Παρατηρήσεις αποστολέα: Είχα γράψει τον Φεβρουάριο του 2012 την ιστορία με τη Μάγδα. Τώρα ήρθε η ώρα για τη συνέχεια.
Αυτό που με είχε συνεπάρει στη Μάγδα τρελά ήταν το πουτανίστικο βλέμμα της, ένα βλέμμα γεμάτο υποσχέσεις για πολλά καυλιάρικα πράγματα και όπως μου απέδειξε στο παγκάκι, ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μου.
Εκείνη τη νύχτα στο παγκάκι ντύθηκα, μπήκα στο αμάξι κι ανοίγω το χαρτάκι που μου είχε γράψει να το διαβάσω. Τηλέφωνο φυσικά και δεν είχε. Μόνο έγραφε: «Αν θέλεις να με ξαναδείς, και να σου δείξω όλες μου τις χάρες, ραντεβού το άλλο Σάββατο. Η φίλη μου η Όλγα (η "παρθενοπιπίτσα") κάνει πάρτι σπίτι της. Αν θες να έρθεις, την Παρασκευή το πρωί εκεί που ξέρεις για να σου δώσω την διεύθυνση». Περίμενα με πολύ αγωνία να έρθει η Παρασκευή, ώσπου ήρθε. Πήγα στο σπίτι της Όλγας της "παρθενοπιπίτσας" νωρίς-νωρίς και στρώθηκα στο ξηροκάρπι. Δεν είχε και πολύ κόσμο μόνο 4 άτομα ήμασταν, αλλά ήξερε να βάζει καλή μουσική το μόγγολο. Έτυχε να 'ρθει κι ένας πολύ καλός μου φίλος με την κοπέλα του. Τα πράγματα ήταν υποτονικά, αλλά με πολύ καλή μουσική. Δεν δέναμε σαν καλεσμένοι κι έβγαζε μάτι. Όμως γύρω μεσάνυχτα παρά κάτι ήρθε κι η Μάγδα. Έβγαλε το μακρύ καφέ μπουφάν της κι έμεινε με μία μακριά κολλητή ροζ μπλούζα και μια μικροσκοπική κατάμαυρη super mini φουστίτσα. Με χαιρέτισε με ένα βλέμμα όλο υποσχέσεις και σηκώθηκα σαν υπνωτισμένος και την ακολούθησα στην κουζίνα. Βάλαμε ποτό και αρχίσαμε να πίνουμε. Την κοίταζα μια στα μάτια και μια στα βυζάκια της. Πήγαμε στο σαλόνι και μου πρότεινε να χορέψουμε και το κέφι άναψε. Λίγο τα ποτά, λίγο η ώρα, λίγο η παρέα, αρχίσαμε να κολλάμε σαν παρέα.
Άρχισε τότε η Μάγδα να γίνεται το κέντρο του ενδιαφέροντος καθώς άρχισε να κολλά πάνω μου με τον κώλο της και φρόντιζε να κάνει τα κωλομάγουλα της πινέλο στην ψωλάρα μου που είχε ήδη αρχίσει να θεριεύω. Εγώ τη χάιδευα διακριτικά και αισθησιακά στα μπούτια και δεν έχανα ευκαιρία να της ψιθυρίζω στ' αυτιά και να της γλείφω το λοβό. Σε λίγο μου κάνει νόημα να την ακολουθήσω. Πήγε σε μια κρεβατοκάμαρα του σπιτιού και μπήκα κι εγώ από πίσω σε λίγο. Την είδα να στέκεται όρθια να έχει βγάλει τα μποτάκια της και μένω μαλάκας. Ή έγινε πιο κούκλα ή εγώ την γούσταρα τρελά. Πριν προλάβω να σκεφτώ τίποτα με πιάνει απ το παντελόνι και με τραβάει προς το μέρος της. Μου λύνει τη ζώνη και κατεβάζει το παντελόνι και αρχίζει με το χέρι της να μου χαϊδεύει τη σκληρή πουτσάρα μου, ενώ το άλλο χέρι της, το είχε τοποθετήσει πάνω στα χείλια μου. Όταν τεντώθηκε η πουτσάρα μου κι ήταν έτοιμη να σκίσει το μποξεράκι μου, αποφάσισε να σηκωθεί, πήγε στο μικροσκοπικό τσαντάκι της, έβγαλε ένα ζευγάρι χειροπέδες και σαν γνήσια ασφαλίτισσα μου έδεσε τα χέρια πίσω απ' την μέση και μου κατέβασε το μποξεράκι.
Πήγε και κάθισε στο κρεβάτι, με τράβηξε κοντά της και άρχισε να ρουφά τ' αρχίδια μου, πράγμα που με πεθαίνει. Εγώ βόγκαγα απ' την καύλα, ενώ η Μάγδα με κρατούσε με τα χέρια απ' τους γοφούς. Μετά έβαλε το πουτσοκέφαλο μου στο στόμα της και άρχισε να με τσιμπουκώνει ενώ οι καύλες μου βάραγαν κόκκινο. Μου έκανε βαθύ κι αργό βασανιστικά αργό τσιμπούκι και με πέθαινε. Άρχισα να έχω συσπάσεις και νόμιζα ότι θα χύσω, αλλά σε κάποιο δυνατό βογκητό μου ανοίγει η πόρτα του δωματίου και μέσα μπαίνει κάποιος και ακούω τη φωνή του φίλου μου να λέει "γνωστός κώλος αυτός" και γυρνώντας το πρόσωπό μου, ενώ η Μάγδα είχε την ψωλή μου στο στόμα της μου λέει "εσύ είσαι ρε μαλάκα;" και μας χάλασε τη φάση. Αν κι έφυγε αμέσως, σπαστήκαμε κι οι δυο μας πολύ εκείνο το βράδυ. Τελικά η Μάγδα χωρίς να με λύσει μου τράβηξε μαλακία και μ' έκανε να χύσω τρελά. Έπεσε μετά στο κρεβάτι και με τράβηξε πάνω της έτσι με τα χέρια δεμένα στην μέση και αρχίσαμε τα γλωσσόφιλα.
Σε λίγο βέβαια με σήκωσε γιατί άνοιξε η πόρτα και μπήκε ο φίλος μου με την "παρθενοπιπίτσα" μέσα, χωρίς να έχουν πάρει πρέφα ότι δεν φύγαμε. Το καλό ήταν ότι η Μάγδα μου έγραψε ένα χαρτάκι, το έβαλε μέσα σε ένα άλλο χαρτάκι κι αυτό μέσα σε ένα μικρό φάκελο και μου είπε να το ανοίξω αφού φύγει. Μου χάρισε το κλειδάκι απ τις χειροπέδες και όταν έφυγε άνοιξα το φάκελο και τα χαρτάκια και είχε 9 από τα δέκα ψηφία του κινητού της, με παύλα στο 4ο ψηφίο και υποσημείωση ότι με περίμενε την άλλη Παρασκευή στο παγκάκι με το κλειδάκι των χειροπέδων για να μάθω και το 4ο ψηφίο.
Πότε θα έρθει η Παρασκευή... άρχισα να σκέφτομαι και το μόνο που με παρηγορούσε ήταν το μουνάκι της και ο πεταχτός κωλαράκος της.
(Copyright protected OW ref: 67023)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.