Αποφάσισα να γράψω μια ιστορία, που είναι πέρα για πέρα αληθινή. Αφορά τη γυναίκα μου την Ειρήνη και το στενό μου φίλο τον Στέφανο. Συνέβη πριν δέκα περίπου χρόνια και ποτέ δε σκέφτηκα να τη μοιραστώ με άλλους. Έχω αλλάξει τα ονόματα και κάποιες μικρές λεπτομέρειες, αλλά η ουσία και τα γεγονότα περιγράφονται ακριβώς όπως έγιναν.
Από τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια, στο σχολείο είχα έναν κολλητό φίλο το Στέφανο, που η σχέση του με τις γυναίκες ήταν για σενάριο ταινίας. Με το Στέφανο δεν είχαμε σχεδόν κανένα κοινό στοιχείο. Εγώ συνεσταλμένος, καλός μαθητής και φοιτητής, ντροπαλός με το γυναικείο φίλο και με ελάχιστες ερωτικές εμπειρίες. Αυτός ήταν ο χαρακτηρισμός του γαμιά, αλήτης σε συμπεριφορά, άλλαζε τις γυναίκες σαν τα πουκάμισα και ότι στόχο έβαζε ποτέ δεν αποτύγχανε. Εγώ έγινα ένας καλός πτυχιούχος με υπαλληλική σταδιοδρομία σε μια εταιρία, φτάνοντας διευθυντής ανάπτυξης και λειτουργίας των καταστημάτων του ομίλου. Αυτός επειδή δεν πέρασε σε καμία σχολή έγινε ένας πετυχημένος ελεύθερος επαγγελματίας, βγάζοντας πολλαπλάσια χρήματα από όσα εγώ με το μισθό μου. Ο μόνιμος φόβος της παρέας ήταν να μην προλάβει να πλησιάσει ο Στέφανος κάποια κοπέλα, γιατί δεν υπήρχε περίπτωση, αν η κοπέλα μας άρεσε, να την κερδίσουμε.
Στην παρέα το παρατσούκλι του ήταν «ανακόντα» χάρη στα προσόντα του που μας ήταν γνωστά από την εποχή του κολυμβητηρίου, όταν αλλάζαμε στα ντους και τον βλέπαμε γυμνό, καθώς και επειδή «τύλιγε» τα θύματα του (τις γυναίκες) με τέτοια μαεστρία που δεν είχαν καμία πιθανότητα να ξεφύγουν. Όταν γνώρισα τη μετέπειτα γυναίκα μου, την Ειρήνη (τότε 21 ετών αυτή και 27 εγώ), σε ένα μπαρ σε κοινή παρέα, ο Στέφανος ήταν εκείνο το βράδυ παρών και για καλή μου τύχη συνόδευε μια άλλη κοπέλα. Παρόλα αυτά την πλησίασε, αλλά δεν αντάλλαξε τηλέφωνα και την επόμενη μέρα του μίλησα πως με ενδιαφέρει η Ειρήνη και δεν προχώρησε. Με τα χρόνια οι ερωτικές του περιπέτειες έγιναν θέμα συζήτησης στην παρέα και το μόνιμο ανέκδοτο μεταξύ μας. Λέγαμε ρωτώντας την ώρα: «ώρα Ελλάδος 12.00, ποιαν γαμάει τώρα ο Στέφανος; Ώρα Ελλάδος 12.30, άλλη γαμάει τώρα ο Στέφανος!». Εγώ και η Ειρήνη παντρεμένοι με ένα γιό, είχαμε μια καλή οικογενειακή ζωή.
Για μένα ο Στέφανος είχε μια εμβληματική θέση και στο θέμα των γυναικών τον σεβόμουν και τον ζήλευα. Βέβαια με τη ζωή που έκανε έφτασε 48 χρονών για να παντρευτεί. Δεν ήταν πια ο αλήτης των νεανικών χρόνων, αλλά πάντα είχε ένα στυλ δωρικό και μια αυτοπεποίθηση που δεν άφηνε περιθώρια αμφισβήτησης. Λόγω μιας κοπέλας, φτάσαμε να τσακωθούμε. Η κοπέλα αυτή, που με τα χρόνια έγινε φίλη μας, ήταν μαζί του όποτε αυτός δεν είχε κάποια άλλη, την παράταγε μόλις εμφανιζόταν κάτι καινούργιο και μετά όταν ξέμενε μόνος την πλησίαζε ξανά και αυτή ήταν πάντα εκεί για να τον δεχτεί. Ήταν τρελά ερωτευμένη μαζί του και αυτός τη χρησιμοποιούσε χωρίς καμία ενοχή. Σε μια συνάντηση μαζί του η κουβέντα πήγε στη Στέλλα (έτσι λεγόταν η κοπέλα) και του είπα αγανακτισμένος:
- Για πόσο ακόμα νομίζεις πως θα είσαι ο γκόμενος που πέφτουν όλες μόλις τις πλησιάσεις; Μεγαλώνεις κι εσύ και αρχίζει η αντίστροφή μέτρηση
- Νομίζεις φιλαράκι. Δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί γυναίκα που να μην μπορώ να κατακτήσω!
- Λες βλακείες, δεν είναι όλες οι γυναίκες έτοιμες να σου ανοίξουν τα πόδια τους.
- Μέχρι σήμερα, δεν υπήρξε καμία που να θέλω και να μην το πετύχω.
Εκείνο το βράδυ μιλήσαμε έντονα και κάποια στιγμή, όταν αμφισβητούσα τη δυνατότητα του να έχει όποια θέλει, μου είπε:
- Αν δεν ήσουν τόσο καλός φίλος, για να καταλάβεις πόσο νυχτωμένος είσαι θα σου έβαζα στοίχημα πως ακόμα και την Ειρήνη αν ήθελα την έριχνα.
Ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι μου με το θράσος του, αλλά αυτός ατάραχος μου απαντούσε με χαμόγελο «έχεις τα κότσια να πάμε το στοίχημα;». Έφυγα νευριασμένος λέγοντας του πως δεν είναι όλες ίδιες και φυσικά δε δέχτηκα κανένα στοίχημα. Οι μέρες περνούσαν και το μυαλό μου δεν είχε ηρεμήσει. Σκέφτηκα κάτι που θεωρούσα πως θα τον φέρει σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση και μια μέρα πέρασα από το γραφείο του.
- Τι έγινε αποφάσισες να μου ξαναμιλήσεις; Με ρώτησε.
- Το ότι είσαι πολύ μαλάκας είναι γνωστό, του είπα και συνέχισα:
- Σκέφτηκα αυτό που μου πρότεινες τις προάλλες, αλλά δεν έχω λόγο να χαλάσω το σπίτι μου και να προσβάλλω τη γυναίκα μου. Αν έχεις κότσια έχω μια άλλη πρόταση να σου κάνω.
- Για λέγε
- Να πηδήξεις την Ιουλία!
- …δε σοβαρολογείς
- Γιατί όχι. Αν είσαι τόσο άπαιχτος, όπως μας λες όλα αυτά τα χρόνια, απόδειξέ το.
Η Ιουλία είναι η γκόμενα μιας παιδικής μας φίλης της Μαρίας. Η Μαρία ήταν από μικρή αντρογυναίκα και νωρίς ξεκαθάρισε την κλήση της. Επαγγελματικά είναι πετυχημένη μάνατζερ σε πολυεθνική εταιρεία. Είναι όμως αποκλειστικά λεσβία και τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχει μια απίστευτη όμορφη γκόμενα την Ιουλία. Μιλάμε για έρωτα που ανάθεμα και αν βρίσκεται κάτι αντίστοιχο σε ετερόφυλες σχέσεις. Ιουλία και Μαρία είναι πάντα μαζί, βγαίνουν μαζί και η μια ζηλεύει την άλλη σε υπερβολικό βαθμό που αν βρεθεί κάποιος να κοιτάξει την Ιουλία γίνεται χαμός, όπως και το αντίστροφο σε γυναίκα που τολμήσει να φλερτάρει τη Μαρία.
- Αυτό ξέρεις ότι δεν μπορεί να γίνει. Η Ιουλία δεν υπάρχει περίπτωση να κοιτάξει άλλον άνθρωπο και μάλιστα άντρα.
Του απάντησα με στόμφο:
- Δε σε κολλάει αυτό αλλά το ότι ξέρεις ότι σε αυτή την περίπτωση θα αποτύχεις.
Δε δέχτηκε και σταμάτησε εκεί η κουβέντα. Το ξέχασα κι εγώ και με μια ικανοποίηση θεωρούσα πως για πρώτη φορά τον έβαλα στη θέση του. Μετά από αρκετές μέρες μου τηλεφώνησε για να βγούμε κάποιο βράδυ για ποτό. Πήγαμε στο Κέντρο σε ένα στέκι που συχνάζαμε και λέγαμε διάφορα πίνοντας. Κάποια στιγμή γελώντας μου είπε:
- Καλά το σκέφτηκες πολύ για να μου προτείνεις να πηδήξω την Ιουλία;
Του απάντησα πως ήταν ο μόνος τρόπος για να καταλάβει ότι δεν είναι τα πάντα εφικτά και να προσγειωθεί επιτέλους. Συνέχισε λέγοντας, πως το θέμα δεν είναι ότι φοβάται το ρίσκο, αλλά πως αυτή η περίπτωση δεν έχει καμία πιθανότητα επιτυχίας.
- Παραδέξου, πως δε μπορείς να πετύχεις έναν ομολογουμένως δύσκολο στόχο και κάτσε στις δάφνες των εφικτών για όλους.
- Θα μπορούσα να πάρω αυτό το ρίσκο για να σου αποδείξω πως είσαι πολύ λίγος για να με φέρεις σε δύσκολη θέση. Όμως αν καταφέρω να ρίξω την Ιουλία, τότε θα με αφήσεις να προσπαθήσω με την Ειρήνη.
Η βεβαιότητα μου πως ήταν αδύνατο να κερδίσει, με οδήγησε να του πω χαμογελώντας ειρωνικά «έγινε», αλλά του έβαλα ένα όρο που θα τον δυσκόλευε ακόμα περισσότερο κάνοντας το αδύνατο, δεδομένη αποτυχία. Του είπα:
- Έχεις ένα μήνα για να τα καταφέρεις.
Αρνήθηκε διότι το ζευγάρι αυτό ήταν πάντα και παντού μαζί, οπότε δεν υπήρχε περίπτωση σε ένα μήνα ούτε καν να ξεκινήσει την προσπάθεια και μου αντιπρότεινε να ξεκινήσει από τις 5 του επόμενου μήνα, που η Μαρία θα πήγαινε στα Βαλκάνια (Βουλγαρία, Ρουμανία, Αλβανία, Σερβία, Κροατία, Μαυροβούνιο) για τις ανάγκες της εταιρείας που εργάζεται. Του είπα πως ο χρόνος θα ήταν πάλι ένας μήνας και θα ξεκινούσε μια βδομάδα πριν φύγει ο Μαρία για Βαλκάνια, άρα του άφηνα μόλις τρεις βδομάδες να δράσει. Το δέχτηκε!
Ζήτησα στην περίπτωση που τα καταφέρει να δω υλικό που να το αποδεικνύει και μου είπε ότι συμφωνεί. 5 Απριλίου, η Μαρία έφυγε για το επαγγελματικό ταξίδι. 17 Απριλίου, δώδεκα μέρες αφού είχε φύγει, με πήρε τηλέφωνο ο Στέφανος και μου είπε πως θα έβγαινε για φαγητό με την Ιουλία. Δεν αγχώθηκα διότι θεωρούσα απίθανο να καταφέρει κάτι περισσότερο. Του είχαν μείνει ελάχιστες μέρες για να το καταφέρει. Στις 19 Απριλίου ημέρα Σάββατο, βγήκαν ξανά για ποτό και μετά δεν υπήρξε κάποιο νεότερο. Την Τρίτη 22 Απριλίου, με πήρε τηλέφωνο να περάσω από το σπίτι του το βραδάκι. Ένιωσα μια αμφιβολία, αλλά επανήλθα θεωρώντας πως θα αποδεχτεί την αποτυχία. Πήγα στο σπίτι, κάτσαμε έβγαλε μπύρα και περίμενα να ακούσω .
- Φίλε μου έχασες. Η Ιουλία κοιμήθηκε μαζί μου την Κυριακή και χθες το βράδυ!
- Κι εγώ που το ξέρω;
- Περίμενε και θα δεις.
Έβαλε ένα στικάκι στο λάπτοπ και είδα με τα μάτια μου την Ιουλία να κάνει μπάνιο γυμνή σε ένα ξενοδοχείο και μετά ενώ αυτή συνέχιζε να πλένεται στο μπάνιο, αυτός να βιντεοσκοπεί τον εαυτό του και να λέει «Μάνο, βλέπεις το καυλί μου; Σε λίγο θα ξεσκίζει την Ιουλία» και μετά ένα βίντεο από το κινητό του που το είχε τοποθετήσει κάπου να μην φαίνεται και τράβαγε τις ερωτικές τους στιγμές. Μετά είδα φωτογραφίες από την επόμενη μέρα την Ιουλία να κοιμάται γυμνή σε ένα κρεβάτι. Πάγωσα. Σκέφτηκα πως έκανα τη μεγαλύτερη μαλακία. Μου είπε πως τώρα πρέπει να τηρήσω τον όρο του στοιχήματος και να μην προβάλλω εμπόδια στην προσπάθεια του να κατακτήσει την Ειρήνη. Επειδή αυτό το ενδεχόμενο δεν υπήρχε καν στο μυαλό μου, δεν είχα βάλει ούτε χρονικούς περιορισμούς, ούτε κάποια άλλη προϋπόθεση.
