Περί υστεροφημίας

Σίγουρα κατά καιρούς έχεις ακούσει για τακτικές σε μάχες. Πώς μια χούφτα ατόμων κέρδισε πολλαπλάσιες δυνάμεις; Τα περισσότερα παραδείγματα προέρχονται φυσικά από την ιστορία της Ελλάδας! Είτε αρχαία ή πιο σύγχρονη. "Ἑλλήνων προμαχοῦντες Ἀθηναῖοι Μαραθῶνι χρυσοφόρων Μήδων ἐστόρεσαν δύναμιν". Υπέρ των Ελλήνων οι Αθηναίοι μαχόμενοι στον Μαραθώνα συνέτριψαν τη δύναμη των χρυσοφόρων Μήδων! "Ὦ ξεῖν', ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις, ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι." Ξένε πάντα να λες στους Λαεδαιμόνιους, ότι σε αυτή τη γη βρισκόμαστε πεσμένοι ακολουθώντας τους νόμους της πατρίδας μας. "Η πλάτη του αρνιού έδειξε μάχη και νίκη! Εγώ θα μείνω εδώ και θα χορέψω! Όποιος θέλει να με ακολουθήσει στο χορό και έτσι θα μπούμε στο Χάνι!" είπε ο Ανδρούτσος. "Μαζέψτε ότι μπορείτε από ζώα, φρούτα και γεννήματα της γης και τα υπόλοιπα κάψτε τα! Να μην βρει ο τύραννος φαγητό για τη στρατιά του. Εγώ θα πάρω τους δικούς μου και θα τον περιμένω στα στενά στα Δερβενάκια!" είπε ο Κολοκοτρώνης. Μετά από τέσσερις ημέρες σχεδόν ασταμάτητων κανονιοβολισμών και ρίψεις βομβών από αεροπλάνα τα οχυρά Ρούπελ και Παλιουριώνες παραδόθηκαν. Οι απώλειες των Γερμανών πολλές, ενώ οι Έλληνες θα είχαν πιο πολλούς ζωντανούς αν κάποια πολυβολεία παραδίνονταν όπως ζήτησε ο επικεφαλής. Παρόλα αυτά ήταν η μόνη στρατιά που έφυγε με τον οπλισμό της. Γεμίζεις με υπερηφάνεια για τις πράξεις των προγόνων σου;

Καμιά φορά ο έρωτας ανάμεσα σε ένα ζευγάρι είναι μάχη! Όχι η σεξουαλική πράξη, αλλά το πώς ένα ζευγάρι έρχεται κοντά. Χρειάζονται ικανές τακτικές για να καρποφορήσει μια έντονη αγάπη. Απόψε θα σου διηγηθώ μια τέτοια ιστορία.

Κάποτε στο ανατολικό πλευρό του όρους Ταΰγετου και σε υψόμετρο 1400 μέτρων περίπου, ζούσε μια μάντισσα. Κανείς ντόπιος δεν ήξερε πώς, πότε ή με ποιον τρόπο είχε βρεθεί σε εκείνα τα μέρη. Όμως την φοβόντουσαν και την σέβονταν. Λακεδαιμόνιοι βασιλείς, προεστοί και απλοί πολίτες την επισκέπτονταν συχνά. Όχι μόνο γιατί ήταν σχετικά κοντά σε σχέση με τα γνωστά μαντεία, αλλά γιατί φαινόταν πως εκείνη γνώριζε πολλά πράγματα και οι προφητείες της ήταν πάντοτε έγκυρες και ταυτόχρονα ποτέ διφορούμενες.

Ένας τριτότοκος γιος του παροντικού βασιλιά, αφού έκλεισε τα είκοσι έτη και μπορούσε πλέον να κυκλοφορεί πιο ελεύθερα από την εποπτεία των παιδονόμων, βρέθηκε να σκαρφαλώνει με την ενωμοτία του τον Ταΰγετο. Ο ίδιος είχε διακριθεί ως άριστος και ήταν ο επικεφαλής. Η αποστολή τους ήταν το κυνήγι, αλλά μόνο αυτός γνώριζε τον πραγματικό σκοπό. Του είχε οριστεί να ζητήσει χρησμό από τη μάντισσα.

