Με τον courier στο ασανσέρ

Η δουλειά μου στεγάζεται σε πολυώροφο κτίριο.. Καθημερινά μπαινοβγαίνουν διάφοροι στο γραφείο μου. Εδώ και αρκετό καιρό όμως έχω σταμπάρει ένα πανέμορφο μελαχρινό και ντροπαλό αγόρι που μας φέρνει καθημερινά την εσωτερική αλληλογραφία.

Μου χαν μπει διάφορες ιδέες που ούτε καν τολμούσα να τις παραδεχτώ στον ίδιο μου τον εαυτό. Πολλά βράδια παίζοντας μόνη μου.. Με είχα σκεφτεί με τον μικρό στις πιο απίστευτες στάσεις, στα πιο απίστευτα σημεία.. Ποτέ όμως δεν μπορούσα να φανταστώ αυτό που μου συνέβη πριν από ένα μήνα...

Είναι 9 το πρωί, η πόλη βράζει κι εγώ τρέχω πανικόβλητη για το γραφείο καθώς για άλλη μια φορά έχω αργήσει. Μπαίνω στο ασανσέρ και βρίζω ταυτόχρονα γιατί δε μπορώ να βρω μέσα στην τσάντα μου το κινητό μου που χτυπάει σα λυσσασμένο! Ξαφνικά ακούω πίσω μου μια φωνή... μην αγχώνεσαι.. Όποιος είναι θα ξαναπάρει τρόμαξα γιατί νόμιζα πως ήμουν μόνη, γυρίζω και βλέπω απέναντί μου τον πιτσιρικά να μου χαμογελάει γεμάτος αυτοπεποίθηση και να με κοιτάζει με σιγουριά απευθείας μες τα μάτια! Ήταν όμορφος και το ήξερε ο πούστης! "Στέφανος" μου είπε και άπλωσε το χέρι του προς εμένα... κόλλησα!!! Ρε πούστη μου έπρεπε να γίνω 30 για να με κολλήσει στον τοίχο ένα 19χρονο; "ελπίδα.. συστήθηκα χωρίς να κάνω καμιά κίνηση προς το μέρος του.. "χάρηκα... βρε μικρέ αν δεν κάνω λάθος εσύ δε μας φέρνεις την αλληλογραφία;" (δεν υπήρχε περίπτωση, έπρεπε να τον μειώσω με κάποιο τρόπο... όχι και να μας την φέρει τώρα έτσι το νιάνιαρο!)

Δεν μου απάντησε, απλά μου χάρισε το πιο αστραφτερό του χαμόγελο. Δε μιλήσαμε άλλο... εγώ γύρισα προς την άλλη πλευρά και άρχισα να σκαλίζω αμήχανα το κινητό μου. Και ξαφνικά.. Σκοτάδι! Το ασανσέρ έκανε ένα θόρυβο και σταμάτησε! Black out λόγω υπερφόρτωσης! "και τώρα;" του λέω... "ο θεός άκουσε την ευχή μου" είπε και πριν προλάβω να του απαντήσω ένιωσα την ανάσα του κοντά στο πρόσωπό μου! σ\' έχω δει πώς με κοιτάζεις.. Ξέρω τι θέλεις και το ίδιο θέλω κι εγώ! Δε χρειάζεται να πούμε τίποτα άλλο.. «μεγάλα παιδιά» είμαστε άλλωστε."

