Τη Μαρία τη γνώρισα σ' ένα bdsm forum, εγώ συνειδητοποιημένος κι έμπειρος Κυρίαρχος κι εκείνη με λίγες κι όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια κακές, εμπειρίες σαν υποτακτική. Η τοποθέτηση μου ήταν ξεκάθαρη απ την αρχή. Με ενδιέφερε και μ' ενδιαφέρει, σεξουαλική σκλάβα κι όχι μια υποτακτική που παίζει με τα φετίχ και τους φόβους της. Αποζητώ την παράδοση κι επιδιώκω την ταπείνωση.
Συζητούσαμε καιρό, πιο πολύ της εξηγούσα τη φιλοσοφία και τα θέλω μου, παρά προσπαθούσα να την πείσω για κάτι. Με εξέπληξε όταν μου ζήτησε να συναντηθούμε για καφέ. Δέχτηκα μ' έναν όρο, αν της άρεσα θα πήγαινε στις τουαλέτες του μαγαζιού κι όταν επέστρεφε στο τραπέζι θα μου παρέδιδε το κιλοτάκι που φορούσε. Τα έχασε αλλά δέχτηκε την απαίτηση μου και κλείσαμε τη μέρα και την ώρα για τη συνάντηση.
Ήρθε στο καφέ, βραδάκι, απ' τις υπάρξεις που δε σ' αφήνουν αδιάφορο. Τριανταπεντάρα, όμορφο προσωπάκι, στητό στήθος που ασφυκτιούσε μέσα σ ένα στενό άσπρο πουκάμισο, κοντή, ως το γόνατο μαύρη φούστα, μαύρα πέδιλα.
Μετά τη μικρή αρχική αμηχανία εκ μέρους της, η συζήτηση έγινε πιο χαλαρή, η ώρα κυλούσε όμορφα, οι καφέδες τελείωσαν και τη θέση τους πήραν οι τεκίλες. Πια είχε λυθεί και μιλούσε για τις λίγες εμπειρίες της και σιγά-σιγά για τα θέλω της. Μόνο όταν την κοιτούσα βαθιά στα μάτια και τη ρωτούσα πολύ προσωπικά πράγματα κατέβαζε τα μάτια ντροπιασμένη αλλά απαντούσε κι ανοιγόταν όλο και περισσότερο.
Κάποια στιγμή, μετά από ώρα, ζήτησε συγγνώμη για να πάει στη τουαλέτα, επέστρεψε κι ενώ δεν το περίμενα, με κατακόκκινο πρόσωπο και τρεμάμενα χέρια μου πρόσφερε ένα μαύρο δαντελένιο στρινγκάκι στα χέρια.
- Ορίστε Κύριε, είπε με σιγανή φωνή.
- Τι είναι αυτό;… τη ρώτησα για να δουλέψω λίγο τη ντροπή της.
- Το εσώρουχό μου Κύριε, απάντησε χαμηλόφωνα.
- Και;
- Σας το προσφέρω, Κύριε.
- Γιατί; Ξέρεις τι σημαίνει αυτή σου η προσφορά;
- Μάλιστα, Κύριε.
- Για πες, τι σημαίνει για σένα αυτό.
- Μου αρέσετε Κύριε και θέλω, θέλω να δοκιμάσω.
- Τι;… την ξαναρώτησα κι από μέσα μου γελούσα όπως απέφευγε ακόμη και τη λέξη σκλάβα.
- Θέλω να γίνω σκλάβα…
απάντησε επιτέλους με κατακόκκινο πρόσωπο και σχεδόν σκυμμένο από ντροπή κεφάλι. Την έπιασα απαλά απ' το πηγούνι, την έκανα να με κοιτάξει στα μάτια και την έβαλα να το ξαναπεί.
- Θέλω να γίνω σκλάβα σας Κύριε, θέλω να δοκιμάσω, θέλω να με βοηθήσετε αν με θέλετε κι εσείς.
Επιτέλους είχε λυθεί, είχε κάνει το πιο σημαντικό ίσως βήμα, αυτό της εμπιστοσύνης. Ικανοποιημένος πήρα το κιλοτάκι της και το έβαλα στη τσέπη μου.
