Προηγούμενο μέρος: Συναισθήματα: #1 Θυμός
Αυτή τη φορά την ιστορία τη διηγείται εκείνος.
Ποτέ δε ζήλεψα τον άντρα σου. Ίσα-ίσα που τον εκτιμώ και τον σέβομαι. Θα μπορούσα άνετα να είμαι φίλος του - να σου πω θα το ήθελα κιόλας - αν δεν ένιωθα άσχημα απέναντί του. Και πίστεψε με είναι ο μόνος τον οποίο ντρέπομαι. Σήμερα όμως είναι αλλιώς. Σήμερα τον ζηλεύω όσο δεν ζήλεψα άνθρωπο στην ζωή μου! Με το που μπήκαμε στο εστιατόριο και σας είδα κοκάλωσα. Κι όχι γιατί ήσασταν εκεί - εξάλλου δεν είναι η πρώτη φορά που βγαίνουμε σαν ζευγάρια. Κοκάλωσα γιατί από την πρώτη ματιά που σου έριξα κατάλαβα πως ήσουν έτοιμη να χύσεις. Το χαμόγελο και το ύφος σου το μαρτυρούν από μακριά. Κανένας άλλος εκτός από εμένα κι εκείνον δε θα μπορούσε να το καταλάβει αλλά και κανέναν από τους δυο μας δε θα μπορούσες να ξεγελάσεις.
Πλησιάζουμε στο τραπέζι σας κι επιβεβαιώνομαι. Τα μάτια σου λάμπουν κι έχουν χάσει όλο το πράσινο τους. Έχουν γίνει τελείως γκρίζα. Παίζεις με τα μαλλιά σου για να μην φανεί ότι τα χέρια σου τρέμουν, δε μπορείς συγκρατήσεις το χαμόγελο σου και στο μέτωπο σου μικρές-μικρές σταγόνες ιδρώτα έχουν κάνει την εμφάνιση τους. Ο άντρας σου μας προτείνει να κάτσουμε μαζί σας, εσύ και η γυναίκα μου συμφωνείτε αμέσως κι εγώ δεν έχω προλάβει καν ν' αντιδράσω.
Πως στο διάολο θα σε βλέπω να χύνεις μισό μέτρο μακριά μου χωρίς να μπορώ να σ' αγγίξω; Πως θα καταφέρω να μην καρφωθώ ούτε στην γυναίκα μου ούτε στον άντρα σου; Ήδη νιώθω πως δε μπορώ να ξεκολλήσω τα μάτια μου από πάνω σου. Και το κυριότερο… πως θα καταφέρω να κρατήσω τον πούτσο μου απαθή; Το ξέρεις πως και μόνο που σε βλέπω να χύνεις είναι αρκετό για να χύσω κι εγώ. Και ήδη νιώθω το καυλί μου να έχει γίνει πέτρα. Και κάτι άλλο... πρωτόγνωρο. Τι είναι αυτό που με κάνει να θέλω σαν τρελός να δείρω τον άντρα σου σήμερα;
Ευτυχώς φοράω μακρύ σακάκι κι ακόμα δεν το έχω βγάλει. Κρύβει καλά το εξόγκωμα που δημιουργεί ο καυλωμένος πούτσος μου και κάτι μου λέει πως θα αργήσω να βγάλω το σακάκι μου απόψε, αν το βγάλω τελικά.
Ζητάω συγγνώμη και πάω στην τουαλέτα. Ρίχνω μπόλικο κρύο νερό στο πρόσωπο μου και κοιτάζομαι στον καθρέφτη. Λέω από μέσα μου "Ηρέμησε αγόρι μου, μια γκόμενα είναι σαν τις άλλες" αλλά ξέρω πως δεν είναι αλήθεια. Γαμώτο πόσο θα ήθελα ένα τσιγάρο τώρα. Βγαίνω λίγο έξω ότι τάχα μου τηλεφωνούν από την υπηρεσία για να πάρω λίγο αέρα. Ο πούτσος μου δείχνει να ηρεμεί αλλά τα νεύρα μου χτυπάνε κόκκινα. Τι είναι αυτό που σου κάνει ο καργιόλης και σε έχει φέρει σε τέτοια καύλα μέσα στον κόσμο; Και το βασικότερο... γιατί εγώ δεν το 'χω καταφέρει ποτέ;
Ξέρω ότι σ' ανάβουν τα παιχνίδια σε δημόσιους χώρους (ποιος μπορεί να ξεχάσει άλλωστε εκείνο το φοβερό τσιμπούκι στο λεωφορείο του ΚΤΕΛ), αλλά έτσι δε σ' έχω δει ποτέ.
