Γεια σας. Είμαι μια γυναίκα 46 ετών, παντρεμένη εδώ και 25 χρόνια. Το όνομά μου δε μπορώ να το αποκαλύψω για ευνόητους λόγους. Θα με ξέρετε με το ψευδώνυμο που άνοιξα πρόσφατα και τον λογαριασμό μου στο xstream… «Νησιώτισσα Μάνα».
Όπως δείχνει και το ψευδώνυμό μου μένω σε ένα χωριό ενός νησιού (του Αιγαίου), με πληθυσμό περίπου 1.200 ανθρώπους, όπου όλοι ξέρουν σχεδόν τους πάντες (γι' αυτό και η ανωνυμία που επιθυμώ να έχω). Παντρεύτηκα σχετικά μικρή, 21 ετών, από έρωτα, με ναυτικό, επίσης από το ίδιο νησί. Ο άντρας μου είναι 9 χρόνια μεγαλύτερος. Έχω τέσσερα παιδιά, 3 αγόρια 24, 19 και 16 και ένα κορίτσι 21 ετών.
Εμφανισιακά, μπορώ να πω ότι δεν είμαι θεά, δεν περνάω όμως και απαρατήρητη. Μελαχρινή με σπαστά μαλλιά μέχρι λίγο κάτω από τους ώμους, με λίγο Ανατολίτικα χαρακτηριστικά, όπως λένε όλοι, στήθος όχι μεγάλο, αλλά κώλο αρκετά ελκυστικό, ύψος 1,73 και κιλά 61. Έχω ανεβάσει στο προφίλ μου φωτογραφία, στην οποία βέβαια προσπαθώ να δείξω όσο περισσότερα μπορώ χωρίς να εκτεθώ, ενώ είναι και ότι καλύτερο μπορούσα να κάνω στήνοντας τη μηχανή μόνη μου, στο αυτόματο.
Ο γάμος μου μέχρι και πριν 10-12 χρόνια ήταν ένας ευτυχισμένος γάμος. Με τον άντρα μου ήμασταν πάντα πολύ δεμένοι, μεγαλώναμε ευτυχισμένοι τα παιδιά μας και όλα κυλούσαν πολύ ομαλά στη ζωή μας. Η ερωτική μας ζωή ήταν πάντα πολύ πλούσια, μια και είμαι μια γυναίκα που από μικρή είχα μια αστείρευτη όρεξη για σεξ, που ο άντρας μου ομολογουμένως ικανοποιούσε με τον καλύτερο τρόπο. Όμως τότε, γίνεται καπετάνιος, αλλάζει καράβι και εταιρεία και αρχίζει να κάνει πολύ μεγάλα ταξίδια και να λείπει για τεράστια χρονικά διαστήματα. Το γεγονός αυτό με πετυχαίνει σε μία φάση της ζωής μου που το σεξ είναι συνεχώς στο μυαλό μου και η διάθεσή μου είναι στο ψηλότερο σημείο.
Τα πρώτα 1-2 χρόνια περνάνε προσπαθώντας να βρω διάφορους, ευφάνταστους τρόπους να αυτοϊκανοποιηθώ, χρησιμοποιώντας αντικείμενα του σπιτιού ή λαχανικά. Στο διάστημα αυτό, τουλάχιστον όταν ο άντρας μου επέστρεφε σπίτι κάναμε ασταμάτητο σεξ και κάπως μου περνούσε η έλλειψη. Με το πέρασμα όμως του χρόνου, αυτή η έλλειψη γινόταν όλο και μεγαλύτερη, καθώς και αυτός όταν επέστρεφε δεν είχε πια την ίδια όρεξη με τις αρχές. Το αποτέλεσμα ήταν να μένω ανικανοποίητη όλο και πιο πολύ.
Έτσι φτάνω στα 40 μου περίπου, με τη λίμπιντό μου στο ταβάνι και την έλλειψη αρσενικού να με ικανοποιήσει, να μου προκαλεί νευρικές κρίσεις. Είμαι ένας άνθρωπος χωρίς κανένα ταμπού στο σεξ, που μου αρέσει να κάνω και να μου κάνουν τα πάντα. Όμως ξαφνικά ανακαλύπτω ότι δε μπορώ να κάνω τίποτα. Το μέρος που μένω φυσικά απαγορεύει κάθε ιδέα για "άλλον άντρα", παρότι φαντασιώνομαι διάφορους γνωστούς και φίλους, γιατί φοβάμαι ότι θα με βγάλουν παράρτημα. Αρχίζω να παραγγέλνω κρυφά από την Αθήνα διάφορα ομοιώματα για να ικανοποιούμαι, βλέπω ασταμάτητα πορνό στο ίντερνετ παίζοντας με τον εαυτό μου και έχω τις φαντασιώσεις μου να γεμίζουν τη ζωή μου σε τέτοιο βαθμό που μετατρέπονται σε έμμονες ιδέες. Το XStream μπαίνει στη ζωή μου ως κομμάτι αυτής της κατάστασης πριν από 5 περίπου χρόνια. Οι ιστορίες του κάνουν κι εμένα να ζω με το μυαλό μου διάφορες έντονες καταστάσεις. Απλά, τώρα αποφάσισα να δημιουργήσω λογαριασμό και να αποκτήσω κάποια επικοινωνία εδώ.
Δεν υπάρχει άντρας που να μιλάω μαζί του και να μην φαντάζομαι ότι με πηδάει με οποιοδήποτε τρόπο, δεν υπάρχει παρέα αντρών που να την βλέπω και να μην φαντάζομαι ότι με παίρνουν όλοι μαζί από παντού. Μου συμβαίνει με όλους. Γνωστούς, φίλους, ακόμα και συγγενείς. Ακόμα και με γυναίκες. Πολλές φορές βρίσκομαι σε θέση να είμαι με παρέα φίλων, ή με συγγενείς σε οικογενειακές συγκεντρώσεις και να είμαι τόσο καυλωμένη εξαιτίας μιας φαντασίωσης, που να αναγκάζομαι να αφήνω εκείνη τη στιγμή το τραπέζι ή το χώρο που καθόμαστε και να τρέχω στο μπάνιο για να παίξω με το μουνί μου και να χύσω. Σε πιο ακραίες περιπτώσεις, γίνομαι πιο προκλητική και φτάνω να βάλω το χέρι μου και να χαϊδευτώ κρυφά κάτω από τραπέζια με κόσμο γύρω μου.
Λόγω της γνωστής κατάστασης που περιέγραψα με το "κλειστό περιβάλλον" αποφεύγω να έχω επαφές μέσω ίντερνετ με οποιονδήποτε, να χρησιμοποιώ δηλαδή κάμερες, τηλέφωνα και τέτοια, γιατί απλούστατα φοβάμαι. Έτσι, είμαι αποκλεισμένη σε αυτή την τυρρανική "ερωτική ζωή". Το 2012 όμως μου αλλάζει τα δεδομένα.
