«Οι όμορφες γυναίκες θέλουν γρήγορα αμάξια», του είχα ανταπαντήσει όταν πριν δυο χρόνια περπατώντας αφηρημένη στα μαγαζιά, μου "τα έριξε" τη στιγμή που περνούσε δίπλα μου σημειωτόν απ’ το μποτιλιάρισμα με τ' αυτοκίνητό του λέγοντάς μου: «Είσαι πολύ κουκλί μωρό μου».
Μου άρεσαν πάντα τα σπορ αυτοκίνητα, κατάλοιπο ίσως απ’ τη ζωή στο χωριό προτού κατέβω να μείνω στη Λάρισα. Και το αυτοκίνητό του ήταν ένα σπορ Mazda που με γοήτευσε αυτό πρώτο -για καλή του τύχη- και μετά εκείνος. Εκείνον τον γοήτευσε -όπως μου εξομολογήθηκε αργότερα- η σέξι, λυγερή εμφάνισή μου, με τα λυτά καστανόμαυρα μαλλιά μου ν' ανεμίζουν ελεύθερα, με το λιτό μίνι φόρεμά μου ν' αγκαλιάζει και να διαγράφει αδιόρατα μ' ένα πολύ αισθησιακό τρόπο το γυμνασμένο κορμί μου, με το αφηρημένο αλλά διαπεραστικό βλέμμα μου που έβγαινε απ’ τα αμυγδαλωτά μου μάτια.
Είχα μόλις κλείσει το κατάστημα φωτιστικών που με είχε βοηθήσει ν' ανοίξω ο πατέρας μου αφού ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο οικονομικό τμήμα της Παντείου. Δούλευα σ' αυτό πέντε χρόνια τώρα, διατηρώντας ψηλά τις τιμές αφού η υψηλή αριστοκρατία στην οποία απευθυνόμουν, τέτοιες τιμές μόνο εκτιμούσε. Πάντα ήθελα να κατέβω στη Λάρισα να ζήσω και να ξεφύγω απ’ το "στενό" περιβάλλον του χωριού. Δε μου έλειπε το παραμικρό όσο ζούσα στο χωριό με τους δικούς μου. Μεγαλοκτηματίας ο πατέρας μου, φρόντιζε να μας φέρνει πάντα τα καλύτερα και ό,τι επιθυμία είχαμε εγώ και η αδελφή μου, εκπληρωνόταν άμεσα. Όταν λοιπόν τους είπα πως το κατάστημά μου θα το άνοιγα "στην Πόλη", δε μου έφεραν αντιρρήσεις.
Οι δουλειές μου πήγαιναν πάρα πολύ καλά, όχι πως είχε σημασία αφού ο πατέρας μου κατέθετε κάθε μήνα ένα πολύ μεγάλο ποσόν στο λογαριασμό μου, «έτσι για να έχεις και να μη σου λείψει ποτέ τίποτα», ήταν τα λόγια του όταν του έλεγα πως τελείωσαν οι σπουδές μου και μπορούσα πια να φροντίζω τον εαυτό μου. Η αλήθεια είναι πως ήθελα να μείνω στη Λάρισα για να ικανοποιώ τους ανομολόγητους πόθους μου, που ανακάλυψα πως κρυβόταν μέσα μου όταν ήμουν έφηβη. Αυτά που ένιωθα και ποθούσα στο σεξ, καταλάβαινα πως ο περισσότερος κόσμος τα θεωρούσε διαστροφές και ανωμαλίες. Το θέμα είναι πως με την αδελφή μου είχαμε κάνει πολύ κουβέντα καθώς μεγαλώναμε μαζί στην ίδια περίπου ηλικία και είχαμε καταλήξει πως η ικανοποίηση μετράει. Τα υπόλοιπα είναι λόγια. Ζούσε κι αυτή τις ίδιες πάνω - κάτω περιπέτειες στην Κοζάνη που βρισκόταν παντρεμένη εδώ και έξι χρόνια.
Ήμουν κουρασμένη απ’ το καυτό καλοκαιρινό πρωινό και από ώρα έλεγα μέσα μου πως μόλις κλείσω το μαγαζί θα πήγαινα στη κεντρική πλατεία, απέναντι απ’ τη λέσχη των στρατιωτικών για ένα φραπεδάκι, όταν δέχθηκα το πείραγμά του.
