Παρατηρήσεις αποστολέα: Όλη η αλήθεια είναι ότι τα «καλά παιδιά» ποτέ δε μου άρεσαν, όμως οι καταστάσεις με έκαναν να αναθεωρήσω...
Όλη η αλήθεια είναι ότι τα «καλά παιδιά» ποτέ δεν μου άρεσαν. Αυτοί οι τύποι που τους έχεις δεδομένους, που ξέρεις ότι πάντα θα είναι εκεί. Αυτοί οι συνεπείς μονογαμικοί άνδρες, που είναι πιο προβλέψιμοι κι από την ανατολή του ήλιου. Αυτοί οι τύποι με την παροιμιώδη ηρεμία, ευγένεια και υπομονή, που σου κάνει τα νεύρα γαϊτανάκι. Έτσι ήταν ο Παύλος, ένας πολύ όμορφος και αρρενωπός άνδρας με όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά όμως. Εγώ όμως τον απέρριψα από την αρχή της γνωριμίας μας. Αυτό δε μας εμπόδισε να γίνουμε δυο πολύ καλοί φίλοι, παρόλο που γνώριζα καλά από την αρχή ότι ήταν πολύ τσιμπημένος μαζί μου. Ήταν πάντα κάπου γύρω μου, βγαίναμε μαζί, φλέρταρα χωρίς καμία ενοχή μπροστά του, με παρηγορούσε σε όλες τις δύσκολες στιγμές μου, και με τον καιρό γίναμε κολλητοί.
Γνώριζα τις γκόμενες του, γνώριζε τους γκόμενους μου, ασκούσαμε δριμεία κριτική ο ένας στον άλλο. Γνώριζα ότι με γούσταρε μέχρι θανάτου, αλλά ήξερα επίσης ότι ήταν και φίλος μου κι έτσι τον αγαπούσα. Η επιθυμία μου ήταν διαταγή, ήμουν η βασίλισσα της ζωής του. Μέχρι που την πρωτοκαθεδρία μου την πήρε η Ρόζα, η τελευταία του γκόμενα. Σαν να τον μάγεψε ένα πράμα. Η Ρόζα λοιπόν, ήταν μια μελαχρινή, ζουμερή, κοντούλα γκομενίτσα, με τα βυζιά και τον κώλο μονίμως έξω, πολύ μαγκιά και πολύ λαϊκιά, εν αντιθέσει με εμένα που είμαι ψηλή, με ανοιχτά μάλλον χρώματα, φροντίζω να είμαι σέξι χωρίς να τα έχω όλα έξω και πιστεύω ότι γυναίκα και «να ‘ούμε» δεν πάνε μαζί. Παρ’ όλες τις αντιθέσεις που είχα με τη Ρόζα όμως, ο αγαπητός μας Παύλος κόλλησε μαζί της. Στην αρχή σκέφτηκα ότι με την επιρροή μου που ασκούσα πάνω του, μετρημένες θα ήταν οι μέρες της. Αλλά όταν του είπα:
- Μα είσαι λίγο σοβαρός ρε Παύλο; Είναι αυτή για σένα τώρα;…
πήρα την απάντηση:
- Ρε Τζέμμα είναι καλό παιδί και μεγάλη καύλα! Με λιώνει σου λέω το κοντοπούτανο!
Μεγάλη καύλα; Ποια; Η Ρόζα; Μεγάλη καύλα αυτή; Κι εγώ, εγώ τι; Δεν είμαι εγώ μεγάλη καύλα που δεν υπήρξε γκόμενος στη ζωή μου να μην μου πει «Τι είσαι εσύ παιδάκι μου;» μετά το σεξ; Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Παύλος, όλο δεν μπορούσε, γιατί ήταν συνέχεια απασχολημένος να τον ξεζουμίζει το κοντό. Ήμουν πολύ θυμωμένη μαζί του και αποφάσισα να συνεχίσω τη ζωή μου χωρίς εκείνον. Έτσι λοιπόν άρχισα να βγαίνω με άλλες παρέες, ώσπου ένα βράδυ γύρισα σπίτι μου σε τρελές καύλες, κατευθύνθηκα στην κρεβατοκάμαρα μου και άνοιξα το συρτάρι με τα παιχνίδια μου. Πήρα ένα δονητή, γδύθηκα γρήγορα και ξάπλωσα στο κρεβάτι. Δεν χρειάστηκε να κάνω κάτι άλλο παρά μόνο να τον βάλω μέσα μου, βίαια και δυνατά. Άρχισα να φαντασιώνομαι πως βρισκόμουν λέει στο μπαράκι που σύχναζα, πήγα στην τουαλέτα κι εκεί ξαφνικά κάποιος με ακινητοποιούσε με το πρόσωπο στον τοίχο, μου σήκωνε τη φούστα και έβαζε τον δείχτη του στο μουνί μου και τον αντίχειρα του στον κώλο μου.
