Πριν από κάμποσο καιρό είχα σχέση με μια κοπέλα που την έλεγαν Λένα. Ντροπαλή και συνεσταλμένη, λιγομίλητη, γλυκούλα. Στην αρχή ήταν κάπως δύσκολο το να την πλησιάσω. Καθώς η σχέση προχωρούσε και κάναμε 1-2 φορές σεξ να φύγουν τα πρώτα άγχη, άρχισε να μου αρέσει να παίζω με το μουνάκι της και να της ψιθυρίζω βρομόλογα στ' αυτί. Την πρώτη φορά ήταν διστακτική. Φαίνονταν να της αρέσει αλλά κρατιόταν. Σιγά-σιγά συνήθισε και άρχισα να της το κάνω κάθε στιγμή… όταν βλέπαμε τηλεόραση, όταν ακούγαμε μουσική κλπ εκεί που την είχα αγκαλιά τη χάιδευα πρώτα στην κοιλιά, μετά κατέβαινα στα μπουτάκια και χωνόμουν στο βρακάκι της. Έτσι, σα να μη συμβαίνει τίποτα, καθόμασταν στον καναπέ βλέπαμε ταινία και εγώ της έβαζα δάχτυλο. Αργότερα, όταν επιτέλους ανοιχτήκαμε και οι δύο και παραδεχτήκαμε πως βλέπουμε τσόντες (πολλές φορές μεγάλο βήμα για ένα ζευγάρι) και αρχίσαμε να βλέπουμε και μαζί, χωνόταν στην αγκαλιά μου και το περίμενε.
Ντρεπόταν να μου το ζητήσει. Μου τριβόταν, μιλούσε ναζιάρικα, βόλευε καλά τον κώλο της ανάμεσα στα πόδια μου και περίμενε. Πολλές φορές, όταν επιτέλους αποφάσιζα να κόψω το βασανιστήριο (βλέπετε ήθελα να την κάνω να μου το ζητήσει σαν καλό τσουλάκι) το μουνάκι της ήταν ήδη μούσκεμα και δεν έκανε καν τον κόπο να μου το παίξει δύσκολη. Άνοιγε τα πόδια και δεχόταν ό,τι και αν της έκανα. Δάχτυλο, χαδάκια στην κλειτορίδα και πάντα τα δάχτυλα στο στόμα να μου τα καθαρίσει απ' τα υγρά της (αγαπημένο). Χούφτωμα στο στήθος, βρομόλογα στ' αυτάκι πόσο τσουλάκι είναι, πόσο ξεφτιλισμένη, πόσο πόρνη που πίνει τα ίδια της τα υγρά. Το χέρι μου στο βρακάκι της να είχε και τα δέχονταν όλα. Μια μέρα, εκεί που σεργιανίζαμε στο site, πέσαμε πάνω σε ένα βίντεο spanking (μπάτσες στον ποπό για όσους δεν ξέρουν). Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ σε αυτό το βίντεο ήταν ότι δεν έδειχνε το σώμα της γυναίκας αλλά το πρόσωπό της. Το πρώτο σκοτείνιασμα μόλις έτρωγε την πρώτη (το έβλεπες πως το είχε μετανιώσει αλλά ήταν πια αργά), τον πόνο που βίωνε, την υποταγή στον ανώτερο, τον εξευτελισμό και την ενοχή. Τα πρώτα δάκρυα (ω, θεέ μου αυτά τα πρώτα δάκρυα!) το γοερό κλαψούρισμα που στη συνέχεια γίνονταν παρακάλια και άλλα παρακάλια μέχρι να τη λυπηθούν.
Καύλωσα. Η Λένα χώθηκε και αυτή στην αγκαλιά μου χωρίς να πει τίποτα. Ένιωθε την πούτσα μου στην πλάτη της σηκωμένη. Άρχισε να το παίρνει το μήνυμα. Την κόλλησα πάνω μου χουφτώνοντας το στήθος της. Της έγλειψα το λαιμό εκπνέοντας αργά και παθιασμένα από πίσω της. Η κοπελίτσα στην οθόνη υπέφερε.