- «Ε, και λοιπόν; Γιατί θεωρείς πως το δικό μου δεν είναι απ’ τα γρήγορα αμάξια; Μια δοκιμή θα σε πείσει...»
Η άμεση απάντηση του τριαντάχρονου γεροδεμένου νεαρού, το σταθερό βλέμμα του, η δυνατή φωνή του μου τράβηξαν το ενδιαφέρον απ’ τη πρώτη αυτή στιγμή που με καμάκωσε μέσα από τ' αυτοκίνητό του. Γυρνώντας προς το μέρος του και χαμογελώντας πονηρά, έκανα το γύρο του αυτοκινήτου του, άνοιξα τη πόρτα και κάθισα στο κάθισμα του συνοδηγού, παίρνοντας στιγμιαία την απόφαση να δεχθώ την πρόσκλησή του. Δεν έδειξε στιγμή να ξαφνιάζεται, ενώ αντίθετα γύρισε μπροστά και πάτησε γκάζι. Σε λίγα λεπτά ήμασταν στην εθνική, με το κοντέρ να δείχνει πάνω από 180 χλμ την ώρα. Στη συνέχεια μ' ένα απότομο ελιγμό έστριψε και μπήκε σ' ένα έρημο parking, όπου και ακινητοποίησε τ' αυτοκίνητό του.
- «Με λένε Γιώργο. Εσένα;»
Το ξαφνικό της επαφής μας, η δυναμικότητα που ανέδιδε η παρουσία του, η κολόνια του που έφτανε στη μύτη μου όπως ανέμιζαν όλα μέσα στ' αυτοκίνητό του με τη ταχύτητα που τρέχαμε, η ανικανοποίητη λίμπιντό μου, μ' έσπρωξαν να του απαντήσω:
- «Θα σου πω, αφού με πάρεις με όποιο τρόπο κρύβεις στη πιο κρυφή σου φαντασίωση…»
Η ζέστη ήταν φοβερή και ο ιδρώτας έτρεχε παντού πάνω μου. Κοιταχτήκαμε χωρίς να μιλάμε για μερικά δευτερόλεπτα. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση το ότι δεν έδειχνε να εκπλήσσεται από τίποτα. Η χωρίς πολλά- πολλά είσοδός μου στ' αυτοκίνητό του, οι αισχρές μου απαντήσεις, η από μένα –το θηλυκό- σεξουαλική παρότρυνση, οι τιράντες του καλοκαιρινού μου φορέματος που είχαν πέσει απ’ τους ώμους μου και δεν τις είχα μαζέψει, το κάτω μέρος του φορέματός μου που είχε μαζευτεί και είχαν αποκαλυφθεί οι μηροί μου, τίποτα δεν έδειχνε να του τραβάει τη προσοχή ή να τον ξαφνιάζει. Οι ρώγες του στήθους μου πρόβαλλαν σκληρές στο κενό που δημιουργούσε το αεράκι που έμπαινε απ’ το παράθυρο, ανάμεσα στο φόρεμά μου και το κορμί μου. Τα μάτια του δε γύρισαν στιγμή να δουν οτιδήποτε άλλο εκτός απ’ τα δικά μου.
Δε μίλησε. Απλά άνοιξε τη πόρτα, κατέβηκε, έκανε αυτός το γύρο του αυτοκινήτου και ήρθε απ’ τη δική μου πλευρά. Μ' έπιασε απ’ το χέρι απαλά, με τράβηξε έξω και με οδήγησε αργά στο μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου. Σήκωσε τη παλάμη του και μου χάιδεψε τρυφερά το μάγουλο. Ο άνεμος ανέμιζε τα μαλλιά μου και το φόρεμά μου αναδιπλωνόταν κάνοντας τα στήθη μου να φαίνονται μέχρι τις ρώγες μου, που σκλήρυναν περισσότερο στ' άγγιγμά του. Σηκώνοντας και το άλλο του χέρι, μου έπιασε το πρόσωπο ανάμεσα στις παλάμες του και έφερε τα χείλη του στα δικά μου αφήνοντας πάνω ένα αχνό φιλί.
- «Είσαι τόσο όμορφη και γλυκιά..», ακούστηκαν τα λόγια του ψιθυριστά.
