Από όταν τα σπάσαμε συνεχίζαμε μεν τις ζωές μας κανονικά, φροντίζοντας όμως να μην πέφτουμε ο ένας πάνω στον άλλο. Παρ’ όλα αυτά κι εγώ μάθαινα νέα τους και αυτοί μάθαιναν δικά μου. Κι εγώ, ως το θύμα της υπόθεσης, ναι μεν το είχα αφήσει πίσω, είχα όμως πάντα στο μυαλό μου πως έπρεπε να πάρω τη ρεβάνς. Όλα αυτά τα χρόνια παρέμειναν μαζί και περίπου έξι μήνες πριν την ιστορία μας έμαθα πως παντρεύονται.
Την πληροφορία αυτή την υποδέχτηκα με περίεργο τρόπο, όπως καθένας όταν μαθαίνει κάτι καλό για ανθρώπους που θεωρεί εχθρούς. Και αναζωπυρώθηκε μέσα μου η επιθυμία εκδίκησης. Στο σημείο αυτό να σας περιγράψω την Αλεξία. Είναι σχετικά κοντή, 1.60-1.65, με μαύρα μακριά μαλλιά. Όμορφο πρόσωπο και αρκετά σφιχτό σώμα. Είναι ωραία κοπέλα, απέχει όμως παρασάγγας από να χαρακτηριστεί θεογκόμενα. Δεν τη γούσταρα ποτέ, έβγαζε όμως μια αθωότητα που σε έκανε να φαντασιώνεσαι βρώμικα σκηνικά μαζί της απλά για να χαλάσεις την εικόνα της. Η οποία εικόνα αποδείχτηκε ψεύτικη έτσι κι αλλιώς.
Η ευκαιρία που έψαχνα για εκδίκηση μου δόθηκε λίγο καιρό μετά, παραμονές του γάμου. Όπως έμαθα από έναν εκ των καλοθελητών που ήταν καλεσμένοι στο γάμο, το προηγούμενο βράδυ η Αλεξία θα έκανε μπάτσελορ, θα ήταν όμως ήπιο, μόνο ποτό σε ένα μαγαζί, χωρίς λοιπά σκηνικά. Η ενδιαφέρουσα πληροφορία ήταν πως μετά το πάρτι θα γύριζε σπίτι και θα ήταν μόνη εκεί. Οι δικοί της θα έμεναν σε ξενοδοχείο κοντά στην εκκλησία και οι φίλες της που θα την πήγαιναν εκεί θα έρχονταν το πρωί. Διαμορφωνόταν ένα εξαιρετικό σκηνικό για να πάρω εκδίκηση όχι μόνο από αυτή, αλλά και από τον καργιόλη το Ντίνο για τη μαλακία που μου έκανε τότε.
Για το σκηνικό όμως έπρεπε να μαζέψω κόσμο. Μίλησα σε δύο φίλους μου που γενικά ψήνονται για τέτοιες φάσεις. Με το που τους έδειξα μια φωτογραφία της πείστηκαν. Ο ένας μάλιστα, που μένει Κάτω Πατήσια και έχει πολλά πάρε-δώσε με μαύρους, μίλησε και σε δύο φίλους του αν ψήνονταν για το σκηνικό. Πείστηκαν με τον ίδιο τρόπο.
Κάπως έτσι λοιπόν, παραμονές του γάμου, στηθήκαμε κάτω από το σπίτι της Αλεξίας μέσα στο αμάξι και την περιμέναμε. Έμενε σε μια μονοκατοικία. Είχα μια αγωνία για την κατάληξη, η επιθυμία εκδίκησης όμως υπερίσχυε. Στο κάτω-κάτω μου είχαν φερθεί τελείως σκάρτα. Μετά από καμιά ώρα την είδαμε. Ήταν μεσάνυχτα, νωρίτερα απ’ όσο φανταζόμαστε, όμως καλύτερα γιατί θα είχαμε περισσότερες ώρες μπροστά. Την έφερε με το αμάξι ο καλοθελητής που λέγαμε. Το τσουλάκι είχε ντυθεί αρκετά προκλητικά, για κοπέλα που αύριο παντρεύεται. Φορούσε μια διάφανη μπλούζα με τους ώμους έξω που κάλυπτε μόνο το στήθος της και άφηνε την κοιλιά να διακρίνεται, μια φούστα κόκκινη δερμάτινη, αρκετά πάνω από το γόνατο, καφέ καλσόν και μαύρα ψηλοτάκουνα παπούτσια. Κατέβηκε, χαιρέτησε και άρχισε να περπατά μέχρι την πόρτα. Στο μεταξύ κατεβήκαμε αθόρυβα από το αμάξι και παραφυλάξαμε. Μόλις έβγαλε τα κλειδιά, ο Τζωρτζ, ο ένας μαύρος και ο πιο δυνατός της παρέας όρμησε, της έκλεισε το στόμα και την ακινητοποίησε. Πριν προλάβει να κάνει οτιδήποτε ακολουθήσαμε κι οι υπόλοιποι. Άνοιξα την πόρτα με τα κλειδιά, τη βάλαμε μέσα με το ζόρι, κλείδωσα και κράτησα το κλειδί πάνω μου. Είχαμε μπει πλέον στο σπίτι της, θα την κάναμε ό, τι γουστάραμε.
