Το e-mail μου είναι το:
Πάντοτε μου άρεσαν οι παρέες του αδερφού μου. Ήταν μεγαλύτεροι 2-3 χρόνια και περνούσα πολύ καλύτερα από με τους δικούς μου φίλους και γνωστούς. Συν του ότι επειδή ήμουν η αδερφή του με πρόσεχαν παραπάνω. Βέβαια κι εγώ δεν ήμουν καμιά κομπλεξική. Δεν είχα πρόβλημα να μιλάνε μπροστά μου όπως συνήθιζαν μεταξύ τους και γενικώς ήταν πολύ άνετοι μαζί μου. Ήταν μεγάλη παρέα αν και οι βασικοί κολλητοί ήμασταν πια εγώ, ο Σπύρος (ο αδερφός μου), ο Πέτρος, ο Μανώλης, ο Νίκος και ο Γιάννης και περιστασιακά γνωρίζαμε και άλλους που είτε έμεναν στην παρέα είτε χανόντουσαν μετά από Κανά 2 μήνες.
Όταν ο αδερφός μου τέλειωσε το πανεπιστήμιο, έφυγε για φαντάρος και ενώ νόμιζα πως ίσως χαθώ με τα παιδιά, προς μεγάλη μου έκπληξη εξακολουθούσαν να με φωνάζουν όταν βγαίνανε έξω. Βέβαια αφότου ο Πέτρος μπήκε μέσα, διαπίστωσα πως πλέον όλοι τους ήταν ακόμη πιο άνετοι. Μιλούσαμε πολύ για το σεξ και επειδή ήμουν κι εγώ στο target group τους (ήμουν 22 και εκείνοι ήταν γύρω στα 25-26) σαφώς με ρωτούσαν πολλά πράγματα, ιδιαίτερα τι μας άρεσε στο σεξ, τι δεν μας άρεσε και γενικώς πως έπρεπε να μας συμπεριφέρονται. Ένα βράδυ είχαμε μαζευτεί στο σπίτι του Νίκου για ένα μίνι παρτάκι από αυτά που συνηθίζαμε, και ως συνήθως η συζήτηση μεταφέρθηκε στο γνωστό θέμα. Γενικώς τα παιδιά είχαν μια άσχημη αντιμετώπιση όσον αφορά εμάς τις γυναίκες, και όχι άδικα καθώς λίγο πολύ οι περισσότεροι τους την είχαν πατήσει. Έτσι εγώ συγκέντρωνα τα πυρά τους και έπρεπε να παίξω το ρόλο του υπερασπιστή του γυναικείου φύλου.
Τους εξήγησα πως δεν ήμασταν όλες έτσι, όμως όσο και αν το έλεγα άλλο τόσο εκείνοι διαφωνούσαν. Πιο πολύ τους πείραζε το ότι το παίζαμε πιο αθώες ενώ όπως έλεγαν ήμασταν ακόμη χειρότερες από αυτούς, αν και τους κατηγορούσαμε πως σκέφτονται με το κάτω κεφάλι. Εγώ απάντησα πως ναι μεν έχουν δίκιο αλλά έπρεπε να καταλάβουν πως ο ρόλος μας έπρεπε να είναι έτσι. Τους έθεσα και το ερώτημα για το πως θα έβλεπαν μια κοπέλα που ήταν πολύ άνετη με όλα αυτά. Μου απάντησαν πως ξέρουν ήδη μια κοπέλα που είναι άνετη με όλα αυτά και πως τους άρεσε πάρα πολύ και αυτή ήμουν εγώ και μακάρι όλες να έμοιαζαν με εμένα.
Χάρηκα πάρα πολύ με αυτό που μου είπαν και τους ομολόγησα πως περνούσα μαζί τους πολύ καλύτερα από ότι με τις φίλες μου. Έτσι συνεχίσαμε να μιλάμε για όλα αυτά καταναλώνοντας τεράστιες ποσότητες αλκοόλ, ιδιαίτερα εκείνοι. Εκείνο το βράδυ είχαμε μαζευτεί και για να ανεβάσουμε το κέφι του Μανώλη ο οποίος μόλις τον είχε παρατήσει η κοπέλα του, με την αιώνια δικαιολογία πως τον έβλεπε σαν φίλο.
- Ξέρεις Άννα, αν υπάρχει κάτι που μισούμε σε εσάς, είναι αυτή η ατάκα. Μου είπε ο Μανώλης.