Τέλος πάντων μαζεύω ό,τι αντοχές μου έχουν μείνει και μπαίνω μέσα. Τα πράγματα είναι πιο ήρεμα τώρα. Εσύ δείχνεις πιο ήρεμη αλλά ακόμα ξαναμμένη. Δεν έχεις αυτήν την γαλήνη που παίρνει το πρόσωπο σου όταν αδειάζει το μουνί σου. Ο πούστης σ' έκοψε. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που σου έκανε αλλά είναι φανερό ότι δεν το κάνει πια. Ο καργιόλης σε παίζει μπροστά στα μάτια μου.
Τα νεύρα μου στο Θεό, τα μάτια σου πρασινίζουν πάλι κι οι ανάσες σου επανέρχονται σιγά-σιγά στο κανονικό. Εσύ χαχανίζεις με τη γυναίκα μου κι εγώ μιλάω με τον άντρα σου γενικώς κι αορίστως. Έρχεται ο σερβιτόρος, παραγγέλνουμε και μόλις φεύγει σου ρίχνω μια ματιά και βλέπω ότι τα μάτια σου αρχίζουν και γυαλίζουν πάλι. Γκριζάρουν. Αρχίζεις και κινείσαι περισσότερο, σα να μην σε βολεύει η καρέκλα. Η ανάσα σου αρχίζει και γίνεται πιο βαριά, σηκώνεις το ποτήρι να πιεις και το χέρι σου τρέμει ελαφρά. Κάτι σε ρωτάει η γυναίκα μου αλλά εσύ ούτε που το ακούς. Της λες ότι αφαιρέθηκες και ζητάς να το ξαναπεί. Φως φανάρι. Έχεις καυλώσει ξανά!
Γυρίζω το βλέμμα μου στον άντρα σου. Κάθεται στην γωνία του τραπεζιού οπότε τον βλέπω ολόκληρο. Έχει γείρει πίσω στην καρέκλα του και σε κοιτάει ενώ παίζει με τα κλειδιά του αυτοκινήτου. Χαμογελάει περίεργα. Κάθεται σταυροπόδι, στάνταρ έχει καυλώσει κι αυτός.
"Ρε τι γίνεται εδώ;" σκέφτομαι από μέσα μου ενώ έχω αρχίσει να ιδρώνω και να καυλώνω. "Αυτοί πηδιούνται μπροστά στα μάτια μου! Μα πως; Δεν αγγίζονται καν. Τα χέρια και των δύο τα βλέπω και η απόσταση μεταξύ τους είναι ορατή. Τα κινητά τους ούτε καν που φαίνονται στο τραπέζι άρα δεν είναι ούτε μηνύματα, ούτε βίντεο αυτό που τους καυλώνει. Θα τρελαθώ!"
Το μυαλό μου τρέχει σαν τρελό προσπαθώντας να καταλάβει τι γίνεται κι ο πούτσος μου είναι έτοιμος να εκραγεί. Και τότε το βλέπω. Το χέρι σου σφίγγει το τραπεζομάντηλο τόσο δυνατά που οι κόμποι των δαχτύλων σου έχουν ασπρίσει, στο λαιμό σου κυλάει ιδρώτας, γέρνεις το κεφάλι σου λίγο προς το πλάι και κλείνεις τα μάτια σου, βγάζεις έναν μικρό αναστεναγμό. Χύνεις! Καριόλα χύνεις! Μπροστά στα μάτια μου! Το καυλί μου αρχίζει να συσπάται, ο άντρας σου χαμογελάει ικανοποιημένος, αφήνει τα κλειδιά του στο τραπέζι, γέρνει πίσω και σταυρώνει τα χέρια του. Η γυναίκα μου στον κόσμο της δεν έχει καταλάβει τίποτα. Κοιτάω τον άντρα σου που μου κλείνει το μάτι και μου κάνει με το δάχτυλο του νόημα να μην μιλήσω και χαμογελάει.