Καύλωσα με τη μία, ανάσαινα γρήγορα. Τότε έβγαζε τα δάχτυλα του και έμπαινε δυνατά μέσα μου. Με γαμούσε και τρελαινόμουν, γαζωνόμουν με τα χέρια μου από την λεκάνη του και τον τραβούσα με μανία προς το μέρος μου. Με έπιασε από τα μαλλιά και τράβηξε το κεφάλι μου προς τα πίσω.
- Καριόλα...
Η φωνή ήταν γνώριμη, γύρισα και τον κοίταξα. Ήταν ο Παύλος! Άνοιξα τα πόδια μου περισσότερο και κάρφωσα τον δονητή για μία τελευταία φορά μέσα μου και αμέσως το μουνί μου άρχισε να χύνει. Ήταν το μόνο που σκεφτόμουν την επόμενη και τότε πήρα την απόφαση μου. Εγώ το... κοντοπούτανο θα το εξαφάνιζα. Το σχέδιο καταστρώθηκε με κάθε λεπτομέρεια. Δεν του απάντησα στο τηλέφωνο για μέρες. Άφησε δεκάδες μηνύματα στον τηλεφωνητή μου. Είχε ψηθεί αρκετά όταν τελικά, το σήκωσα σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Τον έκανα να πιστέψει ότι πέρασα μια φάση και τον αφήνω απ’ έξω. Μου ζήτησε να με δει.
- Έλα από το σπίτι, είπα.
- Στις 7:00 μμ θα είμαι εκεί.
Φορούσα ένα σορτσάκι μακό κι ένα ανδρικό πουκάμισο, που ούτε και ξέρω πως είχε ξεμείνει σπίτι μου, είχα τα μαλλιά μου πιασμένα ψηλά και ήμουν ξυπόλυτη όταν του άνοιξα την πόρτα. Πέρασε μέσα και κάθισε, όπως πάντα, στον καναπέ. Έφτιαξα καφέ και κάθισα στον απέναντι καναπέ με τα πόδια μου, ελαφρά ανοιχτά, ακουμπισμένα στο coffee table μπροστά μου. Ήταν ανήσυχος αν ήμουν καλά και με ρωτούσε συνέχεια γιατί δεν σήκωνα τα τηλέφωνα.
- Όλη η αλήθεια Παύλο είναι ότι με προβληματίζει κάτι.
- Τι είναι ρε μάτια; Πες μου.
- Εκτιμάς ότι είναι καλύτερα έτσι ή να το κάνω brazilian strip;…
είπα, ενώ ταυτόχρονα με παροιμιώδη ψυχραιμία, άνοιξα αργά τα πόδια μου και έκανα το σορτσάκι μου στο πλάι αποκαλύπτοντας το καλοξυρισμένο μου μουνί. Αιφνιδιάστηκε.
- Τι; Τι λες; Τι κάνεις εκεί ρε Τζέμμα; Σταμάτα!
- Αλλιώς τι; Φοβάσαι μην καυλώσεις; Θα είναι μήπως η πρώτη φορά που θα καυλώσεις για μένα; Πες μου Παύλο είναι ψέματα;
Είπα ναζιάρικα χαμογελώντας.
- Κόφτο.
- Κι αν δε θέλω;
Σηκώθηκα, κατέβασα το σορτσάκι και το άφησα να πέσει στο πάτωμα, ανέβηκα στο τραπεζάκι που μας χώριζε και πέρασα στον καναπέ που καθόταν. Ήμουν όρθια πάνω στον καναπέ μπροστά του και τον είχα καθιστό ανάμεσα στα πόδια μου. Είχε σηκώσει το κεφάλι και με κοιτούσε. Ξεκούμπωσα το πουκάμισο, έπιασα τα μαλλιά του και κόλλησα το μουνί μου στο στόμα του. Έβλεπα μονάχα τα μάτια του, τον κοιτούσα και με κοιτούσε.
- Έλα αφού ξέρω πως το θέλεις. Φάε με.
Έβγαλε τη γλώσσα του, χωρίς να σταματήσει να με κοιτάζει. Ένιωθα το μουνί μου να υγραίνεται όλο και περισσότερο. Έπαιζε με την γλώσσα του την κλειτορίδα και μπαινόβγαινε μέσα μου. Ήταν πολύ καλός. Οι παλάμες του χούφτωναν τα κωλομέρια μου κι εγώ πίεζα το μουνί μου στο πρόσωπο του. Ήμουν σίγουρη πως ήταν τέρμα καυλωμένος μιας και με έγλειφε και με ρουφούσε με μανία, ενώ βογκούσε. Τον ήθελα μέσα μου. Άφησα τα μαλλιά του και έσπρωξα το μέτωπο του προς τα πίσω. Με δάγκωσε. Καύλωσα ακόμη πιο πολύ.
