Το e-mail μου είναι το:
Δευτέρα βράδυ. Επιτέλους τελείωνα και το τελευταίο μάθημα. Φεύγοντας ο Θανάσης μου είπε να καληνύχτα και να προσέχω. Μπορεί να ήταν ο καθηγητής μου, αλλά πάντα με πρόσεχε. Του απάντησα με ένα γλυκό χαμόγελο.
Δεν μπορούσα να απαντήσω, ήμουν εξουθενωμένη.
Βγαίνοντας έξω, με τα πρώτα αντρικά βλέμματα που με "κάρφωσαν", ένιωσα να ξαναβρίσκω τα χαμένο μου κέφι.
Η ώρα είχε περάσει... Σκέφτηκα να πάω στη στάση, αλλά πιο το νόημα; Δεν με περίμενε κανείς σπίτι. Οπότε, κατηφόρισα στο αγαπημένο στέκι, το ve..n..o. Δεν είναι πως είναι ξεχωριστό σε κάτι. Δεν είναι πως έχει πολιτισμένο κόσμο. Απεναντίας. Αλλοδαποί, τρανς, λεσβίες. Γενικά όλοι είναι πεινασμένοι σεξουαλικά και το δείχνουν.
Μου άρεσε να πηγαίνω, γιατί πάντα υπήρχαν μεγαλύτεροι μου άντρες, που έλεγαν πόσο νεαρή είμαι, αλλά ήξερα πως θα έδιναν τα πάντα για να αποκτήσουν την ηλικία μου.
Μπαίνοντας μέσα, αρκετά βλέμματα γύρισαν πάνω μου. Δεν απάντησα σε κανέναν. Κάθισα στο βάθος, όπως πάντα. Πέταξα τη σχολική μου τσάντα κοντά στα πόδια του barman. Μέσα σε ένα λεπτό, είχε έρθει μια μπίρα από έναν σχετικά εμφανίσιμο 36χρονο, με μαύρα. Τον κοίταξα. Μου χαμογέλασε. Του χαμογέλασα ειρωνικά. Είπα να του την γυρίσουν πίσω. Την όρεξή σου έχουμε ρε φίλε...
Μετά από λίγο ήρθε δίπλα μου. Δεν μίλαγε για αρκετή ώρα. Μόλις πήρε το θάρρος..
- Τι κάνει ένα αγγελάκι σε ένα μέρος σαν αυτό;
- .. το σκάει από τον παράδεισο.
- Ξέρεις..
- Όχι. Δεν ξέρω, και ούτε θέλω να μάθω.
Τον είδα να θυμώνει και το χάρηκα αφάνταστα. Με μια κίνηση έχωσε δυο δάχτυλα κάτω από την μύτη μου άρχισε να τα τρίβει λέγοντας "να την θυμάσαι αυτή την μυρωδιά".
Ήταν έντονο δεντρολίβανο. Έφυγε. Πφφ, πάλι καλά, τον είχα βαρεθεί.
Πέρασαν και άλλοι. Γινόταν κάποιο πάρτι ή κάτι τέτοιο. Αδιάφορα μου περνούσαν όλα. Μέχρι που ψιλοβαρέθηκα. Κάθισε δίπλα μου ένας 27χρονος, καστανός με πράσινα μάτια.
- Γεια, είμαι ο Σταύρος!
- Λυπάμαι.
- Χα, έχεις και χιούμορ!
- Πολλά έχω.. Θες να δεις;
Δεν πρόλαβε να απαντήσει. Τον τράβηξα από τις τσέπες του τζΗν του και τον οδήγησα χορεύοντας στις τουαλέτες. Μέχρι να φτάσουμε, πολλά χέρια πέρασαν από πάνω μας, αλλά τα προσπεράσαμε.
Μόλις η πόρτα έκλεισε πίσω του, το είδα να προσπαθεί να μιλήσει, αλλά δεν είχα όρεξη για διάλογο, εξάλλου, θα ήταν περιττός.