- Το ξέρω ρε συ γλύκα μου, αλλά κι εσείς δεν πάτε πίσω, Ξέρεις πόσες φορές μου έχουν πει εμένα πως θέλουν λίγο χρόνο να σκεφτούν κλπ.; Φυσικά αφού είναι ότι έγινε.
- Θα ήταν τρελός όποιος σε παράτησε, σοβαρά!
Μου απάντησε εκείνος. Εγώ του χαμογέλασα. Ήταν τόσο γλυκούλης και καλός. Καμία δεν τον ήξερε όσο εγώ και ήταν ο κολλητός από την παρέα.
- Ξέρεις κάτι; Του είπα. Η Γιάννα ήταν ηλίθια που σε άφησε! Εγώ δεν θα το έκανα στην θέση της. Και συνέχισα να πίνω το ποτό μου.
Η ατμόσφαιρα είχε βαρύνει με όλα αυτά αλλά ευτυχώς οι αντροπαρέες ξέρουν να ελαφρύνουν το κλίμα σε ανάλογες περιπτώσεις. Όσο εκείνοι συνέχιζαν να πίνουν εγώ πήγα προς το έπιπλο της τηλεόρασης. Εκεί ανάμεσα στις κασέτες του Νίκου βρήκα μια κασέτα πορνό!
- Τι είναι αυτά Νικολάκη;
Του είπα και του έδειξα την κασέτα χαμογελώντας. Εκείνος κοκκίνισε από ντροπή και οι άλλοι άρχισαν να τον κοροϊδεύουν. Την πήρε από τα χέρια μου κατακόκκινος από θυμό και άρχισε να μουρμουράει διάφορα καθώς εκείνοι συνέχιζαν να γελάνε. Ένιωσα λίγο άσχημα και τότε τους είπα να σταματήσουν καθώς ήξερα πως κι εκείνοι είχαν ντουζίνες πορνό στα σπίτια τους. Εκείνοι μόλις το άκουσαν τα έχασαν και σταμάτησαν να τον κοροϊδεύουν.
Ήθελα πολύ να δω πορνό αλλά ποτέ δεν τα κατάφερα. Δεν είναι εύκολο για μια κοπέλα να πάει και να νοικιάσει πορνό αλλά ούτε κατάφερα να κλέψω καμιά κασέτα του αδερφού ο οποίος τις καταχώνιαζε στα πιο απίστευτα σημεία.
- Βάλτη να δούμε ρε συ. Του είπα.
- Είσαι σοβαρή ρε Άννα; Μου απάντησε ο Μανώλης. Δεν γίνονται αυτά ρε Άννα, είσαι... κοπέλα.
- Ααααα, κατάλαβα. Και ύστερα μου λέτε όλες αυτές τις βλακείες πως είστε άνετοι μαζί μου, και πως θα θέλατε και οι άλλες να ήταν σαν κι εμένα! Ποια άλλη μωρέ θα σας το έλεγα αυτό; Τους είπα και γέλασα.
Εκείνοι κοιτάχτηκαν μεταξύ τους μέχρι που ο Μανώλης μου τους είπε:
- Ξεκολλάτε ρε σεις. Η Άννα είναι! Δεν είναι καμιά μαλακισμένη.
Έτσι κάτσαμε εγώ με τον Μανώλη και τον Πέτρο στον καναπέ ενώ ο Γιάννης με τον Νίκο στο πάτωμα.
Δεν ξέρω αν έφταιγε το ότι είχε πιει ο καθένας τους την μισή Ιρλανδία αλλά όταν άρχισε η ταινία όλοι βουβάθηκαν.
Στην οθόνη έδειχνε μια πορνοστάρ να κάνει στοματικό σε δυο μαύρους όμως το θέαμα ήταν πρωτόγνωρο για μένα.
- Σας αρέσει αυτό δηλαδή; Τους είπα και ψιλογέλασα.
- Γιατί εσένα δεν σου αρέσει; Μου είπαν εκείνοι.
- Εντάξει δεν λέω... λίγο περίεργο ρε σεις αλλά εντάξει έχει την φάση του. Τους είπα.
Συνεχίζαμε να βλέπουμε την ταινία όμως εγώ είχα μεν ανάψει,αλλά όχι με ότι έδειχνε στην οθόνη. Είχα ανάψει με τον Μανώλη που καθόταν δίπλα μου. Ήμασταν και οι 2 καψούρηδες ο ένας με τον άλλο αλλά τόσο καιρό δεν τολμούσαμε να πούμε τίποτα. Έριξα το κεφάλι μου στον ώμο του και κατάλαβα πως εκείνος ψιλοταράχτηκε. Είχε καυλώσει και για να το κρύψει από μένα έβαλε με τρόπο το χέρι του δήθεν αθώα πάνω από το παντελόνι του.
