Με θέα τη βραδινή Θεσσαλονίκη

Η ιστορία:

Τυχαία στις αναζητήσεις μου στο διαδίκτυο έπεσα πάνω στη σελίδα του xstream. Στις ιστορίες που διάβασα βρήκα αρκετές ερεθιστικές, όμορφες, άλλες τραβηγμένες. Σε κάθε περίπτωση, μαζί μ ένα ποτάκι ήταν η τέλεια συντροφιά για ορισμένα βράδια και μου χάρισαν πολλούς μοναχικούς οργασμούς. Αποφάσισα να σας γράψω τη δική μου ιστορία η οποία συνέβη τον Φεβρουάριο του 2013. Τα ονόματα είναι αλλαγμένα για ευνόητους λόγους.

Στη Θεσσαλονίκη ζω τα τελευταία 11 χρόνια με ένα μικρό διάλειμμα όταν έκανα μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό. Ανέκαθεν κοινωνική αλλά ταυτόχρονα πολύ μοναχικός τύπος. Έχοντας βγει από μια τριετή σχέση (ίσως τη μοναδική κανονική μου σχέση)το Δεκέμβριο του 2011 ο επόμενος χρόνος κύλησε γεμάτος περιπέτειες, ξενύχτια, επιπόλαιες επιλογές, τα οποία ήταν ενδεχομένως η άμυνά μου για να αντιμετωπίσω το χωρισμό. Τον -ας πούμε- Πέτρο τον γνώρισα μέσω μιας κοινής μας φίλης. Άνθρωπος με αύρα και ταμπεραμέντο, πολυταξιδεμένος και ιδιαίτερος. Αυτό που σε κέρδιζε περισσότερο απ' όλα ήταν ότι πάντοτε ήταν “παρών”, ένας πολύτιμος φίλος! Αθεράπευτα γυναικάς, όπως είχα μάθει από τη φίλη μου, ωστόσο στις επαφές μας δεν είχα διακρίνει κάτι τέτοιο. Πολλές φορές είχαμε βρεθεί σε παρέες, φλέρταρε κομψά και διακριτικά όλες τις παρευρισκόμενες αλλά μέχρι εκεί. Αληθινός gentleman.

Ποτέ ωστόσο δεν είχα κάνει “δεύτερες” σκέψεις για τον Πέτρο. Μέχρι βέβαια το περασμένο καλοκαίρι όταν μετά από βραδινή έξοδο προσφέρθηκε να με επιστρέψει σπίτι με τη μηχανή. Καθώς τον αποχαιρετούσα παραπονούμενη για τον καύσωνα με ρώτησε. “Έχεις δουλειά αύριο; Έλεγα μήπως πηγαίναμε για ένα βραδινό μπάνιο...”. Ένιωσα ότι με χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα! Πρώτη φορά έβλεπα τον άνθρωπο που όλο αυτό τον καιρό με στήριξε, με συμβούλεψε, με περιέβαλε με μία αγάπη σχεδόν πατρική (είναι 40 ετών κι εγώ 29)με άλλο μάτι. Βιάστηκα να αρνηθώ προσποιούμενη ότι με περιμένει δύσκολη μέρα αλλά και αστειευόμενη προσπαθώντας να σπάσω την αμηχανία της στιγμής. Κουβαλάς το συννεφάκι πάνω σου...Αποκλείεται... και ξεσπάσαμε σε γέλια. Αναφερόμουν φυσικά σε μία περιπέτειά του που μου είχε αναφέρει εκείνη τη βραδιά, όταν κατάφερε να πείσει τον εφηβικό του έρωτα να τον ακολουθήσει για ένα βραδινό μπάνιο σε ερημική παραλία, και τους έπιασε βροχή, καταλήγοντας η κοπέλα τις επόμενες μέρες με πνευμονία.

Μπαίνοντας σπίτι ένιωθα την κλειτορίδα μου να πάλλεται. Ήταν μήπως η αίσθηση που μου άφησε το καβάλημα της μηχανής; Σήκωσα το φόρεμά μου και κύλησα τα ακροδάχτυλά μου στο εσωτερικό των μηρών μου. Πήρα ένα παγάκι από την κατάψυξη και το έχωσα στο ντεκολτέ μου. Δεν φορούσα σουτιέν και οι βυζάρες μου χύνονταν στο πλάι του φορέματος, ενώ οι ρωγίτσες μου κόντευαν να τρυπήσουν το ύφασμα. Στάθηκα μπροστά στον καθρέφτη, έπιασα το παγάκι και κατεβάζοντας τις τιράντες με κυκλικές κινήσεις το έτριψα στις θηλές μου. Υπέροχη αίσθηση και απίστευτη καύλα το είδωλό μου στο ημίφως. Άφησα το φόρεμα να πέσει και χωρίς να βγάλω το μαύρο μου στριγκάκι πέρασα αργά το παγάκι με το ένα χέρι κι έτριψα μ αυτό τα μουνόχειλά μου. Δεν ξέρω τι έσταζε περισσότερο, το παγάκι που έλιωνε ή τα υγρά μου. Με το άλλο χέρι συνέχιζα να χαϊδεύω τα βυζιά μου. Τι μου συνέβαινε;