Με πιάνει πανικός. Λες να ξέρει; Κι όλο αυτό να είναι ένα παιχνιδάκι για να μας πιάσει; Α μπα... θα ήξερε ότι του γαμάνε την γυναίκα και θα χαμογελούσε; Εδώ κόντεψε να στείλει στο νοσοκομείο έναν κακομοίρη που τόλμησε να πει κάτι για τα τσιμπουκόχειλα σου. Αποκλείεται! Δεν είναι τόσο ψύχραιμος. Κι εσύ; Μήπως είναι ένα παιχνιδάκι που μου παίζετε μαζί; Αλλά από την άλλη δεν ξέρατε ότι κι εμείς θα ερχόμασταν εδώ απόψε. Κι εσύ είχες καυλώσει πριν ακόμα έρθουμε. Τι γίνεται ρε μαλάκα εδώ πέρα;
Σε κοιτάω. Χαμογελάς ανακουφισμένη. Λες ότι θα βγεις έξω για ένα τσιγάρο. Η απόλυτη επιβεβαίωση ότι έχεις χύσει. Πάντα θες ένα τσιγάρο όταν τελειώνουμε.
Σηκώνεσαι. Πρώτη φορά σε βλέπω όρθια σήμερα. Νόμιζα ότι φορούσες ένα σεμνό κλειστό φόρεμα αλλά τώρα περνάς από μπροστά μου. Μυρίζω το άρωμα του κορμιού σου ανακατεμένο με το άρωμα της καύλας σου.
Το φόρεμα σου αφήνει όλη την πλάτη σου ακάλυπτη και το άνοιγμα σταματάει λίγο πιο πάνω από τον κώλο σου. Αυτόν τον υπέροχο, όρθιο τουρλωτό κώλο. Ο άντρας σου σου δίνει μια τσιμπιά όπως περνάς από μπροστά μας.
Το φόρεμα σου φτάνει μέχρι τα γόνατα και αγκαλιάζει τους γλουτούς σου σα σωλήνας. Είναι τόσο κολλητό που δε θα μπορούσε να κρύβει τίποτα. Δεν φοράς ούτε καν ένα στρινγκ από μέσα και σίγουρα δεν φοράς ούτε σουτιέν. Περπατάς αργά αλλά πολύ σταθερά. Το βάδισμα σου είναι αισθησιακό όπως πάντα, αλλά είναι και κάτι άλλο. Βάδισμα ικανοποιημένης γυναίκας.
Πουτάνα, έχεις χύσει, έχεις καταλάβει ότι το ξέρω και τώρα με προκαλείς ακόμα περισσότερο. Μέσα από το φόρεμα το μόνο που διακρίνεται είναι οι κάλτσες σου. Μαύρες κάλτσες με ραφή πίσω και κέντημα στον αστράγαλο. Οι μαύρες κάλτσες που με τρελαίνουν κάθε φορά που τις φοράς. Οι μαύρες κάλτσες που ούτε που θυμάμαι πόσα ζευγάρια έχω χαλάσει για να σου δένω τα χέρια όταν σου ξεσκίζω την κωλάρα.
Δεν αντέχω άλλο, σηκώνομαι απότομα, ψελλίζω κάτι και φεύγω άρον-άρον. Τρέχω γρήγορα και κλείνομαι σε μια από τις τουαλέτες. Ίσα που προλαβαίνω να τον βγάλω από το παντελόνι και σπέρμα εκτοξεύεται παντού. Αχ και να σε είχα εδώ πουτάνα τώρα. Θα μ' έγλειφες μέχρι να ζητήσεις έλεος. Καργιόλα θα μου το πληρώσεις ακριβά το σημερινό.