Από την ίδια βραδιά, άρχισα να τον κατηγορώ στη γυναίκα μου. Τι επιπόλαιο τον έλεγα, τι χαμηλού επιπέδου, τι άξεστο… ότι μπορούσα να πω για να τον μειώσω, το έλεγα. Η Ειρήνη, νόμιζε πως τσακωθήκαμε και με προβληματισμό προσπαθούσε να μου επισημάνει πως είμαστε χρόνια φίλοι, απορώντας τι είναι αυτό που ξαφνικά με έπιασε. Έλεγε μάλιστα «εγώ το Στέφανο τον συμπαθώ και αν έχετε κάτι μεταξύ σας, να το λύσετε και μη λες βλακείες». Παρόλα αυτά συνέχιζα και έκανα ότι περνούσε από το χέρι μου για να την προϊδεάσω αρνητικά για το Στέφανο. Όμως ο ίδιος δεν έκανε καμία ύποπτη κίνηση. Βρεθήκαμε κάποιες φορές στην κοινή παρέα και το μόνο που τον διαφοροποιούσε ήταν ότι της έκανε συχνά φιλοφρονήσεις, αστειευόταν και μίλαγε περισσότερο μαζί της συμφωνώντας με ότι αυτή έλεγε, σε σημείο που εγώ διαφωνούσα στο κοινό «μέτωπο» απόψεων που είχαν με τρόπο που θύμιζε παιδάκι που αντιδρούσε σπαστικά επειδή του έπαιρναν το παιχνίδι του.
Η δουλειά μου είχε συχνά ταξίδια στα καταστήματα της επαρχίας και όταν έπρεπε να φύγω με έκαιγε η ανησυχία για το τι μπορεί να συμβεί. Όμως καμία κίνηση από μέρους του δε γινόταν. Το μόνο που μεσολάβησε ήταν ένας καφές που ήπιαν κάποιο απόγευμα μετά τη δουλειά, κάτι που μου το είπε η Ειρήνη με απόλυτα φυσικό τρόπο. Προβληματίστηκα και διακριτικά προσπάθησα να μάθω τι συζήτησαν σε εκείνη τη συνάντηση. Η Ειρήνη απαντούσε φυσιολογικά για αυτά που έλεγαν και δεν υπήρχε κάτι που να με κάνει να ανησυχήσω. Μέσα Ιουνίου θα έκανα ένα ακόμα διήμερο ταξίδι σε Άρτα, Γιάννενα, Κέρκυρα με διανυκτέρευση και την επομένη θα πήγαινα Κοζάνη, Θεσσαλονίκη και επιστροφή Αθήνα. Το ταξίδι θα ξεκινούσε Πέμπτη και θα επέστρεφα Παρασκευή αργά ή Σάββατο πρωί. Κάποια ανησυχία υπήρχε, αλλά επειδή έως τότε δεν είχε συμβεί τίποτα το υποβάθμισα στη σκέψη μου.
Πέμπτη βράδυ τηλεφώνησα στο σπίτι από την Κέρκυρα. Ήταν η Ειρήνη και μου φάνηκε φυσιολογική η ομιλία της. Ζήτησα να μιλήσω στον γιό μου και απάντησε πως έμεινε στη μάνα μου που έχει σπίτι κοντά μας και κρατάει το παιδί τη μέρα έως να γυρίσει η Ειρήνη από τη δουλειά. Αυτό δε μου άρεσε, όμως δεν ήταν η πρώτη φορά που συνέβαινε και δεμπορούσα να πω κάτι. Εκείνο το βράδυ με «έζωσαν τα φίδια», αλλά πάντα πίστευα ότι η γυναίκα μου δεν υπάρχει περίπτωση να με απατήσει και μάλιστα με ένα φίλο. Στο σημείο αυτό θέλω να κάνω μια περιγραφή της. Τότε ήταν 39 χρονών και εγώ 42. Είναι σχετικά κοντούλα 1.65 (πολλές φορές για πλάκα την έλεγα «κοντοπούτανο» και νευρίαζε), πολύ καλό σώμα, 55 κιλά, με μεγάλο στήθος (υπερπαραγωγή, 4άρι σουτιέν, με ρώγα που βγάζει μάτι), κωλαράκι στενό αλλά πεταχτό, υπέροχα πόδια και ένα πρόσωπο αγγελικό, με μόνη «παραφωνία» τα χείλια της που είναι σαρκώδη και προκλητικά από τη φύση τους. Είχε κοντό καρέ μαλλί, βαμμένο καστανό. Μια γυναίκα που τη γνώρισα κορίτσι χωρίς καμία ολοκληρωμένη ερωτική εμπειρία και ήμουν ο μόνος άντρας που είχε πάει.
Την επόμενη μέρα τέλειωσα τη δουλειά μου στη Θεσσαλονίκη το απόγευμα, έφαγα κάτι και επέστρεψα άρον - άρον Αθήνα. Έφτασα στο σπίτι αργά το βράδυ. Η Ειρήνη ήταν εκεί, χωρίς κάτι ύποπτο στη συμπεριφορά της και το παιδί κοιμόταν στο δωμάτιο. Την ξύπνησα και αρνήθηκε να κάνουμε σεξ. Σκέφτηκα ότι νυστάζει και μιας και ήμουν κουρασμένος από το ταξίδι κοιμήθηκα σχεδόν αμέσως. Την επόμενη μέρα ήταν ιδιαίτερα θερμή, αν και κάτι έπιανα στον αέρα που έδειχνε μια μικρή διαφοροποίηση της. Ήταν κάπως αφηρημένη κάποιες στιγμές, αλλά χωρίς κάτι ενοχλητικό. Όταν της το είπα απάντησε πως είχε μια δύσκολη Παρασκευή στη δουλειά. Το βράδυ ο μικρός πήγε στη γιαγιά του και μείναμε μόνοι μας. Έκανε κάποιες χλιαρές προσπάθειες να αποφύγει τα χάδια μου, αλλά γρήγορα αφέθηκε και κάναμε σεξ. Κάτι ήταν διαφορετικό, όμως δε μπορούσα να προσδιορίσω τι συνέβαινε και αφέθηκα να απολαμβάνω το σώμα της.
Την ώρα που ήμουν μέσα της και τη γάμαγα έλεγα κάποιες «ατάκες» που συνηθίζαμε και αυτή μου απαντούσε πάντα, όλα τα χρόνια. «Που μπαίνει το χέλι;», «στη φωλιά του την υγρή» απαντούσε, «τι θα σου κάνει τώρα;», «θα με φτύσει στο πρόσωπο γιατί είναι κακομαθημένο». Αυτή τη φορά στις ερωτήσεις μου απαντούσε μετά βίας και σχεδόν μηχανικά, του τύπου: «Μάνο τελείωνε σε παρακαλώ, χύσε γιατί δε νιώθω πολύ καλά». Όταν έκανα κίνηση να την πάρω από πίσω, το αρνήθηκε με απόλυτο τρόπο, κάτι που δε συνήθιζε ακόμα και όταν δεν ήθελε να γαμηθεί από τον κώλο. Δεν έδωσα σημασία. Υπήρξαν και άλλες φορές που δεν είχε μεγάλη όρεξη. Το θέμα ήταν ότι δεν αρνήθηκε και έτσι παραμύθιασα προσωρινά τον εαυτό μου ότι όλα ήταν μια χαρά. Έχυσα πάνω στην κοιλιά της και αφού με φίλησε στο μάγουλο, γύρισε πλευρό και κοιμήθηκε.
Την Κυριακή το πρωί, ξυπνώντας είδα μήνυμα από το Στέφανο να βρεθούμε. Μόλις το διάβασα με έλουσε κρύος ιδρώτας. Είπα πως θα κατέβω να βρω κάποιους φίλους από τη δουλειά για καφέ και πήγα στο σπίτι του. Με το καλημέρα, μου είπε:
- Μάνο έχασες και αυτό το στοίχημα.
Έμεινα άφωνος και τον κοίταζα.
- Θέλεις να δεις το υλικό ή είναι too much για σένα;
- Δείξε μου, του είπα.
Πάλι με τον ίδιο τρόπο έβαλε το λαπτοπ και είδα το χώρο του σπιτιού μου στο σαλόνι. Η Ειρήνη είχε πάει στην κουζίνα να φέρει κάτι για να συνοδεύσουν το ποτό και ο Στέφανος, έβαλε το κινητό στη βιβλιοθήκη όρθιο ακουμπισμένο στα βιβλία. Ακολούθησε συζήτηση. Κάποια στιγμή, αργότερα, της είπε αν έχει φορτιστή για το κινητό γιατί είναι πεσμένη η μπαταρία του. Η Ειρήνη έφερε και αυτός ατάραχος πήγε το σύνδεσε και το άφησε εκεί όρθιο να βιντεοσκοπεί. Η δικιά μου ούτε που πονηρεύτηκε με το κινητό που φόρτιζε όρθια τοποθετημένο. Με αριστοτεχνικό τρόπο, ο Στέφανος οδήγησε την κουβέντα σε προσωπικά θέματα. Θυμήθηκε τα νεανικά χρόνια και κάποια στιγμή της είπε:
- Αν δεν ήταν ο Μάνος, θα σε πλησίαζα εγώ από την πρώτη στιγμή. Ήσουν κοπέλα που έκανες τη διαφορά.
- Σιγά ρε Στέφανε, εσύ κυκλοφορούσες τις καλύτερες γυναίκες και τη μια μετά την άλλη, εγώ έκανα τη διαφορά;
- Ναι! Σε όλα τα επίπεδα!
Η δικιά μου γέλασε κοροϊδευτικά και του είπε:
- Μπούρδες, ούτε που με έβλεπες. Εκείνη την εποχή που γνώρισα το Μάνο, εσύ είχες πέσει με τα μούτρα στη Σοφία.
- Που τη θυμήθηκες τώρα τη Σοφία;
- Αν τη θυμάμαι λέει; Μόνο ότι διαφήμιζε σε κάθε ευκαιρία τις επιδόσεις και τα… προσόντα σου, δε μπορεί να την ξεχάσω. Και να ήταν μόνο αυτή; Πόσες είχαν χάσει τα λογικά τους μαζί σου και περιέγραφαν στη γυναικοπαρέα με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τα κρυφά σου ταλέντα;
- Υπερβολές!
- Ναι μπορεί, αλλά όλες να υπερβάλλουν;
- Δεν με ενδιαφέρει, σου είπα εσύ έκανες τη διαφορά. Τα μάτια σου, το χαμόγελο σου, η εξυπνάδα σου.
- Α! σου άρεσα για το μυαλό μου και το χαμόγελο μου… χα, χα, χα…
- Όχι μόνο!
- Δηλαδή;…
- Θυμάμαι το ντεκολτέ που είχες όταν σε γνωρίσαμε. Αυτό το προκλητικό, μεγάλο και στητό στήθος που δεν άφηνε κανένα ασυγκίνητο.
- Να απαριθμήσω πόσες από τις κοπέλες σου είχαν εξίσου ή και καλύτερο στήθος. Μη με δουλεύεις Στεφανάκο…
- Άσε να μη το κάνουμε τσόντα. Δε θέλω να έχουμε καμία παρεξήγηση!
- Σιγά ρε Στέφανε, γνωριζόμαστε κοντά 18 χρόνια. Έχουμε και αν έχουμε πει τέρατα και τώρα κολλάς; Μη το ξεκινάς καθόλου τότε!
- Έχεις δίκιο. Από πού να αρχίσω. Θυμάμαι τότε στις διακοπές που κάναμε στην Κρήτη, να σε βλέπω με μαγιό και να παρατηρώ το στήθος σου να ασφυκτιά μέσα στο μπικίνι. Ένα βράδυ που είχαμε πάει στα Χανιά για ποτό και χορό, που φόραγες εκείνο το λευκό κολλητό φουστάνι και από μέσα δεν είχες σουτιέν. Πρώτη φορά που σε είδα τόσο απελευθερωμένη. Το στήθος να διαγράφεται κανονικά, οι ρώγες να θέλουν να σκίσουν το ύφασμα, το κιλοτάκι με τη δαντέλα στις άκρες να φαίνεται καθαρά μέσα από το φόρεμα. Μήπως τότε που ήμασταν στα Σύβοτα και είχαμε νοικιάσει ένα κοινό σπίτι. Εγώ με την Αλίκη και εσύ με τον Μάνο και μπήκα ξαφνικά στο μπάνιο και ήσουν εσύ γυμνή, φορώντας ένα εντελώς διάφανο νυχτικό και έπλενες τα δόντια σου. Τα είδα όλα εκείνο το βράδυ!
- Ναι το θυμάμαι… κι εγώ ντράπηκα πολύ!
Η ατμόσφαιρα ήταν σαφώς ηλεκτρισμένη. Ο Στέφανος μίλαγε και άγγιζε τα πόδια της, της έπιανε το χέρι και η Ειρήνη έδειχνε να μην ενοχλείται.
- Ωραία! Και που καταλήγουμε;… ρώτησε ο Στέφανος χαμογελώντας.
- Τι εννοείς;
- Εκφράσαμε το θαυμασμό μας ο ένας για τον άλλο και εντείναμε το μυστήριο.
- Ποιο μυστήριο; Τι εννοείς σοφέ γέροντα;
- Όχι και γέροντας! Εννοώ το μυστήριο του αδιευκρίνιστου. Πάντα πίστευα πως έχεις τέλειο στήθος, αλλά ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να το δω.
- Χε! Και μυστήριο θα μείνει… του είπε αυτή γελώντας.
- Γιατί βρε φιλαράκι; Δες το σαν παιχνίδι γνώσεων. Ζήτα μου και εσύ αν θέλεις κάτι και θα σου λύσω την απορία.
- Χμ! ενδιαφέρον ακούγεται. Κάτσε να σκεφτώ…
Εκεί σηκώθηκε ο Στέφανος και ζήτησε τον φορτιστή για το κινητό. Μέχρι να το φέρει η Ειρήνη, αυτός (προφανώς) σταμάτησε το βίντεο και το επανεκκίνησε καθώς το έβαζε στη φόρτιση. Βγήκε λοιπόν από αυτό το αρχείο και έβαλε να παίζει το επόμενο βίντεο.