- Σε θέλω μέσα μου. Τώρα!
- Έτσι θα χύσεις πουτάνα, εσύ το διάλεξες, έτσι θα τελειώσει.
- Έλα ρε Παύλο, θέλω να τον πάρω μέσα μου.
Πίεσε με τα χέρια του τον κώλο μου και με έφερε ξανά στο πρόσωπο του, άρχισε να με γλείφει, να με δαγκώνει και να πιπιλάει την κλειτορίδα μου. Σε λίγο έχυσα στο στόμα του.
- Ρούφα με μαλάκα, ρούφα με που σε χύνω!
Ακούμπησα στον τοίχο μέχρι να ξαναβρώ την ανάσα μου. Κατέβηκα από τον καναπέ, καθόταν ακόμα και η μακό βερμούδα που φορούσε μαρτυρούσε την κατάσταση του. Ήταν καυλωμένος και ανικανοποίητος.
- Σ΄ ευχαριστώ Παύλο μου…
είπα άνετα, ενώ έπιασα το πουκάμισο για να το φορέσω. Σηκώθηκε όρθιος, μου πήρε το πουκάμισο από τα χέρια και το πέταξε στον καναπέ.
- Δεν τελειώσαμε Τζεμμάκι.
- Τελειώσαμε Παυλάκη... τουλάχιστον για σήμερα.
Με βούτηξε από την μέση και με φίλησε στο στόμα, έβαλε τα χέρια του στον κώλο μου και με μία κίνηση με έφερε πάνω του. Τύλιξα τα πόδια μου γύρω από τη μέση του. Με πήγε κατευθείαν στο δωμάτιο, με άφησε στο κρεβάτι και άρχισε να γδύνεται. Ήρθε γυμνός κοντά μου, έπιασε το πρόσωπο μου με τα δύο του χέρια και με φίλησε. Ανακάθισα στο κρεβάτι, άπλωσα το χέρι μου και τον έπιασα. Έκαιγε. Έσκυψα και τον πήρα στο στόμα μου. Τον χάιδευα με τα χείλη μου και τη γλώσσα μου. Από τον καθρέφτη είδα τον Παύλο να έχει γύρει το κεφάλι του πίσω και να απολαμβάνει το στόμα μου. Άρχισα να κινούμε πιο γρήγορα, πιο γρήγορα.
- Με πεθαίνεις πουτάνα. Δε θα αντέξω πολύ!
Δεν απάντησα παρά συνέχισα να καρφώνω το κεφάλι μου στο καυλί του, χωρίς σταματημό.
- Ω… δε μπορώ να τα κρατήσω άλλο καύλα μου, χύνω... κατάπιε τα σκρόφα! Ρούφα τα...
Ένας πίδακας σπέρματος εκσφενδονίστηκε στο στόμα μου. Έχω την εντύπωση ότι αυτό κράτησε αρκετά, δεν άφησα όμως σταγόνα να πάει χαμένη. Βρεθήκαμε καθισμένοι ο ένας απέναντι στον άλλο κΙ με κοιτούσε εξεταστικά.
- Γιατί το έκανες αυτό Τζέμμα;
- Τι γιατί; Γιατί έτσι ήθελα.
- Α… έτσι ήθελες. Πάντως στο τσιμπούκι είσαι άσσος. Πολύ καλή, μπράβο!
- Ευχαριστώ! μου το έχουν ξαναπεί.
- Δεν αμφιβάλλω, τόσος κόσμος κάποιος θα στο έχει ξαναπεί.
Ήθελε να με πληγώσει και το κατάφερε. Σήκωσα το χέρι μου με τον χαστούκισα με όλη μου τη δύναμη.
- Είσαι πολύ μαλάκας…
φώναξα και έκανα να σηκωθώ. Με έπιασε από το χέρι και με τράβηξε πίσω. Έχασα την ισορροπία μου και ξάπλωσα φαρδιά πλατιά στο κρεβάτι. Έσκυψε πάνω μου και κόλλησε το στόμα του στο αυτί μου.
- Ναι είμαι μαλάκας γιατί τόσα χρόνια σεβάστηκα την επιθυμία σου να είμαστε μόνο φίλοι, είμαι μαλάκας γιατί μου μόστραρες τον κώλο σου και τα βυζιά σου κάθε καλοκαίρι χωρίς να σε νοιάζει καθόλου αν εγώ τρελαινόμουν, γιατί ήξερες ότι τρελαινόμουν, είμαι μαλάκας γιατί ερχόμουν να σε παρηγορήσω κάθε φορά που ήσουν στενοχωρημένη και είμαι μαλάκας γιατί μόλις καύλωσες έπρεπε εγώ, ανεξάρτητα από τη ζωή μου, να σε γαμήσω γιατί ο γαμημένος εγωισμός σου... έτσι ήθελε! Ε όχι ρε Τζεμμα, ο μαλάκας πέθανε και τώρα θα πάρει αυτό που θέλει!