Είχε δύσει εδώ και πολλή ώρα. Το φεγγάρι ήταν στο τελευταίο τέταρτο, αλλά ήταν αφύσικα φωτεινό. Ο ουρανός ήταν καθαρός και έναστρος. Ο νεαρός βρέθηκε στο κατώφλι του οικήματος της μάντισσας. Μια φωτιά ήταν αναμμένη στο εσωτερικό και καπνός έβγαινε από την αυτοσχέδια καμινάδα.

- Πέρασε μέσα πρίγκιπα της Λακεδαίμονος, άκουσε μια ουδέτερη γυναικεία φωνή να τον καλεί.

Ο νεαρός είχε γαλουχηθεί με τη στρατιωτική πειθαρχία της μεγαλύτερης πολεμικής μηχανής της εποχής. Δε γνώριζε το φόβο απέναντι στον εχθρό. Αλλά ετούτη η γυναίκα ήταν απόκοσμη. Μπήκε με δισταγμό στην πέτρινη κατοικία, ενώ το χέρι του κρατούσε τη λαβή του ξίφους.

- Σε δίδαξαν να χτυπάς μια άοπλη γυναίκα που δε σε πολεμάει; Δεν είμαι εχθρός σου νεαρέ. Άσε το σπαθί και κάτσε κοντά στην εστία!

Το παλικάρι έπραξε όπως του το ζήτησε. Ακόμα δεν την είχε αντικρίσει. Η μάντισσα καθόταν στη σκιά και ήταν τυλιγμένη με ένα μαύρο χιτώνα. Του φάνηκε ότι είδε το χέρι της να πετάει κάτι πάνω στη φωτιά. Μπορεί να ήταν φύλλα και σκόνη. Το χρώμα της πήρε μια κυανή απόχρωση και πίσω από τις φλόγες επιτέλους αντίκρισε το πρόσωπο της μάντισσας. Ξεροκατάπιε από συγκίνηση. Ήταν πολλή όμορφη γυναίκα, αν και δεν είχε το ίδιο χρώμα επιδερμίδας όπως το δικό του. Τα μάτια της ήταν βαθύ πράσινο και η ίδια χαμογελούσε.

- Ρώτησέ με! διέταξε.

- Θέλω να ξέρω αν πρέπει να παντρευτώ τώρα ή μετά από δέκα χρόνια όταν και θα λάβω κλήρο γης!

- Δεν είναι αυτός ο λόγος της επίσκεψης σου μικρέ γενναίε. Όχι! Ήρθες εδώ με σκοπό να μάθεις αν αληθεύουν οι φήμες. Αν η γυναίκα που προφητεύει λέει πράγματα σωστά, αλλά και αν είναι τόσο όμορφη όπως λένε. Ιδού!

Η γυναίκα σηκώθηκε από τη θέση της στις σκιές και με μια κίνηση έβγαλε το μαύρο χιτώνα που φορούσε. Το δέρμα της ήταν σκούρο και πλέον γυμνό στο βλέμμα του νεαρού. Οι καμπύλες του σώματός της ήταν αρμονικές και γέμιζαν στα σωστά σημεία.

- Όχι δεν είμαι θεά, του είπε απαντώντας στην ανείπωτη ερώτηση. Όμως δε θα άφηνα κανέναν να απλώσει χέρι πάνω μου χωρίς τη θέλησή μου. Πολλοί που με επισκέφθηκαν το σκέφτηκαν, αλλά τους κόπηκε απότομα ο έρωτας. Εσύ όμως είσαι διαφορετικός αγαπητέ μου! Με διασκεδάζεις! Άκου λοιπόν τα λόγια μου καλά και στοχάσου τα...
Παντρέψου μια γυναίκα μετά από δέκα έτη, αλλά μην κάνεις παιδιά μαζί της. Να περιμένεις την πατρούχα του μεγάλου σου αδερφού. Αυτή θα πάρεις σα δεύτερη γυναίκα και θα κληρονομήσεις μαζί και την περιουσία του. Ένα παιδί μόνο βλέπω στο μέλλον σου, αλλά αυτό ειδικά είναι που θα σου χαρίσει τη δόξα. Χάρη στο γιο σου θα εκστρατεύσεις μαζί με άλλους για να σώσεις όχι μόνο τη Λακεδαίμονα, αλλά και την Ελλάδα όλη! Θα είναι παραμονές των Κάρνειων, αλλά εσύ θα πρέπει να το κάνεις. Ο εχθρός είναι ο Πέρσης! Δε θα γυρίσεις νικητής, αλλά θα στεφανωθείς με τις δάφνες της δόξας. Το όνομά σου θα δοξάζεται για πολλά χρόνια και η υστεροφημία σου θα είναι τεράστια!
Αυτά σου έχει γραμμένα η μοίρα και πρέπει να τα κάνεις. Αλλιώς το όνομά σου θα χαθεί μαζί με όλα τα άλλα των Ελλήνων. Τον άκουσες το λόγο μου!