Τα παιδιά την είχαν ήδη σηκώσει στον αέρα. Το σπίτι δεν ήταν μεγάλο, βρήκα το δωμάτιό της και την πήγαμε εκεί. Όπως ακριβώς μου είχαν πει, δεν ήταν κανείς. Μόνο η Αλεξία, εγώ κι οι τέσσερις φίλοι μου. Την πέταξαν πάνω στο κρεβάτι της και σταθήκαμε γύρω της.
- Γεια σου Αλεξία. Χρόνια και ζαμάνια.
- (Τρομαγμένη). Τι θέλεις Αναστάση; Τι κάνεις εδώ, ποιοι είναι αυτοί;
- Μα να μη με καλέσεις στο γάμο σου Αλεξία; Ντροπή, ντροπή, δεν είναι σωστά πράγματα αυτά. Δεν πειράζει όμως, εγώ κι οι φίλοι μου θα σου δώσουμε τα δώρα μας κανονικά.
- Τι θέλετε; Φύγετε σας παρακαλώ, αύριο παντρεύομαι!
- Το ξέρω Αλεξία μου. Δεν έκανες όμως καλό μπάτσελορ. Ούτε ένα στρίπερ δεν έφερες. Δεν πειράζει, θα αναπληρώσουμε εμείς.
Είχε πλέον μείνει άφωνη, δε μπορούσε να βγάλει λέξη. Οι φίλοι μου γέλασαν και αρχίσαμε να γδυνόμαστε. Η Αλεξία παρέμενε ακίνητη, δεν αντιδρούσε καθόλου. Την έπιασα από τα μαλλιά και της τον έχωσα στο στόμα. Αρχικά δεν ήθελε, όμως αναγκάστηκε. Έσπρωχνα το κεφάλι της και κουνούσα τη μέση μου, ώσπου την ένιωσα ότι άρχισε να γλείφει και να ρουφάει. Καλό κορίτσι. Στο μεταξύ ο φίλος μου ο Στέφανος είχε βγάλει την κάμερα και αποθανάτιζε τη σκηνή, όπως είχαμε συνεννοηθεί.
Όταν πλέον με είχε φτάσει στην υπέρτατη καύλα την τράβηξα. Δεν ήθελα να χύσω ακόμα, δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή. Την πήρα από τα μαλλιά και την πήγα στο Μάνθο. Ήθελε δεν ήθελε μπουκώθηκε και με τη δική του ψωλή, με αρκετή απροθυμία. Έκανα σήμα στο Στέφανο, μου έδωσε την κάμερα να βγάζω εγώ και πήγε και αυτός. Την τραβούσαν εναλλάξ από τα μαλλιά και την έβαζαν να τσιμπουκώνει μία τον ένα, μία τον άλλο. Είχα καυλώσει άπειρα. Η κοπελίτσα που κάποτε νόμιζα αθώα, πριν μου κάνει τη μαλακία, τσιμπούκωνε δύο αγνώστους. Οι φίλοι μου είχαν εκστασιαστεί, της γαμούσαν το στόμα και την έβριζαν.
- Πω… κάτι χειλάρες, μεγάλη τσιμπουκλού είσαι, να σε χαίρεται ο άνδρας σου.
