Χτες το βράδυ... βασικά σήμερα τα χαράματα γυρίσαμε με τον αγαπημένο Ιανό από έξοδο. Καθίσαμε σιωπηλά να πιούμε ένα τελευταίο ποτήρι και στη συνέχεια πέσαμε για ύπνο. Στο μυαλό μου όσο κοιμόμουν κλωθογύριζε μια κουβέντα που είχαμε ξεκινήσει κατά τη διάρκεια της εξόδου. Ήταν για τηλεοπτικά ζευγάρια και πόσο ρομαντισμός διαχεόταν μεταξύ τους.
Φυσικά ο διάλογος ξεκίνησε όταν ο Ιανός άκουσε από το διπλανό τραπέζι δύο κοπέλες να ορκίζονται στο όνομα των Χριστιάνα Στιούαρτ και Ροβέρτου Πάτινσον (έπρεπε να κάνω αναζήτηση στο ίντερνετ για να βρω τα ονόματα, μιας και δεν έχω δει τις ταινίες, ούτε διαβάσει τα βιβλία που είναι βασισμένες) και των Κέητ Γουίνσλετ και Λεονάρδου Ντι Κάπριο. Εκείνος προσπάθησε να τους πει για τους μεγάλους κινηματογραφικούς μύθους και για τις επικές, συγκλονιστικές, λυρικές ατάκες από την Καζαμπλάνκα με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και την Ίνγκριντ Μπέργκμαν ή τα Ανεμοδαρμένα ύψη με Βίβιαν Λι και Κλαρκ Γκέημπλ.
Φυσικά δεν είχαν δει αυτές τις ταινίες! Εγώ ανέφερα την Ιστορία της Δυτικής πλευράς (West side story) για δραματικό ρομαντισμό με δυστυχισμένο τέλος και τον Επαναστάτη χωρίς αιτία, με ευτυχισμένο τέλος. Πάλι δεν είχαν ιδέα! Ο Ερωτόκριτος και ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα δεν υπάρχουν στη μνήμη των νεαρών.
Φυσικά έπρεπε να γίνει νουθέτηση και κατάρτιση, αλλά πώς να κάνεις άτομα να καταλάβουν τον ρομαντισμό των παλιών ταινιών; Ούτε ακόμα κι όταν παίξαμε το ρόλο του Γκόμεζ και της Μορτίσια δεν ένιωσαν τίποτα. Ο Ιανός ξεκίνησε πρώτος και αμέσως μπήκα στο νόημα.
- How long has it been since we waltzed?
- Oh, Janus... hours.
Σηκωθήκαμε και χορέψαμε ένα βαλς ανάμεσα στα τραπέζια της καφετέριας-μπαρ. Κι όμως δεν υπήρχαν καθόλου αντιδράσεις παρά ίσως ειρωνικές ή έκπληκτες. Με το που τελειώσαμε το χορό μας και γυρίσαμε κοντά στο τραπέζι μας, ο Ιανός μου ασπάστηκε απαλά το χέρι και φώναξε με στεντόρεια φωνή:
- To passion!
- To paradise!
- To pain!
- Tonight...
- Cara Mia!
- Mon Sauvage!
Τίποτα! Ακόμα και όταν ανασηκώναμε στο σωστό χρόνο τα φρύδια, τους ώμους, τα χέρια και εκφράζαμε με κινήσεις του προσώπου και του σώματος πόθο! Έχει χαθεί ο ρομαντισμός από την καθημερινότητα. Υποκλιθήκαμε εκατέρωθεν και η παράσταση μας τελείωσε.
Ακόμα και στον ύπνο μου, ξέρω πως ο νους μου λειτουργεί. Έψαχνε απεγνωσμένα το ρομάντζο! Και να τι είδα…
Αντί των Κάρολυν Τζόουνς και Αντζέλικα Χιούστον, η Μορτίσια ήμουν εγώ και ο Γκόμεζ ήταν ένας άγνωστος που έμοιαζε συνδυαστικά με τους Ραούλ Τζούλια και Τζον Άστιν.
Καθ' όλη τη διάρκεια του ονείρου, δεχόμουν το αδυσώπητο, ασυνήθιστο, σκοτεινό και μεγαλειώδες φλερτ και όχι μόνο ανταποκρινόμουν, αλλά και ανταπαντούσα λέξη προς λέξη, φράση προς φράση, πρόταση προς πρόταση. Κάθε βλέμμα πόθου, κάθε κίνηση λαγνείας, κάθε τι...
Από άγνωστο σαλόνι, σε αίθουσα χορού, σε μπουντρούμι βασανιστηρίων και τέλος σε παλιό βικτωριανό διακοσμημένο υπνοδωμάτιο με τεράστιο κρεβάτι, μαύρα σεντόνια και μαύρο μαονένιο ουρανό, ο άντρας των ονείρων μου με οδηγούσε και ακολουθούσε ταυτόχρονα.