Κοιτάω μην έχω λερωθεί πουθενά, πλένω τα χέρια μου και γυρίζω στο τραπέζι μας. Η γυναίκα μου έχει έρθει να σου κάνει παρέα και να κάνει καμιά τζούρα στην ζούλα. Ο άντρας σου κάθεται αραχτός και παίζει με τα κλειδιά του χαζεύοντας όλους τους λιγούρηδες που δε μπορούν να μαζέψουν τα σάλια τους από την ώρα που σε είδαν όρθια.
Γυρίζει σε μένα και μου λέει...
- Φαντάζομαι ότι κατάλαβες τι συνέβη πριν λίγο. Ελπίζω να μην μας παρεξήγησες. Είναι ένα από τα παιχνιδάκια που μας αρέσουν και θεώρησα ότι θα ήταν ακόμα πιο ερεθιστικό για εκείνη αν δεν ήμασταν μόνοι μας στο τραπέζι. Ελπίζω ότι δεν προσβάλαμε εσένα ή τη γυναίκα σου. Αν το κάναμε σου ζητώ συγνώμη εκ μέρους και των δύο μας.
Τον καργιόλη... Θέλω να χιμήξω επάνω του και να τον αρχίσω στις γρήγορες! Αντ' αυτού το παίζω κι εγώ άνετος και απαντάω
- Όχι καθόλου, εξάλλου είναι πάντα ωραίο να βλέπεις ζευγάρια που κρατάνε ζωντανό το πάθος τους μετά από τόσα χρόνια γάμου και ιδίως με τόσο μεγάλη διαφορά ηλικίας!
Χτύπημα κάτω από την ζώνη το ξέρω αλλά του το χρωστούσα. Άσε που ακόμα δε μπορώ να χωνέψω πως γίνεται να περνάει 20 χρόνια εμένα και 25 εσένα κι αντί να πίνει τα χαμομήλια του να με ανταγωνίζεται στα ίσια στα γαμήσια που σου ρίχνει. Δε μου απαντάει κι εγώ τον ρωτάω τάχα αδιάφορα
- Δεν μου λες όμως... πως έγινε αυτό που έγινε; Αφού ούτε καν κοντά δεν καθόσασταν;
Με κοιτάει σοβαρά και μου απαντάει
- Αυτά μικρέ είναι πράγματα που δε λέγονται γιατί αλλιώς προσβάλλεις την αξιοπρέπεια μιας κυρίας.
Μου 'ριξε στ' αυτιά ο τύπος... μια το "μικρέ", μια η ανωτερότητα στην σπόντα μου για την ηλικία, μια αυτό για την αξιοπρέπεια μ' έκανε και ντράπηκα. Από την άλλη όμως σκύλιασα περισσότερο!
Πρέπει να μάθω οπωσδήποτε πως σε έκανε να χύσεις. Άσε που απ' όσα ξέρω και για σένα και γι' αυτόν αποκλείεται να μείνετε σε ένα απλό χύσιμο εξ αποστάσεως! Αυτό ήταν, αυτή η βραδιά δε θα τελειώσει έτσι. Σας βλέπω που έρχεστε με την γυναίκα μου προς τα μέσα και στέλνω μήνυμα στον κολλητό μου να με πάρει τηλέφωνο. Το τηλέφωνο χτυπάει κι εγώ βγαίνω έξω για να μιλήσω. Γυρίζω και λέω μια μαλακία για κάτι έκτακτο στην υπηρεσία κι ότι πρέπει να φύγουμε. Χωρίς πολλά-πολλά βάζω τη γυναίκα μου σε ένα ταξί, τη διαβεβαιώνω ότι δεν είναι τίποτα σοβαρό να μην ανησυχεί κι ότι αν αργήσω να κοιμηθεί.
Μπαίνω στο αυτοκίνητο και παρκάρω λίγο πιο κάτω ώστε να μην φαίνομαι μεν αλλά να μπορώ να βλέπω το δικό σας. Σου στέλνω μήνυμα ότι μόλις τελειώσετε θέλω να μπεις messenger ο κόσμος να χαλάσει, ό,τι ώρα κι αν είναι. Το βλέπεις αλλά δεν απαντάς. Πουτάνα... θα το πληρώσεις πολύ ακριβά το αποψινό... πολύ!
Πάνω που σκεφτόμουν αν προλαβαίνω να πεταχτώ στο γραφείο να πάρω τα κιάλια νυχτερινής οράσεως σας βλέπω να βγαίνετε.
