Παράτολμο

Μικρή παύση… «έρχομαι» απάντησε με υποκριτική σοβαρότητα. Δεν ήθελε να καταλάβουν και οι υπόλοιποι τι συμβαίνει, τι γίνεται. Δεν ήθελε να καταλάβουν το πόσο αποπλανημένος ήταν. Έφερε μια απλή δικαιολογία ότι κάτι του έτυχε και έφυγε βιαστικός. Άλλωστε ήταν ήδη αργά και όλοι θα έφυγαν σε λιγάκι...

Πήρε το αμάξι του και κατευθύνθηκε στο σημείο που τόσο καιρό της πρότεινε. Κάπου στη παραλιακή σε διαμέρισμα με θέα τη θάλασσα. Χτύπησε το κουδούνι… «περίμενε» ακούστηκε ηλεκτρονικά η φωνή της. «Θα σε ειδοποιήσω». Στο μυαλό του τριγύρισε η σκέψη γιατί τον έκανε να έρθει τώρα ενώ δεν ήταν έτοιμη ή οτιδήποτε και αργεί. Η φαντασία του παρά ταύτα άναψε. Σχεδίαζε κάθε του κίνηση κάθε του αντίδραση.

Η ώρα περνούσε και το δροσερό αεράκι δεν ήταν ότι καλύτερο για να περιμένει. Στάθηκε στην είσοδο της πολυκατοικίας να μη τον πιάνει το ρεύμα. Από πάνω στη στην απέναντι γωνία πρόσεξε μια μικρή κάμερα παρακολούθησης. Κάποιος ή κάποια τον κοιτούσε. Κοίταγε με αχόρταγο βλέμμα το θύμα του. Να στέκεται στην είσοδο της πολυκατοικίας. Το κόκκινο λαμπάκι στη κάμερα έδειχνε ότι είναι ενεργή η κάμερα.

Έκανε να κουνηθεί λίγο μακριά από το οπτικό της πεδίο. Η κάμερα ακολούθησε σιωπηλά τις κινήσεις του. Το αισθανόταν ότι ήταν εκείνη. Τον παρακολουθούσε. Χτύπησε ξανά το κουδούνι, πιο ανυπόμονος τώρα… «η πόρτα είναι ανοικτή, τελευταίος όροφος θα το δεις.»

Άνοιξε την είσοδο, προχώρησε στο ασανσέρ. Πάτησε το κουμπί για τον τελευταίο όροφο. Όσο πλησίαζε ένιωθε μέσα του να φουντώνει. Ένα βαθύ κάψιμο στα σωθικά του. Πήρε μια βαθιά ανάσα και προετοιμάσθηκε. Δε θα τον ταλαιπωρούσε άλλο έτσι εκείνη.

Έφτασε στον τελευταίο.. βγήκε αποφασιστικά από το ασανσέρ. Κοίταξε γύρω του. Μόνο μια μισάνοιχτη πόρτα, μια χαλαρή μουσική να πλανιέται στο χώρο και ένα κάπως αναζωογονητικό ερεθιστικό άρωμα κεριού μάλλον. Προχώρησε στην πόρτα, κοντοστάθηκε. Την κοίταξε βαθιά στα μάτια της. Σχεδόν την κυρίευσε. Δεν είχε πια το άγχος του, ή και αν το είχε το έκρυβε καλά. Δε της μίλησε καν. Την περιεργάσθηκε… σχεδόν γρήγορα αλλά και λεπτομερειακά.

Ένα ριχτό, διαφανές αραχνοΰφαντο ίσα που έκρυβε το αισθησιακό της κορμί. Ξυπόλυτη, όρθια τον περίμενε. Τα μάτια της φανέρωναν μικρό δισταγμό ίσως το φόβο της παρατολμίας. Δε μπορούσε όμως να αντισταθεί. Έπρεπε να τον καλέσει, να έρθει εκείνη τη στιγμή, τώρα που μέσα της καιγόταν. Ένιωθε ένα ρίγος, όχι φόβου, ηδονής να την κυριεύει αρχικά ανάμεσα στα ποδιά και σύντομα εξαπλώθηκε σε όλο της το κορμί.

Δεν άντεχε, ήταν έτοιμη να σκάσει. Κάτι έπρεπε να συμβεί. Τα δευτερόλεπτα της έμοιαζαν σαν αιώνες. Ας της μίλαγε… ας την ακούμπαγε… ας έκανε κάτι. Ένα σωρό σκέψεις άρχισαν να περνάνε από το μυαλό της. Η φαντασία της συνέχιζε όμως να οργιάζει. Μια ανάσα της ξέφυγε, κλείνοντας τα μάτια της, σα να λιποθύμησε, καθώς το χέρι του την άρπαξε από το ένδυμα της, την κόλλησε με πλάτη στο τοίχο και το έσκισε.

