Καλημέρα. Τα ονόματά μας είναι Αναστάσης και Γιώργος και είμαστε δίδυμοι. Είμαστε ξανθοί, ψηλοί και γεροδεμένοι, σε μεγάλο βαθμό πανομοιότυποι. Από το πρώτο έτος στη σχολή είμαστε κολλητοί με το Μανώλη, ένα καλό παιδί και ευχάριστο στην παρέα, όμως μεγάλο χάπατο στον ερωτικό τομέα. Δεν είχε κάνει ποτέ τίποτα, σε αντίθεση με την αδερφή του την Πέννυ, που ήταν δυο χρόνια μικρότερη και ήδη από τα 18 είχε αρχίσει τις περιπέτειες. Ή Πέννυ ήταν μια πολύ καυτή παρουσία, καστανή με μέτριο ανάστημα, σφιχτό στήθος, καλοσχηματισμένα πόδια και το πουτανάκι ήξερε να τα αναδεικνύει. Καταλαβαίνετε ότι εμάς αμφότερους μας καύλωνε η μικρή, ο Μανώλης όμως το είχε καταλάβει και μας είχε κόψει τη συζήτηση μαχαίρι.
Έξι χρόνια μετά τη γνωριμία μας, όταν ο Μανώλης ήταν πλέον 24 ετών και η Πέννυ 22, έφτασε η ώρα της ορκωμοσίας του. Φτάσαμε στα Προπύλαια, ο Μανώλης είχε ήδη μπει για να ντυθεί και μας περίμενε η Πέννυ. Ήταν ένα πατόμουνο άλλο πράγμα. Φορούσε ένα άσπρο χαλαρό πουκάμισο, κίτρινη ριγέ φούστα στενή και κοντή και κίτρινες ασορτί γόβες. Όπως καταλαβαίνετε μόλις την είδαμε ξεχάσαμε και ορκωμοσίες και τα πάντα. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ότι έπρεπε να της σκίσω το μουνάκι και τώρα δεν ήταν μπροστά κανένας Μανώλης να με εμποδίσει.
Μας χαιρέτησε, στεκόμαστε όρθιοι δίπλα της και είχαμε πάθει την πλάκα μας. Το κωλαράκι της ασφυκτιούσε στη στενή φουστίτσα και μέσα στο πλήθος της ορκωμοσίας τριβόταν πότε-πότε στον καβάλο του Αναστάση. Δε γινόταν άλλο, ήταν ευκαιρία. Την πιάσαμε και οι δύο, ένας από τη μια ένας από την άλλη, βάλαμε από ένα χέρι στη μέση της και ο Αναστάσης έσκυψε στο αυτί της.
- Χρόνια τώρα σε γουστάρουμε, και ξέρουμε ότι μας γουστάρεις κι εσύ. Σήμερα ο Μανώλης δε μπορεί να μας εμποδίσει, πρέπει να σε ξεσκίσουμε.
Το πουτανάκι δεν ξαφνιάστηκε καθόλου. Γύρισε, μας κοίταξε και τους δύο και μας είπε να διαλέξουμε που θα πάμε. Η ιδέα ότι θα πηδήξουμε την αδερφή του κολλητού μας ενώ αυτός ορκίζεται και δε θα πάρει χαμπάρι μας έκανε να καυλώσουμε σε επικίνδυνο βαθμό, δεδομένου ότι ήμαστε μέσα σε κόσμο.
Φύγαμε όπως-όπως από την αίθουσα, ψάξαμε και βρήκαμε ένα μικρό αμφιθέατρο κενό. Χώσαμε την Πέννυ μέσα, κλειδώσαμε και την είχαμε πλέον δική μας. Δεν ήταν η πρώτη φορά που θα παίρναμε γκόμενα παρτούζα, οπότε ξέραμε τι να κάνουμε. Τη σπρώξαμε όπως ήταν σε ένα έδρανο μπρούμυτα, της σηκώσαμε τη φούστα κι αρχίσαμε σφαλιάρες στα κωλομέρια της. Πω, πω τι στενό και σφιχτό κωλαράκι ήταν αυτό. Φορούσε και μια άσπρη στρινγκάρα που το τούρλωνε από μόνη της. Μπορούσαμε να τη βαράμε για ώρες αλλά δεν είχαμε χρόνο.