Είχα φτάσει σε σημείο να βλέπω μόνο ωμό, ερωτικό πόθο στα μάτια του. Δύο βήματα μακριά από το κρεβάτι μου κομμάτιασε το μαύρο ολόσωμο φόρεμα, σχίζοντας το στα δύο. Πίσω από αυτό ήταν μόνο η σάρκα μου που φλεγόταν για το άγγιγμα του. Με έριξε στο κρεβάτι και άρχισε να μου φιλά με μανία την καμάρα, τα δάχτυλα των ποδιών, τις γάμπες, τους γλουτούς, το στομάχι. Πέρασε από το στήθος μου και έπιασε τα χέρια, γύρισε στο λαιμό και επιτέλους τα χείλη του βρέθηκαν στο στόμα μου.
Με την ίδια μανία του έσκισα κουστούμι, πουκάμισο, γιλέκο και φανέλα. Όσο με φιλούσε, το παντελόνι και το εσώρουχο του εξαφανίστηκαν με κάποιο μαγικό τρόπο και η στητή από καύλα πούτσα του βρέθηκε να πάλλεται και να μου χαϊδεύει την κλειτορίδα. Λιγώθηκα όταν τα χείλη του φυλάκισαν τις ρώγες μου και πιάνοντας τον από τον κώλο, τον έσπρωξα μέσα μου. Μια κραυγή χαράς και ανείπωτης καύλας μου ξέφυγε καθώς το παλούκι του με διαπερνούσε και έφτανε βαθιά στη μήτρα μου. Τα έχασα από την έκρηξη των αισθήσεων! Τα μάτια μου σκούρυναν και άρχισα να χύνω δυνατά...
Το αριστερό χέρι μου βρέθηκε να τρίβει την κλειτορίδα μου, ενώ το δεξί είχε βάλει τρία δάχτυλα στο μουνάκι μου και γαμούσε με μανία. Βόγκηξα, κραύγασα, αναστέναξα και ο οργασμός με συνεπήρε. Όταν άρχισα να συνέρχομαι διαπίστωσα πως το μεταξένιο νυχτικό μου ήταν σχισμένο στα δύο και τα σεντόνια είχαν μουλιάσει από τα υγρά που εκτόξευσε ο κόλπος μου.
Τι ωραίος τρόπος για να ξεκινήσεις τη μέρα σου; Με έναν καταπληκτικό οργασμό που χτίστηκε από την ονείρωξη!
Copyright protected OW ref: 185705
Φυσικά ο διάλογος ξεκίνησε όταν ο Ιανός άκουσε από το διπλανό τραπέζι δύο κοπέλες να ορκίζονται στο όνομα των Χριστιάνα Στιούαρτ και Ροβέρτου Πάτινσον (έπρεπε να κάνω αναζήτηση στο ίντερνετ για να βρω τα ονόματα, μιας και δεν έχω δει τις ταινίες, ούτε διαβάσει τα βιβλία που είναι βασισμένες) και των Κέητ Γουίνσλετ και Λεονάρδου Ντι Κάπριο. Εκείνος προσπάθησε να τους πει για τους μεγάλους κινηματογραφικούς μύθους και για τις επικές, συγκλονιστικές, λυρικές ατάκες από την Καζαμπλάνκα με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ και την Ίνγκριντ Μπέργκμαν ή τα Ανεμοδαρμένα ύψη με Βίβιαν Λι και Κλαρκ Γκέημπλ.
Φυσικά δεν είχαν δει αυτές τις ταινίες! Εγώ ανέφερα την Ιστορία της Δυτικής πλευράς (West side story) για δραματικό ρομαντισμό με δυστυχισμένο τέλος και τον Επαναστάτη χωρίς αιτία, με ευτυχισμένο τέλος. Πάλι δεν είχαν ιδέα! Ο Ερωτόκριτος και ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα δεν υπάρχουν στη μνήμη των νεαρών.
Φυσικά έπρεπε να γίνει νουθέτηση και κατάρτιση, αλλά πώς να κάνεις άτομα να καταλάβουν τον ρομαντισμό των παλιών ταινιών; Ούτε ακόμα κι όταν παίξαμε το ρόλο του Γκόμεζ και της Μορτίσια δεν ένιωσαν τίποτα. Ο Ιανός ξεκίνησε πρώτος και αμέσως μπήκα στο νόημα.
- How long has it been since we waltzed?
- Oh, Janus... hours.