Ήταν οι εικόνες που μου δημιούργησε ο Πέτρος και δεν μπορούσα να συγκρατήσω τον ερεθισμό μου; Μήπως έπρεπε τελικά να δεχτώ την πρότασή του; Έκλεισα τα μάτια και τον φαντάστηκα πίσω μου, να ακουμπάει απαλά τα χείλη του στο λαιμό μου και να μου αγγίζει λαίμαργα το στήθος. Έβαλα το παγάκι στα χείλη μου και το πήρα με τη γλωσσίτσα μου.Υπέροχη γεύση. Δεν άργησα να νιώσω το ρίγος του “τέλους” να έρχεται. Άνοιξα τα μάτια και με το ένα χέρι στο στήθος και το άλλο στο μουνάκι χάρισα στον εαυτό μου ένα πολύ δυνατό οργασμό.

Πέρασε ο καιρός και συνεχίζαμε να βλεπόμαστε πάντα με παρέα, αλλά από εκείνη τη βραδιά με έντονο, αλλά ταυτόχρονα διακριτικό αμφίδρομο φλερτ, χωρίς ωστόσο να γίνει καμία άλλη κίνηση. Του μιλούσα για τις περιπέτειές μου κι εκείνος για τις δικές του, με πολλές πικάντικες λεπτομέρειες, κάτι που μ’ έκανε να ερεθίζομαι απίστευτα.

Τον περασμένο Φεβρουάριο βρεθήκαμε για φαγητό με μεγάλη παρέα σε μια τρελή βραδιά που ο οίνος έρεε άφθονος. Κατά περίεργο τρόπο μείναμε στο τέλος οι δυο μας και προσφέρθηκε να με επιστρέψει σπίτι μια που δεν ήμουν σε θέση να οδηγήσω. Στο δρόμο του είπα ότι ήταν μια πολλή όμορφη βραδιά και πως ήταν κρίμα που οι άλλοι έφυγαν και δεν τη συνεχίσαμε κάπου αλλού.

•    Μπορούμε να πάμε κάπου οι δυο μας αν θέλεις μικρή μου...

•    Πού παρακαλώ; Όλα τα στέκια μας θα χουν κλείσει τώρα.

Για να είμαι ειλικρινής, δεδομένου ότι δεν είχε κάνει καμία περαιτέρω κίνηση παρόλο που είχε στο παρελθόν την ευκαιρία, θεώρησα ότι απλώς αστειεύεται.

•    Θα σε πάω κάπου που ενδεχομένως θα έχεις την πιο ωραία θέα της Θεσσαλονίκης…

μου είπε. Τα μάτια μου άστραψαν. Ένας αληθινός “παίχτης”! Όταν είχαμε πρωτογνωριστεί, οδηγώντας στον Περιφερειακό και πηγαίνοντας σε ένα φιλικό σπίτι, ανέφερα στη φίλη μου ότι ένα σημείο του δρόμου είναι το αγαπημένο μου γιατί βλέπει όλη τη Θεσσαλονίκη. Τότε ο Πέτρος δεν το είχε σχολιάσει αλλά προφανώς το θυμόταν. Δεν απάντησα και φυσικά εξέλαβε τη σιωπή μου ως ναι. Σταμάτησε σε ένα ανοιχτό mini market στην Τούμπα κι όταν επέστρεψε στο αυτοκίνητο κρατούσε ένα μπουκάλι κρασί και δύο πλαστικά ποτηράκια. Στο δρόμο δεν μιλούσαμε. Σιωπή και καύλα, από την πλευρά μου τουλάχιστον. Έστριψε σε ένα παράδρομο του περιφερειακού και μπήκε σε ένα χωματόδρομο. Ούτε που ήξερα που βρισκόμαστε, ανεβαίναμε στο σκοτεινό δάσος, ως τι; Ως παράνομο ζευγάρι; Δεν με ένοιαζε...