Μπαίνετε στο αυτοκίνητο και ξεκινάτε. Εγώ από πίσω, δεν είναι άλλωστε και η πρώτη φορά που παρακολουθώ κάποιον. Δεν ξέρω ούτε γιατί σας ακολουθώ, ούτε τι θα γίνει. Ποντάρω όμως ότι μετά από τέτοιο "εικονικό" γαμήσι δεν θα θέλετε να κλειστείτε σπίτι σας. Κι έχω δίκιο. Ποτέ δεν εκτίμησα τα μαθήματα ψυχολογίας που κάναμε στην σχολή όσο σήμερα το βράδυ.
Ο άντρας σου μπαίνει σ' ένα δασάκι και παρκάρει πίσω από κάτι ψηλούς θάμνους. Παρκάρω κι εγώ λίγο παραδίπλα κι αθόρυβα έρχομαι πίσω από τους θάμνους. Κλείνω τελείως το κινητό κι ευχαριστώ την τύχη μου που φόρεσα μαύρα απόψε.
Ακούω τις πόρτες του αυτοκινήτου να ανοίγουν και την φωνή του άντρα σου να λέει:
- Το τσουλάκι μου ξεμπούκωσε ήδη, σειρά της τώρα να ξαλαφρώσει τ' αρχίδια του άντρα της.
Παραμερίζω λίγο τους θάμνους και σε βλέπω να γονατίζεις ενώ εκείνος σου χώνει ολόκληρο το καυλί του στο στόμα. Αχ πόσο τον ζηλεύω αυτή τη στιγμή. Σου γαμάει το στόμα και ακούγονται οι χειλάρες σου που ρουφάνε τον πούτσο του. Πας να πιάσεις τον πούτσο του να τον σφίξεις κι εκείνος σου λέει:
- Τι είπαμε; Οι καλές πουτάνες τσιμπουκώνονται με το στόμα όχι με τα χέρια!
Τον έχω βγάλει ήδη έξω και τον παίζω σαν τρελός. Εκείνος φωνάζει "Χύνω καργιόλα, παρ' τα όλα αγάπη μου, ρούφα τον" και μαζί του χύνω κι εγώ και είμαι σίγουρος κι εσύ. Ξέρω πως καυλώνεις μ' ένα καλό τσιμπούκι. Αλλά το ξέρει κι αυτός γιατί τον ακούω να λέει:
- Η μουνάρα σου έχυσε, ο κώλος σου όμως; Σήκω και τούρλωσε τον μου!
Σηκώνεσαι, τον τουρλώνεις και αρχίζεις να τον κουνάς προκλητικά. Ρουφιάνα πως μας παίζεις όλους μ' αυτόν τον κώλο!
Σου σηκώνει το φόρεμα μέχρι τη μέση. Γι' ακόμα μια φορά είχα δίκιο. Ούτε στρινγκ δεν φοράς.
Εκείνος πλησιάζει, σε κοιτάει εξεταστικά, σου χώνει μερικά δάχτυλα στο μουνί να πάρει τα υγρά σου και σου λέει να ανοίξεις τα κωλομάγουλα σου με τα χέρια σου. Εσύ στηρίζεσαι λίγο καλύτερα στο κατεβασμένο παράθυρο και ανοίγεις τα κωλομάγουλα σου. Τα κόκκινα νύχια σου χώνονται μες το άσπρο κρέας που το φως του φεγγαριού το κάνει να φαίνεται ακόμα λευκότερο.
Αυτός παίζει αργά το καυλί του, ενώ εγώ κοντεύω να ματώσω το δικό μου από το τράβηγμα. Εσύ ξαναρχίζεις να κουνάς τον κώλο σου και βλέπω την κωλοτρυπίδα σου ακόμα καλύτερα. Πριν το καταλάβω καλά-καλά έρχεται και στον χώνει μέχρι τέρμα αν κρίνω από το ουρλιαχτό σου. Σου ρίχνει σφαλιάρες στα κωλομάγουλα που εσύ συνεχίζεις ν' ανοίγεις και σε καρφώνει γρήγορα και δυνατά. Τον πούστη, τον καργιόλη... θα σκότωνα για να είμαι στην θέση του τώρα. Εσύ αρχίζεις να φωνάζεις "χύσε με", απόδειξη ότι ήδη χύνεις.