Ανέβηκε πάνω μου και έβαλε το γόνατο του ανάμεσα στα πόδια μου για να τα ανοίξει. Αντιστάθηκα σθεναρά αλλά έτσι κι αλλιώς ήταν πιο δυνατός από εμένα. Τελικά χωρίς άλλη επιλογή υποχώρησα, βράζοντας από τα νεύρα μου. Ήταν γονατιστός ανάμεσα στα πόδια μου, τα έπιασε από τους αστραγάλους και τους έφερε στα πλευρά του.
- Μην τολμήσεις να κουνηθείς μου είπε και μπήκε μέσα μου. Κουνήσου Τζέμμα.
Τον κοιτούσα όλο αυθάδεια χωρίς να κάνω την παραμικρή κίνηση.
- Κουνήσου είπα!...
φώναξε και η παλάμη του προσγειώθηκε στο μάγουλο μου.
- Τι;...
κατάφερα να ψελλίσω, έκπληκτη.
- Δεν έχει τι... κουνήσου γιατί έτσι θέλω!
Άρχισα να κουνιέμαι κι αυτός μαζί μου, σε λίγο έβγαινε σχεδόν ολόκληρος και έμπαινε με δύναμη ξανά μέσα μου μέχρι την ρίζα. Με καύλωνε πολύ αυτό. Εγώ με τη σειρά μου τραβιόμουν κι έσπρωχνα να τον πάρω όσο πιο βαθιά γινόταν.
- Έτσι, έτσι Παύλο, γάμα με... τρελαίνομαι!
- Εγώ να δεις πουτάνα πόσο τρελαίνομαι να γαμάω τη μουνάρα σου.
Σήκωσε τα πόδια μου ψηλά και συνέχισε να τα κρατάει από τους αστραγάλους, έσπρωχνε δυνατά, ήμουν έτοιμη. Έτοιμη να χύσω στον πούτσο του ποτάμια. Ένα σπρώξιμο ακόμα.
- Μη σταματάς, μη σταματάς γιατί χύνω, χύνω γαμιά μου, χύνω η πουτάνα το καυλί σου, αχ… χύνω πεθαίνω!
- Χύσε βρωμοπούτανο, χύσε τον αφού τόσα χρόνια μόνο τον καύλωνες. Χύσε ψώλα!
Είχα τελειώσει, λαχανιασμένη. Βγήκε από μέσα μου ακουμπώντας τα πόδια μου στους ώμους του. Δεν έχασε λεπτό την οπτική επαφή με τα μάτια μου. Ανασήκωσε τη λεκάνη μου, έπιασε τον σχεδόν μελανό από την καύλα πούτσο του και τον έχωσε στον κώλο μου, με μία μόνο κίνηση.
- Με πονάς!
- Το ξέρω, πονάς γιατί... έτσι ήθελα!
Έγινε βίαιος, και όσο πιο βίαιος γινόταν, τόσο περισσότερο καύλωνα. "Τον καριόλη, σκέφτηκα, γαμάει καλά".
- Καύλα είναι, του είπα.
- Παρ’ τον μωρή ξεκωλιάρα, θα σε ξεπατώσω για να ξοφλήσεις όλες τις μαλακίες που έχω παίξει για πάρτη σου ενώ σκεφτόμουν ότι τον γαμάω.
Η εικόνα του Παύλου να μαλακίζεται για μένα με άναψε τόσο πολύ που άρχισα να μαλακίζω το μουνί μου.
- Παιξ’ το καριόλα να σε βλέπω να φτιάχνομαι. Έτσι μαλάκισε τη μουνάρα σου για το γαμιά της κωλάρας σου. Έτσι μωρή πουτάνα, έτσι να χύσεις πάλι.
Τραβήχτηκε την στιγμή που άρχισα να χύνω!
- Αυτό είναι! Σε χύνω πάλι παλιοπούστη, σε χύνω πάλι μαλάκα.
Έπιασε τον πούτσο του την στιγμή που άρχισε να χύνει πάνω στο χέρι μου, στην κλειτορίδα μου και στο μουνί μου, ουρλιάζοντας:
- Χύνω καύλα μου, αδειάζουν επιτέλους τ' αρχίδια μου, γαμιόλα ξεσκισμένη! Παρ’ τα όλα ψώλα... παρ’ τα ξεκωλιάρα πάνω στο μουνί σου... α...
