Μετά από αρκετές ημέρες που είχαμε να βρεθούμε λόγο εορτών και εργασίας της Εβελίνας, σήμερα κανονίσαμε να πάμε για φαγητό σε ένα εστιατόριο. Είχαμε δώσει ραντεβού στις 21:00 στο γνωστό μέρος, αρκετά μέτρα από το σπίτι της. Θα περνούσα να την πάρω με το αυτοκίνητο. Ετοιμάστηκα σχετικά νωρίς σχεδόν μία ώρα νωρίτερα άνοιξα λίγο το λάπτοπ και μπήκα στο XStream να χαζέψω καμία ιστορία να περάσει η ώρα. Διάβασα 3-4 ιστορίες και είχα αρχίσει να καυλώνω. Μία το ραντεβού μας μετά από αρκετές ημέρες, μια οι ιστορίες, ε… δε θέλει και πολύ άλλωστε! Κοιτάζω την ώρα από τον υπολογιστή είχε πάει σχεδόν 20:35, έκλεισα το λάπτοπ και ξεκίνησα για το ραντεβού μας. Ήμουν στην ώρα μου και μετά από 6-7 λεπτά ήρθε.
Εντυπωσιακή όπως πάντα, φορούσε μία αρκετά κοντή λευκή φούστα, ένα επίσης λευκό μπλουζάκι, ανοιχτό στο ύψος του στήθους ένα δερμάτινο παλτό μέχρι τη μέση και όπως πάντα τις αγαπημένες της γόβες. Φιληθήκαμε και ξεκινήσαμε για το εστιατόριο. Ήδη είχα φτιαχτεί. Άρχισα να της χαϊδεύω τα υπέροχα μπούτια της και εκείνη αντιδρούσε με κοφτές κραυγές πόθου και καύλας. Φτάνοντας στο εστιατόριο είπαμε στην είσοδο το όνομα που είχαμε κάνει κράτηση και μας συνόδευσαν στο τραπέζι μας. Αρχικά δεν είχε πολύ κόσμο 4-5 ζευγαράκια κι αυτά σκόρπια το ένα τραπέζι δηλαδή απ το άλλο. Ο φωτισμός αρκετά χαλαρός, η μουσική απαλή και ήρεμη και ένα πιάνο σε μία άκρη που αργότερα προφανώς κάποιος θα έπαιζε. Καθίσαμε λοιπόν στο τραπέζι που μας υπέδειξε ο μετρ, μας έδωσε λίγο χρόνο να διαβάσουμε τον κατάλογο και να επιλέξουμε το μενού και τα σχετικά. Εφόσον είχαμε επιλέξει πλέον το τι θα τρώγαμε και τι θα πίναμε αρχίσαμε να κουβεντιάζουμε κυρίως για το πως πέρασε στη δουλειά της κι αν κουράστηκε.
Κάποια στιγμή, αφού είχαμε τελειώσει το φαγητό μας και το μαγαζί είχε μαζέψει περισσότερο κόσμο απ’ ότι πριν, ξεκινήσαμε μια κουβέντα πιο πικάντικη. Ξαφνικά πιάνει την πετσέτα και την πετάει κάτω με τρόπο. Νόμιζα πώς δεν ήταν εσκεμμένο κι έσκυψα να τη σηκώσω. Τότε βλέπω να ανοίγει τα πόδια της και να ξεπροβάλει το φρεσκοξυρισμένο μουνάκι της μίας και δε φορούσε εσώρουχο. Τρελάθηκα, ένιωσα το καυλί μου να ορθώνεται. Έκατσα πάλι στη θέση μου και βολιδοσκοπώντας το χώρο τέντωσα τα πόδια μου προς την πλευρά της, έσκυψα έβγαλα το δεξί παπούτσι μου μαζί με την κάλτσα και ξεκίνησα να της χαϊδεύω τη μουνάρα με το μεγάλο δάχτυλο. Δεν πέρασε ούτε καν ένα λεπτό για να νιώσω την υγρασία της στα δάχτυλα μου. Αυτό που μας καύλωνε περισσότερο ήταν πώς θα μπορούσε να μας πάρουν χαμπάρι, είτε κάποιος από τους θαμώνες, είτε κάποιος από το κατάστημα. Αυτός ο φόβος του να μας πιάσουν, μας ερέθιζε και τους δύο απίστευτα.