- Σου αρέσει;… με ρώτησε το Λενάκι.
- Την έχει κάνει σκυλάκι του, της είπα εγώ.
- Αχ…
έκανε η Λένα. Έμοιαζε να ζηλεύει. Ανοιγόκλεινε τα πόδια της σα να ήθελε να ανακουφίσει μια κάψα που την έκαιγε εκεί ανάμεσα.
- Θα ήταν ακόμη καλύτερα αν της φορούσε και ένα κολάρο, το συνέχισα εγώ.
- Λες;
- Κάθε καλή σκυλίτσα πρέπει να έχει και ένα κολάρο βρε μωρό μου.
- Αλλιώς δεν είναι καλή σκυλίτσα;
- Αλλιώς δεν είναι σε θέση να υπακούει.
- Χμ…
- Χρειάζεται και ένα λουράκι για να πηγαίνει βόλτα.
Άρχισε να μου τρίβετε και πάλι. Το ήθελε το δαχτυλάκι το μωρό μου. Το ζητούσε το μουνάκι της. Στο μεταξύ η κοπέλα μπροστά μας είχε βάλει κανονικά τα κλάματα και παρακαλούσε. Ο αφέντης της την είχε βάλει να μετράει της ξυλιές που έτρωγε. Μία, δύο, τρεις, τέσσερις... Δεν ήταν παρά ένα κομμάτι κρέας που ικανοποιούσε τις επιθυμίες του. Ένα μαλακιστήρι που μόνο σκοπό είχε να ξεκαυλώνει. Έτσι ήθελα να κάνω και τη Λένα, σκλαβάκι και υποχείριό μου. Έχωσα του χούφτα μου μέσα στο βρακάκι της. Μούσκεμα τα πράγματα. Υγρή όσο δεν πήγαινε. Της χάιδεψα τη σχισμή της από πάνω μέχρι κάτω. Μούγκριζε σα να την πηδούσα. Στα μάτια της έβλεπα ό,τι φοβόταν για το τι θα μπορούσε να ακολουθήσει, αλλά δε με ένοιαζε. Και ούτε και αυτή την ένοιαζε. Ήταν δικιά μου.
- Μωρό μου την κάνει και σπαράζει...
μου είπε παραπονιάρικα.
- Έτσι πρέπει, της απάντησα.
- Γιατί έτσι πρέπει βρε μωρό μου, έχει κάνει κάτι;
- Αυτή είναι η θέση της βρε χαζούλα, ζει για να ικανοποιεί. Γι' αυτό και σκύβει το κεφάλι στον αφέντη της. Το κωλαράκι πρέπει να δέχεται μερικά χτυπήματα που και που. Το κόκκινο είναι το σωστό του χρώμα.
- Αχ...
Παραλίγο να της φύγει ένας οργασμός εδώ.
- Ναι αλλά...
Πήρε μια ανάσα και το ξανά σκέφτηκε.
- Την κάνει σκουπίδι!
- Χμ…
της έδωσα δυο δάχτυλα στο στόμα. Τα έγλειψε πειθήνια. Της έριξα και μια σφαλιάρα στο πρόσωπο, όχι δυνατή, ίσα-ίσα για την ταπείνωση και το Λενάκι κατέβασε το βλέμμα. Ως τώρα το μόνο ξύλο που της είχα ρίξει ήταν στο σεξ και οι σφαλιάρες ήταν όλες στον ποπό, πάνω στο πάθος της στιγμής. Έφαγε και μια δεύτερη, έτσι γιατί απόλαυσα την πρώτη.
- Σήκω, της είπα.
Κόλλησε λίγο. Δίστασε.
- Σήκω, μη με κάνεις να το πω τρίτη φορά.
Σηκώθηκε όρθια. Με μιας της κατέβασα τη φόρμα που φορούσε και το ροζ βρακάκι της. Μου άρεσε το βλέμμα της, ένιωθε ότι είχε παραβιαστεί. Την έβλεπα που παρακαλούσε ήδη και το απολάμβανα.
- Στο κρεβάτι, στα τέσσερα, γρήγορα.