Με γύρισε πιάνοντάς με απ’ τους ώμους τρυφερά και ήμουν τώρα με μέτωπο προς το καπό της κούρσας του. Έβαλε το μπράτσο του στη κοιλιά μου και μ' αγκάλιασε, ενώ με το άλλο του χέρι μ’ έσπρωξε στην πλάτη και λύγισα πάνω στο καπό ακουμπώντας σ' αυτό με τους αγκώνες μου. Ένιωσα το φόρεμά μου να σηκώνεται στη μέση μου. Δεν κινήθηκα. Παρατηρούσα διαμέσου του παρμπρίζ του αυτοκινήτου να περνούν τα διάφορα οχήματα απ’ την εθνική και όλο έκπληξη να κινδυνεύουν οι οδηγοί να ξεφύγουν απ’ την ευθεία, λόγω του απρόσμενου θεάματος που αντίκριζαν.
Καθόμουν ακίνητη στη θέση που μ' έστησε και ένα ρίγος διέτρεξε τη ραχοκοκαλιά μου όταν ένιωσα τα χέρια του να χαϊδεύουν το εσωτερικό των μηρών μου, να περνούν αγκαλιάζοντάς με στην κοιλιά μου και να πιάνουν τις θηλές μου τσιμπώντας τις. Ένιωσα τα δάχτυλά του να σαλιώνουν τη τρύπα του πισινού μου. Στη συνέχεια με το ένα του χέρι μ' έπιασε απ’ τα μαλλιά και το κεφάλι μου τραβήχτηκε βίαια προς τα πίσω κόβοντάς μου σχεδόν την αναπνοή, ενώ με το άλλο του χέρι οδήγησε τον ήδη καυλωμένο του πούτσο στη σχισμή του κώλου μου και τον βύθισε απότομα ως το βάθος. Ένιωσα τους μηρούς του ν' ακουμπούν στους γλουτούς μου.
Ο άνεμος έφερνε στα ρουθούνια μου τη μυρωδιά του αρσενικού που ήθελε να γαμήσει. Ο ιδρώτας μου έτρεχε και σταγόνες του έπεσαν πάνω στο καπό του αμαξιού έτσι όπως με είχε διπλωμένη. Η αλλαγή της συμπεριφοράς του από τρυφερή σε βίαιη με εξίταρε πολύ. Το μουνί μου ήταν γεμάτο ζουμιά, όμως ο κώλος μου ήταν απροετοίμαστος, παρά το σάλιωμα που είχε προηγηθεί. Με διαπέρασε μια δυνατή σουβλιά, αλλά δεν έβγαλα άχνα. Οι κινήσεις του ήταν παλινδρομικές, σταθερές. Μπαινόβγαινε μέσα μου βγάζοντας όλο του το καυλί και χώνοντάς μου το ξανά μέχρι που το εφηβαίο του ερχόταν σ' επαφή με τα κωλομέρια μου. Τα βογκητά έβγαιναν υπόκωφα απ’ το λαρύγγι μου, καυλώνοντάς τον ακόμα περισσότερο.
Δεν έφτασε σε δευτερόλεπτα όπως συνέβαινε με όσους δινόμουν μέχρι τώρα. Είχα πάντα τη τεχνική να επιδιώκω –όσο πρόστυχες και διεγερτικές και αν ήταν οι περιπέτειες που ζούσα- να μην αφήνω να με φτάνουν στην ολοκλήρωση. Το επιδίωκα αυτό για να διατηρείται η λίμπιντό μου ανεβασμένη. Χρειαζόταν να φτάσουν μέσα μου δέκα από αυτούς που με πηδούσαν κατά καιρούς, για ν' αφήσω τον εαυτό μου να ολοκληρώσει. Αυτός όμως, ο Γιώργος, είχε "πατήσει" το κουμπί μου. Παρά το ότι μ' έπαιρνε από πίσω, οι κινήσεις του ήταν τέτοιες, ο ρυθμός του, η θέση που μου είχε βάλει το κεφάλι τραβώντας μου τα μαλλιά, που οι σπασμοί άρχισαν να δονούν το χώρο των γεννητικών μου οργάνων.