Κάθισε πάλι στη θέση του και τη ρώτησε αν σκέφτηκε κάτι να του ζητήσει.
- Από καθαρή περιέργεια σκέφτηκα κάτι που θα ήθελα…
(σταμάτησε λίγο, σαν να διστάζει και μετά την προτροπή του να μην αισθάνεται άσχημα συνέχισε)
- να!…απορώ αν όλες αυτές οι γυναίκες που περιέγραφαν με τόσο γλαφυρό τρόπο τα ιδιαίτερα χαρίσματα σου, έλεγαν υπερβολές ή ήταν αλήθεια.
Σηκώθηκε από την πολυθρόνα όρθιος και αφού έβγαλε τα παπούτσια με ήρεμες κινήσεις που έδειχναν αυτοπεποίθηση και εμπειρία, έβγαλε το παντελόνι του και το ακούμπησε στο πλάι του καναπέ. Μετά με μια κίνηση έβγαλε και το εσώρουχο. Το καυλί του που δεν ήταν σηκωμένο, αλλά σε μια χαλαρή κατάσταση, κρεμόταν βαρύ και μακρύ ανάμεσα στα πόδια. Η γυναίκα μου, έβαλε την παλάμη μπροστά στο στόμα και ακούστηκε ένα μακρόσυρτο… «ω… πως;» (Αυτό το «πως» ποτέ δεν κατάλαβα τι σήμαινε).
- Εντάξει; Λύθηκε η απορία;… της είπε μειδιώντας.
Η γυναίκα μου συνέχιζε να τον κοιτάζει χαμηλά και μετά στα μάτια και του απάντησε:
- Ότι και να πω θα είναι λίγο. Δε μπορεί να υπάρχει αυτό που βλέπω!
Εκείνος έκατσε στην πολυθρόνα και της είπε:
- Αν δε σε ενοχλεί να παραμείνω έτσι, περιμένω να δω και εσένα. Κάτι μου χρωστάς…
Η Ειρήνη φόραγε από πάνω ένα απλό λευκό πουκαμισάκι. Καθιστή όπως ήταν άρχισε να το ξεκουμπώνει και μετά το έβγαλε, μένοντας με το σουτιέν. Πήγε να κάνει την κίνηση να βγάλει από τον ένα ώμο την τιράντα και αυτός της είπε:
- Αν γίνεται, θα ήθελα να σε δω όρθια να το κάνεις.
Για μια στιγμή δίστασε και του απάντησε:
- Στέφανε, μήπως να το σταματήσουμε εδώ; Δεν αισθάνομαι καλά για αυτό που γίνεται και ζητώ συγνώμη που σου ζήτησα να γδυθείς.
- Δεν έχω κανένα πρόβλημα. Αν δεν θέλεις μη το κάνεις. Πάντως δεν είναι έγκλημα να δω το στήθος σου, όταν εσύ με είδες γυμνό. Οι δυο μας θα το ξέρουμε και μέχρι εκεί. Θα ντυθείς και θα ντυθώ και θα μας έχουν λυθεί και οι απορίες. Κάνε ότι θέλεις, δεν σε πιέζω…
Πέρασε τουλάχιστον ένα λεπτό που τον παρατηρούσε σκεπτική. Κάποια στιγμή έπιασε το πουκάμισο της, με αμηχανία και το κοίταζε. Το άφησε πάλι δίπλα και σηκώθηκε όρθια. Έβγαλε το σουτιέν και το άφησε να πέσει στα πόδια της. Καθόταν σε απόσταση μισού μέτρου μπροστά του, έχοντας τα χέρια της σταυρωμένα στο στήθος. Αυτός με μια ήρεμη κίνηση της έπιασε τον καρπό και της κατέβασε τα χέρια. Εγώ πλέον την έβλεπα πλάτη. Της εκδήλωσε θαυμασμό «είναι απίστευτα όμορφο, πέρα από ότι νόμιζα. Είναι υπέροχο το στήθος σου». Αυτή καθόταν όρθια σε στάση προσοχής, λες και ήταν έτοιμη για επιθεώρηση.
- Να σε ρωτήσω κάτι;…
της είπε. Αυτή κούνησε καταφατικά το κεφάλι της (αν είπε «ναι» δεν ακούστηκε).
- Οι ρώγες σου είναι πάντα τόσο σκληρές;… ρώτησε γελώντας πονηρά.
- Μη λες χαζομάρες. Είναι μεγάλες, αλλά σκληραίνουν μόνο όταν ερεθίζονται ή αν ανατριχιάσω από το κρύο, είπε χαμηλόφωνα, με σκυμμένο το κεφάλι της.
- Τώρα αν μη τι άλλο, κρύο δεν κάνει απόψε…
της είπε και σηκώθηκε και αυτός όρθιος μπροστά της. Δε μπορούσα να δω αν είχε καυλώσει. Την πλησίασε και με τα δυο του χέρια έπιασε το κεφάλι της και άρχισε να τη φιλάει στο στόμα.
- Στέφανε καταλαβαίνεις τι πάμε να κάνουμε;
- Θέλεις να σταματήσω;…
της απάντησε και αφού δεν του είπε κουβέντα συνέχισε να τη φιλά με πάθος. Ταυτόχρονα της ξεκούμπωσε το παντελόνι και άρχισε να το κατεβάζει. Αυτή τον σταμάτησε κάθισε στον καναπέ και έβγαλε τα παπούτσια της. Το παντελόνι βγήκε και με μια κίνηση της πέταξε το εσώρουχο μακριά. Άρχισαν να φιλιούνται παθιασμένα. Η Ειρήνη ήταν γυμνή στα χέρια του. Χωρίς να χάσει χρόνο μπήκε μέσα της.
- Είσαι μούσκεμα κουκλί μου στάζεις…
- Είμαι έτσι από την ώρα που ήρθες!
Ακουγόταν ο ήχος από το υγρό μουνί της που έπαιρνε αχόρταγα το καυλί του μέσα της. Στην αρχή πόναγε, του έλεγε «σιγά», μετά όμως τον έπαιρνε όλο μέσα της και κραυγές ηδονής έβγαιναν από το στόμα της.
- Είναι τεράστιος Στέφανε, δεν έχω ξανανιώσει έτσι. Δε χωράει όλος. Με ανοίγεις στα δυο, νιώθω να χτυπάς στη μήτρα μου!
- Πάντα ήθελα να σε γαμήσω, νιώσε τον που πάει να σπάσει από την καύλα για σένα…
Άρχισε να τρέμει και να μπήγει τα νύχια της στην πλάτη του. Τελείωνε με έναν οργασμό συνεχείας. Βγήκε από μέσα της και με το μουσκεμένο καυλί του οδήγησε το στόμα της να τον πάρει μέσα. Άρχισε να του παίρνει πίπα, όσο μπορούσε να χωρέσει στο στόμα. Της απομάκρυνε τα χέρια από τον πούτσο του και με μαεστρία τον έσπρωχνε όλο και πιο βαθιά. Ένιωθα ότι πνίγεται. Της τον έβγαζε για λίγο να πάρει ανάσα και μετά πάλι βαθιά προς το λαρύγγι. Σιγά – σιγά το συνήθισε και σταμάτησε να τον σπρώχνει να βγει. Το καυλί του έφτανε στο λαρύγγι και τις έδινε οδηγίες πως να το έχει μέσα και να μην πνίγεται. Την έχυσε εκεί στο λαρύγγι. Δεν πρόλαβε καν να καταπιεί, αφού το σπέρμα εκτοξεύθηκε μέσα της. Το πώς δεν πνίγηκε είναι ερώτημα. Βγήκε και στράγγιξε τα χύσια του στα χείλια της και αυτή με τη γλώσσα τα πήρε όλα και κατάπιε με μια γουλιά σαν να ήταν το πιο πολύτιμο πράγμα.
Πριν να πάρει ανάσα, άρχισε να παίζει ξανά μαζί της. Αυτή ξέπνοη είχε αφεθεί στα δάχτυλά του. Κάποια στιγμή με το δάχτυλο άρχισε να της ανοίγει την πίσω τρύπα. Για λίγο δεν αντέδρασε, όταν όμως το δάχτυλο του μπήκε μέσα στον κώλο, του είπε «δώσε μου δυο λεπτά να πάω στο μπάνιο». Αυτός της είπε «πήγαινε με την ησυχία σου και έλα μετά στο δωμάτιο». Φεύγοντας για το μπάνιο, αυτός έκλεισε το βίντεο και όταν το έβαλε πάλι να τραβάει ήταν στο υπνοδωμάτιο μας, που είχε ακουμπήσει το κινητό του πάνω στη συρταριέρα. Ακουμπισμένο στον καθρέπτη.
Αυτός είχε ξαπλώσει στο κρεβάτι (σε αυτό το κρεβάτι που κοιμόμασταν και που την επόμενη νύχτα αυτή γαμιόταν μαζί μου, σαν να μην έτρεχε τίποτα). Μπαίνοντας στο δωμάτιο ή Ειρήνη εντελώς γυμνή, έσβησε το φως. Ο Στέφανος άνοιξε το πορτατίφ, λέγοντας της «θέλω να σε βλέπω», αλλά σίγουρα σκεφτόταν το κινητό που χρειαζόταν φως για να καταγράψει. Ξάπλωσε δίπλα του και την αγκάλιασε. Άρχισε να του λέει πως εκτός από εμένα, δεν έχει πάει ποτέ με άλλον άντρα.
- Δεν είχα ποτέ άλλη ερωτική εμπειρία στη ζωή μου και τώρα ζω κάτι απίστευτο που όσο και αν μου το περιέγραφε κάποιος δεν θα πίστευα ότι μπορώ να νιώσω έτσι.
Αυτός χάιδευε τον πούτσο του που άρχισε ξανά να σκληραίνει. Από τη γωνία λήψης φαινόταν καθαρά. Δεν ξέρω αν είναι υπερβολή, αλλά πρέπει να ήταν πάνω από 21 – 22 πόντους (κι εγώ που τον έχω 18 πόντους ένιωθα εκείνη τη στιγμή ανύπαρκτος). Το σημαντικότερο ίσως και από το μέγεθος ήταν το πάχος του. Ένας πολύ χοντρός πούτσος, υπερβολικά χοντρός, με ένα κεφάλι που εξείχε από το καυλί αφύσικα υπερμέγεθες και χοντρό. Άλλωστε δεν ήταν καθόλου τυχαίο το παρατσούκλι «ανακόντα» που του είχαμε δώσει, αλλά ποτέ δεν περίμενα πως θα τον δω σε τέτοια φάση με τη γυναίκα μου. Τα αρχίδια του γεμάτα και βαριά να κρέμονται ανάμεσα στα πόδια. Αυτή του μίλαγε και αυτός της είπε:
- Θέλω να σε ακούω να μιλάς και να σε βλέπω επάνω μου.
Ανέβηκε πάνω του και σιγά – σιγά άνοιξε και με το χέρι της τον οδήγησε πάλι μέσα στον κόλπο της. Στην αρχή συνέχισε να μιλάει, αλλά σε λίγο οι αναστεναγμοί και το τέμπο που έδινε η ίδια στο γαμήσι που απολάμβανε κάλυψαν τα πάντα. Τώρα έμπαινε πραγματικά όλος μέσα της και αυτή ούρλιαζε, είχε τρελαθεί.
- Πονάω, με ξεσκίζεις και το απολαμβάνω. Είναι σαν να μπαίνει μέσα μου ένα ολόκληρο χέρι. Ανοίγει το μουνί μου όπως τότε που γέννησα.
Και τι δεν έλεγε! Κάποια στιγμή άρχισε να χύνει ποσότητες υγρών. Όταν έβγαινε από την πίεση του πούτσου, εκτόξευε τα υγρά πάνω του, όταν τον είχε μέσα της έτρεχαν παντού. Ακούγονταν τώρα σαν να πλατσουρίζουν μέσα στα νερά. Αυτός με την παλάμη του σκούπισε όσα υγρά της ήταν επάνω στο σώμα του και την έβαλε να τα γλείψει. Σαν αχόρταγη έγλειφε τους χυμούς του μουνιού της. Του έγλειφε τα δάχτυλα και αυτός της τα έχωνε στο στόμα, ρυθμικά ενωμένα τόσο που ήταν μπουκωμένη και σάλια έτρεχαν στα μάγουλα της καθώς της γαμούσε το στόμα με το χέρι του. Ανέβηκε από πάνω της συνεχίζοντας να ακούγεται το συνεχές «πλατσούρισμα» του μουνιού της που έπαιρνε μέσα τον σωλήνα με φλέβες που τη σφυροκοπούσε. Έφτυνε στο ανοιχτό της στόμα της και αυτή τα κατάπινε. Τη σήκωσε όρθια, της άνοιξε τα πόδια και άρχισε να γλείφει, να ρουφάει, να τρώει το μουνί της. Έτρεμε ολόκληρη, την έβλεπα. Τα πόδια της λύγιζαν. Έχυνε συνέχεια στη γλώσσα του. Μούγκριζε. Είχε χάσει κάθε έλεγχο. Έπεσε δίπλα του τρέμοντας. Έκλαιγε με αναφιλητά και ακουγόταν να του λέει «σε ευχαριστώ».