Έστησε το σώμα της σε θέση τιμωρίας. Έβγαλα τη ζώνη μου. Έφαγε την πρώτη. Ακούστηκε ο μαγικός ήχος (χλατσ!) στο δέρμα της. Μετά το πρώτο βογκητό δυσφορίας. Της έριξα και μια δεύτερη. Έσκυψε το κεφάλι και της έφαγε μέχρι που έβαλε τα κλάματα. Έκρυψε το πρόσωπό στης στα σκεπάσματα. Από μέσα της πρέπει να παρακαλούσε να τελειώσω. Ήταν παντελώς εκτεθειμένη στις ανώμαλες ορέξεις μου. Το ένα χτύπημα διαδέχονταν το άλλο, ο κώλος της γέμισε μώλωπες, ο κώλος ενός καλού κοριτσιού. Είμαι σαδιστής, μου αρέσει να βλέπω τον πόνο του άλλου. Μόνο όταν έχει παραδοθεί ολοκληρωτικά, είναι καιρός για χαδάκια. Και είχε έρθει αυτή η ώρα. Μετά τη σκληρή ταπείνωση, έρχεται η αγάπη. Την πήρα αγκαλιά, κράτησα το πρόσωπό της στο στήθος μου και την άφησα να κλάψει. Της χάιδευα το κεφάλι και της σκούπιζα τα μάτια. Η μπλούζα μου έγινε μούσκεμα απ' τα δάκρυά της. Με αγκάλιασε και μέσα στα βογκητά της την άκουσα να ζητάει συγγνώμη. Είχε παραδοθεί τελείως.
Εμπειρικά ξέρω πως απ' τη στιγμή που το υποκείμενο αποδεχθεί πως, εκτός από βασανιστής του, είσαι ταυτόχρονα και ο πιο καλός του φίλος, σου ανήκει για πάντα. Έχει περάσει το σημείο του να σέβεται τον εαυτό του και, όπως είπα και πιο πάνω, ζει για να υπηρετεί. Όταν σταμάτησε το κλάμα, της είπα δυο γλυκόλογα και την πήδηξα. Χωρίς καπότα, ελεύθερα και τελείωσα μέσα της. Η πιο γλυκιά παράδοσή της: με άφησε να την κάνω ό,τι μου έκανε κέφι. Της έκανα έρωτα απαλά, την είχα αγκαλιά καθ' όλη τη διάρκεια. Της τον έβαζα αργά να πάει μέχρι μέσα και τον έβγαζα μέχρι την άκρη πριν τον ξαναβάλω. Χούφτωνα το σώμα της όπως μου έκανε κέφι, ήθελα να την αγγίξω παντού. Και αν και δεν υπήρχε λόγος, της έριξα μερικές σφαλιάρες στο πρόσωπο.
(Copyright protected OW ref: 89211)
Ντρεπόταν να μου το ζητήσει. Μου τριβόταν, μιλούσε ναζιάρικα, βόλευε καλά τον κώλο της ανάμεσα στα πόδια μου και περίμενε. Πολλές φορές, όταν επιτέλους αποφάσιζα να κόψω το βασανιστήριο (βλέπετε ήθελα να την κάνω να μου το ζητήσει σαν καλό τσουλάκι) το μουνάκι της ήταν ήδη μούσκεμα και δεν έκανε καν τον κόπο να μου το παίξει δύσκολη. Άνοιγε τα πόδια και δεχόταν ό,τι και αν της έκανα. Δάχτυλο, χαδάκια στην κλειτορίδα και πάντα τα δάχτυλα στο στόμα να μου τα καθαρίσει απ' τα υγρά της (αγαπημένο). Χούφτωμα στο στήθος, βρομόλογα στ' αυτάκι πόσο τσουλάκι είναι, πόσο ξεφτιλισμένη, πόσο πόρνη που πίνει τα ίδια της τα υγρά. Το χέρι μου στο βρακάκι της να είχε και τα δέχονταν όλα. Μια μέρα, εκεί που σεργιανίζαμε στο site, πέσαμε πάνω σε ένα βίντεο spanking (μπάτσες στον ποπό για όσους δεν ξέρουν). Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ σε αυτό το βίντεο ήταν ότι δεν έδειχνε το σώμα της γυναίκας αλλά το πρόσωπό της. Το πρώτο σκοτείνιασμα μόλις έτρωγε την πρώτη (το έβλεπες πως το είχε μετανιώσει αλλά ήταν πια αργά), τον πόνο που βίωνε, την υποταγή στον ανώτερο, τον εξευτελισμό και την ενοχή. Τα πρώτα δάκρυα (ω, θεέ μου αυτά τα πρώτα δάκρυα!) το γοερό κλαψούρισμα που στη συνέχεια γίνονταν παρακάλια και άλλα παρακάλια μέχρι να τη λυπηθούν.
