Η Αντωνία ήταν μια όμορφη και γλυκιά κοπέλα. 24 ετών, ύψος περίπου 1.70. Πολύ αδύνατη, αλλά με ένα σώμα γεμάτο θηλυκότητα. Μέτριο αλλά στητό στήθος, αδύνατη και επίπεδη κοιλίτσα κι ένα σφιχτό και πεταχτό κωλαράκι. Το δυνατό της όμως σημείο ήταν τα πόδια της. Μακριά και γυμνασμένα, με στρογγυλά μπουτάκια, σφιχτά γόνατα και καλοσχηματισμένες γάμπες. Ακόμα κι οι πατούσες τους ήταν με ένα μοναδικό τρόπο πολύ χαριτωμένες. Το σύνολο αυτό συμπλήρωνε ένα γλυκύτατο χαμογελαστό προσωπάκι, με μύτη ελαφρώς μεγαλύτερη από το κανονικό και καφετιά μάτια. Είχε μαύρα μακριά μαλλιά και λευκή, αλλά ταυτόχρονα άγρια επιδερμίδα.
Αν και ήταν χάρμα οφθαλμών και πολύ κοινωνική κοπέλα με επιτυχίες στον ανδρικό πληθυσμό, εδώ και ένα χρόνο περίπου ήταν μόνη της. Είχε χωρίσει από μια μακροχρόνια σχέση και η απογοήτευση σε συνδυασμό με τους έντονους ρυθμούς της ζωής της είχαν σαν αποτέλεσμα να μην προλαβαίνει να ασχολείται με το συναισθηματικό τομέα. Απέκρουε ευγενικά ό, τι πρόταση της ερχόταν, ταυτόχρονα όμως δεν το έψαχνε καθόλου μόνη της. Κάπως έτσι πριν δύο χρόνια το καλοκαίρι, όταν πήγε για τις διακοπές της στο νησί είχε κλείσει ένα χρόνο που δεν είχε πηδηχτεί καθόλου.
Το καλοκαίρι εκείνο είχε πάει μόνη της στο εξοχικό της οικογένειας, καθώς οι δικοί της θα έρχονταν σε μια εβδομάδα και δεν είχε όρεξη να κανονίσει με παρέα. Προτίμησε μια εβδομάδα ησυχία και απομόνωση. Το νησί δεν είχε ιδιαίτερο κόσμο, η ζέστη όμως ήταν έντονη και ήταν ευγνώμων που μπορούσε να πηγαίνει καθημερινά για μπάνιο.
Εδώ και χρόνια στην πλευρά του νησιού που ήταν το εξοχικό έρχονταν κάτι τουρίστες που προκαλούσαν συνεχώς προβλήματα στους ντόπιους. Έμπλεκαν σε καυγάδες, έβριζαν, υπήρχαν περιστατικά μικροκλοπών κλπ. Ευτυχώς όμως ήταν περιορισμένοι σε συγκεκριμένα σημεία, είχαν 2-3 παραλίες που οι ντόπιοι είχαν μάθει να μην πηγαίνουν για να αποφύγουν μπελάδες.
Σε μια από τις παραλίες αυτές η Αντωνία πήγαινε με την οικογένειά της από μικρή καθώς ήταν γραφική και τα νερά πολύ καθαρά. Είχε χρόνια να πάει και της είχε λείψει. Αν και είχε κάποιους ενδοιασμούς, εφόσον δεν έβλεπε πολύ κόσμο και δεν ήταν και κάποιος συγγενής της να την αποτρέψει, αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη της στην παραλία της εφηβείας της. Τι μπορούσε να συμβεί άλλωστε;
Πήρε λοιπόν τα πράγματά της και έφτασε στην παραλία. Δεν ήταν κανείς εκεί. Ακριβώς όπως τη θυμόταν, γαλήνια νερά, αρκετά δέντρα για σκιά, βότσαλο και πιο πίσω κάτι καλαμιές. Ιδανικά για να χαλαρώσει. Έστησε την ψάθα, έβγαλε το κοντό σορτσάκι και το άσπρο στράπλες μπλουζάκι που φορούσε κι έμεινε με το μαγιό. Είχε φορέσει ένα ωραίο σετάκι, από πάνω άσπρο τριγωνάκι, από κάτω ένα κίτρινο μπραζίλ. Μιας που είχε ήλιο και βαριόταν προς τα παρόν να βουτήξει είπε να κάνει λίγη ηλιοθεραπεία. Άλειψε το κορμί της με γυαλιστερό λάδι μαυρίσματος, έβαλε γυαλιά ηλίου και ξάπλωσε. Κάθε τόσο γύριζε από ανάσκελα μπρούμυτα και το αντίστροφο, για να αποφύγει τη διχρωμία.
Περίπου μια ώρα μετά, κι ενώ η Αντωνία είχε φτάσει στην απόλυτη νιρβάνα και είχε σχεδόν αποκοιμηθεί με τη ζέστη και το νανούρισμα των κυμάτων, νιώθει μια σκιά να πέφτει στα μάτια της. Σηκώνει το κεφάλι και βλέπει γύρω της τέσσερις άγνωστους τύπους, ψηλούς, μαυρισμένους και νταγλαράδες, να στέκονται από πάνω της και να την κοιτάζουν. Δεν τους είχε πάρει χαμπάρι καθόλου καθώς πλησίαζαν.
Ανασηκώθηκε απότομα και τους κοίταξε. Είχαν όλοι ένα περίεργο ύφος, 1-2 της φαίνονταν και φτιαγμένοι. Όλοι τους την κοιτούσαν ξαπλωμένη, με έναν όχι και τόσο διακριτικό τρόπο. Είχαν όμως μια έκφραση στο βλέμμα που ταυτόχρονα την εκνεύριζε και τη φόβιζε.