- Ποιος είμαι εγώ μωρή, ε, ποιος; Ποιον θα πεις στον άντρα σου ότι τσιμπούκωνες;
Φυσικά φρόντιζα να αποθανατίζω τη σκηνή χωρίς να χάνω ούτε στιγμή. Έκανα και κοντινά πλάνα, την είδα σκηνοθέτης. Ο Μάνθος κι ο Στέφανος δεν άντεξαν πολύ. Λίγα λεπτά μετά έχυσαν μες στο στόμα της, με τη σειρά. Και ήταν πολλά, μιας που και οι δύο είχαν μέρες να γαμήσουν. Προσπάθησε να τα φτύσει… και οι δύο όμως την ανάγκασαν να τα καταπιεί όλα. Καλό κορίτσι.
Σειρά είχε ο Τζωρτζ. Εδώ πρέπει να επισημάνω πως ενώ εγώ, ο Στέφανος κι ο Μάνθος είχαμε φυσιολογικές πούτσες, 12-15 εκ., ο Τζωρτζ κι ο Μαξ είχαν τεράστιες. Τουλάχιστον 22, μπορεί και 25 και απίστευτα χοντρές και μαύρες. Όταν είδε η Αλεξία την πούτσα του Τζώρτζ τρόμαξε. Προσπάθησε να φύγει, δεν την ήθελε, σιγά όμως μην την άφηνε έτσι ο αράπακλας. Της έκλεισε το δρόμο με τα πόδια του και τη στρίμωξε σε ένα τοίχο. Η Αλεξία κοιτούσε την τεράστια, ορθωμένη μαύρη ψωλή να βρίσκεται μπρος στα μάτια της και είχε τρελαθεί. Προσπάθησε να γυρίσει το κεφάλι από την άλλη. Ο Τζωρτζ γελώντας δυνατά ακούμπησε την πούτσα του στα χείλη της και έσπρωξε. Ήταν τόσο χοντρή… με το ζόρι κατάφερε να τη βάλει. Δεν πτοήθηκε, συνέχιζε να σπρώχνει και η Αλεξία μούγκριζε. Ένα τεράστιο μαύρο παλούκι της είχε κόψει την αναπνοή.
Βλέποντάς τη να δυσκολεύεται να αναπνεύσει ο Τζωρτζ βγήκε από το στόμα της, και άφησε τη θέση του στο Μαξ. Ο Μαξ όμως την είχε ακόμα μεγαλύτερη. Με το ζόρι κατάφερε να βάλει το κεφάλι και η Αλεξία είχε ήδη δακρύσει. Του την έγλειψε λίγο για να ηρεμήσει, αλλά ο Μαξ δεν ικανοποιήθηκε και βγήκε και αυτός. Της είπε με απειλητικό τόνο ότι αυτό θα το πλήρωνε αργότερα.
Ήταν ώρα να την πηδήξουμε, δεν κρατιόμουν άλλο. Έδωσα την κάμερα στο Μάνθο και τράβηξα απότομα τη φούστα της. Η Αλεξία πήγε να τραβηχτεί όμως ο Τζωρτζ την ακινητοποίησε. Της έβγαλα τα παπούτσια και της έσκισα το καλσόν. Ο Στέφανος της έβγαλε τη μπλούζα από το κεφάλι. Είχε μείνει με ένα μωβ στράπλες σουτιέν και το μαύρο κιλοτάκι της. Ο Τζωρτζ συνέχιζε να της κρατάει τα χέρια, ο Στέφανος το στόμα και ο Μάνθος βιντεοσκοπούσε. Ήμουν απόλυτα καυλωμένος, ήρθε η ώρα να πάρω εκδίκηση.
Ξεκίνησα από τα πόδια της, τα φιλούσα και τα έγλειφα από την πατούσα έως ψηλά στα μπούτια, ενώ ταυτόχρονα της χούφτωνα τα μπούτια και το κωλαράκι. Έβγαλα τα βυζιά της από το σουτιέν και άρχισα να της δαγκώνω την κοιλιά και να γλείφω τον αφαλό. Όταν χόρτασα της έβγαλα και το κιλοτάκι και έχωσα τη γλώσσα μου στο ξυρισμένο μουνάκι της. Της έκανα ένα σπέσιαλ γλειφομούνι και σύντομα το μουνάκι της άρχισε να τρέχει. Σήκωσα το κεφάλι και είδα ότι πλέον δεν αντιστεκόταν, αντιθέτως είχε κλείσει τα μάτια και έκανε μορφασμούς ηδονής. Έκανα σήμα στους άλλους να μην την κρατάνε άλλο, της άνοιξα τα πόδια και μπήκα ανάμεσά τους. Πριν χώσω την ψωλή μου στην τρύπα της την κοίταξα.