Ούτε πρόσεχα τι γινόταν στην τηλεόραση και ούτε κι εκείνος, όμως δεν μπορούσα να πω το ίδιο και για τους άλλους.
Έβαλα το χέρι μου πάνω από το δικό του και του ψιθύρισα στο αυτί:
- Δεν θα σε άφηνα ποτέ εγώ…
Και έγειρα στην αγκαλιά του.
Μύριζε τόσο όμορφα που δεν κατάλαβα πως πέρασε η ώρα μέχρι που τέλειωσε η ταινία.
Με το που σηκώθηκαν να την κλείσουν, και οι δυο τραβηχτήκαμε στις άκρες του καναπέ για να μην μας καταλάβουν.
Γελάσαμε λίγο όλοι μας από αμηχανία λόγω της ταινίας, αλλά όπως είπα και προηγουμένως, τα παιδιά ήξεραν πάντα πως να αλλάξουν θέμα και ατμόσφαιρα.
Έτσι αφού είπαμε κάνα 2-3 ακόμη σκηνικά, περιστατικά και ιστορίες, ο Γιάννης και ο Πέτρος σηκώθηκαν να φύγουν.
- Τα λέμε παίδες.
Είπαν εκείνοι και έφυγαν.
Μείναμε εγώ, ο Νίκος και ο Μανώλης και βάλαμε ακόμη ένα ποτάκι
- Ωχ... φαντάζομαι τι θα λένε για μένα τώρα που θα περπατάνε.
Είπα εγώ και εκείνοι έβαλαν τα γέλια.
- Γιατί γελάτε ρε; Τους είπα.
Κοιτάχτηκαν μεταξύ τους και άρχισαν να γελάνε ακόμη πιο πολύ. Εγώ τους κοίταζα και δεν καταλάβαινα τίποτα.
- Ρε Άννα δεν έχεις καταλάβει τίποτα; Που ζεις; Μου είπαν εκείνοι.
Εγώ ακόμη δεν καταλάβαινα…
- Τι που ζω ρε παιδιά; Τους είπα εγώ. Δεν καταλαβαίνω…
Ο Μανώλης τότε με αγκάλιασε και είπε:
- Αχ! Αθώο μου.
Και συνέχισαν να γελάνε σαν χαζοί.
Σταμάτησα να μιλάω και τότε ξαφνικά μου ήρθε στο μυαλό.
- Εννοείτε ότι...;;; Φώναξα.
- Κοίτα, δεν είμαστε σίγουροι, αλλά τον τελευταίο καιρό αφού κάναμε μια συζήτηση με τον Μανώλη διαπιστώσαμε διάφορα. Π.χ. έχεις προσέξει πως πάντα φεύγουν μαζί; Ή πόσες φορές που πήγαμε απροειδοποίητα στο σπίτι του Γιάννη τα πρωινά για καφέ, μιας και μένει μόνος του, βρήκαμε τον Πέτρο να έχει κοιμηθεί εκεί; Και όχι μια και δυο φορές! Μου είπε ο Νίκος.
Είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό!
- Καθίστε ρε παιδιά! Δεν σημαίνει τίποτα αυτό. Τους είπα. Κι εσείς είστε κολλητοί μεταξύ σας, και αντίστοιχα θα μπορούσαν και εκείνοι να λένε τα ίδια για εσάς. Πόσες φορές έχεις κοιμηθεί εδώ ρε Μανώλη;
Τους είπα εγώ προσπαθώντας να υπερασπιστώ τους άλλους.
Εκείνοι κοιταχτήκαν πονηρά και μετά άρχισαν να γελάνε.
- Ρε Άννα, δεν είναι μόνο αυτά. Μια φορά που είχα πάει την Μαρίνα ξέρεις στο σημείο...
- Ναι, ξέρω. Του απάντησα εγώ. Αγροίκε! Και γέλασα…
- Ναι, πέρα από αυτό… Απάντησε γελώντας Νίκος και συνέχισε: Γύρναγα που λες αφού έγινε ότι έγινε, από τον πίσω δρόμο ξέρεις για να κάνουμε κανένα τσιγάρο στον δρόμο όσο οδηγούσα και να αράξουμε λίγο στο αμάξι, και ξαφνικά είδα το αυτοκίνητο του Γιάννη παρκαρισμένο ξέρεις, μέσα στα δένδρα πίσω από το κλασικό δρομάκι…
- Ναι ξέρω. Και μετά; Του απάντησα εγώ με αγωνία.
