Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Το e-mail μου είναι το:

Όταν το καλοκαίρι του 1997, βρέθηκα στην Ίο με την Όλγα, η σχέση μας πλησίαζε στο τέλος της, αν και ακόμη δεν το ξέραμε... Τα είχαμε για ένα τετράμηνο μόνο, αλλά ταιριάζαμε τόσο πολύ σεξουαλικά, που δεν μπορούσαμε να δούμε πέρα από τη μύτη μας και νομίζαμε ότι ήμασταν πλασμένοι ο ένας για τον άλλο για μια ζωή! Εγώ ιδίως, ήμουν ενθουσιασμένος, διότι πίστευα ότι στο πρόσωπο της Όλγας, είχα βρει ένα ιδανικό τολμηρό "ταίρι" για την πραγμάτωση κάθε φαντασίωσης...

Δεν μπορούσαμε να αντιληφθούμε το γεγονός ότι η επικείμενη μετάβασή της στο εξωτερικό για μεταπτυχιακές σπουδές αλλά και η φιλοδοξία της για καριέρα στο διπλωματικό σώμα και στις Βρυξέλλες, δεν επέτρεπαν να στεριώσει η σχέση μας.

Ως το φθινόπωρο του ίδιου χρόνου περάσαμε καλά πάντως. Και εκείνο το καλοκαίρι στη Ίο, ήταν ένα από τα ομορφότερα της ζωής μου. Μείναμε εκεί 28 μέρες και η κάθε μία ήταν πιο "γεμάτη" από την προηγούμενη...

Η Όλγα, ήταν τότε 24 ετών. Ψηλή, σχεδόν 1.80 και με πλούσια σγουρά καστανόξανθα μαλλιά και ατελείωτα πόδια, τα οποία φρόντιζε πάντα να τονίζει με τα πιο κοντά μίνι που έχω δει να φορά ποτέ γυναίκα... Είχε ολόκληρη συλλογή από δαύτα!

Όπως προανέφερα, πίστευα ότι η Όλγα ήταν "ανοιχτή" στην πραγμάτωση κάθε φαντασίωσης... Μπορεί να μην είχε κάνει πολλά πράγματα και η πιο ακραία σεξουαλική της εμπειρία να περιοριζόταν στον λεσβιακό έρωτα που έζησε για μια εβδομάδα με μια συμφοιτήτριά της. Είχε όμως πλούτο φαντασιώσεων και εξέφραζε -έστω και δειλά- την προθυμία να υλοποιήσει κάποιες εξ αυτών... Και ενώ βρισκόμασταν ακόμη στο πλοίο που μας πήγαινε στην Ίο, μου απέδειξε ότι δεν ήταν μόνο λόγια!

-    «Θέλω να με γαμήσεις…», μου ψιθύρισε.

…Καθώς ήμασταν επί ώρα σε μια γωνιά της πλώρης, όπου φιλιόμασταν και χαϊδολογιόμασταν, προκαλώντας αρκετά ενοχλημένα βλέμματα και ακόμη περισσότερα βλέμματα ζήλιας και πόθου (ειδικά στους άντρες θεατές), αλλά χωρίς να μπορούμε να κάνουμε τίποτα παραπάνω υπό αυτές τις συνθήκες.

-    Εγώ θέλω να γευτώ αυτά τα θεσπέσια μουνοχειλάκια σου...", της είπα. «Πάμε μια βόλτα, μπας και βρούμε κάποιο σημείο που δεν θα μας βλέπουν;»

Περιττό να σας πω, ότι δεν βρήκαμε... Κάθε φορά που λέγαμε ότι εδώ δεν φαινόμαστε και ξεκινούσαμε το παιχνίδι μας, να ‘σου ένας ξεκάρφωτος επιβάτης, να η γιαγιά που έψαχνε τα εγγόνια της, να ο ναύτης που είχε δουλειά... Μας την είχαν σπάσει. Η δε γιαγιά, έπαθε σοκ, διότι μας έκανε τσακωτούς τη στιγμή που είχα ήδη χώσει τα χέρια μου κάτω από το μπλουζάκι της Όλγας και χούφτωνα τα σφιχτά στήθη με τις πελώριες ρώγες…

Μετά από μιάμιση ώρα, καταλήξαμε απίστευτα καυλωμένοι στην καφετέρια του πλοίου να καπνίζουμε χωρίς να μπορούμε να βρούμε διέξοδο...

