Οι Παραγωγοί - Η πρώτη μας ταινία

-    "Ναι ρε. Με επτά διπλόμουντζα είναι ικανός να στηθεί και ο ίδιος!" Ο Τάσος ως πορνοαστέρας και παραγωγός.

-    "Μαλάκα, κοίτα να τραβήξεις καλά ε! Που θα την ξαναβρώ την ευκαιρία;"

-    "Άντε και γαμήσου ρε μαλάκα, που θα μου πεις και πως να το κάνω!"

Το ραντεβού δόθηκε σπίτι του Τάσου, σε ένα προάστιο της Αθήνας. Η Βανέσα, η κοπέλα του, ένα μελαχρινό, καυλιάρικο μουνάκι όλο καμπύλες και με φακούς που έκαναν τα καστανά της μάτια πράσινα, θα ερχόταν αργότερα. Εγώ ήμουν εκεί από τις εξίμιση, φτιάχνοντας φωτισμό και κάμερες.

-    "Και τώρα, δε μου λες, εσύ ξέρεις;" Με ρώτησε ο Τάσος δύσπιστος.

-    "Ναι, είχα συγκάτοικο ένα σκηνοθέτη. Και με αυτόν, κάτι τέτοιες μαλακίες κάναμε. Σάλτα ετοιμάσου τώρα εσύ."

Τον έδιωξα με τρόπο γιατί δεν θέλω και Κεχαγιάδες στ’ αρχίδια μου.
Δεν είχα τελειώσει καλά-καλά, όταν χτύπησε το κουδούνι.

-    "Μαλάκα μου, ποιος είναι;" Ρώτησα εγώ με άγχος.

-    "Η Βανέσα ρε." Απάντησε με απάθεια ο Τάσος.

-    "Τι, το ξέρει κι αυτή;"

-    "Εμ, γίνεται τσόντα χωρίς την πορνοστάρ;"

Ο Τάσος άνοιξε. Μπαλαμουτιάστηκαν λίγο στην πόρτα και ήρθε να χαιρετίσει κι εμένα.

-    "Τι κάνεις κούκλε;" Με δάγκωσε στο αυτί.

-    "Λοιπόν, άντε, Α., πάρε την Βανέσα και πηγαίντε λίγο στο κρεβάτι." Με προέτρεψε ο Τάσος.

-    "Ωραίος είσαι ρε μαλάκα! Με εκατό ευρώ δεν φτάνει που θα πιαστεί το χέρι μου να τραβάω, θα κάνω και τον πορνοστάρ τώρα!"

Γελάσαμε και η Βανέσσα με τράβηξε στο κρεβάτι όπου κάναμε μια προσομοίωση του πως θα ήταν η τσόντα.

-    "Άντε, βάρα του μια μαλακία του παιδιού." Είπε ο Τάσος.

Ο Τάσος και η Βανέσα τα είχαν τρία χρόνια. Τον Τάσο τον γνώρισα στο στρατό εκεί όπου κι αυτός γνώρισε την Βανέσα. Ο πρώτος χρόνος της σχέσης τους ήταν όλο μέλια, μετά το πράγμα κάπου στράβωσε με συνεχής καυγάδες και κέρατα. Τελικά, αποφάσισαν να κάνουν μια πιο ελεύθερη σχέση και τώρα, λίγο πριν η Βανέσα φάει πόδι -όπως μου είχε πει ο Τάσος -έκαναν κι αυτό, δηλαδή μια τσόντα. Όλα αυτά, έγιναν την προηγούμενη βδομάδα.

Φυσικά, δεν σκεφτόμουν τίποτα παραπάνω όσο η Βανέσα μiα με μαλάκιζε και μiα με πίπωνε με τον άλλον τον μαλάκα να βλέπει. Τολμώ να πω πως με τον Τάσο ήμουν λίγο δύσπιστος για το πόσο πραγματικά τα απολάμβανε όλα αυτά γιατί, όπως κι εγώ, ήταν αρκετά κτητικός στις σχέσεις του. Προφανώς, είχε αποδεσμευτεί από κάθε σοβαρότητα και σεβασμό προς την Βανέσα κι έτσι προχωρούσε ανενόχλητος.

Το κουδούνι χτύπησε πριν χύσω. Η Βανέσα τινάχτηκε.

-    "Λάβετε θέσεις!"