Ο νεαρός κάθισε σκεφτικός απέναντι της και μελετούσε την προφητεία. Ο αδερφός του δεν είχε ακόμα παιδιά και θα γινόταν βασιλιάς. Τον ίδιο δεν τον ένοιαζε το βασιλίκι. Η δόξα και η υστεροφημία. Ένα όνομα αθάνατο! Και μάχη υπέρ πατρίδας!

- Ας γίνει… το μόνο που είπε.

- Θα γίνει, του απάντησε η γυναίκα. Από εδώ και στο εξής όταν θα έρχεσαι να με επισκεφθείς δε θα λαμβάνεις άλλες προφητείες. Εσένα διαλέγω για να χαρώ τον πόθο. Απόψε θα ξαπλώσεις μαζί μου και θα πεις πως σε φιλοκόνεψα, αλλά όχι και το τι κάναμε.

Η γυναίκα τον πλησίασε και τον βοήθησε να βγάλει την πανοπλία και τον ερυθρό χιτώνα. Στο άγγιγμα της το σώμα του έτρεμε από προσμονή και πόθο. Η σάρκα του ανδρισμού του είχε σκληρύνει και επιμηκυνθεί, αν και ο ίδιος δεν ένοιωθε κανένα συναίσθημα αγάπης για εκείνη. Ήταν καθαρά λαγνεία!

Η μάντισσα των ξάπλωσε σε δυο παχιές φλοκάτες και η γυναικεία φύση της αγκάλιασε και δέχθηκε όλο του το μήκος, καθώς ανέβηκε πάνω του. Γονατισμένη και με αργές κινήσεις, άρχισε ένα ερωτικό χορό που την ανέβαζε σε κοσμικά επίπεδα απόλαυσης. Αυτός σαν υπνωτισμένος, ακολουθούσε τις επιταγές της σάρκας. Τα χέρια του άρπαξαν τα μπούτια της και το σώμα του σηκώθηκε προς το δικό της. Τα χείλη του βρέθηκαν να θηλάζουν με μανία τις θηλές. Πότε τη μία και πότε την άλλη. Τα μάτια της μάντισσας είχαν σκουρήνει από την ηδονή και τον κάλεσε να ολοκληρώσει την ένωση τους. Αυτός υπάκουσε και την ακολούθησε στις επάλξεις του οργασμού. Το εσωτερικό της τον ρουφούσε. Αφού τελείωσε μέσα της, χωρίς να χάσει την πυγμή του, τη γύρισε ανάσκελα. Εκ νέου ξεκίνησε να της οργώνει το κορμί. Τα σκέλια της ανοιγόκλειναν και το είναι της τον καλούσε να σμίξουν πιο ολοκληρωτικά.

Της έδωσε όλη την ορμή του, τη νιότη του, τον εαυτό του! Ξανά και ξανά απόθεσε το σπέρμα του μέσα της. Καθώς ξημέρωνε στην ανατολή, βρέθηκε να βαριανασαίνει. Εκείνη του έδωσε νερό και παστό κρέας. Τον καλημέρισε και τον έστειλε πίσω στους δικούς του.

Για πολλά χρόνια την επισκεπτόταν για να απολαύσει τις ηδονές της σάρκας. Ποτέ δε μίλησαν ξανά για την προφητεία. Λίγο πριν την γιορτή των Καρνείων κι ενώ ο ίδιος κόντευε τα εξήντα την επισκέφθηκε για τελευταία φορά. Η μάντισσα δε φαινόταν να γερνάει.

- Τώρα είναι η ώρα Λεωνίδα, του είπε. Τα λόγια της γυναικάς σου είναι σοφά. Ή ταν ή επί τας! Εγώ σου λέω επί τάς! Για να δοξάσεις τους προγόνους σου και όλο σου το γένος.