Έπεσε πάνω μου, αυτή τη φορά τον φίλησα εγώ παθιασμένα.
- Μη φύγεις Παύλο.
- Δεν θα πάω πουθενά μωρό μου, θα μείνω εδώ, κοντά σου, δίπλα σου, μέσα σου για όσο… εσύ θέλεις.
Από εκείνη την ήμερα ο Παύλος και εγώ γίναμε ζευγάρι, η Ρόζα χάθηκε στα βάθη της καύλας μας και εγώ αναθεώρησα για τα "καλά παιδιά". Τελικά μερικά από αυτά δεν είναι τόσο καλά όσο φαίνονται.
(Copyright protected OW ref: 87395)
Γνώριζα τις γκόμενες του, γνώριζε τους γκόμενους μου, ασκούσαμε δριμεία κριτική ο ένας στον άλλο. Γνώριζα ότι με γούσταρε μέχρι θανάτου, αλλά ήξερα επίσης ότι ήταν και φίλος μου κι έτσι τον αγαπούσα. Η επιθυμία μου ήταν διαταγή, ήμουν η βασίλισσα της ζωής του. Μέχρι που την πρωτοκαθεδρία μου την πήρε η Ρόζα, η τελευταία του γκόμενα. Σαν να τον μάγεψε ένα πράμα. Η Ρόζα λοιπόν, ήταν μια μελαχρινή, ζουμερή, κοντούλα γκομενίτσα, με τα βυζιά και τον κώλο μονίμως έξω, πολύ μαγκιά και πολύ λαϊκιά, εν αντιθέσει με εμένα που είμαι ψηλή, με ανοιχτά μάλλον χρώματα, φροντίζω να είμαι σέξι χωρίς να τα έχω όλα έξω και πιστεύω ότι γυναίκα και «να ‘ούμε» δεν πάνε μαζί. Παρ’ όλες τις αντιθέσεις που είχα με τη Ρόζα όμως, ο αγαπητός μας Παύλος κόλλησε μαζί της. Στην αρχή σκέφτηκα ότι με την επιρροή μου που ασκούσα πάνω του, μετρημένες θα ήταν οι μέρες της. Αλλά όταν του είπα:
- Μα είσαι λίγο σοβαρός ρε Παύλο; Είναι αυτή για σένα τώρα;…
πήρα την απάντηση:
- Ρε Τζέμμα είναι καλό παιδί και μεγάλη καύλα! Με λιώνει σου λέω το κοντοπούτανο!
Μεγάλη καύλα; Ποια; Η Ρόζα; Μεγάλη καύλα αυτή; Κι εγώ, εγώ τι; Δεν είμαι εγώ μεγάλη καύλα που δεν υπήρξε γκόμενος στη ζωή μου να μην μου πει «Τι είσαι εσύ παιδάκι μου;» μετά το σεξ; Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Παύλος, όλο δεν μπορούσε, γιατί ήταν συνέχεια απασχολημένος να τον ξεζουμίζει το κοντό. Ήμουν πολύ θυμωμένη μαζί του και αποφάσισα να συνεχίσω τη ζωή μου χωρίς εκείνον. Έτσι λοιπόν άρχισα να βγαίνω με άλλες παρέες, ώσπου ένα βράδυ γύρισα σπίτι μου σε τρελές καύλες, κατευθύνθηκα στην κρεβατοκάμαρα μου και άνοιξα το συρτάρι με τα παιχνίδια μου. Πήρα ένα δονητή, γδύθηκα γρήγορα και ξάπλωσα στο κρεβάτι. Δεν χρειάστηκε να κάνω κάτι άλλο παρά μόνο να τον βάλω μέσα μου, βίαια και δυνατά. Άρχισα να φαντασιώνομαι πως βρισκόμουν λέει στο μπαράκι που σύχναζα, πήγα στην τουαλέτα κι εκεί ξαφνικά κάποιος με ακινητοποιούσε με το πρόσωπο στον τοίχο, μου σήκωνε τη φούστα και έβαζε τον δείχτη του στο μουνί μου και τον αντίχειρα του στον κώλο μου.
Καύλωσα με τη μία, ανάσαινα γρήγορα. Τότε έβγαζε τα δάχτυλα του και έμπαινε δυνατά μέσα μου. Με γαμούσε και τρελαινόμουν, γαζωνόμουν με τα χέρια μου από την λεκάνη του και τον τραβούσα με μανία προς το μέρος μου. Με έπιασε από τα μαλλιά και τράβηξε το κεφάλι μου προς τα πίσω.
- Καριόλα...