Αυτός συνέχισε να την παιδεύει. Δάγκωνε τις τεράστιες ρώγες της, έπαιζε με τα δάχτυλα την κλειτορίδα και το μουνί της, τη φίλαγε και παράλληλα της χαστούκιζε απαλά το πρόσωπο. Η Ειρήνη του έλεγε πως θα κάνει ότι της ζητήσει, πως είχε χάσει το μυαλό της, δεν μπορούσε να σκεφτεί, να θυμηθεί ούτε το όνομα της. Στην ουσία παραμιλούσε. Την έβαλε να του γλείψει καλά την εξωτερική πλευρά της παλάμης του. Έκανε γροθιά και άρχισε να το σπρώχνει ανοίγοντας τον κόλπο της. Του είπε ένα χαλαρό «μη…» και αυτός της έκανε «σουτ» με το δάχτυλο στα χείλια. Της τακτοποίησε καλά τη μέση με ένα μαξιλάρι του καναπέ και ανοίγοντας περισσότερο τα πόδια της με το μουνί να προβάλει ανυπεράσπιστο, συνέχισε να σπρώχνει το χέρι μέσα της. Όσο απίστευτο και αν φαινόταν, αυτή το δέχτηκε μέσα ως τον καρπό του.
- Τώρα αλήθεια έχεις ένα χέρι μέσα σου… της είπε αυστηρά.
- Βγες Στέφανε, σε παρακαλώ. Θα πάθω ζημιά νιώθω να σκίζεται το δέρμα μου!
Έβγαλε το χέρι του με προσοχή. Άρχισε να τη γλείφει παντού. Στόμα, σαγόνι, αυτιά, λαιμό, ώμους, στήθος, κοιλιά, μετά στα πόδια, ανάμεσα στα μπούτια, στο μουνί. Αυτή έλεγε μονότονα «απίστευτο. Τι κάνεις;». Τη γύρισε μπρούμυτα συνεχίζοντας να τη γλείφει, άνοιξε τα κωλομέρια της και άρχισε να της γλείφει την κωλοτρυπίδα. Μια την άνοιγε με το δάχτυλο και μετά με τη γλώσσα. Σύρθηκε προς τα πάνω και τη φίλαγε στους ώμους και το λαιμό. Της άνοιξε τα πόδια και ακούμπησε τον πρησμένο πούτσο του στην πίσω τρύπα. Αυτή τον σταμάτησε και έβγαλε από το κομοδίνο ένα λάδι που είχαμε για ανάλογες περιπτώσεις. Το πήρε και ψέκασε μόνος τον πούτσο του καθώς και την τρύπα της κωλάρας της . Έβαλε λάδι στα δάχτυλα του και προετοίμασε την τρύπα της κατάλληλα. Της σήκωσε τη λεκάνη και άρχισε σιγά και σταθερά να την ανοίξει από πίσω.
Μέχρι να μπει το κεφάλι αυτή σχεδόν το υπόμενε χωρίς αντίρρηση. Όταν ένιωσε την πίεση να της ανοίγει τον κώλο, άρχισε να λέει «Μη! Βγες, δε μπορώ! Πονάω! Είσαι τεράστιος!». Δεν υποκρινόταν, πονούσε πραγματικά. Αυτός την γύρισε ανάσκελα και της είπε θα με βλέπεις καθώς θα σε γαμάω από τον κώλο. Της σήκωσε τα πόδια στους ώμους του και συνέχισε να μπαίνει εκατοστό - εκατοστό. Είχε σχεδόν μπει ο μισός μέσα της και αυτή ζοριζόταν. Κάθε φορά που πήγαινε να βγει, για να πάρει φόρα ξαναμπαίνοντας, του έλεγε «μη βγαίνεις πονάω χειρότερα». Κάποια στιγμή, μάλλον πέρασε το σημείο που ο σφιγκτήρας ενώνεται με το έντερο. Εκεί ακούστηκε ένα «ουφ…» από το στόμα της και αυτός άρχισε μπαίνοντας ακόμα πιο βαθιά να τη γαμάει. Αυτή, μια δάγκωνε το μαξιλάρι για να μην ακούγεται η κραυγή της, μια τον χτύπαγε στα μπράτσα βρίζοντας τον, όμως άρχισε να δείχνει ότι συνηθίζει και ο πόνος έδινε τη θέση του στην απόλαυση.
Τώρα τη γάμαγε δυνατά, έβγαινε όλος από τον κώλο της, κοίταζε πως της τον είχε ανοίξει και έμπαινε ξανά με ορμή. Ψέκασε πάλι λάδι επάνω στην πούτσα του και πλέον με ευκολία της τρύπαγε τον κώλο. Από τις κινήσεις καταλάβαινα πως της τον είχε κάνει ένα δεύτερο μουνί. Τώρα πια μπαινόβγαινε με άνεση, αυτή δεν πονούσε ή τουλάχιστον η ηδονή ήταν μεγαλύτερη από τον όποιο πόνο. Την τούμπαρε και την γάμαγε ακόμα πιο ανελέητα. Την έβριζε πουτάνα, ξεκωλιάρα και αυτή του απαντούσε «είμαι η πόρνη σου, εσύ με ξεκώλιασες, δε θα νιώθω καν το καυλί του Μάνου όταν θα νομίζει ότι με γαμάει…». Έβλεπα αποσβολωμένος τη γυναίκα μου να ξεσκίζεται στην κυριολεξία.
Ο Στέφανος μου έλεγε κάθε τόσο, «όποτε θέλεις το σταματάω» και εγώ δεν έλεγα κουβέντα. Από τη μια είχα εξοργιστεί με όσα έβλεπα και άκουγα από τη γυναίκα της ζωής μου και τη μάνα του παιδιού μου, από την άλλη καύλωνα διαπιστώνοντας τι υπέροχο μουνί είναι και με τι τρόπο δίνει το σώμα της σε άλλον άντρα. Ο καταραμένος αργούσε να χύσει και της το έλεγε, σταματώντας για λίγο, ότι θέλει να παρατείνει το γαμήσι και να τη βλέπει να ξεσκίζεται. Τη γύρισε πάλι ανάσκελα και αφού βγήκε από τον ορθάνοιχτο κώλο της μπήκε ξανά στο μουνί της. Εκεί το μυαλό μου διαλύθηκε. Κάθε φορά που τη γάμαγα από πίσω, ποτέ δεν με άφηνε να μπω κατευθείαν στο μουνί της, από το φόβο κάποιας μόλυνσης. Πρώτα έπρεπε να πλυθώ και μετά. Εγώ πάντα το σεβόμουν, όση καύλα και αν είχα. Αυτόν τον δέχτηκε χωρίς κουβέντα πάλι μέσα της και τώρα τον φίλαγε με μανία, του έλεγε πως απόψε έγινε γυναίκα.
Αυτός της έλεγε με θράσος, που αυτή δεχόταν, ότι απόψε θα την μετατρέψει σε μια τρύπα ορθάνοιχτη με το σπέρμα να ξεχειλίζει από παντού. Το χειρότερο ήταν ότι την έβαζε και επαναλάμβανε όσα τις έλεγε: «ναι, θα με αφήσεις μια τρύπα ξεσκισμένη, μουνί, κώλο, στόμα, όλα ένα και θα έχω παντού μέσα μου τα χύσια σου». Η Ειρήνη έχυνε πάλι ποτάμια και αυτό ακουγόταν βασανιστικά στα αυτιά μου. Μετά από αρκετή ώρα ο Στέφανος πλησίαζε να ολοκληρώσει. Αυτή το κατάλαβε και του είπε κρατώντας του το πρόσωπο και κοιτάζοντας τον στα μάτια.
- Χύσε μέσα μου γαμιά μου μοναδικέ. Γκάστρωσε με για δεύτερη φορά στη ζωή μου. Έχεις σακατέψει τη μήτρα μου, μου έχεις ανοίξει τον τράχηλο και με έχεις διαλύσει. Γκάστρωσε με…
Εκείνη την ώρα της έδωσε δυο χαστούκια απανωτά που έπαθε σοκ από το τράνταγμα. Της έπιασε τα μαλλιά και τραβώντας τα της είπε:
- Όσο πουτάνα και αν είσαι, όσο τσογλάνι και αν είμαι, δε θα το κάνω αυτό στο Μάνο. Του γαμάω τη γυναίκα, δε θα του την γκαστρώσω κιόλας.
Βγήκε από την ορθάνοιχτη μουνάρα της που έτρεχε συνεχώς και ξαναμπήκε βίαια στον κώλο της. Αυτή τσίριξε και αυτός αφού την πρέσαρε πέντε έξι φορές δυνατά της φώναξε:
- Χύνω στο κωλάντερο σου ξεκωλιάρα.
Σαν να μην έγινε τίποτα, σαν να μην την είχε ξεφτιλίσει και χαστουκίσει τόσο πολύ, αυτή έλεγε «δώσ’ τα μου, χύσε με, γέμισε με». Είδα τη γυναίκα μου όπως δεν πίστευα ότι υπάρχει περίπτωση να τη δω. Ακόμα καυλωμένος μπήκε ξανά στο μουνί της. Δεν έκανε καμία κίνηση αλλά έμεινε εκεί. Μέσα της ξαπλωμένος πάνω στο κορμί της. Μετά από αρκετή ώρα, που αυτός δεν έλεγε κουβέντα και η δικιά μου τον είχε πάνω της και του χάιδευε τα μαλλιά και το κεφάλι, σηκώθηκε λίγο και της είπε:
- Το κατάλαβες ότι έπεσε το καυλί μου;
- Όχι αγόρι μου, είναι τεράστιος και τον νιώθω ακόμα να με γεμίζει.
Αυτός συνέχισε, σαν να μην είχε ακούσει την απάντηση της:
- Ήθελες να σε χύσω και να μείνεις έγκυος;
- Ήταν λάθος μου Στέφανε και ζητώ συγνώμη που στο είπα.
Αυτός την κοίταζε και δεν είπε κουβέντα. Κάτι γινόταν που δεν κατάλαβα αμέσως. Η Ειρήνη έκανε μια προσπάθεια να τραβηχτεί και ο Στέφανος την κράτησε ακίνητη. Κατούραγε μέσα της. Αυτό δεν το ήθελε, δεν είχε καμία σχέση με τέτοιες πρακτικές.
- Σε παρακαλώ, σε ικετεύω, μην το κάνεις αυτό!
- Βούλωσ’ το καργιόλα, τα υγρά μου δεν ήθελες; Πάρ’ τα τώρα και τσιμουδιά!
Τελείωσε και βγήκε επιτέλους από το μουνί της. Αυτή σηκώθηκε αμέσως κρατώντας με τη χούφτα του ενός χεριού, ότι μπορούσε να συγκρατήσει από όσα άδειασε μέσα της και έτρεχαν τώρα από τον κόλπο της και με το άλλο χέρι προσπαθώντας να μην αφήσει να τρέξουν στο πάτωμα τα χύσια που έρεαν στην έξοδο του πρωκτού της. Πήγε γρήγορα στο μπάνιο. Νομίζω ότι έκλαιγε και αυτή τη φορά όχι από τη δύναμη του οργασμού, αλλά από ντροπή. Ο Στέφανος έκλεισε την πόρτα, άναψε το μεγάλο φως, πήρε το κινητό και συνέχισε τραβώντας πλάνο από το σεντόνι που ήταν πλημμυρισμένο σα μια λίμνη από τα υγρά της, ανακατεμένα με σπέρμα και σε κάποια σημεία κοκκίνιζε από αίμα που βγήκε από το βίαιο σκίσιμο του πρωκτού της και μετά γυρνώντας το στο πρόσωπο του, είπε απευθυνόμενος σε μένα:
- Ήταν μόνο ένα στοίχημα που κέρδισα και τίποτε άλλο, ελπίζω να μείνει εδώ και μεταξύ μας.
Η αλήθεια είναι πως δυσκολεύτηκα πολύ να αποφασίσω τι έπρεπε να κάνω. Ο Στέφανος πριν φύγω από το σπίτι του, μου είπε:
- Να ξέρεις πως η Ειρήνη δε σε είχε απατήσει ποτέ. Είμαι σίγουρος. Όταν άρχισα να τη φιλάω, έτρεμε σαν ψάρι. Η γυναίκα μια φορά ξέφυγε και ήταν εύκολος στόχος για μένα, μιας και οι εμπειρίες της είναι ανύπαρκτες. Δε μπορούσε να ξεφύγει και όταν κατάλαβε τι συμβαίνει ήταν αδύνατο να το σταματήσει. Είναι καλό παιδί και μην την αδικήσεις.
Το μεγάλο πρόβλημα ήταν ότι εγώ το είχα δημιουργήσει όλο αυτό και υπέφερα με τις εικόνες της γυναίκας μου, που σαν τσούλα έκανε τα πάντα στα χέρια του φίλου μου. Εικόνες που έρχονταν συνέχεια μπροστά μου. Τον έβαλα και έσβησε τα βιντεάκια και για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα έπαψα να έχω επαφή μαζί του. Η γυναίκα μου μετά από ένα χρόνο και αφού έβλεπε πως είχα διακόψει σχεδόν κάθε επαφή με τον Στέφανο, μου μίλησε μόνη της για ότι έγινε, χωρίς να μου δώσει τις λεπτομέρειες που είχα δει. «Ήταν μια στιγμή αδυναμίας και κάναμε σεξ», τόσο απλά και χαλαρά το παρουσίασε. Μου ζήτησε συγνώμη, μου είπε πως το έχει από την πρώτη στιγμή μετανιώσει, πως δε σήμαινε τίποτα για αυτήν και πως η αγάπη της για μένα είναι πιο δυνατή.
Σαφώς ένιωσε πως μπορεί ο Στέφανος να μου είχε μιλήσει και έκανε την προσπάθεια να φανεί ειλικρινής. Το τι έγινε μεταξύ μας έως ότου βρούμε ξανά την ισορροπία μας, δεν υπάρχει λόγος να το αναλύσω. Έκανα πολλές ερωτικές ατασθαλίες και σε κάποιες στιγμές την πλήγωσα εξίσου πολύ. Ο Στέφανος δεν την ενόχλησε ποτέ ξανά, ούτε αυτή έκανε καμία κίνηση προς το μέρος του. Σήμερα έχουμε επαναφέρει τις σχέσεις μας, ο Στέφανος παντρεύτηκε και το σεξ με την Ειρήνη όσο και αν ακούγεται υπερβολή, μετά την αποδοχή της απιστίας της και τα δικά μου ξενογαμήσια έχει γίνει πολύ καλύτερο.