- Πολύ καλά μικρή μου… κι εμένα μου αρέσεις κι αν εμπιστεύεσαι και μιλάς για σένα όπως απόψε τότε θα γνωρίσουμε όμορφα μονοπάτια.
Σφιγγόταν, έτρεμε, χαμογελούσε, πέταγε από ικανοποίηση, όλα ανάκατα, όλα ταυτόχρονα, μια τριανταπεντάρα σαν παιδούλα δίπλα μου.
Είχαν περάσει πάνω από τέσσερις ώρες με ποτά και κουβέντα όταν αποφασίσαμε να φύγουμε. Έμενε κοντά και θα γυρνούσε με τα πόδια στο σπίτι της. Δεν ήθελα να κάνω κάτι περισσότερο στη πρώτη μας συνάντηση, αλλά να δουλέψει όλα αυτά που είπαμε, όλα όσα ένιωσε για πρώτη φορά, να τα συζητήσουμε και στο ίντερνετ κι ύστερα να προχωρήσουμε. Στο πρώτο όμως σκοτεινό δρομάκι δε μπόρεσα να αντισταθώ.
Την κόλλησα σ' ένα παρκαρισμένο βανάκι με το πρόσωπό της στο αυτοκίνητο κι εμένα πίσω της. Το ένα μου χέρι της έπιασε τη ρώγα πάνω απ το πουκάμισο και την έστριψε. Την τράβηξα, την τέντωσα και την έστριβα. Το άλλο μου χέρι ανασήκωσε βίαια τη φούστα κι έπιασα το ξυρισμένο μουνί της. Έσταζε.
Έβαλα δυο δάχτυλα μέσα της και την έκανα να τρέμει στα χέρια μου. Έβγαλα τα δάχτυλά μου πλημυρισμένα απ' τα υγρά της κι αφού γεύτηκα την υπέροχη γεύση και το άρωμα του κορμιού της, τα έδωσα να τα γλείψει. Χαμένη σε μια παραζάλη καύλας, ντροπής, κι έκθεσης πιπίλαγε τα δάχτυλά μου. Έτσι παραζαλισμένη την οδήγησα στο σπίτι της κι έφυγα για το δικό μου. Μια υποτακτική ήταν έτοιμη να γίνει σκλάβα και θα γινόταν πράξη πολύ σύντομα.
Copyright protected OW ref: 177397
Συζητούσαμε καιρό, πιο πολύ της εξηγούσα τη φιλοσοφία και τα θέλω μου, παρά προσπαθούσα να την πείσω για κάτι. Με εξέπληξε όταν μου ζήτησε να συναντηθούμε για καφέ. Δέχτηκα μ' έναν όρο, αν της άρεσα θα πήγαινε στις τουαλέτες του μαγαζιού κι όταν επέστρεφε στο τραπέζι θα μου παρέδιδε το κιλοτάκι που φορούσε. Τα έχασε αλλά δέχτηκε την απαίτηση μου και κλείσαμε τη μέρα και την ώρα για τη συνάντηση.
Ήρθε στο καφέ, βραδάκι, απ' τις υπάρξεις που δε σ' αφήνουν αδιάφορο. Τριανταπεντάρα, όμορφο προσωπάκι, στητό στήθος που ασφυκτιούσε μέσα σ ένα στενό άσπρο πουκάμισο, κοντή, ως το γόνατο μαύρη φούστα, μαύρα πέδιλα.
Μετά τη μικρή αρχική αμηχανία εκ μέρους της, η συζήτηση έγινε πιο χαλαρή, η ώρα κυλούσε όμορφα, οι καφέδες τελείωσαν και τη θέση τους πήραν οι τεκίλες. Πια είχε λυθεί και μιλούσε για τις λίγες εμπειρίες της και σιγά-σιγά για τα θέλω της. Μόνο όταν την κοιτούσα βαθιά στα μάτια και τη ρωτούσα πολύ προσωπικά πράγματα κατέβαζε τα μάτια ντροπιασμένη αλλά απαντούσε κι ανοιγόταν όλο και περισσότερο.