Καύλωσα. Η Λένα χώθηκε και αυτή στην αγκαλιά μου χωρίς να πει τίποτα. Ένιωθε την πούτσα μου στην πλάτη της σηκωμένη. Άρχισε να το παίρνει το μήνυμα. Την κόλλησα πάνω μου χουφτώνοντας το στήθος της. Της έγλειψα το λαιμό εκπνέοντας αργά και παθιασμένα από πίσω της. Η κοπελίτσα στην οθόνη υπέφερε.
- Σου αρέσει;… με ρώτησε το Λενάκι.
- Την έχει κάνει σκυλάκι του, της είπα εγώ.
- Αχ…
έκανε η Λένα. Έμοιαζε να ζηλεύει. Ανοιγόκλεινε τα πόδια της σα να ήθελε να ανακουφίσει μια κάψα που την έκαιγε εκεί ανάμεσα.
- Θα ήταν ακόμη καλύτερα αν της φορούσε και ένα κολάρο, το συνέχισα εγώ.
- Λες;
- Κάθε καλή σκυλίτσα πρέπει να έχει και ένα κολάρο βρε μωρό μου.
- Αλλιώς δεν είναι καλή σκυλίτσα;
- Αλλιώς δεν είναι σε θέση να υπακούει.
- Χμ…
- Χρειάζεται και ένα λουράκι για να πηγαίνει βόλτα.
Άρχισε να μου τρίβετε και πάλι. Το ήθελε το δαχτυλάκι το μωρό μου. Το ζητούσε το μουνάκι της. Στο μεταξύ η κοπέλα μπροστά μας είχε βάλει κανονικά τα κλάματα και παρακαλούσε. Ο αφέντης της την είχε βάλει να μετράει της ξυλιές που έτρωγε. Μία, δύο, τρεις, τέσσερις... Δεν ήταν παρά ένα κομμάτι κρέας που ικανοποιούσε τις επιθυμίες του. Ένα μαλακιστήρι που μόνο σκοπό είχε να ξεκαυλώνει. Έτσι ήθελα να κάνω και τη Λένα, σκλαβάκι και υποχείριό μου. Έχωσα του χούφτα μου μέσα στο βρακάκι της. Μούσκεμα τα πράγματα. Υγρή όσο δεν πήγαινε. Της χάιδεψα τη σχισμή της από πάνω μέχρι κάτω. Μούγκριζε σα να την πηδούσα. Στα μάτια της έβλεπα ό,τι φοβόταν για το τι θα μπορούσε να ακολουθήσει, αλλά δε με ένοιαζε. Και ούτε και αυτή την ένοιαζε. Ήταν δικιά μου.
- Μωρό μου την κάνει και σπαράζει...
μου είπε παραπονιάρικα.
- Έτσι πρέπει, της απάντησα.
- Γιατί έτσι πρέπει βρε μωρό μου, έχει κάνει κάτι;
- Αυτή είναι η θέση της βρε χαζούλα, ζει για να ικανοποιεί. Γι' αυτό και σκύβει το κεφάλι στον αφέντη της. Το κωλαράκι πρέπει να δέχεται μερικά χτυπήματα που και που. Το κόκκινο είναι το σωστό του χρώμα.
- Αχ...
Παραλίγο να της φύγει ένας οργασμός εδώ.
- Ναι αλλά...