Αυτός ακόμα μπαινόβγαινε στον κώλο μου και εγώ είχα φτάσει σε οργασμό! Άφησα να ακουστεί δυνατή η κραυγή της ικανοποιήσεώς μου. Οι σπασμοί πολλαπλασιάστηκαν μέσα μου και την ίδια στιγμή ένιωσα τα χύσια του Γιώργου να πλημμυρίζουν τα σωθικά μου. Πέσαμε και οι δυο στο καπό τ' αυτοκινήτου, λαχανιασμένοι. Κάποιοι απ’ αυτούς που περνούσαν στην εθνική κορνάριζαν, ακούστηκαν μάλιστα κάποιες πρόστυχες κουβέντες προς το μέρος μας από μερικούς. Ποιος μπορούσε να δώσει σημασία; Οι θώρακές μας ανεβοκατέβαιναν απ’ την ηδονή που είχαμε προσφέρει ο ένας στον άλλο.
- «Μίνα με λένε», μπόρεσα να ξεστομίσω.
«Κατάλαβα απ’ τη πρώτη στιγμή που σε είδα μωρό μου τι κρύβεται μέσα σου. Έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε εμείς οι δυο Μίνα κορίτσι μου…»
Συνεχίσαμε να συναντιόμαστε με το Γιώργο και να πηδιόμαστε όπου και όποτε μας ερχόταν, σε χώρους δημόσιους, σπίτι του, σπίτι μου. Ένα χρόνο μετά τη γνωριμία μας με ζήτησε απ’ τον πατέρα μου που έδωσε με προθυμία την ευχή του για το γάμο μας, μόλις έμαθε πως ο Γιώργος ήταν πάμπλουτος αντιπρόσωπος οικονομοτεχνικής εταιρείας υποδομών των Αθηνών και του ζήτησε να με έχει ευτυχισμένη. Η απάντηση του Γιώργου ήταν πως ο μοναδικός του σκοπός ήταν να με βλέπει ευτυχισμένη. Και το ήξερα πως το εννοούσε!
Τα δυο χρόνια που ήμασταν παντρεμένοι, έκανε τα αδύνατα δυνατά να με έχει πάντα ευτυχισμένη και την κάθε μου όρεξη ικανοποιημένη, κάνοντάς με σκλάβα του και διαθέτοντάς με σε όσους περισσότερους ξένους και φίλους ήταν δυνατόν…
Συνεχίζεται...
Μου άρεσαν πάντα τα σπορ αυτοκίνητα, κατάλοιπο ίσως απ’ τη ζωή στο χωριό προτού κατέβω να μείνω στη Λάρισα. Και το αυτοκίνητό του ήταν ένα σπορ Mazda που με γοήτευσε αυτό πρώτο -για καλή του τύχη- και μετά εκείνος. Εκείνον τον γοήτευσε -όπως μου εξομολογήθηκε αργότερα- η σέξι, λυγερή εμφάνισή μου, με τα λυτά καστανόμαυρα μαλλιά μου ν' ανεμίζουν ελεύθερα, με το λιτό μίνι φόρεμά μου ν' αγκαλιάζει και να διαγράφει αδιόρατα μ' ένα πολύ αισθησιακό τρόπο το γυμνασμένο κορμί μου, με το αφηρημένο αλλά διαπεραστικό βλέμμα μου που έβγαινε απ’ τα αμυγδαλωτά μου μάτια.
Είχα μόλις κλείσει το κατάστημα φωτιστικών που με είχε βοηθήσει ν' ανοίξω ο πατέρας μου αφού ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο οικονομικό τμήμα της Παντείου. Δούλευα σ' αυτό πέντε χρόνια τώρα, διατηρώντας ψηλά τις τιμές αφού η υψηλή αριστοκρατία στην οποία απευθυνόμουν, τέτοιες τιμές μόνο εκτιμούσε. Πάντα ήθελα να κατέβω στη Λάρισα να ζήσω και να ξεφύγω απ’ το "στενό" περιβάλλον του χωριού. Δε μου έλειπε το παραμικρό όσο ζούσα στο χωριό με τους δικούς μου. Μεγαλοκτηματίας ο πατέρας μου, φρόντιζε να μας φέρνει πάντα τα καλύτερα και ό,τι επιθυμία είχαμε εγώ και η αδελφή μου, εκπληρωνόταν άμεσα. Όταν λοιπόν τους είπα πως το κατάστημά μου θα το άνοιγα "στην Πόλη", δε μου έφεραν αντιρρήσεις.