Κάποια στιγμή, μετά από ώρα, ζήτησε συγγνώμη για να πάει στη τουαλέτα, επέστρεψε κι ενώ δεν το περίμενα, με κατακόκκινο πρόσωπο και τρεμάμενα χέρια μου πρόσφερε ένα μαύρο δαντελένιο στρινγκάκι στα χέρια.
- Ορίστε Κύριε, είπε με σιγανή φωνή.
- Τι είναι αυτό;… τη ρώτησα για να δουλέψω λίγο τη ντροπή της.
- Το εσώρουχό μου Κύριε, απάντησε χαμηλόφωνα.
- Και;
- Σας το προσφέρω, Κύριε.
- Γιατί; Ξέρεις τι σημαίνει αυτή σου η προσφορά;
- Μάλιστα, Κύριε.
- Για πες, τι σημαίνει για σένα αυτό.
- Μου αρέσετε Κύριε και θέλω, θέλω να δοκιμάσω.
- Τι;… την ξαναρώτησα κι από μέσα μου γελούσα όπως απέφευγε ακόμη και τη λέξη σκλάβα.
- Θέλω να γίνω σκλάβα…
απάντησε επιτέλους με κατακόκκινο πρόσωπο και σχεδόν σκυμμένο από ντροπή κεφάλι. Την έπιασα απαλά απ' το πηγούνι, την έκανα να με κοιτάξει στα μάτια και την έβαλα να το ξαναπεί.
- Θέλω να γίνω σκλάβα σας Κύριε, θέλω να δοκιμάσω, θέλω να με βοηθήσετε αν με θέλετε κι εσείς.
Επιτέλους είχε λυθεί, είχε κάνει το πιο σημαντικό ίσως βήμα, αυτό της εμπιστοσύνης. Ικανοποιημένος πήρα το κιλοτάκι της και το έβαλα στη τσέπη μου.
- Πολύ καλά μικρή μου… κι εμένα μου αρέσεις κι αν εμπιστεύεσαι και μιλάς για σένα όπως απόψε τότε θα γνωρίσουμε όμορφα μονοπάτια.
Σφιγγόταν, έτρεμε, χαμογελούσε, πέταγε από ικανοποίηση, όλα ανάκατα, όλα ταυτόχρονα, μια τριανταπεντάρα σαν παιδούλα δίπλα μου.
Είχαν περάσει πάνω από τέσσερις ώρες με ποτά και κουβέντα όταν αποφασίσαμε να φύγουμε. Έμενε κοντά και θα γυρνούσε με τα πόδια στο σπίτι της. Δεν ήθελα να κάνω κάτι περισσότερο στη πρώτη μας συνάντηση, αλλά να δουλέψει όλα αυτά που είπαμε, όλα όσα ένιωσε για πρώτη φορά, να τα συζητήσουμε και στο ίντερνετ κι ύστερα να προχωρήσουμε. Στο πρώτο όμως σκοτεινό δρομάκι δε μπόρεσα να αντισταθώ.
Την κόλλησα σ' ένα παρκαρισμένο βανάκι με το πρόσωπό της στο αυτοκίνητο κι εμένα πίσω της. Το ένα μου χέρι της έπιασε τη ρώγα πάνω απ το πουκάμισο και την έστριψε. Την τράβηξα, την τέντωσα και την έστριβα. Το άλλο μου χέρι ανασήκωσε βίαια τη φούστα κι έπιασα το ξυρισμένο μουνί της. Έσταζε.
Έβαλα δυο δάχτυλα μέσα της και την έκανα να τρέμει στα χέρια μου. Έβγαλα τα δάχτυλά μου πλημυρισμένα απ' τα υγρά της κι αφού γεύτηκα την υπέροχη γεύση και το άρωμα του κορμιού της, τα έδωσα να τα γλείψει. Χαμένη σε μια παραζάλη καύλας, ντροπής, κι έκθεσης πιπίλαγε τα δάχτυλά μου. Έτσι παραζαλισμένη την οδήγησα στο σπίτι της κι έφυγα για το δικό μου. Μια υποτακτική ήταν έτοιμη να γίνει σκλάβα και θα γινόταν πράξη πολύ σύντομα.
Copyright protected OW ref: 177397
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.