«Θέλετε κάτι», τους ρώτησε. Δεν της απάντησαν τίποτα, συνέχισαν να την κοιτάνε σιωπηλοί, δύο μάλιστα χαμογέλασαν ειρωνικά.
- Τι θέλετε;
- Έχεις φοβερό σώμα κοπελιά, πολύ γουστάρω να το μπανίζω.
Η Αντωνία πλέον φοβόταν. Αισθανόταν κυριολεκτικά να τη γλείφουν με το βλέμμα τους.
- Ναι, αρκετά είδατε όμως. Δρόμο τώρα.
Κανείς τους δεν κουνήθηκε, δε βλεφάρισαν καν. Τσαντισμένη η Αντωνία έκανε να σηκωθεί να φύγει. Πριν προλάβει όμως να κουνηθεί την έσπρωξε πίσω με το πόδι του ο ένας. Τρομαγμένη προσπάθησε ξανά, δεν πρόλαβε όμως να σταθεί. Την επόμενη στιγμή είχαν πιάσει ο καθένας τους από ένα χέρι ή πόδι της, τη σήκωσαν σαν παιχνιδάκι και την πήγαν πίσω από τις καλαμιές. Εκεί δεν επρόκειτο να τους δει κανείς, η παραλία ήταν άδεια και από το δρόμο δε φαινόταν τίποτα.
- Τι θέλετε; Αφήστε με να φύγω, σας παρακαλώ!
- Δεν ξέρεις ότι σε αυτή την παραλία είμαστε μόνο εμείς πουτανάκι; Τη γάμησες τώρα, θα τιμωρηθείς πολύ σκληρά που ήρθες μέχρι εδώ.
- Σας παρακαλώ, θα σας δώσω ό, τι άλλο θέλετε!
- Να γλεντήσουμε το μουνάκι σου θέλουμε καργιολάκι. Μας έχεις κατακαυλώσει με τη σωματάρα σου
Δεν έχασαν καιρό. Ακροβολίστηκαν γύρω της και την ακινητοποίησαν. Ένας κάθισε από πάνω της και εγκλώβισε τα χέρια της, άλλοι δύο έπιασαν από ένα πόδι και τα κράτησαν ανοικτά. Δε μπορούσε να κουνηθεί καθόλου, ούτε χιλιοστό. Ήταν τελείως στο έλεός τους. Ο τέταρτος της παρέας έσκυψε από πάνω της και κοίταξε ξανά το σώμα της από πάνω μέχρι κάτω. Από το φούσκωμα στο μαγιό του μπορούσε να καταλάβει ότι ήταν φουλ καυλωμένος. Η διαπίστωση την τρόμαξε περισσότερο. Από το σοκ δε μπορούσε να αρθρώσει λέξη.
Ο τύπος άπλωσε τα χέρια του και χούφτωσε τα βυζιά της κάτω από το μπικίνι. Ξαφνικά ένιωθε χέρια και στόματα σε όλο της το σώμα. Χούφτωναν τα μπούτια της, δάγκωναν τη γάμπα της, πασπάτευαν την κοιλιά της, ρουφούσαν το λαιμό της. Απολάμβαναν το σώμα της για τα καλά, αισθανόταν όμως τελείως ανήμπορη να αντιδράσει.
Λίγο μετά ένιωσε ένα χέρι να πιάνει το μουνάκι της πάνω από το μαγιό. Ενστικτωδώς ούρλιαξε. Την επόμενη στιγμή έφαγε ένα γερό χαστούκι και τη γύρισαν μπρούμυτα. Ο τέταρτος ανέβηκε από πάνω της και άρχισε να βαράει σφαλιάρες στο κωλαράκι της. Προσπαθούσε να φωνάξει όμως οι λυγμοί δεν την άφηναν. Ο τύπος τη σφαλιάριζε για ώρα και οι υπόλοιποι γελούσαν. Όταν κουράστηκε άπλωσε τα χέρια στους μηρούς της και άρχισε να τους μαλάζει. Σειρά είχε το κωλαράκι. Τα γράπωσε γερά, τα έσφιξε κι έχωσε τα δάχτυλά του στη σχισμή της. Η Αντωνία έκανε να πεταχτεί πάνω, για άλλη μια φορά όμως την κατέβασαν, υπενθυμίζοντάς της πως θα την έκαναν ό, τι γούσταραν.
Τη γύρισαν ξανά ανάσκελα με τη λεκάνη ελαφρά ανασηκωμένη. Ο όρθιος έπιασε το μπραζίλ μαγιό της και άρχισε να το κατεβάζει. Πήγε να τους κλωτσήσει, κρατούσαν όμως σφικτά τα πόδια της, και κατάφερε να τα κουνήσει μόνο για χιλιοστά. Ο τύπος γέλασε ξανά, της έβγαλε τελείως το μαγιό, μπήκε ανάμεσα στα πόδια της, που οι άλλοι κρατούσαν ακόμα ανοικτά, και κατέβασε το σορτς του, αποκαλύπτοντας το τεράστιο καυλί του. Η Αντωνία προσπάθησε ξανά να φωνάξει, πριν προλάβει όμως ο τύπος της έκλεισε το στόμα και έχωσε το καυλί του στο μουνάκι της. Τα μαλακά, στενά τοιχώματα του μουνιού της σε συνδυασμό με τα μουγκρητά πόνου που έβγαζε κάτω από το χέρι του τον καύλωναν.
- Πόσο καιρό έχουν να σε γαμήσουν ρε τσουλάκι και είσαι τόσο στενή; Δε σε πηδάει κανένας, τέτοιο σώμα πάει χαμένο; Θα σε γλεντήσουμε όσο δεν πάει, τέτοιο κελεπούρι δεν το βρίσκεις συχνά.