Το καταλαβαίνει κι αυτός και σε ρωτάει
- Τι κάνει η πουτάνα μου;… χύνει;… χύνει από τον κώλο; Φώναξε το δυνατά μωρή να μάθει ο κόσμος ότι ξεκωλιάζεσαι!
- Ξεκωλιάζομαι άντρα μου, ξεκωλιάζομαι η καργιόλα, χύσε με σε παρακαλώ…
λες εσύ ξεψυχισμένα.
- Όχι ακόμα πουτάνα, όχι πριν ανοίξει ο κώλος σου για τα καλά! Μία φορά θα χύνω εγώ, δύο εσύ. Μου χρωστάς άλλη μία…
σου απαντάει και συνεχίζει να σε σκίζει ακόμα πιο δυνατά αυτή την φορά. Δε χύνει αυτός αλλά χύνω εγώ όπως σε βλέπω να σε σφυροκοπάει ο άλλος κι εσύ να επιμένεις να κρατάς τα κωλομάγουλα σου ανοιχτά. Ευτυχώς για μένα και για σένα, είσαι εύκολη στο χύσιμο κι εκεί επάνω βγάζεις ένα ξεψυχισμένο "χύνω, χύνω, σε παρακαλώ χύσε με γαμιά μου, σε ικετεύω... δεν αντέχω άλλο".
- Τι είναι αυτά μωρή; Να φωνάζεις σου είπα θέλω!
Τότε βγάζεις ένα ουρλιαχτό με όση δύναμη σου απέμεινε και φωνάζεις.
- Χύνω, χύνω από τον κώλο που μου τον ξεσκίζει ο άντρας μου!
- Έτσι μπράβο αγάπη μου, τον ακούω να λέει, πάρε τώρα ό,τι σου αξίζει…
και τον βλέπω να σε χύνει κι αυτός. Μαζεύω κι εγώ το καυλί μου και τα παντελόνια μου και τον βλέπω να σε βοηθάει να μπεις στο αμάξι αφού τα πόδια σου δε σε κρατάνε πια. Μπαίνετε στο αυτοκίνητο και φεύγετε και πάω κι εγώ στο δικό μου.
Ανοίγω το κινητό μου κι έρχομαι κι εγώ και παρκάρω κάτω από το σπίτι σας. Βλέπω το φως της κάμαρας σου να ανάβει και περιμένω ότι σε λίγο θα χτυπήσει μήνυμα στο κινητό μου. Υπέροχη η ιδέα σας να κοιμάστε σε χωριστές κρεβατοκάμαρες αλλά με βάση αυτά που κάνουμε εμείς οι δυο, η δική μου γυναίκα δεν πρόκειται να κοιμηθεί σε άλλο δωμάτιο ποτέ.
Το φως σβήνει και περιμένω το μήνυμα σου από στιγμή σε στιγμή. Δεν έρχεται όμως και με ζώνουν τα φίδια. Κοιμήθηκες ή μήπως το ξεκώλιασμα συνεχίζεται; Τον πούστη τον άντρα... γιατί να μην είμαι εγώ στην θέση του;
Η ώρα περνάει αλλά εγώ δε φεύγω. Στέλνω μήνυμα σε κάποιο άλλο από τα καυλάκια μου να ξεχαστώ. Ανταλλάσσουμε προστυχόλογα αλλά δε μπορώ να συγκεντρωθώ, ο νους μου είναι στο τι έγινε σήμερα. Ξαφνικά βλέπω μήνυμα σου...
"Είσαι εδώ;"
Κλείνω την άλλη βιαστικά και σε ρωτάω...
"Κοιμήθηκε;"
"Ναι"
"Κατέβα τώρα κάτω. Αμέσως!"
"Δεν έχουμε πει ποτέ και οι δύο την ίδια μέρα;
"Ωραία, πες μου τότε αυτό. Πως στο διάολο μωρή καργιόλα έχυσες μπροστά στα μάτια μου χωρίς να σ' ακουμπάει κανείς;"
"Χαλάς το στόμα σου και δεν κάνει..."