Η φωνή ήταν γνώριμη, γύρισα και τον κοίταξα. Ήταν ο Παύλος! Άνοιξα τα πόδια μου περισσότερο και κάρφωσα τον δονητή για μία τελευταία φορά μέσα μου και αμέσως το μουνί μου άρχισε να χύνει. Ήταν το μόνο που σκεφτόμουν την επόμενη και τότε πήρα την απόφαση μου. Εγώ το... κοντοπούτανο θα το εξαφάνιζα. Το σχέδιο καταστρώθηκε με κάθε λεπτομέρεια. Δεν του απάντησα στο τηλέφωνο για μέρες. Άφησε δεκάδες μηνύματα στον τηλεφωνητή μου. Είχε ψηθεί αρκετά όταν τελικά, το σήκωσα σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Τον έκανα να πιστέψει ότι πέρασα μια φάση και τον αφήνω απ’ έξω. Μου ζήτησε να με δει.
- Έλα από το σπίτι, είπα.
- Στις 7:00 μμ θα είμαι εκεί.
Φορούσα ένα σορτσάκι μακό κι ένα ανδρικό πουκάμισο, που ούτε και ξέρω πως είχε ξεμείνει σπίτι μου, είχα τα μαλλιά μου πιασμένα ψηλά και ήμουν ξυπόλυτη όταν του άνοιξα την πόρτα. Πέρασε μέσα και κάθισε, όπως πάντα, στον καναπέ. Έφτιαξα καφέ και κάθισα στον απέναντι καναπέ με τα πόδια μου, ελαφρά ανοιχτά, ακουμπισμένα στο coffee table μπροστά μου. Ήταν ανήσυχος αν ήμουν καλά και με ρωτούσε συνέχεια γιατί δεν σήκωνα τα τηλέφωνα.
- Όλη η αλήθεια Παύλο είναι ότι με προβληματίζει κάτι.
- Τι είναι ρε μάτια; Πες μου.
- Εκτιμάς ότι είναι καλύτερα έτσι ή να το κάνω brazilian strip;…
είπα, ενώ ταυτόχρονα με παροιμιώδη ψυχραιμία, άνοιξα αργά τα πόδια μου και έκανα το σορτσάκι μου στο πλάι αποκαλύπτοντας το καλοξυρισμένο μου μουνί. Αιφνιδιάστηκε.
- Τι; Τι λες; Τι κάνεις εκεί ρε Τζέμμα; Σταμάτα!
- Αλλιώς τι; Φοβάσαι μην καυλώσεις; Θα είναι μήπως η πρώτη φορά που θα καυλώσεις για μένα; Πες μου Παύλο είναι ψέματα;
Είπα ναζιάρικα χαμογελώντας.
- Κόφτο.
- Κι αν δε θέλω;
Σηκώθηκα, κατέβασα το σορτσάκι και το άφησα να πέσει στο πάτωμα, ανέβηκα στο τραπεζάκι που μας χώριζε και πέρασα στον καναπέ που καθόταν. Ήμουν όρθια πάνω στον καναπέ μπροστά του και τον είχα καθιστό ανάμεσα στα πόδια μου. Είχε σηκώσει το κεφάλι και με κοιτούσε. Ξεκούμπωσα το πουκάμισο, έπιασα τα μαλλιά του και κόλλησα το μουνί μου στο στόμα του. Έβλεπα μονάχα τα μάτια του, τον κοιτούσα και με κοιτούσε.
- Έλα αφού ξέρω πως το θέλεις. Φάε με.
Έβγαλε τη γλώσσα του, χωρίς να σταματήσει να με κοιτάζει. Ένιωθα το μουνί μου να υγραίνεται όλο και περισσότερο. Έπαιζε με την γλώσσα του την κλειτορίδα και μπαινόβγαινε μέσα μου. Ήταν πολύ καλός. Οι παλάμες του χούφτωναν τα κωλομέρια μου κι εγώ πίεζα το μουνί μου στο πρόσωπο του. Ήμουν σίγουρη πως ήταν τέρμα καυλωμένος μιας και με έγλειφε και με ρουφούσε με μανία, ενώ βογκούσε. Τον ήθελα μέσα μου. Άφησα τα μαλλιά του και έσπρωξα το μέτωπο του προς τα πίσω. Με δάγκωσε. Καύλωσα ακόμη πιο πολύ.
- Σε θέλω μέσα μου. Τώρα!
- Έτσι θα χύσεις πουτάνα, εσύ το διάλεξες, έτσι θα τελειώσει.
- Έλα ρε Παύλο, θέλω να τον πάρω μέσα μου.
Πίεσε με τα χέρια του τον κώλο μου και με έφερε ξανά στο πρόσωπο του, άρχισε να με γλείφει, να με δαγκώνει και να πιπιλάει την κλειτορίδα μου. Σε λίγο έχυσα στο στόμα του.