Copyright protected OW ref: 185331
Από τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια, στο σχολείο είχα έναν κολλητό φίλο το Στέφανο, που η σχέση του με τις γυναίκες ήταν για σενάριο ταινίας. Με το Στέφανο δεν είχαμε σχεδόν κανένα κοινό στοιχείο. Εγώ συνεσταλμένος, καλός μαθητής και φοιτητής, ντροπαλός με το γυναικείο φίλο και με ελάχιστες ερωτικές εμπειρίες. Αυτός ήταν ο χαρακτηρισμός του γαμιά, αλήτης σε συμπεριφορά, άλλαζε τις γυναίκες σαν τα πουκάμισα και ότι στόχο έβαζε ποτέ δεν αποτύγχανε. Εγώ έγινα ένας καλός πτυχιούχος με υπαλληλική σταδιοδρομία σε μια εταιρία, φτάνοντας διευθυντής ανάπτυξης και λειτουργίας των καταστημάτων του ομίλου. Αυτός επειδή δεν πέρασε σε καμία σχολή έγινε ένας πετυχημένος ελεύθερος επαγγελματίας, βγάζοντας πολλαπλάσια χρήματα από όσα εγώ με το μισθό μου. Ο μόνιμος φόβος της παρέας ήταν να μην προλάβει να πλησιάσει ο Στέφανος κάποια κοπέλα, γιατί δεν υπήρχε περίπτωση, αν η κοπέλα μας άρεσε, να την κερδίσουμε.
Στην παρέα το παρατσούκλι του ήταν «ανακόντα» χάρη στα προσόντα του που μας ήταν γνωστά από την εποχή του κολυμβητηρίου, όταν αλλάζαμε στα ντους και τον βλέπαμε γυμνό, καθώς και επειδή «τύλιγε» τα θύματα του (τις γυναίκες) με τέτοια μαεστρία που δεν είχαν καμία πιθανότητα να ξεφύγουν. Όταν γνώρισα τη μετέπειτα γυναίκα μου, την Ειρήνη (τότε 21 ετών αυτή και 27 εγώ), σε ένα μπαρ σε κοινή παρέα, ο Στέφανος ήταν εκείνο το βράδυ παρών και για καλή μου τύχη συνόδευε μια άλλη κοπέλα. Παρόλα αυτά την πλησίασε, αλλά δεν αντάλλαξε τηλέφωνα και την επόμενη μέρα του μίλησα πως με ενδιαφέρει η Ειρήνη και δεν προχώρησε. Με τα χρόνια οι ερωτικές του περιπέτειες έγιναν θέμα συζήτησης στην παρέα και το μόνιμο ανέκδοτο μεταξύ μας. Λέγαμε ρωτώντας την ώρα: «ώρα Ελλάδος 12.00, ποιαν γαμάει τώρα ο Στέφανος; Ώρα Ελλάδος 12.30, άλλη γαμάει τώρα ο Στέφανος!». Εγώ και η Ειρήνη παντρεμένοι με ένα γιό, είχαμε μια καλή οικογενειακή ζωή.
Για μένα ο Στέφανος είχε μια εμβληματική θέση και στο θέμα των γυναικών τον σεβόμουν και τον ζήλευα. Βέβαια με τη ζωή που έκανε έφτασε 48 χρονών για να παντρευτεί. Δεν ήταν πια ο αλήτης των νεανικών χρόνων, αλλά πάντα είχε ένα στυλ δωρικό και μια αυτοπεποίθηση που δεν άφηνε περιθώρια αμφισβήτησης. Λόγω μιας κοπέλας, φτάσαμε να τσακωθούμε. Η κοπέλα αυτή, που με τα χρόνια έγινε φίλη μας, ήταν μαζί του όποτε αυτός δεν είχε κάποια άλλη, την παράταγε μόλις εμφανιζόταν κάτι καινούργιο και μετά όταν ξέμενε μόνος την πλησίαζε ξανά και αυτή ήταν πάντα εκεί για να τον δεχτεί. Ήταν τρελά ερωτευμένη μαζί του και αυτός τη χρησιμοποιούσε χωρίς καμία ενοχή. Σε μια συνάντηση μαζί του η κουβέντα πήγε στη Στέλλα (έτσι λεγόταν η κοπέλα) και του είπα αγανακτισμένος:
- Για πόσο ακόμα νομίζεις πως θα είσαι ο γκόμενος που πέφτουν όλες μόλις τις πλησιάσεις; Μεγαλώνεις κι εσύ και αρχίζει η αντίστροφή μέτρηση
- Νομίζεις φιλαράκι. Δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί γυναίκα που να μην μπορώ να κατακτήσω!
- Λες βλακείες, δεν είναι όλες οι γυναίκες έτοιμες να σου ανοίξουν τα πόδια τους.
- Μέχρι σήμερα, δεν υπήρξε καμία που να θέλω και να μην το πετύχω.
Εκείνο το βράδυ μιλήσαμε έντονα και κάποια στιγμή, όταν αμφισβητούσα τη δυνατότητα του να έχει όποια θέλει, μου είπε:
- Αν δεν ήσουν τόσο καλός φίλος, για να καταλάβεις πόσο νυχτωμένος είσαι θα σου έβαζα στοίχημα πως ακόμα και την Ειρήνη αν ήθελα την έριχνα.
Ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι μου με το θράσος του, αλλά αυτός ατάραχος μου απαντούσε με χαμόγελο «έχεις τα κότσια να πάμε το στοίχημα;». Έφυγα νευριασμένος λέγοντας του πως δεν είναι όλες ίδιες και φυσικά δε δέχτηκα κανένα στοίχημα. Οι μέρες περνούσαν και το μυαλό μου δεν είχε ηρεμήσει. Σκέφτηκα κάτι που θεωρούσα πως θα τον φέρει σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση και μια μέρα πέρασα από το γραφείο του.
- Τι έγινε αποφάσισες να μου ξαναμιλήσεις; Με ρώτησε.
- Το ότι είσαι πολύ μαλάκας είναι γνωστό, του είπα και συνέχισα:
- Σκέφτηκα αυτό που μου πρότεινες τις προάλλες, αλλά δεν έχω λόγο να χαλάσω το σπίτι μου και να προσβάλλω τη γυναίκα μου. Αν έχεις κότσια έχω μια άλλη πρόταση να σου κάνω.
- Για λέγε
- Να πηδήξεις την Ιουλία!
- …δε σοβαρολογείς
- Γιατί όχι. Αν είσαι τόσο άπαιχτος, όπως μας λες όλα αυτά τα χρόνια, απόδειξέ το.
Η Ιουλία είναι η γκόμενα μιας παιδικής μας φίλης της Μαρίας. Η Μαρία ήταν από μικρή αντρογυναίκα και νωρίς ξεκαθάρισε την κλήση της. Επαγγελματικά είναι πετυχημένη μάνατζερ σε πολυεθνική εταιρεία. Είναι όμως αποκλειστικά λεσβία και τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχει μια απίστευτη όμορφη γκόμενα την Ιουλία. Μιλάμε για έρωτα που ανάθεμα και αν βρίσκεται κάτι αντίστοιχο σε ετερόφυλες σχέσεις. Ιουλία και Μαρία είναι πάντα μαζί, βγαίνουν μαζί και η μια ζηλεύει την άλλη σε υπερβολικό βαθμό που αν βρεθεί κάποιος να κοιτάξει την Ιουλία γίνεται χαμός, όπως και το αντίστροφο σε γυναίκα που τολμήσει να φλερτάρει τη Μαρία.
- Αυτό ξέρεις ότι δεν μπορεί να γίνει. Η Ιουλία δεν υπάρχει περίπτωση να κοιτάξει άλλον άνθρωπο και μάλιστα άντρα.
Του απάντησα με στόμφο:
- Δε σε κολλάει αυτό αλλά το ότι ξέρεις ότι σε αυτή την περίπτωση θα αποτύχεις.
Δε δέχτηκε και σταμάτησε εκεί η κουβέντα. Το ξέχασα κι εγώ και με μια ικανοποίηση θεωρούσα πως για πρώτη φορά τον έβαλα στη θέση του. Μετά από αρκετές μέρες μου τηλεφώνησε για να βγούμε κάποιο βράδυ για ποτό. Πήγαμε στο Κέντρο σε ένα στέκι που συχνάζαμε και λέγαμε διάφορα πίνοντας. Κάποια στιγμή γελώντας μου είπε:
- Καλά το σκέφτηκες πολύ για να μου προτείνεις να πηδήξω την Ιουλία;
Του απάντησα πως ήταν ο μόνος τρόπος για να καταλάβει ότι δεν είναι τα πάντα εφικτά και να προσγειωθεί επιτέλους. Συνέχισε λέγοντας, πως το θέμα δεν είναι ότι φοβάται το ρίσκο, αλλά πως αυτή η περίπτωση δεν έχει καμία πιθανότητα επιτυχίας.
- Παραδέξου, πως δε μπορείς να πετύχεις έναν ομολογουμένως δύσκολο στόχο και κάτσε στις δάφνες των εφικτών για όλους.
- Θα μπορούσα να πάρω αυτό το ρίσκο για να σου αποδείξω πως είσαι πολύ λίγος για να με φέρεις σε δύσκολη θέση. Όμως αν καταφέρω να ρίξω την Ιουλία, τότε θα με αφήσεις να προσπαθήσω με την Ειρήνη.
Η βεβαιότητα μου πως ήταν αδύνατο να κερδίσει, με οδήγησε να του πω χαμογελώντας ειρωνικά «έγινε», αλλά του έβαλα ένα όρο που θα τον δυσκόλευε ακόμα περισσότερο κάνοντας το αδύνατο, δεδομένη αποτυχία. Του είπα:
- Έχεις ένα μήνα για να τα καταφέρεις.
Αρνήθηκε διότι το ζευγάρι αυτό ήταν πάντα και παντού μαζί, οπότε δεν υπήρχε περίπτωση σε ένα μήνα ούτε καν να ξεκινήσει την προσπάθεια και μου αντιπρότεινε να ξεκινήσει από τις 5 του επόμενου μήνα, που η Μαρία θα πήγαινε στα Βαλκάνια (Βουλγαρία, Ρουμανία, Αλβανία, Σερβία, Κροατία, Μαυροβούνιο) για τις ανάγκες της εταιρείας που εργάζεται. Του είπα πως ο χρόνος θα ήταν πάλι ένας μήνας και θα ξεκινούσε μια βδομάδα πριν φύγει ο Μαρία για Βαλκάνια, άρα του άφηνα μόλις τρεις βδομάδες να δράσει. Το δέχτηκε!
Ζήτησα στην περίπτωση που τα καταφέρει να δω υλικό που να το αποδεικνύει και μου είπε ότι συμφωνεί. 5 Απριλίου, η Μαρία έφυγε για το επαγγελματικό ταξίδι. 17 Απριλίου, δώδεκα μέρες αφού είχε φύγει, με πήρε τηλέφωνο ο Στέφανος και μου είπε πως θα έβγαινε για φαγητό με την Ιουλία. Δεν αγχώθηκα διότι θεωρούσα απίθανο να καταφέρει κάτι περισσότερο. Του είχαν μείνει ελάχιστες μέρες για να το καταφέρει. Στις 19 Απριλίου ημέρα Σάββατο, βγήκαν ξανά για ποτό και μετά δεν υπήρξε κάποιο νεότερο. Την Τρίτη 22 Απριλίου, με πήρε τηλέφωνο να περάσω από το σπίτι του το βραδάκι. Ένιωσα μια αμφιβολία, αλλά επανήλθα θεωρώντας πως θα αποδεχτεί την αποτυχία. Πήγα στο σπίτι, κάτσαμε έβγαλε μπύρα και περίμενα να ακούσω .
- Φίλε μου έχασες. Η Ιουλία κοιμήθηκε μαζί μου την Κυριακή και χθες το βράδυ!
- Κι εγώ που το ξέρω;
- Περίμενε και θα δεις.
Έβαλε ένα στικάκι στο λάπτοπ και είδα με τα μάτια μου την Ιουλία να κάνει μπάνιο γυμνή σε ένα ξενοδοχείο και μετά ενώ αυτή συνέχιζε να πλένεται στο μπάνιο, αυτός να βιντεοσκοπεί τον εαυτό του και να λέει «Μάνο, βλέπεις το καυλί μου; Σε λίγο θα ξεσκίζει την Ιουλία» και μετά ένα βίντεο από το κινητό του που το είχε τοποθετήσει κάπου να μην φαίνεται και τράβαγε τις ερωτικές τους στιγμές. Μετά είδα φωτογραφίες από την επόμενη μέρα την Ιουλία να κοιμάται γυμνή σε ένα κρεβάτι. Πάγωσα. Σκέφτηκα πως έκανα τη μεγαλύτερη μαλακία. Μου είπε πως τώρα πρέπει να τηρήσω τον όρο του στοιχήματος και να μην προβάλλω εμπόδια στην προσπάθεια του να κατακτήσει την Ειρήνη. Επειδή αυτό το ενδεχόμενο δεν υπήρχε καν στο μυαλό μου, δεν είχα βάλει ούτε χρονικούς περιορισμούς, ούτε κάποια άλλη προϋπόθεση.