"Ωραία, σου ζητώ συγνώμη αλλά μπορείς σε παρακαλώ να μου εξηγήσεις πως στο καλό έγινε αυτό που είδα σήμερα;"
Περνάνε μερικές στιγμές αλλά απάντηση πουθενά. Σου στέλνω μια φατσούλα αλλά και πάλι τίποτα. "Πάει τα γάμησα σήμερα όλα" λέω μέσα μου... "κι αν της πει και την μαλακία που πέταξα για την ηλικία..." ξέρω πόσο στραβώνεις αν μιλάω άσχημα γι' αυτόν ή για την γυναίκα μου και σήμερα τα 'χω κάνει μπουρδέλο όλα. Ένας Θεός ξέρει πόσες μέρες θα μ' αφήσεις αγάμητο. Κι εκεί που σκέφτομαι όλα αυτά κι ετοιμάζομαι να φύγω μου στέλνεις μια φωτογραφία. Ένα πράγμα σα μαύρο πλαστικό αυγό και δίπλα τα κλειδιά του άντρα σου.
"Τι είναι αυτό;" σε ρωτάω για να πάρω την απλούστερη απάντηση του κόσμου...
"Αυτό μου το έφερε ο άντρας μου το απόγευμα... Είναι ένας mini δονητής σε σχήμα αυγού και το τηλεχειριστήριο του. Εγώ το είχα στο μουνί μου όλο το βράδυ σχεδόν κι εκείνος πέρασε το τηλεχειριστήριο στα κλειδιά του. Όλο το βράδυ τον έβαζε μπροστά και τον σταμάταγε όποτε ήθελε εκείνος και λίγο αυτό το αυγό που χτυπιόταν μες στο μουνί μου, λίγο το όλο σκηνικό, λίγο το ότι χύνω εύκολα... δεν ήθελα και πολύ! Αυτά που βλέπεις επάνω του είναι τα υγρά μου γιατί δεν πρόλαβα να το καθαρίσω ακόμα. Ελπίζω τώρα να τα κατάλαβες όλα κι άλλη φορά να μην κάνεις σαν πεντάχρονο που του πήραν το γλειφιτζούρι του. Καμιά μέρα θα μας κάψεις μ' αυτά σου τα παιδιαρίσματα! Θα τα πούμε σε λίγες μέρες. Καληνύχτα!"
Σου στέλνω ένα "Συγνώμη! Καληνύχτα" και μερικές καρδούλες μήπως σε καλοπιάσω και ξεσπάω σ' ένα γέλιο τρελό!
Τώρα όντως τα κατάλαβα όλα. Και γιατί εκείνος έπαιζε με τα κλειδιά του όλη την ώρα, και γιατί εσύ μία ηρεμούσες μία καύλωνες και τι έκανε πριν σε ξεκωλιάσει όταν εγώ νόμιζα ότι σε μουνοδαχτύλιαζε. Απλά έπαιρνε το παιχνιδάκι του από το μουνί σου. Και το είπε ο άνθρωπος... "είναι ένα από τα παιχνιδάκια που μας αρέσουν".
Εντάξει, υποκλίνομαι... Ο άνθρωπος είναι θεός! Τελικά είναι πολύ κρίμα που δε μπορούμε να μιλήσουμε ανοιχτά για τα γαμήσια μας. Σε ένα άλλο παράλληλο σύμπαν, όπου εκείνος θα μπορούσε να ανεχτεί να μιλάει με το γαμιά της γυναίκας του, θα την είχες, κυριολεκτικά, γαμήσει. Δε θα σε είχαμε αφήσει σε χλωρό κλαρί.
Κι αυτό το πραγματάκι... πανέξυπνο! Αύριο πρωί-πρωί θα παραγγείλω καμιά ντουζίνα. Από ένα για τα άλλα τσουλάκια μου και τη γυναίκα μου και δύο για σένα. Αλλά αυτό δε χρειάζεται να το μάθεις. Θα το καταλάβεις όταν έρθει η ώρα.
Copyright protected OW ref: 179077
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.