Το e-mail μου είναι το:
Με λένε Στέφο και από μικρός ακολούθησα το ρητό «Μάθε τέχνη και ας την και άμα πεινάσεις πιάστην». Συγκεκριμένα έμαθα την τέχνη του κεραμοποιού. Βλέπεις ο παππούς μου ήταν μεγάλος τεχνίτης και μου έμαθε όλα τα κόλπα!..... «μεγάλη η χάρη του».
Αυτό το καλοκαίρι καθώς ξεφύλλιζα μια εφημερίδα είδα μια αγγελία που μου κέντρισε την προσοχή... «Ζητείται κεραμοποιός με τα απαραίτητα προσόντα για την κατασκευή τσουκαλιών, στη Σίφνο». Εδώ είμαστε λέω, την τέχνη τη γνώριζα, τα προσόντα τα έχω, δεν πάω να δω..... να κάνω και τις διακοπές μου τσάμπα αφού θα μου πλήρωναν το δωμάτιο και το φαγητό.... και που ξέρεις νησί είναι μπορεί να έχω και τα τυχερά μου....!!!
Και έτσι έγινε.
Παίρνω το πλοίο της γραμμής, το μουντζούρη φυσικά γιατί που λεφτά για να πάω με το γρήγορο.... κουβαλούσα και ένα τσουκάλι το οποίο ήταν αποτέλεσμα της δουλείας μου.... είχε και την υπογραφή μου.... «Στέφος» έγραφε. Αυτό θα μου δώσει τη δουλεία σκέφτηκα.... είναι έργο τέχνης...
Για να μην τα πολυλογώ, φτάνω στο νησί παίρνω το τοπικό κτελ και φτάνω στον Πλατύ Γιαλό... εκεί υπήρχαν οι πιο ξακουστοί τσουκαλάδες...τα παιδιά ήξεραν καλά τη δουλειά τους... είχαν προσόντα όχι αστεία...
Βρίσκω τον μάστορα της αγγελίας... ήταν ένα γεροντάκι αλλά κρατιόταν σε καλή κατάσταση, ηλιοκαμένο με γερά άκρα, ....μάστρο Βάγγο τον έλεγαν.
-Καλημέρα μάστορα.
-Καλημέρα.
-Μάστορα ήρθα για την αγγελία, έμαθα ότι ζητάτε κεραμοποιό.
-¨Όντως, .....αλλά έχεις τα απαιτούμενα προσόντα; ....Ξέρεις μέχρι πριν ένα μήνα είχα γερό τεχνίτη, το τσικάλι του είχε γίνει διάσημο σε όλη την Ελλάδα, μέχρι την Αμερική έφτασε η χάρη του....
-Καταλαβαίνω μάστορα πάρε ένα δείγμα της δουλειάς μου.
Του έδωσα το τσουκάλι το περιεργάσθηκε και ξαφνικά έμεινε άφωνος...
-Στέφο σε λένε;
-Ναι μάστορα.
-Και τον παλαιό μου κεραμοποιό Στέφο τον έλεγαν......... λοιπόν μικρέ θα κάνουμε καλή δουλειά μαζί......μου αρέσει το τσικάλι σου... Προσλαμβάνεσαι.
-Να είσαι σίγουρος μάστορα δε θα σε απογοητεύσω.
Ήταν γεγονός ότι τον είχα εντυπωσιάσει όχι τόσο με την δουλεία μου αλλά με το όνομα μου.... Στέφο έλεγαν τον παππού μου Στέφο και μένα....Θα περάσουμε καλά σκέφτηκα.... και εγκαταστάθηκα για τα καλά στο εργαστήρι του μάστρο Βάγγου.
Την επόμενη μέρα εργαζόμουν στο εργαστήρι, γυμνός από την μέση και πάνω και από κάτω φορούσα ένα κολλητό μπλε τζιν, ήμουν τίγκα στον ιδρώτα, κόλλαγα έσταζα αλλά τι να κάνω έπρεπε να ετοιμάσω το τσικάλι μου.
Ξαφνικά βλέπω από την πόρτα να ξεπροβάλει μια φιγούρα, δεν έβλεπα καλά γιατί είχε πολύ αντηλιά έξω και πολύ σκοτάδι μέσα στο εργαστήρι... αλλά καθώς έχω 12/12 όραση κατάφερα να ξεχωρίσω ότι ήταν γυναίκα..... και τι γυναίκα με κάτι τεράστια στήθια...τέτοιο πράγμα δεν είχα ξανά δει...... (εδώ που τα λέμε και 2/12 όραση να είχα τέτοιο πράγμα πάλι θα το έβλεπα).
-Παρακαλώ.