Πήρε μια ανάσα και το ξανά σκέφτηκε.
- Την κάνει σκουπίδι!
- Χμ…
της έδωσα δυο δάχτυλα στο στόμα. Τα έγλειψε πειθήνια. Της έριξα και μια σφαλιάρα στο πρόσωπο, όχι δυνατή, ίσα-ίσα για την ταπείνωση και το Λενάκι κατέβασε το βλέμμα. Ως τώρα το μόνο ξύλο που της είχα ρίξει ήταν στο σεξ και οι σφαλιάρες ήταν όλες στον ποπό, πάνω στο πάθος της στιγμής. Έφαγε και μια δεύτερη, έτσι γιατί απόλαυσα την πρώτη.
- Σήκω, της είπα.
Κόλλησε λίγο. Δίστασε.
- Σήκω, μη με κάνεις να το πω τρίτη φορά.
Σηκώθηκε όρθια. Με μιας της κατέβασα τη φόρμα που φορούσε και το ροζ βρακάκι της. Μου άρεσε το βλέμμα της, ένιωθε ότι είχε παραβιαστεί. Την έβλεπα που παρακαλούσε ήδη και το απολάμβανα.
- Στο κρεβάτι, στα τέσσερα, γρήγορα.
Έστησε το σώμα της σε θέση τιμωρίας. Έβγαλα τη ζώνη μου. Έφαγε την πρώτη. Ακούστηκε ο μαγικός ήχος (χλατσ!) στο δέρμα της. Μετά το πρώτο βογκητό δυσφορίας. Της έριξα και μια δεύτερη. Έσκυψε το κεφάλι και της έφαγε μέχρι που έβαλε τα κλάματα. Έκρυψε το πρόσωπό στης στα σκεπάσματα. Από μέσα της πρέπει να παρακαλούσε να τελειώσω. Ήταν παντελώς εκτεθειμένη στις ανώμαλες ορέξεις μου. Το ένα χτύπημα διαδέχονταν το άλλο, ο κώλος της γέμισε μώλωπες, ο κώλος ενός καλού κοριτσιού. Είμαι σαδιστής, μου αρέσει να βλέπω τον πόνο του άλλου. Μόνο όταν έχει παραδοθεί ολοκληρωτικά, είναι καιρός για χαδάκια. Και είχε έρθει αυτή η ώρα. Μετά τη σκληρή ταπείνωση, έρχεται η αγάπη. Την πήρα αγκαλιά, κράτησα το πρόσωπό της στο στήθος μου και την άφησα να κλάψει. Της χάιδευα το κεφάλι και της σκούπιζα τα μάτια. Η μπλούζα μου έγινε μούσκεμα απ' τα δάκρυά της. Με αγκάλιασε και μέσα στα βογκητά της την άκουσα να ζητάει συγγνώμη. Είχε παραδοθεί τελείως.
Εμπειρικά ξέρω πως απ' τη στιγμή που το υποκείμενο αποδεχθεί πως, εκτός από βασανιστής του, είσαι ταυτόχρονα και ο πιο καλός του φίλος, σου ανήκει για πάντα. Έχει περάσει το σημείο του να σέβεται τον εαυτό του και, όπως είπα και πιο πάνω, ζει για να υπηρετεί. Όταν σταμάτησε το κλάμα, της είπα δυο γλυκόλογα και την πήδηξα. Χωρίς καπότα, ελεύθερα και τελείωσα μέσα της. Η πιο γλυκιά παράδοσή της: με άφησε να την κάνω ό,τι μου έκανε κέφι. Της έκανα έρωτα απαλά, την είχα αγκαλιά καθ' όλη τη διάρκεια. Της τον έβαζα αργά να πάει μέχρι μέσα και τον έβγαζα μέχρι την άκρη πριν τον ξαναβάλω. Χούφτωνα το σώμα της όπως μου έκανε κέφι, ήθελα να την αγγίξω παντού. Και αν και δεν υπήρχε λόγος, της έριξα μερικές σφαλιάρες στο πρόσωπο.
(Copyright protected OW ref: 89211)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.