-    «Μωρό μου, μάλλον θα πρέπει να κάνουμε υπομονή ως το νησί...», μου είπε με τα καταπράσινα μάτια της θολωμένα από την καύλα! «Κρίμα που δεν κλείσαμε καμπίνα...»

Βυθίστηκε στο κάθισμά της συμβιβασμένη με την ατυχία μας. Άργησα να της απαντήσω. Σκεφτόμουν...

-    «Έχω μια ιδέα που θα μας εξασφαλίσει καμπίνα!», της είπα.

Το ενδιαφέρον της αναζωπυρώθηκε και ανακάθισε περιμένοντας να συνεχίσω τη φράση μου...
Την πλησίασα, την αγκάλιασα και ψιθύρισα στο αφτί της:

-    «Θυμάσαι πόσο είχες ανάψει τότε που φαντασιωνόσουν ότι μας έπαιρναν μάτι στο αυτοκίνητο;»

Δύο μήνες νωρίτερα, ένα βράδυ γαμιόμασταν άγρια μέσα στο αυτοκίνητό μου, σε ένα δασάκι στις ανατολικές παρυφές της Θεσσαλονίκης, όταν προσέξαμε κίνηση στα αριστερά μας. Αποδείχτηκε ότι ήταν μόνο ένας περαστικός που πήγαινε στην μονοκατοικία του εκεί κοντά και δεν μας έδωσε σημασία, αλλά όταν είχα βάλει στην Όλγα την ιδέα να φανταστεί ότι ο περαστικός ήταν ώρα εκεί και μας έπαιρνε μάτι, η κοπελιά μου είχε γίνει τούρμπο και το υπόλοιπο γαμήσι μας ήταν ακόμη πιο καυτό!

-    «Θυμάμαι», μου είπε χαμογελώντας πονηρά. «Που το πας;»

-    «Τι θα έλεγες αν γινόταν στην πραγματικότητα;»

Τσιτώθηκε!

-    «Δηλαδή;»

-    «Να...», συνέχισα. «Ίσως να μπορούσε κάποιος να μας διαθέσει την καμπίνα του, αν τον αφήναμε να βλέπει...»

Κοκκίνισε σαν παντζάρι! Τι όμορφη που ήταν όταν κοκκίνιζε...

-    «Είσαι τρελός!»

Δεν ήταν ερώτηση. Δήλωση ήταν!

-    «Καλά», υποχώρησα. «Αν δεν θέλεις δεν το κάνουμε. Μην αρπάζεσαι...»

Για λίγα λεπτά έπεσε σιωπή.

-    «Και εσένα δεν θα σε πείραζε που θα με έβλεπε κάποιος άλλος γυμνή;», με ρώτησε αργότερα. «Δεν θα ένιωθες άβολα να μας βλέπει κάποιος στο ένα μέτρο να κάνουμε έρωτα;»

-    «Γιατί να με πειράξει; Άλλωστε, το συζητήσαμε ως φαντασίωση στο παρελθόν... Γιατί να μην το κάνουμε και πράξη; Και όσο κι αν ένιωθα άβολα, υποθέτω ότι και η αμηχανία είναι μέσα στο παιχνίδι σε τέτοιες καταστάσεις. Η αμηχανία λειτουργεί ως αφροδισιακό μερικές φορές...»

Ξανά σιωπή! Άνοιξα την εφημερίδα που είχα πάρει και άρχισα να διαβάζω.

-    «Ντρέπομαι να το κάνω...», είπε η Όλγα μετά από πέντε λεπτά.

-    «Μα εγώ δεν συνεχίζω την κουβέντα…», της είπα για να την τσιγκλήσω. «Εσύ τη συνεχίζεις κάθε τόσο.. Μήπως το σκέφτεσαι;»

-    «Μα καλά! Θα πάμε και θα κάνουμε την πρόταση σε όποιον έχει καμπίνα; Και αν δεν δεχτεί ο πρώτος, ή ο δέκατος; Τι θα λένε μετά; Αν δεν μας κάνουν ρεζίλι δηλαδή...»