- Ρούφα με μαλάκα, ρούφα με που σε χύνω!
Ακούμπησα στον τοίχο μέχρι να ξαναβρώ την ανάσα μου. Κατέβηκα από τον καναπέ, καθόταν ακόμα και η μακό βερμούδα που φορούσε μαρτυρούσε την κατάσταση του. Ήταν καυλωμένος και ανικανοποίητος.
- Σ΄ ευχαριστώ Παύλο μου…
είπα άνετα, ενώ έπιασα το πουκάμισο για να το φορέσω. Σηκώθηκε όρθιος, μου πήρε το πουκάμισο από τα χέρια και το πέταξε στον καναπέ.
- Δεν τελειώσαμε Τζεμμάκι.
- Τελειώσαμε Παυλάκη... τουλάχιστον για σήμερα.
Με βούτηξε από την μέση και με φίλησε στο στόμα, έβαλε τα χέρια του στον κώλο μου και με μία κίνηση με έφερε πάνω του. Τύλιξα τα πόδια μου γύρω από τη μέση του. Με πήγε κατευθείαν στο δωμάτιο, με άφησε στο κρεβάτι και άρχισε να γδύνεται. Ήρθε γυμνός κοντά μου, έπιασε το πρόσωπο μου με τα δύο του χέρια και με φίλησε. Ανακάθισα στο κρεβάτι, άπλωσα το χέρι μου και τον έπιασα. Έκαιγε. Έσκυψα και τον πήρα στο στόμα μου. Τον χάιδευα με τα χείλη μου και τη γλώσσα μου. Από τον καθρέφτη είδα τον Παύλο να έχει γύρει το κεφάλι του πίσω και να απολαμβάνει το στόμα μου. Άρχισα να κινούμε πιο γρήγορα, πιο γρήγορα.
- Με πεθαίνεις πουτάνα. Δε θα αντέξω πολύ!
Δεν απάντησα παρά συνέχισα να καρφώνω το κεφάλι μου στο καυλί του, χωρίς σταματημό.
- Ω… δε μπορώ να τα κρατήσω άλλο καύλα μου, χύνω... κατάπιε τα σκρόφα! Ρούφα τα...
Ένας πίδακας σπέρματος εκσφενδονίστηκε στο στόμα μου. Έχω την εντύπωση ότι αυτό κράτησε αρκετά, δεν άφησα όμως σταγόνα να πάει χαμένη. Βρεθήκαμε καθισμένοι ο ένας απέναντι στον άλλο κΙ με κοιτούσε εξεταστικά.
- Γιατί το έκανες αυτό Τζέμμα;
- Τι γιατί; Γιατί έτσι ήθελα.
- Α… έτσι ήθελες. Πάντως στο τσιμπούκι είσαι άσσος. Πολύ καλή, μπράβο!
- Ευχαριστώ! μου το έχουν ξαναπεί.
- Δεν αμφιβάλλω, τόσος κόσμος κάποιος θα στο έχει ξαναπεί.
Ήθελε να με πληγώσει και το κατάφερε. Σήκωσα το χέρι μου με τον χαστούκισα με όλη μου τη δύναμη.
- Είσαι πολύ μαλάκας…
φώναξα και έκανα να σηκωθώ. Με έπιασε από το χέρι και με τράβηξε πίσω. Έχασα την ισορροπία μου και ξάπλωσα φαρδιά πλατιά στο κρεβάτι. Έσκυψε πάνω μου και κόλλησε το στόμα του στο αυτί μου.
- Ναι είμαι μαλάκας γιατί τόσα χρόνια σεβάστηκα την επιθυμία σου να είμαστε μόνο φίλοι, είμαι μαλάκας γιατί μου μόστραρες τον κώλο σου και τα βυζιά σου κάθε καλοκαίρι χωρίς να σε νοιάζει καθόλου αν εγώ τρελαινόμουν, γιατί ήξερες ότι τρελαινόμουν, είμαι μαλάκας γιατί ερχόμουν να σε παρηγορήσω κάθε φορά που ήσουν στενοχωρημένη και είμαι μαλάκας γιατί μόλις καύλωσες έπρεπε εγώ, ανεξάρτητα από τη ζωή μου, να σε γαμήσω γιατί ο γαμημένος εγωισμός σου... έτσι ήθελε! Ε όχι ρε Τζεμμα, ο μαλάκας πέθανε και τώρα θα πάρει αυτό που θέλει!
Ανέβηκε πάνω μου και έβαλε το γόνατο του ανάμεσα στα πόδια μου για να τα ανοίξει. Αντιστάθηκα σθεναρά αλλά έτσι κι αλλιώς ήταν πιο δυνατός από εμένα. Τελικά χωρίς άλλη επιλογή υποχώρησα, βράζοντας από τα νεύρα μου. Ήταν γονατιστός ανάμεσα στα πόδια μου, τα έπιασε από τους αστραγάλους και τους έφερε στα πλευρά του.