Ο μεγάλος μου γιος μόλις έχει τελειώσει τη πρώτη χρονιά στο Πολυτεχνείο και επιστρέφει στο νησί να περάσει το καλοκαίρι μαζί μας. Κατά τα μέσα εκείνου του Ιουλίου, όπως είχε από πριν κανονιστεί, έρχονται να μείνουν μέχρι το τέλος Αυγούστου στο σπίτι μας, φιλοξενούμενοι, τρεις συμφοιτητές του. Δεν πρόλαβαν να περάσουν 1-2 μέρες συμβίωσης μαζί τους και το μυαλό μου άρχισε φυσικά να κάνει ερωτικά ταξίδια σε κάθε πιθανό "προορισμό" και με κάθε πιθανό και απίθανο παρτενέρ. Με τον καθένα μόνο του, με όλους μαζί... ούτε καν το γιο μου δε ντρεπόμουν να τον εντάξω σε αυτές τις φανταστικές "ομαδικές συνευρέσεις". Τα βράδια κλεινόμουν στη κρεβατοκάμαρα, κλείδωνα, έβγαζα τα "παιχνίδια" μου και "πήγαινα" με όλους. Οι φαντασιώσεις με το γιο μου μέσα με σόκαραν, ταυτόχρονα με καύλωναν απίστευτα. Πιστεύοντας όμως ότι ήταν άρρωστο και ανεπίτρεπτο, ακόμα και σαν κρυφή φαντασίωση, αποφασίζω να εξομολογηθώ τα πάντα στον παπά μας και να ζητήσω συγχώρεση.
Ο παπάς μας με ξέρει σχεδόν 10 χρόνια (όλα όσα λειτουργεί στην εκκλησία μας) και δέχθηκε με ιδιαίτερη προθυμία να με εξομολογήσει, τονίζοντάς μου ότι δεν το έχω ξανακάνει και δεν είναι αυτό καλό για τη ψυχή μου. Μου ζήτησε να πάω την επόμενη ημέρα μετά τη λειτουργία για να πάμε στο μικρό παρεκκλήσι, δίπλα στην Εκκλησία να κάνουμε την εξομολόγηση. Πράγματι πήγαμε εκεί και με έβαλε να κάτσω μπροστά σε κάποια εικονίσματα και να αρχίσω. Εκείνος καθόταν πιο πίσω μου. Αποφάσισα να κρατήσω τη στάση μίας αφελούς γυναικούλας (για να δημιουργήσω ένα άλλοθι στον εαυτό μου) και του είπα ότι οι αμαρτίες μου είχαν καθαρά σαρκική φύση και μου ζήτησε να του εξηγήσω. Έτσι, του είπα την ιστορία που γράφω και παραπάνω... για το γάμο μου, τις ανάγκες μου και για το πως κατέληξα στην εξομολόγηση. Βλέποντας την αφέλεια -έως χαζομάρα- με την οποία μιλούσα, με σταματούσε και μου ζητούσε να του περιγράψω λεπτομέρειες, τι όργανα χρησιμοποιούσα και πως, τι περιεχόμενο είχαν οι φαντασιώσεις μου κλπ.
Βέβαια δεν το είχα ξανακάνει και πράγματι δεν ήξερα αν έπρεπε να αναφέρομαι με λεπτομέρεια σε όλα αυτά, κάτι που έκανε την προσποιητή μου αφέλεια ακόμα πιο αληθινή, οπότε εκείνος με καθοδηγούσε και εγώ απαντούσα. Τουλάχιστον δεν τον κοιτούσα και μου ήταν πιο εύκολο να τα λέω. Τελείωσα περιγράφοντας και τις φαντασιώσεις με τον γιο μου και τους συμφοιτητές του. Μετά αυτός σηκώθηκε και μου ζήτησε να γονατίσω μπροστά του. Γονατίζοντας, τα μάτια μου έπεσαν στο ύψος της κοιλιάς του και ταράχτηκα. Ήταν εμφανώς καυλωμένος. Σκέφτηκα ότι είναι φυσιολογικό - άλλωστε κι αυτός άντρας είναι. Πλησίασε τόσο κοντά που νόμιζα ότι θα με ακουμπούσε, σήκωσε το πετραχήλι του, ζήτησε να σκύψω κάτω από αυτό και το ακούμπησε πάνω στο κεφάλι μου. Σκύβοντας από κάτω είχα την ευκαιρία να σιγουρευτώ ότι ήταν πράγματι καυλωμένος και ότι προφανώς δε φορούσε καν εσώρουχο.
Καθώς μιλούσε μετακινήθηκε λίγο πιέζοντας και το κεφάλι μου με το χέρι του και τότε ένιωσα να ακουμπά στον ώμο μου τον καυλωμένο του πούτσο. Όσο έμεινα εκεί σκυμμένη και αυτός μιλούσε (δεν άκουγα καν τι έλεγε μια και η προσοχή μου ήταν στραμμένη στον... ώμο μου), έκανε ελαφρές μετακινήσεις κάνοντας το πούτσο του να τρίβεται επάνω μου. Δεν είπα τίποτα, ούτε και μετακινήθηκα. Περιττό να πω ότι το μουνί μου είχε γίνει μούσκεμα. Ο παπάς δεν ήταν κανένας όμορφος άντρας, ήταν κοντούλης και χοντρούλης, μεταξύ 55 και 60... όμως αυτό που συνέβαινε, όπως συνέβαινε και τόσο πρόστυχο που ήταν, με έκανε να τρελαθώ. Ήταν τόσο απαγορευμένο που γινόταν απίστευτα ερωτικό και δε με απασχολούσε καν ποιος ήταν αυτός ο άντρας.
Μόλις ολοκλήρωσε αυτά που έλεγε με σήκωσε όρθια, μου ζήτησε να φιλήσω το πετραχήλι και μου είπε ότι τελειώσαμε. Τον ευχαρίστησα και πήγα να φύγω αλλά μου είπε ότι ίσως θα έπρεπε να έρθει και στο σπίτι μου να αγιάσει για να φύγουν τα δαιμόνια που με είχαν κυκλώσει. Εντάξει, όσο κι αν θέλω να πιστέψω, καταλαβαίνω ότι βασιζόμενος στην αφέλεια που έχω παρουσιάσει (αντιμετωπίζοντάς με σαν μια χαζή γυναικούλα) το χρησιμοποιεί σα δικαιολογία για να έρθει σπίτι μου, ειδικά μόλις με ρωτάει αν τα παιδιά μου θα είναι εκεί, γιατί καλό θα ήταν να μην δουν και αναρωτηθούν γιατί γίνεται αυτό. Όταν του είπα ότι τα παιδιά μαζί με τους συμφοιτητές του γιού μου, είχαν κανονίσει όλοι μαζί να πάνε 3 μέρες camping σε μια άλλη παραλία του νησιού, μου είπε ότι θα ερχόταν την επόμενη το πρωί που θα έφευγαν.
Πράγματι εκείνη την ημέρα με επισκέφθηκε. Ομολογώ ότι περίμενα με ανυπομονησία, χωρίς να ξέρω γιατί, αλλά αυτό που έγινε στην εξομολόγηση με είχε ερεθίσει πολύ και ήθελα να το ξαναζήσω. Έτσι δε δίστασα να φορέσω κάτι πιο προκλητικό - μία φούστα πιο κοντή και λεπτή και ένα μακό μπλουζάκι επίσης λεπτό χωρίς σουτιέν. Ήξερα ότι μέσα από τη φούστα θα φέγγιζε το βρακάκι μου, όπως επίσης ότι και οι ρώγες μου θα φέγγιζαν μέσα από το μπλουζάκι. Ήθελα να τον προκαλέσω και να τον δω να καυλώνει πάλι με εμένα. Διάβασε γυρνώντας γύρω-γύρω στο σπίτι διάφορα, όμως η προσοχή του ήταν φανερά στο στήθος μου που είχε καυλώσει και τρυπούσε το μπλουζάκι. Μόλις τελείωσε τον ρώτησα αν ήθελε καφέ, φυσικά δέχτηκε και πήγαμε στη κουζίνα. Έκατσε στο τραπέζι και εγώ έφτιαχνα τον καφέ φροντίζοντας να σκύβω αφού ήξερα ότι η τόσο λεπτή φούστα θα διέγραφε ξεκάθαρα το βρακάκι μου.