-    «Λοιπόν», την προκάλεσα. «Επειδή πολύ το βασανίζουμε! Θέλεις ή δεν θέλεις; Σου υπόσχομαι ότι θα κάνουμε μια απόπειρα μόνο! Κι αν δεν κάτσει, πάπαλα!»

Ακόμη ένα τρίλεπτο σιωπής. Επέστρεψα στην εφημερίδα μου...

-    «Μόνο μια προσπάθεια», την άκουσα να λέει τελικά.

-    «Μόνο!», την διαβεβαίωσα χωρίς να κατεβάσω την εφημερίδα.

-    «Και μόνο θα βλέπει...»

-    «Μόνο!», είπα ξανά χαμογελώντας και πετώντας την εφημερίδα στο τραπέζι και διασκεδάζοντας με την αμηχανία της πρόσθεσα: «Ε, τώρα αν θέλει να τραβήξει και καμιά μαλακία παρακολουθώντας μας, θα είναι δικό του θέμα...»

-    «Τι συζητάμε Θεέ μου!», είπε κρύβοντας το πρόσωπο στα χέρια της.

-    «Ναι ή ου;»

-    «Πώς θα διαλέξεις σε ποιον θα το προτείνεις;», με ρώτησε. «Διότι εσύ θα πας, μόνος. Εγώ θα έρθω κατευθείαν στην καμπίνα, αν τα καταφέρεις…»

Συμφώνησα και πρόσθεσα:

-    «Σκέφτηκα κάτι και θέλω από σένα μόνο μια βοήθεια. Να περάσεις με αργό και προκλητικό βήμα μπροστά από τη ρεσεψιόν, χωρίς να δείξεις ότι με ξέρεις. Μετά να γυρίσεις και να με περιμένεις εδώ. Θα το κάνεις;»

Δέχτηκε και της είπα να ξεκινήσει σε δεκαπέντε λεπτά. Εγώ σηκώθηκα, πήγα στη ρεσεψιόν του πλοίου και βρήκα δύο βαριεστημένους τύπους του πληρώματος να περνούν την ώρα τους λύνοντας σταυρόλεξα. Μόλις πλησίασα τον πάγκο, ο ένας σηκώθηκε να με εξυπηρετήσει. Ήταν περίπου σαράντα ετών.

-    «Υπάρχουν ελεύθερες καμπίνες;» τον ρώτησα.

-    «Υπάρχουν μερικές», μου είπε.

-    «Και πόσο κοστίζουν;», με ρώτησε.

Μέχρι που του είπα ως την Ίο και με κοίταξε παράξενα αφού του ζητούσα καμπίνα για τις πέντε ώρες που απέμεναν ως το νησί, όταν είχα ήδη φάει δέκα ώρες στο κατάστρωμα.

-    «Τη θέλω για να πηδηχτούμε με την δικιά μου», του ψιθύρισα συνωμοτικά.

Χαμογέλασε και με τον "πάγο" σπασμένο, μου είπε:

-    «Δεν κρατιέσαι έτσι; Σε καταλαβαίνω. Κι εγώ στην ηλικία σου έτσι ήμουν. Ασυγκράτητος!»

-    «Κι άμα δεις τι μουνάρα είναι θα με καταλάβεις ακόμη περισσότερο…», πρόσθεσα. Γέλασε. Μου είπε την τιμή...

Τότε πέρασε μπροστά μας η Όλγα λικνίζοντας αισθησιακά το κορμί της και με το πρόσωπο σταθερά κατακόκκινο! Βγήκε στο εξωτερικό κατάστρωμα και όπως άνοιγε την πόρτα, ο αέρας σήκωσε την άσπρη φουστίτσα της, αποκαλύπτοντας για δύο δευτερόλεπτα στα μάτια μας το μπορντό στρινγκάκι της και τα πιο όμορφα κωλομέρια που είχε ποτέ γκόμενα δικιά μου! Η Όλγα συνέχισε για να επιστρέψει στην καφετέρια από άλλη πόρτα και εγώ άκουσα τον σαραντάρη να σχολιάζει:

-    «Να τι αποκαλώ εγώ "μουνάρα"!» Δεν είχε τσιμπήσει απλώς το δόλωμα... Το είχε καταπιεί!

-    «Ποια; Αυτή που πέρασε; Σου άρεσε;», τον ρώτησα.