Σηκωθήκαμε και χορέψαμε ένα βαλς ανάμεσα στα τραπέζια της καφετέριας-μπαρ. Κι όμως δεν υπήρχαν καθόλου αντιδράσεις παρά ίσως ειρωνικές ή έκπληκτες. Με το που τελειώσαμε το χορό μας και γυρίσαμε κοντά στο τραπέζι μας, ο Ιανός μου ασπάστηκε απαλά το χέρι και φώναξε με στεντόρεια φωνή:
- To passion!
- To paradise!
- To pain!
- Tonight...
- Cara Mia!
- Mon Sauvage!
Τίποτα! Ακόμα και όταν ανασηκώναμε στο σωστό χρόνο τα φρύδια, τους ώμους, τα χέρια και εκφράζαμε με κινήσεις του προσώπου και του σώματος πόθο! Έχει χαθεί ο ρομαντισμός από την καθημερινότητα. Υποκλιθήκαμε εκατέρωθεν και η παράσταση μας τελείωσε.
Ακόμα και στον ύπνο μου, ξέρω πως ο νους μου λειτουργεί. Έψαχνε απεγνωσμένα το ρομάντζο! Και να τι είδα…
Αντί των Κάρολυν Τζόουνς και Αντζέλικα Χιούστον, η Μορτίσια ήμουν εγώ και ο Γκόμεζ ήταν ένας άγνωστος που έμοιαζε συνδυαστικά με τους Ραούλ Τζούλια και Τζον Άστιν.
Καθ' όλη τη διάρκεια του ονείρου, δεχόμουν το αδυσώπητο, ασυνήθιστο, σκοτεινό και μεγαλειώδες φλερτ και όχι μόνο ανταποκρινόμουν, αλλά και ανταπαντούσα λέξη προς λέξη, φράση προς φράση, πρόταση προς πρόταση. Κάθε βλέμμα πόθου, κάθε κίνηση λαγνείας, κάθε τι...
Από άγνωστο σαλόνι, σε αίθουσα χορού, σε μπουντρούμι βασανιστηρίων και τέλος σε παλιό βικτωριανό διακοσμημένο υπνοδωμάτιο με τεράστιο κρεβάτι, μαύρα σεντόνια και μαύρο μαονένιο ουρανό, ο άντρας των ονείρων μου με οδηγούσε και ακολουθούσε ταυτόχρονα.
Είχα φτάσει σε σημείο να βλέπω μόνο ωμό, ερωτικό πόθο στα μάτια του. Δύο βήματα μακριά από το κρεβάτι μου κομμάτιασε το μαύρο ολόσωμο φόρεμα, σχίζοντας το στα δύο. Πίσω από αυτό ήταν μόνο η σάρκα μου που φλεγόταν για το άγγιγμα του. Με έριξε στο κρεβάτι και άρχισε να μου φιλά με μανία την καμάρα, τα δάχτυλα των ποδιών, τις γάμπες, τους γλουτούς, το στομάχι. Πέρασε από το στήθος μου και έπιασε τα χέρια, γύρισε στο λαιμό και επιτέλους τα χείλη του βρέθηκαν στο στόμα μου.
Με την ίδια μανία του έσκισα κουστούμι, πουκάμισο, γιλέκο και φανέλα. Όσο με φιλούσε, το παντελόνι και το εσώρουχο του εξαφανίστηκαν με κάποιο μαγικό τρόπο και η στητή από καύλα πούτσα του βρέθηκε να πάλλεται και να μου χαϊδεύει την κλειτορίδα. Λιγώθηκα όταν τα χείλη του φυλάκισαν τις ρώγες μου και πιάνοντας τον από τον κώλο, τον έσπρωξα μέσα μου. Μια κραυγή χαράς και ανείπωτης καύλας μου ξέφυγε καθώς το παλούκι του με διαπερνούσε και έφτανε βαθιά στη μήτρα μου. Τα έχασα από την έκρηξη των αισθήσεων! Τα μάτια μου σκούρυναν και άρχισα να χύνω δυνατά...
Το αριστερό χέρι μου βρέθηκε να τρίβει την κλειτορίδα μου, ενώ το δεξί είχε βάλει τρία δάχτυλα στο μουνάκι μου και γαμούσε με μανία. Βόγκηξα, κραύγασα, αναστέναξα και ο οργασμός με συνεπήρε. Όταν άρχισα να συνέρχομαι διαπίστωσα πως το μεταξένιο νυχτικό μου ήταν σχισμένο στα δύο και τα σεντόνια είχαν μουλιάσει από τα υγρά που εκτόξευσε ο κόλπος μου.
Τι ωραίος τρόπος για να ξεκινήσεις τη μέρα σου; Με έναν καταπληκτικό οργασμό που χτίστηκε από την ονείρωξη!
Copyright protected OW ref: 185705
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.