Πολύ γρήγορα έκανε τη πρώτη προσπάθεια να ανοίξει κουβέντα γύρω από αυτά που του είχα πει, λέγοντάς μου ότι αν ποτέ χρειαστώ κάποιον να μιλήσω για όλα αυτά που με προβλημάτιζαν, να ξέρω ότι μπορώ να μιλήσω σε αυτόν. Εγώ… κρατώντας πάντα τη στάση της χαζούλας, άρχισα να λέω ότι δεν πρέπει να του λέω τέτοια πράγματα, ότι δεν κάνει, τι γνώμη θα σχηματίσει για εμένα και άλλα τέτοια.
Συνεχώς μου έλεγε "δεν πειράζει κοριτσάκι μου, δεν πειράζει..." και ότι "όσα λέμε μένουν εντελώς μεταξύ μας". Μέχρι που μου έλεγε ότι ήταν ο μοναδικός τρόπος για να απαλλαγώ από αυτά τα "δαιμόνια", όπως συνεχώς τα αποκαλούσε. Πείστηκα λοιπόν κι εγώ η "χαζή" και του είπα με "πλήρη αφέλεια" ότι αν ήταν να απαλλαγώ από αυτό το βάσανο, θα έκανα ότι μου ζητούσε. Του είπα να πάμε στο σαλόνι κι εκεί έκατσα στον καναπέ, απέναντι από αυτόν που είχε κάτσει εκείνος, φροντίζοντας να έχω τα πόδια λίγο ανοιχτά.
Άρχισε λοιπόν να με ρωτάει πάλι πόσο συχνά είχα αυτές τις ανάγκες και τι έκανα για να τις ικανοποιήσω. Φτάσαμε λοιπόν στα αντικείμενα που χρησιμοποιούσα και τότε μου ζήτησε να φέρω να του δείξω 2-3 από αυτά για να καταλάβει τι εννοούσα. Του είπα κάμποσες φορές ότι ντρέπομαι, κάνοντας τη δύσκολη κι εκείνος φυσικά επέμεινε και με καθησύχασε, οπότε "πείστηκα". Πήγα στη κρεβατοκάμαρά μου, στη ντουλάπα που τα έκρυβα και διάλεξα ένα πολύ μεγάλο μαύρο ομοίωμα, μακρύ και παχύ κι ένα ροζ πιο κοντό αλλά πολύ χοντρό. Γύρισα και του τα έδειξα. Βλέποντας το πολύ μακρύ μαύρο, τα μάτια του γούρλωσαν αλλά προσπάθησε να φανεί ψύχραιμος. Έκατσα πάλι απέναντί του και μου ζήτησε να του δείξω πως τα χρησιμοποιώ. Του είπα ότι δεν κάνει και μου είπε ότι πρέπει να καταλάβει για να μπορέσει να με βοηθήσει.
- Άλλωστε μου είπες ότι θα κάνεις ότι σου ζητήσω για να απαλλαγείς από αυτό που σε βασανίζει. Οπότε άκουσέ με γιατί ξέρω πέντε πράγματα παραπάνω...
ήταν περίπου τα λόγια που χρησιμοποίησε για να με πείσει να προχωρήσω. Κάθομαι πιο χαλαρά και ρίχνω πίσω τη πλάτη μου στη πλάτη του καναπέ, ανοίγοντας τα πόδια μου. Πλέον έχει ξεκάθαρη θέα στο βρακί μου ανάμεσα στα μπούτια μου και βλέπω ότι καρφώνεται εκεί κάτω ξελιγωμένα. Έχω καυλώσει απίστευτα. Φέρνω πάνω από το κεφάλι μου το μακρύ μαύρο ομοίωμα και ξεκινάω ένα βασανιστικό τσιμπούκι, βυθίζοντάς το αργά αρκετούς πόντους μέσα στο λαιμό μου. Το άλλο μου χέρι πάει στο μουνί μου και άλλες φορές το χαϊδεύει πάνω από το βρακάκι, άλλες περνάει μέσα και βουτιέται στα υγρά του. Μετά σηκώνω το μπλουζάκι με το ίδιο χέρι και χαϊδεύω και τσιμπάω τις καυλωμένες μου ρώγες. Όση ώρα βυθίζω και βγάζω από το λαιμό μου το ομοίωμα, επαναλαμβάνω με εναλλαγές τις κινήσεις αυτές. Όλη αυτή την ώρα ρίχνω κλεφτές ματιές σε αυτόν απέναντι. Έχει κάτσει πίσω άνετα στο καναπέ με ανοιχτά τα πόδια και απολαμβάνει το θέαμα μαγνητισμένος. Κάποιες φορές τον ακούω, μέσα από τη βαριά του ανάσα να βγάζει περίεργους ήχους και άλλες φορές να λέει "τι άλλο κοριτσάκι μου, τι άλλο;".
Παίρνω στο ελεύθερο χέρι μου το ροζ ομοίωμα από δίπλα μου και κάνοντας στην άκρη το βρακάκι μου, χαϊδεύω με το πολύ χοντρό του κεφάλι την είσοδο του τριχωτού μου μουνιού. Φέρνω τις πατούσες μου πάνω στον καναπέ, ανοίγοντας ακόμα περισσότερο τα πόδια μου και το βάζω μερικούς πόντους μέσα μου, βογκώντας. Περιμένω να εξοικειωθώ με το πάχος και σπρώχνω πιο βαθιά, βγάζοντας μια κραυγή. Συνεχίζω με κινήσεις μέσα-έξω και κραυγές που τις σταματώ βάζοντας πάλι στο στόμα μου το μαύρο ομοίωμα. Οι κραυγές μου πλέον γίνονται πνιχτές γύρω από το ψεύτικο όργανο. Επιτέλους τον βλέπω με το χέρι του να τρίβει το πούτσο του πάνω από το ράσο. Στη συνέχεια ανασηκώνεται λίγο από τον καναπέ και τραβά το ράσο πάνω από τη μέση του. Φοράει ένα άσπρο σώβρακο από εκείνα τα παλιά κλασσικά που φορούσαν οι άντρες. Βάζει το χέρι του από μέσα και βγάζει ένα πούτσο που δεν ήταν πολύ μακρύς, αλλά ήταν πολύ χοντρός και ξεκινά αμέσως να τον παίζει.
Μου ζητάει να πάω να κάτσω δίπλα του. Πηγαίνω -υποτίθεται επιφυλακτικά αφού ακόμα προσπαθώ να κρατηθώ στο ρόλο της αφελούς νοικοκυράς- και μόλις κάθομαι παίρνει το χέρι μου και το βάζει γύρω από τον πούτσο του, ζητώντας μου να του δείξω. Κάνω για λίγο ακόμα τη δύσκολη, λέγοντας πως δεν πρέπει, πως δεν είναι σωστό, πως είναι ακόμα μεγαλύτερη αμαρτία και προσπαθώ να τραβήξω το χέρι μου. Εκείνος μου το κρατάει με δύναμη πάνω στον πούτσο του και συνεχώς μου υπενθυμίζει ότι πρέπει να κάνω ότι μου ζητήσει και ότι θέλει να με βοηθήσει και ότι κανείς δεν πρόκειται να μάθει τίποτα. Μάλιστα μου λέει ότι κι άλλες συγχωριανές έχουν ανάλογα προβλήματα και ότι τους τα λύνει με τον ίδιο τρόπο. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια ή αν με θεωρεί τελικά τόσο χαζή, όμως κάνω ότι "πείθομαι" και αρχίζω να του τον παίζω αργά.