-    «Αν μου άρεσε; Ξέρεις τι τραβάω κάθε μέρα όλο το καλοκαίρι εδώ μ’ αυτά τα μουνάκια που περνάνε από μπροστά μου;»

-    «Θα τη γαμούσες αυτήν αν σου καθότανε;»

-    «Μωρέ θα την ξέσκιζα! Αλλά που τέτοια τύχη...;»

Τότε αποφάσισα να κάνω την κίνησή μου…

-    «Να γαμήσεις δεν μπορώ να σου υποσχεθώ, αλλά αν θέλεις να την δεις να γαμιέται, μπορώ να το κανονίσω…», του είπα και μου ήρθε να βάλω τα γέλια βλέποντας το έκπληκτο ύφος του!

-    «Αυτή είναι η Όλγα, η γκόμενά μου!», συνέχισα. «Θέλουμε μια καμπίνα να βγάλουμε τα μάτια μας, για καμιά ωρίτσα, ίσως λίγο παραπάνω, ίσως λιγότερο. Αν μας την διαθέσεις τζάμπα, σου υπόσχομαι ότι θα μείνεις να βλέπεις. Τίποτα παραπάνω όμως... Αλήθεια, πως σε λένε;»

-    Γιώργο», μου είπε. «Με έχεις στείλει τώρα! Και είσαι σίγουρος ότι η κοπέλα συμφωνεί;»

-    «Καλά, δεν κατάλαβες ακόμη, ότι πέρασε από εδώ μόνο και μόνο για να με βοηθήσει να σου κάνω την πρόταση;»

Τότε συνειδητοποίησε τι του έλεγα...

-    «Πω, πωωωωω! Τι είστε εσείς ρε; Κολάζετε και Άγιο! Ρε μεγάλε, άμα μας τσακώσουν θα με απολύσουν!»

-    «Ποιος να μας τσακώσει; Μέχρι το επόμενο νησί θέλουμε δυο - τρεις ώρες ακόμα. Και ως τότε, θα έχουμε ξεμπερδέψει... Λέγε! Είσαι μέσα;»

-    «Πω, πωωωω! Αν είμαι λέει!»

-    «Μόνο θα βλέπεις!», του θύμισα. «Άμα θες να γδυθείς και να τραβήξεις μαλακία δικό σου θέμα. Αλλά δεν θα την αγγίξεις. Σύμφωνοι;»

-    «Σύμφωνοι! Περίμενε...»

Πλησίασε στο συνάδελφό του, που έδινε πληροφορίες σε μια κυρία στην άλλη άκρη του πάγκου. Κάτι του είπε. Εκείνος χαμογέλασε και έγνεψε καταφατικά ρίχνοντας ένα εξεταστικό βλέμμα σ’ εμένα. Ο Γιώργος επέστρεψε και μου είπε:

-    Εντάξει. Θα με καλύψει ο συνάδελφος για καμιά ώρα. Σε δέκα λεπτά ελάτε στην καμπίνα 46».

Μου έδειξε τον διάδρομο αριστερά... Στην καφετέρια, η Όλγα περίμενε ανυπομονώντας.


-    «Άντε παιδί μου!», είπε μόλις κάθισα δίπλα της. «Τι έγινε;»

Της είπα, καθώς της χάιδευα το μπούτι.

-    «Δεν ξέρω αν θέλω να χύσω μόνο που σκέφτομαι τι πάμε να κάνουμε, ή αν θέλω να πέσω στη θάλασσα», μου είπε αναψοκοκκινισμένη.

-    «Ακολούθησέ με», της είπα.

Φτάσαμε έξω από την καμπίνα 46. Βεβαιωθήκαμε ότι δεν περνούσε κανείς και χτύπησα την πόρτα. Ο Γιώργος μας άνοιξε.

-    «Άρχισα να σκέφτομαι ότι μου έκανες πλάκα...», είπε.

-    «Καθόλου! Να σου συστήσω την Όλγα...»

Η όμορφη γαζέλα μου έδωσε το χέρι της στον Γιώργο, αλλά δεν τόλμησε να τον κοιτάξει στα μάτια.

-    «Λοιπόν, εγώ δεν θα σας ενοχλήσω καθόλου…», είπε ο σαραντάρης. «Σαν να μην είμαι εδώ...»

Κάθισε στο ένα κρεβάτι και μας άφησε χώρο...