Ο Αναστάσης πήγε από μπροστά και της τον έδωσε στο στόμα. Η μικρή του ξεκίνησε ένα τσιμπούκι σχεδόν επαγγελματικό, ενώ ο Γιώργος από πίσω ετοίμαζε τον πούτσο του για να ξεσκίσει το μουνί της. Η γκόμενα ήταν μούσκεμα, έσταζε το πουτανάκι. Χώθηκε μέσα της βίαια και απότομα και η μικρή ούρλιαξε από καύλα. Συνέχισε να μπαινοβγαίνει και να τη γαμάει, ενώ ο Αναστάσης πίεζε το κεφάλι της στην ψωλή του. Το μουνάκι της ήταν στενό και υγρό, ιδανικό για ξέσκισμα. Όταν ένιωσα ότι πλησιάζω έκανα σήμα στον Αναστάση και αλλάξαμε. Η τσουλίτσα τον πήρε αυτόματα στο στόμα της με προσμονή, ενώ ο Αναστάσης ανέλαβε άλλη δουλειά. Όσο εγώ τελείωνα στο στόμα της έχωσε ένα δάχτυλο στη σούφρα της, για να ανακαλύψει ότι ήταν αρκετά ανοικτή. Πόσους είχε πάρει το πουτανάκι;
Έχωσε το καυλί του στην τρυπούλα της και η μικρή άρχισε πάλι να βογκάει. Παράλληλα όμως, ενώ ο Γιώργος είχε τελειώσει στο στόμα της δεν άφηνε την ψωλή του. Ήθελε να του ξανασηκωθεί και το κατάφερε. Γούσταρε πολύ πούτσο η καργιόλα. Ευκαιρία να έπαιρνε κι ο Γιώργος λίγο κωλαράκι.
Αλλάξαμε ξανά θέσεις. Τη βάλαμε όρθια και πήγαμε ένας δεξιά ένας αριστερά. Ο Αναστάσης έχωσε το καυλί του στο μουνί της, ο Γιώργος στη σούφρα. Το έχουμε κάνει αρκετές φορές με ανοικτά γκομενάκια. Συντονιζόμαστε να μπαίνουμε εναλλάξ και η μικρή δεν είχε ησυχία, είχε συνέχεια κάποιον μέσα της. Γουστάραμε πολύ που την ξεσκίζαμε έτσι.
- Λέγε μωρή, γουστάρεις; Καυλώνεις;
- Ναι, ναι, μου αρέσει, συνεχίστε, ξεσκίστε με την καργιόλα.
- Πως νιώθεις μωρή που τον τρως την ώρα που ο Μανώλης ορκίζεται;
- Το ξέρει μωρή ο Μανώλης ότι σε πηδάμε όσο αυτός είναι δίπλα;
Την ξεσκίζαμε και της λέγαμε βρωμόλογα. Η μικρή πωρωνόταν και κουνιόταν σαν τρελή. Έτρεμε η καργιόλα, τελείωνε συνεχόμενα και μας ωθούσε να κάνουμε το ίδιο. Τη χύσαμε κι οι δυο μαζί (ξέρουμε ότι παίρνει χάπι) και μας έβγαλε νοκ άουτ. Είχαμε εξαντληθεί, πέσαμε στα έδρανα με το βλέμμα θολωμένο. Η καλύτερη μας παρτούζα, πήραμε την αδερφή του κολλητού μας από όλες της τις τρύπες.
Η Πέννυ πάλι χρειάστηκε πολύ λιγότερο χρόνο για να συνέλθει. Μέσα σε λίγα λεπτά κατέβασε ξανά τη φούστα της, έφτιαξε λίγο το πουκάμισο, διόρθωσε το μέικ απ, μας έστειλε ένα αέρινο φιλί και μας παράτησε σύξυλους, με την παρατήρηση να μην ξεχαστούμε και χάσουμε την ορκομωσια.
Έπρεπε να την ξανά σκίσουμε οπωσδήποτε.
Copyright protected OW ref: 169385
Έξι χρόνια μετά τη γνωριμία μας, όταν ο Μανώλης ήταν πλέον 24 ετών και η Πέννυ 22, έφτασε η ώρα της ορκωμοσίας του. Φτάσαμε στα Προπύλαια, ο Μανώλης είχε ήδη μπει για να ντυθεί και μας περίμενε η Πέννυ. Ήταν ένα πατόμουνο άλλο πράγμα. Φορούσε ένα άσπρο χαλαρό πουκάμισο, κίτρινη ριγέ φούστα στενή και κοντή και κίτρινες ασορτί γόβες. Όπως καταλαβαίνετε μόλις την είδαμε ξεχάσαμε και ορκωμοσίες και τα πάντα. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ότι έπρεπε να της σκίσω το μουνάκι και τώρα δεν ήταν μπροστά κανένας Μανώλης να με εμποδίσει.
Μας χαιρέτησε, στεκόμαστε όρθιοι δίπλα της και είχαμε πάθει την πλάκα μας. Το κωλαράκι της ασφυκτιούσε στη στενή φουστίτσα και μέσα στο πλήθος της ορκωμοσίας τριβόταν πότε-πότε στον καβάλο του Αναστάση. Δε γινόταν άλλο, ήταν ευκαιρία. Την πιάσαμε και οι δύο, ένας από τη μια ένας από την άλλη, βάλαμε από ένα χέρι στη μέση της και ο Αναστάσης έσκυψε στο αυτί της.
- Χρόνια τώρα σε γουστάρουμε, και ξέρουμε ότι μας γουστάρεις κι εσύ. Σήμερα ο Μανώλης δε μπορεί να μας εμποδίσει, πρέπει να σε ξεσκίσουμε.
Το πουτανάκι δεν ξαφνιάστηκε καθόλου. Γύρισε, μας κοίταξε και τους δύο και μας είπε να διαλέξουμε που θα πάμε. Η ιδέα ότι θα πηδήξουμε την αδερφή του κολλητού μας ενώ αυτός ορκίζεται και δε θα πάρει χαμπάρι μας έκανε να καυλώσουμε σε επικίνδυνο βαθμό, δεδομένου ότι ήμαστε μέσα σε κόσμο.