Με το χέρι του, σηκώνει το μπλουζάκι και μου τσιμπάει τη ρώγα. Μου ζητάει να το βγάλω και το κάνω. Του ξαναπιάνω τον πούτσο και εκείνος σκύβει και αρχίζει να μου ρουφάει το βυζί, βάζοντάς το όλο μέσα στο στόμα του. Ρουφάει σαν να θέλει να το ξεκολλήσει, εγώ πονάω αλλά μου αρέσει... με καυλώνει αυτό που γίνεται, με αυτόν που γίνεται και έτσι όπως με πονάει. Ρίχνω το κεφάλι πίσω και αρχίζω να βογκάω από το πόνο αλλά δεν τον σταματάω. Εκείνος ρουφάει με ακόμα περισσότερη δύναμη και τότε αισθάνομαι τον πρώτο οργασμό που έρχεται έντονος και δυνατός. Τον υποδέχομαι με κραυγές και τινάγματα της μέσης μου. Αισθάνομαι το βρακί μου να μουσκεύει.
Βάζει το χέρι του πίσω από το κεφάλι μου και με σπρώχνει πάνω στον πούτσο του. Ανοίγω όσο μπορώ το στόμα και τον παίρνω όλο μέσα μέχρι τα αρχίδια. Ανασηκώνω το σώμα μου και γονατίζω δίπλα του για να έχω μεγαλύτερη άνεση στις κινήσεις μου και να παίρνω όλο τον πούτσο του μέσα μου ευκολότερα. Τερματίζω όταν αισθάνομαι τι τρίχες του να γεμίζουν τα ρουθούνια μου και ανεβαίνω και ξανά κάτω και πάλι το ίδιο. Με το ένα του χέρι παίζει με τα βυζιά μου που κρέμονται μπροστά του όπως είμαι γονατισμένη, τσιμπώντας τις ρώγες μου που έχουν γίνει πέτρα. Ο πόνος μου δημιουργεί μοναδικά αισθήματα καύλας. Το άλλο του χέρι ανασηκώνει τη φούστα μου πάνω από τη μέση μου, σχεδόν αμέσως περνάει μέσα από το βρακί μου, βρίσκει τη τρύπα στον κώλο μου και αρχίζει τα παιχνίδια με αυτήν. Πότε-πότε το τραβάει έξω και ρίχνει καμία σφαλιάρα στα κωλομέρια και επανέρχεται μέσα. Πλέον τα δάχτυλά του επεξεργάζονται το εσωτερικό της τρύπας μου μπαίνοντας και βγαίνοντας από αυτήν με ταχύτητα και μανία. Τα υγρά που είχαν τρέξει μέσα στον κώλο μου από το μουνί μου τον έχουν διευκολύνει και μπαινοβγαίνει με χαρακτηριστική άνεση. Άλλωστε τα ομοιώματα είχαν χρησιμοποιηθεί τόσες φορές εκεί, ακόμα και δύο μαζί, που είχαν δημιουργήσει ένα άνοιγμα που έκανε τη δουλειά ευκολότερη.
Όση ώρα γίνονται αυτά και με εμένα να τον τσιμπουκώνω, δε λέει κουβέντα παρά μόνο βαριανασαίνει. Αυτό που μου λέει όμως εκείνη τη στιγμή, σε συνδυασμό με τα δάχτυλά του που μου πηδάνε το κώλο, μου φέρνει αυτόματα τον δεύτερο οργασμό.
- Αυτό που θα σου δώσω σε λίγο, θέλω να το πιείς κοριτσάκι μου... είναι ιερό και θα σε βοηθήσει!
Το μουνί μου χύνει, ο οργασμός μου είναι τρελός και το στόμα μου κάτω από το βάρος του χεριού του που μου πιέζει με δύναμη το κεφάλι, ανοίγει όσο περισσότερο είναι δυνατό και φτάνει σε σημείο που σχεδόν μπουκώνω και ένα από τα αρχίδια του. Τα μάτια μου δακρύζουν και θέλουν να πεταχτούν μέσα από τη θέση τους μόλις αισθάνομαι τον πνιγμό που μου προκαλεί το ποτάμι από τα χύσια του που κατακλύζουν το λαιμό μου. Παρά την πίεση που ασκεί το χέρι του, δεν υπάρχει καμία άλλη διαφυγή για όλα αυτά τα χύσια... όσα μπορώ τα καταπίνω και όσα δε μπορώ τα φτύνω βήχοντας γύρω από το καυλί του. Αυτό συνεχίζεται μέχρι που δεν έχει τι άλλο να βγάλει, όμως ακόμα και μετά με κρατάει εκεί να του γλείφω τον πούτσο, ενώ μου ζητάει να καθαρίσω και να πιω και ότι έχω φτύσει γύρω του. Το χέρια του έχουν πέσει στο πλάι και δεν ασχολούνται πια με το κορμί μου. Έχει κάτσει χαλαρώνοντας πίσω στον καναπέ, απολαμβάνοντας το "καθάρισμα".
Μόλις τελειώνω το "έργο" που είχα αναλάβει, σηκώνομαι, τον κοιτάζω μέσα στη ντροπή και του λέω ότι ήταν πολύ κακό αυτό που κάναμε, συνεχίζοντας να παίζω το ρόλο μου. Μου απαντά ότι δεν είναι τίποτα κακό, εφόσον έτσι λέει εκείνος, άσε που ακόμα είχαμε πολλά να κάνουμε προκειμένου να ολοκληρωθεί η "θεραπεία" μου. Μου είπε ότι θα φροντίσει για όλα αυτός και ότι εγώ απλά πρέπει να κάνω αυτά που θα μου ζητάει και δεν πρέπει να πω τίποτα πουθενά. Οπότε, φυσικά, του είπα ότι εφόσον εκείνος κρίνει ότι έτσι πρέπει να γίνει εγώ δεν έχω παρά να τον ακούσω. Σηκώνεται και μου ζητάει να πάει στο μπάνιο. Όσο εκείνος ήταν μέσα στο μπάνιο, συνειδητοποιώ ότι πραγματικά έχω βρει μια "διέξοδο" στο "πρόβλημά" μου.
Η λύση για να ικανοποιούμαι σεξουαλικά είναι όλοι αυτοί που για τους δικούς του λόγους ο καθένας δε μπορούν να μιλήσουν και ζούν πολύ κοντά στο περιβάλλον μου. Αυτή η σκέψη είναι που το 2012 αλλάζει όλη μου τη στάση γύρω από το σεξ και δίνει νόημα και ευχαρίστηση στη ζωή μου. Από εκείνη την ημέρα και αυτό το συμβάν με τον παπά, ακολούθησαν μέχρι σήμερα πάρα πολλά (τόσο με τον ίδιο όσο και πολλούς άλλους) και συνεχίζω. Άλλες περιπτώσεις μπορεί να σας σοκάρουν περισσότερο, άλλες λιγότερο. Σημασία έχει ότι τις απολαμβάνω.