Οι δουλειές μου πήγαιναν πάρα πολύ καλά, όχι πως είχε σημασία αφού ο πατέρας μου κατέθετε κάθε μήνα ένα πολύ μεγάλο ποσόν στο λογαριασμό μου, «έτσι για να έχεις και να μη σου λείψει ποτέ τίποτα», ήταν τα λόγια του όταν του έλεγα πως τελείωσαν οι σπουδές μου και μπορούσα πια να φροντίζω τον εαυτό μου. Η αλήθεια είναι πως ήθελα να μείνω στη Λάρισα για να ικανοποιώ τους ανομολόγητους πόθους μου, που ανακάλυψα πως κρυβόταν μέσα μου όταν ήμουν έφηβη. Αυτά που ένιωθα και ποθούσα στο σεξ, καταλάβαινα πως ο περισσότερος κόσμος τα θεωρούσε διαστροφές και ανωμαλίες. Το θέμα είναι πως με την αδελφή μου είχαμε κάνει πολύ κουβέντα καθώς μεγαλώναμε μαζί στην ίδια περίπου ηλικία και είχαμε καταλήξει πως η ικανοποίηση μετράει. Τα υπόλοιπα είναι λόγια. Ζούσε κι αυτή τις ίδιες πάνω - κάτω περιπέτειες στην Κοζάνη που βρισκόταν παντρεμένη εδώ και έξι χρόνια.
Ήμουν κουρασμένη απ’ το καυτό καλοκαιρινό πρωινό και από ώρα έλεγα μέσα μου πως μόλις κλείσω το μαγαζί θα πήγαινα στη κεντρική πλατεία, απέναντι απ’ τη λέσχη των στρατιωτικών για ένα φραπεδάκι, όταν δέχθηκα το πείραγμά του.
- «Ε, και λοιπόν; Γιατί θεωρείς πως το δικό μου δεν είναι απ’ τα γρήγορα αμάξια; Μια δοκιμή θα σε πείσει...»
Η άμεση απάντηση του τριαντάχρονου γεροδεμένου νεαρού, το σταθερό βλέμμα του, η δυνατή φωνή του μου τράβηξαν το ενδιαφέρον απ’ τη πρώτη αυτή στιγμή που με καμάκωσε μέσα από τ' αυτοκίνητό του. Γυρνώντας προς το μέρος του και χαμογελώντας πονηρά, έκανα το γύρο του αυτοκινήτου του, άνοιξα τη πόρτα και κάθισα στο κάθισμα του συνοδηγού, παίρνοντας στιγμιαία την απόφαση να δεχθώ την πρόσκλησή του. Δεν έδειξε στιγμή να ξαφνιάζεται, ενώ αντίθετα γύρισε μπροστά και πάτησε γκάζι. Σε λίγα λεπτά ήμασταν στην εθνική, με το κοντέρ να δείχνει πάνω από 180 χλμ την ώρα. Στη συνέχεια μ' ένα απότομο ελιγμό έστριψε και μπήκε σ' ένα έρημο parking, όπου και ακινητοποίησε τ' αυτοκίνητό του.
- «Με λένε Γιώργο. Εσένα;»
Το ξαφνικό της επαφής μας, η δυναμικότητα που ανέδιδε η παρουσία του, η κολόνια του που έφτανε στη μύτη μου όπως ανέμιζαν όλα μέσα στ' αυτοκίνητό του με τη ταχύτητα που τρέχαμε, η ανικανοποίητη λίμπιντό μου, μ' έσπρωξαν να του απαντήσω:
- «Θα σου πω, αφού με πάρεις με όποιο τρόπο κρύβεις στη πιο κρυφή σου φαντασίωση…»
Η ζέστη ήταν φοβερή και ο ιδρώτας έτρεχε παντού πάνω μου. Κοιταχτήκαμε χωρίς να μιλάμε για μερικά δευτερόλεπτα. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση το ότι δεν έδειχνε να εκπλήσσεται από τίποτα. Η χωρίς πολλά- πολλά είσοδός μου στ' αυτοκίνητό του, οι αισχρές μου απαντήσεις, η από μένα –το θηλυκό- σεξουαλική παρότρυνση, οι τιράντες του καλοκαιρινού μου φορέματος που είχαν πέσει απ’ τους ώμους μου και δεν τις είχα μαζέψει, το κάτω μέρος του φορέματός μου που είχε μαζευτεί και είχαν αποκαλυφθεί οι μηροί μου, τίποτα δεν έδειχνε να του τραβάει τη προσοχή ή να τον ξαφνιάζει. Οι ρώγες του στήθους μου πρόβαλλαν σκληρές στο κενό που δημιουργούσε το αεράκι που έμπαινε απ’ το παράθυρο, ανάμεσα στο φόρεμά μου και το κορμί μου. Τα μάτια του δε γύρισαν στιγμή να δουν οτιδήποτε άλλο εκτός απ’ τα δικά μου.