Από την ίδια βραδιά, άρχισα να τον κατηγορώ στη γυναίκα μου. Τι επιπόλαιο τον έλεγα, τι χαμηλού επιπέδου, τι άξεστο… ότι μπορούσα να πω για να τον μειώσω, το έλεγα. Η Ειρήνη, νόμιζε πως τσακωθήκαμε και με προβληματισμό προσπαθούσε να μου επισημάνει πως είμαστε χρόνια φίλοι, απορώντας τι είναι αυτό που ξαφνικά με έπιασε. Έλεγε μάλιστα «εγώ το Στέφανο τον συμπαθώ και αν έχετε κάτι μεταξύ σας, να το λύσετε και μη λες βλακείες». Παρόλα αυτά συνέχιζα και έκανα ότι περνούσε από το χέρι μου για να την προϊδεάσω αρνητικά για το Στέφανο. Όμως ο ίδιος δεν έκανε καμία ύποπτη κίνηση. Βρεθήκαμε κάποιες φορές στην κοινή παρέα και το μόνο που τον διαφοροποιούσε ήταν ότι της έκανε συχνά φιλοφρονήσεις, αστειευόταν και μίλαγε περισσότερο μαζί της συμφωνώντας με ότι αυτή έλεγε, σε σημείο που εγώ διαφωνούσα στο κοινό «μέτωπο» απόψεων που είχαν με τρόπο που θύμιζε παιδάκι που αντιδρούσε σπαστικά επειδή του έπαιρναν το παιχνίδι του.
Η δουλειά μου είχε συχνά ταξίδια στα καταστήματα της επαρχίας και όταν έπρεπε να φύγω με έκαιγε η ανησυχία για το τι μπορεί να συμβεί. Όμως καμία κίνηση από μέρους του δε γινόταν. Το μόνο που μεσολάβησε ήταν ένας καφές που ήπιαν κάποιο απόγευμα μετά τη δουλειά, κάτι που μου το είπε η Ειρήνη με απόλυτα φυσικό τρόπο. Προβληματίστηκα και διακριτικά προσπάθησα να μάθω τι συζήτησαν σε εκείνη τη συνάντηση. Η Ειρήνη απαντούσε φυσιολογικά για αυτά που έλεγαν και δεν υπήρχε κάτι που να με κάνει να ανησυχήσω. Μέσα Ιουνίου θα έκανα ένα ακόμα διήμερο ταξίδι σε Άρτα, Γιάννενα, Κέρκυρα με διανυκτέρευση και την επομένη θα πήγαινα Κοζάνη, Θεσσαλονίκη και επιστροφή Αθήνα. Το ταξίδι θα ξεκινούσε Πέμπτη και θα επέστρεφα Παρασκευή αργά ή Σάββατο πρωί. Κάποια ανησυχία υπήρχε, αλλά επειδή έως τότε δεν είχε συμβεί τίποτα το υποβάθμισα στη σκέψη μου.
Πέμπτη βράδυ τηλεφώνησα στο σπίτι από την Κέρκυρα. Ήταν η Ειρήνη και μου φάνηκε φυσιολογική η ομιλία της. Ζήτησα να μιλήσω στον γιό μου και απάντησε πως έμεινε στη μάνα μου που έχει σπίτι κοντά μας και κρατάει το παιδί τη μέρα έως να γυρίσει η Ειρήνη από τη δουλειά. Αυτό δε μου άρεσε, όμως δεν ήταν η πρώτη φορά που συνέβαινε και δεμπορούσα να πω κάτι. Εκείνο το βράδυ με «έζωσαν τα φίδια», αλλά πάντα πίστευα ότι η γυναίκα μου δεν υπάρχει περίπτωση να με απατήσει και μάλιστα με ένα φίλο. Στο σημείο αυτό θέλω να κάνω μια περιγραφή της. Τότε ήταν 39 χρονών και εγώ 42. Είναι σχετικά κοντούλα 1.65 (πολλές φορές για πλάκα την έλεγα «κοντοπούτανο» και νευρίαζε), πολύ καλό σώμα, 55 κιλά, με μεγάλο στήθος (υπερπαραγωγή, 4άρι σουτιέν, με ρώγα που βγάζει μάτι), κωλαράκι στενό αλλά πεταχτό, υπέροχα πόδια και ένα πρόσωπο αγγελικό, με μόνη «παραφωνία» τα χείλια της που είναι σαρκώδη και προκλητικά από τη φύση τους. Είχε κοντό καρέ μαλλί, βαμμένο καστανό. Μια γυναίκα που τη γνώρισα κορίτσι χωρίς καμία ολοκληρωμένη ερωτική εμπειρία και ήμουν ο μόνος άντρας που είχε πάει.
Την επόμενη μέρα τέλειωσα τη δουλειά μου στη Θεσσαλονίκη το απόγευμα, έφαγα κάτι και επέστρεψα άρον - άρον Αθήνα. Έφτασα στο σπίτι αργά το βράδυ. Η Ειρήνη ήταν εκεί, χωρίς κάτι ύποπτο στη συμπεριφορά της και το παιδί κοιμόταν στο δωμάτιο. Την ξύπνησα και αρνήθηκε να κάνουμε σεξ. Σκέφτηκα ότι νυστάζει και μιας και ήμουν κουρασμένος από το ταξίδι κοιμήθηκα σχεδόν αμέσως. Την επόμενη μέρα ήταν ιδιαίτερα θερμή, αν και κάτι έπιανα στον αέρα που έδειχνε μια μικρή διαφοροποίηση της. Ήταν κάπως αφηρημένη κάποιες στιγμές, αλλά χωρίς κάτι ενοχλητικό. Όταν της το είπα απάντησε πως είχε μια δύσκολη Παρασκευή στη δουλειά. Το βράδυ ο μικρός πήγε στη γιαγιά του και μείναμε μόνοι μας. Έκανε κάποιες χλιαρές προσπάθειες να αποφύγει τα χάδια μου, αλλά γρήγορα αφέθηκε και κάναμε σεξ. Κάτι ήταν διαφορετικό, όμως δε μπορούσα να προσδιορίσω τι συνέβαινε και αφέθηκα να απολαμβάνω το σώμα της.
Την ώρα που ήμουν μέσα της και τη γάμαγα έλεγα κάποιες «ατάκες» που συνηθίζαμε και αυτή μου απαντούσε πάντα, όλα τα χρόνια. «Που μπαίνει το χέλι;», «στη φωλιά του την υγρή» απαντούσε, «τι θα σου κάνει τώρα;», «θα με φτύσει στο πρόσωπο γιατί είναι κακομαθημένο». Αυτή τη φορά στις ερωτήσεις μου απαντούσε μετά βίας και σχεδόν μηχανικά, του τύπου: «Μάνο τελείωνε σε παρακαλώ, χύσε γιατί δε νιώθω πολύ καλά». Όταν έκανα κίνηση να την πάρω από πίσω, το αρνήθηκε με απόλυτο τρόπο, κάτι που δε συνήθιζε ακόμα και όταν δεν ήθελε να γαμηθεί από τον κώλο. Δεν έδωσα σημασία. Υπήρξαν και άλλες φορές που δεν είχε μεγάλη όρεξη. Το θέμα ήταν ότι δεν αρνήθηκε και έτσι παραμύθιασα προσωρινά τον εαυτό μου ότι όλα ήταν μια χαρά. Έχυσα πάνω στην κοιλιά της και αφού με φίλησε στο μάγουλο, γύρισε πλευρό και κοιμήθηκε.
Την Κυριακή το πρωί, ξυπνώντας είδα μήνυμα από το Στέφανο να βρεθούμε. Μόλις το διάβασα με έλουσε κρύος ιδρώτας. Είπα πως θα κατέβω να βρω κάποιους φίλους από τη δουλειά για καφέ και πήγα στο σπίτι του. Με το καλημέρα, μου είπε:
- Μάνο έχασες και αυτό το στοίχημα.
Έμεινα άφωνος και τον κοίταζα.
- Θέλεις να δεις το υλικό ή είναι too much για σένα;
- Δείξε μου, του είπα.
Πάλι με τον ίδιο τρόπο έβαλε το λαπτοπ και είδα το χώρο του σπιτιού μου στο σαλόνι. Η Ειρήνη είχε πάει στην κουζίνα να φέρει κάτι για να συνοδεύσουν το ποτό και ο Στέφανος, έβαλε το κινητό στη βιβλιοθήκη όρθιο ακουμπισμένο στα βιβλία. Ακολούθησε συζήτηση. Κάποια στιγμή, αργότερα, της είπε αν έχει φορτιστή για το κινητό γιατί είναι πεσμένη η μπαταρία του. Η Ειρήνη έφερε και αυτός ατάραχος πήγε το σύνδεσε και το άφησε εκεί όρθιο να βιντεοσκοπεί. Η δικιά μου ούτε που πονηρεύτηκε με το κινητό που φόρτιζε όρθια τοποθετημένο. Με αριστοτεχνικό τρόπο, ο Στέφανος οδήγησε την κουβέντα σε προσωπικά θέματα. Θυμήθηκε τα νεανικά χρόνια και κάποια στιγμή της είπε:
- Αν δεν ήταν ο Μάνος, θα σε πλησίαζα εγώ από την πρώτη στιγμή. Ήσουν κοπέλα που έκανες τη διαφορά.
- Σιγά ρε Στέφανε, εσύ κυκλοφορούσες τις καλύτερες γυναίκες και τη μια μετά την άλλη, εγώ έκανα τη διαφορά;
- Ναι! Σε όλα τα επίπεδα!
Η δικιά μου γέλασε κοροϊδευτικά και του είπε:
- Μπούρδες, ούτε που με έβλεπες. Εκείνη την εποχή που γνώρισα το Μάνο, εσύ είχες πέσει με τα μούτρα στη Σοφία.
- Που τη θυμήθηκες τώρα τη Σοφία;
- Αν τη θυμάμαι λέει; Μόνο ότι διαφήμιζε σε κάθε ευκαιρία τις επιδόσεις και τα… προσόντα σου, δε μπορεί να την ξεχάσω. Και να ήταν μόνο αυτή; Πόσες είχαν χάσει τα λογικά τους μαζί σου και περιέγραφαν στη γυναικοπαρέα με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τα κρυφά σου ταλέντα;
- Υπερβολές!
- Ναι μπορεί, αλλά όλες να υπερβάλλουν;
- Δεν με ενδιαφέρει, σου είπα εσύ έκανες τη διαφορά. Τα μάτια σου, το χαμόγελο σου, η εξυπνάδα σου.
- Α! σου άρεσα για το μυαλό μου και το χαμόγελο μου… χα, χα, χα…
- Όχι μόνο!
- Δηλαδή;…
- Θυμάμαι το ντεκολτέ που είχες όταν σε γνωρίσαμε. Αυτό το προκλητικό, μεγάλο και στητό στήθος που δεν άφηνε κανένα ασυγκίνητο.
- Να απαριθμήσω πόσες από τις κοπέλες σου είχαν εξίσου ή και καλύτερο στήθος. Μη με δουλεύεις Στεφανάκο…
- Άσε να μη το κάνουμε τσόντα. Δε θέλω να έχουμε καμία παρεξήγηση!
- Σιγά ρε Στέφανε, γνωριζόμαστε κοντά 18 χρόνια. Έχουμε και αν έχουμε πει τέρατα και τώρα κολλάς; Μη το ξεκινάς καθόλου τότε!
- Έχεις δίκιο. Από πού να αρχίσω. Θυμάμαι τότε στις διακοπές που κάναμε στην Κρήτη, να σε βλέπω με μαγιό και να παρατηρώ το στήθος σου να ασφυκτιά μέσα στο μπικίνι. Ένα βράδυ που είχαμε πάει στα Χανιά για ποτό και χορό, που φόραγες εκείνο το λευκό κολλητό φουστάνι και από μέσα δεν είχες σουτιέν. Πρώτη φορά που σε είδα τόσο απελευθερωμένη. Το στήθος να διαγράφεται κανονικά, οι ρώγες να θέλουν να σκίσουν το ύφασμα, το κιλοτάκι με τη δαντέλα στις άκρες να φαίνεται καθαρά μέσα από το φόρεμα. Μήπως τότε που ήμασταν στα Σύβοτα και είχαμε νοικιάσει ένα κοινό σπίτι. Εγώ με την Αλίκη και εσύ με τον Μάνο και μπήκα ξαφνικά στο μπάνιο και ήσουν εσύ γυμνή, φορώντας ένα εντελώς διάφανο νυχτικό και έπλενες τα δόντια σου. Τα είδα όλα εκείνο το βράδυ!
- Ναι το θυμάμαι… κι εγώ ντράπηκα πολύ!
Η ατμόσφαιρα ήταν σαφώς ηλεκτρισμένη. Ο Στέφανος μίλαγε και άγγιζε τα πόδια της, της έπιανε το χέρι και η Ειρήνη έδειχνε να μην ενοχλείται.
- Ωραία! Και που καταλήγουμε;… ρώτησε ο Στέφανος χαμογελώντας.
- Τι εννοείς;
- Εκφράσαμε το θαυμασμό μας ο ένας για τον άλλο και εντείναμε το μυστήριο.
- Ποιο μυστήριο; Τι εννοείς σοφέ γέροντα;
- Όχι και γέροντας! Εννοώ το μυστήριο του αδιευκρίνιστου. Πάντα πίστευα πως έχεις τέλειο στήθος, αλλά ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να το δω.
- Χε! Και μυστήριο θα μείνει… του είπε αυτή γελώντας.
- Γιατί βρε φιλαράκι; Δες το σαν παιχνίδι γνώσεων. Ζήτα μου και εσύ αν θέλεις κάτι και θα σου λύσω την απορία.
- Χμ! ενδιαφέρον ακούγεται. Κάτσε να σκεφτώ…
Εκεί σηκώθηκε ο Στέφανος και ζήτησε τον φορτιστή για το κινητό. Μέχρι να το φέρει η Ειρήνη, αυτός (προφανώς) σταμάτησε το βίντεο και το επανεκκίνησε καθώς το έβαζε στη φόρτιση. Βγήκε λοιπόν από αυτό το αρχείο και έβαλε να παίζει το επόμενο βίντεο.
Κάθισε πάλι στη θέση του και τη ρώτησε αν σκέφτηκε κάτι να του ζητήσει.