Copyright protected OW ref: 125547
Όπως δείχνει και το ψευδώνυμό μου μένω σε ένα χωριό ενός νησιού (του Αιγαίου), με πληθυσμό περίπου 1.200 ανθρώπους, όπου όλοι ξέρουν σχεδόν τους πάντες (γι' αυτό και η ανωνυμία που επιθυμώ να έχω). Παντρεύτηκα σχετικά μικρή, 21 ετών, από έρωτα, με ναυτικό, επίσης από το ίδιο νησί. Ο άντρας μου είναι 9 χρόνια μεγαλύτερος. Έχω τέσσερα παιδιά, 3 αγόρια 24, 19 και 16 και ένα κορίτσι 21 ετών.
Εμφανισιακά, μπορώ να πω ότι δεν είμαι θεά, δεν περνάω όμως και απαρατήρητη. Μελαχρινή με σπαστά μαλλιά μέχρι λίγο κάτω από τους ώμους, με λίγο Ανατολίτικα χαρακτηριστικά, όπως λένε όλοι, στήθος όχι μεγάλο, αλλά κώλο αρκετά ελκυστικό, ύψος 1,73 και κιλά 61. Έχω ανεβάσει στο προφίλ μου φωτογραφία, στην οποία βέβαια προσπαθώ να δείξω όσο περισσότερα μπορώ χωρίς να εκτεθώ, ενώ είναι και ότι καλύτερο μπορούσα να κάνω στήνοντας τη μηχανή μόνη μου, στο αυτόματο.
Ο γάμος μου μέχρι και πριν 10-12 χρόνια ήταν ένας ευτυχισμένος γάμος. Με τον άντρα μου ήμασταν πάντα πολύ δεμένοι, μεγαλώναμε ευτυχισμένοι τα παιδιά μας και όλα κυλούσαν πολύ ομαλά στη ζωή μας. Η ερωτική μας ζωή ήταν πάντα πολύ πλούσια, μια και είμαι μια γυναίκα που από μικρή είχα μια αστείρευτη όρεξη για σεξ, που ο άντρας μου ομολογουμένως ικανοποιούσε με τον καλύτερο τρόπο. Όμως τότε, γίνεται καπετάνιος, αλλάζει καράβι και εταιρεία και αρχίζει να κάνει πολύ μεγάλα ταξίδια και να λείπει για τεράστια χρονικά διαστήματα. Το γεγονός αυτό με πετυχαίνει σε μία φάση της ζωής μου που το σεξ είναι συνεχώς στο μυαλό μου και η διάθεσή μου είναι στο ψηλότερο σημείο.
Τα πρώτα 1-2 χρόνια περνάνε προσπαθώντας να βρω διάφορους, ευφάνταστους τρόπους να αυτοϊκανοποιηθώ, χρησιμοποιώντας αντικείμενα του σπιτιού ή λαχανικά. Στο διάστημα αυτό, τουλάχιστον όταν ο άντρας μου επέστρεφε σπίτι κάναμε ασταμάτητο σεξ και κάπως μου περνούσε η έλλειψη. Με το πέρασμα όμως του χρόνου, αυτή η έλλειψη γινόταν όλο και μεγαλύτερη, καθώς και αυτός όταν επέστρεφε δεν είχε πια την ίδια όρεξη με τις αρχές. Το αποτέλεσμα ήταν να μένω ανικανοποίητη όλο και πιο πολύ.
Έτσι φτάνω στα 40 μου περίπου, με τη λίμπιντό μου στο ταβάνι και την έλλειψη αρσενικού να με ικανοποιήσει, να μου προκαλεί νευρικές κρίσεις. Είμαι ένας άνθρωπος χωρίς κανένα ταμπού στο σεξ, που μου αρέσει να κάνω και να μου κάνουν τα πάντα. Όμως ξαφνικά ανακαλύπτω ότι δε μπορώ να κάνω τίποτα. Το μέρος που μένω φυσικά απαγορεύει κάθε ιδέα για "άλλον άντρα", παρότι φαντασιώνομαι διάφορους γνωστούς και φίλους, γιατί φοβάμαι ότι θα με βγάλουν παράρτημα. Αρχίζω να παραγγέλνω κρυφά από την Αθήνα διάφορα ομοιώματα για να ικανοποιούμαι, βλέπω ασταμάτητα πορνό στο ίντερνετ παίζοντας με τον εαυτό μου και έχω τις φαντασιώσεις μου να γεμίζουν τη ζωή μου σε τέτοιο βαθμό που μετατρέπονται σε έμμονες ιδέες. Το XStream μπαίνει στη ζωή μου ως κομμάτι αυτής της κατάστασης πριν από 5 περίπου χρόνια. Οι ιστορίες του κάνουν κι εμένα να ζω με το μυαλό μου διάφορες έντονες καταστάσεις. Απλά, τώρα αποφάσισα να δημιουργήσω λογαριασμό και να αποκτήσω κάποια επικοινωνία εδώ.
Δεν υπάρχει άντρας που να μιλάω μαζί του και να μην φαντάζομαι ότι με πηδάει με οποιοδήποτε τρόπο, δεν υπάρχει παρέα αντρών που να την βλέπω και να μην φαντάζομαι ότι με παίρνουν όλοι μαζί από παντού. Μου συμβαίνει με όλους. Γνωστούς, φίλους, ακόμα και συγγενείς. Ακόμα και με γυναίκες. Πολλές φορές βρίσκομαι σε θέση να είμαι με παρέα φίλων, ή με συγγενείς σε οικογενειακές συγκεντρώσεις και να είμαι τόσο καυλωμένη εξαιτίας μιας φαντασίωσης, που να αναγκάζομαι να αφήνω εκείνη τη στιγμή το τραπέζι ή το χώρο που καθόμαστε και να τρέχω στο μπάνιο για να παίξω με το μουνί μου και να χύσω. Σε πιο ακραίες περιπτώσεις, γίνομαι πιο προκλητική και φτάνω να βάλω το χέρι μου και να χαϊδευτώ κρυφά κάτω από τραπέζια με κόσμο γύρω μου.
Λόγω της γνωστής κατάστασης που περιέγραψα με το "κλειστό περιβάλλον" αποφεύγω να έχω επαφές μέσω ίντερνετ με οποιονδήποτε, να χρησιμοποιώ δηλαδή κάμερες, τηλέφωνα και τέτοια, γιατί απλούστατα φοβάμαι. Έτσι, είμαι αποκλεισμένη σε αυτή την τυρρανική "ερωτική ζωή". Το 2012 όμως μου αλλάζει τα δεδομένα.