Τον έσπρωξα στον τοίχο και κόλλησα πάνω στο φούσκωμα του. Πήγε να με ακουμπήσει στη μέση. Τότε, φτάνω με το πρόσωπό μου, του κατεβάζω το τζιν, μαζί με το μποξεράκι. Ένα μακρύ καυλί, 19cm, απλώθηκε μπροστά μου. Τον κοίταξα στα μάτια… πήγε να πει κάτι πάλι. Φυσικά, δεν χρειαζόμουν άλλη πρόσκληση για να τον φτάσω τέρμα.
Σε κάθε εισχώρηση στο στόμα μου τον ένιωθα να καίει όλο και πιο πολύ. Σε κάθε κίνηση, άφηνε και λίγα γλυκόξινα υγρά. Ήταν σχεδόν έτοιμος να τελειώσει. Τότε, πήγε να με πιάσει από τα μαλλιά, κάτι που σιχαίνομαι. Μόλις όμως έπιασα τα χέρια του και τα κόλλησα επιβλητικά στον τοίχο, τον κοίταξα με ένα πονηρό χαμόγελο… χωρίς να πάρω τα μάτια μου από τα δικά του. Όλο το σπέρμα του απελευθερώθηκε στο στόμα μου, μαζί με ένα βαρύ βογκητό.
Ακούμπησε ξανά πίσω στον παγωμένο τοίχο, μισοκαυλωμένος, ξεφυσώντας. Ναι, όμως αυτό το δεκάλεπτο, δεν ήταν τίποτα για μένα. Σηκώθηκα, σήκωσα την κόκκινη καρώ κοντή φούστα μου, και έσκυψα κολλητά πάνω του. Έφερα τα χέρια μου στο πουτσοκέφαλο του και άρχισα να τον τρίβω έντονα. Ήταν μια αίσθηση που δεν μπόρεσε να αποφύγει. Εξάλλου που να πάει; Πίσω ήταν ο τοίχος.. και μπροστά εγώ..
Δεν τον είχα ξανανιώσει τόσο σκληρό. Πήγε να μπει, αλλά μάλλον ήμουν λίγο στενή για εκείνον, οπότε προσπαθούσε να με "ανοίξει" με τα δάχτυλά του. Με είχε εκνευρίσει αφάνταστα. Πόσο δύσκολο είναι να βρεθεί ένας κανονικός άντρας; Με αυτή τη σκέψη, έσκυψα πιο πολύ και τον έπιασα από τα κωλομάγουλα, όπως και τον έσπρωξα με φόρα μέσα μου.
Έμεινε ακίνητος για να με αφήσει να τον συνηθίσω. Που να ήξερε πως μετά βίας με έκανε να νιώθω. Ανέβαζε την φούστα μου και άπληστα τα χέρια του με χούφτωναν. Ένας δυνατός οργασμός μας κατέλαβε και τους δΥο. Τον κοίταξα που σχεδόν σερνόταν. Αλήθεια, κάποιοι άνθρωποι θα έπρεπε να σκέφτονται λίγο περισσότερο πριν κάνουν μια ευχή.
Κατέβασα τη φούστα μου και τον κοίταγα ανέκφραστη. Του άφησα το εσώρουχό μου. Μου χαμογέλασε. Πήρα τη τσάντα μου και έφυγα από πίσω, δεν θα ήταν καλή ιδέα να κυκλοφορήσω ανάμεσα σε τόσο καυλωμένο κόσμο με μια τόσο κοντή φούστα και χωρίς εσώρουχο.
Βγήκα στο πίσω στενό που παρατάνε καφάσια. Αύριο γράφω λατινικά, πρέπει να γυρίσω σπίτι να διαβάσω.. Με αυτή τη σκέψη, δυο χέρια με έσπρωξαν ανάποδα στον τοίχο.
- Γεια αγγελάκι..