-    «Επιτέλους...", ψιθύρισα στο αφτί της Όλγας, καθώς την αγκάλιαζα.

Την ένιωσα σφιγμένη. Άρχισα να τη φιλάω στο σβέρκο, πίσω από τα αφτιά, στη βάση του λαιμού... Τα χέρια μου μπήκαν κάτω από το μπλουζάκι της και οι παλάμες μου κόλλησαν στα στήθη της. Τη άκουσα να αναστενάζει καθώς έσφιξα τις ήδη σκληρές ρώγες της, ανάμεσα στους δείκτες και τους αντίχειρες...

-    «Μμμμμμ… Αααααχχχ!"

Της έβγαλα την μπλούζα και τη γύρισα προς το μέρος του Γιώργου. Εκείνη έκλεισε τα μάτια και έγειρε το κεφάλι της στον ώμο μου, καθώς φιλούσα τον δικό της γυμνό ώμο, χαϊδεύοντας την κοιλιά και τα στήθη της. Ο Γιώργος μας κοίταζε σαν υπνωτισμένος...

-    «Δες τον", της ψιθύρισα. «Είναι σκλάβος σου. Το κορμί σου τον μαγεύει!»
Η Όλγα άνοιξε τα μάτια και έριξε ένα βλέμμα στον σαραντάρη θαυμαστή της που την "έτρωγε" με τα μάτια του...

Της κατέβασα τη φούστα και το στρινγκ ταυτόχρονα, επιτρέποντας στον Γιώργο να απολαύσει το αγαλματένιο κορμί της σε όλο του το μεγαλείο... Την ένιωσα να τρέμει και να σφίγγεται ξανά... Φανερά αμήχανη στράφηκε προς το μέρος μου και άρχισε να με γδύνει, φιλώντας με άγρια ταυτόχρονα. Την βοήθησα. Σε δευτερόλεπτα ήμουν γυμνός, με το παλούκι μου σκληρό, σε πλήρη ετοιμότητα!

Μα εκείνη ήταν ακόμη σφιγμένη. Μου έπαιζε τον πούτσο, αλλά δεν προχωρούσε στην επόμενη κίνηση. Η Όλγα λάτρευε να κάνει πίπες. Το έκανε με τέχνη και ήταν πάντα ανυπόμονη να ξεκινήσει. Όχι αυτή τη φορά όμως και ήξερα τι έφταιγε. Το πρόβλημα χρειαζόταν δραστική αντιμετώπιση.

Την άρπαξα και την έστρεψα απότομα προς το μέρος του Γιώργου ξανά. Τράβηξα το χέρι και το έφερα πίσω από την πλάτη της, στον πούτσο μου. Τον έπιασε και τον έσφιξε... Το αριστερό μου χέρι στο στήθος της, το δεξί μου στο μουνί της. Έτριβα την κλειτορίδα της, όταν της είπα:

-    «Κοίτα τον!»

Άνοιξε τα μάτια και κοίταξε ξανά τον Γιώργο…

-    «Νιώθεις άσχημα επειδή είμαστε γυμνοί κι αυτός ντυμένος...», της ψιθύρισα. «Ζήτα του να γδυθεί...»

-    «Εσύ...», ψιθύρισε με τη σειρά της, γυρνώντας για να ενώσει τα χείλη της με τα δικά μου, αποφεύγοντας παράλληλα το βλέμμα του άλλου στα μάτια της.

-    «Όχι! Εσύ θα το ζητήσεις. Τώρα!», της είπα.

Δίστασε και μετά μίλησε...

-    «Γιώργο, θα ένιωθα καλύτερα αν ήσουν κι εσύ γυμνός...»

Ο σαραντάρης φίλος μας, γδύθηκε εν ριπή οφθαλμού και άρχισε να παίζει τον σηκωμένο πούτσο του για χάρη της Όλγας, την οποία έσπρωξα να ξαπλώσει ανάσκελα στο άλλο κρεβάτι, απέναντι από τον Γιώργο...

Γονάτισα και ρίχτηκα στο ήδη υγρό μουνί της, σαν διψασμένος στην πηγή! Την έγλυφα, την ρουφούσα, άλλοτε τρυφερά, άλλοτε άγρια. Με ρυθμό σταδιακά αυξανόμενο. Έχωνα τη γλώσσα μου όσο πιο βαθιά μπορούσα. Μετά επικεντρώθηκα στην κλειτορίδα της που ήταν διπλά ευαίσθητη σε σχέση με αυτές των γυναικών που είχα γνωρίσει ως τότε...