Ο μεγάλος μου γιος μόλις έχει τελειώσει τη πρώτη χρονιά στο Πολυτεχνείο και επιστρέφει στο νησί να περάσει το καλοκαίρι μαζί μας. Κατά τα μέσα εκείνου του Ιουλίου, όπως είχε από πριν κανονιστεί, έρχονται να μείνουν μέχρι το τέλος Αυγούστου στο σπίτι μας, φιλοξενούμενοι, τρεις συμφοιτητές του. Δεν πρόλαβαν να περάσουν 1-2 μέρες συμβίωσης μαζί τους και το μυαλό μου άρχισε φυσικά να κάνει ερωτικά ταξίδια σε κάθε πιθανό "προορισμό" και με κάθε πιθανό και απίθανο παρτενέρ. Με τον καθένα μόνο του, με όλους μαζί... ούτε καν το γιο μου δε ντρεπόμουν να τον εντάξω σε αυτές τις φανταστικές "ομαδικές συνευρέσεις". Τα βράδια κλεινόμουν στη κρεβατοκάμαρα, κλείδωνα, έβγαζα τα "παιχνίδια" μου και "πήγαινα" με όλους. Οι φαντασιώσεις με το γιο μου μέσα με σόκαραν, ταυτόχρονα με καύλωναν απίστευτα. Πιστεύοντας όμως ότι ήταν άρρωστο και ανεπίτρεπτο, ακόμα και σαν κρυφή φαντασίωση, αποφασίζω να εξομολογηθώ τα πάντα στον παπά μας και να ζητήσω συγχώρεση.
Ο παπάς μας με ξέρει σχεδόν 10 χρόνια (όλα όσα λειτουργεί στην εκκλησία μας) και δέχθηκε με ιδιαίτερη προθυμία να με εξομολογήσει, τονίζοντάς μου ότι δεν το έχω ξανακάνει και δεν είναι αυτό καλό για τη ψυχή μου. Μου ζήτησε να πάω την επόμενη ημέρα μετά τη λειτουργία για να πάμε στο μικρό παρεκκλήσι, δίπλα στην Εκκλησία να κάνουμε την εξομολόγηση. Πράγματι πήγαμε εκεί και με έβαλε να κάτσω μπροστά σε κάποια εικονίσματα και να αρχίσω. Εκείνος καθόταν πιο πίσω μου. Αποφάσισα να κρατήσω τη στάση μίας αφελούς γυναικούλας (για να δημιουργήσω ένα άλλοθι στον εαυτό μου) και του είπα ότι οι αμαρτίες μου είχαν καθαρά σαρκική φύση και μου ζήτησε να του εξηγήσω. Έτσι, του είπα την ιστορία που γράφω και παραπάνω... για το γάμο μου, τις ανάγκες μου και για το πως κατέληξα στην εξομολόγηση. Βλέποντας την αφέλεια -έως χαζομάρα- με την οποία μιλούσα, με σταματούσε και μου ζητούσε να του περιγράψω λεπτομέρειες, τι όργανα χρησιμοποιούσα και πως, τι περιεχόμενο είχαν οι φαντασιώσεις μου κλπ.
Βέβαια δεν το είχα ξανακάνει και πράγματι δεν ήξερα αν έπρεπε να αναφέρομαι με λεπτομέρεια σε όλα αυτά, κάτι που έκανε την προσποιητή μου αφέλεια ακόμα πιο αληθινή, οπότε εκείνος με καθοδηγούσε και εγώ απαντούσα. Τουλάχιστον δεν τον κοιτούσα και μου ήταν πιο εύκολο να τα λέω. Τελείωσα περιγράφοντας και τις φαντασιώσεις με τον γιο μου και τους συμφοιτητές του. Μετά αυτός σηκώθηκε και μου ζήτησε να γονατίσω μπροστά του. Γονατίζοντας, τα μάτια μου έπεσαν στο ύψος της κοιλιάς του και ταράχτηκα. Ήταν εμφανώς καυλωμένος. Σκέφτηκα ότι είναι φυσιολογικό - άλλωστε κι αυτός άντρας είναι. Πλησίασε τόσο κοντά που νόμιζα ότι θα με ακουμπούσε, σήκωσε το πετραχήλι του, ζήτησε να σκύψω κάτω από αυτό και το ακούμπησε πάνω στο κεφάλι μου. Σκύβοντας από κάτω είχα την ευκαιρία να σιγουρευτώ ότι ήταν πράγματι καυλωμένος και ότι προφανώς δε φορούσε καν εσώρουχο.
Καθώς μιλούσε μετακινήθηκε λίγο πιέζοντας και το κεφάλι μου με το χέρι του και τότε ένιωσα να ακουμπά στον ώμο μου τον καυλωμένο του πούτσο. Όσο έμεινα εκεί σκυμμένη και αυτός μιλούσε (δεν άκουγα καν τι έλεγε μια και η προσοχή μου ήταν στραμμένη στον... ώμο μου), έκανε ελαφρές μετακινήσεις κάνοντας το πούτσο του να τρίβεται επάνω μου. Δεν είπα τίποτα, ούτε και μετακινήθηκα. Περιττό να πω ότι το μουνί μου είχε γίνει μούσκεμα. Ο παπάς δεν ήταν κανένας όμορφος άντρας, ήταν κοντούλης και χοντρούλης, μεταξύ 55 και 60... όμως αυτό που συνέβαινε, όπως συνέβαινε και τόσο πρόστυχο που ήταν, με έκανε να τρελαθώ. Ήταν τόσο απαγορευμένο που γινόταν απίστευτα ερωτικό και δε με απασχολούσε καν ποιος ήταν αυτός ο άντρας.
Μόλις ολοκλήρωσε αυτά που έλεγε με σήκωσε όρθια, μου ζήτησε να φιλήσω το πετραχήλι και μου είπε ότι τελειώσαμε. Τον ευχαρίστησα και πήγα να φύγω αλλά μου είπε ότι ίσως θα έπρεπε να έρθει και στο σπίτι μου να αγιάσει για να φύγουν τα δαιμόνια που με είχαν κυκλώσει. Εντάξει, όσο κι αν θέλω να πιστέψω, καταλαβαίνω ότι βασιζόμενος στην αφέλεια που έχω παρουσιάσει (αντιμετωπίζοντάς με σαν μια χαζή γυναικούλα) το χρησιμοποιεί σα δικαιολογία για να έρθει σπίτι μου, ειδικά μόλις με ρωτάει αν τα παιδιά μου θα είναι εκεί, γιατί καλό θα ήταν να μην δουν και αναρωτηθούν γιατί γίνεται αυτό. Όταν του είπα ότι τα παιδιά μαζί με τους συμφοιτητές του γιού μου, είχαν κανονίσει όλοι μαζί να πάνε 3 μέρες camping σε μια άλλη παραλία του νησιού, μου είπε ότι θα ερχόταν την επόμενη το πρωί που θα έφευγαν.
Πράγματι εκείνη την ημέρα με επισκέφθηκε. Ομολογώ ότι περίμενα με ανυπομονησία, χωρίς να ξέρω γιατί, αλλά αυτό που έγινε στην εξομολόγηση με είχε ερεθίσει πολύ και ήθελα να το ξαναζήσω. Έτσι δε δίστασα να φορέσω κάτι πιο προκλητικό - μία φούστα πιο κοντή και λεπτή και ένα μακό μπλουζάκι επίσης λεπτό χωρίς σουτιέν. Ήξερα ότι μέσα από τη φούστα θα φέγγιζε το βρακάκι μου, όπως επίσης ότι και οι ρώγες μου θα φέγγιζαν μέσα από το μπλουζάκι. Ήθελα να τον προκαλέσω και να τον δω να καυλώνει πάλι με εμένα. Διάβασε γυρνώντας γύρω-γύρω στο σπίτι διάφορα, όμως η προσοχή του ήταν φανερά στο στήθος μου που είχε καυλώσει και τρυπούσε το μπλουζάκι. Μόλις τελείωσε τον ρώτησα αν ήθελε καφέ, φυσικά δέχτηκε και πήγαμε στη κουζίνα. Έκατσε στο τραπέζι και εγώ έφτιαχνα τον καφέ φροντίζοντας να σκύβω αφού ήξερα ότι η τόσο λεπτή φούστα θα διέγραφε ξεκάθαρα το βρακάκι μου.