Η Αντωνία δεν πίστευε αυτό που της συνέβαινε. Ήταν μακριά από την οικογένειά της, στην ερημική παραλία των παιδικών της χρόνων, στο έλεος τεσσάρων πουτσαράδων που την πηδούσαν και δεν την άφηναν ούτε να κουνηθεί. Ένιωθε τον τύπο να εισβάλει με μανία στο μουνάκι της και με κάθε νέα διείσδυση να την ανοίγει περισσότερο και να φτάνει βαθύτερα. Πονούσε, προσπαθούσε να φωνάξει όμως δεν την άφηνε. Κάθε απόπειρα να κουνηθεί ήταν μάταιη. Σε λίγο ένιωσε το καυλί μέσα της να μεγαλώνει κι άλλο και ήξερε τι ερχόταν, δε μπορούσε όμως να το εμποδίσει. Ο τύπος έδωσε μια τελευταία σπρωξιά έφτασε όσο βαθιά μπορούσε και έχυσε μέσα της.
- Παρ' τα παλιότσουλάκι, για να μάθεις να έρχεσαι στην παραλία μας απρόσκλητη. Ο επόμενος μάγκες.
Ο τύπος που την είχε μόλις πηδήξει πρώτη φορά μετά από ένα χρόνο έπιασε τα χέρια της και αυτός που κρατούσε τα χέρια της τόση ώρα πήρε θέση ανάμεσα στα πόδια της. Προσπάθησε για άλλη μια φορά να φωνάξει και βρέθηκε με το κάτω μέρος του μαγιό χωμένο στο στόμα της.
- Δεν κάθεσαι ήσυχη πουτανάκι ε; Θα περιποιηθώ καλά το μουνάκι σου, μην αγχώνεσαι καθόλου.
Ο βιαστής της όρμησε με δύναμη στο ανοιχτό μουνάκι της και έφτασε απευθείας πολύ βαθιά. Η πούτσα του ήταν μεγαλύτερη από του προηγούμενου, κινούνταν όμως πολύ πιο γρήγορα. Μπαινόβγαινε με απίστευτη ταχύτητα και ορμή, η Αντωνία φοβόταν ότι το μουνάκι της θα άνοιγε στα δύο! Είχε πιάσει με τα χέρια του τα βυζιά της και με κάθε τίναγμα φαινόταν να καυλώνει και περισσότερο. Πέρασε πολλή ώρα μέχρι να απελευθερώσει τελικά το φορτίο του μέσα της και να αφήσει τη θέση του στον επόμενο.
Η Αντωνία πλέον ήταν σε μισολιπόθυμη κατάσταση. Ήταν έτοιμη να κλείσει τα μάτια της από την εξάντληση, όταν ένιωσε και τρίτη πούτσα να εισβάλει μέσα της. Ο τύπος αυτός, ο τρίτος που την πηδούσε σε μια μέρα, κινούνταν πάνω-κάτω και κυκλικά συνέχεια, χωρίς σταματημό, και δεν πήγαινε πολύ βαθιά. Έφερε το στόμα του στο στήθος της και άρχισε να της ρουφάει πρώτα τα βυζιά, ένα-ένα, και μετά το λαιμό. Η Αντωνία έκανε μια τελευταία προσπάθεια να τον διώξει, μόνο για να εισπράξει άλλο ένα γέλιο και από τους 4. Όταν ένιωσε τον επιβήτορα να επιταχύνει κι άλλο ήλπισε ότι μαζί με αυτόν θα τελείωνε και το μαρτύριό της. Πριν προλάβει όμως να το αντιληφθεί ο γαμιάς βγήκε απότομα από το μουνάκι της, τράβηξε το μπραζίλ από το στόμα της και έχωσε την πούτσα του εκεί. Ένα λεπτό μετά έχυνε ποτάμια μες στο στόμα της, και η Αντωνία στην προσπάθειά της να μην τα καταπιεί άρχισε να βήχει και να της φεύγουν σάλια.
- Τι νόμιζες μωρή, ότι θα έφευγες χωρίς να πιεις σπέρμα; Τώρα έρχεται και το καλύτερο.
Ο τρίτος γαμιάς της έφυγε και έπιασε το ένα πόδι της. Εκεί που η Αντωνία περίμενε να μπει κι ο τέταρτος στα πόδια της, ένιωσε ξαφνικά να τη σηκώνουν πάλι στον αέρα και να τη γυρίζουν μπρούμυτα. Ένας κρατούσε τα χέρια της, άλλοι δύο από ένα πόδι, με τη λεκάνη της ελαφρά ανασηκωμένη στον αέρα. Έχωσαν ξανά το κάτω του μαγιό στο στόμα της, και ένιωσε τον τέταρτο πουτσαρά ανάμεσα στα πόδια της και ένα δάχτυλο να μπαίνει στην κωλοτρυπίδα της.
Αναστατώθηκε, άρχισε να κουνά τα πόδια πάνω-κάτω. Δεν είχε πηδηχτεί ποτέ από κώλο, ήταν κάτι που απέρριπτε και μόνο σαν ιδέα. Προσπάθησε να σφίξει την τρύπα της για να τον εμποδίσει, ήταν όμως σαν να μην είχε πλέον τον έλεγχο του σώματός της. Σε λίγο αισθάνθηκε τα δάχτυλά του να αλείφουν το γλιστερό λάδι μαυρίσματος που είχε πάρει στην τρυπούλα της. Και λίγο μετά η πούτσα του εισέβαλε μέσα της.