- Αυτά παθαίνει όποια μου κάνει πουστιά εμένα τσουλάκι. Ετοιμάσου να σε ανοίξω στα δύο.
- Αχ ναι, τιμώρησε με ψωλαρά μου, τιμώρησε με. Το αξίζω η καργιόλα!
Να τα μας, γουστάρει πλέον. Και το καλύτερο, όλα αυτά τα έγραφε η κάμερα. Έχωσα την ψωλή μου στην τρύπα της και έσπρωξα. Και πάλι… και πάλι… και πάλι. Όσο βαθύτερα έμπαινα τόσο βογκούσε. Την ξέσκιζα κανονικότατα και την έβριζα.
- Παρ' τα μωρή ψωλοαρπάχτρα, παρ' τον όλο μέσα σου. Να δω τι θα πεις στον κερατά τον αντρούλη σου αύριο.
- Ξέσκισέ με γαμιά μου, ξέσκισέ με, γουστάρω το καυλί σου.
Όταν έφτασα κοντά να χύσω έβαλα τα χέρια μου στα μπούτια της και τη σήκωσα, για να πάει η ψωλή μου πιο βαθιά. Η πουτάνα το κατάλαβε και προσπάθησε να με εμποδίσει.
- Όχι μέσα μου Αναστάση, μη…
- Σκάσε μωρή, όπως γουστάρω θα σε γαμήσω.
Δεν έφερε άλλη αντίρρηση. Με δύο-τρία τινάγματα ακόμη απελευθέρωσα το φορτίο μου βαθιά μέσα της. Ένα λεπτό μετά την ένιωσα να τελειώνει και αυτή, βγάζοντας μια τρομερή κραυγή.
Σειρά είχε ο Στέφανος. Πήρε θέση στο μουνάκι της, της χούφτωσε τα βυζιά και χώθηκε. Η Αλεξία αρχικά δεν ανταποκρινόταν, μετά από τις πρώτες διεισδύσεις όμως άρχισε πάλι να βογκάει. Ο Στέφανος επιτάχυνε με ένα βλέμμα ικανοποίησης.
- Ποιος σε γαμάει μωρή ε; Ποιος σε πηδάει; Που είναι ο άντρας σου να τα δει αυτά;
- Ξέσκισέ με, γουστάρω, ξέσκισε με ανελέητα.
Ο Στέφανος δεν άντεξε πολύ. Είχε ήδη χύσει μια φορά και τελείωσε γρήγορα μέσα της. Έπειτα πήρε σειρά ο Μάνθος. «Το καλύτερο μπάτσελορ σου κάνουμε μωρή καριόλα. Πέντε ψωλές θα φας σε όλες σου τις τρύπες». Την ξέσκισε για κάνα πεντάλεπτο και έχυσε κι αυτός.
Πλέον ήταν η σειρά του Τζωρτζ. Η Αλεξία βέβαια ακόμα φοβόταν το καυλί του, μετά όμως από τόσες πούτσες δεν είχε δύναμη να αντισταθεί. Ο αράπακλας πήρε θέση ανάμεσα στα πόδια της, έβαλε τις πατούσες τις στους ώμους του και εισέβαλε στο ανοιχτό μουνάκι της. Αν και είχαν ήδη προηγηθεί τρεις πούτσες ήταν ακόμα υπερβολικά στενό για την ψωλάρα του. Η Αλεξία ούρλιαζε, όσο βαθύτερα έμπαινε. Το κορμάκι της κουνιόταν πέρα-δώθε, το κεφάλι της έβρισκε στα κάγκελα. Για κάμποσα δευτερόλεπτα έκανα κοντινό στο πρόσωπό της, βγάζοντας τις γκριμάτσες που έπαιρνε. Είχα καυλώσει ξανά, έβλεπα τη γυναίκα του ανθρώπου που μου έκανε τέτοια πουστιά να πηδιέται από ένα μαύρο!