-Θέλω τον Στέφο τον κεραμοποιό.
Που ξέρει το όνομα μου, σκέφτηκα...... τον κερατά τον μάστρο Βάγγο ακόμη δεν ήρθα και το έκανε βούκινο στο νησί....;
-Ο ίδιος.
-Έρχομαι εκ μέρους της φίλης μου της Πέπης....... είχε δοκιμάσει το τσικάλι σου και έμεινε απόλυτα ικανοποιημένη... «Αυτό είναι ποίημα, έργο τέχνης».... μου είχε πει.. Και υποσχέθηκα στον εαυτό μου... «Νίκη πρέπει να το δοκιμάσεις και συ, μην αφήσεις να χαθεί τέτοιο κελεπούρι»....
-Ωραία Νίκη μόλις τελείωσα την τελευταία μου δουλεία, μόνο που δεν το έχω υπογράψει ακόμη...... Ορίστε.
και της έδωσα το τσικάλι που μόλις είχα τελειώσει.
-Δεν θέλω αυτό το τσικάλι Στέφο.........
-Εντάξει Νίκη ότι πεις πάμε μέσα στην αποθήκη να δεις την υπόλοιπη συλλογή και να διαλέξεις....
και την οδήγησα προς την αποθήκη
-Λοιπόν κοίταξε και διάλεξε......
-Στέφο διάλεξα........ θέλω το τσικάλι σου!!!!!!!!
Δεν προλαβαίνω να πω τίποτα και μου βάζει το χέρι στα σκέλια.... μου πιάσε τον πούτσο και μου ζούλιξε τα αρχίδια δυνατά
-Θέλω το τσικάλι σου Στέφο.... να το δοκιμάσω... και απ' ότι πιάνω.... θα έχει καλή γεύση.
Το πουλί μου έγινε κάγκελο....όρθιο σαν γερανός σκληρό σαν πέτρα..... Ποπό τι πράγμα είναι αυτό σκέφτηκα τέτοιο βυζί δεν έχω ξανά δει πόσο μάλλον να πιάσω....
Της βγάζω το άσπρο πουκάμισο που φορούσε και ξαφνικά τα στήθια της πετάχτηκαν έξω...άρχισα να τα γλύφω, να τα γλύφω, να τα δαγκώνω...
-Στέφο αρκετά
Μου κατεβάζει το παντελόνι και μόλις βλέπει ότι δεν φορούσα σλιπάκι, παθαίνει πλάκα......
-Έτσι γουστάρω τον άντρα φυσικό και ατημέλητο κατευθείαν από το γιαπί..
Αρπάζει τον γερανό και τον βάζει στο στόμα της...... Μέσα έξω, μέσα έξω τι πράγμα ήταν τούτο θεέ μου.... ήμουν έτοιμος να τελειώσω, αλλά.....
-Όχι ακόμη, όχι ακόμη, πρώτα θα με γαμήσεις και μετά...... Στέφο βάλε τώρα αμέσως το τσικάλι σου μέσα μου.
Την υπάκουσα, τη σήκωσα πάνω μου και της το έχωσα μέσα στο υγρό ξανθό μουνάκι της και άρχισα να τη γαμάω στο όρθιο..
-Ναι ναι βάλε όλο το τσικάλι μέσα μου.... πιο βαθιά
Την είχα τρελάνει.... τελείωσε πάνω από 2 φορές..... αυτό το κατάλαβα για τα καλά, είχε γαντζωθεί πάνω μου και δεν με άφηνε στιγμή, μέχρι τις συσπάσεις του κόλπου της ένιωσα.... τρομερή γυναίκα.... αλλά και τρομερό τσικάλι....!!!!
Ήμουν έτοιμος να τελειώσω..., αλλά.....
-Όχι ακόμη, όχι ακόμη... Δε μου υπέγραψες το τσουκάλι σου παιδαρά μου.... Θέλω να αφήσεις την υπογραφή του σπέρματος σου, πάνω στο τσουκάλι που θα μου δώσεις.....
Τραβιέμαι, αρπάζω το τσουκάλι που είχα ολοκληρώσει πριν, και καθώς μου τον έγλυφε χύνω πάνω στο τσουκάλι..... Αυτό ήταν, είχα υπογράψει και το προϊόν ήταν έτοιμο.... για παράδοση.
-Ωραία Στέφο, πολύ ωραία.....θα κάνω ένα γιουβετσάκι τώρα...... τρέλα.
Αυτά είπε ντύθηκε και έφυγε.... Όντως πέρασα υπέροχα.... Αυτό το φαινόμενο συνεχίστηκε όλο το καλοκαίρι μέχρις ότου αποφάσισα να φύγω (είχε τελείωσε το μελάνι........ βλέπεις)
Πάντως θέλω να ευχαριστήσω τον παλαιό Στέφο που είχε δουλέψει εκεί......πραγματικά η υπογραφή αυτή είναι ανεξίτηλη.
