μου. Σε αυτή τη στάση κουνάει μόνο τη μέση της πάνω-κάτω στην πούτσα μου. Στη συνέχεια και αφού έχει σηκωθεί ώστε μόνο η βάλανος να είναι μέσα της γυρνάει όμορφα το σώμα της για να με αντικρίζει και να με καβαλικέψει. Παίζω με τις βυζάρες καθώς καλπάζει πάνω μου. Σύντομα αρχίζω να νοιώθω τους σπασμούς της. Την κορύφωση της!
- Χύνω καυλιάρη μου, χύνω!
Μου φωνάζει κι εγώ πιέζω τον εαυτό μου να τελειώσω μαζί της. Τρεις ανάσες αργότερα αρχίζω να εκτοξεύω ότι λίγο σπέρμα είχε απομείνει στα αρχίδια μου βαθιά μέσα στο μουνί της.
- Χύνω κι εγώ μαζί μουνάρα μου!
Κοιτάω αριστερά και δεξιά καθώς εκτοξεύω πίδακες σπέρματος κουνώντας όλο και πιο γρήγορα την παλάμη μου. Τα πλακάκια του μπάνιου γεμίζουν με υγρά και προσπαθώ να κρατηθώ από το αλουμινένιο χερούλι της βρύσης. Η πούτσα μου τραντάζεται ακόμα μέσα στην παλάμη μου και εκτοξεύει άλλες δύο ρουκέτες σπέρματος. Τεντώνομαι στα δάχτυλα των ποδιών μου και αφού στηρίζομαι καλά στον τοίχο, ανοίγω το νερό. Νοιώθω ωραία, καθώς το καυτό νερό πέφτει στο σώμα μου και βρίσκω την αναπνοή μου. Περιμένω μισό λεπτό, μέχρι που να μην αντέχω άλλο τη ζέστη και ανοίγω και το κρύο νερό για να ισορροπήσω τη θερμοκρασία. Αχνός έχει σχηματιστεί σαν ομίχλη σε όλο το μπάνιο. Αφού πλυθώ και καθαριστώ, περνάω με σαπούνι τα πλακάκια που είχα καταβρέξει με χύσια. Βγαίνω από το μπάνιο και τυλίγομαι με μια πετσέτα. Καθαρίζω τον καθρέφτη και κοιτάω το είδωλο μου με μια απορία να βγαίνει δυνατά από τα χείλη μου:
- Ρε γαμώτο! Γιατί όποτε θέλω να τραβήξω μια μαλακία, μου παίρνει τόση ώρα και πρέπει να στήσω ολόκληρο σενάριο επιστημονικής φαντασίας;
(Copyright protected OW ref: 88414)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.