Έδινε και παραγγέλματα το τσουλί μες στην τρελή χαρά. Α, ρε Τάσο!
Ο Ορέστης μπήκε στο δωμάτιο. Ψηλό παιδί, χαμογελαστό, με γένια και ωραίο σώμα, με έφτιαξε ακόμη περισσότερο.

-    "Αν παίξω στην ταινία, τελικά, θέλω διπλό ρόλο."

Είπα στον Τάσο σιγανά, που ήξερε πως επαμφοτέριζα.

Κατευθείαν στο ψητό, ξεκίνησαν να φιλιούνται και να γδύνονται. Περνώντας δίπλα από την κάμερα (την είχα στήσει στο διάδρομο, λίγο πιο πίσω από την πόρτα) μπήκαν στη κρεβατοκάμαρα.

-    "Κοίτα μωρό μου!" είπε  η Βανέσα, η χαζογκόμενα, στον Τάσο, μόλις έγδυσε τον Ορέστη. "Έχει τατουάζ." κι έδειξε έναν αετό στο στήθος.

Το ζώον, από όλα, αυτό παρατήρησε! Άρχισε να παίζει με τις ρώγες του Ορέστη. Του έβγαλε το σλιπάκι κι άρχισε να παίζει το καυλί του.

-    "Τάσο, καπότες." Είπε.

Νομίζω πως εκεί ο Τάσος τα πήρε.

-    "Άσε, πάει το βοηθητικό καστ."

Τι να κάνω το παιδί; Ήθελα να ελαφρύνω την ατμόσφαιρα! Πήγα λοιπόν κι εγώ τα προφυλακτικά.

-    "Άντε ρε μαλάκα, τι τους κοιτάς;"

Τον έσπρωξα. Μπήκε κι αυτός στο παιχνίδι την ώρα που η τρελιάρα η δικιά του κοπανιόταν στο καυλί του Ορέστη.
Ταυτόχρονα με το γράψιμο, βλέπω την κόπια: τα καπούλια της Βανέσας, στρογγυλά, ζουμερά, χτυπιούνται πάνω στον Ορέστη. Φωνάζει να την σκίσει. Βαράει μαλακία του Τάσου. Πίσω από την κάμερα, κι εγώ έχω αρχίσει να φλερτάρω με την ιδέα του... χειρωνακτικού έρωτα.

Τα πράγματα αλλάζουν: ο Ορέστης σηκώνεται. Το καυλί του Τάσου βουτάει στο μουνί της Βανέσας όσο αυτή τσιμπουκώνει τον δεύτερο γαμιά της. Συνεχίζουν έτσι. Εγώ έχω ξεκουμπώσει το παντελόνι -με στένευε πολύ.
Η Βανέσα χτυπιέται. Κοντεύει να τελειώσει.

-    "Διπλό."

Φωνάζω εγώ από πίσω και η φωνή μου ακούγεται βραχνή. Μπαίνουν και οι δύο μέσα της. Η Βανέσα κοπανιέται από καύλα και πόνο. Χύνει. Ουρλιάζει και χύνει.

Την αφήνουν λίγο να ηρεμήσει, να πάρουν κι αυτοί δυνάμεις. Τους τσιμπουκώνει εναλλάξ. Ο Ορέστης δεν κρατιέται και χύνει. Τραβιέται λίγο και αφήνει το ζευγάρι. Μου κάνει νοήματα πως πάει η ταινία (νομίζω πως τον φασκέλωσα, χωρίς να είμαι βέβαιος.) Του κάνω νόημα να επιστρέψει. Το καυλί του κρέμεται χαλαρό. Αρχίζει και το παίζει.

Ο Τάσος τώρα γαμάει την Βανέσα στα τέσσερα. Ο Ορέστης ξαναπάει. Τον παίρνει στο στόμα της και του ζουλά τα αρχίδια. Εγώ βαράω μαλακία. Ο Τάσος βογκάει, η Βανέσα σκούζει, ο Ορέστης ανασαίνει βαριά. Ετοιμάζομαι να χύσω. Η Βανέσα με κοιτάζει. Την ώρα που ο Τάσος χύνει μέσα της, εκείνη με κοιτάζει και σφίγγει τόσο τα αρχίδια του Ορέστη και τόσο γρήγορη του κάνει πίπα που θέλει κι αυτός να χύσει. Κι όσο αυτοί την χύνουν με κοιτάζει πονηρά.
Εκεί έχυσε κι ο σκηνοθέτης…