- Δεν το έχεις ξανακάνει ποτέ από πίσω τσουλάκι; Είμαι ο πρώτος που σε ξεσκίζω; Εγώ μόνο κώλους γαμάω καργιολίτσα, θα θυμάσαι την πούτσα μου για πάντα.
Το κωλαράκι της ήταν τελείως κλειστό, το λάδι όμως έκανε καλά τη δουλειά του και η πούτσα του βιαστή της περνούσε. Με κάθε τίναγμα την άνοιγε όλο και περισσότερο. Η Αντωνία πονούσε, πρώτη φορά παραβίαζαν τη μικρή τρυπούλα της και δεν της άρεσε καθόλου. Μετάνιωνε την ώρα και τη στιγμή που είχε έρθει σε αυτή την παραλία. Ήρθε για μια χαλαρή μέρα στη θάλασσα και κατέληξε να τη βιάζουν τέσσερις άγνωστοι πουτσαράδες πίσω από τις καλαμιές. Να την παίρνουν από παντού, να ξεσκίζουν ακόμα και το κωλαράκι της. Ποιος να της έλεγε ότι μετά από ένα χρόνο χωρίς σεξ θα την έπαιρναν τέσσερις άγνωστοι και θα ξεπαρθένευαν και την τρυπούλα της.
Ο τύπος πίσω της είχε εκστασιαστεί. Λάτρευε τις παρθένες κωλοτρυπίδες, ήταν τόσο στενές και τρυφερές. Το σώμα της γκόμενας ήταν μοναδικό, τον καύλωνε απίστευτα. Πηδούσε το κωλαράκι της για πολλή ώρα και την τραβούσε από τα μαλλιά. Προσπαθούσε να κρατηθεί και να μη χύσει για να απολαύσει κι άλλο γαμήσι. Όταν τελικά ένιωσε να μην αντέχει άλλο έκανε σήμα στους άλλους τρεις και τη γύρισαν. Βγήκε απότομα από το κωλαράκι της και της έδωσε την πούτσα του στο στόμα. Να γευτεί, εκτός από τα χύσια του, και τη γεύση του κώλου της.
Η Αντωνία δεν ήταν πλέον σε θέση να προβάλει την παραμικρή αντίσταση. Κατάπιε τα χύσια του υπάκουα. Έγειρε το κεφάλι προς τα πίσω και ξάπλωσε, ανήμπορη να κουνηθεί. Θα αφηνόταν να λιποθυμήσει αν δεν ένιωθε να απλώνονται ξανά χέρια στο σώμα της. Οι τέσσερις βιαστές της είχαν αρχίσει πάλι να τη χουφτώνουν. Ήταν φανερό ότι το σώμα της τους άναβε πολύ. Έπρεπε να φύγει όσο ακόμα μπορούσε.
- Σας παρακαλώ, αρκετά. Όχι άλλο, αφήστε με να φύγω.
Γέλασαν ξανά. Ο τύπος που την είχε πάρει πρώτος ήρθε μπροστά της, της έπιασε το σαγόνι και την κοίταξε στα μάτια.
- Καριολίτσα αυτή ήταν η τιμωρία σου που τόλμησες να έρθεις ακάλεστη στην παραλία μας. Θα φύγεις μόνο όταν το θελήσουμε εμείς κι αυτό θα γίνει μόνο αν μας ικανοποιήσεις πλήρως. Έχεις μια σωματάρα άλλο πράγμα. Πάρε μου ένα τσιμπούκι μήπως και με προλάβεις πριν καυλώσω πλήρως και θελήσω να πάρω και το κωλαράκι σου.
Μην έχοντας άλλη επιλογή, η Αντωνία πήρε την πούτσα του στο στόμα της και έβαλε όλη της την μαεστρία για να προλάβει να τελειώσει πριν θελήσει να την ξαναπηδήξει. Τα κατάφερε. Το ίδιο και με τον επόμενο, το ίδιο και με το μεθεπόμενο. Ο τέταρτος φαίνεται πως είχε ικανοποιηθεί με το κωλαράκι της γιατί δε θέλησε κάτι παραπάνω.
- Πουτανάκι φύγε τώρα, πριν προλάβουμε να ξανακαυλώσουμε και σε πάρουμε ξανά. Μην ξεχνάς, ήταν η τιμωρία σου που ήρθες στη παραλία μας. Αν τολμήσεις και το ξανακάνεις την επόμενη φορά δε θα μπορείς ούτε να περπατήσεις από το ξέσκισμα που θα σου κάνουμε. Φύγει γιατί όσο κάθεσαι το σώμα σου μας καυλώνει κι άλλο.
Τρομοκρατημένη, η Αντωνία πήρε το μαγιό της και έφυγε άρον-άρον. Δυσκολευόταν να περπατήσει από την εξάντληση, έβαλε όμως τα δυνατά της να προλάβει να μαζέψει τα πράγματά της και να φύγει από την παραλία. Έφτασε σπίτι της σχεδόν τρέχοντας. Χώθηκε όπως-όπως στο μπάνιο να καθαριστεί, βγήκε και σωριάστηκε στον πρώτο καναπέ. Ξύπνησε μετά από ώρα, νιώθοντας ακόμα εξαντλημένη. Εκτός όμως από την εξάντληση ένιωθε και μια ανατριχίλα στο μουνάκι της. Μια υγρασία. Και λίγη ώρα μετά δε μπόρεσε να αντισταθεί να παίξει με έναν ξεχασμένο δονητή.