Ένιωσα το παγωμένο του χέρι να ψαχουλεύει ερευνητικά κάτω από την φούστα μου. Είχα καυλώσει τόσο πολύ, η φωνή του με τρέλαινε. Μόλις το κατάλαβε… γέλασε παιχνιδιάρικα.. και μου έφερε το χέρι του στο πρόσωπό μου.. Μια μυρωδιά δενδρολίβανου ξεχύθηκε παντού. Όντως, πρέπει να προσέχω για τι εύχομαι…
Βγαίνοντας έξω, με τα πρώτα αντρικά βλέμματα που με "κάρφωσαν", ένιωσα να ξαναβρίσκω τα χαμένο μου κέφι.
Η ώρα είχε περάσει... Σκέφτηκα να πάω στη στάση, αλλά πιο το νόημα; Δεν με περίμενε κανείς σπίτι. Οπότε, κατηφόρισα στο αγαπημένο στέκι, το ve..n..o. Δεν είναι πως είναι ξεχωριστό σε κάτι. Δεν είναι πως έχει πολιτισμένο κόσμο. Απεναντίας. Αλλοδαποί, τρανς, λεσβίες. Γενικά όλοι είναι πεινασμένοι σεξουαλικά και το δείχνουν.
Μου άρεσε να πηγαίνω, γιατί πάντα υπήρχαν μεγαλύτεροι μου άντρες, που έλεγαν πόσο νεαρή είμαι, αλλά ήξερα πως θα έδιναν τα πάντα για να αποκτήσουν την ηλικία μου.
Μπαίνοντας μέσα, αρκετά βλέμματα γύρισαν πάνω μου. Δεν απάντησα σε κανέναν. Κάθισα στο βάθος, όπως πάντα. Πέταξα τη σχολική μου τσάντα κοντά στα πόδια του barman. Μέσα σε ένα λεπτό, είχε έρθει μια μπίρα από έναν σχετικά εμφανίσιμο 36χρονο, με μαύρα. Τον κοίταξα. Μου χαμογέλασε. Του χαμογέλασα ειρωνικά. Είπα να του την γυρίσουν πίσω. Την όρεξή σου έχουμε ρε φίλε...
Μετά από λίγο ήρθε δίπλα μου. Δεν μίλαγε για αρκετή ώρα. Μόλις πήρε το θάρρος..
- Τι κάνει ένα αγγελάκι σε ένα μέρος σαν αυτό;
- .. το σκάει από τον παράδεισο.
- Ξέρεις..
- Όχι. Δεν ξέρω, και ούτε θέλω να μάθω.
Τον είδα να θυμώνει και το χάρηκα αφάνταστα. Με μια κίνηση έχωσε δυο δάχτυλα κάτω από την μύτη μου άρχισε να τα τρίβει λέγοντας "να την θυμάσαι αυτή την μυρωδιά".
Ήταν έντονο δεντρολίβανο. Έφυγε. Πφφ, πάλι καλά, τον είχα βαρεθεί.
Πέρασαν και άλλοι. Γινόταν κάποιο πάρτι ή κάτι τέτοιο. Αδιάφορα μου περνούσαν όλα. Μέχρι που ψιλοβαρέθηκα. Κάθισε δίπλα μου ένας 27χρονος, καστανός με πράσινα μάτια.
- Γεια, είμαι ο Σταύρος!
- Λυπάμαι.
- Χα, έχεις και χιούμορ!
- Πολλά έχω.. Θες να δεις;
Δεν πρόλαβε να απαντήσει. Τον τράβηξα από τις τσέπες του τζΗν του και τον οδήγησα χορεύοντας στις τουαλέτες. Μέχρι να φτάσουμε, πολλά χέρια πέρασαν από πάνω μας, αλλά τα προσπεράσαμε.
Μόλις η πόρτα έκλεισε πίσω του, το είδα να προσπαθεί να μιλήσει, αλλά δεν είχα όρεξη για διάλογο, εξάλλου, θα ήταν περιττός.
Τον έσπρωξα στον τοίχο και κόλλησα πάνω στο φούσκωμα του. Πήγε να με ακουμπήσει στη μέση. Τότε, φτάνω με το πρόσωπό μου, του κατεβάζω το τζιν, μαζί με το μποξεράκι. Ένα μακρύ καυλί, 19cm, απλώθηκε μπροστά μου. Τον κοίταξα στα μάτια… πήγε να πει κάτι πάλι. Φυσικά, δεν χρειαζόμουν άλλη πρόσκληση για να τον φτάσω τέρμα.