Δε μίλησε. Απλά άνοιξε τη πόρτα, κατέβηκε, έκανε αυτός το γύρο του αυτοκινήτου και ήρθε απ’ τη δική μου πλευρά. Μ' έπιασε απ’ το χέρι απαλά, με τράβηξε έξω και με οδήγησε αργά στο μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου. Σήκωσε τη παλάμη του και μου χάιδεψε τρυφερά το μάγουλο. Ο άνεμος ανέμιζε τα μαλλιά μου και το φόρεμά μου αναδιπλωνόταν κάνοντας τα στήθη μου να φαίνονται μέχρι τις ρώγες μου, που σκλήρυναν περισσότερο στ' άγγιγμά του. Σηκώνοντας και το άλλο του χέρι, μου έπιασε το πρόσωπο ανάμεσα στις παλάμες του και έφερε τα χείλη του στα δικά μου αφήνοντας πάνω ένα αχνό φιλί.
- «Είσαι τόσο όμορφη και γλυκιά..», ακούστηκαν τα λόγια του ψιθυριστά.
Με γύρισε πιάνοντάς με απ’ τους ώμους τρυφερά και ήμουν τώρα με μέτωπο προς το καπό της κούρσας του. Έβαλε το μπράτσο του στη κοιλιά μου και μ' αγκάλιασε, ενώ με το άλλο του χέρι μ’ έσπρωξε στην πλάτη και λύγισα πάνω στο καπό ακουμπώντας σ' αυτό με τους αγκώνες μου. Ένιωσα το φόρεμά μου να σηκώνεται στη μέση μου. Δεν κινήθηκα. Παρατηρούσα διαμέσου του παρμπρίζ του αυτοκινήτου να περνούν τα διάφορα οχήματα απ’ την εθνική και όλο έκπληξη να κινδυνεύουν οι οδηγοί να ξεφύγουν απ’ την ευθεία, λόγω του απρόσμενου θεάματος που αντίκριζαν.
Καθόμουν ακίνητη στη θέση που μ' έστησε και ένα ρίγος διέτρεξε τη ραχοκοκαλιά μου όταν ένιωσα τα χέρια του να χαϊδεύουν το εσωτερικό των μηρών μου, να περνούν αγκαλιάζοντάς με στην κοιλιά μου και να πιάνουν τις θηλές μου τσιμπώντας τις. Ένιωσα τα δάχτυλά του να σαλιώνουν τη τρύπα του πισινού μου. Στη συνέχεια με το ένα του χέρι μ' έπιασε απ’ τα μαλλιά και το κεφάλι μου τραβήχτηκε βίαια προς τα πίσω κόβοντάς μου σχεδόν την αναπνοή, ενώ με το άλλο του χέρι οδήγησε τον ήδη καυλωμένο του πούτσο στη σχισμή του κώλου μου και τον βύθισε απότομα ως το βάθος. Ένιωσα τους μηρούς του ν' ακουμπούν στους γλουτούς μου.
