Το βράδυ εκείνο είχα εξουθενωθεί ήμουν χαλιά έτσι λιποθύμησα εκεί. Ένας συμμαθητής μου όμως είχε δει το συμβάν καθόταν εκεί πέρα πίσω απ' το δέντρο δεν έκανε κάτι, απλά
είπε ο Πέτρος και πήγε να ανοίξει την πόρτα. Άκουγα φωνές, γνώριμες ήταν και τελικά δεν είχα άδικο. Σκάνε μύτη πέντε αγόρια από την τάξη μου. Το ποσό ντράπηκα δεν περιγράφεται και συνειδητοποιούσα πώς ο ένας ήταν από χθες. Όταν με είδε είπε:
- Βρε... δείτε τι έχουμε εδώ! Γνώριμη φατσούλα... και πιάνει τα αρχιδια μου σφιχτά. Θα είσαι καλό παιδί σήμερα αλλιώς δε θα τα πάμε καλά.
Έγνεψα καταφατικά και το παιχνίδι ξεκίνησε τα παιδιά με χούφτωναν και με χτυπούσαν, ρώγες μπαλάκια κλπ. Άρχισαν ένας ένας να πετάνε τις πούτσες τους έξω. Όλοι είχαν κάτι καυλιά 19ποντα και έτσι ήμουν τρομαγμένος για το τι θα ακολουθήσει. Άρχισα να παίρνω πίπες σαν πουτανα. Μου έπιαναν το κεφάλι και πίεζαν τον πούτσο τούς όλο μέσα. Εγώ πνιγόμουν και παρακαλούσα για έλεος. Αυτοί γελούσαν ώσπου σε κάποια φάση ξεκίνησε και το κατούρημα.
Με πήγαν στη μπανιέρα και ξεκίνησαν να κατουράνε πάνω μου. Πρόσωπο και στόμα ήταν ο στόχος τούς βέβαια, αλλά και αλλού δεν τους χάλαγε. Τελειώνοντας το χρυσό ντους μου, όλοι άρχισαν να με χύνουν στο στόμα και σαν καλή πουτανα με ανάγκασαν να τα καταπιώ, αλλιώς με τιμωρούσαν με διάφορους τρόπους όπως λιωμένο κερί στο κεφαλάκι τού πέους μου, μανταλάκια στα μπαλάκια μου και άλλα πολλά ταπεινωτικά. Εγώ κατάπινα ότι μου έδιναν. Μια φορά δεν το έκανα και ο Ιορδάνης με τιμώρησε με τό δικό τού ξεχωριστό τρόπο.
Ο κούκλος τού σχολείου που τον ήθελαν όλες με γάμησε! Ήταν τρομακτικό... η 20αποντη λευκή πούτσα τού που συσπούνταν σαν τρελή, μπήκε μέσα μου βίαια χωρίς προφυλακτικό και λιπαντικό. Τα είδα όλα! Μπαινόβγαινε σαν τρελός κι εγώ έκλαιγα, ούρλιαζα, παρακαλούσα για έλεος. Το μόνο που έκανε όμως ήταν να το κάνει πίο σκληρό και άγριο. Ξεκώλιασμα κανονικό δηλαδή. Όταν βγήκε από μέσα μου να φανταστείς ένιωθα ένα κενό αέρος να διαπερνά τον τρύπιο πλέον κώλο μου (μετά από αυτό όμως τον έψαχνα και για άλλα (νέα ιστορία με τον Ιορδάνη θα υπάρξει σύντομα).
Αργότερα με ξανά ξέπλυναν όλοι με τα κατουρά τούς και έφυγαν. Από τότε δε με ξανά ενόχλησαν στο σχολείο. Που και που με έβαζαν να τους πάρω καμιά πίπα με το ζόρι, μα το έκανα. Δε μπορούσα κι αλλιώς...
Copyright Ref Number: 16151270222S039
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.