Αυτό το καλοκαίρι καθώς ξεφύλλιζα μια εφημερίδα είδα μια αγγελία που μου κέντρισε την προσοχή... «Ζητείται κεραμοποιός με τα απαραίτητα προσόντα για την κατασκευή τσουκαλιών, στη Σίφνο». Εδώ είμαστε λέω, την τέχνη τη γνώριζα, τα προσόντα τα έχω, δεν πάω να δω..... να κάνω και τις διακοπές μου τσάμπα αφού θα μου πλήρωναν το δωμάτιο και το φαγητό.... και που ξέρεις νησί είναι μπορεί να έχω και τα τυχερά μου....!!!
Και έτσι έγινε.
Παίρνω το πλοίο της γραμμής, το μουντζούρη φυσικά γιατί που λεφτά για να πάω με το γρήγορο.... κουβαλούσα και ένα τσουκάλι το οποίο ήταν αποτέλεσμα της δουλείας μου.... είχε και την υπογραφή μου.... «Στέφος» έγραφε. Αυτό θα μου δώσει τη δουλεία σκέφτηκα.... είναι έργο τέχνης...
Για να μην τα πολυλογώ, φτάνω στο νησί παίρνω το τοπικό κτελ και φτάνω στον Πλατύ Γιαλό... εκεί υπήρχαν οι πιο ξακουστοί τσουκαλάδες...τα παιδιά ήξεραν καλά τη δουλειά τους... είχαν προσόντα όχι αστεία...
Βρίσκω τον μάστορα της αγγελίας... ήταν ένα γεροντάκι αλλά κρατιόταν σε καλή κατάσταση, ηλιοκαμένο με γερά άκρα, ....μάστρο Βάγγο τον έλεγαν.
-Καλημέρα μάστορα.
-Καλημέρα.
-Μάστορα ήρθα για την αγγελία, έμαθα ότι ζητάτε κεραμοποιό.
-¨Όντως, .....αλλά έχεις τα απαιτούμενα προσόντα; ....Ξέρεις μέχρι πριν ένα μήνα είχα γερό τεχνίτη, το τσικάλι του είχε γίνει διάσημο σε όλη την Ελλάδα, μέχρι την Αμερική έφτασε η χάρη του....
-Καταλαβαίνω μάστορα πάρε ένα δείγμα της δουλειάς μου.
Του έδωσα το τσουκάλι το περιεργάσθηκε και ξαφνικά έμεινε άφωνος...
-Στέφο σε λένε;
-Ναι μάστορα.
-Και τον παλαιό μου κεραμοποιό Στέφο τον έλεγαν......... λοιπόν μικρέ θα κάνουμε καλή δουλειά μαζί......μου αρέσει το τσικάλι σου... Προσλαμβάνεσαι.
-Να είσαι σίγουρος μάστορα δε θα σε απογοητεύσω.
Ήταν γεγονός ότι τον είχα εντυπωσιάσει όχι τόσο με την δουλεία μου αλλά με το όνομα μου.... Στέφο έλεγαν τον παππού μου Στέφο και μένα....Θα περάσουμε καλά σκέφτηκα.... και εγκαταστάθηκα για τα καλά στο εργαστήρι του μάστρο Βάγγου.
Την επόμενη μέρα εργαζόμουν στο εργαστήρι, γυμνός από την μέση και πάνω και από κάτω φορούσα ένα κολλητό μπλε τζιν, ήμουν τίγκα στον ιδρώτα, κόλλαγα έσταζα αλλά τι να κάνω έπρεπε να ετοιμάσω το τσικάλι μου.
Ξαφνικά βλέπω από την πόρτα να ξεπροβάλει μια φιγούρα, δεν έβλεπα καλά γιατί είχε πολύ αντηλιά έξω και πολύ σκοτάδι μέσα στο εργαστήρι... αλλά καθώς έχω 12/12 όραση κατάφερα να ξεχωρίσω ότι ήταν γυναίκα..... και τι γυναίκα με κάτι τεράστια στήθια...τέτοιο πράγμα δεν είχα ξανά δει...... (εδώ που τα λέμε και 2/12 όραση να είχα τέτοιο πράγμα πάλι θα το έβλεπα).
-Παρακαλώ.
-Θέλω τον Στέφο τον κεραμοποιό.
Που ξέρει το όνομα μου, σκέφτηκα...... τον κερατά τον μάστρο Βάγγο ακόμη δεν ήρθα και το έκανε βούκινο στο νησί....;
-Ο ίδιος.