Φύγαμε όπως-όπως από την αίθουσα, ψάξαμε και βρήκαμε ένα μικρό αμφιθέατρο κενό. Χώσαμε την Πέννυ μέσα, κλειδώσαμε και την είχαμε πλέον δική μας. Δεν ήταν η πρώτη φορά που θα παίρναμε γκόμενα παρτούζα, οπότε ξέραμε τι να κάνουμε. Τη σπρώξαμε όπως ήταν σε ένα έδρανο μπρούμυτα, της σηκώσαμε τη φούστα κι αρχίσαμε σφαλιάρες στα κωλομέρια της. Πω, πω τι στενό και σφιχτό κωλαράκι ήταν αυτό. Φορούσε και μια άσπρη στρινγκάρα που το τούρλωνε από μόνη της. Μπορούσαμε να τη βαράμε για ώρες αλλά δεν είχαμε χρόνο.
Ο Αναστάσης πήγε από μπροστά και της τον έδωσε στο στόμα. Η μικρή του ξεκίνησε ένα τσιμπούκι σχεδόν επαγγελματικό, ενώ ο Γιώργος από πίσω ετοίμαζε τον πούτσο του για να ξεσκίσει το μουνί της. Η γκόμενα ήταν μούσκεμα, έσταζε το πουτανάκι. Χώθηκε μέσα της βίαια και απότομα και η μικρή ούρλιαξε από καύλα. Συνέχισε να μπαινοβγαίνει και να τη γαμάει, ενώ ο Αναστάσης πίεζε το κεφάλι της στην ψωλή του. Το μουνάκι της ήταν στενό και υγρό, ιδανικό για ξέσκισμα. Όταν ένιωσα ότι πλησιάζω έκανα σήμα στον Αναστάση και αλλάξαμε. Η τσουλίτσα τον πήρε αυτόματα στο στόμα της με προσμονή, ενώ ο Αναστάσης ανέλαβε άλλη δουλειά. Όσο εγώ τελείωνα στο στόμα της έχωσε ένα δάχτυλο στη σούφρα της, για να ανακαλύψει ότι ήταν αρκετά ανοικτή. Πόσους είχε πάρει το πουτανάκι;
Έχωσε το καυλί του στην τρυπούλα της και η μικρή άρχισε πάλι να βογκάει. Παράλληλα όμως, ενώ ο Γιώργος είχε τελειώσει στο στόμα της δεν άφηνε την ψωλή του. Ήθελε να του ξανασηκωθεί και το κατάφερε. Γούσταρε πολύ πούτσο η καργιόλα. Ευκαιρία να έπαιρνε κι ο Γιώργος λίγο κωλαράκι.
Αλλάξαμε ξανά θέσεις. Τη βάλαμε όρθια και πήγαμε ένας δεξιά ένας αριστερά. Ο Αναστάσης έχωσε το καυλί του στο μουνί της, ο Γιώργος στη σούφρα. Το έχουμε κάνει αρκετές φορές με ανοικτά γκομενάκια. Συντονιζόμαστε να μπαίνουμε εναλλάξ και η μικρή δεν είχε ησυχία, είχε συνέχεια κάποιον μέσα της. Γουστάραμε πολύ που την ξεσκίζαμε έτσι.
- Λέγε μωρή, γουστάρεις; Καυλώνεις;
- Ναι, ναι, μου αρέσει, συνεχίστε, ξεσκίστε με την καργιόλα.
- Πως νιώθεις μωρή που τον τρως την ώρα που ο Μανώλης ορκίζεται;
- Το ξέρει μωρή ο Μανώλης ότι σε πηδάμε όσο αυτός είναι δίπλα;
Την ξεσκίζαμε και της λέγαμε βρωμόλογα. Η μικρή πωρωνόταν και κουνιόταν σαν τρελή. Έτρεμε η καργιόλα, τελείωνε συνεχόμενα και μας ωθούσε να κάνουμε το ίδιο. Τη χύσαμε κι οι δυο μαζί (ξέρουμε ότι παίρνει χάπι) και μας έβγαλε νοκ άουτ. Είχαμε εξαντληθεί, πέσαμε στα έδρανα με το βλέμμα θολωμένο. Η καλύτερη μας παρτούζα, πήραμε την αδερφή του κολλητού μας από όλες της τις τρύπες.
Η Πέννυ πάλι χρειάστηκε πολύ λιγότερο χρόνο για να συνέλθει. Μέσα σε λίγα λεπτά κατέβασε ξανά τη φούστα της, έφτιαξε λίγο το πουκάμισο, διόρθωσε το μέικ απ, μας έστειλε ένα αέρινο φιλί και μας παράτησε σύξυλους, με την παρατήρηση να μην ξεχαστούμε και χάσουμε την ορκομωσια.
Έπρεπε να την ξανά σκίσουμε οπωσδήποτε.
Copyright protected OW ref: 169385
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.