Όλο και έχωνα το δάχτυλο μου πιο βαθιά μέσα στην υγρή μουνάρα της, την γαμούσα κανονικά πλέον με το δάχτυλο μου. Εκείνη έβγαζε πνιχτές κραυγές καύλας και συνέχιζα όλο και πιο έντονα να τη γαμάω. Κάποια στιγμή, έχει πιάσει με τα χέρια της το τραπεζομάντιλο, έχει γείρει το κορμί της πίσω στην πλάτη της καρέκλας και μου λέει «μη σταματάς, πιο γρήγορα...» όπως κι έκανα. Ήθελε να φωνάξει τόσο πολύ! Με το ζόρι κρατιόταν, τόσο πολύ που ακόμα απορώ πως δεν έριξε το τραπεζομάντιλο κάτω με ότι υπήρχε στο τραπέζ. Άρχισε να μου λέει χύνει όσο πιο χαμηλόφωνα μπορούσε και τότε με περίμενε μια απίστευτη έκπληξη. Ένιωσα τα δάχτυλα μου και το πόδι μου να γίνονται κυριολεκτικά μούσκεμα. Ποτέ μα ποτέ δεν είχα ξανά ζήσει στη ζωή μου κάτι παρόμοιο. Ο τόπος γύρω μας να έχει γεμίσει με χύσια της παντού, απ’ τη φούστα της, την καρέκλα που καθόταν, είχε πιτσιλίσει οτιδήποτε υπήρχε γύρω μας!
Είχα μείνει κυριολεκτικά μαλάκας δεν πίστευα πώς μπορούσε να συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο, είχα ακούσει κατά καιρούς γι αυτόν τον τρόπο χυσίματος (Squirting), όπως και είχα δει σε τσόντες, αλλά πίστευα πάντα πώς επρόκειτο για κάτι ψεύτικο, απλά ένα τέχνασμα. Δεν ήξερα πραγματικά τι να κάνω. Απ’ τη μία είχα φτάσει στα όρια της υπέρτατης καύλας με αυτό που ζούσα εκείνη τι στιγμή κι απ την άλλη αν ερχόταν κάποιος δεν θα μπορούσα να το δικαιολογήσω. Εφόσον μου πήρε λίγο χρόνο για να δράσω, έβαλα την κάλτσα και το παπούτσι μου πήρα τη μπουκάλα με το νερό απ’ το τραπέζι και άρχισα να την αδειάζω παντού. Την άφησα κάτω, φώναξα ένα γκαρσόνι και του ζήτησα συγνώμη λέγοντας του πώς ήταν ατύχημα. Ευτυχώς ήταν αρκετά ευγενικός, μου είπε ότι δεν πειράζει, συμβαίνουν αυτά και πώς θα μας έφερνε μια άλλη μπουκάλα με νερό. Τον ευχαριστήσαμε και του είπαμε πώς δεν ήταν ανάγκη. Του ζητήσαμε να μας κάνει το λογαριασμό, πληρώσαμε και φύγαμε.
Το τι επακολούθησε μετά, θα σας το διηγηθώ στην επόμενη ιστορία μας.
(Copyright protected OW ref: 90434)
Εντυπωσιακή όπως πάντα, φορούσε μία αρκετά κοντή λευκή φούστα, ένα επίσης λευκό μπλουζάκι, ανοιχτό στο ύψος του στήθους ένα δερμάτινο παλτό μέχρι τη μέση και όπως πάντα τις αγαπημένες της γόβες. Φιληθήκαμε και ξεκινήσαμε για το εστιατόριο. Ήδη είχα φτιαχτεί. Άρχισα να της χαϊδεύω τα υπέροχα μπούτια της και εκείνη αντιδρούσε με κοφτές κραυγές πόθου και καύλας. Φτάνοντας στο εστιατόριο είπαμε στην είσοδο το όνομα που είχαμε κάνει κράτηση και μας συνόδευσαν στο τραπέζι μας. Αρχικά δεν είχε πολύ κόσμο 4-5 ζευγαράκια κι αυτά σκόρπια το ένα τραπέζι δηλαδή απ το άλλο. Ο φωτισμός αρκετά χαλαρός, η μουσική απαλή και ήρεμη και ένα πιάνο σε μία άκρη που αργότερα προφανώς κάποιος θα έπαιζε. Καθίσαμε λοιπόν στο τραπέζι που μας υπέδειξε ο μετρ, μας έδωσε λίγο χρόνο να διαβάσουμε τον κατάλογο και να επιλέξουμε το μενού και τα σχετικά. Εφόσον είχαμε επιλέξει πλέον το τι θα τρώγαμε και τι θα πίναμε αρχίσαμε να κουβεντιάζουμε κυρίως για το πως πέρασε στη δουλειά της κι αν κουράστηκε.