-Έρχομαι εκ μέρους της φίλης μου της Πέπης....... είχε δοκιμάσει το τσικάλι σου και έμεινε απόλυτα ικανοποιημένη... «Αυτό είναι ποίημα, έργο τέχνης».... μου είχε πει.. Και υποσχέθηκα στον εαυτό μου... «Νίκη πρέπει να το δοκιμάσεις και συ, μην αφήσεις να χαθεί τέτοιο κελεπούρι»....
-Ωραία Νίκη μόλις τελείωσα την τελευταία μου δουλεία, μόνο που δεν το έχω υπογράψει ακόμη...... Ορίστε.
και της έδωσα το τσικάλι που μόλις είχα τελειώσει.
-Δεν θέλω αυτό το τσικάλι Στέφο.........
-Εντάξει Νίκη ότι πεις πάμε μέσα στην αποθήκη να δεις την υπόλοιπη συλλογή και να διαλέξεις....
και την οδήγησα προς την αποθήκη
-Λοιπόν κοίταξε και διάλεξε......
-Στέφο διάλεξα........ θέλω το τσικάλι σου!!!!!!!!
Δεν προλαβαίνω να πω τίποτα και μου βάζει το χέρι στα σκέλια.... μου πιάσε τον πούτσο και μου ζούλιξε τα αρχίδια δυνατά
-Θέλω το τσικάλι σου Στέφο.... να το δοκιμάσω... και απ' ότι πιάνω.... θα έχει καλή γεύση.
Το πουλί μου έγινε κάγκελο....όρθιο σαν γερανός σκληρό σαν πέτρα..... Ποπό τι πράγμα είναι αυτό σκέφτηκα τέτοιο βυζί δεν έχω ξανά δει πόσο μάλλον να πιάσω....
Της βγάζω το άσπρο πουκάμισο που φορούσε και ξαφνικά τα στήθια της πετάχτηκαν έξω...άρχισα να τα γλύφω, να τα γλύφω, να τα δαγκώνω...
-Στέφο αρκετά
Μου κατεβάζει το παντελόνι και μόλις βλέπει ότι δεν φορούσα σλιπάκι, παθαίνει πλάκα......
-Έτσι γουστάρω τον άντρα φυσικό και ατημέλητο κατευθείαν από το γιαπί..
Αρπάζει τον γερανό και τον βάζει στο στόμα της...... Μέσα έξω, μέσα έξω τι πράγμα ήταν τούτο θεέ μου.... ήμουν έτοιμος να τελειώσω, αλλά.....
-Όχι ακόμη, όχι ακόμη, πρώτα θα με γαμήσεις και μετά...... Στέφο βάλε τώρα αμέσως το τσικάλι σου μέσα μου.
Την υπάκουσα, τη σήκωσα πάνω μου και της το έχωσα μέσα στο υγρό ξανθό μουνάκι της και άρχισα να τη γαμάω στο όρθιο..
-Ναι ναι βάλε όλο το τσικάλι μέσα μου.... πιο βαθιά
Την είχα τρελάνει.... τελείωσε πάνω από 2 φορές..... αυτό το κατάλαβα για τα καλά, είχε γαντζωθεί πάνω μου και δεν με άφηνε στιγμή, μέχρι τις συσπάσεις του κόλπου της ένιωσα.... τρομερή γυναίκα.... αλλά και τρομερό τσικάλι....!!!!
Ήμουν έτοιμος να τελειώσω..., αλλά.....
-Όχι ακόμη, όχι ακόμη... Δε μου υπέγραψες το τσουκάλι σου παιδαρά μου.... Θέλω να αφήσεις την υπογραφή του σπέρματος σου, πάνω στο τσουκάλι που θα μου δώσεις.....
Τραβιέμαι, αρπάζω το τσουκάλι που είχα ολοκληρώσει πριν, και καθώς μου τον έγλυφε χύνω πάνω στο τσουκάλι..... Αυτό ήταν, είχα υπογράψει και το προϊόν ήταν έτοιμο.... για παράδοση.
-Ωραία Στέφο, πολύ ωραία.....θα κάνω ένα γιουβετσάκι τώρα...... τρέλα.
Αυτά είπε ντύθηκε και έφυγε.... Όντως πέρασα υπέροχα.... Αυτό το φαινόμενο συνεχίστηκε όλο το καλοκαίρι μέχρις ότου αποφάσισα να φύγω (είχε τελείωσε το μελάνι........ βλέπεις)
Πάντως θέλω να ευχαριστήσω τον παλαιό Στέφο που είχε δουλέψει εκεί......πραγματικά η υπογραφή αυτή είναι ανεξίτηλη.
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.