Ένοιωσε τα χείλη του να την ακουμπάνε παθιασμένα, τα δόντια του να πονάνε το λαιμό της και τα χέρια του να σφίγγουν τα δικά της στο τοίχο. Ένιωσε τον πούτσο του μέσα από τα ρούχα να την πιέζει… τον ήθελε όλο και πιο πολύ. Έσταζε από ηδονή. Τα χέρια του σύντομα λαίμαργα βούτηξαν το κορμί της. Το εξερεύνησε στιγμιαία με στόμα και δάχτυλα.

Έσφιξε το στήθος της και δάγκωσε τις ρώγες της. Κατέβηκε πιο χαμηλά της. Δάγκωνε στο διάβα του το στήθος της, την κοιλιά της, τα πλευρά της. Γονάτισε μπροστά της. Ανασήκωσε λίγο το ένα της πόδι με το χέρι του. Η γλώσσα του έπαιξε με τα χείλια της, γαργάλισε την κλειτορίδα της. Κίνησε λίγο το μουνί της ώστε να φαίνεται καλύτερα η είσοδος στον κόλπο της.

Αχόρταγα έχωσε μέσα της τη γλώσσα του και ήπιε διψασμένα από το γλυκό χυμό της. Το χέρι του χάιδευε το γλουτό της. Έφτασε πίσω της. Από τη μια έμπαινε η γλώσσα του καίγοντας τη από την άλλη το δάχτυλο του την εξερευνούσε μέσα της. Πίεζε τα τοιχώματα του μουνιού της ανάμεσα στη γλώσσα και τα δάχτυλα του. Τον κρατούσε από τα μαλλιά του και δεν ήθελε να τον αφήσει να φύγε.

Πήρε το χέρι του, το πέρασε μέσα και από το άλλο της πόδι. Έβαλε τα πόδια της στους ώμους της και σήκωσε ψηλά το αιθέριο κορμάκι της. Τώρα η γλώσσα του είχε καλύτερη πρόσβαση. Βασανιστικά έγλυψε τη κλειτορίδα της, ερέθισε το κόλπο της… Όσο τα δάχτυλα του χεριού του έπαιζαν με την κωλοτρυπίδα της.

Αργά την κατέβασε. Ανέβηκε πάλι σιγά-σιγά πάνω της. Τον κοίταξε τον έσπρωξε λίγο. Έπιασε το χέρι του και τον οδήγησε στο σαλόνι. Δε πρόλαβε να φτάσει στο καναπέ… τη βούτηξε και την έβαλε να καθίσει μπροστά του, κατέβασε βιαστικά το παντελόνι του και το εσώρουχο του. Έπιασε το πλούσιο μαλλί της και τον πούτσο του με το άλλο. Άνοιξε το στόμα της και ευθύς μπήκε μέσα της.

Τον κράτησε από τους μηρούς και τον έγλυψε με απεριόριστο πάθος. Αν ήταν σκληρός τον έκανε ακόμα πιο πολύ. Έπιασε το κεφάλι της με τα δυο του χέρια και σχεδόν μπήκε ολόκληρος μέσα της.

-    «Ήθελες να με κάνεις να περιμένω ε;», της είπε με αγριεμένο ύφος…

Και τραβώντας τη, τη χαστούκισε δυνατά. Σε μια άλλη περίπτωση αυτό θα αποτελούσε αιτία τσακωμού. Όμως πρώτη φορά τώρα το απόλαυσε. Για κάποιο λόγο που δε καταλάβαινε της άρεσε, ήθελε κι άλλο. Έπιασε με μανία τον πούτσο του σα να ήθελε να τον ευχαριστήσει.

«Όχι! Θα χύσω και δε γουστάρω ακόμα…» της είπε πάλι αγριεμένα δίνοντας της ακόμα ένα χαστούκι.

Την έπιασε και τη γύρισε στα τέσσερα εκεί στο καναπέ της. Το διαμέρισμα γωνιακό και με μεγάλες γυάλινες επιφάνειες. Κοίταγε από τη θάλασσα σε μια πλευρά και μια διπλανή πολυκατοικία από την άλλη. ίσως και κάποιος να τους παρακολουθούσε…

Έπιασε τον πούτσο του και τον οδήγησε στην είσοδο του μουνιού της που ήταν διάπλατα τώρα ανοικτό. Μπήκε μέσα της απότομα… την πόνεσε. Φώναξε αλλά της άρεσε. Την έπαιρνε δυνατά τώρα, κρατώντας την από τη μέση της. Χτύπαγε στα σωθικά της. Καρφώνονταν μέσα της. Άφηνε κατά διαστήματα τη μέση της με το ένα χέρι και χτύπαγε το κωλομέρι της με δύναμη… σχεδόν έτσουζε.