χωρίς να το πολυκαταλάβω βρέθηκα κολλημένη στον καθρέφτη του ασανσέρ με το χέρι του μικρού κάτω από τη φούστα μου! Ανάσαινα βαριά, ένιωθα τον κόσμο να χάνεται κάτω από τα πόδια μου!
Έσφιγγε το στήθος μου, τσιμπούσε δυνατά τις ρόγες μου. Με τρέλαινε... νόμιζα πως ονειρευόμουν! Ένιωθα τον πούτσο του να σκληραίνει επικίνδυνα κάτω από το τζιν του! Δεν κρατιόμουν.. Τον ήθελα στο στόμα μου! Σα να κατάλαβε τη σκέψη μου, άρχισε να ξεκουμπώνει τα κουμπιά του τζιν του. Έσκυψα να τον βοηθήσω και βρέθηκα μπροστά σε μια πολύ ευχάριστη έκπληξη! Το καυλί του πρόβαλε μπροστά στο πρόσωπο μου.. Τεράστιο... και... ω ναι! ξυρισμένο!!! Όπα λέω μέσα μου.. Εύγε παλικάρι μου! Έπιασα τον πούτσο του με τα δυο μου χέρια και άρχισα να τον παίζω.. Ο μικρός άρχισε να βογκάει! "πάρτον στο στόμα σου μωρό μου" "όχι τόσο εύκολα μικρέ θα φτύσεις αίμα!" μαλάκιζα το καυλί του όλο και πιο γρήγορα όλο και πιο έντονα... ένιωθα τις φλέβες του να σκληραίνουν, τον πήρα όλο στο στόμα μου... τινάχτηκε... βόγκηξε και άρχισα να τον γλύφω σαν τρελή με μανία.

Με τρέλαινε ο λείος του πούτσος, ήθελα να τον φάω μέχρι και τα αρχίδια! Σάλιωνα και ρουφούσα.. Και αυτός με έπιανε από το κεφάλι και με έσπρωχνε όλο και πιο πολύ κατά πάνω του. Του ρουφούσα και του δάγκωνα τα αρχίδια, δεν τον χόρταινα!! Με έπιασε από τα μαλλιά, με σήκωσε και με γύρισε με πλάτη προς αυτόν! Βρέθηκε μέσα μου με μια κίνηση... ένα σπρώξιμο που με έλιωσε πραγματικά! Έβαζε τα χέρια του στο στόμα μου για να μην φωνάξω κι εγώ τα δάγκωνα δυνατά σε κάθε κίνηση του. Με κάρφωνε δυνατά, μπαινόβγαινε μέσα μου άλλες φορές αργά άλλες φορές πιο γρήγορα... σ\' αρέσει πουτανάκι;" φώναζε "φάε τον πούτσο που σου αξίζει!" είχα χάσει την αίσθηση του χρόνου και του τόπου.. Δε με ένοιαζε.. Το μόνο που ένιωθα ήταν η τρελή μου καύλα και ο πόθος μου για το μωρό που τόσο καλά ήξερε να χειρίζεται το εργαλείο του! Ένιωσα το αίμα μου να ανεβαίνει στο κεφάλι.. Το μυαλό μου να μουδιάζει..

Τραντάχτηκα ολόκληρη από τον τρελό οργασμό που συγκλόνιζε όλη μου την ύπαρξη!! Μάτωσα τα χείλη μου... έσφιξα τις χούφτες μου....ένιωσα να παραλύω! Πετάχτηκε από μέσα μου.. Και έσπρωξε το κεφάλι μου ξανά πάνω στην ψωλάρα του... το στόμα μου γέμισε από το καυτό του σπέρμα, ενώ την ίδια στιγμή ξεκινούσε το ασανσέρ... κοιταχτήκαμε..

Φτιάξαμε τα ρούχα μας, δεν είπαμε τίποτα! Η πόρτα άνοιξε, βγήκα, του έριξα μια ματιά υπονοούμενο και έφυγα για το γραφείο μου, έτοιμη να ακούσω το κράξιμο του αφεντικού μου... ότι και να μου λέγε εκείνο το πρωί δε με ένοιαζε.. Η μέρα μου είχε ξεκινήσει με τον πιο απίστευτο και υπέροχο τρόπο....

Δεν τον ξανάδα από τότε... τις επόμενες μέρες εμφανίσθηκε στο γραφείο για την αλληλογραφία ένας κοντόχοντρος γλοιώδης τύπος.. Όταν ρώτησα στην εταιρία courier για το στέφανο μου είπαν ότι απλά παραιτήθηκε... να περνάς καλά ρε Στεφανάκο και να μην ξεχνάς... έχεις μπροστά σου λαμπρό μέλλον...