Ο άνεμος έφερνε στα ρουθούνια μου τη μυρωδιά του αρσενικού που ήθελε να γαμήσει. Ο ιδρώτας μου έτρεχε και σταγόνες του έπεσαν πάνω στο καπό του αμαξιού έτσι όπως με είχε διπλωμένη. Η αλλαγή της συμπεριφοράς του από τρυφερή σε βίαιη με εξίταρε πολύ. Το μουνί μου ήταν γεμάτο ζουμιά, όμως ο κώλος μου ήταν απροετοίμαστος, παρά το σάλιωμα που είχε προηγηθεί. Με διαπέρασε μια δυνατή σουβλιά, αλλά δεν έβγαλα άχνα. Οι κινήσεις του ήταν παλινδρομικές, σταθερές. Μπαινόβγαινε μέσα μου βγάζοντας όλο του το καυλί και χώνοντάς μου το ξανά μέχρι που το εφηβαίο του ερχόταν σ' επαφή με τα κωλομέρια μου. Τα βογκητά έβγαιναν υπόκωφα απ’ το λαρύγγι μου, καυλώνοντάς τον ακόμα περισσότερο.
Δεν έφτασε σε δευτερόλεπτα όπως συνέβαινε με όσους δινόμουν μέχρι τώρα. Είχα πάντα τη τεχνική να επιδιώκω –όσο πρόστυχες και διεγερτικές και αν ήταν οι περιπέτειες που ζούσα- να μην αφήνω να με φτάνουν στην ολοκλήρωση. Το επιδίωκα αυτό για να διατηρείται η λίμπιντό μου ανεβασμένη. Χρειαζόταν να φτάσουν μέσα μου δέκα από αυτούς που με πηδούσαν κατά καιρούς, για ν' αφήσω τον εαυτό μου να ολοκληρώσει. Αυτός όμως, ο Γιώργος, είχε "πατήσει" το κουμπί μου. Παρά το ότι μ' έπαιρνε από πίσω, οι κινήσεις του ήταν τέτοιες, ο ρυθμός του, η θέση που μου είχε βάλει το κεφάλι τραβώντας μου τα μαλλιά, που οι σπασμοί άρχισαν να δονούν το χώρο των γεννητικών μου οργάνων.
Αυτός ακόμα μπαινόβγαινε στον κώλο μου και εγώ είχα φτάσει σε οργασμό! Άφησα να ακουστεί δυνατή η κραυγή της ικανοποιήσεώς μου. Οι σπασμοί πολλαπλασιάστηκαν μέσα μου και την ίδια στιγμή ένιωσα τα χύσια του Γιώργου να πλημμυρίζουν τα σωθικά μου. Πέσαμε και οι δυο στο καπό τ' αυτοκινήτου, λαχανιασμένοι. Κάποιοι απ’ αυτούς που περνούσαν στην εθνική κορνάριζαν, ακούστηκαν μάλιστα κάποιες πρόστυχες κουβέντες προς το μέρος μας από μερικούς. Ποιος μπορούσε να δώσει σημασία; Οι θώρακές μας ανεβοκατέβαιναν απ’ την ηδονή που είχαμε προσφέρει ο ένας στον άλλο.
- «Μίνα με λένε», μπόρεσα να ξεστομίσω.
«Κατάλαβα απ’ τη πρώτη στιγμή που σε είδα μωρό μου τι κρύβεται μέσα σου. Έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε εμείς οι δυο Μίνα κορίτσι μου…»
Συνεχίσαμε να συναντιόμαστε με το Γιώργο και να πηδιόμαστε όπου και όποτε μας ερχόταν, σε χώρους δημόσιους, σπίτι του, σπίτι μου. Ένα χρόνο μετά τη γνωριμία μας με ζήτησε απ’ τον πατέρα μου που έδωσε με προθυμία την ευχή του για το γάμο μας, μόλις έμαθε πως ο Γιώργος ήταν πάμπλουτος αντιπρόσωπος οικονομοτεχνικής εταιρείας υποδομών των Αθηνών και του ζήτησε να με έχει ευτυχισμένη. Η απάντηση του Γιώργου ήταν πως ο μοναδικός του σκοπός ήταν να με βλέπει ευτυχισμένη. Και το ήξερα πως το εννοούσε!
Τα δυο χρόνια που ήμασταν παντρεμένοι, έκανε τα αδύνατα δυνατά να με έχει πάντα ευτυχισμένη και την κάθε μου όρεξη ικανοποιημένη, κάνοντάς με σκλάβα του και διαθέτοντάς με σε όσους περισσότερους ξένους και φίλους ήταν δυνατόν…
Συνεχίζεται...
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.