Πολύ γρήγορα έκανε τη πρώτη προσπάθεια να ανοίξει κουβέντα γύρω από αυτά που του είχα πει, λέγοντάς μου ότι αν ποτέ χρειαστώ κάποιον να μιλήσω για όλα αυτά που με προβλημάτιζαν, να ξέρω ότι μπορώ να μιλήσω σε αυτόν. Εγώ… κρατώντας πάντα τη στάση της χαζούλας, άρχισα να λέω ότι δεν πρέπει να του λέω τέτοια πράγματα, ότι δεν κάνει, τι γνώμη θα σχηματίσει για εμένα και άλλα τέτοια.
Συνεχώς μου έλεγε "δεν πειράζει κοριτσάκι μου, δεν πειράζει..." και ότι "όσα λέμε μένουν εντελώς μεταξύ μας". Μέχρι που μου έλεγε ότι ήταν ο μοναδικός τρόπος για να απαλλαγώ από αυτά τα "δαιμόνια", όπως συνεχώς τα αποκαλούσε. Πείστηκα λοιπόν κι εγώ η "χαζή" και του είπα με "πλήρη αφέλεια" ότι αν ήταν να απαλλαγώ από αυτό το βάσανο, θα έκανα ότι μου ζητούσε. Του είπα να πάμε στο σαλόνι κι εκεί έκατσα στον καναπέ, απέναντι από αυτόν που είχε κάτσει εκείνος, φροντίζοντας να έχω τα πόδια λίγο ανοιχτά.
Άρχισε λοιπόν να με ρωτάει πάλι πόσο συχνά είχα αυτές τις ανάγκες και τι έκανα για να τις ικανοποιήσω. Φτάσαμε λοιπόν στα αντικείμενα που χρησιμοποιούσα και τότε μου ζήτησε να φέρω να του δείξω 2-3 από αυτά για να καταλάβει τι εννοούσα. Του είπα κάμποσες φορές ότι ντρέπομαι, κάνοντας τη δύσκολη κι εκείνος φυσικά επέμεινε και με καθησύχασε, οπότε "πείστηκα". Πήγα στη κρεβατοκάμαρά μου, στη ντουλάπα που τα έκρυβα και διάλεξα ένα πολύ μεγάλο μαύρο ομοίωμα, μακρύ και παχύ κι ένα ροζ πιο κοντό αλλά πολύ χοντρό. Γύρισα και του τα έδειξα. Βλέποντας το πολύ μακρύ μαύρο, τα μάτια του γούρλωσαν αλλά προσπάθησε να φανεί ψύχραιμος. Έκατσα πάλι απέναντί του και μου ζήτησε να του δείξω πως τα χρησιμοποιώ. Του είπα ότι δεν κάνει και μου είπε ότι πρέπει να καταλάβει για να μπορέσει να με βοηθήσει.
- Άλλωστε μου είπες ότι θα κάνεις ότι σου ζητήσω για να απαλλαγείς από αυτό που σε βασανίζει. Οπότε άκουσέ με γιατί ξέρω πέντε πράγματα παραπάνω...
ήταν περίπου τα λόγια που χρησιμοποίησε για να με πείσει να προχωρήσω. Κάθομαι πιο χαλαρά και ρίχνω πίσω τη πλάτη μου στη πλάτη του καναπέ, ανοίγοντας τα πόδια μου. Πλέον έχει ξεκάθαρη θέα στο βρακί μου ανάμεσα στα μπούτια μου και βλέπω ότι καρφώνεται εκεί κάτω ξελιγωμένα. Έχω καυλώσει απίστευτα. Φέρνω πάνω από το κεφάλι μου το μακρύ μαύρο ομοίωμα και ξεκινάω ένα βασανιστικό τσιμπούκι, βυθίζοντάς το αργά αρκετούς πόντους μέσα στο λαιμό μου. Το άλλο μου χέρι πάει στο μουνί μου και άλλες φορές το χαϊδεύει πάνω από το βρακάκι, άλλες περνάει μέσα και βουτιέται στα υγρά του. Μετά σηκώνω το μπλουζάκι με το ίδιο χέρι και χαϊδεύω και τσιμπάω τις καυλωμένες μου ρώγες. Όση ώρα βυθίζω και βγάζω από το λαιμό μου το ομοίωμα, επαναλαμβάνω με εναλλαγές τις κινήσεις αυτές. Όλη αυτή την ώρα ρίχνω κλεφτές ματιές σε αυτόν απέναντι. Έχει κάτσει πίσω άνετα στο καναπέ με ανοιχτά τα πόδια και απολαμβάνει το θέαμα μαγνητισμένος. Κάποιες φορές τον ακούω, μέσα από τη βαριά του ανάσα να βγάζει περίεργους ήχους και άλλες φορές να λέει "τι άλλο κοριτσάκι μου, τι άλλο;".
Παίρνω στο ελεύθερο χέρι μου το ροζ ομοίωμα από δίπλα μου και κάνοντας στην άκρη το βρακάκι μου, χαϊδεύω με το πολύ χοντρό του κεφάλι την είσοδο του τριχωτού μου μουνιού. Φέρνω τις πατούσες μου πάνω στον καναπέ, ανοίγοντας ακόμα περισσότερο τα πόδια μου και το βάζω μερικούς πόντους μέσα μου, βογκώντας. Περιμένω να εξοικειωθώ με το πάχος και σπρώχνω πιο βαθιά, βγάζοντας μια κραυγή. Συνεχίζω με κινήσεις μέσα-έξω και κραυγές που τις σταματώ βάζοντας πάλι στο στόμα μου το μαύρο ομοίωμα. Οι κραυγές μου πλέον γίνονται πνιχτές γύρω από το ψεύτικο όργανο. Επιτέλους τον βλέπω με το χέρι του να τρίβει το πούτσο του πάνω από το ράσο. Στη συνέχεια ανασηκώνεται λίγο από τον καναπέ και τραβά το ράσο πάνω από τη μέση του. Φοράει ένα άσπρο σώβρακο από εκείνα τα παλιά κλασσικά που φορούσαν οι άντρες. Βάζει το χέρι του από μέσα και βγάζει ένα πούτσο που δεν ήταν πολύ μακρύς, αλλά ήταν πολύ χοντρός και ξεκινά αμέσως να τον παίζει.
Μου ζητάει να πάω να κάτσω δίπλα του. Πηγαίνω -υποτίθεται επιφυλακτικά αφού ακόμα προσπαθώ να κρατηθώ στο ρόλο της αφελούς νοικοκυράς- και μόλις κάθομαι παίρνει το χέρι μου και το βάζει γύρω από τον πούτσο του, ζητώντας μου να του δείξω. Κάνω για λίγο ακόμα τη δύσκολη, λέγοντας πως δεν πρέπει, πως δεν είναι σωστό, πως είναι ακόμα μεγαλύτερη αμαρτία και προσπαθώ να τραβήξω το χέρι μου. Εκείνος μου το κρατάει με δύναμη πάνω στον πούτσο του και συνεχώς μου υπενθυμίζει ότι πρέπει να κάνω ότι μου ζητήσει και ότι θέλει να με βοηθήσει και ότι κανείς δεν πρόκειται να μάθει τίποτα. Μάλιστα μου λέει ότι κι άλλες συγχωριανές έχουν ανάλογα προβλήματα και ότι τους τα λύνει με τον ίδιο τρόπο. Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια ή αν με θεωρεί τελικά τόσο χαζή, όμως κάνω ότι "πείθομαι" και αρχίζω να του τον παίζω αργά.