- Από καθαρή περιέργεια σκέφτηκα κάτι που θα ήθελα…
(σταμάτησε λίγο, σαν να διστάζει και μετά την προτροπή του να μην αισθάνεται άσχημα συνέχισε)
- να!…απορώ αν όλες αυτές οι γυναίκες που περιέγραφαν με τόσο γλαφυρό τρόπο τα ιδιαίτερα χαρίσματα σου, έλεγαν υπερβολές ή ήταν αλήθεια.
Σηκώθηκε από την πολυθρόνα όρθιος και αφού έβγαλε τα παπούτσια με ήρεμες κινήσεις που έδειχναν αυτοπεποίθηση και εμπειρία, έβγαλε το παντελόνι του και το ακούμπησε στο πλάι του καναπέ. Μετά με μια κίνηση έβγαλε και το εσώρουχο. Το καυλί του που δεν ήταν σηκωμένο, αλλά σε μια χαλαρή κατάσταση, κρεμόταν βαρύ και μακρύ ανάμεσα στα πόδια. Η γυναίκα μου, έβαλε την παλάμη μπροστά στο στόμα και ακούστηκε ένα μακρόσυρτο… «ω… πως;» (Αυτό το «πως» ποτέ δεν κατάλαβα τι σήμαινε).
- Εντάξει; Λύθηκε η απορία;… της είπε μειδιώντας.
Η γυναίκα μου συνέχιζε να τον κοιτάζει χαμηλά και μετά στα μάτια και του απάντησε:
- Ότι και να πω θα είναι λίγο. Δε μπορεί να υπάρχει αυτό που βλέπω!
Εκείνος έκατσε στην πολυθρόνα και της είπε:
- Αν δε σε ενοχλεί να παραμείνω έτσι, περιμένω να δω και εσένα. Κάτι μου χρωστάς…
Η Ειρήνη φόραγε από πάνω ένα απλό λευκό πουκαμισάκι. Καθιστή όπως ήταν άρχισε να το ξεκουμπώνει και μετά το έβγαλε, μένοντας με το σουτιέν. Πήγε να κάνει την κίνηση να βγάλει από τον ένα ώμο την τιράντα και αυτός της είπε:
- Αν γίνεται, θα ήθελα να σε δω όρθια να το κάνεις.
Για μια στιγμή δίστασε και του απάντησε:
- Στέφανε, μήπως να το σταματήσουμε εδώ; Δεν αισθάνομαι καλά για αυτό που γίνεται και ζητώ συγνώμη που σου ζήτησα να γδυθείς.
- Δεν έχω κανένα πρόβλημα. Αν δεν θέλεις μη το κάνεις. Πάντως δεν είναι έγκλημα να δω το στήθος σου, όταν εσύ με είδες γυμνό. Οι δυο μας θα το ξέρουμε και μέχρι εκεί. Θα ντυθείς και θα ντυθώ και θα μας έχουν λυθεί και οι απορίες. Κάνε ότι θέλεις, δεν σε πιέζω…
Πέρασε τουλάχιστον ένα λεπτό που τον παρατηρούσε σκεπτική. Κάποια στιγμή έπιασε το πουκάμισο της, με αμηχανία και το κοίταζε. Το άφησε πάλι δίπλα και σηκώθηκε όρθια. Έβγαλε το σουτιέν και το άφησε να πέσει στα πόδια της. Καθόταν σε απόσταση μισού μέτρου μπροστά του, έχοντας τα χέρια της σταυρωμένα στο στήθος. Αυτός με μια ήρεμη κίνηση της έπιασε τον καρπό και της κατέβασε τα χέρια. Εγώ πλέον την έβλεπα πλάτη. Της εκδήλωσε θαυμασμό «είναι απίστευτα όμορφο, πέρα από ότι νόμιζα. Είναι υπέροχο το στήθος σου». Αυτή καθόταν όρθια σε στάση προσοχής, λες και ήταν έτοιμη για επιθεώρηση.
- Να σε ρωτήσω κάτι;…
της είπε. Αυτή κούνησε καταφατικά το κεφάλι της (αν είπε «ναι» δεν ακούστηκε).
- Οι ρώγες σου είναι πάντα τόσο σκληρές;… ρώτησε γελώντας πονηρά.
- Μη λες χαζομάρες. Είναι μεγάλες, αλλά σκληραίνουν μόνο όταν ερεθίζονται ή αν ανατριχιάσω από το κρύο, είπε χαμηλόφωνα, με σκυμμένο το κεφάλι της.
- Τώρα αν μη τι άλλο, κρύο δεν κάνει απόψε…
της είπε και σηκώθηκε και αυτός όρθιος μπροστά της. Δε μπορούσα να δω αν είχε καυλώσει. Την πλησίασε και με τα δυο του χέρια έπιασε το κεφάλι της και άρχισε να τη φιλάει στο στόμα.
- Στέφανε καταλαβαίνεις τι πάμε να κάνουμε;
- Θέλεις να σταματήσω;…
της απάντησε και αφού δεν του είπε κουβέντα συνέχισε να τη φιλά με πάθος. Ταυτόχρονα της ξεκούμπωσε το παντελόνι και άρχισε να το κατεβάζει. Αυτή τον σταμάτησε κάθισε στον καναπέ και έβγαλε τα παπούτσια της. Το παντελόνι βγήκε και με μια κίνηση της πέταξε το εσώρουχο μακριά. Άρχισαν να φιλιούνται παθιασμένα. Η Ειρήνη ήταν γυμνή στα χέρια του. Χωρίς να χάσει χρόνο μπήκε μέσα της.
- Είσαι μούσκεμα κουκλί μου στάζεις…
- Είμαι έτσι από την ώρα που ήρθες!
Ακουγόταν ο ήχος από το υγρό μουνί της που έπαιρνε αχόρταγα το καυλί του μέσα της. Στην αρχή πόναγε, του έλεγε «σιγά», μετά όμως τον έπαιρνε όλο μέσα της και κραυγές ηδονής έβγαιναν από το στόμα της.
- Είναι τεράστιος Στέφανε, δεν έχω ξανανιώσει έτσι. Δε χωράει όλος. Με ανοίγεις στα δυο, νιώθω να χτυπάς στη μήτρα μου!
- Πάντα ήθελα να σε γαμήσω, νιώσε τον που πάει να σπάσει από την καύλα για σένα…
Άρχισε να τρέμει και να μπήγει τα νύχια της στην πλάτη του. Τελείωνε με έναν οργασμό συνεχείας. Βγήκε από μέσα της και με το μουσκεμένο καυλί του οδήγησε το στόμα της να τον πάρει μέσα. Άρχισε να του παίρνει πίπα, όσο μπορούσε να χωρέσει στο στόμα. Της απομάκρυνε τα χέρια από τον πούτσο του και με μαεστρία τον έσπρωχνε όλο και πιο βαθιά. Ένιωθα ότι πνίγεται. Της τον έβγαζε για λίγο να πάρει ανάσα και μετά πάλι βαθιά προς το λαρύγγι. Σιγά – σιγά το συνήθισε και σταμάτησε να τον σπρώχνει να βγει. Το καυλί του έφτανε στο λαρύγγι και τις έδινε οδηγίες πως να το έχει μέσα και να μην πνίγεται. Την έχυσε εκεί στο λαρύγγι. Δεν πρόλαβε καν να καταπιεί, αφού το σπέρμα εκτοξεύθηκε μέσα της. Το πώς δεν πνίγηκε είναι ερώτημα. Βγήκε και στράγγιξε τα χύσια του στα χείλια της και αυτή με τη γλώσσα τα πήρε όλα και κατάπιε με μια γουλιά σαν να ήταν το πιο πολύτιμο πράγμα.
Πριν να πάρει ανάσα, άρχισε να παίζει ξανά μαζί της. Αυτή ξέπνοη είχε αφεθεί στα δάχτυλά του. Κάποια στιγμή με το δάχτυλο άρχισε να της ανοίγει την πίσω τρύπα. Για λίγο δεν αντέδρασε, όταν όμως το δάχτυλο του μπήκε μέσα στον κώλο, του είπε «δώσε μου δυο λεπτά να πάω στο μπάνιο». Αυτός της είπε «πήγαινε με την ησυχία σου και έλα μετά στο δωμάτιο». Φεύγοντας για το μπάνιο, αυτός έκλεισε το βίντεο και όταν το έβαλε πάλι να τραβάει ήταν στο υπνοδωμάτιο μας, που είχε ακουμπήσει το κινητό του πάνω στη συρταριέρα. Ακουμπισμένο στον καθρέπτη.
Αυτός είχε ξαπλώσει στο κρεβάτι (σε αυτό το κρεβάτι που κοιμόμασταν και που την επόμενη νύχτα αυτή γαμιόταν μαζί μου, σαν να μην έτρεχε τίποτα). Μπαίνοντας στο δωμάτιο ή Ειρήνη εντελώς γυμνή, έσβησε το φως. Ο Στέφανος άνοιξε το πορτατίφ, λέγοντας της «θέλω να σε βλέπω», αλλά σίγουρα σκεφτόταν το κινητό που χρειαζόταν φως για να καταγράψει. Ξάπλωσε δίπλα του και την αγκάλιασε. Άρχισε να του λέει πως εκτός από εμένα, δεν έχει πάει ποτέ με άλλον άντρα.
- Δεν είχα ποτέ άλλη ερωτική εμπειρία στη ζωή μου και τώρα ζω κάτι απίστευτο που όσο και αν μου το περιέγραφε κάποιος δεν θα πίστευα ότι μπορώ να νιώσω έτσι.
Αυτός χάιδευε τον πούτσο του που άρχισε ξανά να σκληραίνει. Από τη γωνία λήψης φαινόταν καθαρά. Δεν ξέρω αν είναι υπερβολή, αλλά πρέπει να ήταν πάνω από 21 – 22 πόντους (κι εγώ που τον έχω 18 πόντους ένιωθα εκείνη τη στιγμή ανύπαρκτος). Το σημαντικότερο ίσως και από το μέγεθος ήταν το πάχος του. Ένας πολύ χοντρός πούτσος, υπερβολικά χοντρός, με ένα κεφάλι που εξείχε από το καυλί αφύσικα υπερμέγεθες και χοντρό. Άλλωστε δεν ήταν καθόλου τυχαίο το παρατσούκλι «ανακόντα» που του είχαμε δώσει, αλλά ποτέ δεν περίμενα πως θα τον δω σε τέτοια φάση με τη γυναίκα μου. Τα αρχίδια του γεμάτα και βαριά να κρέμονται ανάμεσα στα πόδια. Αυτή του μίλαγε και αυτός της είπε:
- Θέλω να σε ακούω να μιλάς και να σε βλέπω επάνω μου.
Ανέβηκε πάνω του και σιγά – σιγά άνοιξε και με το χέρι της τον οδήγησε πάλι μέσα στον κόλπο της. Στην αρχή συνέχισε να μιλάει, αλλά σε λίγο οι αναστεναγμοί και το τέμπο που έδινε η ίδια στο γαμήσι που απολάμβανε κάλυψαν τα πάντα. Τώρα έμπαινε πραγματικά όλος μέσα της και αυτή ούρλιαζε, είχε τρελαθεί.
- Πονάω, με ξεσκίζεις και το απολαμβάνω. Είναι σαν να μπαίνει μέσα μου ένα ολόκληρο χέρι. Ανοίγει το μουνί μου όπως τότε που γέννησα.
Και τι δεν έλεγε! Κάποια στιγμή άρχισε να χύνει ποσότητες υγρών. Όταν έβγαινε από την πίεση του πούτσου, εκτόξευε τα υγρά πάνω του, όταν τον είχε μέσα της έτρεχαν παντού. Ακούγονταν τώρα σαν να πλατσουρίζουν μέσα στα νερά. Αυτός με την παλάμη του σκούπισε όσα υγρά της ήταν επάνω στο σώμα του και την έβαλε να τα γλείψει. Σαν αχόρταγη έγλειφε τους χυμούς του μουνιού της. Του έγλειφε τα δάχτυλα και αυτός της τα έχωνε στο στόμα, ρυθμικά ενωμένα τόσο που ήταν μπουκωμένη και σάλια έτρεχαν στα μάγουλα της καθώς της γαμούσε το στόμα με το χέρι του. Ανέβηκε από πάνω της συνεχίζοντας να ακούγεται το συνεχές «πλατσούρισμα» του μουνιού της που έπαιρνε μέσα τον σωλήνα με φλέβες που τη σφυροκοπούσε. Έφτυνε στο ανοιχτό της στόμα της και αυτή τα κατάπινε. Τη σήκωσε όρθια, της άνοιξε τα πόδια και άρχισε να γλείφει, να ρουφάει, να τρώει το μουνί της. Έτρεμε ολόκληρη, την έβλεπα. Τα πόδια της λύγιζαν. Έχυνε συνέχεια στη γλώσσα του. Μούγκριζε. Είχε χάσει κάθε έλεγχο. Έπεσε δίπλα του τρέμοντας. Έκλαιγε με αναφιλητά και ακουγόταν να του λέει «σε ευχαριστώ».
Αυτός συνέχισε να την παιδεύει. Δάγκωνε τις τεράστιες ρώγες της, έπαιζε με τα δάχτυλα την κλειτορίδα και το μουνί της, τη φίλαγε και παράλληλα της χαστούκιζε απαλά το πρόσωπο. Η Ειρήνη του έλεγε πως θα κάνει ότι της ζητήσει, πως είχε χάσει το μυαλό της, δεν μπορούσε να σκεφτεί, να θυμηθεί ούτε το όνομα της. Στην ουσία παραμιλούσε. Την έβαλε να του γλείψει καλά την εξωτερική πλευρά της παλάμης του. Έκανε γροθιά και άρχισε να το σπρώχνει ανοίγοντας τον κόλπο της. Του είπε ένα χαλαρό «μη…» και αυτός της έκανε «σουτ» με το δάχτυλο στα χείλια. Της τακτοποίησε καλά τη μέση με ένα μαξιλάρι του καναπέ και ανοίγοντας περισσότερο τα πόδια της με το μουνί να προβάλει ανυπεράσπιστο, συνέχισε να σπρώχνει το χέρι μέσα της. Όσο απίστευτο και αν φαινόταν, αυτή το δέχτηκε μέσα ως τον καρπό του.