Τελικά είχε περάσει υπερβολικά πολύς καιρός που δεν είχε κάνει σεξ. Αν ήταν τόσο στερημένη που απόλαυσε ακόμα και το βιασμό από τέσσερις αγνώστους τύπους, μάλλον έπρεπε να βρει κάποιον το συντομότερο δυνατό. Θα άρχιζε ξανά το ψάξιμο από την επόμενη μέρα κιόλας. Και έπρεπε να βρει κάτι οπωσδήποτε, γιατί με τα αισθήματα και την ηδονή που της είχαν ξυπνήσει οι 4 άγνωστοι αν δεν έκανε σεξ ξανά σύντομα θα αναγκαζόταν να ξαναπάει στην παραλία με την ελπίδα να της κάνουν τα ίδια.
Copyright protected OW ref: 160700
Αν και ήταν χάρμα οφθαλμών και πολύ κοινωνική κοπέλα με επιτυχίες στον ανδρικό πληθυσμό, εδώ και ένα χρόνο περίπου ήταν μόνη της. Είχε χωρίσει από μια μακροχρόνια σχέση και η απογοήτευση σε συνδυασμό με τους έντονους ρυθμούς της ζωής της είχαν σαν αποτέλεσμα να μην προλαβαίνει να ασχολείται με το συναισθηματικό τομέα. Απέκρουε ευγενικά ό, τι πρόταση της ερχόταν, ταυτόχρονα όμως δεν το έψαχνε καθόλου μόνη της. Κάπως έτσι πριν δύο χρόνια το καλοκαίρι, όταν πήγε για τις διακοπές της στο νησί είχε κλείσει ένα χρόνο που δεν είχε πηδηχτεί καθόλου.
Το καλοκαίρι εκείνο είχε πάει μόνη της στο εξοχικό της οικογένειας, καθώς οι δικοί της θα έρχονταν σε μια εβδομάδα και δεν είχε όρεξη να κανονίσει με παρέα. Προτίμησε μια εβδομάδα ησυχία και απομόνωση. Το νησί δεν είχε ιδιαίτερο κόσμο, η ζέστη όμως ήταν έντονη και ήταν ευγνώμων που μπορούσε να πηγαίνει καθημερινά για μπάνιο.
Εδώ και χρόνια στην πλευρά του νησιού που ήταν το εξοχικό έρχονταν κάτι τουρίστες που προκαλούσαν συνεχώς προβλήματα στους ντόπιους. Έμπλεκαν σε καυγάδες, έβριζαν, υπήρχαν περιστατικά μικροκλοπών κλπ. Ευτυχώς όμως ήταν περιορισμένοι σε συγκεκριμένα σημεία, είχαν 2-3 παραλίες που οι ντόπιοι είχαν μάθει να μην πηγαίνουν για να αποφύγουν μπελάδες.
Σε μια από τις παραλίες αυτές η Αντωνία πήγαινε με την οικογένειά της από μικρή καθώς ήταν γραφική και τα νερά πολύ καθαρά. Είχε χρόνια να πάει και της είχε λείψει. Αν και είχε κάποιους ενδοιασμούς, εφόσον δεν έβλεπε πολύ κόσμο και δεν ήταν και κάποιος συγγενής της να την αποτρέψει, αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη της στην παραλία της εφηβείας της. Τι μπορούσε να συμβεί άλλωστε;
Πήρε λοιπόν τα πράγματά της και έφτασε στην παραλία. Δεν ήταν κανείς εκεί. Ακριβώς όπως τη θυμόταν, γαλήνια νερά, αρκετά δέντρα για σκιά, βότσαλο και πιο πίσω κάτι καλαμιές. Ιδανικά για να χαλαρώσει. Έστησε την ψάθα, έβγαλε το κοντό σορτσάκι και το άσπρο στράπλες μπλουζάκι που φορούσε κι έμεινε με το μαγιό. Είχε φορέσει ένα ωραίο σετάκι, από πάνω άσπρο τριγωνάκι, από κάτω ένα κίτρινο μπραζίλ. Μιας που είχε ήλιο και βαριόταν προς τα παρόν να βουτήξει είπε να κάνει λίγη ηλιοθεραπεία. Άλειψε το κορμί της με γυαλιστερό λάδι μαυρίσματος, έβαλε γυαλιά ηλίου και ξάπλωσε. Κάθε τόσο γύριζε από ανάσκελα μπρούμυτα και το αντίστροφο, για να αποφύγει τη διχρωμία.
Περίπου μια ώρα μετά, κι ενώ η Αντωνία είχε φτάσει στην απόλυτη νιρβάνα και είχε σχεδόν αποκοιμηθεί με τη ζέστη και το νανούρισμα των κυμάτων, νιώθει μια σκιά να πέφτει στα μάτια της. Σηκώνει το κεφάλι και βλέπει γύρω της τέσσερις άγνωστους τύπους, ψηλούς, μαυρισμένους και νταγλαράδες, να στέκονται από πάνω της και να την κοιτάζουν. Δεν τους είχε πάρει χαμπάρι καθόλου καθώς πλησίαζαν.
Ανασηκώθηκε απότομα και τους κοίταξε. Είχαν όλοι ένα περίεργο ύφος, 1-2 της φαίνονταν και φτιαγμένοι. Όλοι τους την κοιτούσαν ξαπλωμένη, με έναν όχι και τόσο διακριτικό τρόπο. Είχαν όμως μια έκφραση στο βλέμμα που ταυτόχρονα την εκνεύριζε και τη φόβιζε.
«Θέλετε κάτι», τους ρώτησε. Δεν της απάντησαν τίποτα, συνέχισαν να την κοιτάνε σιωπηλοί, δύο μάλιστα χαμογέλασαν ειρωνικά.
- Τι θέλετε;
- Έχεις φοβερό σώμα κοπελιά, πολύ γουστάρω να το μπανίζω.
Η Αντωνία πλέον φοβόταν. Αισθανόταν κυριολεκτικά να τη γλείφουν με το βλέμμα τους.