Κάποια στιγμή είδα στο βάθος τα φώτα της πόλης. Πραγματικά φτάσαμε σε ένα σημείο μαγικό. Βγήκα τρέχοντας από το αυτοκίνητο. Υπήρχε ένα παγκάκι που απ' ό,τι μου είπε ο Πέτρος το έκανε κάποιος σύλλογος φυσιολατρών. Κι από εκεί όλη η Θεσσαλονίκη στο πιάτο. Καθίσαμε στο παγκάκι. Ο Πέτρος έβγαλε το μπουφάν του και με τύλιξε μ αυτό. Έβαλε κρασί και για τους δυο μας. Με κρατούσε στην αγκαλιά του. Μιλούσαμε για τα ευτράπελα της βραδιάς. Τα γέλια μας αντηχούσαν στην ησυχία της χειμωνιάτικης βραδιάς. Ο Πέτρος άρχισε να με χαϊδεύει στο λαιμό. Τα χάδια έγιναν υγρά φιλιά. Πάντα στο λαιμό, όχι στα χείλη. Ένιωθα ότι το μουνάκι μου θα σπάσει, ένιωθα τα υγρά μου να τρέχουν στο εσώρουχό μου. Με αργές κινήσεις μου κατέβασε το καλσόν, γονάτισε κι άγγιξε με τα χείλη του το εσωτερικό των μηρών μου. “Έτσι όπως μου αρέσει” σκέφτηκα. Γλιστρούσε τη γλώσσα του στα μπουτάκια μου βασανιστικά, ενώ άρχισε να χώνει το χεράκι του κάτω από τα δύο μπουφάν (το δικό μου και το δικό του) χαϊδεύοντας το στήθος μου πάνω από το πουκάμισο. Προσπάθησα να τον βοηθήσω βγάζοντας τα πανωφόρια αλλά δεν με άφησε.

•    Αγάπη μου, όλα εγώ…

μου είπε. Ξεκούμπωσε ένα κουμπί από το πουκάμισό μου και πέρασε το χέρι του κάτω από το σουτιέν μου. Οι ρώγες μου είχαν σκληρύνει.

•    Καύλα μου που τις έκρυβες αυτές τις βυζάρες; Θέλω να τις ρουφήξω.

Η ανάσα μου είχε βαρύνει τόσο που δεν μπορούσα να μιλήσω. Καιγόμουν ολόκληρη. Με μιας εγκατέλειψε για λίγο τα μπουτάκια μου, μου έβγαλε τα μπουφάν και με μια κίνηση μου άνοιξε το πουκάμισο κόβοντας μερικά κουμπιά. Μου κατέβασε το σουτιέν χωρίς να το βγάλει κι έμεινε ακίνητος.

•    Σήκω όρθια θέλω να θαυμάσω τις βυζάρες σου… είπε.

Σηκώθηκα ημίγυμνη κι έκανα μια στροφή γύρω από τον εαυτό μου. Με ακινητοποίησε βίαια, πήρε το μπουκάλι κι έχυσε κρασί πάνω στο στήθος μου. Άρχισε να το γλείφει, να το μαλάζει και να το ρουφάει με μανία.

•    Δάγκωσέ με, δάγκωσέ με…

του είπα σχεδόν παρακαλώντας τον. Υπάκουσε αμέσως κι άρχισε να δαγκώνει πότε τη μια μου ρώγα πότε την άλλη, μέχρι που μ’ έκανε να γονατίσω από καύλα και πόνο. Ήταν πάντα το ευαίσθητό μου σημείο, μια που η φύση ήταν αρκετά γενναιόδωρη μαζί μου σ αυτό το θέμα. Όταν ένιωσε ότι πλησίαζε η ώρα μου με κάθισε, μου κατέβασε το στριγκάκι μου κι ακούμπησε τα χείλη του στα πρησμένα από την ηδονή μουνόχειλά μου. Επιτέλους ένας άντρας που ξέρει να γλείφει. Αργά, ερεθιστικά. Πότε με τα χείλη και πότε με τη γλώσσα.

•    Έχεις υπέροχη γεύση

μου είπε ενώ το πρόσωπό του γυάλιζε από τα υγρά μου.