- Τώρα αλήθεια έχεις ένα χέρι μέσα σου… της είπε αυστηρά.
- Βγες Στέφανε, σε παρακαλώ. Θα πάθω ζημιά νιώθω να σκίζεται το δέρμα μου!
Έβγαλε το χέρι του με προσοχή. Άρχισε να τη γλείφει παντού. Στόμα, σαγόνι, αυτιά, λαιμό, ώμους, στήθος, κοιλιά, μετά στα πόδια, ανάμεσα στα μπούτια, στο μουνί. Αυτή έλεγε μονότονα «απίστευτο. Τι κάνεις;». Τη γύρισε μπρούμυτα συνεχίζοντας να τη γλείφει, άνοιξε τα κωλομέρια της και άρχισε να της γλείφει την κωλοτρυπίδα. Μια την άνοιγε με το δάχτυλο και μετά με τη γλώσσα. Σύρθηκε προς τα πάνω και τη φίλαγε στους ώμους και το λαιμό. Της άνοιξε τα πόδια και ακούμπησε τον πρησμένο πούτσο του στην πίσω τρύπα. Αυτή τον σταμάτησε και έβγαλε από το κομοδίνο ένα λάδι που είχαμε για ανάλογες περιπτώσεις. Το πήρε και ψέκασε μόνος τον πούτσο του καθώς και την τρύπα της κωλάρας της . Έβαλε λάδι στα δάχτυλα του και προετοίμασε την τρύπα της κατάλληλα. Της σήκωσε τη λεκάνη και άρχισε σιγά και σταθερά να την ανοίξει από πίσω.
Μέχρι να μπει το κεφάλι αυτή σχεδόν το υπόμενε χωρίς αντίρρηση. Όταν ένιωσε την πίεση να της ανοίγει τον κώλο, άρχισε να λέει «Μη! Βγες, δε μπορώ! Πονάω! Είσαι τεράστιος!». Δεν υποκρινόταν, πονούσε πραγματικά. Αυτός την γύρισε ανάσκελα και της είπε θα με βλέπεις καθώς θα σε γαμάω από τον κώλο. Της σήκωσε τα πόδια στους ώμους του και συνέχισε να μπαίνει εκατοστό - εκατοστό. Είχε σχεδόν μπει ο μισός μέσα της και αυτή ζοριζόταν. Κάθε φορά που πήγαινε να βγει, για να πάρει φόρα ξαναμπαίνοντας, του έλεγε «μη βγαίνεις πονάω χειρότερα». Κάποια στιγμή, μάλλον πέρασε το σημείο που ο σφιγκτήρας ενώνεται με το έντερο. Εκεί ακούστηκε ένα «ουφ…» από το στόμα της και αυτός άρχισε μπαίνοντας ακόμα πιο βαθιά να τη γαμάει. Αυτή, μια δάγκωνε το μαξιλάρι για να μην ακούγεται η κραυγή της, μια τον χτύπαγε στα μπράτσα βρίζοντας τον, όμως άρχισε να δείχνει ότι συνηθίζει και ο πόνος έδινε τη θέση του στην απόλαυση.
Τώρα τη γάμαγε δυνατά, έβγαινε όλος από τον κώλο της, κοίταζε πως της τον είχε ανοίξει και έμπαινε ξανά με ορμή. Ψέκασε πάλι λάδι επάνω στην πούτσα του και πλέον με ευκολία της τρύπαγε τον κώλο. Από τις κινήσεις καταλάβαινα πως της τον είχε κάνει ένα δεύτερο μουνί. Τώρα πια μπαινόβγαινε με άνεση, αυτή δεν πονούσε ή τουλάχιστον η ηδονή ήταν μεγαλύτερη από τον όποιο πόνο. Την τούμπαρε και την γάμαγε ακόμα πιο ανελέητα. Την έβριζε πουτάνα, ξεκωλιάρα και αυτή του απαντούσε «είμαι η πόρνη σου, εσύ με ξεκώλιασες, δε θα νιώθω καν το καυλί του Μάνου όταν θα νομίζει ότι με γαμάει…». Έβλεπα αποσβολωμένος τη γυναίκα μου να ξεσκίζεται στην κυριολεξία.
Ο Στέφανος μου έλεγε κάθε τόσο, «όποτε θέλεις το σταματάω» και εγώ δεν έλεγα κουβέντα. Από τη μια είχα εξοργιστεί με όσα έβλεπα και άκουγα από τη γυναίκα της ζωής μου και τη μάνα του παιδιού μου, από την άλλη καύλωνα διαπιστώνοντας τι υπέροχο μουνί είναι και με τι τρόπο δίνει το σώμα της σε άλλον άντρα. Ο καταραμένος αργούσε να χύσει και της το έλεγε, σταματώντας για λίγο, ότι θέλει να παρατείνει το γαμήσι και να τη βλέπει να ξεσκίζεται. Τη γύρισε πάλι ανάσκελα και αφού βγήκε από τον ορθάνοιχτο κώλο της μπήκε ξανά στο μουνί της. Εκεί το μυαλό μου διαλύθηκε. Κάθε φορά που τη γάμαγα από πίσω, ποτέ δεν με άφηνε να μπω κατευθείαν στο μουνί της, από το φόβο κάποιας μόλυνσης. Πρώτα έπρεπε να πλυθώ και μετά. Εγώ πάντα το σεβόμουν, όση καύλα και αν είχα. Αυτόν τον δέχτηκε χωρίς κουβέντα πάλι μέσα της και τώρα τον φίλαγε με μανία, του έλεγε πως απόψε έγινε γυναίκα.
Αυτός της έλεγε με θράσος, που αυτή δεχόταν, ότι απόψε θα την μετατρέψει σε μια τρύπα ορθάνοιχτη με το σπέρμα να ξεχειλίζει από παντού. Το χειρότερο ήταν ότι την έβαζε και επαναλάμβανε όσα τις έλεγε: «ναι, θα με αφήσεις μια τρύπα ξεσκισμένη, μουνί, κώλο, στόμα, όλα ένα και θα έχω παντού μέσα μου τα χύσια σου». Η Ειρήνη έχυνε πάλι ποτάμια και αυτό ακουγόταν βασανιστικά στα αυτιά μου. Μετά από αρκετή ώρα ο Στέφανος πλησίαζε να ολοκληρώσει. Αυτή το κατάλαβε και του είπε κρατώντας του το πρόσωπο και κοιτάζοντας τον στα μάτια.
- Χύσε μέσα μου γαμιά μου μοναδικέ. Γκάστρωσε με για δεύτερη φορά στη ζωή μου. Έχεις σακατέψει τη μήτρα μου, μου έχεις ανοίξει τον τράχηλο και με έχεις διαλύσει. Γκάστρωσε με…
Εκείνη την ώρα της έδωσε δυο χαστούκια απανωτά που έπαθε σοκ από το τράνταγμα. Της έπιασε τα μαλλιά και τραβώντας τα της είπε:
- Όσο πουτάνα και αν είσαι, όσο τσογλάνι και αν είμαι, δε θα το κάνω αυτό στο Μάνο. Του γαμάω τη γυναίκα, δε θα του την γκαστρώσω κιόλας.
Βγήκε από την ορθάνοιχτη μουνάρα της που έτρεχε συνεχώς και ξαναμπήκε βίαια στον κώλο της. Αυτή τσίριξε και αυτός αφού την πρέσαρε πέντε έξι φορές δυνατά της φώναξε:
- Χύνω στο κωλάντερο σου ξεκωλιάρα.
Σαν να μην έγινε τίποτα, σαν να μην την είχε ξεφτιλίσει και χαστουκίσει τόσο πολύ, αυτή έλεγε «δώσ’ τα μου, χύσε με, γέμισε με». Είδα τη γυναίκα μου όπως δεν πίστευα ότι υπάρχει περίπτωση να τη δω. Ακόμα καυλωμένος μπήκε ξανά στο μουνί της. Δεν έκανε καμία κίνηση αλλά έμεινε εκεί. Μέσα της ξαπλωμένος πάνω στο κορμί της. Μετά από αρκετή ώρα, που αυτός δεν έλεγε κουβέντα και η δικιά μου τον είχε πάνω της και του χάιδευε τα μαλλιά και το κεφάλι, σηκώθηκε λίγο και της είπε:
- Το κατάλαβες ότι έπεσε το καυλί μου;
- Όχι αγόρι μου, είναι τεράστιος και τον νιώθω ακόμα να με γεμίζει.
Αυτός συνέχισε, σαν να μην είχε ακούσει την απάντηση της:
- Ήθελες να σε χύσω και να μείνεις έγκυος;
- Ήταν λάθος μου Στέφανε και ζητώ συγνώμη που στο είπα.
Αυτός την κοίταζε και δεν είπε κουβέντα. Κάτι γινόταν που δεν κατάλαβα αμέσως. Η Ειρήνη έκανε μια προσπάθεια να τραβηχτεί και ο Στέφανος την κράτησε ακίνητη. Κατούραγε μέσα της. Αυτό δεν το ήθελε, δεν είχε καμία σχέση με τέτοιες πρακτικές.
- Σε παρακαλώ, σε ικετεύω, μην το κάνεις αυτό!
- Βούλωσ’ το καργιόλα, τα υγρά μου δεν ήθελες; Πάρ’ τα τώρα και τσιμουδιά!
Τελείωσε και βγήκε επιτέλους από το μουνί της. Αυτή σηκώθηκε αμέσως κρατώντας με τη χούφτα του ενός χεριού, ότι μπορούσε να συγκρατήσει από όσα άδειασε μέσα της και έτρεχαν τώρα από τον κόλπο της και με το άλλο χέρι προσπαθώντας να μην αφήσει να τρέξουν στο πάτωμα τα χύσια που έρεαν στην έξοδο του πρωκτού της. Πήγε γρήγορα στο μπάνιο. Νομίζω ότι έκλαιγε και αυτή τη φορά όχι από τη δύναμη του οργασμού, αλλά από ντροπή. Ο Στέφανος έκλεισε την πόρτα, άναψε το μεγάλο φως, πήρε το κινητό και συνέχισε τραβώντας πλάνο από το σεντόνι που ήταν πλημμυρισμένο σα μια λίμνη από τα υγρά της, ανακατεμένα με σπέρμα και σε κάποια σημεία κοκκίνιζε από αίμα που βγήκε από το βίαιο σκίσιμο του πρωκτού της και μετά γυρνώντας το στο πρόσωπο του, είπε απευθυνόμενος σε μένα:
- Ήταν μόνο ένα στοίχημα που κέρδισα και τίποτε άλλο, ελπίζω να μείνει εδώ και μεταξύ μας.
Η αλήθεια είναι πως δυσκολεύτηκα πολύ να αποφασίσω τι έπρεπε να κάνω. Ο Στέφανος πριν φύγω από το σπίτι του, μου είπε:
- Να ξέρεις πως η Ειρήνη δε σε είχε απατήσει ποτέ. Είμαι σίγουρος. Όταν άρχισα να τη φιλάω, έτρεμε σαν ψάρι. Η γυναίκα μια φορά ξέφυγε και ήταν εύκολος στόχος για μένα, μιας και οι εμπειρίες της είναι ανύπαρκτες. Δε μπορούσε να ξεφύγει και όταν κατάλαβε τι συμβαίνει ήταν αδύνατο να το σταματήσει. Είναι καλό παιδί και μην την αδικήσεις.
Το μεγάλο πρόβλημα ήταν ότι εγώ το είχα δημιουργήσει όλο αυτό και υπέφερα με τις εικόνες της γυναίκας μου, που σαν τσούλα έκανε τα πάντα στα χέρια του φίλου μου. Εικόνες που έρχονταν συνέχεια μπροστά μου. Τον έβαλα και έσβησε τα βιντεάκια και για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα έπαψα να έχω επαφή μαζί του. Η γυναίκα μου μετά από ένα χρόνο και αφού έβλεπε πως είχα διακόψει σχεδόν κάθε επαφή με τον Στέφανο, μου μίλησε μόνη της για ότι έγινε, χωρίς να μου δώσει τις λεπτομέρειες που είχα δει. «Ήταν μια στιγμή αδυναμίας και κάναμε σεξ», τόσο απλά και χαλαρά το παρουσίασε. Μου ζήτησε συγνώμη, μου είπε πως το έχει από την πρώτη στιγμή μετανιώσει, πως δε σήμαινε τίποτα για αυτήν και πως η αγάπη της για μένα είναι πιο δυνατή.
Σαφώς ένιωσε πως μπορεί ο Στέφανος να μου είχε μιλήσει και έκανε την προσπάθεια να φανεί ειλικρινής. Το τι έγινε μεταξύ μας έως ότου βρούμε ξανά την ισορροπία μας, δεν υπάρχει λόγος να το αναλύσω. Έκανα πολλές ερωτικές ατασθαλίες και σε κάποιες στιγμές την πλήγωσα εξίσου πολύ. Ο Στέφανος δεν την ενόχλησε ποτέ ξανά, ούτε αυτή έκανε καμία κίνηση προς το μέρος του. Σήμερα έχουμε επαναφέρει τις σχέσεις μας, ο Στέφανος παντρεύτηκε και το σεξ με την Ειρήνη όσο και αν ακούγεται υπερβολή, μετά την αποδοχή της απιστίας της και τα δικά μου ξενογαμήσια έχει γίνει πολύ καλύτερο.
Copyright protected OW ref: 185331
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.