Της άρεσε τόσο πολύ. Μια βαθιά ανάσα έβγαινε από μέσα της ρυθμικά, σύμφωνα με το ρυθμό που της επέβαλε. Τόσο καιρό τον παίδευε να τον νευριάσει επίτηδες. Απέδιδε το τέχνασμα της. Ηθελημένα. Η σκέψη της διακόπηκε απότομα στο πόνο της μεγαλύτερης ηδονής. Στο μυαλό της γύρισαν άλλα τώρα… τα ψέλλισε άθελα της.

-    «Σκίσε με… γάμησε με… Σκίσε με δυνατά.. πιο γρήγορα… πιο δυνατά… πόνεσε με!»

Δυνάμωσε το ρυθμό του… την πόναγε με την καύλα του. Έπιασε το στήθος της και το έσφιξε με δύναμη…

-    «Πονάς μωρή πουτάνα;»

-    «Πονάω. Πιο δυνατά… θέλω πιο δυνατά!»

Ανασηκώθηκε λιγάκι και έκανε τον ερεθισμό της πιο δυνατό και πιο επίπονο.

-    «Πόνα τώρα να μάθεις να με παιδεύεις!»  

Φώναξε από πόνο από ηδονή. Ο οργασμός της μαζί με το τράνταγμα του κορμιού της γίνονταν όλο και πιο δυνατός. Πονούσε και από τον εαυτό της. Οι σπασμοί απανωτοί, ο ένας πάνω στον άλλο. Κόμπιασε, τελείωσε… σχεδόν, σωριάσθηκε...

-    «Ώστε συνεχίζεις το παίδεμα ε; Είσαι και εγωίστρια! Θες να τελειώνεις μόνη σου;»

Εκείνη χαμογέλασε πονηρά γιατί δεν ήξερε τι επρόκειτο να ακολουθήσει. Βγήκε από μέσα της, απότομα. Σκληρό ακόμα τον ένιωσε πίσω της μαλακά.

-    «Όχι σε παρακαλώ…», ψέλλισε.

Ούρλιαξε από τον πόνο καθώς εκείνος αδιαφόρησε για τα λόγια της και μπήκε μέσα της με δύναμη. Σχεδόν δάκρυα κύλησαν από τα μάτια της από το πόνο. Σύντομα ένιωθε να το απολαμβάνει. Από τη μια δεν άντεχε να την κάνουν ότι θέλουν από την άλλη δε μπορούσε να αντισταθεί.

Γλιστρούσε σύντομα μέσα της άνετα ερεθιστικά. Δε το περίμενε αυτό. Ένιωθε να ερεθίζεται… δεν ήταν δυνατόν! Ένας άλλος ερεθισμός. Τον άκουγε τώρα που έβγαζε από μέσα του τον ήχο της ηδονής του.

-    «Σε χύνω πουτάνα!!!», της είπε τελειώνοντας μέσα της.

Ένιωσε το καυτό του σπέρμα να την πλημμυρίζει. Προσπάθησε να βγει. Τον έπιασε.

-    «Τι νομίζεις ότι πας να κάνεις κύριος; Σειρά μου…»

Κούνησε τη λεκάνη της ερεθιστικά Βασανιστικά. Τον ένιωσε να ερεθίζεται ξανά.

«Καύλωσες πάλι ε;», και βγήκε απότομα.

Τον έβαλε να κάτσει στον καναπέ και καβάλησε πάνω του. Τον έβαλε μέσα της αργά-αργά… τώρα ήταν πιο ήρεμοι και οι δυο. Ο οργασμός τους άργησε να έρθει… αλλά ήρθε σε κύματα… τους πλημμύρισε ταυτόχρονα….

Σωριάστηκε πάνω του. Δε μίλησε ούτε εκείνη ούτε αυτός. Μείνανε ο ένας πάνω στον άλλο για αρκετή ώρα… έκλεισαν τα μάτια τους χαλαρώνοντας. Σα να γνωρίζονταν χρόνια. Ένα όργιο ηδονικής επικοινωνίας, χωρίς πολλά λόγια, χωρίς φραγμούς… επικοινωνία κορμιών και ψυχών.

Το βλέμμα του καρφώθηκε απέναντι… στο μικρό κόκκινο φωτάκι στο απέναντι διαμέρισμα.