- Ναι, αρκετά είδατε όμως. Δρόμο τώρα.
Κανείς τους δεν κουνήθηκε, δε βλεφάρισαν καν. Τσαντισμένη η Αντωνία έκανε να σηκωθεί να φύγει. Πριν προλάβει όμως να κουνηθεί την έσπρωξε πίσω με το πόδι του ο ένας. Τρομαγμένη προσπάθησε ξανά, δεν πρόλαβε όμως να σταθεί. Την επόμενη στιγμή είχαν πιάσει ο καθένας τους από ένα χέρι ή πόδι της, τη σήκωσαν σαν παιχνιδάκι και την πήγαν πίσω από τις καλαμιές. Εκεί δεν επρόκειτο να τους δει κανείς, η παραλία ήταν άδεια και από το δρόμο δε φαινόταν τίποτα.
- Τι θέλετε; Αφήστε με να φύγω, σας παρακαλώ!
- Δεν ξέρεις ότι σε αυτή την παραλία είμαστε μόνο εμείς πουτανάκι; Τη γάμησες τώρα, θα τιμωρηθείς πολύ σκληρά που ήρθες μέχρι εδώ.
- Σας παρακαλώ, θα σας δώσω ό, τι άλλο θέλετε!
- Να γλεντήσουμε το μουνάκι σου θέλουμε καργιολάκι. Μας έχεις κατακαυλώσει με τη σωματάρα σου
Δεν έχασαν καιρό. Ακροβολίστηκαν γύρω της και την ακινητοποίησαν. Ένας κάθισε από πάνω της και εγκλώβισε τα χέρια της, άλλοι δύο έπιασαν από ένα πόδι και τα κράτησαν ανοικτά. Δε μπορούσε να κουνηθεί καθόλου, ούτε χιλιοστό. Ήταν τελείως στο έλεός τους. Ο τέταρτος της παρέας έσκυψε από πάνω της και κοίταξε ξανά το σώμα της από πάνω μέχρι κάτω. Από το φούσκωμα στο μαγιό του μπορούσε να καταλάβει ότι ήταν φουλ καυλωμένος. Η διαπίστωση την τρόμαξε περισσότερο. Από το σοκ δε μπορούσε να αρθρώσει λέξη.
Ο τύπος άπλωσε τα χέρια του και χούφτωσε τα βυζιά της κάτω από το μπικίνι. Ξαφνικά ένιωθε χέρια και στόματα σε όλο της το σώμα. Χούφτωναν τα μπούτια της, δάγκωναν τη γάμπα της, πασπάτευαν την κοιλιά της, ρουφούσαν το λαιμό της. Απολάμβαναν το σώμα της για τα καλά, αισθανόταν όμως τελείως ανήμπορη να αντιδράσει.
Λίγο μετά ένιωσε ένα χέρι να πιάνει το μουνάκι της πάνω από το μαγιό. Ενστικτωδώς ούρλιαξε. Την επόμενη στιγμή έφαγε ένα γερό χαστούκι και τη γύρισαν μπρούμυτα. Ο τέταρτος ανέβηκε από πάνω της και άρχισε να βαράει σφαλιάρες στο κωλαράκι της. Προσπαθούσε να φωνάξει όμως οι λυγμοί δεν την άφηναν. Ο τύπος τη σφαλιάριζε για ώρα και οι υπόλοιποι γελούσαν. Όταν κουράστηκε άπλωσε τα χέρια στους μηρούς της και άρχισε να τους μαλάζει. Σειρά είχε το κωλαράκι. Τα γράπωσε γερά, τα έσφιξε κι έχωσε τα δάχτυλά του στη σχισμή της. Η Αντωνία έκανε να πεταχτεί πάνω, για άλλη μια φορά όμως την κατέβασαν, υπενθυμίζοντάς της πως θα την έκαναν ό, τι γούσταραν.
Τη γύρισαν ξανά ανάσκελα με τη λεκάνη ελαφρά ανασηκωμένη. Ο όρθιος έπιασε το μπραζίλ μαγιό της και άρχισε να το κατεβάζει. Πήγε να τους κλωτσήσει, κρατούσαν όμως σφικτά τα πόδια της, και κατάφερε να τα κουνήσει μόνο για χιλιοστά. Ο τύπος γέλασε ξανά, της έβγαλε τελείως το μαγιό, μπήκε ανάμεσα στα πόδια της, που οι άλλοι κρατούσαν ακόμα ανοικτά, και κατέβασε το σορτς του, αποκαλύπτοντας το τεράστιο καυλί του. Η Αντωνία προσπάθησε ξανά να φωνάξει, πριν προλάβει όμως ο τύπος της έκλεισε το στόμα και έχωσε το καυλί του στο μουνάκι της. Τα μαλακά, στενά τοιχώματα του μουνιού της σε συνδυασμό με τα μουγκρητά πόνου που έβγαζε κάτω από το χέρι του τον καύλωναν.
- Πόσο καιρό έχουν να σε γαμήσουν ρε τσουλάκι και είσαι τόσο στενή; Δε σε πηδάει κανένας, τέτοιο σώμα πάει χαμένο; Θα σε γλεντήσουμε όσο δεν πάει, τέτοιο κελεπούρι δεν το βρίσκεις συχνά.