- Κοίτα, δεν πλησίασα και δίπλα αλλά περνώντας το αμάξι κοντά από το δικό του, ορκίζομαι πως είδα μέσα τον Πέτρο! Δηλαδή είμαι αρκετά σίγουρος.
- Εντάξει ρε. Του είπα εγώ. Μπορεί και να αράζανε.
- Τι να αράζανε ρε Άννα; 3 η ώρα το πρωί ολομόναχοι εκεί πέρα; Μου φώναξε ο Νίκος. Μαλακίες λέμε. Γενικά είναι αμέτρητα σκηνικά. Που να στα λέμε τώρα…
- Και τι θα κάνετε ρε παιδιά; Τους είπα εγώ.
- Α! εμείς στα αρχίδια μας. Μου είπε ο Μανώλης. Εμείς σπάμε πλάκα που κρύβονται, αλλά γενικά δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Άλλωστε και εμείς οι δυο αλλά και ο αδερφός σου που το έχουμε συζητήσει, δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με αυτά ρε συ. Δεν είναι κραγμένες και να σου πω μπορεί να περνάνε φάση. Οπότε γάμα το, μην πεις κουβέντα, και γενικά δεν ξέρεις τίποτα…
- Ναι ρε! Εννοείται. Απάντησα εγώ.
Είχε πάει 4 η ώρα με όλα αυτά και ο Νίκος είχε αρχίσει να χασμουριέται
- Κοιτάξτε! Μας είπε. Εγώ πάω για ύπνο. Καθίστε εσείς αλλά Μανώλη πριν φύγεις κλείδωσε και πήγαινε την σπίτι.
- Ναι ρε μαλάκα, εσένα περίμενα να μου το πεις. Είπε και γέλασε.
Ο Νίκος μας καληνύχτισε και μπήκε στο δωμάτιο του.
Ακούσαμε την πόρτα να κλείνει και κοιταχτήκαμε.
- Ρε συ, αλήθεια είναι τώρα, όλα αυτά με τα παιδιά…;
- Ναι ρε και δεν στα είπαμε και όλα. Καμιά φορά θα στα πούμε όλα μαζί να φρίξεις!\
- Κοίτα μην σου μπούνε ιδέες εσένα. Του είπα και τον αγκάλιασα.
- Τι ιδέες δηλαδή δεσποινίς μου;
Μου είπε εκείνος και με κοίταξε μέσα τα μάτια…
- Ξέρεις εσύ…
Του είπα και τον φίλησα στο μάγουλο.
Τον ήθελα σαν τρελή! Δεν ήθελα απλώς να πάω μαζί του, ήθελα να χωθώ στην αγκαλιά του για ώρες… Τον αγαπούσα πολύ καιρό τώρα.
- Εμένα άλλες ιδέες μου μπαίνουνε…
Μου απάντησε και με φίλησε κι εκείνος τρυφερά κοντά στο στόμα. Τον κοίταξα και νόμιζα πως θα λιποθυμήσω!
- Ναι, καλά. του είπα ψιλοθυμωμένα. Και η Γιάννα; Γιατί τότε σε πείραξε;
- Ποιον πείραξε; Εμένα; Οι άλλοι βάλθηκαν να με τονώσουν σήμερα. Τι να τους πω; Ξέρετε παιδιά δεν είμαι έτσι για την Γιάννα που είμαι μαζί της 4 μήνες αλλά είμαι χάλια επειδή 2 χρόνια τώρα καίγομαι για την Άννα την καλύτερη μας φίλη;
Ούτε κατάλαβε τι είχε πει μόλις… και μόλις πέρασαν μερικά δευτερόλεπτα, κοιτάζοντας τον έκπληκτη, τότε συνειδητοποίησε τι είχε ξεστομίσει. Έπαθε πλάκα
- Ω, ρε πούστη μου! Τι πέταξα; Είπε και κατέβασε το κεφάλι.
- Γιατί τόσο καιρό δεν μου το έλεγες και με άφηνες να λιώνω για σένα ρε; Του είπα. Γιατί με άφηνες τα βράδια να κλαίω, όταν ήξερα πως πήγαινες με την άλλη την καριόλα; Του είπα και μου ήρθε να βάλω τα κλάματα.
- Τιιιιιιι;;; Είπε και με κοίταξε έκπληκτος. Νόμιζα πως δεν... Άννα δεν ήξερα... Μωρό μου χίλια συγνώμη εγώ δεν....