Σε κάθε εισχώρηση στο στόμα μου τον ένιωθα να καίει όλο και πιο πολύ. Σε κάθε κίνηση, άφηνε και λίγα γλυκόξινα υγρά. Ήταν σχεδόν έτοιμος να τελειώσει. Τότε, πήγε να με πιάσει από τα μαλλιά, κάτι που σιχαίνομαι. Μόλις όμως έπιασα τα χέρια του και τα κόλλησα επιβλητικά στον τοίχο, τον κοίταξα με ένα πονηρό χαμόγελο… χωρίς να πάρω τα μάτια μου από τα δικά του. Όλο το σπέρμα του απελευθερώθηκε στο στόμα μου, μαζί με ένα βαρύ βογκητό.
Ακούμπησε ξανά πίσω στον παγωμένο τοίχο, μισοκαυλωμένος, ξεφυσώντας. Ναι, όμως αυτό το δεκάλεπτο, δεν ήταν τίποτα για μένα. Σηκώθηκα, σήκωσα την κόκκινη καρώ κοντή φούστα μου, και έσκυψα κολλητά πάνω του. Έφερα τα χέρια μου στο πουτσοκέφαλο του και άρχισα να τον τρίβω έντονα. Ήταν μια αίσθηση που δεν μπόρεσε να αποφύγει. Εξάλλου που να πάει; Πίσω ήταν ο τοίχος.. και μπροστά εγώ..
Δεν τον είχα ξανανιώσει τόσο σκληρό. Πήγε να μπει, αλλά μάλλον ήμουν λίγο στενή για εκείνον, οπότε προσπαθούσε να με "ανοίξει" με τα δάχτυλά του. Με είχε εκνευρίσει αφάνταστα. Πόσο δύσκολο είναι να βρεθεί ένας κανονικός άντρας; Με αυτή τη σκέψη, έσκυψα πιο πολύ και τον έπιασα από τα κωλομάγουλα, όπως και τον έσπρωξα με φόρα μέσα μου.
Έμεινε ακίνητος για να με αφήσει να τον συνηθίσω. Που να ήξερε πως μετά βίας με έκανε να νιώθω. Ανέβαζε την φούστα μου και άπληστα τα χέρια του με χούφτωναν. Ένας δυνατός οργασμός μας κατέλαβε και τους δΥο. Τον κοίταξα που σχεδόν σερνόταν. Αλήθεια, κάποιοι άνθρωποι θα έπρεπε να σκέφτονται λίγο περισσότερο πριν κάνουν μια ευχή.
Κατέβασα τη φούστα μου και τον κοίταγα ανέκφραστη. Του άφησα το εσώρουχό μου. Μου χαμογέλασε. Πήρα τη τσάντα μου και έφυγα από πίσω, δεν θα ήταν καλή ιδέα να κυκλοφορήσω ανάμεσα σε τόσο καυλωμένο κόσμο με μια τόσο κοντή φούστα και χωρίς εσώρουχο.
Βγήκα στο πίσω στενό που παρατάνε καφάσια. Αύριο γράφω λατινικά, πρέπει να γυρίσω σπίτι να διαβάσω.. Με αυτή τη σκέψη, δυο χέρια με έσπρωξαν ανάποδα στον τοίχο.
- Γεια αγγελάκι..
Ένιωσα το παγωμένο του χέρι να ψαχουλεύει ερευνητικά κάτω από την φούστα μου. Είχα καυλώσει τόσο πολύ, η φωνή του με τρέλαινε. Μόλις το κατάλαβε… γέλασε παιχνιδιάρικα.. και μου έφερε το χέρι του στο πρόσωπό μου.. Μια μυρωδιά δενδρολίβανου ξεχύθηκε παντού. Όντως, πρέπει να προσέχω για τι εύχομαι…
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.