Η Αντωνία δεν πίστευε αυτό που της συνέβαινε. Ήταν μακριά από την οικογένειά της, στην ερημική παραλία των παιδικών της χρόνων, στο έλεος τεσσάρων πουτσαράδων που την πηδούσαν και δεν την άφηναν ούτε να κουνηθεί. Ένιωθε τον τύπο να εισβάλει με μανία στο μουνάκι της και με κάθε νέα διείσδυση να την ανοίγει περισσότερο και να φτάνει βαθύτερα. Πονούσε, προσπαθούσε να φωνάξει όμως δεν την άφηνε. Κάθε απόπειρα να κουνηθεί ήταν μάταιη. Σε λίγο ένιωσε το καυλί μέσα της να μεγαλώνει κι άλλο και ήξερε τι ερχόταν, δε μπορούσε όμως να το εμποδίσει. Ο τύπος έδωσε μια τελευταία σπρωξιά έφτασε όσο βαθιά μπορούσε και έχυσε μέσα της.
- Παρ' τα παλιότσουλάκι, για να μάθεις να έρχεσαι στην παραλία μας απρόσκλητη. Ο επόμενος μάγκες.
Ο τύπος που την είχε μόλις πηδήξει πρώτη φορά μετά από ένα χρόνο έπιασε τα χέρια της και αυτός που κρατούσε τα χέρια της τόση ώρα πήρε θέση ανάμεσα στα πόδια της. Προσπάθησε για άλλη μια φορά να φωνάξει και βρέθηκε με το κάτω μέρος του μαγιό χωμένο στο στόμα της.
- Δεν κάθεσαι ήσυχη πουτανάκι ε; Θα περιποιηθώ καλά το μουνάκι σου, μην αγχώνεσαι καθόλου.
Ο βιαστής της όρμησε με δύναμη στο ανοιχτό μουνάκι της και έφτασε απευθείας πολύ βαθιά. Η πούτσα του ήταν μεγαλύτερη από του προηγούμενου, κινούνταν όμως πολύ πιο γρήγορα. Μπαινόβγαινε με απίστευτη ταχύτητα και ορμή, η Αντωνία φοβόταν ότι το μουνάκι της θα άνοιγε στα δύο! Είχε πιάσει με τα χέρια του τα βυζιά της και με κάθε τίναγμα φαινόταν να καυλώνει και περισσότερο. Πέρασε πολλή ώρα μέχρι να απελευθερώσει τελικά το φορτίο του μέσα της και να αφήσει τη θέση του στον επόμενο.
Η Αντωνία πλέον ήταν σε μισολιπόθυμη κατάσταση. Ήταν έτοιμη να κλείσει τα μάτια της από την εξάντληση, όταν ένιωσε και τρίτη πούτσα να εισβάλει μέσα της. Ο τύπος αυτός, ο τρίτος που την πηδούσε σε μια μέρα, κινούνταν πάνω-κάτω και κυκλικά συνέχεια, χωρίς σταματημό, και δεν πήγαινε πολύ βαθιά. Έφερε το στόμα του στο στήθος της και άρχισε να της ρουφάει πρώτα τα βυζιά, ένα-ένα, και μετά το λαιμό. Η Αντωνία έκανε μια τελευταία προσπάθεια να τον διώξει, μόνο για να εισπράξει άλλο ένα γέλιο και από τους 4. Όταν ένιωσε τον επιβήτορα να επιταχύνει κι άλλο ήλπισε ότι μαζί με αυτόν θα τελείωνε και το μαρτύριό της. Πριν προλάβει όμως να το αντιληφθεί ο γαμιάς βγήκε απότομα από το μουνάκι της, τράβηξε το μπραζίλ από το στόμα της και έχωσε την πούτσα του εκεί. Ένα λεπτό μετά έχυνε ποτάμια μες στο στόμα της, και η Αντωνία στην προσπάθειά της να μην τα καταπιεί άρχισε να βήχει και να της φεύγουν σάλια.
- Τι νόμιζες μωρή, ότι θα έφευγες χωρίς να πιεις σπέρμα; Τώρα έρχεται και το καλύτερο.
Ο τρίτος γαμιάς της έφυγε και έπιασε το ένα πόδι της. Εκεί που η Αντωνία περίμενε να μπει κι ο τέταρτος στα πόδια της, ένιωσε ξαφνικά να τη σηκώνουν πάλι στον αέρα και να τη γυρίζουν μπρούμυτα. Ένας κρατούσε τα χέρια της, άλλοι δύο από ένα πόδι, με τη λεκάνη της ελαφρά ανασηκωμένη στον αέρα. Έχωσαν ξανά το κάτω του μαγιό στο στόμα της, και ένιωσε τον τέταρτο πουτσαρά ανάμεσα στα πόδια της και ένα δάχτυλο να μπαίνει στην κωλοτρυπίδα της.
Αναστατώθηκε, άρχισε να κουνά τα πόδια πάνω-κάτω. Δεν είχε πηδηχτεί ποτέ από κώλο, ήταν κάτι που απέρριπτε και μόνο σαν ιδέα. Προσπάθησε να σφίξει την τρύπα της για να τον εμποδίσει, ήταν όμως σαν να μην είχε πλέον τον έλεγχο του σώματός της. Σε λίγο αισθάνθηκε τα δάχτυλά του να αλείφουν το γλιστερό λάδι μαυρίσματος που είχε πάρει στην τρυπούλα της. Και λίγο μετά η πούτσα του εισέβαλε μέσα της.
- Δεν το έχεις ξανακάνει ποτέ από πίσω τσουλάκι; Είμαι ο πρώτος που σε ξεσκίζω; Εγώ μόνο κώλους γαμάω καργιολίτσα, θα θυμάσαι την πούτσα μου για πάντα.