- Μην τολμήσεις να κουνηθείς μου είπε και μπήκε μέσα μου. Κουνήσου Τζέμμα.
Τον κοιτούσα όλο αυθάδεια χωρίς να κάνω την παραμικρή κίνηση.
- Κουνήσου είπα!...
φώναξε και η παλάμη του προσγειώθηκε στο μάγουλο μου.
- Τι;...
κατάφερα να ψελλίσω, έκπληκτη.
- Δεν έχει τι... κουνήσου γιατί έτσι θέλω!
Άρχισα να κουνιέμαι κι αυτός μαζί μου, σε λίγο έβγαινε σχεδόν ολόκληρος και έμπαινε με δύναμη ξανά μέσα μου μέχρι την ρίζα. Με καύλωνε πολύ αυτό. Εγώ με τη σειρά μου τραβιόμουν κι έσπρωχνα να τον πάρω όσο πιο βαθιά γινόταν.
- Έτσι, έτσι Παύλο, γάμα με... τρελαίνομαι!
- Εγώ να δεις πουτάνα πόσο τρελαίνομαι να γαμάω τη μουνάρα σου.
Σήκωσε τα πόδια μου ψηλά και συνέχισε να τα κρατάει από τους αστραγάλους, έσπρωχνε δυνατά, ήμουν έτοιμη. Έτοιμη να χύσω στον πούτσο του ποτάμια. Ένα σπρώξιμο ακόμα.
- Μη σταματάς, μη σταματάς γιατί χύνω, χύνω γαμιά μου, χύνω η πουτάνα το καυλί σου, αχ… χύνω πεθαίνω!
- Χύσε βρωμοπούτανο, χύσε τον αφού τόσα χρόνια μόνο τον καύλωνες. Χύσε ψώλα!
Είχα τελειώσει, λαχανιασμένη. Βγήκε από μέσα μου ακουμπώντας τα πόδια μου στους ώμους του. Δεν έχασε λεπτό την οπτική επαφή με τα μάτια μου. Ανασήκωσε τη λεκάνη μου, έπιασε τον σχεδόν μελανό από την καύλα πούτσο του και τον έχωσε στον κώλο μου, με μία μόνο κίνηση.
- Με πονάς!
- Το ξέρω, πονάς γιατί... έτσι ήθελα!
Έγινε βίαιος, και όσο πιο βίαιος γινόταν, τόσο περισσότερο καύλωνα. "Τον καριόλη, σκέφτηκα, γαμάει καλά".
- Καύλα είναι, του είπα.
- Παρ’ τον μωρή ξεκωλιάρα, θα σε ξεπατώσω για να ξοφλήσεις όλες τις μαλακίες που έχω παίξει για πάρτη σου ενώ σκεφτόμουν ότι τον γαμάω.
Η εικόνα του Παύλου να μαλακίζεται για μένα με άναψε τόσο πολύ που άρχισα να μαλακίζω το μουνί μου.
- Παιξ’ το καριόλα να σε βλέπω να φτιάχνομαι. Έτσι μαλάκισε τη μουνάρα σου για το γαμιά της κωλάρας σου. Έτσι μωρή πουτάνα, έτσι να χύσεις πάλι.
Τραβήχτηκε την στιγμή που άρχισα να χύνω!
- Αυτό είναι! Σε χύνω πάλι παλιοπούστη, σε χύνω πάλι μαλάκα.
Έπιασε τον πούτσο του την στιγμή που άρχισε να χύνει πάνω στο χέρι μου, στην κλειτορίδα μου και στο μουνί μου, ουρλιάζοντας:
- Χύνω καύλα μου, αδειάζουν επιτέλους τ' αρχίδια μου, γαμιόλα ξεσκισμένη! Παρ’ τα όλα ψώλα... παρ’ τα ξεκωλιάρα πάνω στο μουνί σου... α...
Έπεσε πάνω μου, αυτή τη φορά τον φίλησα εγώ παθιασμένα.
- Μη φύγεις Παύλο.
- Δεν θα πάω πουθενά μωρό μου, θα μείνω εδώ, κοντά σου, δίπλα σου, μέσα σου για όσο… εσύ θέλεις.
Από εκείνη την ήμερα ο Παύλος και εγώ γίναμε ζευγάρι, η Ρόζα χάθηκε στα βάθη της καύλας μας και εγώ αναθεώρησα για τα "καλά παιδιά". Τελικά μερικά από αυτά δεν είναι τόσο καλά όσο φαίνονται.
(Copyright protected OW ref: 87395)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.