Ο Τζωρτζ φυσικά άντεξε πολύ περισσότερο από εμάς, την ξέσκιζε όσο την είχαμε πηδήξει και οι τρεις μαζί. Η Αλεξία πρέπει να είχε ήδη τελειώσει πολλές φορές. Όταν έφτασε η ώρα να χύσει ο Τζώρτζ, τραβήχτηκε απότομα και της τον έδωσε στο στόμα. Έβγαλε μια τεράστια ποσότητα που η Αλεξία ήταν αδύνατο να καταπιεί. Πνίγηκε, τα μάτια της δάκρυσαν, πολλά έφυγαν από το στόμα της χωρίς να καταφέρει καν να τα φτύσει. Ήταν η απόλυτη ταπείνωση.
Τελευταίος στη σειρά ο Μαξ. Μέχρι ώρας είχε συμμετάσχει στο σκηνικό λιγότερο από όλους. Όταν ανέβηκε στο κρεβάτι η Αλεξία προσπάθησε να φύγει και αναγκαστήκαμε πάλι να την κρατήσουμε. Εγώ τραβούσα με την κάμερα ενώ ο Τζωρτζ της έπιανε τα χέρια και ο Στέφανος με το Μάνθο είχαν ανοίξει τα πόδια της σε σπαγγάτο, μπας και μπορέσει να μπει το παλούκι του Μαξ. Ο Μαξ ήταν ακόμα τσαντισμένος που δεν κατάφερε να τον τσιμπουκώσει πριν και χώθηκε μέσα της με απίστευτη βιαιότητα. Η Αλεξία ούρλιαξε, ο μαύρος επιβήτορας όμως δεν πτοήθηκε καθόλου. Κουνιόταν πάνω-κάτω και την πηδούσε άγρια, έλεγα ότι το μουνάκι της θα έσπαγε. Είχε πλέον χάσει τον έλεγχο, μόνο βογκούσε και ούρλιαζε.
Εγώ εν τω μεταξύ είχα ξανά καυλώσει και ήταν ώρα για τη δεύτερη φάση του σχεδίου. Ακούμπησα την κάμερα στο τραπεζάκι και έκανα σήμα στους άλλους. Σταμάτησαν να την κρατάνε και ο Μαξ, χωρίς να βγει καθόλου από μέσα της, ξάπλωσε και την έβαλε από πάνω του. Η Αλεξία αιφνιδιάστηκε από την αλλαγή αλλά δεν καταλάβαινε γιατί έγινε. Ο Μαξ τότε τράβηξε το κεφάλι της προς τα κάτω και μετακινήθηκε με τρόπο που η πίσω τρυπούλα της έμεινε εκτεθειμένη. Έφτυσα στην τρυπούλα της και ακούμπησα τον πούτσο μου. Ήταν δύσκολο να χωθεί, ήταν τρομερά στενή και με εμπόδιζε και το παλούκι του Μαξ. Με την τέταρτη προσπάθεια τα κατάφερα. Τότε αρχίσαμε με το Μαξ να την πηδάμε παράλληλα. Αρχικά λίγο άγαρμπα, μετά συντονιστήκαμε και μπαίναμε εναλλάξ. Η καημένη είχε τρελαθεί, δεν το περίμενε και δε μπορούσε να σταματήσει να ουρλιάζει. Πρέπει να πονούσε πολύ. Καλά να πάθει το πουτανάκι.
Δεν κατάφερα να αντέξω και πολύ. Μετά από κάνα δεκάλεπτο ήθελα να ξαναχύσω. Τραβήχτηκα, πέταξα τα πηχτάδια μου στην πλάτη της και άφησα το Μαξ να επιταχύνει για να τελειώσει κι αυτός. Άφησε τα χύσια του βαθιά μέσα της και σηκώθηκε.
Μπορούσαμε να περάσουμε στην τελευταία φάση. Ήθελα να δω το τσουλάκι να γαμιέται από όλες τις τρύπες, σα μια πουτάνα του δρόμου. Έπιασα ξανά την κάμερα και έκανα σήμα στους άλλους τρεις. Η Αλεξία, που είχε πέσει εξαντλημένη στο κρεβάτι, κατάλαβε ότι δεν είχαμε τελειώσει ακόμα και απελπίστηκε.
- Όχι άλλο Αναστάση, σε παρακαλώ. Με έχετε ξεσκίσει, δεν αντέχω άλλο.
- Άσε μας ρε τσουλάκι, αφού γουστάρεις. Μην έχεις παράπονο, 5 πούτσες έφαγες, το καλύτερο μπάτσελορ σου κάναμε.