Κοιταχτήκαμε και οι δυο μας. Πως μπορούσαμε να ήμασταν τόσο τυφλοί; Πέσαμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου και αρχίσαμε να φιλιόμαστε παθιασμένα. Κυριολεκτικά είχα ορμήξει πάνω του και τον φίλαγα παντού. Στο λαιμό, στα χείλια, στα μάγουλα… ενώ εκείνος ανταποκρινόταν το ίδιο φλογισμένα στα χάδια μου.
- Μωρό μου σε θέλω! Μου είπε και μου έβγαλε την μπλούζα.
- Κι εγώ σε θέλω γλύκα μου! Του είπα…
Του αγκάλιασα το κεφάλι, καθώς εκείνος άρχισε να μου φιλάει το στήθος. Ένιωθα την γλώσσα του στις ρώγες μου και κόντευα να τελειώσω από ηδονή.
- Δεν μπορώ να περιμένω…
Του είπα, και με γρήγορες κινήσεις σήκωσα την φούστα μου.
Εκείνος ξεκούμπωσε βιαστικά το παντελόνι του και έβγαλε το πέος του. Δεν με ένοιαζε που δεν ήταν μεγάλο σαν εκείνα που βλέπαμε πριν. Το μόνο που ήθελα ήταν να βρεθεί μέσα μου. Πραγματικά τον αγαπούσα και τον ήθελα όσο κανέναν άλλο που πόθησα στο παρελθόν. Ήμουν τόσο υγρή που έκατσα πάνω του και μπήκε με την μία μέσα. Τον αγκάλιασα χαμένη από ηδονή καθώς εκείνος ταλαντεύτηκε κάμποσες φορές κάνοντας να σπαρταράω από καύλα.
Έτρεμα στην αγκαλιά του από πόθο και όσο τον ένιωθα να εισβάλει στο υγρό μουνάκι μου, άλλο τόσο χανόμουν στην αγκαλιά του.
- Πιο γρήγορα... μωρό μου έλα πιο γρήγορα.
Του είπα καθώς ένιωθα πως πλησίαζα να τελειώσω.
Τότε άρχισε να με γαμάει με δύναμη και να με κουνάει πάνω κάτω τόσο γρήγορα και δυνατά, που ακουγόταν ο ήχος από τα σώματα μας που χτυπιόντουσαν μαζί.
Σύντομα ένιωσα από μέσα μου το ένα ηλεκτρικό κύμα ηδονής να με πλημμυρίζει…
- Μανώλη μου, αγάπη μου… τελειώνω, τραβήξου. Τελειώνω….
Εκείνος αντί να τραβηχτεί, μπήκε ακόμη πιο βαθιά μέσα μου κάνοντας με να χύνω πάνω του γεμίζοντας τον με τα υγρά μου…
Εκείνος συνέχισε να με γαμάει και ξαφνικά πήγε να με σηκώσει. Τον κοίταξα εκστασιασμένη.
- Μωρό μου σήκω γρήγορα! Μου είπε. Δεν προλαβαίνω. Τελειώνω…
Κούνησα το κεφάλι μου αρνητικά και του έσφιξα το πέος με τα μπούτια μου. Ένιωσα το σπέρμα του μέσα μου καθώς γέμιζε τον κόλπο μου με τα υγρά του. Κουνιόμουν στον ρυθμό του και αφού τελείωσε, μείναμε για λίγο ο ένας μέσα στον άλλο γεμάτοι από τα υγρά μας, ενώ φιλάγαμε τα χείλια ο ένας του άλλου. Του έγλυψα για λίγο το ιδρωμένο στήθος του και στην συνέχεια με περιποιήθηκε και εκείνος…
- Μωρό μου σ’ αγαπώ. Μου είπε. Αυτό που κάναμε ήταν υπέροχο αλλά… μήπως…;
- Μην φοβάσαι. Του είπα εγώ. Παίρνω χάπι για τον κύκλο μου και είναι και αντισυλληπτικά.
Αγκαλιαστήκαμε και κοιμηθήκαμε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου.
Το πρωί που ξυπνήσαμε βρήκαμε ένα σημείωμα στο τραπέζι από τον Νίκο που έλεγε:
«Ρε κωλόπαιδα, το βράδυ με πεθάνατε. Έχετε χάρη που σαν συμπαθώ. Το μυστικό σας μυστικό μου. Και μην τυχόν δεν καθαρίσετε πριν έρθω σας έσκισα!!!»
Βάλαμε και οι δυο τα γέλια και σηκωθήκαμε.
Από εκείνο το βράδυ άλλαξε ολόκληρη η ζωή μου…
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.