Άρχισα κυκλικές κινήσεις με τη γλώσσα μου επάνω στο σκληρό κουμπί της. Ταυτόχρονα, τα μάτια μου ήταν καρφωμένα στα δικά της. Η Όλγα, λιγωμένη, βογκώντας, έτριβε τα στήθη της με το ένα χέρι, και είχε το άλλο στο στόμα της, πιπιλώντας τα δάχτυλά της, ενώ κοίταζε μία εμένα, μία τον Γιώργο που τραβούσε μαλακία για χάρη της...

-    «Πεθαίνω...», μπόρεσε μόνο να πει!

Ο οργασμός της ήταν ξαφνικός, όσο και έντονος! Άρχισε να τρέμει σαν επιληπτική! Προσπάθησε να μην ουρλιάξει, αλλά νομίζω ότι στις γειτονικές καμπίνες θα την άκουσαν ολοκάθαρα! Αυτό ήταν! Λύθηκε!

Η Όλγα ανακάθισε και με έσπρωξε να σηκωθώ όρθιος μπροστά της.

-    «Σειρά μου...», είπε.

Άρπαξε τον πούτσο μου και φυλάκισε το πουτσοκέφαλο σφιχτά ανάμεσα στα χείλη...
Στράφηκα λίγο, για να δώσω στον Γιώργο καλύτερο οπτικό πεδίο...

-    «Έτσι μουνάρα μου!", της είπα, ξέροντας ότι της άρεσαν τα βρωμόλογα. «Ρούφα τον πούτσο μου! Δείξε στον φίλο μας τι ωραία τσιμπούκια ξέρεις να κάνεις. Κοίτα τον...»

Καθώς έγλυφε το παλούκι μου σε όλο το μήκος του, έστρεψε το βλέμμα της στον Γιώργο που μαλακιζόταν ξέφρενα!

-    «Σ’ αρέσει το θέαμα Γιώργο; Έχεις ξαναδεί τέτοια τσιμπουκλού σε δράση;»

-    «Είναι υπέροχη!», είπε αυτός.

-    «Σ’ αυτήν πες το! Σ’ ακούει!", πρόσθεσα γελώντας.

-    «Εί.. εί.. είσαι υπέροχη... είσαι απίθανη!», της είπε.

Η αμηχανία του Γιώργου, ενίσχυσε ακόμη περισσότερο την αυτοπεποίθηση της Όλγας, που κατάπιε τον πούτσο μου με μια κίνηση και τραβήχτηκε για να μου πει:

-    «Γάμησέ μου το στόμα!»

Ήξερα τι ήθελε... Και αφού το ζητούσε, ήταν δείγμα πως είχε ξεπεράσει τελείως την παρουσία του θεατή μας. Της έπιασα το σγουρομάλλικο κεφάλι με τα δυο μου χέρια και άρχισα να της γαμάω το στόμα σαν μουνί! Συχνά ένιωθα τον πούτσο μου να στριμώχνεται στο βάθος του λαιμού της. Σχεδόν την έπνιγα. Μα της άρεσε! Τα μάτια της είχαν βουρκώσει, καθώς προσπαθούσε να αναπνέει από τη μύτη, διατηρώντας το στόμα της υγρό και το λαιμό της χαλαρό για μένα.

Συνέχισα να της γαμάω το στόμα για λίγα λεπτά... Ο Γιώργος είχε ήδη χύσει μια φορά και έπαιζε ξανά τον πούτσο του οδεύοντας προς τη δεύτερη...

-    «Σ’ αρέσει που έχω το στόμα σου για μουνότρυπα;», την ρώτησα.

-    «Μμμ… Μμμμμ… Μμμ… Μμμμ…», ήταν φυσικά η μόνη απάντηση.

-    «Τώρα θα σε σκίσω!», της είπα.

Την σήκωσα και όπως ήταν όρθια τη γύρισα και την ανάγκασα να σκύψει στο άλλο κρεβάτι δίπλα στον Γιώργο. Στηρίχτηκε στις παλάμες της. Το κεφάλι της ήταν σχεδόν πάνω από τον πούτσο του σαραντάρη φίλου μας. Είμαι σίγουρος πως τον κοιτούσε στα μάτια καθώς μούγκριζε, υποδεχόμενη τον δικό μου βαθιά στο μουνί της.