Ευτυχώς το κρεβάτι της ήταν μεγάλο και υπήρχε χώρος για όλους. Αρχικά πηδούσαν ο Τζωρτζ την κωλοτρυπίδα της, ο Μάνθος το μουνάκι της κι ο Στέφανος το στόμα της, δεν έμειναν όμως εκεί. Άλλαζαν θέσεις για να τη γαμήσουν όλοι από παντού. Έβλεπα δύο λευκούς κι ένα μαύρο να την πηδάνε από όλες της τις τρύπες, και την Αλεξία να το γουστάρει! Και το καλύτερο, όλα αυτά ήταν καταγεγραμμένα. Είχα πάρει πλήρως την εκδίκησή μου.
Όταν τελείωσαν και οι τρεις η Αλεξία ήταν χυμένη στην πλάτη, τον κώλο, τα μαλλιά και τα βυζιά, ενώ τρεις άνδρες είχαν τελειώσει στο στόμα της κι άλλοι τρεις μέσα της. Η ίδια ούτε που ξέρω πόσες φορές είχε ολοκληρώσει. Κοίταξα το ρολόι μου, η ώρα κόντευε 4 τα ξημερώματα. Την πηδούσαμε σχεδόν 4 ώρες εναλλάξ. Είχα στην κάμερα υλικό 4 ωρών που την έδειχνε να πηδιέται με εμένα και 4 αγνώστους και να το ευχαριστιέται, λίγες ώρες πριν το γάμο της. Οι φίλοι μου είχαν εκστασιαστεί, την είχαν σκίσει όλοι από παντού.
- Το ξέρει μωρή ο πατέρας σου πόσο πουτάνα είναι η κόρη του;
- Με τέσσερις αγνώστους λίγες ώρες πριν παντρευτείς ρε ψωλάκι;
- Που είναι μωρή ο αντρούλης σου να σε δει να ξεσκίζεσαι;
- Να πεις στο μαλάκα σου τα χαιρετίσματά μας κι ότι περάσαμε φίνα.
Η Αλεξία τα άκουγε όλα αυτά μαζεμένη στο κρεβάτι της και δεν αντιδρούσε. Προφανώς συνειδητοποιούσε σιγά-σιγά τι έγινε. Πρόσεξα επίσης ότι κοιτούσε την κάμερα με τρόμο. Είπα να φανώ γενναιόδωρος.
- Ας κάνουμε μια συμφωνία Αλεξία. Όπως καταλαβαίνεις αν δείξω αυτό το βίντεο στον αντρούλη σου γάμος δεν πρόκειται να γίνει, χώρια που θα γίνεις ρεζίλι σε όλους τους γνωστούς μας. Προτίθεμαι να μην το κάνω, αρκετή εκδίκηση ήταν που σε πηδήξαμε παραμονές του γάμου σας. Δε θα πεις όμως κι εσύ τίποτα για ό, τι έγινε. Σύμφωνοι;
Η Αλεξία για μια στιγμή δεν είπε τίποτα, έπειτα κούνησε το κεφάλι συγκαταβατικά. Εξαιρετικά. Φύγαμε φωνάζοντάς της «Η ώρα η καλή»!
Όπως έμαθα την επόμενη μέρα, ο γάμος έγινε κανονικά και δεν υπήρχε κάτι περίεργο στη συμπεριφορά της Αλεξίας. Είχε τηρήσει το λόγο της. Ήμουν απόλυτα ικανοποιημένος από την εκδίκησή μου. Το πράγμα όμως έγινε ακόμα καλύτερο.
Σε λιγότερο από μια εβδομάδα δέχτηκα αίτημα φιλίας στο fb από ένα ψεύτικο προφίλ. Το δέχτηκα από περιέργεια και λίγη ώρα μετά μου ήρθε μήνυμα.
"Γεια! Συγγνώμη που σου στέλνω τέτοια ώρα, όμως μεθαύριο φεύγω ταξίδι του μέλιτος. Υπάρχει περίπτωση να είσαι εσύ κι οι φίλοι σου διαθέσιμοι για αύριο απόγευμα;"
Χαμογέλασα. Έτσι είναι. Το σκέφτονται δύο φορές πριν τα βάλουν με τον Αναστάση Ντινούλη!
Copyright protected OW ref: 161595
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.