Το κωλαράκι της ήταν τελείως κλειστό, το λάδι όμως έκανε καλά τη δουλειά του και η πούτσα του βιαστή της περνούσε. Με κάθε τίναγμα την άνοιγε όλο και περισσότερο. Η Αντωνία πονούσε, πρώτη φορά παραβίαζαν τη μικρή τρυπούλα της και δεν της άρεσε καθόλου. Μετάνιωνε την ώρα και τη στιγμή που είχε έρθει σε αυτή την παραλία. Ήρθε για μια χαλαρή μέρα στη θάλασσα και κατέληξε να τη βιάζουν τέσσερις άγνωστοι πουτσαράδες πίσω από τις καλαμιές. Να την παίρνουν από παντού, να ξεσκίζουν ακόμα και το κωλαράκι της. Ποιος να της έλεγε ότι μετά από ένα χρόνο χωρίς σεξ θα την έπαιρναν τέσσερις άγνωστοι και θα ξεπαρθένευαν και την τρυπούλα της.
Ο τύπος πίσω της είχε εκστασιαστεί. Λάτρευε τις παρθένες κωλοτρυπίδες, ήταν τόσο στενές και τρυφερές. Το σώμα της γκόμενας ήταν μοναδικό, τον καύλωνε απίστευτα. Πηδούσε το κωλαράκι της για πολλή ώρα και την τραβούσε από τα μαλλιά. Προσπαθούσε να κρατηθεί και να μη χύσει για να απολαύσει κι άλλο γαμήσι. Όταν τελικά ένιωσε να μην αντέχει άλλο έκανε σήμα στους άλλους τρεις και τη γύρισαν. Βγήκε απότομα από το κωλαράκι της και της έδωσε την πούτσα του στο στόμα. Να γευτεί, εκτός από τα χύσια του, και τη γεύση του κώλου της.
Η Αντωνία δεν ήταν πλέον σε θέση να προβάλει την παραμικρή αντίσταση. Κατάπιε τα χύσια του υπάκουα. Έγειρε το κεφάλι προς τα πίσω και ξάπλωσε, ανήμπορη να κουνηθεί. Θα αφηνόταν να λιποθυμήσει αν δεν ένιωθε να απλώνονται ξανά χέρια στο σώμα της. Οι τέσσερις βιαστές της είχαν αρχίσει πάλι να τη χουφτώνουν. Ήταν φανερό ότι το σώμα της τους άναβε πολύ. Έπρεπε να φύγει όσο ακόμα μπορούσε.
- Σας παρακαλώ, αρκετά. Όχι άλλο, αφήστε με να φύγω.
Γέλασαν ξανά. Ο τύπος που την είχε πάρει πρώτος ήρθε μπροστά της, της έπιασε το σαγόνι και την κοίταξε στα μάτια.
- Καριολίτσα αυτή ήταν η τιμωρία σου που τόλμησες να έρθεις ακάλεστη στην παραλία μας. Θα φύγεις μόνο όταν το θελήσουμε εμείς κι αυτό θα γίνει μόνο αν μας ικανοποιήσεις πλήρως. Έχεις μια σωματάρα άλλο πράγμα. Πάρε μου ένα τσιμπούκι μήπως και με προλάβεις πριν καυλώσω πλήρως και θελήσω να πάρω και το κωλαράκι σου.
Μην έχοντας άλλη επιλογή, η Αντωνία πήρε την πούτσα του στο στόμα της και έβαλε όλη της την μαεστρία για να προλάβει να τελειώσει πριν θελήσει να την ξαναπηδήξει. Τα κατάφερε. Το ίδιο και με τον επόμενο, το ίδιο και με το μεθεπόμενο. Ο τέταρτος φαίνεται πως είχε ικανοποιηθεί με το κωλαράκι της γιατί δε θέλησε κάτι παραπάνω.
- Πουτανάκι φύγε τώρα, πριν προλάβουμε να ξανακαυλώσουμε και σε πάρουμε ξανά. Μην ξεχνάς, ήταν η τιμωρία σου που ήρθες στη παραλία μας. Αν τολμήσεις και το ξανακάνεις την επόμενη φορά δε θα μπορείς ούτε να περπατήσεις από το ξέσκισμα που θα σου κάνουμε. Φύγει γιατί όσο κάθεσαι το σώμα σου μας καυλώνει κι άλλο.
Τρομοκρατημένη, η Αντωνία πήρε το μαγιό της και έφυγε άρον-άρον. Δυσκολευόταν να περπατήσει από την εξάντληση, έβαλε όμως τα δυνατά της να προλάβει να μαζέψει τα πράγματά της και να φύγει από την παραλία. Έφτασε σπίτι της σχεδόν τρέχοντας. Χώθηκε όπως-όπως στο μπάνιο να καθαριστεί, βγήκε και σωριάστηκε στον πρώτο καναπέ. Ξύπνησε μετά από ώρα, νιώθοντας ακόμα εξαντλημένη. Εκτός όμως από την εξάντληση ένιωθε και μια ανατριχίλα στο μουνάκι της. Μια υγρασία. Και λίγη ώρα μετά δε μπόρεσε να αντισταθεί να παίξει με έναν ξεχασμένο δονητή.
Τελικά είχε περάσει υπερβολικά πολύς καιρός που δεν είχε κάνει σεξ. Αν ήταν τόσο στερημένη που απόλαυσε ακόμα και το βιασμό από τέσσερις αγνώστους τύπους, μάλλον έπρεπε να βρει κάποιον το συντομότερο δυνατό. Θα άρχιζε ξανά το ψάξιμο από την επόμενη μέρα κιόλας. Και έπρεπε να βρει κάτι οπωσδήποτε, γιατί με τα αισθήματα και την ηδονή που της είχαν ξυπνήσει οι 4 άγνωστοι αν δεν έκανε σεξ ξανά σύντομα θα αναγκαζόταν να ξαναπάει στην παραλία με την ελπίδα να της κάνουν τα ίδια.
Copyright protected OW ref: 160700
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.