•    Σε παρακαλώ, άσε με να σε ευχαριστήσω για αυτή την καύλα, άσε με να σε περιποιηθώ…

του είπα και του έγνεψα να σηκωθεί. Του κατέβασα αργά το φερμουάρ κι έχωσα το χεράκι μου στο παντελόνι του νιώθοντας την καύλα του. Του κατέβασα το παντελόνι και το εσώρουχο και πετάχτηκε μπροστά μου ο τεράστιος πούτσος του καυλωμένος κι έτοιμος να με ευχαριστήσει και να ευχαριστηθεί. Ακούμπησα τη γλωσσίτσα μου πρώτα στα αρχίδια του κι άρχισα να τα γλείφω και να τα ρουφάω με λαιμαργία. Μου έσπρωξε το κεφάλι πίσω και έβγαλε από την τσέπη του παντελονιού του ένα προφυλακτικό.

•    Φόρεσέ το μου, μουνάρα μου

διέταξε. Του φόρεσα το προφυλακτικό. Μ’ έπιασε από τα μαλλιά και σχεδόν με έσυρε στην πίσω πλευρά από το παγκάκι. Τοποθέτησε τα χέρια μου πάνω στην πλάτη από το παγκάκι έτσι που να κοιτάω προς την πλευρά της πόλης. Ήρθε από πίσω μου και μου χούφτωσε το στήθος κι άγγιξε με τον πούτσο του την είσοδο του κόλπου μου.

•    Μη με παιδεύεις άλλο

του είπα. Μπήκε μέσα μου με αργές κινήσεις που σταδιακά γινόταν όλο και πιο βίαιες.

•    Κοίτα πουτανίτσα μου, μας βλέπει όλη η πόλη. Όλη η Θεσσαλονίκη βλέπει ότι γαμάω τη μουνάρα σου

φώναζε. Δεν άργησα να νιώσω τα πόδια μου να λύνονται, το μουνάκι μου να συσπάται.

•    Τι θέλει η καύλα μου για να τελειώσει;

με ρώτησε. Δεν απάντησα και του έσυρα τα δάχτυλά του στη σουφρίτσα μου. Αρπάζει και πάλι το μπουκάλι, χύνει όσο κρασί είχε μείνει στο κωλαράκι μου κι αρχίζει να παραβιάζει την τρυπούλα μου με τα δάχτυλά του. Όταν πλέον κατάλαβε ότι πλησιάζω στην κορύφωση έβγαλε τον πούτσο του από το μουνάκι μου (εκεί συνέχισε να με χαϊδεύει με το χέρι του) και έχωσε αργά το πουτσοκέφαλο μόνο, στο κωλαράκι μου. Στο σημείο αυτό μούδιασα ολόκληρη, έτρεμα σχεδόν, και το μουνάκι μου συσπόταν στους ρυθμούς ενός δυνατού οργασμού. Ο Πέτρος γονάτισε κι έγλειψε τα σιρόπια μου.

Του έβγαλα το προφυλακτικό και τον πήρα στο στόμα μου ρουφώντας τον παθιασμένα. Δεν άργησε να με ταΐσει με τους χυμούς του. Κατάπια όλο το σπέρμα του μέχρι την τελευταία σταγόνα κοντεύοντας να πνιγώ. Μ’ αγκάλιασε και με φίλησε τρυφερά. Η ώρα είχε περάσει. Προσπάθησα να ντυθώ, αλλά δεν έβρισκα το στρίνγκ μου. Αποφασίσαμε να φύγουμε, έστω και χωρίς εσώρουχο. Όταν φτάσαμε στο σπίτι μου είχε ήδη αρχίσει να ξημερώνει. Αποχαιρετιστήκαμε με ένα παθιασμένο φιλί. Τις επόμενες μέρες χαϊδευόμουν με την υπέροχη ανάμνηση κι ένα γερό κρύωμα. Χειμώνας βλέπετε.

Ο Πέτρος μου τηλεφώνησε μετά από μέρες και μου είπε πως βρήκε το στρίνγκ μου (κάνει ορεινή ποδηλασία) και το πήρε μαζί του εισπράττοντας τα πειράγματα των συναθλητών του. Δεν έγινε ξανά κάτι μεταξύ μας, γιατί στο ενδιάμεσο επανασυνδέθηκα με την παλιά μου αγάπη.

Ο Πέτρος είναι πάντα φιλικός και συχνά ανταλλάσσουμε πονηρά βλέμματα για το μικρό μας μυστικό. Τις προάλλες βγήκαμε έξω για ποτό όλοι μαζί και κάποια στιγμή που ο φίλος μου είχε πάει να χαιρετήσει κάτι συναδέλφους του, Ο Πέτρος έβγαλε από την τσέπη του το στρίνγκ μου.

•    Δεν πίστευες ότι το βρήκα, έτσι; Δεν θα ξεχάσω εκείνη τη βραδιά ποτέ.

Ούτε κι εγώ...

(Copyright protected OW ref: 59226)