To e-mail μου είναι το:
Τα ψώνια είχαν τελειώσει, πήρε ταξί για το σπίτι της αλλά ήταν διπλή κούρσα. Την άφησε στη γωνία και εκείνη φορτωμένη προχώρησε προς το σπίτι της. Είδε στην εξώπορτα τον ταχυδρόμο ...μμμ! Καλό αυτό.
Ήταν ωραίος άντρας αυτός ο ώριμος ταχυδρόμος, με το χαμόγελο στο στόμα, όταν της έφερνε την αλληλογραφία. Ίσως να τη βοηθούσε λίγο με τα πακέτα της, με αντάλλαγμα ένα φλιτζάνι καφέ.
Έβγαλε το κλειδί από τη τσάντα της και πριν το βάλει στη κλειδαριά της έπεσε κάτω..
Να πάρει! Ισορροπώντας τα πακέτα έσκυψε και τότε το ένιωσε. Το κρακ! Δεν το πρόλαβε! Έσπασε το λαστιχάκι από το κυλοττάκι της και αυτό σωριάστηκε στους αστραγάλους. Τι ντροπή! Δυο ζεστά χέρια της πιάσανε τους μηρούς. Χαϊδεύοντάς την, της ανέβασαν επάνω το μικροσκοπικό κυλοττάκι, ως εκεί τουλάχιστον που έφτανε το φόρεμά της…
Κατακόκκινη γύρισε και κοίταξε στα μάτια τον ταχυδρόμο που γελώντας πονηρά της άνοιγε την πόρτα για να περάσει, κρατώντας τις σακούλες που της είχαν πέσει. Και πέρασε. Και έκλεισε την πόρτα πίσω του. Προσεκτικά απίθωσε τις σακούλες στο πάτωμα και ξαναέβαλε τα χέρια του στο κυλοττάκι της που ήταν σκαρφαλωμένο ψηλά στα μπούτια της. Δεν έκανε τον κόπο να της πάρει τα πακέτα, την άφησε να στέκεται κατακόκκινη ενώ τα δάχτυλά του εξερευνούσαν το μουνάκι της… Που είχε υγρανθεί. Τι ντροπή!
Τα δάχτυλα πήγαν και προς την πίσω οδό, που και εκείνη ήταν έτοιμη να εκραγεί.. και την πασπάτεψαν. Μετά έφερε το σώμα του από πίσω της και με απαλές σπρωξιές την πήγε προς τη πλησιέστερη πολυθρόνα. Έβαλε τα πακέτα κάτω και με μία απότομη κίνησή του βρέθηκε στη πλάτη της πολυθρόνας, το κεφάλι της στο κάθισμα, ο πισινός της στον αέρα.
Περίπατο πήγε το κυλοττάκι που είχε πρωταγωνιστήσει στο επεισόδιο… αισθάνθηκε τον καυτό του πούτσο να τρίβεται στο κωλαράκι της και μετά να μπαίνει στο μουνί της που έσταζε… μπρός-πίσω, μπρός-πίσω όλο και πιο ξέφρενα…. βογκούσε και φώναζε. Όλη η ντροπή είχε χαθεί. Το μόνο που την ένοιαζε ήταν να μη σταματήσει το μπρός-πίσω.
Κάποια στιγμή σταμάτησε. Τραβήχτηκε… την άρπαξε και τη γύρισε, να τη βλέπει. Κόλλησε το στόμα της στο δικό του και εκείνη πέρασε τα γαντοφορεμένα της χέρια στο λαιμό του. Τον έσφιξε στην αγκαλιά της και εκείνος άρχισε αργά να της βγάζει τα ρούχα, το σακάκι, το πουκάμισο… αργά ξεκούμπωνε τα κουμπιά της, και κάθε κομματάκι σάρκας που αποκαλυπτόταν το φιλούσε τρελά, το πιπίλαγε με ακραίο πάθος. Το σουτιέν βγήκε τελευταίο, σαν την καλύτερη πριμαντόνα της όπερας, κλείνοντας τη παράσταση.
Μμμ! Άλλη μια φορά…. ξανά…. Αυτή τη φορά κάνανε έρωτα πάνω στην πορφυρή φλοκάτη μπροστά στο τζάκι. Τα ρούχα του, τα έβγαλε εκείνη. Ένα-ένα σαν τα πέταλα της μαργαρίτας. Εστίασε στον κώλο του. Τέλειος για δάγκωμα. Ξανά και ξανά. Ηδονικός στροβιλισμός κι ένα παιχνίδι αισθήσεων.
Μέσα – έξω, πάνω – κάτω… φιλιά, διεισδύσεις, δαγκωματάκια, τρυφερά μπατσάκια….
Η φωτιά του τζακιού έκανε – παρά το κρύο της μέρας – τα κορμιά τους να ιδρώσουν. Οι θερμοκρασίες είχαν ανέβει τρελά. Λίγη δροσιά. Επιτακτική ανάγκη για λίγη δροσιά.
Μπαίνει λοιπόν στη σκηνή ο κύβος του πάγου, το κοινό παγάκι. Πρώτα στις ρώγες που δείχνουν σαν τρεμάμενες πεταλούδες. Μετά και στη κλειτορίδα. «Αντέχεις;» Πνιχτές φωνίτσες ηδονής, η απάντηση.
Ένα παγάκι-τραινάκι διατρέχει την σπονδυλική στήλη, από το λαιμό, τη πλάτη, τα σφριγηλά κωλομέρια μέχρι την τρυπούλα. Είναι πονηρό αυτό το παγάκι. Κρύβεται μέσα στο κωλαράκι της και λιώνει από αγάπη. Δεν συστρέφεται καθόλου εκείνη. Κάθεται σχεδόν ακίνητη για να νιώσει αυτό το λιώσιμο του πάγου μπροστά στις φλόγες του τζακιού. Το επόμενο θα διεισδύσει στον μουσκεμένο κόλπο της. Μόνο για λίγο όμως. Εκείνη είναι όρθια, στητή. Εκείνος στα πόδια της. Κρατάει ένα ποτήρι με βότκα και το φέρνει ακριβώς κάτω από το μουνάκι της.
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.