Με το χέρι του, σηκώνει το μπλουζάκι και μου τσιμπάει τη ρώγα. Μου ζητάει να το βγάλω και το κάνω. Του ξαναπιάνω τον πούτσο και εκείνος σκύβει και αρχίζει να μου ρουφάει το βυζί, βάζοντάς το όλο μέσα στο στόμα του. Ρουφάει σαν να θέλει να το ξεκολλήσει, εγώ πονάω αλλά μου αρέσει... με καυλώνει αυτό που γίνεται, με αυτόν που γίνεται και έτσι όπως με πονάει. Ρίχνω το κεφάλι πίσω και αρχίζω να βογκάω από το πόνο αλλά δεν τον σταματάω. Εκείνος ρουφάει με ακόμα περισσότερη δύναμη και τότε αισθάνομαι τον πρώτο οργασμό που έρχεται έντονος και δυνατός. Τον υποδέχομαι με κραυγές και τινάγματα της μέσης μου. Αισθάνομαι το βρακί μου να μουσκεύει.
Βάζει το χέρι του πίσω από το κεφάλι μου και με σπρώχνει πάνω στον πούτσο του. Ανοίγω όσο μπορώ το στόμα και τον παίρνω όλο μέσα μέχρι τα αρχίδια. Ανασηκώνω το σώμα μου και γονατίζω δίπλα του για να έχω μεγαλύτερη άνεση στις κινήσεις μου και να παίρνω όλο τον πούτσο του μέσα μου ευκολότερα. Τερματίζω όταν αισθάνομαι τι τρίχες του να γεμίζουν τα ρουθούνια μου και ανεβαίνω και ξανά κάτω και πάλι το ίδιο. Με το ένα του χέρι παίζει με τα βυζιά μου που κρέμονται μπροστά του όπως είμαι γονατισμένη, τσιμπώντας τις ρώγες μου που έχουν γίνει πέτρα. Ο πόνος μου δημιουργεί μοναδικά αισθήματα καύλας. Το άλλο του χέρι ανασηκώνει τη φούστα μου πάνω από τη μέση μου, σχεδόν αμέσως περνάει μέσα από το βρακί μου, βρίσκει τη τρύπα στον κώλο μου και αρχίζει τα παιχνίδια με αυτήν. Πότε-πότε το τραβάει έξω και ρίχνει καμία σφαλιάρα στα κωλομέρια και επανέρχεται μέσα. Πλέον τα δάχτυλά του επεξεργάζονται το εσωτερικό της τρύπας μου μπαίνοντας και βγαίνοντας από αυτήν με ταχύτητα και μανία. Τα υγρά που είχαν τρέξει μέσα στον κώλο μου από το μουνί μου τον έχουν διευκολύνει και μπαινοβγαίνει με χαρακτηριστική άνεση. Άλλωστε τα ομοιώματα είχαν χρησιμοποιηθεί τόσες φορές εκεί, ακόμα και δύο μαζί, που είχαν δημιουργήσει ένα άνοιγμα που έκανε τη δουλειά ευκολότερη.
Όση ώρα γίνονται αυτά και με εμένα να τον τσιμπουκώνω, δε λέει κουβέντα παρά μόνο βαριανασαίνει. Αυτό που μου λέει όμως εκείνη τη στιγμή, σε συνδυασμό με τα δάχτυλά του που μου πηδάνε το κώλο, μου φέρνει αυτόματα τον δεύτερο οργασμό.
- Αυτό που θα σου δώσω σε λίγο, θέλω να το πιείς κοριτσάκι μου... είναι ιερό και θα σε βοηθήσει!
Το μουνί μου χύνει, ο οργασμός μου είναι τρελός και το στόμα μου κάτω από το βάρος του χεριού του που μου πιέζει με δύναμη το κεφάλι, ανοίγει όσο περισσότερο είναι δυνατό και φτάνει σε σημείο που σχεδόν μπουκώνω και ένα από τα αρχίδια του. Τα μάτια μου δακρύζουν και θέλουν να πεταχτούν μέσα από τη θέση τους μόλις αισθάνομαι τον πνιγμό που μου προκαλεί το ποτάμι από τα χύσια του που κατακλύζουν το λαιμό μου. Παρά την πίεση που ασκεί το χέρι του, δεν υπάρχει καμία άλλη διαφυγή για όλα αυτά τα χύσια... όσα μπορώ τα καταπίνω και όσα δε μπορώ τα φτύνω βήχοντας γύρω από το καυλί του. Αυτό συνεχίζεται μέχρι που δεν έχει τι άλλο να βγάλει, όμως ακόμα και μετά με κρατάει εκεί να του γλείφω τον πούτσο, ενώ μου ζητάει να καθαρίσω και να πιω και ότι έχω φτύσει γύρω του. Το χέρια του έχουν πέσει στο πλάι και δεν ασχολούνται πια με το κορμί μου. Έχει κάτσει χαλαρώνοντας πίσω στον καναπέ, απολαμβάνοντας το "καθάρισμα".
Μόλις τελειώνω το "έργο" που είχα αναλάβει, σηκώνομαι, τον κοιτάζω μέσα στη ντροπή και του λέω ότι ήταν πολύ κακό αυτό που κάναμε, συνεχίζοντας να παίζω το ρόλο μου. Μου απαντά ότι δεν είναι τίποτα κακό, εφόσον έτσι λέει εκείνος, άσε που ακόμα είχαμε πολλά να κάνουμε προκειμένου να ολοκληρωθεί η "θεραπεία" μου. Μου είπε ότι θα φροντίσει για όλα αυτός και ότι εγώ απλά πρέπει να κάνω αυτά που θα μου ζητάει και δεν πρέπει να πω τίποτα πουθενά. Οπότε, φυσικά, του είπα ότι εφόσον εκείνος κρίνει ότι έτσι πρέπει να γίνει εγώ δεν έχω παρά να τον ακούσω. Σηκώνεται και μου ζητάει να πάει στο μπάνιο. Όσο εκείνος ήταν μέσα στο μπάνιο, συνειδητοποιώ ότι πραγματικά έχω βρει μια "διέξοδο" στο "πρόβλημά" μου.
Η λύση για να ικανοποιούμαι σεξουαλικά είναι όλοι αυτοί που για τους δικούς του λόγους ο καθένας δε μπορούν να μιλήσουν και ζούν πολύ κοντά στο περιβάλλον μου. Αυτή η σκέψη είναι που το 2012 αλλάζει όλη μου τη στάση γύρω από το σεξ και δίνει νόημα και ευχαρίστηση στη ζωή μου. Από εκείνη την ημέρα και αυτό το συμβάν με τον παπά, ακολούθησαν μέχρι σήμερα πάρα πολλά (τόσο με τον ίδιο όσο και πολλούς άλλους) και συνεχίζω. Άλλες περιπτώσεις μπορεί να σας σοκάρουν περισσότερο, άλλες λιγότερο. Σημασία έχει ότι τις απολαμβάνω.
Copyright protected OW ref: 125547
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.