Το παλούκι μου την κάρφωνε με σταθερό ρυθμό σαν έμβολο μηχανής. Την περιέλουσα με διάφορα προστυχόλογα. Την γαμούσα άγρια και όσο επιτάχυνα τόσο μούγκριζε σαν τρελαμένη μαινάδα!

-    «Σ’ αρέσει που σε βλέπει ο Γιώργος να γαμιέσαι;», την ρώτησα κάποια στιγμή.

-    «Ναι! Αααααααχ!»

-    «Θα ‘θελες να σε θαυμάζουν περισσότεροι να γαμιέσαι σαν σκύλα;»

-    «Ναι! Ναι! Είμαι σκύλα!! Ααααααχ… Τι γαμήσι που κάνεις!»

-    «Δεν πρέπει να πεις ευχαριστώ και στο Γιώργο που μας βοήθησε και ταυτόχρονα ικανοποιεί και τη φαντασίωσή σου να σε παίρνουν μάτι που γαμιέσαι;»

-    «Αααααχχχχχ! Ευχαριστώώώώώώώώ!!!»

-    «Όχι έτσι, να του δείξεις πόσο τον ευγνωμονείς, σαν καλή πουτάνα που είσαι! Δεν είσαι πουτάνα τώρα;»

-    «Είμαιαιαιαι! Αχχχχ! Δική σου πουτάναααααα!!»

-    «Αφού είσαι δική μου πουτάνα σου λέω να τελειώσεις τον φίλο μας με πίπα καθώς σε γαμάω!», της είπα επιταχύνοντας ακόμη περισσότερο!

Προς έκπληξή μου και προς απόλυτη έκπληξη του Γιώργου, η Όλγα υπάκουσε. Έγειρε ακόμη περισσότερο, στηριζόμενη στον αριστερό αγκώνα της και με το δεξί της χούφτωσε τον πούτσο του σαραντάρη καταπίνοντάς τον με μια κίνηση. Τώρα μούγκριζε σαν λυσσασμένη με τον πούτσο μου να την γαμάει άγρια, ενώ τσιμπούκωνε τον Γιώργο.

-    «Χχχύυυυυνωωωωω!!!», είπε εκείνος και η Όλγα τραβήχτηκε.

Τα χύσια του σαραντάρη έλουσαν το πρόσωπο, τα μαλλιά της και το στήθος της.

-    «Αααααααααα!», ούρλιαξε η Όλγα, μαρτυρώντας τον δικό της οργασμό και γύρισε να με κοιτάξει.

Το πρόσωπό της, πασαλειμμένο με τα χύσια του άλλου, με έστειλε!

-    «Κι εγώωωωωω!», είπα χύνοντας βαθιά στο μουνί της Όλγας, χωρίς φόβο, αφού ήξερα ότι έπαιρνε αντισυλληπτικά...

Καταρρεύσαμε... Σε λίγα λεπτά, η Όλγα πήρε τα ρούχα της και πήγε στο μπάνιο της καμπίνας. Βγήκε λίγο αργότερα πλυμένη και ντυμένη. Ο Γιώργος με είχε ευχαριστήσει και είχε φύγει... Θα περίμενε στη ρεσεψιόν να του πάω το κλειδί. Η Όλγα μου χαμογέλασε και με αγκάλιασε...

-    Από τη μία νιώθω υπέροχα και από την άλλη σαν πουτάνα…», μου είπε.

-    «Κακώς!», της είπα. «Κράτα μόνο το πρώτο συναίσθημα. Μόλις ικανοποίησες μία φαντασίωσή σου!»

-    «Σχεδόν και δεύτερη...", συμπλήρωσε γελώντας. «Μόνο πίπα του έκανα, αλλά αν είχαμε άλλη μια ώρα, πάω στοίχημα ότι θα με έβαζες να γαμηθώ και με τους δυο σας ταυτόχρονα!»

-    «Μην ανησυχείς! Οι διακοπές μας ακόμη δεν άρχισαν...", της είπα με νόημα, καθώς βγαίναμε από την καμπίνα...

(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")

Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.