Κάποια στιγμή, αφού είχαμε τελειώσει το φαγητό μας και το μαγαζί είχε μαζέψει περισσότερο κόσμο απ’ ότι πριν, ξεκινήσαμε μια κουβέντα πιο πικάντικη. Ξαφνικά πιάνει την πετσέτα και την πετάει κάτω με τρόπο. Νόμιζα πώς δεν ήταν εσκεμμένο κι έσκυψα να τη σηκώσω. Τότε βλέπω να ανοίγει τα πόδια της και να ξεπροβάλει το φρεσκοξυρισμένο μουνάκι της μίας και δε φορούσε εσώρουχο. Τρελάθηκα, ένιωσα το καυλί μου να ορθώνεται. Έκατσα πάλι στη θέση μου και βολιδοσκοπώντας το χώρο τέντωσα τα πόδια μου προς την πλευρά της, έσκυψα έβγαλα το δεξί παπούτσι μου μαζί με την κάλτσα και ξεκίνησα να της χαϊδεύω τη μουνάρα με το μεγάλο δάχτυλο. Δεν πέρασε ούτε καν ένα λεπτό για να νιώσω την υγρασία της στα δάχτυλα μου. Αυτό που μας καύλωνε περισσότερο ήταν πώς θα μπορούσε να μας πάρουν χαμπάρι, είτε κάποιος από τους θαμώνες, είτε κάποιος από το κατάστημα. Αυτός ο φόβος του να μας πιάσουν, μας ερέθιζε και τους δύο απίστευτα.
Όλο και έχωνα το δάχτυλο μου πιο βαθιά μέσα στην υγρή μουνάρα της, την γαμούσα κανονικά πλέον με το δάχτυλο μου. Εκείνη έβγαζε πνιχτές κραυγές καύλας και συνέχιζα όλο και πιο έντονα να τη γαμάω. Κάποια στιγμή, έχει πιάσει με τα χέρια της το τραπεζομάντιλο, έχει γείρει το κορμί της πίσω στην πλάτη της καρέκλας και μου λέει «μη σταματάς, πιο γρήγορα...» όπως κι έκανα. Ήθελε να φωνάξει τόσο πολύ! Με το ζόρι κρατιόταν, τόσο πολύ που ακόμα απορώ πως δεν έριξε το τραπεζομάντιλο κάτω με ότι υπήρχε στο τραπέζ. Άρχισε να μου λέει χύνει όσο πιο χαμηλόφωνα μπορούσε και τότε με περίμενε μια απίστευτη έκπληξη. Ένιωσα τα δάχτυλα μου και το πόδι μου να γίνονται κυριολεκτικά μούσκεμα. Ποτέ μα ποτέ δεν είχα ξανά ζήσει στη ζωή μου κάτι παρόμοιο. Ο τόπος γύρω μας να έχει γεμίσει με χύσια της παντού, απ’ τη φούστα της, την καρέκλα που καθόταν, είχε πιτσιλίσει οτιδήποτε υπήρχε γύρω μας!
Είχα μείνει κυριολεκτικά μαλάκας δεν πίστευα πώς μπορούσε να συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο, είχα ακούσει κατά καιρούς γι αυτόν τον τρόπο χυσίματος (Squirting), όπως και είχα δει σε τσόντες, αλλά πίστευα πάντα πώς επρόκειτο για κάτι ψεύτικο, απλά ένα τέχνασμα. Δεν ήξερα πραγματικά τι να κάνω. Απ’ τη μία είχα φτάσει στα όρια της υπέρτατης καύλας με αυτό που ζούσα εκείνη τι στιγμή κι απ την άλλη αν ερχόταν κάποιος δεν θα μπορούσα να το δικαιολογήσω. Εφόσον μου πήρε λίγο χρόνο για να δράσω, έβαλα την κάλτσα και το παπούτσι μου πήρα τη μπουκάλα με το νερό απ’ το τραπέζι και άρχισα να την αδειάζω παντού. Την άφησα κάτω, φώναξα ένα γκαρσόνι και του ζήτησα συγνώμη λέγοντας του πώς ήταν ατύχημα. Ευτυχώς ήταν αρκετά ευγενικός, μου είπε ότι δεν πειράζει, συμβαίνουν αυτά και πώς θα μας έφερνε μια άλλη μπουκάλα με νερό. Τον ευχαριστήσαμε και του είπαμε πώς δεν ήταν ανάγκη. Του ζητήσαμε να μας κάνει το λογαριασμό, πληρώσαμε και φύγαμε.
Το τι επακολούθησε μετά, θα σας το διηγηθώ στην επόμενη ιστορία μας.
(Copyright protected OW ref: 90434)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.